------ @มหาวิทยาลัย "ปลาวาฬ! รู้ข่าวหรือยัง""ห๊ะ ข่าวอะไร"ร่างลูกครึ่งตาเฉี่ยววิ่งเข้ามาหาเธอด้วยหน้าตาที่ดูแตกตื่น ทำเอาไวท์ซึ่งนอนฟลุบอยู่บนโต๊ะเงยหน้ามองดูต้นเสียง"แตกตื่นอะไรของเธอยัยตี๋""พูดมากวะพี่ยักษ์"เปียอารมณ์เหวี่ยงใส่ยักษ์ และยังไม่ลืมที่จะเหลือบหันไปหาเพื่อนสาวร่างเล็ก"ก็ไอ้ไนท์อะดิ จู่ๆ ก็เข้ามาเรียนต่อที่มหาลัยเราคณะวิศวะไม่พอยังเที่ยวถามตามหาแกไปทั่วเลยปลา"สายตาของร่างอรชรเหลือบมองไปที่คู่หมั่นร่างแกร่ง เขาทำสีหน้าเรียบเฉยทำทีเป็นไม่ได้ยิินทว่ากลับได้ยินข้อมูลทุกอย่าง เพียงแค่ไม่พูดไม่จาก็เท่านั้น"ระ...เหรอ แล้วไงอะ""จะแล้วไงอะ ไอ้ไนท์มันเป็นผู้ชายที่บ้าเอามากๆ เวลามันถูกใจใครนะมันจะเอาให้ได้ ""ว่าแต่เปียเป็นเพื่อนในกลุ่มเดียวกับไนท์หรือเปล่า"จู่ๆ ปลาวาฬก็ถามขึ้นมาด้วยความสงสัย เราไม่เคยเห็นทั้งสองจะพูดคุยกันเลยแม้แต่ครั้งเดียว"ก็ไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกัน มันเป็นเพื่อนของเราอีกที พึ่งเข้ามาเรียนมอปลายตอนมอ 6 เองมั้ง เราเลยรู้จักมันผ่านเพื่อนเราอีกที""...."ไวท์และยักษ์เหลือบมองหน้ากันโดยไม่พูดอะไรสักคำ"แล้วไง มันถามหาคู่หมั้นฉันทำไม""อุ้ย!! ได้ยินด้วยเหร
------ @หน้าห้องน้ำ "นายครับ เอายังไงดีกับไอ้ไนท์"ระหว่างที่ทุกคนกำลังเรียนกันอยู่ชายผู้มีอิทธิพลทั้งสองกลับมานั่งปรึกษากันอยู่หน้าห้องน้ำแทน"จะเอายังไงได้ ต้องคอยจับตาดูมันให้มากที่สุดมึงเป็นคนบอกเองนี่ว่าไปสืบประวัติมันแล้วไม่เจออะไรสักอย่าง ไอ้นี้ต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน""ครับ มันไม่มีประวัติอะไรเลยนอกซะจากเป็นลูกเลี้ยงของเศรษฐีสวนปาล์มแห่งหนึ่งเท่านั้น""ต้องคอยจับตามองมัน""ไม่ได้เจอกันนานเลยนะเพื่อน"ทำเอาไวท์และยักษ์ถึงกับตกใจเมื่อคนที่เรียกเขานั้นเป็นชายร่างสูงกำยำ"ไอ้เตอร์!"ทั้งสองกอดกัน ที่แท้พ่อของทั้งสองอยู่ในแก็งค์เคแบล็คนั่นเอง ทำให้ทั้งสองรู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก"ไม่ยักคิดว่ามึงจะมาเฝ้าเหยื่อตัวเองถึงที่แบบนี้""เออ กูก็ไม่เคยคิดเหมือนกัน"ทั้งสองนั่งลงที่หน้าห้องน้ำอีกครั้ง พลางพูดคุยถึงความเป็นไป"เออ เมื่อตอนเที่ยงที่โรงอาหารน่ะไอ้ไนท์มันเป็นพวกบ้าคลั่งมากเลยนะเว้ย"คัตเตอร์ที่เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไกลๆ บอกเพื่อนสมัยเด็กทันที"หมายความว่าไง""กูเคยมีแฟน แล้วไอ้นี่มันเคยมาจีบเหมือนกัน มันเป็นพวกบ้าคลั่งชอบเอาชนะมาก ถึงขนาดฉุดแแฟนเก่ากูไปข่มขืนจนตอนนี้เธอยังไม่
----- ฟู่วว"ขอบใจสำหรับเค้กในรอบหลายปีนะ ^^"รอยยิ้มเต็มไปด้วยความคิดถึงถูกส่งไปให้ทั้งสาม ทว่าปลาวาฬกลับวิ่งถลาเข้าไปกอดคนพี่จมอก"ไม่เป็นไรนะพี่ไวท์ หลังจากนี้ปลาจะเป็นคนถือเค้กให้พี่ในทุกปีเลย""ครับ ขอบคุณนะ"ไวท์หอมหัวคนน้องเป็นความรู้สึกที่อบอุ่นหัวใจอย่างบอกไม่ถูก และภาพจำใน ปีที่แล้วก็ยังวนเข้ามาในหัวเช่นกันวันนั้นเป็นวัดเกิดของผม จำได้ว่าแม่และพ่อพาผมไปที่สวนสนุกวันนั้นผมมีความสุขมาก ก่อนจะเข้านอนแม่ถือเค้กเข้ามาให้ในห้องนอน โดยที่มีพ่อผมคอยยืนมองเราทั้งสองอยู่ที่หน้าประตู วันนั้นผมอธิฐานว่าขอให้เราทั้งสามอยู่เป็นความสุขให้กันตราบนานเท่านาน แต่เมื่อตื่นขึ้นมาตอนเช้ากลับเห็นลูกน้องของพ่อวิ่งตามหาแม่ไปทั่วบ้าน ผมเข้าไปกอดพ่อและได้รู้ว่าเมื่อคืนแม่ได้จากผมกับพ่อไปแล้ว มีเพียงจดหมายแผ่นเล็กเพียงเท่านั้น และนั่นทำให้ผมผิดหวังกับวันเกิดจนถึงทุกวันนี้...@หน้าบ้าน"พี่ยักษ์อย่าเอาหนังไก่ไปนะเว้ย!""ช่วยไม่ได้เธอช้าเองนี่""โห อะไรวะ"เสียงถกเถียงของเปียและยักษ์ดังขึ้นเนื่องๆ กลับมีเพียงปลาวาฬและไวท์ซึ่งกำลังนั่งดื่มน้ำเก๊กฮวยซ่าอยู่เงียบๆ"เดี๋ยวนี้ไอ้ยักษ์ยิ้มบ่อยนะ""ฮ่าฮ่า
----- @บ้านพัก "ไอ้ยักษ์พายัยตี๋นี่กลับไปส่งให้ถึงบ้านล่ะ ""ครับ""อืออ"เปียหมดสภาพเพราะน้ำเก๊กฮวยซ่าส์แข้งขาหมดเรี่ยวแรงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ ดีที่มีร่างใหญ่ของยักษ์เป็นหลักให้ได้พักพิง ไม่นานสองคนขับรถออกไป ไวท์เหลือบมองดูร่างเล็กซึ่งนอนง่วงอยู่ที่โต๊ะ เขารีบเข้าไปประคองร่างของเธอขึ้น"อือ พี่ไวท์ปลาไหวแค่มึนๆ นิดหน่อยเอง""แน่เหรอ หน้าแดง ร้อนขนาดนี้"หลังมือแตะที่หน้าผากเช็คอุณหภูมิที่ร้อนฉ่า ก่อนเธอจะถูกยกขึ้นพาดบ่ากว้างพาเดินเข้าบ้าน"พี่ไวท์!""อยู่นิ่งๆ เดี๋ยวตก"ได้ยินแบบนั้นเธออยู่นิ่งหยุมเสื้อเชิ้ตสีดำของคนพี่ไว้แน่นเพราะกลัวตก เพียงไม่นานร่างของเธอถูกวางลงบนเตียง"รีบอาบน้ำนอนได้แล้ว"คนพี่ทำท่าจะเดินออกจากห้อง แต่เพราะหัวใจที่เรียกร้องอยากให้คนพี่อยู่ต่ออีกสักหน่อยเธอจึงเริ่มพูดเรื่องอะไรที่ไม่เข้าท่า"นั่น...พี่จะไปที่ไหนต่อเหรอคะ""อือ นี่พึ่งจะเที่ยงคืนพี่จะเข้าไปดูผับสักแป๊บแต่ไม่ต้องห่วงพี่จะให้คนมาเฝ้าที่หน้าบ้าน"ว่าจบร่างแกร่งเตรียมจะเดินออกจากห้อง หัวใจของเธอกระตุกวาบขึ้นมาราวกับกลัวว่าคนพี่จะหายไป"เดี๋ยวค่ะ!!! พี่ยังไม่ได้ของขวัญจากปลาวาฬเลยนะ"สายตาเฉี่ยวเห
----- @บ้านพักห้องนอนปลาวาฬก๊อก ก๊อก ก๊อก"ปลาวาฬ พี่กลับมาแล้ว""ค่ะ! รอแป๊บนะคะ"เสียงหวานดังขึ้นจากในห้องทำเอาไวท์อดยิ้มกริ่มไม่ได้ ไม่รู้ด้วยเหตุผลอะไรด้วยซ้ำแค่ได้ยินเสียงยัยตัวเล็กผมก็ยิ้มขึ้นมาเองร่างแกร่งยืนกอดอกกระดุมเสื้อเชิ้ตถูกปลดออกจนเห็นอกแกร่งเต็มไปด้วยลายสักน่าเกรงขาม เพียงยืนกอดอกพิงผนังไม่นานประตูห้องนอนถูกเปิดออก ร่างแกร่งพาตัวเองเข้าไปด้านในทันทีทว่า ภายในห้องนั้นกลับมืดสนิทมีเพียงแสงโคมไฟที่หัวเตียงสีเหลืองอุ่นเท่านั้น และเมื่อเพ่งเล็งไปที่เตียงนอนกลับพบเข้ากับร่างเล็กในชุดนอนซีทรู"อึก!"ชุดนอนซีทรู ด้านบนเป็นบราลูกไม้สีดำตัวบางมีชายเสื้อเป็นตาข่ายยาวลงมาคลุมถึงหน้าขา ที่แพตตี้ตัวน้อยเป็นผ้าลูกไม้เช่นกันสีดำชวนให้เข้าไปค้นหา เรียวขาเนียนสวยทำเอาหัวใจของคนพี่เต้นไม่เป็นจังหวะ ก่อนร่างแกร่งจะหยุดนั่งลงที่เตียงนอนข้างคนน้อง"นะ...นี่ เป็นของขวัญของพี่งั้นเหรอ""อะ...อื้ม มันอาจจะดูโง่เง้ามากแต่ปลาอยากทำมันให้พี่""หึ แน่ใจเหรอว่าจะทำให้พี่จริงๆ น่ะ"แววตาเต็มไปด้วยเล่ศนัยจ้องมองไปที่คนน้อง ทำเอาใบหน้าเรียวมนก้มงุดไม่กล้าสบตา จนเรียวนิ้วแกร่งต้องจับปลายคางเชิดขึ้
----- "เพราะมีเด็กน้อยมาเล่นซนน่ะสิ ทั้งรูดทั้งชักจนมัน อ๊ะ! แข็ง"ปลาวาฬทำเป็นไม่ได้ยินและยังขยับตัวเลื่อนลงไปที่กลางหว่างขา พรมจูบที่ต้นขาใหญ่ก่อนจะจูบทักทายที่หัวมังกรหยกตัวใหญ่ คนพี่สะดุ้งเกร็งไปทั้งตัว"อ๊าส์!""อือ พี่ไวท์เป็นคนขวัญอ่อนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่คะเนี่ย ฮืม""ซี๊ด! โอ้ยยัยตัวเล็กเดี๋ยวเถอะ"ผงกหัวขึ้นมาว่าน้องไม่เท่าไหร่ก็ต้องล้มหัวนอนลงไปอีกครั้ง ปล่อยให้ปากนุ่มร้อนฉ่าได้บำเรอปรนเปรอเสียงจ๊วบจ๊าบดังขึ้นมาเป็นระยะเกิดจากปากร้อนระอุของสาวร่างเล็ก ร่างแกร่งนอนเกร็งจิกเท้าพยายามกล้ำกลืนเสียงสยิวแต่เพียงไม่นานก็ต้องปล่อยมันออกมาอีกครั้ง เมื่อคนน้องเสพสุขที่เจ้ามังกรหยกสมใจเธอลุกขึ้นยืนคร่อมร่างก่อนจะค่อยๆ เลื่อนสายบราเซียตัวน้อยลงจากไหล่ทั้งสองข้างถูกพันที่เอว เต้ากลมสวยย้อยเข้ารูปปานสีชมพูสวยดึงดูดสายตาคนพี่ ทว่าแพตตี้ตัวน้อยกลับถูกแย่งซีนเพราะเมื่อมันได้หลุดจากที่ประจำการปรากฏเป็นโค้งสวาทเส้นโค้งอวบอูม ขนบางๆ ปกคลุมพอเซ็กซี่ กลีบฟูถูกแบ่งส่วนอย่างชัดเจน"อึก!""จะรีบพาพี่ขึ้นสวรรค์เดี๋ยวนี้เลยค่ะ"รอยยิ้มหวานชวนให้หลงไหลยิ้มขึ้นเล็กน้อย ก่อนเธอจะนั่งลงบนตัวเจ้ามังกรห
----- "เป็นไง ทำไมไม่มองหน้าพี่อะ""เฮ้ย! พี่มาแต๋ะอั๋งอะไรเนี่ย"ฝ่ามือเล็กของเปียสะบัดมือใหญ่ออกให้พ้นตัว ทั้งยังดุคนพี่เสียงดังทำเอาคนที่เดินผ่านไปมาถึงกับมอง"มองอะไรครับ ทะเลาะกับเมียนิดหน่อย""เฮ้ย!!!""ขอ...ขอโทษครับ!"ถึงขนาดคนที่มองทั้งสองต้องก้มหัวขอโทษก่อนจะรีบเดินออกไปให้พ้นทั้งสองคน"พี่บ้าปะ ใครเป็นเมียพี่ก่อน""เอ็งไง""บ้าละ เราไม่ได้เป็นอะไรกันเถอะ"ร่างใหญ่โน้มตัวลงมากระซิบข้างหูเปียเล็กน้อย"ก็ถ้าพี่ไม่ห้าม ก็ไม่แน่นะคืนนั้นเราอาจจะได้เป็นผัวเมียกันจริงๆ ก็ได้""ไอ้พี่ยักษ์!!!"เห็นใบหน้าที่แดงระเรื่อของคนน้องเข้าทำเอายักษ์ถึงกับหลุดขำพรืด"ฮ่าฮ่า ยัยบ๊องเอ้ย""ไม่ต้องมาจับหัวเลยนะ"ใบหน้าเรียวทำหน้ามุ้ยราวกับไม่ถูกใจกับการกระทำของร่างใหญ่เอาซะเลย"เออ จริงสิพี่จะออกไปทำธุระกับไวท์นะวันนี้""บอกเปียทำไม ไม่ใช่ครูสักหน่อย""ครูสิ ครูของหัวใจหรือเปล่าน๊าา""แหวะ!!! จะอ้วกวะพี่""ฮ่าฮ่า"เพียงไม่นานร่างคู่หมั้นเดินเข้ามาพร้อมกับสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์ของปลาวาฬ จนเปียต้องทักทวงถาม"อ้าว เป็นไรอะปลา""ก็พี่ไวท์กับพี่ยักษ์น่ะสิมีธุระ วันนี้เราเลยต้องเรียนด้วยกันแค่ 2 คน""ก
----- @บนรถ"ว่ามาสิเรื่องที่นายอยากคุยกับฉันน่ะ ไนท์""คือว่าผม อยากจะบอกเรื่องบางอย่างให้คุณได้รู้ และผมอยากให้เรื่องนี้เป็นความลับระหว่างเรา""แน่นอน มันจะเป็นความลับระหว่างเราจนกว่าฉันจะหมดลมหายใจ""เออ มันก็ไม่ขนาดนั้นแค่อยากให้มีคนรู้น้อยที่สุดเท่านั้น เพราะเรื่องนี้ผมพยายามเก็บมานานหลายสิบปี เรื่องมีอยู่ว่า....""!!!!"@บนรถหรูของไวท์ "วันนี้พี่ไวท์จะพาปลาไปไหนคะเนี่ย ถึงได้ชวนออกเดินทางแต่เช้า"เสียงหวานของร่างเล็กที่ยังไม่ตื่นดีเอ่ยถามคนพี่ซึ่งกำลังจดจ่ออยู่กับท้องถนน"ไม่รู้สิ เดี๋ยวปลาก็รู้เอง""อ้าว"ถึงฉันจะไม่รู้ว่าปลายทางจะเป็นที่ไหน แต่ฉันกลับดีใจที่ได้ออกมาเที่ยวกับพี่ไวท์จริงๆ จังๆ เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยนะ แล้วก็เป็นครั้งแรกที่ต้องตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อออกเดินทางแบบนี้ครั้งแรกด้วยเช่นกัน ไม่รู้ละฉันคิดว่าตอนนี้....เปลือกตาฉันมันหนักจนไม่สามารถเปิดมันได้อีก"หืม หลับแล้วแฮะ"สังเกตเห็นคนข้างกายเงียบไปนานเมื่อหันกลับไปกลับพบว่าคนน้องหลับทิ้งเขาไว้คนเดียวเสียแล้ว ฝ่ามือใหญ่รีบเอื้อมไปหยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างเธอกลัวว่าแอร์เย็นๆ จะทำให้เธอไม่สบาย"ฝันดีนะคะ ^^"เขาไม่ลืมท
---- “!!!!”จู่ๆ ปลายกระบอกปืนของเกลกลับจ่อที่หน้าผากของราเกะทำเอาหัวหน้าแก๊งบ้าอำนาจถึงกับหน้าถอดสี กลืนน้ำลายเหนียวหนืด“เป็นไง ความรู้สึกที่ไร้ซึ่งอำนาจน่ะมันไม่หอมหวานเลยใช่ไหมล่ะ”“มะ.....มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”สายตาที่เต็มไปด้วยความกังวลจ้องมองไปที่ไนท์ ซึ่งขณะนี้เขาจัดเก็บปืนกระบอกสั้นเหน็บลงที่หลัง พร้อมทั้งช่วยไวท์แกะเชือกบนร่างให้กับปลาวาฬ“ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเพราะมึงบ้าอำนาจไงล่ะ สำเนียดไว้ด้วยที่ลูกน้องไม่รุมกระทืบมึงตายก็บุญแค่ไหนแล้ว”“อึก!!!”เห็นรอยยิ้มของเกลทำเอาชายแก่เริ่มเดือดดาลพยายามจะต่อยเข้าที่เบ้าหน้าสุดเพอร์เฟ็คของเกล ทว่ากลับโดนเกลตบเข้าด้วยสันปืนทำเอาร่างท้วมทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้อีกครั้ง“อั๊ก!!!”“คงถึงเวลาที่มึงต้องลงนรกกลับไปยังที่ ที่ส่งมึงมาเกิดแล้วละ อ๋อ นัดนี้เพื่อเมียสุดที่รักของกู!”ปั้งง!!“!!!”เลือดสีสดพุ่งกระฉูดสาดเต็มใบหน้าของเกล ทว่าดวงตาของเกลกลับไม่มีทีท่าจะสงบลงแม้แต่น้อย“ลุงเกล!”กระทั่งร่างเล็กของปลาวาฬและลูกชายวิ่งเข้ามากอด แค้นจึงค่อยๆ สงบลง“พ่อขอโทษที่ทำให้เรื่องทุกอย่างมันบานปลายมาจนถึงทุกวันนี้ ขอโทษจริงๆ”น้ำเสียงสั่นเครือแล
----- “ไอ้ไนท์! มึงจริงๆ เหรอไอ้เวร!!!”ร่างแกร่งซึ่งโดนมัดติดเก้าอี้เอาไว้แทบจะคลั่ง เมื่อเห็นชายที่ตนสงสัยไว้นานแล้วเดินเข้ามาพร้อมกับตาสุดระยำของตนเอง“ใจเย็นๆ สิหลานชายนี่มันยังไม่ใช่ทุกเรื่องที่หลานควรรู้หรอกนะ เพราะตาน่ะมีอะไรให้หลานดูก่อนละ”ผลึ่บบ!ไฟภายในห้องถูกดับลง ทำเอาทุกคนต่างตกใจเช่นเดียวกับไนท์คนสนิทซึ่งอยู่ข้างกาย“เวลา!”“มะ...แม่!!”ภาพที่ฉายอยู่นั้นเป็นภาพของหญิงสาวหน้าสวย ใบหน้าเธอเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา ผมเผ้าดูรุงรัง บนใบหน้ามีรอยฟกช้ำ ทำเอาอดีตคนรักอย่างเกลเดือดดาลกัดฟันแน่นเมื่อเห็นภาพคนรัก“ถะ...ถ้าลูกได้เห็นวิดีโอนี้แม่คงไม่อยู่บนโลกใบนี้แล้วละ วิดีโอนี้แม่เป็นคนขอราเกะถ่ายเอาไว้ ไม่รู้ว่าลูกจะได้เห็นหรือเปล่า ฮึก! แม่รักลูกนะรักเสมอ รักมากที่สุดอย่างไม่เคยรักอะไรแบบนี้มาก่อน ฮึก!”“......”ไวท์น้ำตาคลอระหว่างการดูวิดีโอของผู้เป็นแม่ เช่นเดียวกันกับเกล“ไม่รู้ว่าพ่อจะได้เห็นหรือเปล่า แม่ฝากบอกพ่อด้วยนะว่าขอโทษ ขอโทษที่ต้องเดินออกมาทั้งที่ไม่ได้บอก ขอโทษที่ต้องทำแบบนี้ ฮึก! ขอโทษที่ทำให้รัก ขอโทษสำหรับทุกอย่างจริงๆ ฮึกฮือ!”เกลน้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสอง เช่นเดียวก
----- “อ้าว ไม่อาบน้ำพร้อมกับพี่อีกรอบเหรอ”“ไม่อาบแล้ว!”เสียงหวานดังขึ้นมาจากทางด้านนอก ทำเอาคนพี่ซึ่งนอนแผ่หลาบนเตียงคลี่ยิ้มออก“น่ารักจัง ^^”ช่วงนี้ยอมรับเลยว่าผมพูดคำว่า ‘น่ารักจัง’ กับน้องบ่อยมากก็ทำไงได้คู่หมั้นผมน่ารักนี่เนอะหลังจากที่เราเป็นแฟนกันแล้ว ผมพาน้องไปคุยเรื่องนี้กับพ่อและน้าประกายดาว พวกท่านดูมีความสุขไม่ต่างไปจากผมเลยปลาวาฬเลย แอบกระซิบบอกว่าอีกไม่กี่เดือนเราสองคนจะจัดงานหมั้นกันครับถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมนะปั้งง!!“ตัวเล็กทำอะไรน่ะ”ร่างแกร่งซึ่งกำลังยืนมองตัวเองเช็คความเรียบร้อยในกระจกบานใหญ่เอ่ยถามคนน้องที่อยู่ด้านนอกเมื่อได้ยินเสียงดังขึ้นมาจากทางหน้าบ้าน ทว่ากลับไร้เสียงขานรับจากคนน้อง ทำให้เขาต้องเดินออกมาดูความเรียบร้อยด้านนอก ทุกอย่างเป็นปกติรวมทั้งกระเป๋าสะพายข้างและของใช้ที่โซฟาของคนน้องด้วยเช่นกัน“ปลาวาฬ ปลา....ปลาวาฬ!!!”เพราะเสียงที่เงียบเชียบทำให้คนพี่ร้อนใจ รีบวิ่งไปหาร่างเล็กทั่วบ้าน“ไม่สิ ปลาวาฬต้องอยู่ที่ไหนสักที่สิ ปลาพี่ไม่เล่นแล้วนะ!!”คราวนี้คนพี่เริ่มสติแตกจริงๆ เพราะไม่ว่าจะหาที่ไหนกลับไม่พบร่างของคนน้องสักนิด เขารีบวิ่งไปคว
----- "พี่ของีบสักพักนะ ได้หรือเปล่า"น้ำเสียงทุ่มต่ำแหบพร่าสุดเซ็กซี่เอ่ยออกมา ก่อนจะหลับไปในที่สุดเป็นการทำลายสถิติการนอนของเขาตั้งแต่เกิดมาไม่รู้เพราะความเหนื่อยหรือความสบายใจที่ได้นอนบนตักของปลาวาฬกันแน่ แต่มันทำให้ผมรู้สึกอุ่นใจมากที่สุดในชีวิตเชียวล่ะ"ฝันดีนะคะ ^^"เรียวนิ้วสวยลูบที่แก้มคนพี่เบาๆ ระหว่างรอคนพี่ตื่นเธอทั้งเล่นโทรศัพท์ ทั้งมองวิวที่สวยงาม จนท้ายที่สุดเธอก็เข้าสู่ห้วงนิทราเช่นกัน กว่าจะรู้สึกตัวก็ปาเข้าที่บ่ายโมง"อือ""ตื่นแล้วเหรอคะ"เสียงคนพี่เอ่ยถามขึ้นมาเมื่อเห็นร่างเล็กของน้องบิดตัวไปมา ที่แท้เขาคอยนอนมองเธออยู่ข้างๆ นี่เอง"พี่ตื่นตั้งแต่ตอนไหนคะเนี่ย ทำไมไม่บอกปลาล่ะ""พี่เห็นเรานอนเลยไม่อยากกวน หิวหรือเปล่าอยากกินอะไรไหมพี่สั่งอาหารมาให้น่ะ""อา ค่ะขอเข้าห้องน้ำเดี๋ยวตามไปนะคะ""เร็วๆ นะคะพี่คิดถึง"ฟอดด!"!!!"ทั้งคำหวานทั้งการหอมแก้ม ทำเอาร่างเล็กเบิกตากว้างหายมึนงงจากการพักสายตาระหว่างวันทันที ร่างแกร่งเดินออกไปในชุดคลุมอาบน้ำ"งื้อ! ใจบ้าเต้นแรงอยู่ได้"เธอมุดหมอนใบนุ่มเพราะใบหน้าที่ร้อนผ่าวและหัวใจที่เต้นแรงไม่เป็นจังหวะ@โต๊ะอาหารข้างสระว่ายน้ำส่ว
----- @บนรถ"ว่ามาสิเรื่องที่นายอยากคุยกับฉันน่ะ ไนท์""คือว่าผม อยากจะบอกเรื่องบางอย่างให้คุณได้รู้ และผมอยากให้เรื่องนี้เป็นความลับระหว่างเรา""แน่นอน มันจะเป็นความลับระหว่างเราจนกว่าฉันจะหมดลมหายใจ""เออ มันก็ไม่ขนาดนั้นแค่อยากให้มีคนรู้น้อยที่สุดเท่านั้น เพราะเรื่องนี้ผมพยายามเก็บมานานหลายสิบปี เรื่องมีอยู่ว่า....""!!!!"@บนรถหรูของไวท์ "วันนี้พี่ไวท์จะพาปลาไปไหนคะเนี่ย ถึงได้ชวนออกเดินทางแต่เช้า"เสียงหวานของร่างเล็กที่ยังไม่ตื่นดีเอ่ยถามคนพี่ซึ่งกำลังจดจ่ออยู่กับท้องถนน"ไม่รู้สิ เดี๋ยวปลาก็รู้เอง""อ้าว"ถึงฉันจะไม่รู้ว่าปลายทางจะเป็นที่ไหน แต่ฉันกลับดีใจที่ได้ออกมาเที่ยวกับพี่ไวท์จริงๆ จังๆ เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยนะ แล้วก็เป็นครั้งแรกที่ต้องตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อออกเดินทางแบบนี้ครั้งแรกด้วยเช่นกัน ไม่รู้ละฉันคิดว่าตอนนี้....เปลือกตาฉันมันหนักจนไม่สามารถเปิดมันได้อีก"หืม หลับแล้วแฮะ"สังเกตเห็นคนข้างกายเงียบไปนานเมื่อหันกลับไปกลับพบว่าคนน้องหลับทิ้งเขาไว้คนเดียวเสียแล้ว ฝ่ามือใหญ่รีบเอื้อมไปหยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างเธอกลัวว่าแอร์เย็นๆ จะทำให้เธอไม่สบาย"ฝันดีนะคะ ^^"เขาไม่ลืมท
----- "เป็นไง ทำไมไม่มองหน้าพี่อะ""เฮ้ย! พี่มาแต๋ะอั๋งอะไรเนี่ย"ฝ่ามือเล็กของเปียสะบัดมือใหญ่ออกให้พ้นตัว ทั้งยังดุคนพี่เสียงดังทำเอาคนที่เดินผ่านไปมาถึงกับมอง"มองอะไรครับ ทะเลาะกับเมียนิดหน่อย""เฮ้ย!!!""ขอ...ขอโทษครับ!"ถึงขนาดคนที่มองทั้งสองต้องก้มหัวขอโทษก่อนจะรีบเดินออกไปให้พ้นทั้งสองคน"พี่บ้าปะ ใครเป็นเมียพี่ก่อน""เอ็งไง""บ้าละ เราไม่ได้เป็นอะไรกันเถอะ"ร่างใหญ่โน้มตัวลงมากระซิบข้างหูเปียเล็กน้อย"ก็ถ้าพี่ไม่ห้าม ก็ไม่แน่นะคืนนั้นเราอาจจะได้เป็นผัวเมียกันจริงๆ ก็ได้""ไอ้พี่ยักษ์!!!"เห็นใบหน้าที่แดงระเรื่อของคนน้องเข้าทำเอายักษ์ถึงกับหลุดขำพรืด"ฮ่าฮ่า ยัยบ๊องเอ้ย""ไม่ต้องมาจับหัวเลยนะ"ใบหน้าเรียวทำหน้ามุ้ยราวกับไม่ถูกใจกับการกระทำของร่างใหญ่เอาซะเลย"เออ จริงสิพี่จะออกไปทำธุระกับไวท์นะวันนี้""บอกเปียทำไม ไม่ใช่ครูสักหน่อย""ครูสิ ครูของหัวใจหรือเปล่าน๊าา""แหวะ!!! จะอ้วกวะพี่""ฮ่าฮ่า"เพียงไม่นานร่างคู่หมั้นเดินเข้ามาพร้อมกับสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์ของปลาวาฬ จนเปียต้องทักทวงถาม"อ้าว เป็นไรอะปลา""ก็พี่ไวท์กับพี่ยักษ์น่ะสิมีธุระ วันนี้เราเลยต้องเรียนด้วยกันแค่ 2 คน""ก
----- "เพราะมีเด็กน้อยมาเล่นซนน่ะสิ ทั้งรูดทั้งชักจนมัน อ๊ะ! แข็ง"ปลาวาฬทำเป็นไม่ได้ยินและยังขยับตัวเลื่อนลงไปที่กลางหว่างขา พรมจูบที่ต้นขาใหญ่ก่อนจะจูบทักทายที่หัวมังกรหยกตัวใหญ่ คนพี่สะดุ้งเกร็งไปทั้งตัว"อ๊าส์!""อือ พี่ไวท์เป็นคนขวัญอ่อนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่คะเนี่ย ฮืม""ซี๊ด! โอ้ยยัยตัวเล็กเดี๋ยวเถอะ"ผงกหัวขึ้นมาว่าน้องไม่เท่าไหร่ก็ต้องล้มหัวนอนลงไปอีกครั้ง ปล่อยให้ปากนุ่มร้อนฉ่าได้บำเรอปรนเปรอเสียงจ๊วบจ๊าบดังขึ้นมาเป็นระยะเกิดจากปากร้อนระอุของสาวร่างเล็ก ร่างแกร่งนอนเกร็งจิกเท้าพยายามกล้ำกลืนเสียงสยิวแต่เพียงไม่นานก็ต้องปล่อยมันออกมาอีกครั้ง เมื่อคนน้องเสพสุขที่เจ้ามังกรหยกสมใจเธอลุกขึ้นยืนคร่อมร่างก่อนจะค่อยๆ เลื่อนสายบราเซียตัวน้อยลงจากไหล่ทั้งสองข้างถูกพันที่เอว เต้ากลมสวยย้อยเข้ารูปปานสีชมพูสวยดึงดูดสายตาคนพี่ ทว่าแพตตี้ตัวน้อยกลับถูกแย่งซีนเพราะเมื่อมันได้หลุดจากที่ประจำการปรากฏเป็นโค้งสวาทเส้นโค้งอวบอูม ขนบางๆ ปกคลุมพอเซ็กซี่ กลีบฟูถูกแบ่งส่วนอย่างชัดเจน"อึก!""จะรีบพาพี่ขึ้นสวรรค์เดี๋ยวนี้เลยค่ะ"รอยยิ้มหวานชวนให้หลงไหลยิ้มขึ้นเล็กน้อย ก่อนเธอจะนั่งลงบนตัวเจ้ามังกรห
----- @บ้านพักห้องนอนปลาวาฬก๊อก ก๊อก ก๊อก"ปลาวาฬ พี่กลับมาแล้ว""ค่ะ! รอแป๊บนะคะ"เสียงหวานดังขึ้นจากในห้องทำเอาไวท์อดยิ้มกริ่มไม่ได้ ไม่รู้ด้วยเหตุผลอะไรด้วยซ้ำแค่ได้ยินเสียงยัยตัวเล็กผมก็ยิ้มขึ้นมาเองร่างแกร่งยืนกอดอกกระดุมเสื้อเชิ้ตถูกปลดออกจนเห็นอกแกร่งเต็มไปด้วยลายสักน่าเกรงขาม เพียงยืนกอดอกพิงผนังไม่นานประตูห้องนอนถูกเปิดออก ร่างแกร่งพาตัวเองเข้าไปด้านในทันทีทว่า ภายในห้องนั้นกลับมืดสนิทมีเพียงแสงโคมไฟที่หัวเตียงสีเหลืองอุ่นเท่านั้น และเมื่อเพ่งเล็งไปที่เตียงนอนกลับพบเข้ากับร่างเล็กในชุดนอนซีทรู"อึก!"ชุดนอนซีทรู ด้านบนเป็นบราลูกไม้สีดำตัวบางมีชายเสื้อเป็นตาข่ายยาวลงมาคลุมถึงหน้าขา ที่แพตตี้ตัวน้อยเป็นผ้าลูกไม้เช่นกันสีดำชวนให้เข้าไปค้นหา เรียวขาเนียนสวยทำเอาหัวใจของคนพี่เต้นไม่เป็นจังหวะ ก่อนร่างแกร่งจะหยุดนั่งลงที่เตียงนอนข้างคนน้อง"นะ...นี่ เป็นของขวัญของพี่งั้นเหรอ""อะ...อื้ม มันอาจจะดูโง่เง้ามากแต่ปลาอยากทำมันให้พี่""หึ แน่ใจเหรอว่าจะทำให้พี่จริงๆ น่ะ"แววตาเต็มไปด้วยเล่ศนัยจ้องมองไปที่คนน้อง ทำเอาใบหน้าเรียวมนก้มงุดไม่กล้าสบตา จนเรียวนิ้วแกร่งต้องจับปลายคางเชิดขึ้
----- @บ้านพัก "ไอ้ยักษ์พายัยตี๋นี่กลับไปส่งให้ถึงบ้านล่ะ ""ครับ""อืออ"เปียหมดสภาพเพราะน้ำเก๊กฮวยซ่าส์แข้งขาหมดเรี่ยวแรงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ ดีที่มีร่างใหญ่ของยักษ์เป็นหลักให้ได้พักพิง ไม่นานสองคนขับรถออกไป ไวท์เหลือบมองดูร่างเล็กซึ่งนอนง่วงอยู่ที่โต๊ะ เขารีบเข้าไปประคองร่างของเธอขึ้น"อือ พี่ไวท์ปลาไหวแค่มึนๆ นิดหน่อยเอง""แน่เหรอ หน้าแดง ร้อนขนาดนี้"หลังมือแตะที่หน้าผากเช็คอุณหภูมิที่ร้อนฉ่า ก่อนเธอจะถูกยกขึ้นพาดบ่ากว้างพาเดินเข้าบ้าน"พี่ไวท์!""อยู่นิ่งๆ เดี๋ยวตก"ได้ยินแบบนั้นเธออยู่นิ่งหยุมเสื้อเชิ้ตสีดำของคนพี่ไว้แน่นเพราะกลัวตก เพียงไม่นานร่างของเธอถูกวางลงบนเตียง"รีบอาบน้ำนอนได้แล้ว"คนพี่ทำท่าจะเดินออกจากห้อง แต่เพราะหัวใจที่เรียกร้องอยากให้คนพี่อยู่ต่ออีกสักหน่อยเธอจึงเริ่มพูดเรื่องอะไรที่ไม่เข้าท่า"นั่น...พี่จะไปที่ไหนต่อเหรอคะ""อือ นี่พึ่งจะเที่ยงคืนพี่จะเข้าไปดูผับสักแป๊บแต่ไม่ต้องห่วงพี่จะให้คนมาเฝ้าที่หน้าบ้าน"ว่าจบร่างแกร่งเตรียมจะเดินออกจากห้อง หัวใจของเธอกระตุกวาบขึ้นมาราวกับกลัวว่าคนพี่จะหายไป"เดี๋ยวค่ะ!!! พี่ยังไม่ได้ของขวัญจากปลาวาฬเลยนะ"สายตาเฉี่ยวเห