ตอนที่ 17 คลานเข่าเข้ามา

เป็นอีกคืนที่น้ำหนึ่งยังต้องวนเวียนอยู่กับราเชนทร์ในคฤหาสน์หลังโต ตั้งแต่มาถึงก็มักเห็นชายหนุ่มคุยโทรศัพท์ด้วยสีหน้าเคร่งเครียดอยู่บ่อยครั้งและยังหมกตัวอยู่ในห้องทำงานโดยมีลูกน้องคนสนิทอย่างตุลย์และอีกคนคือปืนที่เดินสับเปลี่ยนกันเดินเข้าออกอย่างกับขบวนพาเหรด

“แล้วแบบนี้จะมีโอกาสได้คุยไหมล่ะ” น้ำหนึ่งอยากจะถามเจ้าของบ้านให้รู้เรื่องว่าเธอต้องอยู่แบบนี้อีกนานแค่ไหน แม้จะสะดวกสบายราวเจ้าหญิง ทว่าวันหนึ่งราเชนทร์จะเฉดหัวออกไปแล้วจะตั้งตัวยังไงทัน

คนตัวเล็กนั่งนอนบนโซฟาหลังจากกินข้าวมื้อเย็นโดยมีเจ้าคัพเค้กแมวสีขาวขนปุยเล่นเป็นเพื่อน ยกเจ้าขนปุยขึ้นมาวางบนหน้าพลางใช้ใบหน้าถูไถขนนิ่ม

“เมื่อไหร่เจ้านายแกจะออกมาเนี่ย ฉันนั่งรอหลายชั่วโมงแล้ว” บ่นกับแมวเหมียวที่ไม่รู้ภาษาคนมันได้แต่มองตาปริบๆ ในยามที่น้ำหนึ่งคุยด้วย

“ทำไม คิดถึงฉันเหรอ” เสียงทุ้มต่ำดังกรอกข้างใบหูทางด้านหลัง ราเชนทร์เป็นประเภทบ่นปุ๊บโผล่มาปั๊บ

“เฮีย! มาไม่ให้สุ้มให้เสียง ตกใจหมด” ยกมือทาบอกหนึ่งข้าง มืออีกข้างยังอุ้มเจ้าคัพเค้กไว้ในอ้อมกอด

“ถามหาทำไมอยากเจอหน้าหรืออยากได้คว..”

“หุบปากไปเลย” น้ำหนึ่งรีบแทรกเพราะอีกฝ่ายกำลังจะชักจูงเข้าเรื่องลามก

“เอาแมวฉันมา” ราเชนทร์ดึงเจ้าแมวขนปุยออกจากอ้อมกอดน้ำหนึ่ง ร่างสูงยกก้นนั่งบนพนักพิงเล่นกับแมวโดยมีดวงตากลมสีน้ำตาลแหงนมองใบหน้าหล่อเหลา น้ำหนึ่งนั่งมองคนอายุมากกว่าอยู่แบบนั้นในใจรู้สึกว้าวุ่นหรือวุ่นวายก็บอกไม่ถูก ทว่าสะบัดใบหน้าสลัดความคิดที่มันหงุดหงิดในโสตประสาทออกไป

“ดูรักแมวตัวนี้จัง” เสียงเล็กทักท้วงถามในยามที่ชายหนุ่มกำลังฟัดเจ้าคัพเค้กอย่างมันเขี้ยว จู่ๆ เธอก็ออกอาการอิจฉาแมวไปเสียอย่างนั้นครั้นราเชนทร์ไม่เคยนิ่มนวลในการกระทำเลยสักนิด

“แมวมันน่ารักกว่าคนเยอะ” เขาลุกขึ้นจากนั้นยื้อแขนคนอายุน้อยกว่าให้ลุกตาม

“ดึงไปไหน”

“ไปอาบน้ำ”

“จะไม่ให้กลับบ้านเลยเหรอ ถามจริงๆ เอาหนึ่งมาแล้วมันได้ประโยชน์อะไร”

“….” คนฟังชะงักนิ่งมองน้ำหนึ่งที่จ้องหาคำตอบว่าเพราะอะไร ทำไมไม่ยอมปล่อยให้เธอออกไปใช้ชีวิตของตัวเอง

“ถ้าต้องการให้อยู่เพราะจะทำเรื่องนั้น ไปเจอกันที่เลานจ์ก็ได้หรือโทรเรียกมาเป็นครั้งคราวได้เลยหนึ่งไม่ซีเรียส"

“….” ราเชนทร์มองหน้าผู้หญิงที่กำลังพร่ำต่อหน้า ไม่ได้ให้อยู่เพราะเรื่องบนเตียงแต่มันมีจุดประสงค์อื่น คนอย่างราเชนทร์ไม่เคยช่วยใครฟรีๆ ตั้งแต่แรก คนฟังยืนดันลิ้นดุนกระพุ้งแก้มนูนออกก่อนจะปล่อยเจ้าคัพเค้กที่ตะกุยตะกายแล้วกระโดดออกจากอ้อมกอดของเจ้าของมันวิ่งสี่ขาวิ่งหนีออกไปทิศทางอื่น

“เนี่ย พอถามหาเหตุผลเฮียก็ไม่ยอมตอบ แล้วจะไม่ให้โมโหได้ยังไง”

“แล้วคนตัวเท่าลูกแมวอย่างเธอจะทำอะไรเฮียได้”

“อย่าท้า”

“จะทำอะไรได้” ใบหน้ายียวนของราเชนทร์ยิ่งทำให้น้ำหนึ่งหัวร้อนไปใหญ่ เขาไม่เคยชนะผู้ชายคนนี้เลยไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม แต่คราวนี้จะทำให้ดูว่าเธอจะต้องอยู่เหนือราเชนทร์สักเรื่องแน่นอน

“ถ้าหนึ่งทำได้ หนึ่งจะได้อะไร”

“อยากได้อะไร” กระซิบข้างใบหูอย่างไม่เชื่อว่าคนตัวเล็กแบบนี้จะทำอะไรเขาได้ ทว่าราเชนทร์กลับเดินหนีเดินขึ้นห้องไปเสียดื้อๆ น้ำหนึ่งยังไม่ได้พูดเลยว่าเธอจะทำอะไร ได้แต่อ้าปากพะงาบค้างไว้ กระนั้นก็จะไม่ยอมให้คนอายุมากกว่าเย้ยหยันอยู่แบบนี้

ร่างแน่งน้อยวิ่งตุบตับขึ้นบันไดตามอีกฝ่ายไปโดยไม่ทันฉุกคิด ทันทีที่ราเชนทร์เลี้ยวตัวเข้าประตูห้องแล้วเปิดอ้าออกรอให้คนวิ่งตามเดินเข้ามา ก็ต้องชะงักฝีเท้าเมื่อคนร่างโตกำลังยืนถอดเสื้อเชิ้ตตัวสวย แผ่นหลังหนาประดับด้วยรอยสักเปลือยกายท่ามกลางแสงไฟสีขาวในห้องยิ่งขับผิวชายหนุ่มสะท้อนเข้าดวงตาของน้ำหนึ่งที่ยืนจดจ้องอย่างไม่กะพริบตา ยิ่งราเชนทร์หันด้านหน้ามาปรากฏแผงอกที่มีกล้ามหนาเป็นลูกขึ้นรอบกาย อีกฝ่ายกลับเผลอกลืนน้ำลายเฮือก!!

แพ้ตั้งแต่เห็นกล้ามท้องราเชนทร์แล้วน้ำหนึ่ง

“ถ้าทำให้เฮียน้ำแตกได้โดยไม่ต้องลงมือทำเอง อยากได้อะไรเฮียจะให้”

ร่างสูงนั่งไขว่ห้างบนโซฟากระดิกเท้าเล็กน้อยพร้อมกระดิกนิ้วมือเป็นการเชื้อเชิญอีกฝ่ายให้เข้าหา ร่างขาวยังยืนจ้องหน้าประตูอยู่แบบนั้นหายใจแรงในยามที่ราเชนทร์แสดงออกชัดเจนว่าเขาต้องการ

“…” ริมฝีปากถูกเลียสัมผัสด้วยลิ้นแดงสดเมื่อมันแห้งตกสะเก็ดจากความตื่นเต้น หากตกลงแปลว่าต้องทำให้อีกฝ่ายเสร็จสม

“มาสิ” กระตุกมุมปากแสยะยิ้มมองร่างแน่งน้อยที่ยืนมองทั้งขาดความมั่นใจ

“ไม่เชื่อ เฮียมันเจ้าเล่ห์ตั้งแต่รอบก่อน”

“จะกลัวอะไร หนึ่งโคตรหื่นรู้ตัวไหม” มุมยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ราเชนทร์รู้ว่าคนเด็กกว่าชอบจ้องสรีระร่างกายของเขา

“…”

“หรือว่าทำไมเป็น” สะบัดใบหน้าเย้ยหยันก่อนจะทำท่าลุกจากโซฟา ทว่าเสียงแหลมก็ดังขึ้นต้องชะงักและนั่งลงตามเดิม

“อย่ามาหลอก”

“ซื้อมาแล้วก็ทำตัวให้เป็นประโยชน์หน่อย คลานเข่าเข้ามา คลานเข้ามาหาเฮียแล้วเฮียจะให้ทุกอย่าง”

เขาเปรียบการได้ตัวคนเด็กกว่าเป็นการซื้อด้วยน้ำเสียงเปลี่ยนเป็นจริงจังและแววตาแสดงความหื่นกระหายอย่างเห็นได้ชัด น้ำหนึ่งที่พยายามอดกลั้นอารมณ์เมื่ออีกฝ่ายยื่นข้อเสนอจะให้เธอทุกอย่างมันกลับทำให้เปลี่ยนใจ ในคืนนี้หากจะพลีกายให้ผู้ชายตรงหน้าที่เคยมีอะไรมาแล้วหนึ่งครั้งก็คงไม่มีอะไรเสียหาย อีกทั้งเป็นคนพูดเองไม่เอาเรื่องนี้มาเป็นข้อผูกมัด อีกคนไม่คิดแล้วเธอทำไมต้องแคร์