จีนตื่นขึ้นมาในห้องที่เต็มไปด้วยแสงแดดอ่อนๆ เขาเผลอหรี่ตาเพราะแสงที่ส่องเข้ามา บนเตียงที่เขานอนอยู่มีผ้าปูที่นอนนุ่มๆ ที่ยังอบอุ่นอยู่
เขาเผลอนึกถึงเหตุการณ์เมื่อวานตอนบ่าย ริคที่เต็มไปด้วยเสน่ห์และอำนาจ เขาเล้าโลมจีนอย่างชำนาญ ดึงจีนเข้าไปในอ้อมแขน ร่างใหญ่ของริคกดทับเขาอย่างแรง ความรู้สึกวาบหวามทำให้เขาหายใจไม่ทัน จีนรู้สึกได้ถึงไฟเสน่หาที่ลุกโชนในใจ เมื่อเขาคิดถึงริมฝีปากที่ร้อนแรงและมือเรียวของริคที่เคยทำให้เขาทั้งเคลิบเคลิ้มและสั่นสะท้าน
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นฉันชอบผู้ชายด้วยกันเหรอ…”
จีนพึมพำขณะนั่งบนเตียง หัวใจของเขายังคงเต้นแรงเมื่อคิดถึงสัมผัสอันร้อนแรงที่เขาได้รับ รู้สึกเหมือนความปรารถนาที่ไม่มีที่สิ้นสุด
ทันใดนั้น ประตูเปิดออก และสาวใช้ในชุดเรียบร้อยก็เดินเข้ามา ถือถาดอาหารที่จัดเตรียมไว้อย่างสวยงาม
“อาหารเช้าค่ะ” เธอพูด พร้อมกับยิ้ม
“ขอบคุณครับ” เขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงเบา ขณะสาวใช้วางถาดลงบนโต๊ะ ก่อนที่จะรีบออกไป
จีนหยิบครัวซองต์ขึ้นมากัดอย่างอร่อย เสียงกรุบกรอบของขนมปังอบใหม่ดังขึ้นขณะที่เขาเคี้ยว มันเต็มไปด้วยรสชาติเนยหอมหวาน เขาหยิบแก้วกาแฟที่หอมกรุ่นขึ้นมาดื่ม น้ำกาแฟร้อนๆ ไหลเข้าปาก เสริมความอร่อยให้กับอาหารเช้า แต่ก็ไม่สามารถลบล้างความคิดถึงริคออกไปได้
“อืม…”
เขาอุทาน ขณะที่รู้สึกถึงความเข้มข้นของกาแฟที่ทำให้หัวใจของเขายิ่งเต้นแรง เขานึกถึงสัมผัสอันร้อนแรงจากเมื่อคืนที่ริคได้มอบให้
แสงแดดส่องเข้ามาทำให้ห้องดูสดใสขึ้น แต่ความสดใสที่สัมผัสได้กลับถูกบดบังด้วยความปรารถนาที่พลุ่งพล่านในใจ จีนเอนหลังพิงกับเก้าอี้ มองออกไปนอกหน้าต่างที่มีวิวสวยงาม แต่มันกลับไม่สามารถดึงความคิดของเขาออกจากริคได้
“ทำไมฉันถึงรู้สึกแบบนี้…”
จีนพึมพำกับตัวเอง ขณะที่หยิบครัวซองต์ขึ้นมากินอีกคำ การสัมผัสของริคยังคงวนเวียนในหัวใจของเขา ราวกับว่าเขาไม่อาจหนีจากเสน่ห์ของริคได้
เมื่อจีนคิดถึงบ่ายเมื่อวานที่เขาถูกริคเล้าโลมอย่างหนัก ใบหน้าของเขาก็ร้อนผ่าวขึ้นมา รู้สึกถึงความร้อนในร่างกายที่กลับมาอีกครั้ง เสมือนว่าหัวใจของเขากำลังเต้นรัวและทุกสัมผัสที่ริคมอบให้ก็ชัดเจนในความทรงจำ
ริคดึงเขาเข้ามาใกล้ สัมผัสที่ร้อนแรงนั้นทำให้จีนรู้สึกถึงการกระตุ้นทุกเส้นประสาท ความรู้สึกที่เขาไม่เคยประสบมาก่อน เมื่อริคโน้มตัวเข้ามาใกล้ กลิ่นหอมของน้ำหอมชายที่เขาชอบทำให้จีนรู้สึกยิ่งอยากใกล้ชิด
“ฉันจะทำให้นายรู้สึกดี”
เสียงของริคกระซิบข้างหู ทำให้จีนรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุน เขาจำได้ว่าเมื่อริคเริ่มเล้าโลม ร่างกายของเขาก็อ่อนระทวย รับรู้ถึงความรู้สึกแปลกใหม่ที่ก่อเกิดขึ้นในใจ
เมื่อความคิดถึงหลั่งไหลเข้ามา จีนรู้สึกว่าตัวเองกลับไปอยู่ในอ้อมแขนของริคอีกครั้ง ความอุ่นของร่างกายของเขาทำให้รู้สึกปลอดภัยและมีเสน่ห์ ความเร่าร้อนที่ยังคงอยู่ทำให้เขารู้สึกถึงความปรารถนาที่ไม่อาจปฏิเสธ
“ทำไมฉันถึงไม่สามารถลืมเรื่องนั้นได้เลย” จีนพึมพำกับตัวเอง พร้อมกับยิ้มออกมาอย่างเขินอาย
เมื่อทานอาหารเช้าเสร็จจีนก็ออกสำรวจรอบๆ คฤหาสน์ด้วยความตื่นเต้นและความสงสัยอีกครั้ง ทุกมุมของสถานที่แห่งนี้ดูหรูหราราวกับอยู่ในภาพยนตร์ ช่วงเช้าแสงแดดสาดส่องเข้ามาผ่านหน้าต่างขนาดใหญ่ ทำให้บรรยากาศดูอบอุ่นและมีชีวิตชีวา
เขาเดินผ่านห้องโถงกว้างที่ประดับประดาด้วยงานศิลปะชั้นเลิศ และเฟอร์นิเจอร์ที่มีสไตล์คลาสสิค ข้างๆ มีบันไดวนที่ทอดยาวไปยังชั้นสอง ในใจของจีนรู้สึกตื่นเต้นเหมือนเด็กที่ได้สำรวจโลกใหม่ เขาเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นที่มีโซฟาหรูหราและโต๊ะกาแฟไม้สักที่มีหนังสือเก่าๆ วางอยู่
“ที่นี่ดูเหมือนจะมีเรื่องราวมากมาย”
จีนพึมพำกับตัวเอง ขณะเดินเข้าไปในห้องรับประทานอาหารที่มีโต๊ะยาวและเก้าอี้ไม้สักเรียงราย ขวดไวน์และแก้วคริสตัลถูกจัดวางอย่างสวยงาม
ต่อมา จีนเดินไปที่ระเบียงกว้างที่มองออกไปเห็นวิวสวนสวยเขียวขจี ดอกไม้หลากสีบานสะพรั่ง ส่งกลิ่นหอมฟุ้งไปทั่ว ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลาย เขายืนอยู่ที่ระเบียงนั้น รู้สึกถึงสายลมเย็นพัดผ่านเส้นผม รู้สึกได้ถึงความสงบและความสุขที่อยู่ในคฤหาสน์แห่งนี้
แต่ทว่าในใจเขายังคงคิดถึงริค ความรู้สึกเร่าร้อนและความปรารถนาที่เกิดขึ้นเมื่อวานยังคงมีอยู่ในใจ และในขณะที่เขาเฝ้าสำรวจ คำพูดของริคก็ดังขึ้นในหัว
“เดี๋ยวฉันสอนนายเอง”
จีนรู้สึกหงุดหงิดกับตัวเองเมื่อความคิดถึงริควนเวียนในหัว เขาอยากจะลืม แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไร ก็ไม่สามารถขับไล่ภาพของร่างใหญ่บึกบึนและคำพูดที่ล่อใจจากเมื่อคืนได้
“บ้าเอ๊ย ทำไมมาวนเวียนแต่ในหัวฉันนะ…”
จีนพึมพำออกมาอย่างหงุดหงิด ขณะที่เขายืนอยู่ที่ระเบียง มองออกไปยังสวนที่สวยงาม แต่กลับรู้สึกเหมือนถูกดึงกลับไปยังช่วงเวลาที่ถูกเล้าโลมอย่างหนักในระเบียงกว้าง
เขาเอนหลังพิงรั้ว ระหว่างนั้นใจเขายังคงเต้นแรงเมื่อคิดถึงสัมผัสที่อบอุ่นและร้อนแรงจากริค แม้จะพยายามหันเหความคิดไปที่สิ่งอื่น แต่เสียงกระซิบหวานและการจูบที่แสนล้ำลึกกลับฉายชัดในใจ
จีนตัดสินใจว่าไปว่ายน้ำอาจช่วยดับความร้อนรุ่มในใจได้ เขาเดินตรงไปยังสระว่ายน้ำที่ตั้งอยู่ในสวนหลังบ้าน ขณะที่ก้าวข้ามพื้นหินเย็นสบาย
จีนเดินไปยังสระว่ายน้ำที่ตั้งอยู่ท่ามกลางสวนกุหลาบชมพูสวยสะพรั่ง กลิ่นหอมของดอกกุหลาบลอยละล่องในอากาศ ทำให้รู้สึกสดชื่นและมีชีวิตชีวา สวนแห่งนี้เต็มไปด้วยดอกกุหลาบบานสะพรั่ง แผ่กลิ่นหอมเย้ายวนใจตลอดเส้นทาง
เมื่อมองไปยังน้ำใสที่ส่องประกายระยิบระยับภายใต้แสงแดด จีนรู้สึกถึงการดึงดูดใจให้เขากระโดดลงไปในน้ำเย็นสดชื่น เขายิ้มให้กับความงามรอบตัว ก่อนจะปลดเสื้อเชิ้ตออกอย่างสบายๆ และสวมเพียงกางเกงขาสั้นที่พอดีตัว
เมื่อเขากระโดดลงไปในน้ำ น้ำเย็นทำให้รู้สึกสดชื่นและผ่อนคลาย ความเครียดที่เกาะกุมใจค่อยๆ เลือนหายไปในขณะที่เขาเริ่มว่ายน้ำไปมา เสียงน้ำกระทบกับผิวหนังทำให้รู้สึกเหมือนเขาได้หลุดพ้นจากความคิดฟุ้งซ่านที่ติดอยู่ในหัว
แต่ทว่าภาพของริคยังคงวนเวียนอยู่ในใจของจีน เสียงหัวเราะและการสัมผัสที่เร่าร้อนของเขาในบ่ายวันนั้นกลับมาทบทวนความรู้สึกอีกครั้ง
“บ้าเอ๊ย ทำไมเขาต้องอยู่ในหัวฉันตลอดเวลา” จีนพึมพำกับตัวเองขณะว่ายน้ำไปมา
ในความเงียบสงบของสวนกุหลาบที่สวยงามนี้ จีนรู้สึกว่าการว่ายน้ำอาจไม่สามารถลบล้างความรู้สึกนั้นออกไปได้ง่ายๆ เขาหยุดว่ายน้ำและลอยตัวอยู่ในน้ำ พยายามให้จิตใจสงบ แต่กลับรู้สึกถึงการดึงดูดที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ มันคืออารมณ์ที่เต็มไปด้วยความสับสน แต่ก็เร่าร้อนและน่าตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน
เขาตัดสินใจที่จะว่ายน้ำต่อไป หวังว่าอารมณ์ที่ร้อนรุ่มจะสามารถจางหายไปจากใจเขาในที่สุด ท่ามกลางบรรยากาศที่หอมหวานของกุหลาบสีชมพูที่ล้อมรอบ ทำให้เขารู้สึกถึงความมีชีวิตชีวาที่เกิดขึ้นใหม่
ความเหนื่อยล้าจากการว่ายน้ำทำให้จีนรู้สึกหนักอึ้งในเปลือกตา เขาเผลอหยุดกลางสระ สายตาลอยไปมองท้องฟ้าสดใส ก่อนที่ในที่สุดเขาจะตัดสินใจขึ้นมานอนที่เตียงขอบสระ
เมื่อเอนกายลงบนเตียงไม้ที่มีผ้าขนหนูสีขาวสะอาด เขารู้สึกถึงลมเย็นๆ ที่พัดผ่าน มันทำให้ร่างกายเขารู้สึกผ่อนคลายอย่างสุดๆ กลิ่นหอมของดอกกุหลาบผสมกับกลิ่นน้ำทำให้เขารู้สึกสบาย
จีนหลับตาลง ดวงตาที่เคยแหลมคมกลับกลายเป็นหนักอึ้ง เขาใช้มือปิดหน้าผากและเอนตัวลงบนขอบสระ รู้สึกเหมือนถูกล้อมรอบด้วยความเงียบสงบ และความรู้สึกเหนื่อยล้าก็ค่อยๆ ทำให้เขาเข้าสู่ห้วงนิทราโดยไม่รู้ตัว
ริคยืนมองภาพตรงหน้าอย่างอึ้งงัน จีนที่หลับอยู่บนเตียงขอบสระนั้นดูเปราะบางและน่าหลงใหล ร่างบางๆ ในชุดว่ายน้ำสีน้ำเงินเข้มอวดผิวขาวละเอียดใต้แสงแดดสาดส่อง ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงอย่างไม่อาจควบคุม
“เฮ้…”
เขากระซิบกับตัวเองเบาๆ ในขณะที่ไม่อาจละสายตาออกจากจีนได้ รู้สึกถึงแรงดึงดูดที่ทำให้เขาอยากเข้าใกล้
ภาพของจีนที่หลับตาพริ้ม ริมฝีปากเล็กๆ ที่ยังคงบวมแดงจากจูบเมื่อวานนี้ ทำให้ริครู้สึกวาบหวิวในใจ เขาไม่สามารถละเลยความรู้สึกที่มีต่อจีนได้อีกต่อไป
ในใจของเขาเริ่มสับสน เพราะรู้ดีว่าตนเองทำตามสัญญาสามวันไม่ได้แล้ว
จีนรู้สึกถึงความร้อนวาบที่ทำให้เขาตื่นขึ้นอย่างช้าๆ เมื่อจีนลืมตาขึ้น เขาพบว่าริคกำลังอยู่ด้านล่าง เขาใช้ปากดูดกลืนอย่างดูดดื่มที่ร่างบาง ทำให้จีนรู้สึกถึงความรู้สึกที่แปลกใหม่และรุนแรง หัวใจของเขาเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ ร่างกายของเขาอ่อนแรงจนไม่สามารถขัดขืนได้
“ริค...” เสียงของเขาแหบพร่า
“ยังไม่ถึงสามวันเลยนะ...”
จีนบิดกายกระสัน ขณะที่ความร้อนในร่างกายก่อตัวขึ้นจนแทบทนไม่ไหว ริคทำให้เขารู้สึกถึงแรงดึงดูดที่เขาไม่สามารถหนีไปได้
“ก็นายผิดสัญญาเอง”
ริคเอาแต่ใจพูดขึ้นเสียงหนักแน่น ขณะที่ยังคงลมหายใจร้อนผ่าวอยู่ที่หว่างขาของจีน ความต้องการเริ่มเติบโตมากขึ้นในตัวเขา
“อะ อะไรนะ?”
จีนละล่ำละลัก สับสนกับคำพูดของริค แต่ยังไม่ทันที่เขาจะถามต่อ ริคก็เงยหน้าขึ้นจากการดูดกลืนอย่างช้าๆ ยิ้มให้เขาอย่างยั่วเย้า
“ก็นายยั่วฉันเอง”
ริคกล่าวก่อนจะขยับเข้ามาใกล้ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความทะลึ่งที่ทำให้จีนรู้สึกถึงความร้อนที่เพิ่มขึ้นในใจอีกครั้ง
เขากอบกุมกายแข็งแรงด้านล่างที่แข็งขึงไว้ในมือ มองตาจีนด้วยแววตาเต็มไปด้วยความต้องการ ก่อนที่ริคจะค่อยๆ แลบลิ้นออกมาเลียปลายยอดอย่างช้าๆ
“อืม...”
เสียงของจีนหลุดออกมาอย่างไม่รู้ตัว ร่างกายของเขาสะท้านไปทั่วเมื่อรู้สึกถึงความอบอุ่นจากลิ้นที่สัมผัส การเคลื่อนไหวของริคเต็มไปด้วยความมั่นใจและจงใจยั่วเย้า ทำให้หัวใจของจีนเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกจากอก
“นายชอบไหม?”
ริคกระซิบเบาๆ ก่อนที่จะกลับไปโฟกัสกับการสัมผัสที่ทำให้จีนรู้สึกมีชีวิตชีวาและเต็มไปด้วยอารมณ์ปรารถนา รู้สึกเหมือนทุกอย่างรอบตัวจะหายไปเหลือเพียงความร้อนแรงที่แผ่ซ่านในใจเขาเท่านั้น
ริคค่อยๆ เลียวนปลายยอดอย่างยั่วเย้า สร้างความรู้สึกตื่นเต้นที่ยากจะต้านทาน จีนกระเส่าบิดกายไปมา ใบหน้าของเขาแดงซ่านจากความร้อนที่เพิ่มขึ้นในร่างกาย ความรู้สึกอ่อนไหวทำให้หัวใจเขาเต้นรัว สายตาที่มองริคเต็มไปด้วยความปรารถนาและความสับสน
“อา… ริค…”
เสียงของจีนหลุดออกมาด้วยความยากลำบาก เขาแทบไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ ร่างกายของเขาตอบสนองต่อการกระทำของริคอย่างรวดเร็ว รู้สึกเหมือนโลกทั้งใบมุ่งอยู่ที่ความรู้สึกนี้เพียงอย่างเดียว ทุกสัมผัส ทุกการเลียทำให้เขารู้สึกเหมือนจะระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ
ริคชำเลืองมองจีนที่อยู่ในอาการเพลิดเพลิน เขายิ้มอย่างพอใจ ก่อนที่จะเพิ่มความเร็วในการเลีย ทำให้จีนร้องออกมาอย่างไม่สามารถเก็บอาการได้อีกต่อไป
“ยอมรึยัง?” เขาถามเสียงต่ำ
ริคยิ้มอย่างมีเสน่ห์ และเริ่มกลับไปที่การดูดกลืนอีกครั้ง จีนรู้สึกเหมือนจะทนไม่ไหว แต่เขาก็ไม่อาจทำใจยอมแพ้ได้ง่ายๆ
“อา… อย่า… ริค!”
จีนครางอย่างท้าทาย รู้สึกเหมือนจะสูญเสียการควบคุมไปทุกที
ในสวนกุหลาบที่เต็มไปด้วยดอกไม้สีชมพูอันงดงาม กลิ่นหอมหวลของดอกกุหลาบที่บานสะพรั่งลอยตลบอบอวลในอากาศ อุณหภูมิของอากาศรอบตัวอบอุ่นและเย้ายวนใจ สายลมอ่อนพัดผ่าน ส่งให้ดอกไม้สั่นไหว ดอกกุหลาบที่บานอยู่รอบๆ ราวกับกำลังเต้นรำร่วมกับความรักที่เกิดขึ้นในที่นี้ กลางสวนมีสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ที่สะท้อนแสงแดดเป็นประกายดั่งกระจก น้ำใสสะอาดลอยอยู่เหนือพื้นผิว บริเวณรอบๆ สระถูกล้อมรอบด้วยต้นไม้เขียวขจี สร้างบรรยากาศที่มีเสน่ห์และโรแมนติก บรรยากาศที่เงียบสงบนี้กลับเต็มไปด้วยแรงดึงดูดที่ทำให้รู้สึกเหมือนหลุดเข้าไปในโลกแห่งความฝันเสียงน้ำไหลจากน้ำพุเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ข้างสระดังกระหึ่ม แผ่วเบา แต่ทำให้รู้สึกถึงความมีชีวิตชีวา เสียงกรุ่นของน้ำคลอเคล้ากับเสียงนกน้อยที่ร้องเพลงสื่อถึงความรักและความปรารถนาในอากาศ ท่ามกลางความงดงามนั้น ร่างบอบบางขาวโพลนเปลือยเปล่าบนเตียงข้างสระถูกหนุ่มร่างสูงใหญ่เล้าโลมอย่างหนัก เมื่อริมฝีปากของเขาประกบลงบนผิวเรียบเนียนของจีน ความรู้สึกตื่นเต้นแล่นเข้ามาในร่างกาย ร่างบอบบางของจีนสะท้านด้วยความรู้สึกใหม่ที่เข้ามาเย้ายวนใจ ริคเล้าโลมอย่างอ่อนโยน แต่ก็เต็มไปด้วยแรงดึงดูดที่ไม่อา
ริคที่ได้ครอบครองจีนสมใจ อารมณ์ดีเป็นพิเศษในวันนั้น เขาเดินเข้ามาในห้องทำงานด้วยท่าทีผ่อนคลายและยิ้มมุมปากเล็กๆ ที่หายาก ลูกน้องของเขาแทบไม่เชื่อสายตา ปกติบอสของพวกเขามักจะเคร่งเครียดและเฉียบขาดอยู่ตลอดเวลา แต่วันนี้บรรยากาศรอบตัวริคเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด"บอสดูอารมณ์ดีจังนะครับ" หนึ่งในลูกน้องแอบกระซิบกับเพื่อนร่วมงาน แต่ไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมาดังๆ พวกเขาแค่ยืนทำงานตามปกติ พยายามไม่แสดงอาการสงสัยเกินไป แม้ว่าจะรู้สึกงุนงงกับท่าทีที่แตกต่างของริค ริคมองลูกน้องที่ยืนทำงานอย่างเงียบๆ ก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้หรูหลังโต๊ะทำงาน ขณะจุดซิการ์ขึ้นสูบ เขาเอนหลังพิงเก้าอี้อย่างพอใจ พ่นควันซิการ์ออกมาเป็นเส้นบางๆ แววตาคมเฉียบของเขายังคงแฝงไปด้วยความมุ่งมั่น และความพึงพอใจที่ได้ครอบครองจีน ลูกน้องหลายคนสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงนี้ แต่ไม่มีใครกล้าถามเหตุผล เพราะไม่ว่าริคจะอารมณ์ดีหรือร้าย พวกเขาก็รู้ดีว่าไม่ควรก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของเจ้านาย วันนี้ริคทำให้ลูกน้องทุกคนประหลาดใจ เมื่อเขาเลิกงานเร็วกว่าปกติ ในขณะที่โดยปกติแล้ว เขามักจะอยู่ดึกจนทุกคนคิดว่าเขาไม่เคยพักผ่อนเลย แต่วันนี้ต่างออกไปอย่าง
“ทำตัวดีๆ นี่หมายถึงยอมโดนรักวันละหลายๆ รอบนี่เหรอ?” จีนถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นไหว พร้อมกับรู้สึกถึงแรงกระแทกที่รุนแรงในร่างกายของเขา คำพูดของเขาแฝงไปด้วยอารมณ์ขัดแย้งระหว่างความตื่นเต้นและความหวาดหวั่นในใจริคยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นอาการของจีน รู้ดีว่าคำพูดของเขากำลังทำให้ร่างบางรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้น ร่างใหญ่กระซิบบอกให้จีนทำตัวดีๆ แล้วดึงร่างบางเข้ามาใกล้พร้อมกับแรงกระแทกที่รุนแรงและเร้าใจ ส่งเสียงครางกระเส่าออกมาจากปากของจีน“ใช่แล้ว” ริคตอบด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำ “ถ้านายยอม ฉันจะทำให้ทุกวันของนายเต็มไปด้วยความสุขแบบนี้”จีนรู้สึกถึงความร้อนแรงที่เพิ่มขึ้นในทุกการกระแทก เขาหายใจแรงและร้องครางด้วยความเสียวซ่าน ความรู้สึกที่ผสมผสานกันระหว่างความรักและความต้องการทำให้เขาไม่อาจต้านทานได้ และในใจเขาเริ่มยอมรับว่าการอยู่ในอ้อมกอดของริคนั้นอาจจะเป็นสิ่งที่เขาต้องการมากกว่าที่เขาคิด“ไอ้คนบ้า หลอกอีกแล้ว!” จีนหอบกระเส่า เสียงของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและหงุดหงิดในเวลาเดียวกัน แม้ว่าในใจจะรู้ดีว่าเขาอาจจะไม่สามารถต้านทานได้ เมื่อร่างใหญ่ยังคงเคลื่อนตัวอยู่ข้างหลัง เขาก็ไม่สามารถหักห้ามตัวเ
ริคที่ไม่เคยพอกับการรักจีน ไม่ว่าจะกี่ครั้งก็ไม่อิ่ม เหมือนถูกดึงเข้าไปในโลกที่เต็มไปด้วยความปรารถนาและความร้อนแรงทุกครั้งที่เขาได้สัมผัสร่างบาง ร่างใหญ่ไม่เคยรู้สึกเบื่อหน่ายกับการค้นหาความรู้สึกใหม่ๆ ที่มาจากร่างบอบบางแต่แสนเร่าร้อนใต้ร่างนี้ ความรู้สึกนี้ไม่เคยลดน้อยลงเลย แต่กลับเพิ่มทวีความเร่าร้อนรุนแรงขึ้นเรื่อยๆในที่สุด จีนก็เริ่มรู้สึกถึงการถูกหลอกที่ริคสร้างขึ้นมาอย่างมิดชิด หลังจากที่เขาได้ยินคำสัญญาเกี่ยวกับการพาไปนั่งเรือ เขาก็รู้สึกตื่นเต้นกับความคิดที่จะได้สัมผัสลมทะเลและแสงแดด แต่ตอนนี้สิ่งที่เขาเผชิญคือความร้อนแรงจากการกระทำของริคที่ไม่ยอมหยุด“นี่… เราไม่ไปนั่งเรือกันเหรอ?” จีนถามอย่างไม่แน่ใจ ขณะที่เขานั่งอยู่บนเตียง ใบหน้าของเขายังคงร้อนระอุจากสัมผัสของริคที่ไม่ยอมห่างไปไหนริคหัวเราะในลำคอ รอยยิ้มของเขาเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ “อืม… ฉันเปลี่ยนใจแล้ว” เขากระซิบเสียงต่ำ ในขณะที่มือเขาเริ่มเคลื่อนไหวอย่างชำนาญ“หลอกอีกแล้ว!” จีนพูดเสียงสั่นขณะที่โดนกระหน่ำรักจากด้านหลัง น้ำเสียงของเขาผสมไปด้วยความหวานและความหงุดหงิด ขณะที่แรงกระแทกทำให้เขารู้สึกเหมือนร่างกายกำลังจ
เสียงของรถยูวีสีดำหลายคันดังขึ้นเมื่อมันจอดลงที่โกดังขนาดใหญ่ กลิ่นของน้ำมันและเหล็กเปลี่ยนเป็นกลิ่นอายที่คุ้นเคยในพื้นที่ซึ่งเต็มไปด้วยความเงียบเหงาและความลึกลับ ไฟฟ้าในโกดังสลัวสลัว ทำให้เกิดเงาที่เคลื่อนไหวไปมาอย่างน่าสงสัยเมื่อประตูรถเปิดออก ชายฉกรรจ์ในชุดดำเริ่มก้าวออกมาอย่างรวดเร็ว ทุกคนมีท่าทางมั่นใจและเป็นมืออาชีพ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมีภารกิจสำคัญที่ต้องทำ การเคลื่อนไหวของพวกเขาเรียบง่าย แต่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น“ตรวจสอบพื้นที่!” เสียงหนึ่งตะโกนออกมา เขาสั่งการด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด ทุกคนพยักหน้าและแยกย้ายกันไปตรวจสอบบริเวณรอบๆ ขณะที่บางคนเริ่มยกกล่องและอุปกรณ์ออกจากรถโกดังนี้เป็นที่รู้จักในฐานะสถานที่ซึ่งใช้ในการทำธุรกิจที่ไม่เปิดเผย จึงไม่แปลกที่การเฝ้าระวังจะเข้มงวดและมีการเคลื่อนไหวที่แอบซ่อนอยู่ในเงามืด ความตึงเครียดในอากาศทำให้ทุกอย่างดูน่ากลัวและเต็มไปด้วยความคาดเดาไม่ได้เสียงเหล็กกระทบกันและเสียงพึมพำของการสื่อสารระหว่างกันทำให้บรรยากาศในโกดังรู้สึกเหมือนถูกปกคลุมไปด้วยเงามืดของความลับที่ไม่มีใครสามารถเข้าใจได้ การประสานงานกันของชายฉกรรจ์ทำให้รู้สึกถึงการเตรียมพร้อมส
ริคยืนพิงราวสะพานริอัลโต (Rialto Bridge) อย่างสง่างาม ดวงตาคมกริบของเขากวาดมองไปยังผืนน้ำของแกรนด์คาแนลที่ทอดยาวออกไป เรือกอนโดลาล่องลอยอย่างเงียบงาม ผืนน้ำสะท้อนเงาของอาคารเก่าแก่สไตล์เวนิสที่มีสีสันและแฝงไปด้วยประวัติศาสตร์ สะพานหินอ่อนที่เขายืนอยู่ได้กลายเป็นจุดหมายปลายทางของนักท่องเที่ยวมากมาย แต่ในตอนนี้ ริคมีความคิดเพียงอย่างเดียว—การรอคอยการมาถึงของจีนสายลมอ่อนๆ จากคลองพัดมากระทบใบหน้า เขาไม่แสดงอาการกังวลออกมาให้เห็นแม้เพียงน้อย แต่ภายในเขาเต็มไปด้วยความคาดหวังและแผนการที่หมุนวนอยู่ในหัว ขณะที่เขาสังเกตเรือกอนโดลาที่ลอยผ่านไปมาในน้ำ เขาก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงความสำคัญของสะพานแห่งนี้ สะพานริอัลโตเป็นศูนย์กลางเชื่อมต่อผู้คนของเวนิส นับตั้งแต่สร้างเสร็จในปลายศตวรรษที่ 16 จากการเป็นทางเชื่อมที่สำคัญของการค้า มาจนถึงวันนี้ที่ยังคงมีชีวิตชีวาด้วยตลาดอาหารทะเลสดๆ และสินค้าท้องถิ่นที่อีกฟากหนึ่งของสะพาน เสียงตลาดริอัลโตดังก้องด้วยความคึกคัก เสียงแม่ค้าพ่อค้าขายปลาสดๆ และผลไม้ตามฤดูกาลดังแทรกผ่านความเงียบของริค ทว่าเขาแทบไม่ได้ใส่ใจต่อบรรยากาศรอบตัวมากนัก ในใจเขากลับจดจ่ออยู่กับการประช
“อาา… ริค!” จีนส่งเสียงออกมาในขณะที่ริมฝีปากของริคสัมผัสกับผิวของเขา ร่างกายของเขาสั่นสะท้านเมื่อริคเริ่มปลดกระดุมเสื้อของเขาอย่างไม่รีบร้อนในขณะที่ด้านนอกห้องทำงานกำลังคุกรุ่นด้วยสถานการณ์ที่ตึงเครียด เสียงกรีดร้องและการทะเลาะวิวาทดังมาจากข้างนอก แต่ภายในห้องกลับร้อนแรงดั่งไฟ สองร่างกำลังอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน“ให้ฉันทำให้มันร้อนขึ้นอีก” ริคกระซิบเสียงต่ำ ริมฝีปากของเขาไล่ต่ำลงไปตามแนวกรามของจีน ขณะที่มือของเขาก็สัมผัสไปที่ต้นขา ทำให้จีนรู้สึกถึงความร้อนที่เริ่มลามไปทั่วร่างกาย“ไม่… ริค…” จีนพยายามจะขัดขืน แต่เสียงของเขากลับเต็มไปด้วยความหวั่นไหว สถานการณ์ภายนอกดูเหมือนจะไม่เป็นปัญหาในขณะนี้ เขารู้สึกว่าตัวเองตกอยู่ในบ่วงแห่งความเร่าร้อน“ไม่ต้องห่วง” ริคพูดเสียงลึกล้ำ “ไม่มีใครจะมารบกวนเรา” เขาใช้มืออีกข้างหนึ่งบีบแก้มของจีนอย่างเบามือ แต่เต็มไปด้วยความมั่นคง “แค่มีเรา… และความต้องการนี้”“อาา…” จีนครางออกมาอีกครั้งเมื่อริคโน้มตัวเข้ามาใกล้และจูบเขาอย่างดุเดือด จีนตอบสนองด้วยการยืดตัวเข้าหา ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยไฟที่ลุกโชนริคไม่สามารถควบคุมความต้องการของเขาได้อีกต่อไป
หลังจากงานเสร็จสิ้น มาร์คหันมาถามริคในรถด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ "ได้ข่าวว่ามีของเล่นใหม่?" น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความสนใจ ริคเหลือบมองมาร์คก่อนจะอมยิ้มเล็กน้อย ไม่ได้ปฏิเสธหรือยอมรับ เพียงแค่ยิ้มอย่างมีเลศนัย มาร์คมองริคอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่แฝงความเป็นห่วง “ระวังไว้นะ... ของเล่นชิ้นนั้นอาจกลายมาเป็นจุดอ่อนของนาย” เขายิ้มมุมปาก แต่สายตากลับเต็มไปด้วยความจริงจัง ราวกับรู้ว่าเรื่องนี้อาจทำให้ริคสะดุดในเกมที่พวกเขาเล่นอยู่ริคนั่งนิ่งในรถ สายตาของเขาเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง แต่ความคิดกลับวนเวียนอยู่กับเด็กหนุ่มที่เขาเพิ่งจากมา เขายังไม่รู้... ริคคิดในใจ แต่ที่แน่ ๆ ฉันหวงเด็กนั่นมาก... มากจนไม่อยากให้ใครเข้าใกล้หรือแตะต้องความรู้สึกนี้มันล้ำลึกเกินกว่าที่เขาจะคาดคิด ความหวงแหนที่ไม่เคยมีต่อใครมาก่อน ริคกัดฟันเล็กน้อย รู้ดีว่าความรู้สึกนี้อาจกลายเป็นจุดอ่อน เป็นสิ่งที่เขาไม่ควรมีในโลกที่เต็มไปด้วยอันตรายและการทรยศ แต่เขาห้ามตัวเองไม่ได้... …………………………………………………….. ริค คอนติ พาจีนมายืนอยู่หน้าสะพานถอนหายใจ (Bridge of Sighs) สถานที่ที่โด่งดังแห่งเวนิส สะพานเชื่อมระหว่าง
ริคยืนพิงราวสะพานริอัลโต (Rialto Bridge) อย่างสง่างาม ดวงตาคมกริบของเขากวาดมองไปยังผืนน้ำของแกรนด์คาแนลที่ทอดยาวออกไป เรือกอนโดลาล่องลอยอย่างเงียบงาม ผืนน้ำสะท้อนเงาของอาคารเก่าแก่สไตล์เวนิสที่มีสีสันและแฝงไปด้วยประวัติศาสตร์ สะพานหินอ่อนที่เขายืนอยู่ได้กลายเป็นจุดหมายปลายทางของนักท่องเที่ยวมากมาย แต่ในตอนนี้ ริคมีความคิดเพียงอย่างเดียว—การรอคอยการมาถึงของจีน สายลมอ่อนๆ จากคลองพัดมากระทบใบหน้า เขาไม่แสดงอาการกังวลออกมาให้เห็นแม้เพียงน้อย แต่ภายในเขาเต็มไปด้วยความคาดหวังและแผนการที่หมุนวนอยู่ในหัว ขณะที่เขาสังเกตเรือกอนโดลาที่ลอยผ่านไปมาในน้ำ เขาก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงความสำคัญของสะพานแห่งนี้ สะพานริอัลโตเป็นศูนย์กลางเชื่อมต่อผู้คนของเวนิส นับตั้งแต่สร้างเสร็จในปลายศตวรรษที่ 16 จากการเป็นทางเชื่อมที่สำคัญของการค้า มาจนถึงวันนี้ที่ยังคงมีชีวิตชีวาด้วยตลาดอาหารทะเลสดๆ และสินค้าท้องถิ่น ที่อีกฟากหนึ่งของสะพาน เสียงตลาดริอัลโตดังก้องด้วยความคึกคัก เสียงแม่ค้าพ่อค้าขายปลาสดๆ และผลไม้ตามฤดูกาลดังแทรกผ่านความเงียบของริค ทว่าเขาแทบไม่ได้ใส่ใจต่อบรรยากาศรอบตัวมากนัก ในใจเขากลับจดจ่ออยู่กับการป
ริคที่มัวเมาอยู่กับร่างบอบบางที่เขาได้มาครอบครองครั้งแล้วครั้งเล่า รู้สึกเหมือนกับว่ามันเป็นมากกว่าการเสพติด มันกลายเป็นความต้องการที่เพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ จากที่เคยแค่ต้องการเขาในบางเวลา ตอนนี้กลับแทบต้องการตลอดเวลาทุกครั้งที่เขาได้สัมผัสกับผิวเนียนนุ่ม ความรู้สึกตื่นเต้นก็จะซัดเข้ามาในหัวใจ จนทำให้เขาหยุดคิดไม่ได้ ว่านี่มันอะไรกันแน่? ความรู้สึกนี้เหมือนกับไฟที่กำลังลุกโชน ลามไปทั่วร่างกาย ส่งผลให้เขาเกิดความร้อนรุ่มที่ไม่อาจหักห้ามใจได้คนอย่างริค ที่มักจะมีคนมาปรนเปรอรักให้แทบไม่ขาดสาย แต่ไม่มีใครเคยทำให้เขามัวเมาได้ขนาดนี้ เขาเคยมีความสัมพันธ์มากมายที่เต็มไปด้วยความเร่าร้อนและอารมณ์ แต่กลับไม่มีใครที่ทำให้เขารู้สึกเหมือนถูกดึงดูดเข้าสู่ความลุ่มหลงอันลึกซึ้งแบบนี้ภายในห้องนอนกว้าง ริคยืนอยู่ริมหน้าต่าง มือหนึ่งถือแก้วไวน์แดงสีเข้ม ขณะที่อีกมือจุดซิการ์ ควันลอยฟุ้งในอากาศ สะท้อนแสงอาทิตย์ยามเย็นที่สาดส่องเข้ามา ร่างของจีนที่นอนหลับอยู่บนที่นอนสีเข้ม เขาดูสงบและน่าอภิรมย์ ผมสั้นเรียบเนียนแนบไปกับหมอน ริมฝีปากที่เคยส่งเสียงครวญครางในคืนที่เต็มไปด้วยความรักตอนนี้ถูกปิดเงียบพวกเขาอยู่
หลังจากจิบกาแฟหอมๆ จีนรู้สึกมีชีวิตชีวาและตื่นเต้นที่จะสำรวจพิพิธภัณฑ์คาเรซซิโอ (Ca' Rezzonico) พิพิธภัณฑ์ศิลปะที่ตั้งอยู่ริมคลองกรันเด เขาเดินออกจากคาเฟ่ที่เต็มไปด้วยบรรยากาศอบอุ่นและเสียงหัวเราะของผู้คนที่มารวมตัวกัน ก่อนจะมุ่งหน้าไปยังพิพิธภัณฑ์ที่มีชื่อเสียงเมื่อเข้าไปในพิพิธภัณฑ์ จีนถูกดึงดูดโดยความงดงามของสถาปัตยกรรมอันประณีตและงานศิลปะที่จัดแสดงอย่างพิถีพิถัน ภายในอาคารที่ส่องแสงทองอร่าม เขารู้สึกเหมือนกำลังเดินเข้าสู่โลกแห่งประวัติศาสตร์และความสวยงามที่สร้างสรรค์มาอย่างช้านานจีนเดินไปตามห้องต่างๆ ที่เต็มไปด้วยภาพวาดที่มีชีวิตชีวา เขาหยุดมองภาพวาดที่สื่อถึงความรักและความงาม โดยเฉพาะภาพของหญิงสาวที่มีสีสันอ่อนโยน รอยยิ้มที่มีเสน่ห์ซึ่งทำให้เขารู้สึกตื้นตัน ความรู้สึกนี้พาเขาย้อนกลับไปถึงช่วงเวลาที่เขาเคยมีความรักอันงดงามและท้าทายเสียงก้าวเท้าของผู้คนและเสียงกระซิบเบาๆ ของนักท่องเที่ยวเป็นพื้นหลังที่ช่วยเติมเต็มบรรยากาศให้มีชีวิตชีวามากขึ้น เขาเฝ้าดูรายละเอียดของแต่ละชิ้นงาน ศิลปินได้ถ่ายทอดอารมณ์และความรู้สึกผ่านสีสันและเส้นสายทำให้เขารู้สึกถึงแรงบันดาลใจและความหลงใหลในศิลปะ
พายุรักเร่าร้อนสงบลงและความเงียบสงบเริ่มแผ่ไปทั่วพื้นที่ ทั้งสองนั่งอยู่บนเนินเขาเล็กๆ ที่มองลงไปเห็น Rio di Palazzo คลองที่เชื่อมระหว่าง พระราชวังดอจ (Doge's Palace) กับ คุกเก่า (Old Prisons) โดยตรง แสงจันทร์ส่องสะท้อนบนผืนน้ำทำให้บรรยากาศโรแมนติกยิ่งขึ้นจีนซบอยู่บนร่างใหญ่ของริคอย่างเหนื่อยอ่อน รู้สึกถึงความอบอุ่นจากตัวเขา ริคนั่งพิงรถ มือข้างหนึ่งโอบรัดเอวของจีนแน่น ส่วนอีกมือยกซิการ์ขึ้นดูดพลางปล่อยควันออกมาอย่างเยือกเย็น"อย่าคิดหนีไปจากฉันอีก นายเป็นของฉันแล้ว" ริคพูดเสียงแหบพร่า ลมหายใจยังร้อนจากแรงปรารถนาที่คุกรุ่นอยู่ข้างใน เขาลูบแขนจีนเบาๆ ขณะจ้องมองใบหน้าของเด็กหนุ่มที่ยังคงหลงเหลือรอยอ่อนล้าจากช่วงเวลาที่ผ่านมาจีนหายใจหอบเล็กน้อย ขมวดคิ้วแล้วบ่นออกมา "อย่างกะคุณจะให้ผมหนีได้" เสียงของเขามีทั้งความขบถและความรู้สึกที่ผสมปนเปกัน ทั้งดื้อรั้นและเง้างอนในเวลาเดียวกันริคหัวเราะหึๆ เสียงทุ้มลึกของเขาก้องไปในความมืด “ใช่แล้ว ไม่มีทางที่ฉันจะปล่อยนายไป” เขากระซิบเบาๆ ก่อนจะโน้มตัวลงมาใกล้ สัมผัสริมฝีปากที่แข็งแรงของเขาแนบชิดกับใบหูของจีน ทำให้เด็กหนุ่มต้องหลับตาแน่น ปล่อยให
หลังจากงานเสร็จสิ้น มาร์คหันมาถามริคในรถด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ "ได้ข่าวว่ามีของเล่นใหม่?" น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความสนใจ ริคเหลือบมองมาร์คก่อนจะอมยิ้มเล็กน้อย ไม่ได้ปฏิเสธหรือยอมรับ เพียงแค่ยิ้มอย่างมีเลศนัย มาร์คมองริคอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่แฝงความเป็นห่วง “ระวังไว้นะ... ของเล่นชิ้นนั้นอาจกลายมาเป็นจุดอ่อนของนาย” เขายิ้มมุมปาก แต่สายตากลับเต็มไปด้วยความจริงจัง ราวกับรู้ว่าเรื่องนี้อาจทำให้ริคสะดุดในเกมที่พวกเขาเล่นอยู่ริคนั่งนิ่งในรถ สายตาของเขาเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง แต่ความคิดกลับวนเวียนอยู่กับเด็กหนุ่มที่เขาเพิ่งจากมา เขายังไม่รู้... ริคคิดในใจ แต่ที่แน่ ๆ ฉันหวงเด็กนั่นมาก... มากจนไม่อยากให้ใครเข้าใกล้หรือแตะต้องความรู้สึกนี้มันล้ำลึกเกินกว่าที่เขาจะคาดคิด ความหวงแหนที่ไม่เคยมีต่อใครมาก่อน ริคกัดฟันเล็กน้อย รู้ดีว่าความรู้สึกนี้อาจกลายเป็นจุดอ่อน เป็นสิ่งที่เขาไม่ควรมีในโลกที่เต็มไปด้วยอันตรายและการทรยศ แต่เขาห้ามตัวเองไม่ได้... …………………………………………………….. ริค คอนติ พาจีนมายืนอยู่หน้าสะพานถอนหายใจ (Bridge of Sighs) สถานที่ที่โด่งดังแห่งเวนิส สะพานเชื่อมระหว่าง
“อาา… ริค!” จีนส่งเสียงออกมาในขณะที่ริมฝีปากของริคสัมผัสกับผิวของเขา ร่างกายของเขาสั่นสะท้านเมื่อริคเริ่มปลดกระดุมเสื้อของเขาอย่างไม่รีบร้อนในขณะที่ด้านนอกห้องทำงานกำลังคุกรุ่นด้วยสถานการณ์ที่ตึงเครียด เสียงกรีดร้องและการทะเลาะวิวาทดังมาจากข้างนอก แต่ภายในห้องกลับร้อนแรงดั่งไฟ สองร่างกำลังอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน“ให้ฉันทำให้มันร้อนขึ้นอีก” ริคกระซิบเสียงต่ำ ริมฝีปากของเขาไล่ต่ำลงไปตามแนวกรามของจีน ขณะที่มือของเขาก็สัมผัสไปที่ต้นขา ทำให้จีนรู้สึกถึงความร้อนที่เริ่มลามไปทั่วร่างกาย“ไม่… ริค…” จีนพยายามจะขัดขืน แต่เสียงของเขากลับเต็มไปด้วยความหวั่นไหว สถานการณ์ภายนอกดูเหมือนจะไม่เป็นปัญหาในขณะนี้ เขารู้สึกว่าตัวเองตกอยู่ในบ่วงแห่งความเร่าร้อน“ไม่ต้องห่วง” ริคพูดเสียงลึกล้ำ “ไม่มีใครจะมารบกวนเรา” เขาใช้มืออีกข้างหนึ่งบีบแก้มของจีนอย่างเบามือ แต่เต็มไปด้วยความมั่นคง “แค่มีเรา… และความต้องการนี้”“อาา…” จีนครางออกมาอีกครั้งเมื่อริคโน้มตัวเข้ามาใกล้และจูบเขาอย่างดุเดือด จีนตอบสนองด้วยการยืดตัวเข้าหา ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยไฟที่ลุกโชนริคไม่สามารถควบคุมความต้องการของเขาได้อีกต่อไป
ริคยืนพิงราวสะพานริอัลโต (Rialto Bridge) อย่างสง่างาม ดวงตาคมกริบของเขากวาดมองไปยังผืนน้ำของแกรนด์คาแนลที่ทอดยาวออกไป เรือกอนโดลาล่องลอยอย่างเงียบงาม ผืนน้ำสะท้อนเงาของอาคารเก่าแก่สไตล์เวนิสที่มีสีสันและแฝงไปด้วยประวัติศาสตร์ สะพานหินอ่อนที่เขายืนอยู่ได้กลายเป็นจุดหมายปลายทางของนักท่องเที่ยวมากมาย แต่ในตอนนี้ ริคมีความคิดเพียงอย่างเดียว—การรอคอยการมาถึงของจีนสายลมอ่อนๆ จากคลองพัดมากระทบใบหน้า เขาไม่แสดงอาการกังวลออกมาให้เห็นแม้เพียงน้อย แต่ภายในเขาเต็มไปด้วยความคาดหวังและแผนการที่หมุนวนอยู่ในหัว ขณะที่เขาสังเกตเรือกอนโดลาที่ลอยผ่านไปมาในน้ำ เขาก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงความสำคัญของสะพานแห่งนี้ สะพานริอัลโตเป็นศูนย์กลางเชื่อมต่อผู้คนของเวนิส นับตั้งแต่สร้างเสร็จในปลายศตวรรษที่ 16 จากการเป็นทางเชื่อมที่สำคัญของการค้า มาจนถึงวันนี้ที่ยังคงมีชีวิตชีวาด้วยตลาดอาหารทะเลสดๆ และสินค้าท้องถิ่นที่อีกฟากหนึ่งของสะพาน เสียงตลาดริอัลโตดังก้องด้วยความคึกคัก เสียงแม่ค้าพ่อค้าขายปลาสดๆ และผลไม้ตามฤดูกาลดังแทรกผ่านความเงียบของริค ทว่าเขาแทบไม่ได้ใส่ใจต่อบรรยากาศรอบตัวมากนัก ในใจเขากลับจดจ่ออยู่กับการประช
เสียงของรถยูวีสีดำหลายคันดังขึ้นเมื่อมันจอดลงที่โกดังขนาดใหญ่ กลิ่นของน้ำมันและเหล็กเปลี่ยนเป็นกลิ่นอายที่คุ้นเคยในพื้นที่ซึ่งเต็มไปด้วยความเงียบเหงาและความลึกลับ ไฟฟ้าในโกดังสลัวสลัว ทำให้เกิดเงาที่เคลื่อนไหวไปมาอย่างน่าสงสัยเมื่อประตูรถเปิดออก ชายฉกรรจ์ในชุดดำเริ่มก้าวออกมาอย่างรวดเร็ว ทุกคนมีท่าทางมั่นใจและเป็นมืออาชีพ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมีภารกิจสำคัญที่ต้องทำ การเคลื่อนไหวของพวกเขาเรียบง่าย แต่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น“ตรวจสอบพื้นที่!” เสียงหนึ่งตะโกนออกมา เขาสั่งการด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด ทุกคนพยักหน้าและแยกย้ายกันไปตรวจสอบบริเวณรอบๆ ขณะที่บางคนเริ่มยกกล่องและอุปกรณ์ออกจากรถโกดังนี้เป็นที่รู้จักในฐานะสถานที่ซึ่งใช้ในการทำธุรกิจที่ไม่เปิดเผย จึงไม่แปลกที่การเฝ้าระวังจะเข้มงวดและมีการเคลื่อนไหวที่แอบซ่อนอยู่ในเงามืด ความตึงเครียดในอากาศทำให้ทุกอย่างดูน่ากลัวและเต็มไปด้วยความคาดเดาไม่ได้เสียงเหล็กกระทบกันและเสียงพึมพำของการสื่อสารระหว่างกันทำให้บรรยากาศในโกดังรู้สึกเหมือนถูกปกคลุมไปด้วยเงามืดของความลับที่ไม่มีใครสามารถเข้าใจได้ การประสานงานกันของชายฉกรรจ์ทำให้รู้สึกถึงการเตรียมพร้อมส
ริคที่ไม่เคยพอกับการรักจีน ไม่ว่าจะกี่ครั้งก็ไม่อิ่ม เหมือนถูกดึงเข้าไปในโลกที่เต็มไปด้วยความปรารถนาและความร้อนแรงทุกครั้งที่เขาได้สัมผัสร่างบาง ร่างใหญ่ไม่เคยรู้สึกเบื่อหน่ายกับการค้นหาความรู้สึกใหม่ๆ ที่มาจากร่างบอบบางแต่แสนเร่าร้อนใต้ร่างนี้ ความรู้สึกนี้ไม่เคยลดน้อยลงเลย แต่กลับเพิ่มทวีความเร่าร้อนรุนแรงขึ้นเรื่อยๆในที่สุด จีนก็เริ่มรู้สึกถึงการถูกหลอกที่ริคสร้างขึ้นมาอย่างมิดชิด หลังจากที่เขาได้ยินคำสัญญาเกี่ยวกับการพาไปนั่งเรือ เขาก็รู้สึกตื่นเต้นกับความคิดที่จะได้สัมผัสลมทะเลและแสงแดด แต่ตอนนี้สิ่งที่เขาเผชิญคือความร้อนแรงจากการกระทำของริคที่ไม่ยอมหยุด“นี่… เราไม่ไปนั่งเรือกันเหรอ?” จีนถามอย่างไม่แน่ใจ ขณะที่เขานั่งอยู่บนเตียง ใบหน้าของเขายังคงร้อนระอุจากสัมผัสของริคที่ไม่ยอมห่างไปไหนริคหัวเราะในลำคอ รอยยิ้มของเขาเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ “อืม… ฉันเปลี่ยนใจแล้ว” เขากระซิบเสียงต่ำ ในขณะที่มือเขาเริ่มเคลื่อนไหวอย่างชำนาญ“หลอกอีกแล้ว!” จีนพูดเสียงสั่นขณะที่โดนกระหน่ำรักจากด้านหลัง น้ำเสียงของเขาผสมไปด้วยความหวานและความหงุดหงิด ขณะที่แรงกระแทกทำให้เขารู้สึกเหมือนร่างกายกำลังจ