"จ๊วฟฟ อื้ออ จ๊วฟฟ ซู๊ดดด ปากแม่งโคตรหวาน"เขายื่นหน้าขึ้นมาบดขยี้ดูดดึงริมฝีปากของฉันแล้วเขาส่งลิ้นเข้ามาหยอกเย้าลิ้นเล็กของฉัน
"อื้ออ"ฉันร้องประท้วงขึ้นเมื่อเขาดูดดึงลิ้นของฉันอย่างรุนแรง ฉันจึงลืมตาขึ้นมองหน้าเขา แต่เขาหลับตาอยู่ "อื้อ อ๊ะ ไม่นะ ไม่ๆๆ"ฉันดิ้นพล่านไปมา เมื่อเขายื่นนิ้วมือของเขาไปลูบไล้กลีบกุหลาบของฉัน "อื้ออ อ๊ะๆๆๆ"ฉันร้องขึ้นเมื่อเขา ปาดนิ้วขึ้นลงกับร่องเสียวของฉัน ฉันบิดเอวไปมาด้วยความเสียวซ่าน ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลย "อื้ออ เจ็บ ไม่เอา"ฉันพยายามบิดข้อมือให้หลุดจากการจับของเขาแต่ก็ไม่เป็นผล ยิ่งฉันขัดขืนเขามากเท่าไร เขาก็ยิ่งบีบข้อมือฉันแรงมากขึ้น ฉันรู้สึกปวดข้อมือไปหมดแล้ว เขาสอดนิ้วเรียวของเขาเข้าไปในช่องทางรักที่คับแน่นของฉัน "อื้ออ โคตรฟิต จิมิมึงนี้ฟิตแน่นดีจริงๆไปทํารีแพร์มาหรอมึงอ่ะ"เขาเอ่ยถามฉัน ฉันก็ส่ายหน้าไปมา ทำรีแพร์คืออะไรล่ะ ฉันรู้จักแต่ทำนม "อย่ามาตอแหล!!"เขาตะโกนใส่หน้าฉัน ฉันตกใจสะดุ้งหลับตาปี๋ แจ๊ะๆๆๆ แจ๊ะๆๆ พั่บๆๆๆๆๆ "อ๊ะๆๆๆๆๆๆอื้ออ เสียว"ร่างของฉันกระตุกเกร็งเมื่อเขาสอดนิ้วเรียวของเขากระแทกเข้าไปในร่องเสียวของฉันอย่างแรง เขากวานนิ้วในร่องเสียวของฉัน "อะไรวะ กูเอานิ้วแทงแค่นี้แตกชิบแหละ มึงนี้น่ะ"เขาเงยหน้าขึ้นมามองฉันและเขาก็เอ่ยบอกฉัน ฉันหลีบหลบสายตาเขาด้วยความเขินอาย "อย่าเบือนหน้าหนีกู มองหน้ากู นำ้เยิ้มขนาดนี้ มึงไม่ต้องแอ๊บ เอาความร่านของมึงออกมาแสดงให้กูดูเลย!"เขาเอามือที่ชุ่มแฉะไปด้วยนำ้ของฉันมาจับหน้าฉัน "เลีย!"เขายื่นนิ้วชี้เรียวยาวขาวๆของเขามาจ่อปากฉัน ฉันก็ส่ายหน้าไปมา พรึบ "อื้อออออ"ฉันร้องขึ้นเมื่อเขาเอานิ้วแหย่เข้ามาในปากฉันอย่างไว "นำ้ร่านตัวเองแท้ๆเสือกรังเกียจ"เขาบอกฉัน แล้วเขาก็เอานิ้วชี้ที่อยู่ในปากฉันกดถูไปกับลิ้นของฉัน "จิ๋มมึงนี้สวยจริงๆ ซู๊ดดดด"เขาเอานิ้วเขาออกจากปากของฉัน และเขาก็จับขาฉันถ่างออกจากแรง และเขาก็เอาหน้าหล่อๆของเขาไปมองจิมิของฉัน "อื้อออออออึกกก"ฉันสั่นสะท้านไปทั้งร่างเมื่อเขาก้มหน้าไปดูดติ่งเสียวของฉัน แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ "อื้อออออ" "แผล๊บ แผล๊บ จ๊วฟฟ ซู๊ดดดดดด ซี๊ดดดด"เขาเอาลิ้นร้อนๆของเขาสอดแทรกเข้าไปในร่องเสียวของฉัน ทำให้ร่างของฉันบิดสะท้านไปทั้งร่างด้วยความเสียวซ่าน "นำ้ร่านมึงนี้อร่อยจริงๆๆ"เขาเงยหน้าหล่อๆขาวใสของเขาที่ตอนนี้ตามใบหน้าของเขามีนำ้หวานของฉันชุ่มแฉะเต็มจมูกของเขา "อื้อ ไม่เอานะคะ อย่าทำฟ้าเลย"ฉันร้องขอเขา แต่เขาไม่ฟัง เขาก้มหน้าลงไปดูดดึงร่องเสียวของฉันต่อ ฉันก็ทำอะไรไม่ได้นอกจาก บิดร่างกายๆปมาด้วยความเสียวซ่านความรู้สึกแปลกใหม่ที่ฉันไม่เคยได้สัมผัส "แผล๊บๆๆอื้ออ แจ๊ะๆๆๆ"เขาสอดแทรกลิ้นร้อนของเขาลงไปในร่องเสียวของฉัน ฉันก็แอ่นสะโพกขึ้นรับสัมผัสจากเขา "อื้ออ อร๊ายยอ่าห์ เฮ้ออึกเฮ้อ"ฉันร้องครางขึ้นหลับตาพริ้มร่างกายกระตุกเกร็ง นอนหอบหายใจ "เสร็จอีกแหละ อะไรของมึง เสร็จง่ายจังว่ะ!"เขาเงยหน้าหล่อๆของเขาที่มีนำ้หวานของฉันเฉอะแฉะใบหน้าของเขา เขาก็ปล่อยข้อมือของฉัน ให้เป็นอิสระ แล้วเขาก็เอาแขนไปเช็ดนำ้หวานของฉันที่หน้าของเขา "แม่ง มึงนี้โคตรน่าเอา!"เขานั่งมองร่างกายที่เปลือยเปล่าของฉัน และเขาก็เอาผ้าขนหนูมาเช็ดร่องเสียวของฉัน ติ๊ดดดด ติ๊ดดด "ใครโทรมาว่ะ!"เขาสบถขึ้น และเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูของเขาที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมารับสาย เขาคุยกับปลายสายเป็นภาษาญี่ปุ่น ฉันจับใจความได้ว่า มีคนโทรมาตามเขาให้กลับไป เขาก็มองมาที่ฉันด้วยสายตาเสียดาย ฉันกำลังจะหุบขาลง แต่ก็โดนเขาจับขาไว้สะก่อน "กูต้องไปก่อนว่ะ มีธุระ กูชื่อริวอิจิ มึงชื่ออะไร!"เขาลุกขึ้นแล้วเขาก็จับขาฉันเหยียดลงไปบนพื้นและเขาก็เอาผ้าขนหนูมาปิดร่างกายเปลือยเปล่าของฉัน เขาก็หยิบเสื้อยืดตัวสีเทาดำของเขามาสวมใส่ "กูถาม รีบๆตอบมา!!!"เขาตวาดถามฉัน ฉันก็รีบลนลานตอบเขา "ฟ้าค่ะ ปลายฟ้า"ฉันตอบเขาไป เขาก็กระตุกยิ้มมุมปากให้ฉัน "กูต้องไปแหละ ยังไงๆมึงกับกูก็ต้องได้เจอกันอีก!"เขาพูดขึ้น แล้วเขาก็ลงมานั่งยองๆข้างหน้าฉัน "ฟอดดด ฟอดดดด"เขาหลับตาลงและยื่นหน้าลงมาหอมแก้มฉัน ฉันก็หลับตารับสัมผัสจากเขา แล้วเขาก็ลุกขึ้น เดินผ่านฉันไปตรงไปยังประตูทางออกประเทศไทย ปลายฟ้า.... สตูดิโอs "สวย เซ็กซี่มาก น้องปลายฟ้า เอามือมาปิดหน้าอกไว้ครับ สวยครับ หลับตาลง เผยอริมฝีปากขึ้นนิดนึงครับอ่าๆ สวยสวยๆ" แชะ แชะ แชะ "อ่า เสร็จแล้วครับวันนี้ เลิกกอง"เสียงผู้กำกับสั่ง "นี้จะน้องฟ้า"พี่จุ๋มรีบวิ่งเข้าหาขนหนูมาคลุมร่างของฉัน ฉันก็ค่อยๆยันตัวลุกขึ้นนั่ง "ขอบคุณค่ะ^_^"ฉันเอ่ยขอบคุณพี่จุ๋มและกระชับผ้าขนหนูให้แน่นขึ้น วันนี้ฉันมีถ่ายแบบนู้ด และนี้ก็เสร็จแล้ว "ไปเปลี่ยนเสื้อผ้านะเดี๋ยวพี่พาไปทานข้าว"พี่จุ๋มลูบไหล่ฉัน และเธอก็เอ่ยบอกฉัน ฉันก็พยักหน้าพร้อมส่งยิ้มไปให้เธอ และฉันก็ลุกขึ้นเดินไปยังห้องแต่งตัวและห้องพักของฉันที่ทางบริษัทsเขาจัดห้องนี้ให้เป็นห้องของฉันคนเดียว ฉันจึงเดินไปยังห้องแต่งตัว ในห้องแต่งตัวจะมีห้องนำ้ในตัว ฉันมักจะอาบนำ้ที่นี้ไปถ้าวันไหนเลิกงานดึก "อาบนำ้ก่อนดีกว่านะ"ฉันพึมพำขึ้นในขณะที่เดินเข้ามาภายในห้องรับรองแล้ว ฉันก็ใส่กลอนประตูและเดินตรงไปยังห้องอาบนำ้ที่เป็นตู้กระจกใส ฉันเอาผ้าขนหนูแขวนไว้บนราวแขวนผ้า และก้มมองร่างกายของฉัน ฉันค่อยๆดึงซิลิโคนสีเนื้อที่แปะจุกยอดอกสีชมพูของฉันออกทั้งสองข้าง ฉันจะต้องติดทุกครั้งที่มีงานถ
30นาทีต่อมา"อาบนำ้หรอคะน้องปลายฟ้า"เมื่อฉันเดินออกมาหาพี่จุ๋มที่ห้องรับแขกในสตูดิโอเธอก็เอ่ยถามฉัน ฉันก็ พยักหน้าแทนคำตอบไปให้เธอ"ไปค่ะ เดี๋ยววันนี้พี่จะพาหนูไปกินของอร่อยๆนะคะ""ค่ะ^_^"ฉันยิ้มให้พี่จุ๋มและเดินเข้าไปกอดแขนเธอ"เหนื่อยหรอค่ะ อ้อนพี่อีกแล้ว พี่รับงานให้หนูเยอะไปรึป่าวลูก?"พี่จุ๋มเอ่ยถามฉันขึ้น เมื่อเธอพาฉันเดินออกมาจากสตูดิโอเพื่อจะไปยังโรงจอดรถ"ไม่เหนื่อยค่ะ หนูแค่รู้สึกเพลียๆยังไงไม่รู้"ฉันเอ่ยบอกเธอไปด้วยนำ้เสียงหง่อยๆซึ่งฉันเองก็ไม่รู้ว่าฉันเป็นอะไร"ไปจ๊ะ ขึ้นรถ"พี่จุ๋มบอกฉันเมื่อเรามาถึงรถหรูของพี่จุ๋ม"ค่ะ^_^"ฉันก็ตอบเธอและปล่อยแขนเธอเปิดประตูขึ้นรถของพี่จุ๋ม พี่จุ๋มเธอก็ขึ้นนั่งที่ประจำคนขับ และเธอก็เคลื่อนล้อรถออกจากสตูดิโอ"รถติดเยอะจังเนอะ"พี่จุ๋มหันมาบอกฉัน ฉันที่นั่งมองรถที่ติดอยู่บนถนนในยามคำ่คืน "เย้ๆ ขยับแล้ว"พี่จุ๋มเธอร้องอย่างดีใจที่รถได้เคลื่อนตัวออกมาแล้วร้านอาหารA20นาทีต่อมา"เฮ้อ ถึงสักที หิวจนจะกินผู้ชายได้หมดแล้วเนี่ย"พี่จุ๋มเธอปลดเบลท์ออกและเอ่ยบ่นขึ้น ฉันที่กำลังปลดเบลเหมือนกับเธอก็ยิ้มขำเธอที่เธอบ่น"ไปค่ะ หุ้นส่วน^_^"พี่จุ๋มยื่นแขนมาให้
"โห้ สวยมากลูก ทานได้แล้ว"พี่จุ๋มเอ่ยบอกฉันและเธอก็กดโทรศัพท์ของเธอเพื่อจะโพสต์รูปของฉันล่ะมั้ง ฉันก็วางจานกับกระด้งสานที่ฉันถือลง พลางหยิบช้อนกับส้อมที่พี่จุ๋มจัดมาให้ "ลงมือค่ะลูก เดี๋ยวหนูจะได้กลับไปพักผ่อนสบายๆ"พี่จุ๋มวางโทรศัพท์ของเขาลงและเอ่ยบอกฉัน พลางหยิบข้อนกับส้อมขึ้นมาตักส้มตำปูหอยไปกินอย่างเอร็ดอร่อยฉันก็มองเธอกิน แล้วก็เริ่มตักส้มตำขึ้นมาทานบ้าง แต่ตลอดเวลาที่ฉันย่างกายเข้ามาในร้านนี้ ฉันรู้สึกเหมือนมีคนมองฉันอยู่ตลอดเวลา หรือว่าฉันจะคิดไปเองน้า กินอาหารต่อดีกว่า ฉันง่วงนอนจังอยากกลับคอนโดไปนอนแล้วประเทศไทยอีกฝั่งของร้าน ตรงสวนหย่อมริวอิจิ โกมะ...... "นายครับ นาย นาย""เหี้ยอะไรของมึง!"ผมหันไปตวาดใส่มายาตะที่มันเรียกผมอยู่ได้ เรียกหาพ่องมึงหนักหนาว่ะ"ก็ผมเห็นนายนั่งมองคุณปลายฟ้าอยู่นานแล้วหนิครับ ชอบเขาทำไมไม่จีบเขาล่ะครับ"ไอมายาตะเอ่ยถามผม ใช่แล้วเเหละผมกำลังนั่งมองปลายฟ้าอยู่ผมนั่งในที่มืดๆส่วนเธอน่ะอยู่ในที่สว่างๆเธอมองไม่เห็นผมหรอก วันนี้ผมพาลูกน้องมาเลี้ยงอาหารไทยพวกห่านี้มันชอบก่อนจะกลับญี่ปุ่น พรุ่งนี้ผมจะต้องกลับญี่ปุ่น และผมจะเอาปลายฟ้ากลับไปด้วย ไม่ต้องแป
คอนโดปลายฟ้าปลายฟ้า...."ขอบคุณนะคะ ที่มาส่ง สวัสดีค่ะ^_^"ฉันเอ่ยบอกพี่จุ๋มพลางยกมือไหว้ขอบคุณเธอ เธอก็ยกมือรับไหว้ฉัน"พรุ่งนี้ไม่มีงาน พักผ่อนตามสบายจ๊ะ หุ้นส่วน^_^"พี่จุ๋มยื่นมือมาลูบแก้มฉันเบาๆแล้วเธอก็เอ่ยบอกฉัน ฉันก็ส่งยิ้มไปให้เธอ แล้วโบกมือลาเธอพร้อมกับเปิดประตูรถลงมาจากรถ เดินไปยังลิฟท์เพื่อจะขึ้นคอนโด พอลิฟท์เปิดฉันก็เดินออกมาจากลิฟท์มุ่งตรงไปยังห้องของฉัน แต่ฉันรู้สึกเหมือนมีคนตามตลอดทางที่ฉันจะเดินไปยังห้องติ๊ดๆๆๆๆฉันหยุดยืนตรงประตูห้องแล้วล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าเพื่อหาคีย์การ์ด พอเจอคีการ์ดฉันก็ แสกนคีย์การ์ดเข้าห้อง สวบ"อื้ออออ อ่อออ อี๊อออ"ฉันดิ้นพล่านร้องให้คนช่วยเมื่อมีคนมาสวบกอดร่างของฉันจากทางข้างหลังและเขาก็เอามือใหญ่มาปิดปากฉันไม่ให้ฉันร้อง"ฟอดดดด ฟอดดดด"เขาหอมแก้มฉัน "อื้ออออ"ฉันก็เปิดตากว้างดีดดิ้นตัวไปมาเพื่อให้หยุดจากอ้อมกอดของเขาปึก ปัง"อื้อออออ"ฉันยิ่งร้องเข้าไปอีกเพราะเขาเปิดประตูห้องฉันและลากฉันเข้าไปในห้อง ฉันอยู่ที่นี้มาตั้งนานไม่เคยมีใครมาทำแบบนี้เลย ยามไปไหน?"แม่ง!ดิ้นอยู่ได้!"เขาสบถขึ้นแล้วเขาก็ปล่อยให้ฉันเป็นอิสระเมื่อเขาพาร่างของฉันกับเขาเข
พรึบ"กูจะนอนที่นี้!"ริวอิจิวางร่างฉันลงบนที่นอนแล้วเขาก็บอกฉันเสียงดัง"มะไม่ได้ นายจะนอนที่นี้ไม่ได้นะ"ฉันยันตัวลุกขึ้นนั่งแล้วเอ่ยบอกริวอิจิไป สายตาของริวอิจิแข็งกร้าวขึ้น ฉันก็ก้มหน้าตำ่ลง"ทำไมกูจะนอนที่นี้ไม่ได้!"ริวอิจิตะโกนถามฉัน ร่างของฉันก็สั่นไปด้วยความกลัว ทำไมเขาน่ากลัวจัง"สั่นเป็นเจ้าเข้าเลยมึง ทำไมกลัวกูหรอ?"ริวอิจิเอ่ยถามฉัน ฉันก็พยักหน้าหงึกๆแต่ฉันไม่กล้าสบตาเขา"กลัวกูทำไม กูไม่ฆ่ามึงหรอก"เขาบอกฉัน แล้วเขาก็นั่งลงข้างๆฉัน พลางกับยื่นมือมาเชยครางฉันขึ้นไปมองหน้าเขา"°_°/°_°"เราทั้งคู่มองตากันและกัน เราสองคนสบสายตากันเนิ่นนาน ริวอิจิค่อยๆหลับตาลงแล้วเขาก็ค่อยๆเลื่อนใบหน้าหล่อๆ ของเขาลงมาหาฉัน ฉันก็รีบหลับตาลง จนฉันสัมผัสได้ถึงริมฝีปากอุ่นๆที่ทาบทับลงมาบนริมฝีปากของฉัน"จ๊วฟ จ๊วฟ"ริวอิจิดูดดึงริมฝีปากของฉัน มือของเขาก็ลูบไล้แผ่นหลังของฉัน"อื้ออจ๊วฟฟ ซู๊ดดด อื้ออ"ริวอิจิครางขึ้นอย่างพอใจที่เขาส่งลิ้นสากเข้ามาในโพรงปากของฉัน เพื่อควานหาความหวานจากโพรงปากของฉัน ฉันก็จูบตอบเขาไปเก้ๆกังๆฉันได้รสชาติขมๆฝาดๆของเหล้าปนๆกับความหวานที่อยู่ในโพรงปากของริวอิจิ"อื้ออ อ๊ะ นาย"ฉันร
ปลายฟ้า...(ริวค่ะริว ริว)"นายมีแฟนแล้วหนิ ริวอิจิ"ฉันพึมพำขึ้น และฉันก็กดวางสายของผู้หญิงคนนั้นไปพรึบฉันวางโทรศัพท์ ไปไว้ที่เดิม และลุกขึ้นจากเตียงนอนเดินไปหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวมาใส่แทนชุดเก่า ฉันถอดชุดเก่าใส่ลงไปในตระะกร้า และเดินขึ้นกลับไปนอนบนเตียงใหม่พรึบ"เฮ้อ ทำไมรู้สึกจี๊ดๆตรงนี้แปลกๆนะ"ฉันนอนตะแคงแล้วเอามือไปจับบนเนินอกที่ตอนนี้หัวใจของฉันมันกำลังรู้สึกแปลกๆที่รู้ว่าริวอิจิมีแฟนแล้วปึก ปัง พรึบ"หลับหรอมึง"ฉันรู้สึกได้ถึงแรงยุบของที่นอน แล้วตามด้วยเสียงของริวอิจิ ฉันก็แกล้งหลับ เขาก็เอามือมาลูบไปตามแก้มของฉัน"กูบอกว่ากูไปแปปเดียว แค่นี้ก็รอกูไม่ได้แม่ง!"ริวอิจิบ่นขึ้น แล้วเขาก็ลุกขึ้น เดินไปปิดไฟ ฉันก็หรี่ตามองเขา ริวอิจิไม่ได้ใส่เสื้อผ้าที่ตัวเขามีเพียงแค่ผ้าขนหนูปิดช่วงล่างของเขาไว้พรึบ"แม่งตัวโคตรนิ่ม ฟอดด ฟอดดด"ริวอิจิลงมานอนบนเตียงข้างๆตัวฉันแล้วเขาก็คว้าร่างของฉันเข้าไปกอด พลางกับหอมแก้มฉัน นายมีแฟนแล้วนะริวอิจิ นายจะนอกใจแฟนนายแบบนี้ไม่ได้ ทั้งที่รู้ว่าผิด แต่ทำไมร่างกายของฉันถึงไม่ขัดขืนแต่กลับชอบอ้อมกอดที่เปลือยเปล่านี้อีกตั้งหาก อบอุ่นจัง"หึ!แม่ง"ริวอิจิยื่น
"นะนาย พูดอะไรน่าเกลียด"ฉันเอ่ยบอกริวอิจิไปด้วยนำ้เสียงสั่นๆ"หึ ก็มันจริง นำ้งี่มึงออกขนาดนี้ ให้กูลองแทงค..เข้าไปในของมึงสิ มึงจะได้รู้ว่ากูพูดน่าเกลียดยังไง"ริวอิจิก้มหน้าลงมาเอ่ยบอกฉัน ฉันตกใจกับคำพูดของเขาเอามือไปดันหน้าอกของเขาให้ออกไปจากหน้าฉัน แต่ฉันก็สู้แรงเขาไม่ได้จริง"อย่าทำแบบนั้นกับฉันเลยนะ ฉันขอร้อง"ฉันเอ่ยขอร้องเขาไปด้วยนำ้เสียงสั่นๆ ริวอิจิก็เอื้อมตัวขึ้นไปเปิดโคมไฟตรงโต๊ะหัวเตียง พรึบ"ทำไม มึงไม่อยากโดนหรอ?"ริวอิจิก้มหน้าหล่อๆของเขาลงมาหาหน้าฉัน ทำให้ปลายจมูกของเราชนกัน และริมฝีปากของเราก็แตะกัน ฉันรีบส่ายหน้าไปให้เขาว่าฉันไม่อยากโดน"ทำไม!"ริวอิจิตวาดถามฉันอย่างเสียงดัง ฉันก็หลับตาปี๋กำมือไปจับแท่งร้อนของริวอิจิ "อ่าาห์ ซี๊ดด ชอบรุนแรงก็ไม่บอกกู!"ริวอิจิหลับตาครางขึ้นแล้วเขาก็เอ่ยพูดกับฉัน ฉันก็รูดมือขึ้นลงไปกับความเป็นชาวของริวอิจิ ตุ๊บๆๆ ตุ๊บๆ"โอ้ย เสียวโว้ย อ่าห์ๆๆๆๆซี๊ด แรงๆหน่อยกูจะแตกแล้วอ่าห์"ริวอิจิก้มหน้าลงมาซุกซอกคอฉันแล้วเขาก็เอ่ยบอกฉัน ฉันก็เร่งมือรูดขึ้นรูดลงให้เร็วขึ้นตามคำสั่งของเขา แท่งร้อนของเขาก็ยิ่งแข็งขึ้นพองโตใหญ่"อ่าห์ ซี๊ด แตกแล้ว"ร่างขอ
ประเทศญี่ปุ่นคฤหาสน์ โกมะปลายฟ้า..."อื้ออ"ฉันบิดตัวไปมา มันเมื่อยไปหมด กี่โมงแล้วเนี่ย"ที่นี้ที่ไหน?"ฉันเอ่ยถามกับตัวเองขึ้นพลางยกมือขึ้นมาขยี้ตาตัวเอง ว่าฉันตาฝาดรึป่าว เพราะฉันไม่ได้นอนอยู่ในห้องตัวเอง แต่ฉันมานอนอยู่ที่ไหนสักที เพราะมันเป็นห้องที่มีขนาดใหญ่มาก มากกว่าห้องทั้งหมดในคอนโดของฉันที่รวมกันซะอีก"ฉันจำได้ว่าฉันนอนหลับอยู่ที่ห้องหนิ ใช่ริวอิจิล่ะ?"ฉันยันตัวลุกขึ้นนั่งและมองหาเขา แต่ก็ไม่พบ ฉันนอนอยู่คนเดียวและเสื้อผ้าของฉันก็อยู่ในชุดเดิม ฉันค่อยๆหย่อนขาลงมาแตะพื้น แล้วค่อยๆลุกขึ้นยืนเดินไปสำรวจห้อง ห้องนอนห้องนี้มีขนาดใหญ่มากมันถูกตกแต่งเป็นโทนสีดำสลับสีเทาแต่มันไม่ทำให้ห้องนี้น่ากลัวเลยมันกลับหรูหราอย่างมีระดับพวกเฟอร์นิเจอร์ก็มีครบของแพงๆทั้งนั้น"อ่ะ!ประตู"ฉันดีใจที่มองเห็นประตูขนาดใหญ่ ฉันคิดว่านี้อาจจะเป็นประตูทางออกก็ได้ แก๊กๆๆ"มันถูกล็อคจากข้างนอก!!"ฉันที่บิดลูกบิดประตูแต่มันเปิดไม่ออกเพราะมันถูกล็อคจากข้างนอก "ฉันโดนลักพาตัวมาหรอ?"ฉันเอ่ยถามกับตัวเอง และเดินกลับเข้าไปในห้องต่อ เพื่อจะดูว่าใครเป็นคนจับฉันมา "เฮ้อออ นี้มันรูปริวอิจิหนีหนา"ฉันเดินไปหยิบกรอบรู
"ฟอดดด ฟอดดดด""อื้ออ"ฉันเบือนหน้าหนีจมูกของริวอิจิที่ตอนนี้เขาจับเอวของฉันดันเข้าไปหาร่างของเขา และเขาก็กอดฉันแน่นพลางก้มหน้าลงมาเอาจมูกโด่งๆของเขาฟัดไปกับแก้มของฉัน"หึ!ฟอดดดด"ยิ่งฉันดีดดิ้นตัวไปมามากเท่าไร ริวอิจิก็ยิ่งกอดฉันแน่นมากกว่าเดิม จนกระดูกหลังของฉันดังกร๊อบเลย"กระดูกหักแน่มึง หายเจ็บจิ๋มแล้วหรอวะ"ริวอิจิเอาหน้ามาคลอเคลียข้าวแก้มของฉันพลางเอ่ยถามฉัน หายอะไรล่ะ หายง่ายๆก็ดีนะสิ"เงียบไม่ตอบกู ตัดลิ้นทิ้งเลยไหม เดี๋ยวกูตัดให้"ริวอิจิเอ่ยถามฉัน ฉันก็รีบหันหน้ากลับไปประจันหน้ากับเขา จนปลายจมูกของเราชนกัน"O_o"หน้าของฉัน"^O^"หน้าของริวอิจิ เขาจ้องมองใบหน้าของฉัน พร้อมกับรอยยิ้มหล่อๆที่ผุดขึ้นบนใบหน้าของเขา ฉันต้องหลบสายตาของเขาตึกตักๆๆ/ตึกตักๆๆร่างกายของเราแนบชิดกัน จนเราทั้งคู่ได้ยินเสียงหัวใจที่กำลังเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งของเราทั้งคู่ริวอิจิยื่นมือข้างหนึ่งขึ้นมากอบกุมโครงแก้มของฉัน และเขาก็ค่อยๆเลื่อนใบหน้าหล่อๆพร้อมลากปลายจมูกไปตามแก้มของฉัน ริวอิจิเลื่อนริมฝีปากมาหยุดอยู่ที่ริมฝีปากของฉัน ริวอิจิกดริมฝีปากลงมาทับกับริมฝีปากของฉัน"กรี๊ดดดดดดด ริวว"พรึบ โครม"โอย!"ฉันร้อ
งานวันเกิด ละอองมณีปลายฟ้า........"หนูปลายฟ้านี้เล่นเปียโนเพราะจังเลยนะจ๊ะ^_^"แม่ละอองมณีที่นั่งอยู่ข้างๆฉันที่กำลังเล่นเปียโนให้เธอฟัง และบรรดาแขกๆในงานวันเกิดของเเม่ละอองมณี"เพลงสุดท้ายแล้ว พอแล้วจ๊ะ ไปพักเถอะ นี้เป็นของขวัญวันเกิดในรอบ30ปีที่ดีที่สุดสำหรับแม่เลยคะหนูฟ้า^_^"แม่ละอองมณีเอ่ยบอกฉัน พลางยื่นมือมาจับแก้มของฉัน ฉันก็ยิ้มให้เธอ เธอก็ยิ้มให้ฉัน"เอ่อ ขอโทษนะครับ พอดีว่าผมอยากรู้จักคุณผู้หญิงคนนี้"อยู่ดีๆก็มีเสียงผู้ชายพูดขึ้นอย่างนอบน้อมเป็นภาษาญี่ปุ่น ทั้งฉันและเเม่ละอองมณีหันไปมองเสียงของผู้ชายปริศนา ก็เห็นว่าเขาชี้นิ้วมาที่ฉัน ฉันก็หันกลับมามองหน้าแม่ละอองมณี"คริๆๆอีริว ฉันอยากดูหมาบ้าคลั่งจริงๆหึๆ"แม่ละอองมณีพึมพำขึ้นมาพลางเบะปากมองบน"ได้เลยจ๊ะ อยากรู้จักเขาก็ถามเขาสิจ๊ะ แม่ขอตัวก่อนนะลูก แม่จะไปเม้าท์มอยกับเพื่อนๆแม่สักหน่อย"แม่ละอองมณีหันไปบอกผู้ชายคนนั้น แล้วเธอก็หันกลับมาบอกฉัน เธอลุกขึ้นยืนแล้วเดินหนีฉันไปเลย เธอไม่รอฟังคำตอบจากฉันเลยหรอ"ขอนั่งด้วยคนนะครับ"ผู้ชายญี่ปุ่นผิวขาวตัวเล็กน่ารักเอ่ยขออนุญาติฉัน "เชิญคะ"ฉันเอ่ยบอกเขา เขาก็ก้มหัวให้ฉันพลางนั่งลงตรงท
"แม่จะบอกอะไรหนูให้นะ ถ้าไม่มีแม่ดวงดาวของหนู ก็คงจะไม่มีแม่ละอองมณีในวันนี้หรอกจ๊ะ เพราะฉะนั้นหนูปลายฟ้าไม่ต้องเกรงใจแม่เลย คิดซะว่าแม่เป็นแม่ของหนูอีกคนหนึ่งนะจ๊ะ ฟอดด ฟอดด"แม่ละอองมณีเอ่ยบอกฉันแล้วเธอก็หอมแก้มทั้งสองข้างของฉัน "แม่อย่าบอกนะ ว่าจะรับยัยนี้เป็นลูกอ่ะ!"ริวอิจิโวยวายลุกขึ้นยืน "ถ้าใช่แล้วจะทำไม!"แม่ละอองมณีก็มองหน้าริวอิจิ อย่างท้าทายเธอกรีดยิ้มร้ายใส่ริวอิจิ ริวอิจิก็มองหน้าฉัน ฉันก็รีบหลบสายตาดุดันของเขา"ยัยนี้ เป็น เมีย ผม!!"ริวอิจิเน้นทีละคำ อย่างเสียงดัง"หรอ หนูปลายฟ้าชอบริวซังแบบคนรักรึป่าวลูก?"แม่ละอองมณีเอ่ยถามฉัน ฉันก็มองหน้าเธอ ฉันจะคิดกับริวอิจิแบบคนรักได้ยังไงล่ะ ในเมื่อเขามีเจ้าของอยู่แล้ว ฉันเงียบไม่ได้ตอบอะไรแม่ละอองมณี"เงียบ แสดงว่าไม่ชอบ หนูโดนริวอิจิขืนใจใช่ไหมลูก?"แม่ละอองมณีเธอเอ่ยถามฉัน ฉันก็ก้มหน้าลงแล้วพยักหน้าหงึกๆให้ท่านว่าใช่"ริวซัง!!""อะไรอีกละแม่ ยัยนี้ให้ท่าผม ผมเป็นผู้ชายแมนทั้งแท่งก็ต้องเอาป่ะ"ริวอิจิตอบแม่ละอองมณี ฉันรีบเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าริวอิจิ เขาก็กระตุกยิ้มมุมปากพร้อมยักคิ้วข้างหนึ่งให้ฉันอย่างกวนๆ ฉันเคยไปให้ท่าเขาด้วยหรอ?
"อย่าร้องไห้เลยนะคะเเม่ ฟ้าคิดว่าแม่ดวงดาวคงไม่อยากเห็นแม่ร้องไห้แบบนี้หรอกค่ะ แม่ดาวไปอยู่บนฟ้าเป็นนางฟ้านางสวรรค์ แล้วละค่ะ"ฉันเอ่ยบอกแม่ละอองมณีไปแล้วฉันก็เงยหน้าขึ้นไปมองบนท้องฟ้าที่มีหมู่ดาวอยู่ระยิบระยับสวยงามเต็มท้องฟ้า"อึก จ๊ะ หนูปลายฟ้าเข้มแข็งมากเลย มาอยู่กับแม่ที่นี้นะแม่จะดูแลหนูปลายฟ้าเองนะลูก"แม่ละอองมณีเธอยื่นแขนมาโอบไหล่ของฉันแล้วจับหัวฉันเอนซบไปบนไหล่ของเธอ "ดวงดาวเสียนานแล้วหรอ?"แม่ละอองมณีลูบผมฉันไปด้วยแล้วเธอก็เอ่ยถามฉัน"ค่ะ แม่ดาวเสียตั้งแต่ฟ้า10ขวบ""อ้าว!แล้วหนูอยู่ยังไงล่ะลูก""ฟ้าอยู่คอนโดค่ะ แม่ดาวทิ้งเงินไว้ให้ฟ้าก้อนหนึ่งค่ะ""หนูอยู่คนเดียวหรอลูก?""ค่ะ ฟ้าอยู่คนเดียว ฟ้าเป็นนางแบบ ค่อนข้างได้เงินเยอะค่ะ"ฉันเลือกที่จะโกหกแม่ละอองมณีไป เพราะฉันไม่สามารถบอกเธอได้ว่าพ่อของฉันส่งเสียเงินให้ฉันใช้ เพราะพ่อของฉันท่านอยากให้ฉันอยู่อย่างปลอดภัยและมีความสุขในชีวิตของฉัน ท่านมักจะยำ้ฉันว่าอย่าบอกว่าท่านเป็นพ่อของฉัน หรือฉันเป็นลูกของท่าน แต่พ่อของฉันถึงท่านจะไม่ได้มาอยู่หรือดูแลฉัน แต่ท่านก็ไม่เคยปล่อยให้ฉันกับแม่ดาวต้องอยู่อย่างลำบากเลย พ่อซื้อบ้านไว้ให้ฉันกัยแม
ติ๊ด ตื๊ดดดดด (เสียงเปียโน)"เพราะมาก เพลงอะไรเนี่ยเธอ""ฉันก็ไม่เคยฟังเหมือนกัน แต่มันไพเราะมากเลย""คนเล่นสวยจัง เธอเป็นใคร?""เพราะจับใจ เพลงอะไรไม่เคยได้ยินเลย"เสียงของบรรดาแขกในงานต่างพากันมายืนล้อมรอบ เปียโนที่ฉันกำลังบรรเลงโน้ตเพลงของแม่ดวงดาว"ดวงดาว!!"เสียงพูดของใครสักคนตะโกนเรียกชื่อแม่ดาวของฉัน ทำให้ฉันหยุดการบรรเลงเพลง เเละค่อยๆหันไปตามเสียงที่อยู่ข้างหลังของฉัน ฉันก็เห็นแม่ละอองมณีท่านกุมหัวใจตัวเองและร้องไห้ออกมา ข้างๆของเธอมีผู้ชายค่อนข้างมีอายุแต่เขาดูภูมิฐานมากน่าเกรงขาม เเละอีกฝั่งของแม่ละอองมณีก็มีริวอิจิที่ตอนนี้เขาจ้องมองฉันด้วยสายตาอึ้งเขาจ้องฉันตาไม่กระพริบเลย วันนี้เขาดูหล่อจัง เขามาในชุดสูทสีเทาคลุมเสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงผ้าเนื้อดีแบรนด์ดัง สีดำ ผมตั้งเช็ทขึ้น อวดโครงหน้าที่ขาวเนียนหน้าหลงไหลริมฝีปากสีชมพูระเรื่อของเขา ทำให้เขาดูหล่อแบบแบดๆผสมเท่ห์ๆไปในตัว ฉันก็มองไปที่เเม่ละอองมณี เธอรู้จักแม่ดวงดาวของฉันได้ยังไง"หนูปลายฟ้าเป็นอะไรกับดวงดาว?"แม่ละอองมณีเอ่ยถามฉันเสียงสั่นๆเธอค่อยๆเดินเข้ามาหาฉัน และข้างๆเธอก็มีริวอิจิกับผู้ชายที่ดูน่าเกรงขามมองน่ากลัวฉันคิ
"เป็นอะไร!"ริวอิจิรีบเข้ามาหาฉันพลางนั่งลงตรงหน้าฉัน ฉันก็เบือนหน้าหนีเขา"โกรธอะไรกูหนักหนาว่ะ จะให้กูยกมือไหว้ขอโทษมึงเลยไหม?!"ริวอิจิเอ่ยขึ้นอย่างหงุดหงิด เหอะทำคนอื่นเขาเจ็บแบบนี้แล้วยังมาทำเป็นหงุดหงิดใส่เขาอีก "เงียบ!เออ ดี มึงเงียบให้ได้ตลอดน่ะมึง!"ริวอิจิชี้หน้าฉันพลางเอ่ยพูดขึ้นอย่างเสียงดัง แต่ฉันก็หันตัวหนีเขาอีก ริวอิจิหายใจฟืดฟาดแล้วก็เดินไปแต่งตัวของเขา ฉันก็ค่อยๆยันตัวลุกขึ้นยืนอีกครั้ง ถึงจะเจ็บมากก็เถอะแต่ทำไงได้ล่ะวันเกิดแม่ละอองมณีทั้งที"ฮึก ทำไมเจ็บแบบนี้นะ"ฉันพึมพำกับตัวเองเบาๆแล้วค่อยๆก้าวขาที่สั่นเทาไปกับพื้นเรื่อยๆจนฉันเดินมาถึง ราวแขวนเสื้อผ้าของฉัน ฉันก็ค่อยๆเอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักข้างๆราวแขวนผ้าออกมา แล้วหยิบแพนตี้ตัวสีขาวลายลูกไม้ขึ้นมาสวมใส่ ฉันค่อยๆกัดฟันยกขาขึ้นอย่างเจ็บปวดเมื่อไรจะหายเจ็บล่ะ ฉันก็เอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักอีกอันที่ในนั้นมีเสื้อชั้นในสีขาวของฉันและพวกบราปีกนก นาซึน่าซังเป็นคนจัดเสื้อผ้าพวกนี้ให้ฉันอย่างเป็นระเบียบเธอพับเก็บไว้อย่างดีโดยที่ฉันไม่ต้องลื้อหาเลย ฉันดัดผมตัวเองให้เป็นลอนใหญ่ๆสวยๆและปล่อยผมมีนำ้หนักสวยของฉันลงไปกลางหลัง ฉันสวมใส่
คฤหาสน์ โกมะ13:00น.ห้องนอนริวอิจิปลายฟ้า.."ฮืฮๆๆ"ฉันนอนร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดของผู้ชายใจร้าย เขานอนกอดร่างของฉันแน่นเลย ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขานอนกอดฉันมานานเท่าไหนแล้ว แต่พอฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นลืมตามาก็มองเห็นว่าริวอิจิ นอนมองหน้าฉันอยู่ ฉันจึงพลิกตัวหลบหน้าเขาด้วยการนอนหันหลังให้เขา เขาก็คว้าร่างของฉันเข้าไปกอด ฉันก็นอนร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ในอ้อมกอดของริวอิจิ"มึงจะร้องทำไมหนักหนาว่ะ ร้องจนตาบวมแดงหมดแล้วเนี่ย เสียใจอะไรหนักหนา ก็แค่โดนกูเอา"ริวอิจิกระซิบถามฉันที่ข้างหูของฉัน เขานอนช้อนล่างของฉันอยู่ แผ่นหลังเรียบเนียนเปลือยเปล่าของฉันได้รับสัมผัสจากอกแกร่งและหน้าท้องที่มีมัดกล้ามแข็งๆแน่นๆของริวอิจิ เขากอดร่างของฉันเเน่น ที่ฉันเสียใจร้องไห้เพราะฉันรู้สึกผิดหรอก"ฮืฮๆๆ"ฉันร้องไห้เพิ่มขึ้นไปอีกริวอิจิจึงยกมือขึ้นไปจับเอวคอดของฉันพลางลูบไล้นิ้วเรียวยาวไปตามสีข้างของฉัน ทำให้ฉันขนลุกขนชันขึ้นด้วยความสยิ้วพรึบ ตุ๊บ"อะไรของมึงว่ะ!"ริวอิจิโวยขึ้นเมื่อฉันจับมือของริวอิจิสะบัดออกไปจากสีข้างของฉันอย่างแรง"ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน!!"ฉันตะโกนใส่ริวอิจิไปด้วยนำ้เสียงไม่พอใจ ริวอิจิก็หายใจฟื
"ว๊าย!"ฉันร้องขึ้นด้วยความตกใจ ที่ฉันกำลังลูบนิ้วเรียวไปตามโครงหน้าหล่อๆของริวอิจิ เขาก็ลืมตาขึ้นมามองฉัน"หึๆๆชอบกูอ่ะดิมึง หืม"ริวอิจิพลิกตัวกลับมานอนหงายเพื่อจะมองฉันพลางเอ่ยถามฉัน ฉันก็ลุกลี้ลุกลนจะลุกขึ้นยืนแต่ก็โดนริวอิจิคว้าข้อมือไว้ก่อนพรึบ ตุ๊บ"ว๊าย!"ฉันหลับตาร้องขึ้นอย่างตกใจ ที่ริวอิจิออกแรงดึงข้อมือของฉันอย่างแรงจนทำให้ฉันเสียหลักล้มทับไปบนตัวของเขา ใบหน้าของเราเกือบจะชนกันริวอิจิตวัดแขนแกร่งกอดรัดร่างของฉันแน่น หน้าอกของฉันทับไปบนหน้าอกของริวอิจิจนฉันรับรู้ได้ถึงอัตราการเต้นของหัวใจของริวอิจิตึกตักๆๆๆ ตึกตักๆๆๆ"หึ!ชอบกูก็บอกกูดิ ฟอดดด"ริวอิจิเอ่ยบอกฉันแล้วเขาก็กดปลายจมูกลงไปบนแก้มของฉันพลางสูดดมพวงแก้มนุ่มของฉัน"อื้ออออออ"ฉันก็ร้องขึ้นพลางยกมือขึ้นมาปิดจมูกกับปากของริวอิจิ"มึงจะฆ่ากูหรอว่ะ!!"ริวอิจิโวยอู้อี้อยู่ในใต้มือฉันที่ปิดปากเขาอยู่ ริวอิจิรัดร่างของฉันแน่นขึ้นกร๊อบ"อึกอื้ออ เจ็บ"ฉันร้องขึ้นด้วยความเจ็บนำ้ตาเริ่มคลอๆแล้ว เพราะริวอิจิรัดเอวของฉันแน่นมาก มากจนฉันได้ยินเสียงกระดูกของฉันลั่นดังกร๊อบ จนฉันยอมปล่อยมือของฉันออกจากปากและจมูกของเขา"พูดได้แล้วสิมึง ท
คฤหาสน์ โกมะ07:30น.ปลายฟ้า..."นาซึซังให้ฟ้าช่วยนะคะ^_^"ฉันรีบวิ่งเข้าไปหานาซึน่าซังที่ตอนนี้เธอกำลังทำอาหารเช้าให้แม่ละอองมณีกับพ่อของริวอิจิทานอาหารมื้อเช้า"อุ๊ย!ไม่ได้ค่ะ ทำไมรีบตื่นละคะคุณปลายฟ้า?"นาซึน่าซังรีบยกมือห้ามฉันหยิบอะไรในครัว แล้วเธอก็เอ่ยถามฉัน ฉันก็ส่งยิ้มแหยๆไปให้เธอ เพราะริวอิจิตื่นบ่ายโน่นนะ"คือ ฟ้าชอบตื่นเช้านะคะ"ฉันเอ่ยตอบนาซึน่าซังไปพลางเดินเข้าไปยืนข้างๆเธอ "คนอื่นๆไปไหนหมดหรอค่ะ เห็นนาซึซังทำอยู่คนเดียว?"ฉันเอียงคอถามนาซึน่าซังไปด้วยนำ้เสียงสงสัย ฉันคิดว่าเธอน่าจะมีลูกมือในการทำครัวสิ แต่นี้กลับไม่มีสักคน"อ้อ ปกติก็มีคะ แต่ว่าวันนี้พวกคนใช้สาวๆเนี่ยเขาไปดูแลคุณเคนตะคุงนะคะ"นาซึน่าซังเอ่ยบอกฉันแล้วเธอก็เริ่มบรรเลงอาหารเช้าในพริบตาเดียว เธอควงตะหลิวไปมาอย่าง ชำนาญ ฉันนี้ยืนอึ้ง แล้วสักพักนาซึน่าซังก็ทำอาหารน่าตาน่าทานวางเต็มโต๊ะที่วางอาหาร ฉันจึงเดินไปหยิบฝาหม้อมาปิดลงไปบนจานกับจานที่มีไม่ตำ่กว่าสิบอย่าง กินกันแค่4คนรวมฉันด้วย ทำไมทำเยอะจัง ฉันคนเดียวปกติทานแค่ข้าวกล่องร้านอาหารตามสั่งที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับคอนโดของฉัน"เสร็จแล้วคะ คุณปลายฟ้าจะทานก่อนรึป่าวค