---- @มหาวิทยาลัยคณะนิเทศ"เปียฉันไม่อยากไปจริงๆ นะ""ไม่ได้ๆ นี่วันเกิดฉันทั้งทีนะจะไม่ไปได้ไงไปด้วยกันเถอะ"เปียพยายามพูดเกลี้ยกล่อมเพื่อนสาวให้ไปงานวันเกิดของตนที่จะจัดขึ้นที่ผับเป็นปีแรก ปีนี้เป็นปีที่ดีที่ป๊าและม๊าอยากจะให้เพื่อนสาวได้ไปสนุกด้วยกันก็เท่านั้น"แต่เราว่าไปกินที่ร้านหลังมอก็ได้นะ"ขืนฉันยอมไปกับยัยเปียพี่หน้างอต้องรู้แน่ๆ พี่คนนั้นยิ่งอารมณ์แปรปวนเป็นแม่ลูกอ่อนอยู่"แต่ผับนี้เราจองโต๊ะไปแล้วนะ ตั้ง 3 โต๊ะเพราะเพื่อนเก่าเราจะมาด้วยนะๆ เราอยากให้แกไปด้วยจริงๆ"เปียเอียงหัวซบไหล่เล็กปลาวาฬ แววตาส่งให้เธอราวกับกำลังวิงวอนต่อพระเจ้า"งั้นก็ได้ แต่เราไปไม่ดึกมากนะ""โอเค! สักสี่ทุ่มเราจะออกมาส่งแกที่หน้าร้านเลย"ได้ยินว่าเพื่อนตกลง เปียกระโดดดีใจทันทีทำเอาผู้คนนั่งอยู่แถวนั้นต่างมองมาที่ทั้งสอง"แกนั่งก่อนๆ คนมองแล้ว""เอ้า ก็เราดีใจที่แกจะไปด้วย"เปียยอมนั่งลงข้างๆ คนน่ารักอีกครั้งก่อนจะเริ่มพูดถึงตรีมงานในคืนวันนี้"ตรีมวันนี้เราขอเป็นฟิวเซ็กซี่ขยี้ใจชายได้มะ เอาแบบสวยๆ เลิศๆ ไปเลย""เออ มันจะดีเหรอเปีย""ดีสิ ถ้าแกแต่งนะจะต้องเด่นที่สุดในร้านไปเลย"เปียโอบไหล่เพื่อน
-----"ไม่ต้อง!!"จู่ๆ เสียงนุ่มลึกกลับแปรเปลี่ยนเป็นเสียงที่แข็งกร้าว หางตาเฉี่ยวดั่งนกเหยี่ยวจิกมองไปที่ผู้หญิงคนดั่งกล่าวทำเอายักษ์ถึงกับตกใจ"ยัยปลาวาฬ เธอกล้ามากนะที่มาเที่ยวที่แบบนี้โดยไม่บอกฉันสักคำ"เรื่องนี้…ยักษ์จะไม่ยุ่ง@โต๊ะกลางผับ"ดื่มอีกหน่อยสิปลาวาฬ แกกินไปนิดเดียวเองนะ"เปียพยายามจะยกแก้วแอลกอฮอล์ให้ปลาวาฬได้ดื่ม หวังจะสนุกกันในค่ำคืนนี้ทว่าปลาวาฬกลับเลือกที่จะกินน้ำส้มในแก้วของเธอเท่านั้น"ไม่เป็นไร เราไม่ชอบกินน่ะ""อะ ก็ได้งั้นเราไปเต้นหน้าเวทีด้วยกันไหมนี่เพื่อนเราก็จะออกไปเต้นเหมือนกัน""ไม่เป็นไร เปียออกไปสนุกกับเพื่อนเถอะ""โอเคๆ"เปียและเพื่อนสาวสมัยมัธยมปลายพากันเดินกอดคอออกไปเต้นโยกย้ายที่หน้าเวที เสียงเพลงดังทำให้ไม่ได้ยินเสียงพูดของคนอืื่นๆ แม้แต่น้อยเพียงไม่นานเพื่อนชายของเปียที่มาด้วยกันค่อยๆ ขยับเข้ามานั่งใกล้ปลาวาฬก่อนจะยกแก้วเพื่อให้เธอชนแก้วดื่มกับเขาเป็นมารยาท"ชนกันหน่อยดิ"เขาเอียงตัวเข้ามาพูดใกล้ๆ เธอทำเอาปลาวาฬตกใจขยับตัวหนีทันที"อือ"แก้วทั้งสองใบถูกชนกัน ก่อนชายหนุ่มหน้าตาดีลุคท่านประธานจะยิ้มกริ่ม"ชื่อปลาวาฬเหรอ""อือ เราชื่อปลาวาฬ""อา น
---- @มหาวิทยาลัยคณะนิเทศ"แก วันนั้นเราขอโทษนะ"เปียนั่งหน้าหงอยกล่าวขอโทษเพื่อนอย่างรู้สึกผิดกับเหตุการณ์ในคืนนั้น"เราขอโทษนะ ไม่รู้ว่าปลาวาฬมีคู่หมั้น""ไม่เกี่ยวอะไรกับเปียเลยเป็นความผิดของเราต่างหากที่ไม่ได้บอกพี่เขาไว้ก่อนที่จะออกมา""ถึงอย่างนั้นก็เถอะ เราทั้งเร้ารื้อทั้งพยายามเซ้าซี้ให้ปลาวาฬไป ขอโทษนะ""ไม่เป็นไรจริงๆ ^^"คืนนั้นหลังจากที่ฉันทำแผลให้พี่ไวท์เราทั้งคู่ ก็ตรงดิ่งกลับบ้านโดยที่ไม่พูดถึงเรื่องที่ผับนั้นอีกเลย และฉันก็พึ่งมารู้จากลุงเกลว่าเจ้าของผับที่ฉันไปเป็นพี่ไวท์นั่นเอง ถึงว่าทำไมพี่เขาถึงรู้ได้เร็วขนาดนั้น"เอางี้ เพื่อเป็นการขอโทษเราจะเลี้ยงข้าวกลางวันแกเอง"เปียเตรียมของลุกขึ้นเพื่อจะไปเลี้ยงข้าวกลางวันเพื่อนเป็นการไถ่โทษในทันทีี เห็นถึงความตั้งใจแล้วคนน่ารักอดที่จะเผยรอยยิ้มไม่ได้"จ๊ะๆ ไปกันเถอะ"@คฤหาสน์เกลห้องลับ"รู้แบบนี้แล้วลูกจะเอายังไงต่อล่ะ"เสือร้ายสองพ่อลูกนั่งปรึกษากันอยู่คนละมุมห้องใหญ่ โดยที่ร่างแกร่งของลูกชายยืนกอดอกคิดพินิจอยู่มุมห้อง"งั้นผมจะเข้าไปเรียนปีเดียวกับน้อง เพื่อที่จะได้ดูแลปลาาวาฬใกล้ๆ""คิดดีแล้วหรือ ถ้าลูกเข้าไปเรียนก็เท่
----- "ขนาดนั้นเลยเหรอ"อย่าบอกนะว่าจะเป็น..."ที่สำคัญคนน่ากลัวสองคนนั้นอยู่ห้องเดียวกับเรา""!!!"ชัดเลยคงเป็นใครไปไม่ได้พี่ไวท์กับพี่ยักษ์แน่นอน"นี่คิดแล้วก็ขนลุกอ่ะ หน้าตาก็หล่อดีนะแต่รังสีอำมหิตนี่ชัดเจนกว่า""ชัดขนาดนั้นเชียวเหรอ""ว้าย!!!"เสียงทุ้มเอ่ยถามดังมาจากทางด้านหลัง หันไปจึงพบกับชายหนุ่มทั้งสองที่เปียกำลังพูดถึง สาวลูกครึ่งจีนถึงกับกระโดดหนีไปทางปลาวาฬ"พี่ไวท์ พี่ยักษ์"ได้ยินปลาวาฬเรียกชื่อของทั้งสองเปียถึงกับงง"เดี๋ยวนะ นี่แกรู้จักคนน่ากลัวทั้งสองคนนี้ด้วยเหรอ""ทำไมจะไม่รู้ล่ะ ก็ฉันเป็นคู่หมั้นกับปลาวาฬเอง""พี่ไวท์!""!!!"ฉิบหายแล้วไอ้เปีย เจอเข้ากับคู่หมั้นปลาวาฬจนได้จะเอาหน้าไปมุดไว้ตรงไหนวะเนี่ย!ร่างแกร่งนั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงกันข้ามหญิงสาวทั้งสอง โดยที่มียักษ์ยืนคุมความเรียบร้อยอยู่ด้านหลังตามปกติ"ไอ้ยักษ์มึงจะยืนทำไม นั่งลงสิ""ได้เหรอครับนายทะ...""แฮ่ม!"เสียงกระแอมของเจ้านายดึงสติยักษ์ขึ้นมา เขามองตรงไปที่ใบหน้าลูกครึ่งหุ่นนางแบบของเปียก่อนจะนั่งลงข้างๆ ร่างแกร่ง"เออ กูลืมไปโทษทีวะมึง"ป๊าบ!ฝ่ามือหนาของยักษ์ตบเข้าที่หลังของเจ้านายทำทีเป็นเพื่อนที่
----- "เดี๋ยวนะ ที่ว่าโดนไล่ออกนี่เพราะอะไร"ประกายดาวแย้งถามลูกสาวถึงความไม่ปกติ"ก็จะอะไรล่ะค่ะ ก็พี่ไวท์เล่นต่อสายตรงหาผู้บริหารไล่อาจารย์ทุกคนที่บ่นพี่เขาเวลาที่นอนในคาบเรียนออกหมดทุกคน""หมายความว่า ลูกไล่พวกอาจารย์ที่รบกวนเวลานอนออกงั้นเหรอ""เก็บไว้ทำไม ไอ้พวกอาจารย์สมองกลวงพวกนั้น"คำตอบของไวท์ทำเอาทุกคนบนโต๊ะเงียบพูดไม่ออก ไอ้นิสัยเอาแต่ใจนี่เป็นที่รู้กันดีอยู่แล้ว"อ๋อ พ่อได้ข่าวเรื่องไอ้พวกนั้นแล้วนะ ระวังตัวกันดีๆ ล่ะ"เกลรีบส่งข่าวให้ลูกๆ ทั้งสองระมัดระวังตัวเองจากพวกคิดร้าย"ก็อยากเจอมันเหมือนกัน อยากรู้ว่าจะเก่งสักแค่ไหนกันเชียว""...."แววตานักฆ่าปรากฏขึ้นให้เห็นอย่างชัดเจน ทำเอาปลาวาฬที่เห็นยังอดกลัวไม่ได้ถ้าเราได้รับแววตาที่เย็นยะเยือกแบบนั้นจากพี่ไวท์บ้างจะเป็นอย่างไงนะ@ห้างสรรพสินค้า"ไม่เอาพี่ไวท์ ปลาไม่เอา!""ไม่เอาได้ไง พี่จะซื้อให้"ร่างเล็กทำหน้าบึ้งส่ายหน้าเมื่อโดน ฝ่ามือใหญ่พยายามดึงแขนเธอเข้าร้านแบรน์เนมชื่อดัง"ไม่เอา หนูซื้อเครื่องประดับที่โซนข้างล่างก็ได้""ไม่ได้ พี่จะซื้อที่นี่ให้""แต่...""หื้ม....นี่คือคุณไวท์ใช่หรือเปล่าคะ"จู่ๆ ผู้หญิงหน้าสวยลู
----@ห้างสรรพสินค้าร้านอาหารจีนแห่งหนึ่ง"ไม่อยากจะเชื่อว่าพี่ไวท์จะเป็นคู่หมั้นแก ไม่คิดเลยว่าพี่เขาจะน่ากลัวขนาดนี้"เปียเริ่มพูดถึงความรู้สึกตัวเองให้เพื่อนสาวได้ฟัง ทว่าปลาวาฬกลับนั่งยิ้มกริ่มไม่ได้พูดอะไร"ภายนอกพี่เขาก็ดูเป็นคนน่ากลัวนั่นแหละ แต่จริงๆ แล้วพี่ไวท์เป็นผู้ชายที่อบอุ่นมากเลยนะ""อบอุ่นกว่าหิมะเป็นยอดเขานิดหนึ่งอะนะ""ฮ่าฮ่า ก็ว่าไปนะเปีย"เป็นข้อดีของพี่ไวท์หรือเปล่านะที่มีหน้าตาและรังสีแห่งความโหดร้ายคนอื่นๆ เลยคิดว่าเป็นคนน่ากลัว ดีนะฉันจะได้อยู่ใกล้ๆ พี่ไวท์คนเดียว"เอ๊ะ ดูเป็นคนเห็นแก่ตัวหรือเปล่านะ""ห๊ะ อะไรเห็นแก่ตัวเหรอ""ห๊ะ!!"ไม่คิดว่าจะเผลอพูดออกไปโดยไม่รู้ตัว ทำเอาร่างเล็กหน้าแดงระเรื่อ"อ้าว หน้าแดงแบบนี้คิดถึงพี่ไวท์อยู่แน่ๆ"เปียออกปากชมเพื่อนสาว ฝ่ามือเล็กจึงตีเข้าที่เรียวแขนเปียเบาๆ ทำทีเอียงอาย"บ้า เปียนี่ก็นะ""เออ ถามจริงเรื่องคู่หมั้นอะไรนี่ปกติเห็นแค่ในละครหลังข่าว เห็นแต่คนที่ไม่ได้รักกันถูกจับให้แต่งงาน แล้วนี่ปลาวาฬคิดยังไงกับพี่เขาเหรอรักเขาหรืิอเปล่า""อะ...เออ"มุมปากสวยอมยิ้มกริ่ม เหลือบมองหน้าเพื่อนสาวและหลบสายตาอยู่บ่อยครั้งปฏิกิริ
----- @ห้องนอนปลาวาฬ"พี่ไวท์จะเข้ามาทำไมคะ ปลาวาฬไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย" "หึงพี่เหรอ""ใครจะหึงพี่ล่ะ แล้วต้องหึงเพราะอะไร""เรื่องที่พี่โกหกเราเมื่อก่อนหน้านี้ไง พี่ไปห้างกับไอ้ยักษ์จริงๆ แล้วไปเจอยัยนางแบบคนนั้นเธอก็แค่ขอเดินกลับลานจอดรถกับพี่เท่านั้น""แล้วยังไง มันเกี่ยวอะไรกันกับหนูล่ะ!"เรียวมือนุ่มปัดฝ่ามือหนาให้พ้นคาง ก่อนเธอจะขยับตัวหนีไปเล็กน้อย"แต่ถ้าปลาวาฬไม่ชอบก็บอกพี่ได้ ไม่ใช่มาเงียบแบบนี้พี่ไม่รู้ว่าผู้หญิงเขาต้องการกันแบบไหน""หึ คงต้องการเหมือนกับเธอคนนั้นแหละค่ะ"ปลาวาฬพูดประชดประชันคนพี่ด้วยเสียงดัง อีกทั้งสีหน้าเธอยังบ่งบอกถึงความไม่พอใจจนถึงที่สุด"ที่ปลาวาฬเป็นแบบนี้เพราะหึงพี่งั้นเหรอ""!!!"ได้ยินแบบนั้นทำเอาดวงตาคนน่ารักถึงกับเบิกโพลง"คิดอะไรเข้าข้างตัวเอง""พี่ไม่ได้เข้าข้างตัวเอง แต่ถ้าหนูบอกไม่ชอบพี่จะได้รู้ไง""แล้วแต่พี่เถอะ"คนน้องเด้งตัวลุกออกจากเตียงตรงไปยืนที่หน้าต่าง มองออกไปข้างนอกทำทีไม่สนใจคนในห้องเพียงไม่นานร่างแกร่งโอบกอดเธอจากทางด้านหลัง กลิ่นหอมดอกไม้อ่อนๆ จากน้ำหอมทำให้จมูกโด่งซุกซนหอมเข้าที่ต้นคอเนียน"พี่ไวท์ทำอะไรน่ะ""ทำไมละ หนูไม่ช
----- “ไม่เคยสินะ”“ใครจะเคยเหมือนพี่ล่ะ”เขาละสายตาขึ้นมองใบหน้าคนน้องซึ่งขณะนี้แดงระเรื่อเพราะความเขินอาย“ก็ได้เคยวันนี้แหละ”“อะ…อ๊ะ!”เรียวนิ้วแกร่งลากจากบนเส้นโค้งผ่านหญ้าบางตาลงมายังร่องน้ำอุ่น ผ่านเกสรกระสันทำเอาร่างเล็กเกร็งตัวเม้มปากแน่น“เสียวเหรอ หืม”ริมฝีปากหนาจูบลงที่ต้นขาเธอแผ่วเบา ความเสียวสะท้านแล่นไปทั่วทุกอนู พร้อมแล้วตอนนี้ฉันพร้อมแล้วแสงไฟสว่างจ้าไปทั่วห้อง ด้านนอกผู้คนเริ่มบางตาต่างกลับไปทำกิจวัตรประจำวันของตนเอง ทว่าชายร่างใหญ่ท่อนบนเต็มไปด้วยรอยสักที่น่าเกรงขาม เนื้อตัวกลับมีหยาดเหงื่อผุดขึ้นมาเป็นเม็ด ใบหน้าคมคายก็เช่นกันสายตาทั้งสองจดจ้องไปที่ใบหน้าเรียวเล็กหลับตาพริ้มมองดูร่างใหญ่ขยับแก่นกายเบียดเสียดความเสียว เร่งอารมณ์เร่าร้อน แต่กว่าจะเพลิดเพลินไปกับความเสียวได้เธอเกือบขาดใจเพราะความเจ็บปวด เส้นบริสุทธิ์ขาดสบั้นเพราะเจ้ามังกรตัวใหญ่ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นระงมห้อง คลอกับเสียงครางในลำคอของทั้งสองคน ฝ่ามือใหญ่ประคองเอวเล็กไว้มั่นกระแทกกระทั้นจนตัวคนน้องกระเพื่อม ถึงขนาดต้องส่งมือไปประคองเต้าสวยทั้งสองไว้“เบาๆ ได้ไหม อึก! ปลาจุกนะ”“ฮึ่ม อีกนิดนะพี่ข
---- “!!!!”จู่ๆ ปลายกระบอกปืนของเกลกลับจ่อที่หน้าผากของราเกะทำเอาหัวหน้าแก๊งบ้าอำนาจถึงกับหน้าถอดสี กลืนน้ำลายเหนียวหนืด“เป็นไง ความรู้สึกที่ไร้ซึ่งอำนาจน่ะมันไม่หอมหวานเลยใช่ไหมล่ะ”“มะ.....มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”สายตาที่เต็มไปด้วยความกังวลจ้องมองไปที่ไนท์ ซึ่งขณะนี้เขาจัดเก็บปืนกระบอกสั้นเหน็บลงที่หลัง พร้อมทั้งช่วยไวท์แกะเชือกบนร่างให้กับปลาวาฬ“ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเพราะมึงบ้าอำนาจไงล่ะ สำเนียดไว้ด้วยที่ลูกน้องไม่รุมกระทืบมึงตายก็บุญแค่ไหนแล้ว”“อึก!!!”เห็นรอยยิ้มของเกลทำเอาชายแก่เริ่มเดือดดาลพยายามจะต่อยเข้าที่เบ้าหน้าสุดเพอร์เฟ็คของเกล ทว่ากลับโดนเกลตบเข้าด้วยสันปืนทำเอาร่างท้วมทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้อีกครั้ง“อั๊ก!!!”“คงถึงเวลาที่มึงต้องลงนรกกลับไปยังที่ ที่ส่งมึงมาเกิดแล้วละ อ๋อ นัดนี้เพื่อเมียสุดที่รักของกู!”ปั้งง!!“!!!”เลือดสีสดพุ่งกระฉูดสาดเต็มใบหน้าของเกล ทว่าดวงตาของเกลกลับไม่มีทีท่าจะสงบลงแม้แต่น้อย“ลุงเกล!”กระทั่งร่างเล็กของปลาวาฬและลูกชายวิ่งเข้ามากอด แค้นจึงค่อยๆ สงบลง“พ่อขอโทษที่ทำให้เรื่องทุกอย่างมันบานปลายมาจนถึงทุกวันนี้ ขอโทษจริงๆ”น้ำเสียงสั่นเครือแล
----- “ไอ้ไนท์! มึงจริงๆ เหรอไอ้เวร!!!”ร่างแกร่งซึ่งโดนมัดติดเก้าอี้เอาไว้แทบจะคลั่ง เมื่อเห็นชายที่ตนสงสัยไว้นานแล้วเดินเข้ามาพร้อมกับตาสุดระยำของตนเอง“ใจเย็นๆ สิหลานชายนี่มันยังไม่ใช่ทุกเรื่องที่หลานควรรู้หรอกนะ เพราะตาน่ะมีอะไรให้หลานดูก่อนละ”ผลึ่บบ!ไฟภายในห้องถูกดับลง ทำเอาทุกคนต่างตกใจเช่นเดียวกับไนท์คนสนิทซึ่งอยู่ข้างกาย“เวลา!”“มะ...แม่!!”ภาพที่ฉายอยู่นั้นเป็นภาพของหญิงสาวหน้าสวย ใบหน้าเธอเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา ผมเผ้าดูรุงรัง บนใบหน้ามีรอยฟกช้ำ ทำเอาอดีตคนรักอย่างเกลเดือดดาลกัดฟันแน่นเมื่อเห็นภาพคนรัก“ถะ...ถ้าลูกได้เห็นวิดีโอนี้แม่คงไม่อยู่บนโลกใบนี้แล้วละ วิดีโอนี้แม่เป็นคนขอราเกะถ่ายเอาไว้ ไม่รู้ว่าลูกจะได้เห็นหรือเปล่า ฮึก! แม่รักลูกนะรักเสมอ รักมากที่สุดอย่างไม่เคยรักอะไรแบบนี้มาก่อน ฮึก!”“......”ไวท์น้ำตาคลอระหว่างการดูวิดีโอของผู้เป็นแม่ เช่นเดียวกันกับเกล“ไม่รู้ว่าพ่อจะได้เห็นหรือเปล่า แม่ฝากบอกพ่อด้วยนะว่าขอโทษ ขอโทษที่ต้องเดินออกมาทั้งที่ไม่ได้บอก ขอโทษที่ต้องทำแบบนี้ ฮึก! ขอโทษที่ทำให้รัก ขอโทษสำหรับทุกอย่างจริงๆ ฮึกฮือ!”เกลน้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสอง เช่นเดียวก
----- “อ้าว ไม่อาบน้ำพร้อมกับพี่อีกรอบเหรอ”“ไม่อาบแล้ว!”เสียงหวานดังขึ้นมาจากทางด้านนอก ทำเอาคนพี่ซึ่งนอนแผ่หลาบนเตียงคลี่ยิ้มออก“น่ารักจัง ^^”ช่วงนี้ยอมรับเลยว่าผมพูดคำว่า ‘น่ารักจัง’ กับน้องบ่อยมากก็ทำไงได้คู่หมั้นผมน่ารักนี่เนอะหลังจากที่เราเป็นแฟนกันแล้ว ผมพาน้องไปคุยเรื่องนี้กับพ่อและน้าประกายดาว พวกท่านดูมีความสุขไม่ต่างไปจากผมเลยปลาวาฬเลย แอบกระซิบบอกว่าอีกไม่กี่เดือนเราสองคนจะจัดงานหมั้นกันครับถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมนะปั้งง!!“ตัวเล็กทำอะไรน่ะ”ร่างแกร่งซึ่งกำลังยืนมองตัวเองเช็คความเรียบร้อยในกระจกบานใหญ่เอ่ยถามคนน้องที่อยู่ด้านนอกเมื่อได้ยินเสียงดังขึ้นมาจากทางหน้าบ้าน ทว่ากลับไร้เสียงขานรับจากคนน้อง ทำให้เขาต้องเดินออกมาดูความเรียบร้อยด้านนอก ทุกอย่างเป็นปกติรวมทั้งกระเป๋าสะพายข้างและของใช้ที่โซฟาของคนน้องด้วยเช่นกัน“ปลาวาฬ ปลา....ปลาวาฬ!!!”เพราะเสียงที่เงียบเชียบทำให้คนพี่ร้อนใจ รีบวิ่งไปหาร่างเล็กทั่วบ้าน“ไม่สิ ปลาวาฬต้องอยู่ที่ไหนสักที่สิ ปลาพี่ไม่เล่นแล้วนะ!!”คราวนี้คนพี่เริ่มสติแตกจริงๆ เพราะไม่ว่าจะหาที่ไหนกลับไม่พบร่างของคนน้องสักนิด เขารีบวิ่งไปคว
----- "พี่ของีบสักพักนะ ได้หรือเปล่า"น้ำเสียงทุ่มต่ำแหบพร่าสุดเซ็กซี่เอ่ยออกมา ก่อนจะหลับไปในที่สุดเป็นการทำลายสถิติการนอนของเขาตั้งแต่เกิดมาไม่รู้เพราะความเหนื่อยหรือความสบายใจที่ได้นอนบนตักของปลาวาฬกันแน่ แต่มันทำให้ผมรู้สึกอุ่นใจมากที่สุดในชีวิตเชียวล่ะ"ฝันดีนะคะ ^^"เรียวนิ้วสวยลูบที่แก้มคนพี่เบาๆ ระหว่างรอคนพี่ตื่นเธอทั้งเล่นโทรศัพท์ ทั้งมองวิวที่สวยงาม จนท้ายที่สุดเธอก็เข้าสู่ห้วงนิทราเช่นกัน กว่าจะรู้สึกตัวก็ปาเข้าที่บ่ายโมง"อือ""ตื่นแล้วเหรอคะ"เสียงคนพี่เอ่ยถามขึ้นมาเมื่อเห็นร่างเล็กของน้องบิดตัวไปมา ที่แท้เขาคอยนอนมองเธออยู่ข้างๆ นี่เอง"พี่ตื่นตั้งแต่ตอนไหนคะเนี่ย ทำไมไม่บอกปลาล่ะ""พี่เห็นเรานอนเลยไม่อยากกวน หิวหรือเปล่าอยากกินอะไรไหมพี่สั่งอาหารมาให้น่ะ""อา ค่ะขอเข้าห้องน้ำเดี๋ยวตามไปนะคะ""เร็วๆ นะคะพี่คิดถึง"ฟอดด!"!!!"ทั้งคำหวานทั้งการหอมแก้ม ทำเอาร่างเล็กเบิกตากว้างหายมึนงงจากการพักสายตาระหว่างวันทันที ร่างแกร่งเดินออกไปในชุดคลุมอาบน้ำ"งื้อ! ใจบ้าเต้นแรงอยู่ได้"เธอมุดหมอนใบนุ่มเพราะใบหน้าที่ร้อนผ่าวและหัวใจที่เต้นแรงไม่เป็นจังหวะ@โต๊ะอาหารข้างสระว่ายน้ำส่ว
----- @บนรถ"ว่ามาสิเรื่องที่นายอยากคุยกับฉันน่ะ ไนท์""คือว่าผม อยากจะบอกเรื่องบางอย่างให้คุณได้รู้ และผมอยากให้เรื่องนี้เป็นความลับระหว่างเรา""แน่นอน มันจะเป็นความลับระหว่างเราจนกว่าฉันจะหมดลมหายใจ""เออ มันก็ไม่ขนาดนั้นแค่อยากให้มีคนรู้น้อยที่สุดเท่านั้น เพราะเรื่องนี้ผมพยายามเก็บมานานหลายสิบปี เรื่องมีอยู่ว่า....""!!!!"@บนรถหรูของไวท์ "วันนี้พี่ไวท์จะพาปลาไปไหนคะเนี่ย ถึงได้ชวนออกเดินทางแต่เช้า"เสียงหวานของร่างเล็กที่ยังไม่ตื่นดีเอ่ยถามคนพี่ซึ่งกำลังจดจ่ออยู่กับท้องถนน"ไม่รู้สิ เดี๋ยวปลาก็รู้เอง""อ้าว"ถึงฉันจะไม่รู้ว่าปลายทางจะเป็นที่ไหน แต่ฉันกลับดีใจที่ได้ออกมาเที่ยวกับพี่ไวท์จริงๆ จังๆ เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยนะ แล้วก็เป็นครั้งแรกที่ต้องตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อออกเดินทางแบบนี้ครั้งแรกด้วยเช่นกัน ไม่รู้ละฉันคิดว่าตอนนี้....เปลือกตาฉันมันหนักจนไม่สามารถเปิดมันได้อีก"หืม หลับแล้วแฮะ"สังเกตเห็นคนข้างกายเงียบไปนานเมื่อหันกลับไปกลับพบว่าคนน้องหลับทิ้งเขาไว้คนเดียวเสียแล้ว ฝ่ามือใหญ่รีบเอื้อมไปหยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างเธอกลัวว่าแอร์เย็นๆ จะทำให้เธอไม่สบาย"ฝันดีนะคะ ^^"เขาไม่ลืมท
----- "เป็นไง ทำไมไม่มองหน้าพี่อะ""เฮ้ย! พี่มาแต๋ะอั๋งอะไรเนี่ย"ฝ่ามือเล็กของเปียสะบัดมือใหญ่ออกให้พ้นตัว ทั้งยังดุคนพี่เสียงดังทำเอาคนที่เดินผ่านไปมาถึงกับมอง"มองอะไรครับ ทะเลาะกับเมียนิดหน่อย""เฮ้ย!!!""ขอ...ขอโทษครับ!"ถึงขนาดคนที่มองทั้งสองต้องก้มหัวขอโทษก่อนจะรีบเดินออกไปให้พ้นทั้งสองคน"พี่บ้าปะ ใครเป็นเมียพี่ก่อน""เอ็งไง""บ้าละ เราไม่ได้เป็นอะไรกันเถอะ"ร่างใหญ่โน้มตัวลงมากระซิบข้างหูเปียเล็กน้อย"ก็ถ้าพี่ไม่ห้าม ก็ไม่แน่นะคืนนั้นเราอาจจะได้เป็นผัวเมียกันจริงๆ ก็ได้""ไอ้พี่ยักษ์!!!"เห็นใบหน้าที่แดงระเรื่อของคนน้องเข้าทำเอายักษ์ถึงกับหลุดขำพรืด"ฮ่าฮ่า ยัยบ๊องเอ้ย""ไม่ต้องมาจับหัวเลยนะ"ใบหน้าเรียวทำหน้ามุ้ยราวกับไม่ถูกใจกับการกระทำของร่างใหญ่เอาซะเลย"เออ จริงสิพี่จะออกไปทำธุระกับไวท์นะวันนี้""บอกเปียทำไม ไม่ใช่ครูสักหน่อย""ครูสิ ครูของหัวใจหรือเปล่าน๊าา""แหวะ!!! จะอ้วกวะพี่""ฮ่าฮ่า"เพียงไม่นานร่างคู่หมั้นเดินเข้ามาพร้อมกับสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์ของปลาวาฬ จนเปียต้องทักทวงถาม"อ้าว เป็นไรอะปลา""ก็พี่ไวท์กับพี่ยักษ์น่ะสิมีธุระ วันนี้เราเลยต้องเรียนด้วยกันแค่ 2 คน""ก
----- "เพราะมีเด็กน้อยมาเล่นซนน่ะสิ ทั้งรูดทั้งชักจนมัน อ๊ะ! แข็ง"ปลาวาฬทำเป็นไม่ได้ยินและยังขยับตัวเลื่อนลงไปที่กลางหว่างขา พรมจูบที่ต้นขาใหญ่ก่อนจะจูบทักทายที่หัวมังกรหยกตัวใหญ่ คนพี่สะดุ้งเกร็งไปทั้งตัว"อ๊าส์!""อือ พี่ไวท์เป็นคนขวัญอ่อนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่คะเนี่ย ฮืม""ซี๊ด! โอ้ยยัยตัวเล็กเดี๋ยวเถอะ"ผงกหัวขึ้นมาว่าน้องไม่เท่าไหร่ก็ต้องล้มหัวนอนลงไปอีกครั้ง ปล่อยให้ปากนุ่มร้อนฉ่าได้บำเรอปรนเปรอเสียงจ๊วบจ๊าบดังขึ้นมาเป็นระยะเกิดจากปากร้อนระอุของสาวร่างเล็ก ร่างแกร่งนอนเกร็งจิกเท้าพยายามกล้ำกลืนเสียงสยิวแต่เพียงไม่นานก็ต้องปล่อยมันออกมาอีกครั้ง เมื่อคนน้องเสพสุขที่เจ้ามังกรหยกสมใจเธอลุกขึ้นยืนคร่อมร่างก่อนจะค่อยๆ เลื่อนสายบราเซียตัวน้อยลงจากไหล่ทั้งสองข้างถูกพันที่เอว เต้ากลมสวยย้อยเข้ารูปปานสีชมพูสวยดึงดูดสายตาคนพี่ ทว่าแพตตี้ตัวน้อยกลับถูกแย่งซีนเพราะเมื่อมันได้หลุดจากที่ประจำการปรากฏเป็นโค้งสวาทเส้นโค้งอวบอูม ขนบางๆ ปกคลุมพอเซ็กซี่ กลีบฟูถูกแบ่งส่วนอย่างชัดเจน"อึก!""จะรีบพาพี่ขึ้นสวรรค์เดี๋ยวนี้เลยค่ะ"รอยยิ้มหวานชวนให้หลงไหลยิ้มขึ้นเล็กน้อย ก่อนเธอจะนั่งลงบนตัวเจ้ามังกรห
----- @บ้านพักห้องนอนปลาวาฬก๊อก ก๊อก ก๊อก"ปลาวาฬ พี่กลับมาแล้ว""ค่ะ! รอแป๊บนะคะ"เสียงหวานดังขึ้นจากในห้องทำเอาไวท์อดยิ้มกริ่มไม่ได้ ไม่รู้ด้วยเหตุผลอะไรด้วยซ้ำแค่ได้ยินเสียงยัยตัวเล็กผมก็ยิ้มขึ้นมาเองร่างแกร่งยืนกอดอกกระดุมเสื้อเชิ้ตถูกปลดออกจนเห็นอกแกร่งเต็มไปด้วยลายสักน่าเกรงขาม เพียงยืนกอดอกพิงผนังไม่นานประตูห้องนอนถูกเปิดออก ร่างแกร่งพาตัวเองเข้าไปด้านในทันทีทว่า ภายในห้องนั้นกลับมืดสนิทมีเพียงแสงโคมไฟที่หัวเตียงสีเหลืองอุ่นเท่านั้น และเมื่อเพ่งเล็งไปที่เตียงนอนกลับพบเข้ากับร่างเล็กในชุดนอนซีทรู"อึก!"ชุดนอนซีทรู ด้านบนเป็นบราลูกไม้สีดำตัวบางมีชายเสื้อเป็นตาข่ายยาวลงมาคลุมถึงหน้าขา ที่แพตตี้ตัวน้อยเป็นผ้าลูกไม้เช่นกันสีดำชวนให้เข้าไปค้นหา เรียวขาเนียนสวยทำเอาหัวใจของคนพี่เต้นไม่เป็นจังหวะ ก่อนร่างแกร่งจะหยุดนั่งลงที่เตียงนอนข้างคนน้อง"นะ...นี่ เป็นของขวัญของพี่งั้นเหรอ""อะ...อื้ม มันอาจจะดูโง่เง้ามากแต่ปลาอยากทำมันให้พี่""หึ แน่ใจเหรอว่าจะทำให้พี่จริงๆ น่ะ"แววตาเต็มไปด้วยเล่ศนัยจ้องมองไปที่คนน้อง ทำเอาใบหน้าเรียวมนก้มงุดไม่กล้าสบตา จนเรียวนิ้วแกร่งต้องจับปลายคางเชิดขึ้
----- @บ้านพัก "ไอ้ยักษ์พายัยตี๋นี่กลับไปส่งให้ถึงบ้านล่ะ ""ครับ""อืออ"เปียหมดสภาพเพราะน้ำเก๊กฮวยซ่าส์แข้งขาหมดเรี่ยวแรงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ ดีที่มีร่างใหญ่ของยักษ์เป็นหลักให้ได้พักพิง ไม่นานสองคนขับรถออกไป ไวท์เหลือบมองดูร่างเล็กซึ่งนอนง่วงอยู่ที่โต๊ะ เขารีบเข้าไปประคองร่างของเธอขึ้น"อือ พี่ไวท์ปลาไหวแค่มึนๆ นิดหน่อยเอง""แน่เหรอ หน้าแดง ร้อนขนาดนี้"หลังมือแตะที่หน้าผากเช็คอุณหภูมิที่ร้อนฉ่า ก่อนเธอจะถูกยกขึ้นพาดบ่ากว้างพาเดินเข้าบ้าน"พี่ไวท์!""อยู่นิ่งๆ เดี๋ยวตก"ได้ยินแบบนั้นเธออยู่นิ่งหยุมเสื้อเชิ้ตสีดำของคนพี่ไว้แน่นเพราะกลัวตก เพียงไม่นานร่างของเธอถูกวางลงบนเตียง"รีบอาบน้ำนอนได้แล้ว"คนพี่ทำท่าจะเดินออกจากห้อง แต่เพราะหัวใจที่เรียกร้องอยากให้คนพี่อยู่ต่ออีกสักหน่อยเธอจึงเริ่มพูดเรื่องอะไรที่ไม่เข้าท่า"นั่น...พี่จะไปที่ไหนต่อเหรอคะ""อือ นี่พึ่งจะเที่ยงคืนพี่จะเข้าไปดูผับสักแป๊บแต่ไม่ต้องห่วงพี่จะให้คนมาเฝ้าที่หน้าบ้าน"ว่าจบร่างแกร่งเตรียมจะเดินออกจากห้อง หัวใจของเธอกระตุกวาบขึ้นมาราวกับกลัวว่าคนพี่จะหายไป"เดี๋ยวค่ะ!!! พี่ยังไม่ได้ของขวัญจากปลาวาฬเลยนะ"สายตาเฉี่ยวเห