ตอนที่6

วันต่อมา

16:30น.

ห้องพักอาจารย์

มหาลัย E

เอริ ฐิติมน….

พรึบ

“เทอมนี้ทางมหาลัยขอเพิ่มค่าหน่วยกิตนะคะ….นางสาวฐิติมน…”

“ค่ะ…อาจารย์”ฉันสบตากับอาจารย์พลางเอ่ยรับคำของท่านไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

“แต่หนูขอผ่อนจ่ายเป็นงวดๆได้ไหมคะ?”ฉันเอ่ยถามท่านต่อด้วยน้ำเสียงสั่นๆอย่างกล้าๆกลัวๆ

“ผ่อนจ่ายเป็นงวดๆ?…นี่เธอคิดว่าเป็นการเล่นขายของอย่างงั้นเหรอ?”อาจารย์เอ่ยถามฉันเสียงเข้มอย่างไม่พอใจ

“นี่มันมหาลัยอินเตอร์นะ!”เสียงตะโกนของอาจารย์ทำเอาฉันสะดุ้งสุดตัวด้วยความตกใจ

“ถ้าเธอไม่มีเงินมาจ่ายทั้งยอดเก่าจากการค้างค่าเทอมของเทอมที่แล้วกับค่าของหน่วยกิตในเทอมนี้..”

“ฉันคงต้องให้คุณดรอปเรียนไว้ก่อน…”

“แต่อาจารย์คะ…”ฉันกำลังจะเอ่ยแย้งอาจารย์

“ฉันให้เวลาเธอสามวัน….ค่อยเข้ามาหาฉันอีกที…”แต่อาจารย์ก็เอ่ยเสียงเรียบตรึงตอบฉันกลับมาซะก่อน

“เชิญ…”อาจารย์เอ่ยบอกฉันพลางยกมือผายไปทางประตูของทางออกห้องพักอาจารย์

“ค่ะ…สวัสดีค่ะอาจารย์…”ฉันยกมือไหว้อาจารย์ท่านไม่ได้ยกมือรับไหว้ฉันแต่อย่างใด ก็เป็นอย่างนี้แหละที่คนจนๆอย่างฉันที่ยังจะดื้อดันทุรังตัวเองให้มาเรียนในรั้วมหาลัยอินเตอร์แบบนี้ ที่ฉันเลือกเรียนที่นี้ก็เพื่ออนาคตฉันจะได้มีงานดีๆทำมีเงินเดือนหกหลักอัพแต่กว่าจะไปถึงวันนั้นฉันคงจะหมดแรงหรือไม่ก็หมดกำลังใจที่จะเดินต่อสู้กับค่าเทอมต่อไปแล้วล่ะ

พรึบ

ฉันหย่อนก้นนั่งลงบนเก้าอี้นั่งด้านข้างของสวนในรั้วมหาลัยอินเตอร์อย่างคนที่หมดแรงและหมดหนทางที่จะไปต่อ

“เห้อ….ถ้าทำงานมากกว่านี้…มีหวังฉันไม่มีเวลานอนแน่…”ฉันพึมพำขึ้นเมื่อหยิบสมุดโน้ตของตัวเองออกมาเพื่อดูตารางงานของฉันในแต่ละวันว่าคิวงานพาร์ทไทม์ของฉันทำที่ไหนเวลาไหนถึงเวลาไหนและค่าจ้างในแต่ละวันที่ฉันจะได้รับเอามาคิดคำนวณกับเงินรวมทั้งหมดว่าจะพอจ่ายค่าเทอมไหม

พรึบ

“อ่ะ….”

“?”ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองเจ้าของมือที่ถือขวดน้ำเปล่าเย็นๆที่ยื่นมาให้ฉันด้วยท่าทางสงสัยก่อนจะมองสูงขึ้นไปเพื่อมองหน้าของคนคนนั้น

“ขุนศึก?”

“ใช่…ดีใจนะที่เธอจำเราได้ด้วย^_^”เขาว่าพลางหมุนเปิดฝาขวดน้ำเปล่าพร้อมกับใส่หลอดดูดเสร็จสรรพและยื่นมาให้ฉันอีกครั้ง

“มองเธอดูเหนื่อยๆดื่มน้ำก่อนดิ…เผื่อจะทำให้เธอรู้สึกสดชื่นขึ้นมาได้บ้าง”ขุนศึกว่าพลางยิ้มละมุนให้ฉันอย่างหว่านเสน่ห์เพราะฉันไม่ยอมยื่นมือไปรับขวดน้ำเปล่ามาจากเขา เป็นอันแสดงว่าฉันไม่ยินดีรับไมตรีที่เขายื่นให้

“ไม่อ่ะ…นายดื่มเองเถอะ..”ฉันบอกเขาและละสายตาจากร่างสูงโปร่งที่อยู่ในชุดนักศึกษาที่ไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร่เสื้อเชิ้ตสีขาวหลุดลุ่ยออกจากกางเกงสแลคสีดำขาเต่อผ้าเนื้อดีแถมปลดกระดุมสองเม็ดบนอวดหน้าอกสีขาวรองเท้าก็รองเท้าผ้าใบรุ่นดังที่เป็นของแบรนด์เนมสีดำผมเผ้าเซตขึ้นเป็นทรงเท่ๆรับกลับโครงหน้าหล่อของเขาให้ดูแบดขึ้นไปอีก ที่หูข้างซ้ายของเขาก็ใส่ต่างหูห่วงสามอันเรียงตัวกันที่ติ่งหูขึ้นไป