เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 745
บทที่เกี่ยวข้อง
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 746
หนทางด้านหน้าเรียบว่าราบเรียบ เมืองอู่โจวจะกลายเป็นถิ่นขององค์ชายใหญ่อีกครั้ง เรียกได้ว่าชื่อเสียงดังกระฉ่อน!“ใครก็ได้!”“รีบแขวนโคมไฟให้ทั่วจวนเจ้าเมือง ด่วน!!!”หลังจากหลิวเป้ยและคนอื่น ๆ เร่งร้อนกลับมาถึงจวนเจ้าเมืองแล้วก็ออกคำสั่งแรกทันที องครักษ์ทั้งหลายเริ่มปฏิบัติตามด้วยท่าทางเคร่งขรึมเดี๋ยวนั้น “พี่หลิว นี่ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?!”เซียวหยางที่เฝ้ารอคอยมาทั้งวันทั้งคืนเห็นพวกหลิวเป้ยกลับมาก็รีบไปหาทันที แต่ให้เขาคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึง กลับเป็นจุดจบเช่นนี้? ลางร้ายหลากเข้าหัวใจในพริบตา“เข้าข้างในแล้วค่อยว่ากัน!”หลิวเป้ยหน้าตาขึงขัง ท่าทางจริงจัง ฝีเท้าไวมาก ตรงไปยังห้องโถงใหญ่“เจ้าเมืองหลิว คนของพวกเจ้าก็กลับมากันหมดแล้ว ทำไมไม่เห็นเงานายของพวกเจ้าเลยเล่า?”ตอนนี้เอง เหลียงจื่อฝูปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าพวกหลิวเป้ย นอกจากฮ่องเต้ต้าเหลียงและรัชทายาทต้าเหลียง ฉินอวิ๋นฟานคือญาติที่สนิทกับนางที่สุดบนโลกใบนี้ นางเป็นห่วงความปลอดภัยของฉินอวิ๋นฟานมาก!เมื่อคืนตอนพวกเซียวหยางกลับมาแล้วไม่เห็นเงาของฉินอวิ๋นฟาน เหลียงจื่อฝูก็เริ่มกระวนกระวายใจแล้ว หนังตากระตุกเป็นระยะบัดนี้คนสนิทขอ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 747
“ใครน่ะ?”ฉินอวิ๋นฟานไม่อยากเผยฐานะของตัวเองจึงระวังตัวแจ เขาไม่ได้เปิดประตู แต่หลบฟังเสียงข้างนอกอยู่ข้างประตูแต่ที่ทำให้ฉินอวิ๋นฟานคิดไม่ถึงคือ เขาได้กลิ่นเครื่องหอมบนตัวหญิงสาวที่ลอดร่องประตูเข้ามา!“นายท่าน ต้องการการบริการหรือไม่เจ้าคะ?”ในตอนที่ฉินอวิ๋นฟานกำลังตึงเครียดอยู่นั้น จู่ ๆ ก็มีเสียงหวานหยาดเยิ้มของหญิงสาวดังมาคราวนี้ทำเอาฉินอวิ๋นฟานควบคุมตัวเองไม่อยู่แล้ว เขาหน้าขรึมในพริบตา สมัยโบราณมีการบริการถึงห้องด้วยหรือ? ช่างน่าอัศจรรย์ไปเลย!เขามุมปากกระตุกเล็กน้อยก่อนจะตอบ “โรง โรงแรมห้าดาวต้าเฉียนมีการบริการถึงห้องแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร?”“นายท่าน พวกเราก็ต้องตามยุคสมัยให้ทันอย่างไรเล่า”หญิงสาวพูดเย้ายวนอยู่อีกฝั่งประตูต่อ “เงินทองหายาก อุจจาระยากจะกลืนกิน พวกเราที่เป็นผู้หญิงอ่อนแอเหล่านี้คิดจะดำรงชีพยิ่งไม่ง่าย ดังนั้นจึงได้แต่มาเคาะประตูเรียกลูกค้าเอง หวังว่านายท่านจะให้โอกาส”“ถ้านายท่านมีทักษะที่ดี เวลานาน สิ่งนั้นใหญ่พอ จะจ่ายเงินก็ใช่ว่าจะไม่ได้ ก็ผู้ชายนี่ยะ ออกบ้านอยู่ข้างนอก รอนแรมเหน็ดเหนื่อย ผ่อนคลายแต่พอควรยังเป็นเรื่องที่จำเป็นมาก”ครั้นได้ยินหญิงสาวใ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 748
“ออกไปซะ!”เมื่อหวงต้าหยวนได้ยินนางพูดอย่างนี้แล้ว หน้าตาพลันบึ้งตึง นางตวาดไล่อีกฝ่ายไปโดยตรง ผลลัพธ์กลับกลายเป็นว่าอีกฝ่ายแข็งข้อขึ้นมาเสียอย่างนั้นนางพูดอย่างโอ้อวด “รูปร่างข้าก็ไม่ได้แย่ไปกว่าท่าน ครั้งนี้ข้าไม่เอาเงิน ท่านทำได้หรือไม่?”การยิงคำพูดมาอย่างกะทันหันของอีกฝ่ายทำเอาฉินอวิ๋นฟานขำพรืด แม่นางหอโคมเขียวผู้นี้คิดว่าหวงต้าหยวนเป็นพวกเดียวกัน? พิลึกจริงแท้!นี่ทำให้ฉินอวิ๋นฟานนึกถึงคำพูดที่หลัวหย่งฮ่าวเคยพูด ในสายตาของหญิงนางโลม ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ไม่ขาย ถ้าการค้าไม่สำเร็จ นั่นได้แต่พูดว่าตกลงเรื่องเงินไม่ได้ และเห็นชัดว่าแม่นางหอโคมเขียวผู้นี้มีความหมายนี้“เจ้า! เจ้าพูดอะไรน่ะ?!”ถูกอีกฝ่ายเห็นเป็นนางคณิกา หวงต้าหยวนไฟโกรธโจมตีหัวใจเดี๋ยวนั้น ดวงหน้ารูปไข่สะสวยแดงไปถึงลำคอ นางแผ่พลังแกร่งกล้าออกมาจนทำให้แม่นางหอโคมเขียวตกใจทันที“ได้ ๆ ๆ ท่านเก่ง แบบนี้ได้แล้วกระมัง? ข้าจะยกพี่ชายสุดหล่อคนนี้ให้ท่าน แบบนี้ได้แล้วใช่ไหม ให้ตายเถอะ นังหญิงบ้า!”แม่นางหอโคมเขียวเห็นหวงต้าหยวนโกรธขึ้งจึงรีบถอยหลังหลายก้าว รักษาระยะห่างกับหวงต้าหยวน ก่อนนางจะไปยังไม่ลืมกำชับ “พี่ชายสุด
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 749
ฉินอวิ๋นฟานในยามนี้ได้ใจต่อหน้าหวงต้าหยวนมาก ผิวเผินคือปลุกปลอบหวงต้าหยวน หากความจริงกำลังเอาดีเข้าตัว ทำเอาหวงต้าหยวนสับสน!“เอ่อ ฉินอวิ๋นฟาน ทำไมเมื่อก่อนข้าไม่ยักรู้นะว่าท่านเป็นคนหน้าไม่อายเช่นนี้?”จู่ ๆ หวงต้าหยวนก็สับสนในชีวิต ท่าทางเจ้าเล่ห์ของฉินอวิ๋นฟานทำให้นางปวดหัวตุบ กลับทำอะไรฉินอวิ๋นฟานไม่ได้บางเวลาฉินอวิ๋นฟานคือรัชทายาทผู้เด็ดขาดฉับไว แข็งกร้าวไม่มีใดเทียม บางเวลาเขาก็คือพ่อปลาช่อน ไม่ใส่ใจความสูงศักดิ์ต่ำต้อย ปราศจากมาดใด ๆ!“ฮ่า ๆ ๆ นิดหน่อย นิดหน่อยน่า!”เมื่อนั้นฉินอวิ๋นฟานจึงเก็บรอยยิ้มแล้วเอ่ยปากถาม “เจ้าหอหวง ค่ำคืนดึกดื่นมาเยือน มีธุระอะไรหรือ?”หวงต้าหยวนปรับอารมณ์เล็กน้อยก่อนจะตอบอย่างจริงจัง “ของที่ท่านซุกซ่อนร้ายกาจจริงนะ อาวุธลับเอเคสี่สิบแปดนี้มันยังไง? ท่านไม่สมควรอธิบายกับข้าหน่อยหรือ?”หลังจากรู้จักกับฉินอวิ๋นฟานมานาน การเรียกขานของนางต่อฉินอวิ๋นฟานเกิดการเปลี่ยนแปลงแล้ว จากเมื่อก่อนที่ให้เกียรติเคารพซึ่งกันและกัน ตอนนี้ชื่อของอีกฝ่ายตรง ๆ นี่คือรูปแบบที่นางอยากเข้าใกล้ฉินอวิ๋นฟานมากขึ้นรูปแบบหนึ่ง“อาวุธลับ?”ฉินอวิ๋นฟานเลิกคิ้วตอบ “ความจริงพ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 750
ฉินอวิ๋นฟานยิ้มมุมปาก พูดอย่างมั่นใจที่สุด “ต่อจากนี้ย่อมต้องเป็นการแข็งข้อกับต้าเยียนจนถึงที่สุดอยู่แล้ว พวกเขาใช้ความเจ้าเล่ห์ทะเยอทะยานกับข้าฉินอวิ๋นฟาน สุดท้ายก็ต้องคว้าน้ำเหลวอยู่ดี”“เช่นนั้นท่านคิดจะทำยังไง? คิดจะใช้หน่วยเอเคสี่สิบแปดกับหน่วยหน้าไม้ที่ท่านมีหรือ? แต่ถ้าต้องการต่อสู้กับล้านราชสีห์ของต้าเยียนจริง เกรงจะเป็นความเพ้อฝันไปหน่อย”หวงต้าหยวนขมวดคิ้วกังวลใจเล็กน้อย “ยามนี้อยู่ในช่วงพิเศษ ช่วงนี้ต้าเยียนจะไม่ใช้ทหารกับต้าเฉียนเป็นบริเวณกว้างง่าย ๆ”ฉินอวิ๋นฟานพูดด้วยใบหน้ามั่นใจ “และข้ามีวิธีจะต่อกรกับต้าเยียนแล้ว หลังจากนี้ข้าจะให้พวกเขาได้ทรมานแสนสาหัส ให้พวกเขาแค้นข้าฉินอวิ๋นฟานเข้ากระดูกดำ แต่ก็กำจัดข้าไม่ได้ ความรู้สึกเช่นนี้มันช่างสะใจนัก!”“อ้อ? สะดวกจะบอกข้าหรือไม่?”ฉินอวิ๋นฟานกระตุ้นต่อมอยากรู้ของหวงต้าหยวนขึ้นมาอีกครั้ง ด้วยความเฉลียวฉลาดปราดเปรื่องของนาง มักสันนิษฐานหลาย ๆ เรื่องได้ใกล้เคียงมาก มีแต่วิธีการของฉินอวิ๋นฟานเท่านั้นที่ทำให้นางรู้สึกลึกลับเดาทางไม่ถูกนาทีนี้ นางอยากรู้แผนการขั้นต่อไปของฉินอวิ๋นฟานมาก“แหะ ๆ ใช่ว่าจะบอกเจ้าไม่ได้ แต่...”
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 751
สองคนที่ดูไม่เกี่ยวข้องกัน ทำไมถึงมีความแค้นใหญ่หลวงเช่นนี้ได้?จ้องนัยน์ตาลุ่มลึกของหวงต้าหยวน สัญชาตญาณบอกกับฉินอวิ๋นฟานว่าหวงต้าหยวนคงไม่ได้ล้อเล่น ระเบิดบอมลูกใหญ่ที่มาอย่างกะทันหันทำให้ฉินอวิ๋นฟานทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อย ไม่รู้ว่าควรตอบคำถามของหวงต้าหยวนอย่างไร คำถามนี้ไม่ว่าจะตอบอย่างไรก็คือผิด“ระหว่างเราสองคน ท่านจะเลือกใคร?”หวงต้าหยวนเดินประชิดฉินอวิ๋นฟานเข้ามาเรื่อย ๆ แรงกดดันมหาศาลทำให้คนกดดันตัวสั่นโดยที่ไม่หนาว แม้จะเป็นฉินอวิ๋นฟานผู้มีจิตใจเข้มแข็งยิ่งก็ยังต้องกลืนน้ำลายลงอึก ถอยหลังเนือง ๆ ชั่วขณะไม่รู้จะตอบอย่างไรดีระหว่างพวกนาง คนหนึ่งคือฮ่องเต้หญิงแคว้นเหมียว มีสัญญาหมั้นหมายกับเขา อีกคนคือหนึ่งในเก้าเจ้าหอใหญ่ หอวั่งเจียงที่ลึกลับ มีฐานะไม่ธรรมดาอย่างยิ่งในยุทธภพพวกนางไม่เพียงแต่มีรูปร่างหน้าตาที่เหนือผู้คน ซ้ำยังมีความแค้นใหญ่หลวงเช่นนี้?“เหอะ ดูท่าก็คงเป็นฮ่องเต้หญิงที่มีเสน่ห์ นอกจากจะมอบกำลังทหารให้รัชทายาทได้ ยังช่วยท่านสร้างธุรกิจใหญ่ได้อีก เห็นทีตัวละครในยุทธภพเล็ก ๆ อย่างข้าจะเข้าสายตารัชทายาทต้าเฉียนได้ยังไง?”เห็นฉินอวิ๋นฟานลังเลตัดสินใจไม่ได้ ไม่ตอบม
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 752
ฉินอวิ๋นฟานพูดจริงจัง “ดังนั้นข้ากล้าพูดได้เลย ความแค้นใหญ่หลวงมิอาจอยู่ร่วมฟ้าระหว่างพวกเจ้าที่ว่า ไม่ใช่ว่าต้องเอาชีวิตอีกฝ่ายให้ได้ เป็นไปได้ว่ามันเป็นแค่ความแค้นของเจ้าเพียงฝ่าย”“ฉะนั้น เวลาที่พวกเจ้าปรนนิบัติผู้ชายที่ชอบคนเดียวกันบนเตียง ยังจะมีความขัดแย้งอะไรที่สลายไม่ได้อีก? และถ้าสลายไม่ได้ นั่นก็มีแค่ความเป็นไปได้เดียว ก็คือพวกเจ้ารักผู้ชายคนนี้ไม่มากพอ”หลังจากฉินอวิ๋นฟานหลอกด้วยท่าทางเป็นการเป็นงาน หวงต้าหยวนอึ้งงันอยู่กับที่ สมองขัดข้องในพริบตา รู้สึกว่าที่ฉินอวิ๋นฟานพูดมาเหมือนจะมีเหตุผลมาก แต่ก็รู้สึกเหมือนไร้สาระด้วย“เจ้าหอหวง เจ้าฉลาดนัก เป็นคนที่มีวิสัยทัศน์ มีทัศนคติ มีความมั่นใจ ข้าเชื่อว่าความแค้นเล็กน้อย จะไม่เป็นอุปสรรคต่อชีวิตของเจ้า ข้าฉินอวิ๋นฟานก็ชื่นชมเจ้ามากนะ”ฉินอวิ๋นฟานเยินยอหวงต้าหยวนแบบไม่ประหยัดคำ และนี่ก็คือความรู้สึกจริงในใจของเขา เขาหักมุมฉับพลัน “เรื่องระหว่างเจ้ากับเหมียวชิงอี ข้าจะไม่ยุ่งและไม่ถาม ข้าเชื่อว่าเจ้าจะจัดการให้เรียบร้อยได้”จู่ ๆ ก็ได้รับคำชมจากฉินอวิ๋นฟาน ทำให้หวงต้าหยวนประทับใจมาก และคำพูดนี้ของฉินอวิ๋นฟานก็ตรงใจของนาง นางมอ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 753
“หือ? ไอ้สุนัขรับใช้ เจ้ากล้าเถียงรึ?!”ที่แรกฉินอวิ๋นคังนึกว่าจะเบ่งบารมีกับลูกน้องกลุ่มนี้ของฉินอวิ๋นฟานสักหน่อย จะได้สะดวกเล่นงานคนพวกนี้ แต่ให้เขาคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึง พวกหลิวเป้ยกลับแข็งกร้าวเช่นนี้?เขาตะคอกกลับ “ระเบียบของฉินอวิ๋นฟานนับเป็นลมผาย! ต่อหน้าระเบียบของต้าเฉียน เจ้าเอาใครมาอ้างก็ไม่ได้ผลทั้งนั้น ข้าฉินอวิ๋นคังคือองค์ชายใหญ่ของต้าเฉียน ฐานะสูงส่ง เจ้ากล้าไม่ไว้หน้าข้ารึ?!”หลังจากรู้ข่าวว่าฉินอวิ๋นฟานเสียชีวิต ฉินอวิ๋นคังไม่ยำเกรงอะไรแล้ว เขากดดันต่อ แม้การควบคุมฉินอวิ๋นฟานจะลำบากจริง แต่การควบคุมลิ่วล้อพวกนี้ยังง่ายดังพลิกฝ่ามือ!“ฮึ! ท่านคือองค์ชายใหญ่ของต้าเฉียนแล้วยังไง? นายของข้ายังเป็นถึงรัชทายาทผู้ว่าราชการแผ่นดินแน่ะ! ฐานะมิสูงส่งกว่าท่านมากหรือ?”เห็นฉินอวิ๋นคังหาเรื่องไม่เลิก ท่าทางแข็งกร้าวที่สุด หลิวเป้ยจึงหมดความอดทน เขาพูดหน้าขรึม “หน้าตาต้องหามาด้วยตัวเอง ใช่อาศัยผู้อื่นมอบให้ ข้าหลิวเป้ยภักดีต่อรัชทายาทต้าเฉียนเท่านั้น! ท่านนับเป็นตัวอะไร?!”หลิวเป้ยไม่ยำเกรง แม้จะเผชิญหน้ากับองค์ชายใหญ่ของต้าเฉียนผู้กำทหารส่วนใหญ่อยู่ในมือ เขาก็ยังแข็งข้อใส่ซึ่งห
บทล่าสุด
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1062
ในที่สุดเหมิงฉาก็รับไม่ไหว ร้องตะโกนคำที่แทบจะเป็นความอัปยศนั้นการแข่งขันทางบู๊นี้ก็ปิดฉากลงท่ามกลางความตกตะลึงพรึงเพริดของทุกคน...เรื่องหักเหจากการคาดหมายของทุกคนเหลียงจ้านอิงและเหลียงเทียนจื้อต่างคิดไม่ถึงว่าเหลียงเทียนอี้จะล้วงปืนสั้นออกมาพลิกสถานการณ์ในการแข่งขันด้านบู๊นี้กระทั่งว่าเหลียงเทียนจื้อไม่มีโอกาสจะได้ออกโรงเลย...เช่นละครอย่างไรอย่างนั้น เนื่องจากเหมิงฉากลัวสุดขีดจึงยกมือยอมแพ้ดังนั้นเหลียงเทียนอี้จึงคว้าชัยชนะการแข่งขันรอบนี้ได้อย่างง่ายดายโดยไม่เปลืองแรงภาพมหัศจรรย์เกิดให้แบบไม่มีการเปลี่ยนแปลงลุ้นระทึกและไม่มีเลือดร้อนพลุ่งพล่านที่ใครคาดหวัง!ถึงขั้นว่าลวงตามากแต่ผลลัพธ์เป็นของจริงแท้แน่นอน เหลียงเทียนอี้ชนะแล้ว......“ดูท่าครั้งนี้ฟานเอ๋อร์จะช่วยข้าได้มากอีกแล้ว”เหลียงเทียนอี้กลับมาถึงด้านในก็คืนปืนสั้นให้ฉินอวิ๋นฟานและพรูลมหนัก ๆ“เหอะ ๆ เสด็จน้าชมเกินไปแล้ว ทุกอย่างขึ้นอยู่กับกลยุทธ์ของท่านทั้งหมด ไม่เกี่ยวกับข้าสักหน่อย”ฉินอวิ๋นฟานยักไหล่ มิได้กล่าวอะไรอีกถ้าจะบอกว่าเขาทำอะไรเพื่อเหลียงเทียนอี้ นั่นก็แค่บอกเขาว่าความจริงการแข่งขันนี้สามาร
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1061
การกระทำของเหลียงเทียนอี้ทำให้ทุกคนในนั้นตกตะลึงแม้แต่เหลียงจ้านอิงที่อยู่บนปะรำก็ยังหยุดการดื่มน้ำชาไม่ได้ มองไปด้วยสีหน้าประหลาดใจ“เขาคิดจะทำอะไรกันแน่?”เหลียงเทียนจื้อมองเหลียงเทียนอี้ที่ปราศจากเครื่องป้องกันใด ๆ ด้านข้าง ใบหน้าแปลกใจนี่คือการแข่งขันบู๊นะ คือสถานที่ตีรันฟันแทง ถ้าไม่ระวังอาจต้องคมศาสตราได้จริง ๆ ศีรษะย้ายที่อยู่ หากไม่ใช่เพราะมั่นใจกับฝีมือของตัวเองมาก กอปรกับวางแผนร่วมกับทางซยงหนูดีแล้วเขาคงต้องสวมชุดเกราะหนักมารับมือกับการแข่งขันด้านบู๊วันนี้เหมือนกันทว่าการกระทำเช่นนี้ของเหลียงเทียนอี้ต่างจากการรนหาที่ตายอย่างไร?ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกแปลก เหลียงเทียนจื้อหน้าบิดเบี้ยวเล็กน้อย...ทั้งที่เขาควรดีใจกับเวลานี้ ถ้าเหลียงเทียนอี้เกิดอุบัติเหตุในการแข่งขันรอบนี้ เช่นนั้นบัลลังก์ต้องเป็นของเขาแน่แล้วแต่ใจกับกระวนกระวาย อย่างไรก็ไม่เป็นสุข“หรือว่าเขาแอบวางแผนอะไร?”ทันใดนั้นเหมิงฉาเริ่มบุกโจมตีก่อนแล้วร่างสูงใหญ่นั้นหวดขวานใหญ่หนักร้อยชั่งพลางเข้าใกล้เหลียงเทียนอี้อย่างต่อเนื่องภายใต้แสงสุริยา คมมีดนั้นน่ากลัวเช่นนี้ ราวกับแค่ถากเถือเบา ๆ ก็เฉือนศีรษ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1060
“ข้าเอง!”ทันใดนั้นเหลียงเทียนอี้ก็ก้าวออกมาช้า ๆโง่อย่างที่คิด...เหลียงเทียนจื้อยืนยิ้มเยาะอยู่ในใจข้างหลังเขารู้นิสัยของพี่ชายดี และรู้ว่าเหลียงเทียนอี้เป็นคนดื้อรั้นมากเมื่อเจอกับสถานการณ์เช่นนี้ก็มักจะดาหน้าออกไปทันทีแม้เผชิญหน้ากับพันขุนศึกหมื่นอาชาก็ยังปราศจากความกลัวเกรง พลีตนจนตัวตาย...แต่พฤติกรรมวู่วามเช่นนี้ กลัวแต่ต้องจบอย่างอนาถในท้ายที่สุด“ฮ่า ๆ ๆ รัชทายาทกล้าหาญดังคาด!” เหมิงฉาหัวเราะเสียงดัง “ปกติยังนึกว่าท่านเป็นแต่สะบัดพู่กันขีดเขียน วันนี้ข้าอยากลองดูสิว่าฝีมือดาบกระบี่ของท่านจะล้ำลึกหรือไม่?”เพิ่งกล่าวจบ เหมิงฉาก็กวัดแกว่งขวานใหญ่พลางเดินประชิดไปทางเหลียงเทียนอี้ทีละก้าวรูปร่างใหญ่นั้น ร่างกายแข็งแรงนั้น แค่ยืนอยู่ก็สร้างแรงกดดันที่มองไม่เห็นแล้วทำให้หลาย ๆ คนเห็นแล้วอดเกิดใจกลัวอย่างหนึ่งขึ้นมาไม่ได้“อุ๊ย ท่านพี่จะเอาชนะสัตว์ประหลาดตัวนี้ยังไง?”เหลียงจื่อฝูที่อยู่บนปะรำหน้าทุกข์ร้อน สองมือบีบผ้าเช็ดหน้าแน่น สีหน้าซีดไปเล็กน้อยนางจ้องเหลียงเทียนอี้กลางลานฝึกซ้อม“ท่านพี่ไม่มีความสามารถด้านนี้เท่าไร ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเหมิงฉา!”ผู้เป็นน้องสาว
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1059
เหลียงเทียนอี้ขมวดคิ้วแน่น ใบหน้าราบเรียบ มองอารมณ์ไม่ออกแต่ในใจเขารู้ดี การต่อสู้ครั้งนี้ได้เปิดฉากอย่างเป็นทางการตั้งแต่เหมิงฉาเริ่มพูดแล้วนี่คือการหยามหน้า คือการหยามเหยียดอย่างชัดเจนไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาเลย“เป็นยังไง? องค์ชายสาม?”เหมิงฉาเมินเหลียงเทียนอี้ที่อยู่อีกทางหนึ่ง แล้วใช้สายตาท้าทายมองไปทางเหลียงเทียนจื้อ ก่อนจะเอ่ยเสียงเย็น “ได้ยินว่าฝีมือการใช้ดาบกระบี่ขององค์ชายสามค่อนข้างร้ายกาจ วันนี้ข้าขอท้าทายสักหน่อยเถิด”“มิเป็นไร” เหลียงเทียนจื้อฉีกยิ้ม ใบหน้าเปื้อนไปด้วยความกระหยิ่มใจจากนั้นก็ชักกระบี่ล้ำค่าคู่กายออกมาจากตรงเอวช้า ๆการต่อสู้ครั้งนี้ คือของเขาเท่านั้น!และเป็นเขาได้เท่านั้น!เขาต้องการให้ทุกคนรู้ว่าเขาเหลียงเทียนจื้อต่างหากที่เป็นผู้ชนะในท้ายที่สุดคนนั้น คือคนที่สามารถเอาชนะซยงหนูได้อย่างแท้จริง!......“ดูท่าทุกอย่างจะดำเนินไปตามแผนนะ”เหลียงจ้านอิงดื่มน้ำชาสบายใจเฉิบอยู่บนปะรำมองผลสะท้อนกลับอย่างอบอุ่นของเหล่าผู้ชม จิตใจยิ่งฮึกเหิมตื่นเต้นไม่พูดไม่ได้เลย ถ้อยคำนั้นของเหมิงฉาทำให้เกิดผลดีเยี่ยม สามารถชักจูงอารมณ์ของทุกคนได้ในพริบตาเขาเช
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1058
ตกลงไว้แต่แรกว่าเป็นการแข่งขันรูปแบบปิด และไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นไร นอกจากราชวงศ์จะมิมีผู้ใดล่วงรู้ทว่าตอนนี้กลับแข่งขันในลานกว้างต่อหน้าธารกำนัล?หากท่านพี่แพ้มิต้องเป็นที่หัวเราะไปทั่วหรือ?“นี่ก็คือผลลัพธ์ที่ทางเหลียงชินอ๋องต้องการกระมัง?”ฉินอวิ๋นฟานนั่งลงด้านข้าง ยิ้มพูดอย่างเฉยชา “ในฐานะที่เป็นละครฉายซ้ำของวันนี้ พวกเขาแค่ต้องการให้ทุกคนได้เห็นความประดักประเดิดของเสด็จน้าเท่านั้น”แต่แพ้จากการต่อสู้เช่นนั้นผลลัพธ์ต้องเทข้างแน่โอรสสวรรค์ของต้าเหลียงที่กล่าวขานกลับแพ้ให้กับคนป่าเถื่อน ทั้งความสามารถยังมิสู้องค์ชายสามเหลียงเทียนจื้อขอเพียงมีการพูดประเภทนี้ต่อไป ไม่นานอัตราการสนับสนุนเหลียงเทียนจื้อก็จะพุ่งสูงลูกไม้พรรค์นี้ช่างโหดเหี้ยมนัก“น่ารังเกียจจริง ๆ...” คิ้วงามเหลียงจื่อฝูย่นยู่เล็กน้อย อดกระตุกมุมปากไม่ได้ “ไม่เคยคิดเลยว่าพวกเขาจะใช้วิธีการต่ำช้าเช่นนี้”“เมื่อวานท่านพี่ชนะการแข่งขันด้านบุ๋นกับซยงหนูในท้องพระโรง พวกเขาไม่เห็นจะพูดกันเลย เลวทรามจริง ๆ!”ฉินอวิ๋นฟานหัวเราะอย่างไม่ออกความเห็นเขากลับไม่ใส่ใจว่าเมื่อวานจะชนะหรือแพ้ วันนี้ต่างหากที่เป็นส่วนสำค
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1057
สำหรับเหลียงเทียนอี้ การแข่งขันในวันนี้ค่อนข้างน่าตกใจแต่ยังดีที่สุดท้ายเขาสามารถคลี่คลายได้อย่างน่าอัศจรรย์ ทำให้พวกซยงหนูหน้าบึ้งตึง โจมตีจนพวกเขารับมือไม่ทันดูท่าปกติว่างเว้นจากการงานอ่านหนังสือให้มากจะมีประโยชน์...หลังประชุมเช้า เหลียงเทียนอี้ก็อดรนทนไม่ไหวบอกข่าวดีกับฉินอวิ๋นฟาน อยากแบ่งปันความสุขและความเปรมปรีดิ์ของตนแต่พอได้ยินฉินอวิ๋นฟานตอบกลับ เขาจึงตระหนักว่าเรื่องราวไม่ได้เรียบง่ายธรรมดาอย่างที่เขาคิดอย่างนั้น“การแข่งขันทางบู๊ในวันพรุ่งนี้จึงจะเป็นส่วนสำคัญอย่างแท้จริง”คำพูดราบเรียบประโยคหนึ่งของฉินอวิ๋นฟานทำให้ความยินดีปรีดาของเหลียงเทียนอี้ในแต่เดิมสูญสิ้น สีหน้าอึมครึมมากขึ้นเรื่อย ๆ“ข้าย่อมรู้ดี...แต่ปกติ คนที่จะชนะในการแข่งขันทางบู๊คงจะเป็นน้องสาม”เกี่ยวกับจุดนี้แทบไม่มีอะไรให้ลุ้นเพราะเหลียงเทียนจื้อร่ำเรียนกับเหลียงจ้านอิงแต่เล็ก อีกทั้งยังเคยเข้าสนามรบฟาดฟันกับศัตรู ด้านประสบการณ์การรบ จึงมีความคล่องมากกว่าเป็นธรรมดาเช่นนี้ หากคิดจะชิงคะแนนหนึ่งมาจากมือของเหลียงเทียนจื้อ คาดว่าต้องยากเป็นพิเศษเมื่อเห็นเหลียงเทียนอี้มีท่าทางปราศจากใจฮึดสู้ ฉินอวิ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1056
“พันทุบหมื่นเจาะจึงได้แผ่นดิน ไฟโหมเผาไหม้เป็นอาจิณ ร่างแหลกกายเหลวมิหวั่น คงไว้ซึ่งความบริสุทธิ์ในโลกา”ฝุ่นหินหนึ่งบททำให้หลิ่วเหวินเซี่ยมั่นใจมากขึ้นไม่น้อยครั้งนี้เขาไม่ออมมืออีก ทั้งยังท่องออกมาจนจบ ไม่เปิดโอกาสใด ๆ ให้กับเหลียงเทียนอี้เช่นเดียวกัน เขาทำนอกเหนือแผนเดิม ไม่คิดสนใจความรู้สึกของเหลียงเทียนจื้ออีก“นี่ นี่มันกลอนอะไร?”เหลียงเทียนจื้อที่อยู่ด้านหลังเหงื่อตก ในหัวถึงขั้นว่าไม่มีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับกลอนบทนี้แน่นอน ด้วยความทึ่มทื่อของเขาจะต่อกลอนได้อย่างไร ได้แต่เกาหลังศีรษะยิก ๆทว่าเหลียงเทียนอี้ยังใจเย็นเหมือนเดิม เพียงครู่เดียวก็ตอบ“หวงคะนึงความทุกข์เข็ญในการสอบ บัดนี้ไฟสงครามสงบผ่านพ้นสี่ปี”“บ้างเมืองไหวเอนดังกิ่งหลิว ใครเล่ามิใช่ผิวน้ำฝนซัดสาด”“หวงข่งทานปราชัยพรั่นพรึงถึงวันนี้ หลิงติงหยางอ้างว้างถอนหายใจ”“นับแต่โบราณใครบ้างมิดับสูญ เหลือใจรักชาติในพงศาวดาร”ครั้นกล่าวออกมาก็ได้รีบเสียงปรบมือดังสนั่นขุนนางบุ๋นบู๊ที่ชมละครฉากเด็ดในแต่เดิม ยามนี้ยอมสยบกับความสามารถทางวรรณกรรมของเหลียงเทียนอี้แล้วไม่ว่าจะเป็นกลอนในสมัยใด เหลียงเทียนอี้ก็เหมือน
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1055
ชั่วขณะ ท้องพระโรงเงียบกริบ สายตาของทุกคนรวมศูนย์อยู่กับตัวของเหลียงเทียนอี้แทบทั้งหมดในดวงตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจและความยินดีหลังจากหลิ่วเหวินเซี่ยร่ายกลอนท่อนแรกออกมา เหลียงเทียนอี้กลับสามารถตอบสนองทันควันพร้อมต่อท่อนหลังความเร็วเช่นนี้เรียกว่าเร็วยิ่ง!“อวิ๋นเฉ่าสาทรฤดูมีเขียวแห่งวสันต์ของกวีราชวงศ์ซ่ง คือยอดบทกวีโดยแท้!”เหลียงเทียนอี้พยักหน้าอย่างสง่างาม ใบหน้าประดับรอยยิ้มมั่นใจงานนี้ทำให้เหลียงเทียนจื้อที่อยู่ข้างล่างหน้าตึงฉับพลันเหลียงจ้านอิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ยิ่งหนักกว่า สายตาที่มองมาราวกับมีไฟพุ่งออกมาได้“บ้าเอ๊ย...ถูกชิงตัดหน้าไปก่อน!”เหลียงเทียนจื้อกัดฟันกรอด ในใจกรุ่นโกรธไม่หยุดทั้งที่เขาทำการบ้านมาล่วงหน้า ไม่ว่าหลิ่วเหวินเซี่ยจะท่องกลอนบทใดเขาก็เตรียมเอาไว้หมดแล้วแต่ในสถานการณ์เช่นนี้ เขากลับเร็วสู้เหลียงเทียนอี้ไม่ได้!และไม่รู้ว่าตัวเองโง่เขลาหรือเหลียงเทียนอี้เก่งจริงกันแน่!“รัชทายาททรงภูมิแท้ ข้าน้อยเลื่อมใส!”หลิ่วเหวินเซี่ยพยักหน้าด้วยสีหน้าคงเดิมทว่าในใจกลับไม่พอใจเล็กน้อยแล้วคิดไม่ถึงว่าเหลียงเทียนอี้ผู้นี้จะมีฝีมือ เขาจงใจเลือกบทกวี
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1054
การกระทำเช่นนี้คือการแสดงความยโสหยิ่งผยองของซยงหนูอย่างมิต้องสงสัย“เหมิงฉา คารวะรัชทายาท”“หลิ่วเหวินเซี่ย คารวะรัชทายาท”คนอื่น ๆ ก็ทักทายตามด้วยเหมือนกัน เมื่อนั้นเหลียงเทียนอี้จึงรู้ฐานะของพวกเขาดูแล้วหนึ่งคนในนั้นก็คือบุตรชายของเหมิงเก๋อเอ่อร์ หรือก็คือคนที่มาท้าทายเขาในครั้งนี้อย่างที่เหลียงจ้านอิงบอก การมาครั้งนี้ของเหมิงเก๋อเอ่อร์ก็เพื่อหยั่งเชิงเขาโดยอ้างเหตุผลเยี่ยมเยือนฮ่องเต้ต้าเหลียง ดังนั้นเรื่องที่เริ่มสนทนาในท้องพระโรงจึงเกี่ยวกับสุขภาพของฮ่องเต้ต้าเหลียงแทบจะทั้งหมดทว่าทุกคนในที่นั้นต่างรู้ดี จุดประสงค์ของผู้นิยมสุรามิได้อยู่ที่สุรานี่อย่างไร ครั้นเปลี่ยนเรื่อง เหมิงเก๋อเอ่อร์ก็กล่าวถึงการแข่งขันเลย“ได้ยินว่ารัชทายาทและองค์ชายสามเก่งทั้งบุ๋นแล้วบู๊มานาน คืออัจฉริยะของต้าเหลียง การมาเยือนต้าเหลียงครั้งนี้ นอกจากจะเยี่ยมฮ่องเต้ต้าเหลียงสหายเก่าท่านนี้ ก็อยากให้บุตรชายได้ประมือกับรัชทายาทและองค์ชายสักหน่อย”เหมิงเก๋อเอ่อร์สีหน้าขึงขัง ในที่สุดก็เข้าประเด็นชั่วขณะ ทุกคนในท้องพระโรงหัวใจจะหลุดออกมาอยู่แล้ว ต่างสังเกตสีหน้าเหลียงเทียนอี้อย่างแนบเนียนทว่าเ
