ตอนที่ 16 คนคิดไปไกล

เท้าหนายันประตูแทนการใช้มือ ห้องนอนกว้างโทนสีทองขาวไม่ต่างจากชั้นล่างมีกลิ่นหอมอบอวลลอยเข้าจมูกจนน้ำหนึ่งเคลิ้มราวมนต์สะกด ราเชนทร์วางร่างแน่งน้อยลงเตียงแล้วใช้มือลูบหน้าผากอย่างอ่อนโยน จากนั้นขยับตัวออกไปหน้าโต๊ะเครื่องแป้งถอดเสื้อเชิ้ตนาฬิกาออกจากตัวโดยที่สายตาของคนอายุน้อยกว่ามองปะทะกันผ่านกระจก

“เฮียพาขึ้นมานอนแค่นั้นจริงๆ เหรอ” ราเชนทร์หันมาแล้วเดินกลับมานั่งด้านข้างบนเตียงกับคนตัวบาง

“ง่วงก็พามานอน”

“ถ้าหนึ่งอยากทำมากกว่าการนอน”

ดวงตารัตติกาลมองปากสวยที่เพิ่งอ้าเปล่งออกมา ก่อนจะหุบมันแล้วเม้มกันไว้คล้ายกับได้สติว่าตัวเองเผลอพูดอะไรออกไปอย่างน่าเกลียด

“อยากให้เฮียทำอะไร” ขยับกายหนาเข้าใกล้ทั้งกระซิบถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

“แล้วแต่ หนึ่งยอมได้หมด” เป็นการอนุญาตไปในตัวว่าผู้ชายตรงหน้าจะทำอะไรกับเธอก็ได้ ไม่รู้อะไรดลใจให้เธอพูดออกมาแบบนี้ ในส่วนของคนฟังยิ่งชอบใจที่น้ำหนึ่งยินดีจะมอบในสิ่งที่เขาต้องการ ปลายคางรูปไข่ถูกช้อนด้วยนิ้วมือหนาให้อีกฝ่ายได้เอียงรับกับริมฝีปากหยาบ ราเชนทร์ป้อนความหวานให้อย่างครั้งก่อนและคราวนี้เธอก็อ้าปากตอบรับมันอย่างรู้งาน

จ๊วบ!!

 

เรียวปากประกบกันอย่างดูดดื่ม ในขณะที่คนตัวเล็กเป็นฝ่ายรุกล้ำอาณาเขตความเป็นชายขึ้นมาก่อน สอดมือเข้าใต้อันเดอร์แวร์ของราเชนทร์และคว้าบุรุษเพศที่กำลังแข็งตัวขึ้นมา มันไม่ง่ายที่มือเล็กๆ จะกอบกุมมันหมดเมื่อความใหญ่โตของราเชนทร์มันเกินมาตรฐานของชายไทย

“เอียถอดกางเกง” ราเชนทร์ลุกขึ้นสะบัดมันออกอย่างว่าง่ายในขณะที่ร่างแน่งน้อยก็ถลกเสื้อยืดที่ไม่มีเสื้อชั้นในห่อหุ้มพร้อมกางเกงตัวโคร่งโยนทิ้งลงข้างเตียง นมคู่สวยที่เขาเคยดูดดื่มมันตั้งเต้ายั่วยวนเสียจนอดใจแทบไม่ไหว ฝ่ามือสองข้างขย้ำเต้านมตัวเองบิดแอ่นยั่วเย้าอีกฝ่ายอย่างอ้อยอิ่งท่ามกลางดวงตากำหนัดมองพลางแลบลิ้นเลียริมฝีปากแห้งผาก

“อยากดูดไหม” เธอเอ่ยถามผู้ชายตรงหน้าที่จ้องตาเป็นมันพร้อมจะขย้ำเธอได้ตลอดเวลาและมีหรือว่าคนอย่างราเชนทร์จะปฏิเสธรีบกระโจนอ้าปากงับเม็ดปทุมถันเข้าอุ้งปากและดูดมันราวกับเด็กน้อยหิวนม เปรียบราเชนทร์ก็ไม่ต่างจากเสือโหยที่อยากฉีกเนื้อหอมกรุ่นออกมาเป็นชิ้นๆ

“เฮียดูดดีๆ อย่ากัดนมหนึ่ง”

“อยากยั่วทำไม” ขบหัวนมชมพูด้วยเขี้ยวแหลมจนน้ำหนึ่งร้องลั่นทั้งเกิดรอยแดงทั่วเต้านม ทว่ายังแอ่นสู้รับความร้ายกาจของคนตัวโต มือน้อยหนึ่งข้างสอดเข้ากลุ่มผมราเชนทร์ด้านหลังอีกหนึ่งข้างกำชักรูดแก่นกายอันใหญ่โต โดยด้านล่างรูหยักก็กำลังถูกราเชนทร์สอดนิ้วเข้าไปเบิกทางเช่นกัน

“อ้า นิ้วเฮียใหญ่” เอนกายลงเตียงนอนพลีให้ราเชนทร์ได้ละเลง เรียวขาเล็กอ้าออกกว้างให้อีกฝ่ายได้มุดหน้าเข้ามาอย่างปรารถนา

“เลียให้หนึ่ง เลียให้หน่อย” เธอขอร้องให้อีกฝ่ายได้สัมผัสด้านล่าง ทว่าราเชนทร์กลับกลั่นแกล้งนั่งมองอยู่แบบนั้น

“ทำไมร่าน” ราเชนทร์สบถคำหยาบไม่ใช่การดูถูกแต่เป็นวาทะเพื่อความอรรถรสในเรื่องบนเตียง ร่างแน่งน้อยนอนดูดนิ้วตัวเองจินตนาการว่ากำลังดูดแท่งร้อนของอีกฝ่ายและใช้มืออีกข้างบี้จุดกระสันด้านหน้าบิดส่ายสะโพกเร่าไปมา ในขณะที่ราเชนร์ก็คุกเข่าชักว่าวตัวเองมองคนตัวบางที่แดงซ่านไปทั้งตัว

 

แผล็บ แผล็บ

ความรู้สึกเหมือนโดนลิ้นสากตวัดเลียรอบริมฝีปากบางคนตัวเล็กอ้าปากเผยอรับมัน แต่คราวนี้มันดูสากมากกว่าเมื่อสักครู๋

“หนึ่ง”

“อื้อ..”

“หนึ่ง”

“เฮีย..” นอนครางเรียกราเชนทร์ไม่ขาดปาก ทว่าก็ต้องลืมตาเบิกโพลงขึ้นเมื่อมีเสียงบางอย่างดังขึ้น

เหมี๊ยว เหมี๊ยว

สะดุ้งลุกขึ้นนั่งเมื่อหลุดจากห้วงความฝัน น้ำหนึ่งถูกแมวเลียปากจนราเชนทร์ต้องรีบมาอุ้มเจ้าเหมียวออก เมื่อรู้สึกตัวก็ยกมือเช็ดน้ำลายเจ้าเหมียวมองราเชนทร์ที่ถอดเสื้อเหลือเพียงกางเกงสแลคสีดำยืนอุ้มแมวสีขาวขนปุย ใบหน้าหวานร้อนผ่าวเหงื่อแตกเอ่อกรอบหน้า เมื่อตะกี้มันคือความฝันเธอฝันว่ากำลังจะมีอะไรกับราเชนทร์

บ้าไปแล้ว อยากเอาค้อนทุบหัวตัวเองจริงๆ

“เป็นอะไรทำไมนอนครางแบบนั้น”

“….” ได้แต่กระอึกกระอักไม่รู้จะตอบอะไร ถ้าตอบว่าฝันถึงราเชนทร์ซ้ำยังแก้ผ้าอยู่ด้วยกันบนเตียงคงอับอายอย่างมาก ไม่ได้เขาจะมารู้เรื่องนี้แล้วเอามาล้อเธอไม่ได้

“เป็นอะไร”

“เปล่า ฝันว่าผีปอบไล่กินตับ วิ่งรอบโอ่งจนเหนื่อย”

เป็นคำตอบที่คนฟังต้องส่ายหน้า ฝันอะไรไม่ฝัน ฝันถึงผีปอบ เมื่อคำตอบมันเป็นเช่นนั้นราเชนร์ก็เดินอุ้มแมวไปนั่งฝั่งตรงข้าม โดยที่ดวงตาสีน้ำตาลยังนั่งมองแมวตัวสีขาวกำลังซุกเลียปากราเชนทร์และกลืนน้ำลายจ้องผู้ชายตรงหน้า

“แมวบ้า กำลังแล้วเชียว” อารมณ์เสียเมื่อตื่นกลางคันทั้งที่กำลังฝันดี ได้แต่นั่งกัดเล็บไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกของช่วงล่างที่เปียกแฉะยังไงต่อดี