ตอนที่5

“แต่ฉันชอบเธอนะ….เอริ…”ผมเอ่ยกระซิบเสียงแหบพร่าไปที่ข้างหูของเธอ เธอก็หันกลับมามองหน้าผมอย่างไวทำให้เราสองคนผสานสายตาเข้าหากัน ผมสบตาสีน้ำตาลอ่อนของเธอแล้วหัวใจของผมที่มันไม่เคยเต้นแรงแบบนี้มาก่อนก็เต้นโครมครามรัวเร็วขึ้นมาซะดื้อๆแบบนั้น

ตึกตักๆๆ

“หึ!….นายมันคาสโนว่า…”เธอว่าผมพลางมองหน้าผม ผมก็ยกยิ้มมุมปากขึ้น

“ถึงเราจะเป็นคาสโนว่าแล้วจะตกหลุมรัก…ใครสักคนไม่ได้หรือไง..”

“ตกหลุมรักเพียงชั่วค่ำคืนเดียวน่ะสิ…”เธอย้อนผมกลับอย่างคนที่รู้ทันผมทำให้ผมเผลอยิ้มออกมากับคนที่รู้ทันผมอย่างเธอคนนี้ ผู้หญิงคนนี้เป็นคนแรกที่ทำให้ผมอยากจะจริงจังด้วยแต่ไม่ใช่คนที่จะทำให้ผมหยุดได้

“หึ….บังเอิญว่าฉัน….ไม่เคลิ้มกับความหล่อและไม่อินกับความรวยของนาย..”เอริว่าพลางยกมือของเธอขึ้นมาปัดแขนผมให้ปล่อยทางให้เธอได้ออกไป แต่มีเหรอที่คนอย่างผมเวลาอยากได้อะไรแล้วจะปล่อยเธอไปง่ายๆแบบนี้น่ะ

พรึบ

“ขุนศึก…”เธอเอ่ยเรียกผมเสียงเข้มทันทีที่ผมคว้าเอวคอดที่เปลือยเปล่าของเขาเธอดึงมากอดแนบกายผมอย่างไว แววตาโตๆของเธอจ้องผมเขม้นอย่างเอาเรื่องที่ผมทำยุ่มย่ามกับเธอ

“นายอย่ามาเสียเวลากับคนอย่างฉันเลยนะ…”

“ฉันไม่ได้มีค่ามากพอจะให้คนรวยๆแบบนายมาสนใจฉันหรอก…”

“อ้อ…แล้วถ้านายอยากได้ร่างกายฉัน…”

“ฉันตอบตรงนี้เลยว่า…”

“ฉันจะยอมมีอะไรกับผู้ชายที่ฉันรักเพียงเท่านั้น…”

“โอเคป่ะ…”เธอว่าพลางจ้องเข้ามานัยน์ตาผมด้วยแววตาจริงจัง ผมก็ก็ยิ้มให้เธอและพยักหน้าเข้าใจ เพราะถ้าผมดื้อดึงทำอะไรมากไปกว่านี้ บางทีผมอาจจะเสียโอกาสที่จะได้ครอบครองและเชยชมร่างกายของเธอไปตลอดเลยก็ได้

พรึบ

“ครับ….”ผมขานรับเธอพร้อมกับปล่อยร่างของเธอให้เป็นอิสระแม้จะเสียดายที่ยังไม่ได้แอ้มเธอก็เถอะ วันนี้ไม่ได้ วันหน้าต้องไม่รอด!

“หึ!”เธอหัวเราะให้ลำคอใส่ผมก่อนจะมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้าเท้าจรดหัวด้วยสายตาเรียบเฉยก่อนที่เธอจะเดินหันหลังและเดินจากผมไป ปล่อยให้ผมอมยิ้มอย่างกับคนบ้าอยู่คนเดียวในห้องน้ำผู้หญิงแห่งนี้

“เธอจะยอมมีอะไรกับผู้ชายที่เธอรักงั้นเหรอ….?”

“หึ….ฉันจะทำให้เธอรักฉันให้ได้…เอริ…”ผมพูดขึ้นอย่างมีเลศนัยการจะทำให้ผู้หญิงหวั่นไหวเวลาอยู่ใกล้ๆผม มันไม่ใช่เรื่องยากหรอกครับ…ผู้หญิงก็เหมือนกันหมดนั้นแหละ แพ้ผู้ชายเอาใจใส่และเอาใจเก่งหึ…!และอีกอย่างที่พวกเธอแพ้ที่สุด คงจะเป็นเงินที่ซื้อได้ทุกอย่าง....