----- "พี่ของีบสักพักนะ ได้หรือเปล่า"น้ำเสียงทุ่มต่ำแหบพร่าสุดเซ็กซี่เอ่ยออกมา ก่อนจะหลับไปในที่สุดเป็นการทำลายสถิติการนอนของเขาตั้งแต่เกิดมาไม่รู้เพราะความเหนื่อยหรือความสบายใจที่ได้นอนบนตักของปลาวาฬกันแน่ แต่มันทำให้ผมรู้สึกอุ่นใจมากที่สุดในชีวิตเชียวล่ะ"ฝันดีนะคะ ^^"เรียวนิ้วสวยลูบที่แก้มคนพี่เบาๆ ระหว่างรอคนพี่ตื่นเธอทั้งเล่นโทรศัพท์ ทั้งมองวิวที่สวยงาม จนท้ายที่สุดเธอก็เข้าสู่ห้วงนิทราเช่นกัน กว่าจะรู้สึกตัวก็ปาเข้าที่บ่ายโมง"อือ""ตื่นแล้วเหรอคะ"เสียงคนพี่เอ่ยถามขึ้นมาเมื่อเห็นร่างเล็กของน้องบิดตัวไปมา ที่แท้เขาคอยนอนมองเธออยู่ข้างๆ นี่เอง"พี่ตื่นตั้งแต่ตอนไหนคะเนี่ย ทำไมไม่บอกปลาล่ะ""พี่เห็นเรานอนเลยไม่อยากกวน หิวหรือเปล่าอยากกินอะไรไหมพี่สั่งอาหารมาให้น่ะ""อา ค่ะขอเข้าห้องน้ำเดี๋ยวตามไปนะคะ""เร็วๆ นะคะพี่คิดถึง"ฟอดด!"!!!"ทั้งคำหวานทั้งการหอมแก้ม ทำเอาร่างเล็กเบิกตากว้างหายมึนงงจากการพักสายตาระหว่างวันทันที ร่างแกร่งเดินออกไปในชุดคลุมอาบน้ำ"งื้อ! ใจบ้าเต้นแรงอยู่ได้"เธอมุดหมอนใบนุ่มเพราะใบหน้าที่ร้อนผ่าวและหัวใจที่เต้นแรงไม่เป็นจังหวะ@โต๊ะอาหารข้างสระว่ายน้ำส่ว
----- “อ้าว ไม่อาบน้ำพร้อมกับพี่อีกรอบเหรอ”“ไม่อาบแล้ว!”เสียงหวานดังขึ้นมาจากทางด้านนอก ทำเอาคนพี่ซึ่งนอนแผ่หลาบนเตียงคลี่ยิ้มออก“น่ารักจัง ^^”ช่วงนี้ยอมรับเลยว่าผมพูดคำว่า ‘น่ารักจัง’ กับน้องบ่อยมากก็ทำไงได้คู่หมั้นผมน่ารักนี่เนอะหลังจากที่เราเป็นแฟนกันแล้ว ผมพาน้องไปคุยเรื่องนี้กับพ่อและน้าประกายดาว พวกท่านดูมีความสุขไม่ต่างไปจากผมเลยปลาวาฬเลย แอบกระซิบบอกว่าอีกไม่กี่เดือนเราสองคนจะจัดงานหมั้นกันครับถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมนะปั้งง!!“ตัวเล็กทำอะไรน่ะ”ร่างแกร่งซึ่งกำลังยืนมองตัวเองเช็คความเรียบร้อยในกระจกบานใหญ่เอ่ยถามคนน้องที่อยู่ด้านนอกเมื่อได้ยินเสียงดังขึ้นมาจากทางหน้าบ้าน ทว่ากลับไร้เสียงขานรับจากคนน้อง ทำให้เขาต้องเดินออกมาดูความเรียบร้อยด้านนอก ทุกอย่างเป็นปกติรวมทั้งกระเป๋าสะพายข้างและของใช้ที่โซฟาของคนน้องด้วยเช่นกัน“ปลาวาฬ ปลา....ปลาวาฬ!!!”เพราะเสียงที่เงียบเชียบทำให้คนพี่ร้อนใจ รีบวิ่งไปหาร่างเล็กทั่วบ้าน“ไม่สิ ปลาวาฬต้องอยู่ที่ไหนสักที่สิ ปลาพี่ไม่เล่นแล้วนะ!!”คราวนี้คนพี่เริ่มสติแตกจริงๆ เพราะไม่ว่าจะหาที่ไหนกลับไม่พบร่างของคนน้องสักนิด เขารีบวิ่งไปคว
----- “ไอ้ไนท์! มึงจริงๆ เหรอไอ้เวร!!!”ร่างแกร่งซึ่งโดนมัดติดเก้าอี้เอาไว้แทบจะคลั่ง เมื่อเห็นชายที่ตนสงสัยไว้นานแล้วเดินเข้ามาพร้อมกับตาสุดระยำของตนเอง“ใจเย็นๆ สิหลานชายนี่มันยังไม่ใช่ทุกเรื่องที่หลานควรรู้หรอกนะ เพราะตาน่ะมีอะไรให้หลานดูก่อนละ”ผลึ่บบ!ไฟภายในห้องถูกดับลง ทำเอาทุกคนต่างตกใจเช่นเดียวกับไนท์คนสนิทซึ่งอยู่ข้างกาย“เวลา!”“มะ...แม่!!”ภาพที่ฉายอยู่นั้นเป็นภาพของหญิงสาวหน้าสวย ใบหน้าเธอเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา ผมเผ้าดูรุงรัง บนใบหน้ามีรอยฟกช้ำ ทำเอาอดีตคนรักอย่างเกลเดือดดาลกัดฟันแน่นเมื่อเห็นภาพคนรัก“ถะ...ถ้าลูกได้เห็นวิดีโอนี้แม่คงไม่อยู่บนโลกใบนี้แล้วละ วิดีโอนี้แม่เป็นคนขอราเกะถ่ายเอาไว้ ไม่รู้ว่าลูกจะได้เห็นหรือเปล่า ฮึก! แม่รักลูกนะรักเสมอ รักมากที่สุดอย่างไม่เคยรักอะไรแบบนี้มาก่อน ฮึก!”“......”ไวท์น้ำตาคลอระหว่างการดูวิดีโอของผู้เป็นแม่ เช่นเดียวกันกับเกล“ไม่รู้ว่าพ่อจะได้เห็นหรือเปล่า แม่ฝากบอกพ่อด้วยนะว่าขอโทษ ขอโทษที่ต้องเดินออกมาทั้งที่ไม่ได้บอก ขอโทษที่ต้องทำแบบนี้ ฮึก! ขอโทษที่ทำให้รัก ขอโทษสำหรับทุกอย่างจริงๆ ฮึกฮือ!”เกลน้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสอง เช่นเดียวก
---- “!!!!”จู่ๆ ปลายกระบอกปืนของเกลกลับจ่อที่หน้าผากของราเกะทำเอาหัวหน้าแก๊งบ้าอำนาจถึงกับหน้าถอดสี กลืนน้ำลายเหนียวหนืด“เป็นไง ความรู้สึกที่ไร้ซึ่งอำนาจน่ะมันไม่หอมหวานเลยใช่ไหมล่ะ”“มะ.....มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”สายตาที่เต็มไปด้วยความกังวลจ้องมองไปที่ไนท์ ซึ่งขณะนี้เขาจัดเก็บปืนกระบอกสั้นเหน็บลงที่หลัง พร้อมทั้งช่วยไวท์แกะเชือกบนร่างให้กับปลาวาฬ“ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเพราะมึงบ้าอำนาจไงล่ะ สำเนียดไว้ด้วยที่ลูกน้องไม่รุมกระทืบมึงตายก็บุญแค่ไหนแล้ว”“อึก!!!”เห็นรอยยิ้มของเกลทำเอาชายแก่เริ่มเดือดดาลพยายามจะต่อยเข้าที่เบ้าหน้าสุดเพอร์เฟ็คของเกล ทว่ากลับโดนเกลตบเข้าด้วยสันปืนทำเอาร่างท้วมทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้อีกครั้ง“อั๊ก!!!”“คงถึงเวลาที่มึงต้องลงนรกกลับไปยังที่ ที่ส่งมึงมาเกิดแล้วละ อ๋อ นัดนี้เพื่อเมียสุดที่รักของกู!”ปั้งง!!“!!!”เลือดสีสดพุ่งกระฉูดสาดเต็มใบหน้าของเกล ทว่าดวงตาของเกลกลับไม่มีทีท่าจะสงบลงแม้แต่น้อย“ลุงเกล!”กระทั่งร่างเล็กของปลาวาฬและลูกชายวิ่งเข้ามากอด แค้นจึงค่อยๆ สงบลง“พ่อขอโทษที่ทำให้เรื่องทุกอย่างมันบานปลายมาจนถึงทุกวันนี้ ขอโทษจริงๆ”น้ำเสียงสั่นเครือแล
------@บ้านหลังใหญ่แถวชานเมือง สังคมเมืองหลวง ผู้คนจำนวนมากมายต่างหลั่งไหลกันเข้ามาในเมืองใหญ่เพื่อดั้นด้นสร้างชีวิต และความเป็นอยู่ที่มั่นคง แต่กับบางคนครอบครัวมีฐานะที่ดีแทบไม่ต้องดิ้นรนเอาตัวรอด หนึ่งในนั้นนั่นก็คือ ปลาวาฬ ลูกสาวเพียงคนเดียวของครอบครัวปริญ เป็นครอบครัวซึ่งประกอบธุระกิจคาสิโนโดยมีพ่อของเธอเป็นเจ้าของ ทว่าเมื่อ 5 ปีที่แล้วกลับถูกกลุ่มคนอันธพาลรอบยิงจนเสียชีวิต หลังจากนั้นเธอและแม่จึงย้ายออกมาอยู่แถวชานเมือง และไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับธุระกิจของพ่อเธออีกเลย ดีที่มีเพื่อนสนิทของพ่อเป็นคนคอยดูแลต่อ"แม่จ๋า หนูจะย้ายไปบ้านพักแล้วนะ แม่จะไม่ไปอยู่กับหนูจริงเหรอ"ปลาวาฬ หญิงสาวร่างเล็กใบหน้าจิ้มลิ้มพริ้มเพรา ผิวพรรณขาวสว่างดวงตากลมโต ปากนิดจมูกหน่อยดูเป็นผู้หญิงอ่อนโยนน่าทนุถนอม เธอเดินเข้ามาโอบกอดผู้เป็นแม่จากทางด้านหลัง พยายามพูดเกลี่ยกล่อมให้แม่ไปอยู่บ้านพักหลังใหญ่ใกล้มหาลัยด้วย"แม่ทิ้งร้านไปไม่ได้หรอก หนูก็รู้"ประกายดาว ผู้เป็นแม่อายุขึ้นเลขห้าหันกลับมาลูบหัวลูกสาวเพื่อปลอบประโลม สีหน้าของแม่เธอนั้นช่างอ่อนโยนเมื่อมีเรื่องกังวลใจ ปลาวาฬมักจะเดินเข้ามากอดเอวแม่จ
---- "เจ้านั่นบ้างานจะตาย แม้แต่โทรมาหาฉันยังแทบไม่มีเวลา มีหรือที่จะกลับมาน่ะ"เกลพูดด้วยน้ำเสียงน้อยอกน้อยใจ เพราะเป็นลูกชายทำให้การแสดงความรักต่างจากลูกสาวอย่างปลาวาฬโดยสิ้นเชิง"ฮ่าๆ หนูเข้าใจลุงเกลล่ะ คนอย่างพี่หน้างอน่ะขนาดนั่งข้างๆ กันเขายังไม่แม้ที่จะเหลือบมามองด้วยซ้ำ""ปลาวาฬพูดถูกใจลุงจริงๆ"ลุงและหลานต่างเห็นตรงกัน จะมีก็แต่ประกายดาวส่ายหน้าไม่เห็นด้วย"คงเพราะเกลไม่ได้เลี้ยงดูไวน์อย่างใกล้ชิดเมื่อตอนเด็กหรือเปล่า จำได้ว่าเป็นเวละ....""หยุดพูดถึงผู้หญิงคนนั้นเถอะ...ไม่อยากได้ยิน"บรรยากาศในห้องดูกดดันขึ้นมาทันที เมื่อประกายดาวกำลังจะพูดถึงอดีตภรรยาอย่าง เวลา แม่ของ ไวท์"เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว เกลควรจะปลงลงบ้างนะ"เพราะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชายร่างใหญ่ล่ำ ประกายดาวจึงลูบหลังเพื่อปลอบประโลม"ผู้หญิงอย่างนั้นไม่สมควรมาเป็นแม่ของลูกฉันด้วยซ้ำ ฉันไม่ควรรักเธอด้วยซ้ำ"ช่วงเวลาที่เกลเจอกับแม่ของไวน์ เป็นเวลาเดียวกันกับที่แก็งค์เคแบล็คกำลังเติบโต ไม่ว่าจะเป็นธุระกิจอำนาจและชื่อเสียง ทำให้ตอนนั้นมีแก็งค์มาเฟียมากมายต่างคิดจะล้มแก็งค์ของเกล หนึ่งในนั้นก็คือแก็งค์ราเกะ โดยผู้นำแก
----"อา ค่ะ"นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอได้รับคำชมจากผู้ชาย ก่อนหน้านี้เมื่อมัธยมปลายเรียกได้ว่าเธอเป็นดาวโรงเรียนถึงจะถูก ทุกวันวาเลนไทน์เกลมักจะส่งลูกน้องมารับเธอเพราะรู้ว่าของขวัญที่หลานสาวได้รับนั้นมีจำนวนมากมายมหาศาล คำหวานๆ พวกนี้เธอไม่สะทกสะท้านง่ายๆ อย่างแน่นอน"พี่ชื่ออะไรเหรอ หนูเห็นมองเพื่อนหนูมานานละ"ต่อมเผือกของเปียเริ่มทำงาน เพราะรูปร่างหน้าตาที่ดูสะอาดสะอ้านคงจะเป็นลูกคนใหญ่คนโต"พี่ชื่อ คัตเตอร์ น่ะที่บ้านทำธุระกิจส่งออกผลไม้""อู้ว โปรไฟล์ดีจัง"เปียถึงกับนั่งบิดตัวเป็นเลขแปดเมื่อรู้โปลไฟล์ของรุ่นพี่ตรงหน้า นี้มันสเป็คที่ฉันตามหาเลยนี่ ทั้งรูปหล่อพ่อรวย เสียอย่างเดียวเขามาจีบเพื่อนฉันจ้าา"ขอบคุณครับ ว่าแต่น้องๆ เป็นเพื่อนกันมาก่อนหรอเนี่ย""เปล่าค่ะ เราสองคนพึ่งรู้จักกันตอนนั่งในหอประชุมเอง"ปลาวาฬรีบอธิบาย โดยที่มีเปียนั่งยิ้มตาหวานอยู่ฝั่งตรงข้าม"อา อย่างนี้นี่เองถ้ามีปัญหาอะไรก็บอกพี่ได้นะ"แนะนำตัวจบ คัตเตอร์ลุกขึ้นตรงกลับไปยังโต๊ะกลุ่มเพื่อนของตนเองทันที"สเป็คเลยอะปลาวาฬ!""จีบเลยไหมละ"ปลาวาฬรีบเสริมทัพเพื่อนสาว ทำเอาเปียยิ้มเปลือกตาปิด"โห น่าเกลียดอะดิพี่เขาจ
---- @บ้านพักของปลาวาฬ"ว่าแต่ไข่ลูกเขยมันทำยังไงกันล่ะเนี่ย โทรหาแม่ดีกว่า"ร่างอรชรเดินตรงเข้าไปในบ้านเพื่อจะหยิบโทรศัพท์ต่อสายหาแม่ แต่กลับมีสายเข้าเสียก่อน"สวัสดีค่ะ""สวัสดีครับ ผมอยากจะโทรสอบถามเรื่องการเข้าพักน่ะครับไม่ทราบว่าตอนนี้ยังรับรูมเมทอยู่หรือเปล่าครับ""รับค่ะ!"ได้ยินปลายสายว่าแบบนั้นทำเอาปลาวาฬยิ้มแก้มปริ รอคอยมานานหลายเดือนในที่สุดก็มีคนหารแล้ว"ครับ ผมจะย้ายเข้าไปที่บ้านในเย็นวันนี้จะได้หรือเปล่าครับ""ได้เลยค่ะ วันนี้ฉันอยู่ที่บ้านพอดี""ครับ รบกวนด้วยนะครับ""ด้วยความยินดีค่ะ ^^ "ปลายสายตัดไปร่างเล็กกระโดดดีใจไปทั่ว"เย้! ในที่สุดก็มีคนหารแล้ว เอ๊ะ...เดี๋ยวนะจะโทรถามสูตรไข่ลูกเขยจากแม่นี่ เอาเป็นว่าเราไปดูความเรียบร้อยที่ห้องก่อนแล้วกันนี่ก็บ่ายแล้วด้วย"คิดได้ดังนั้น ปลาวาฬเร่งหยิบไม้กวาดและไม้ถูพื้นเตรียมเข้าไปทำความสะอาดที่ห้องนอนอีกฝั่งของบ้านด้วยอารมณ์ร่าเริง จนกระทั่งเวลาผ่านมาถึงเย็น19.11 น.@ชิงช้าหน้าบ้าน"นี่ก็ค่ำแล้วไม่เห็นจะมาเลยแฮะ"หิวก็หิว ยุงก็เยอะอยากจะเข้าบ้านไปอาบน้ำกินข้าวนอนดูซีรีย์แล้วอาารอต่อไม่ถึงห้านาที รถคันหรูจอดลงที่หน้าบ้านร่างเ
---- “!!!!”จู่ๆ ปลายกระบอกปืนของเกลกลับจ่อที่หน้าผากของราเกะทำเอาหัวหน้าแก๊งบ้าอำนาจถึงกับหน้าถอดสี กลืนน้ำลายเหนียวหนืด“เป็นไง ความรู้สึกที่ไร้ซึ่งอำนาจน่ะมันไม่หอมหวานเลยใช่ไหมล่ะ”“มะ.....มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”สายตาที่เต็มไปด้วยความกังวลจ้องมองไปที่ไนท์ ซึ่งขณะนี้เขาจัดเก็บปืนกระบอกสั้นเหน็บลงที่หลัง พร้อมทั้งช่วยไวท์แกะเชือกบนร่างให้กับปลาวาฬ“ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเพราะมึงบ้าอำนาจไงล่ะ สำเนียดไว้ด้วยที่ลูกน้องไม่รุมกระทืบมึงตายก็บุญแค่ไหนแล้ว”“อึก!!!”เห็นรอยยิ้มของเกลทำเอาชายแก่เริ่มเดือดดาลพยายามจะต่อยเข้าที่เบ้าหน้าสุดเพอร์เฟ็คของเกล ทว่ากลับโดนเกลตบเข้าด้วยสันปืนทำเอาร่างท้วมทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้อีกครั้ง“อั๊ก!!!”“คงถึงเวลาที่มึงต้องลงนรกกลับไปยังที่ ที่ส่งมึงมาเกิดแล้วละ อ๋อ นัดนี้เพื่อเมียสุดที่รักของกู!”ปั้งง!!“!!!”เลือดสีสดพุ่งกระฉูดสาดเต็มใบหน้าของเกล ทว่าดวงตาของเกลกลับไม่มีทีท่าจะสงบลงแม้แต่น้อย“ลุงเกล!”กระทั่งร่างเล็กของปลาวาฬและลูกชายวิ่งเข้ามากอด แค้นจึงค่อยๆ สงบลง“พ่อขอโทษที่ทำให้เรื่องทุกอย่างมันบานปลายมาจนถึงทุกวันนี้ ขอโทษจริงๆ”น้ำเสียงสั่นเครือแล
----- “ไอ้ไนท์! มึงจริงๆ เหรอไอ้เวร!!!”ร่างแกร่งซึ่งโดนมัดติดเก้าอี้เอาไว้แทบจะคลั่ง เมื่อเห็นชายที่ตนสงสัยไว้นานแล้วเดินเข้ามาพร้อมกับตาสุดระยำของตนเอง“ใจเย็นๆ สิหลานชายนี่มันยังไม่ใช่ทุกเรื่องที่หลานควรรู้หรอกนะ เพราะตาน่ะมีอะไรให้หลานดูก่อนละ”ผลึ่บบ!ไฟภายในห้องถูกดับลง ทำเอาทุกคนต่างตกใจเช่นเดียวกับไนท์คนสนิทซึ่งอยู่ข้างกาย“เวลา!”“มะ...แม่!!”ภาพที่ฉายอยู่นั้นเป็นภาพของหญิงสาวหน้าสวย ใบหน้าเธอเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา ผมเผ้าดูรุงรัง บนใบหน้ามีรอยฟกช้ำ ทำเอาอดีตคนรักอย่างเกลเดือดดาลกัดฟันแน่นเมื่อเห็นภาพคนรัก“ถะ...ถ้าลูกได้เห็นวิดีโอนี้แม่คงไม่อยู่บนโลกใบนี้แล้วละ วิดีโอนี้แม่เป็นคนขอราเกะถ่ายเอาไว้ ไม่รู้ว่าลูกจะได้เห็นหรือเปล่า ฮึก! แม่รักลูกนะรักเสมอ รักมากที่สุดอย่างไม่เคยรักอะไรแบบนี้มาก่อน ฮึก!”“......”ไวท์น้ำตาคลอระหว่างการดูวิดีโอของผู้เป็นแม่ เช่นเดียวกันกับเกล“ไม่รู้ว่าพ่อจะได้เห็นหรือเปล่า แม่ฝากบอกพ่อด้วยนะว่าขอโทษ ขอโทษที่ต้องเดินออกมาทั้งที่ไม่ได้บอก ขอโทษที่ต้องทำแบบนี้ ฮึก! ขอโทษที่ทำให้รัก ขอโทษสำหรับทุกอย่างจริงๆ ฮึกฮือ!”เกลน้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสอง เช่นเดียวก
----- “อ้าว ไม่อาบน้ำพร้อมกับพี่อีกรอบเหรอ”“ไม่อาบแล้ว!”เสียงหวานดังขึ้นมาจากทางด้านนอก ทำเอาคนพี่ซึ่งนอนแผ่หลาบนเตียงคลี่ยิ้มออก“น่ารักจัง ^^”ช่วงนี้ยอมรับเลยว่าผมพูดคำว่า ‘น่ารักจัง’ กับน้องบ่อยมากก็ทำไงได้คู่หมั้นผมน่ารักนี่เนอะหลังจากที่เราเป็นแฟนกันแล้ว ผมพาน้องไปคุยเรื่องนี้กับพ่อและน้าประกายดาว พวกท่านดูมีความสุขไม่ต่างไปจากผมเลยปลาวาฬเลย แอบกระซิบบอกว่าอีกไม่กี่เดือนเราสองคนจะจัดงานหมั้นกันครับถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมนะปั้งง!!“ตัวเล็กทำอะไรน่ะ”ร่างแกร่งซึ่งกำลังยืนมองตัวเองเช็คความเรียบร้อยในกระจกบานใหญ่เอ่ยถามคนน้องที่อยู่ด้านนอกเมื่อได้ยินเสียงดังขึ้นมาจากทางหน้าบ้าน ทว่ากลับไร้เสียงขานรับจากคนน้อง ทำให้เขาต้องเดินออกมาดูความเรียบร้อยด้านนอก ทุกอย่างเป็นปกติรวมทั้งกระเป๋าสะพายข้างและของใช้ที่โซฟาของคนน้องด้วยเช่นกัน“ปลาวาฬ ปลา....ปลาวาฬ!!!”เพราะเสียงที่เงียบเชียบทำให้คนพี่ร้อนใจ รีบวิ่งไปหาร่างเล็กทั่วบ้าน“ไม่สิ ปลาวาฬต้องอยู่ที่ไหนสักที่สิ ปลาพี่ไม่เล่นแล้วนะ!!”คราวนี้คนพี่เริ่มสติแตกจริงๆ เพราะไม่ว่าจะหาที่ไหนกลับไม่พบร่างของคนน้องสักนิด เขารีบวิ่งไปคว
----- "พี่ของีบสักพักนะ ได้หรือเปล่า"น้ำเสียงทุ่มต่ำแหบพร่าสุดเซ็กซี่เอ่ยออกมา ก่อนจะหลับไปในที่สุดเป็นการทำลายสถิติการนอนของเขาตั้งแต่เกิดมาไม่รู้เพราะความเหนื่อยหรือความสบายใจที่ได้นอนบนตักของปลาวาฬกันแน่ แต่มันทำให้ผมรู้สึกอุ่นใจมากที่สุดในชีวิตเชียวล่ะ"ฝันดีนะคะ ^^"เรียวนิ้วสวยลูบที่แก้มคนพี่เบาๆ ระหว่างรอคนพี่ตื่นเธอทั้งเล่นโทรศัพท์ ทั้งมองวิวที่สวยงาม จนท้ายที่สุดเธอก็เข้าสู่ห้วงนิทราเช่นกัน กว่าจะรู้สึกตัวก็ปาเข้าที่บ่ายโมง"อือ""ตื่นแล้วเหรอคะ"เสียงคนพี่เอ่ยถามขึ้นมาเมื่อเห็นร่างเล็กของน้องบิดตัวไปมา ที่แท้เขาคอยนอนมองเธออยู่ข้างๆ นี่เอง"พี่ตื่นตั้งแต่ตอนไหนคะเนี่ย ทำไมไม่บอกปลาล่ะ""พี่เห็นเรานอนเลยไม่อยากกวน หิวหรือเปล่าอยากกินอะไรไหมพี่สั่งอาหารมาให้น่ะ""อา ค่ะขอเข้าห้องน้ำเดี๋ยวตามไปนะคะ""เร็วๆ นะคะพี่คิดถึง"ฟอดด!"!!!"ทั้งคำหวานทั้งการหอมแก้ม ทำเอาร่างเล็กเบิกตากว้างหายมึนงงจากการพักสายตาระหว่างวันทันที ร่างแกร่งเดินออกไปในชุดคลุมอาบน้ำ"งื้อ! ใจบ้าเต้นแรงอยู่ได้"เธอมุดหมอนใบนุ่มเพราะใบหน้าที่ร้อนผ่าวและหัวใจที่เต้นแรงไม่เป็นจังหวะ@โต๊ะอาหารข้างสระว่ายน้ำส่ว
----- @บนรถ"ว่ามาสิเรื่องที่นายอยากคุยกับฉันน่ะ ไนท์""คือว่าผม อยากจะบอกเรื่องบางอย่างให้คุณได้รู้ และผมอยากให้เรื่องนี้เป็นความลับระหว่างเรา""แน่นอน มันจะเป็นความลับระหว่างเราจนกว่าฉันจะหมดลมหายใจ""เออ มันก็ไม่ขนาดนั้นแค่อยากให้มีคนรู้น้อยที่สุดเท่านั้น เพราะเรื่องนี้ผมพยายามเก็บมานานหลายสิบปี เรื่องมีอยู่ว่า....""!!!!"@บนรถหรูของไวท์ "วันนี้พี่ไวท์จะพาปลาไปไหนคะเนี่ย ถึงได้ชวนออกเดินทางแต่เช้า"เสียงหวานของร่างเล็กที่ยังไม่ตื่นดีเอ่ยถามคนพี่ซึ่งกำลังจดจ่ออยู่กับท้องถนน"ไม่รู้สิ เดี๋ยวปลาก็รู้เอง""อ้าว"ถึงฉันจะไม่รู้ว่าปลายทางจะเป็นที่ไหน แต่ฉันกลับดีใจที่ได้ออกมาเที่ยวกับพี่ไวท์จริงๆ จังๆ เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยนะ แล้วก็เป็นครั้งแรกที่ต้องตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อออกเดินทางแบบนี้ครั้งแรกด้วยเช่นกัน ไม่รู้ละฉันคิดว่าตอนนี้....เปลือกตาฉันมันหนักจนไม่สามารถเปิดมันได้อีก"หืม หลับแล้วแฮะ"สังเกตเห็นคนข้างกายเงียบไปนานเมื่อหันกลับไปกลับพบว่าคนน้องหลับทิ้งเขาไว้คนเดียวเสียแล้ว ฝ่ามือใหญ่รีบเอื้อมไปหยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างเธอกลัวว่าแอร์เย็นๆ จะทำให้เธอไม่สบาย"ฝันดีนะคะ ^^"เขาไม่ลืมท
----- "เป็นไง ทำไมไม่มองหน้าพี่อะ""เฮ้ย! พี่มาแต๋ะอั๋งอะไรเนี่ย"ฝ่ามือเล็กของเปียสะบัดมือใหญ่ออกให้พ้นตัว ทั้งยังดุคนพี่เสียงดังทำเอาคนที่เดินผ่านไปมาถึงกับมอง"มองอะไรครับ ทะเลาะกับเมียนิดหน่อย""เฮ้ย!!!""ขอ...ขอโทษครับ!"ถึงขนาดคนที่มองทั้งสองต้องก้มหัวขอโทษก่อนจะรีบเดินออกไปให้พ้นทั้งสองคน"พี่บ้าปะ ใครเป็นเมียพี่ก่อน""เอ็งไง""บ้าละ เราไม่ได้เป็นอะไรกันเถอะ"ร่างใหญ่โน้มตัวลงมากระซิบข้างหูเปียเล็กน้อย"ก็ถ้าพี่ไม่ห้าม ก็ไม่แน่นะคืนนั้นเราอาจจะได้เป็นผัวเมียกันจริงๆ ก็ได้""ไอ้พี่ยักษ์!!!"เห็นใบหน้าที่แดงระเรื่อของคนน้องเข้าทำเอายักษ์ถึงกับหลุดขำพรืด"ฮ่าฮ่า ยัยบ๊องเอ้ย""ไม่ต้องมาจับหัวเลยนะ"ใบหน้าเรียวทำหน้ามุ้ยราวกับไม่ถูกใจกับการกระทำของร่างใหญ่เอาซะเลย"เออ จริงสิพี่จะออกไปทำธุระกับไวท์นะวันนี้""บอกเปียทำไม ไม่ใช่ครูสักหน่อย""ครูสิ ครูของหัวใจหรือเปล่าน๊าา""แหวะ!!! จะอ้วกวะพี่""ฮ่าฮ่า"เพียงไม่นานร่างคู่หมั้นเดินเข้ามาพร้อมกับสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์ของปลาวาฬ จนเปียต้องทักทวงถาม"อ้าว เป็นไรอะปลา""ก็พี่ไวท์กับพี่ยักษ์น่ะสิมีธุระ วันนี้เราเลยต้องเรียนด้วยกันแค่ 2 คน""ก
----- "เพราะมีเด็กน้อยมาเล่นซนน่ะสิ ทั้งรูดทั้งชักจนมัน อ๊ะ! แข็ง"ปลาวาฬทำเป็นไม่ได้ยินและยังขยับตัวเลื่อนลงไปที่กลางหว่างขา พรมจูบที่ต้นขาใหญ่ก่อนจะจูบทักทายที่หัวมังกรหยกตัวใหญ่ คนพี่สะดุ้งเกร็งไปทั้งตัว"อ๊าส์!""อือ พี่ไวท์เป็นคนขวัญอ่อนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่คะเนี่ย ฮืม""ซี๊ด! โอ้ยยัยตัวเล็กเดี๋ยวเถอะ"ผงกหัวขึ้นมาว่าน้องไม่เท่าไหร่ก็ต้องล้มหัวนอนลงไปอีกครั้ง ปล่อยให้ปากนุ่มร้อนฉ่าได้บำเรอปรนเปรอเสียงจ๊วบจ๊าบดังขึ้นมาเป็นระยะเกิดจากปากร้อนระอุของสาวร่างเล็ก ร่างแกร่งนอนเกร็งจิกเท้าพยายามกล้ำกลืนเสียงสยิวแต่เพียงไม่นานก็ต้องปล่อยมันออกมาอีกครั้ง เมื่อคนน้องเสพสุขที่เจ้ามังกรหยกสมใจเธอลุกขึ้นยืนคร่อมร่างก่อนจะค่อยๆ เลื่อนสายบราเซียตัวน้อยลงจากไหล่ทั้งสองข้างถูกพันที่เอว เต้ากลมสวยย้อยเข้ารูปปานสีชมพูสวยดึงดูดสายตาคนพี่ ทว่าแพตตี้ตัวน้อยกลับถูกแย่งซีนเพราะเมื่อมันได้หลุดจากที่ประจำการปรากฏเป็นโค้งสวาทเส้นโค้งอวบอูม ขนบางๆ ปกคลุมพอเซ็กซี่ กลีบฟูถูกแบ่งส่วนอย่างชัดเจน"อึก!""จะรีบพาพี่ขึ้นสวรรค์เดี๋ยวนี้เลยค่ะ"รอยยิ้มหวานชวนให้หลงไหลยิ้มขึ้นเล็กน้อย ก่อนเธอจะนั่งลงบนตัวเจ้ามังกรห
----- @บ้านพักห้องนอนปลาวาฬก๊อก ก๊อก ก๊อก"ปลาวาฬ พี่กลับมาแล้ว""ค่ะ! รอแป๊บนะคะ"เสียงหวานดังขึ้นจากในห้องทำเอาไวท์อดยิ้มกริ่มไม่ได้ ไม่รู้ด้วยเหตุผลอะไรด้วยซ้ำแค่ได้ยินเสียงยัยตัวเล็กผมก็ยิ้มขึ้นมาเองร่างแกร่งยืนกอดอกกระดุมเสื้อเชิ้ตถูกปลดออกจนเห็นอกแกร่งเต็มไปด้วยลายสักน่าเกรงขาม เพียงยืนกอดอกพิงผนังไม่นานประตูห้องนอนถูกเปิดออก ร่างแกร่งพาตัวเองเข้าไปด้านในทันทีทว่า ภายในห้องนั้นกลับมืดสนิทมีเพียงแสงโคมไฟที่หัวเตียงสีเหลืองอุ่นเท่านั้น และเมื่อเพ่งเล็งไปที่เตียงนอนกลับพบเข้ากับร่างเล็กในชุดนอนซีทรู"อึก!"ชุดนอนซีทรู ด้านบนเป็นบราลูกไม้สีดำตัวบางมีชายเสื้อเป็นตาข่ายยาวลงมาคลุมถึงหน้าขา ที่แพตตี้ตัวน้อยเป็นผ้าลูกไม้เช่นกันสีดำชวนให้เข้าไปค้นหา เรียวขาเนียนสวยทำเอาหัวใจของคนพี่เต้นไม่เป็นจังหวะ ก่อนร่างแกร่งจะหยุดนั่งลงที่เตียงนอนข้างคนน้อง"นะ...นี่ เป็นของขวัญของพี่งั้นเหรอ""อะ...อื้ม มันอาจจะดูโง่เง้ามากแต่ปลาอยากทำมันให้พี่""หึ แน่ใจเหรอว่าจะทำให้พี่จริงๆ น่ะ"แววตาเต็มไปด้วยเล่ศนัยจ้องมองไปที่คนน้อง ทำเอาใบหน้าเรียวมนก้มงุดไม่กล้าสบตา จนเรียวนิ้วแกร่งต้องจับปลายคางเชิดขึ้
----- @บ้านพัก "ไอ้ยักษ์พายัยตี๋นี่กลับไปส่งให้ถึงบ้านล่ะ ""ครับ""อืออ"เปียหมดสภาพเพราะน้ำเก๊กฮวยซ่าส์แข้งขาหมดเรี่ยวแรงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ ดีที่มีร่างใหญ่ของยักษ์เป็นหลักให้ได้พักพิง ไม่นานสองคนขับรถออกไป ไวท์เหลือบมองดูร่างเล็กซึ่งนอนง่วงอยู่ที่โต๊ะ เขารีบเข้าไปประคองร่างของเธอขึ้น"อือ พี่ไวท์ปลาไหวแค่มึนๆ นิดหน่อยเอง""แน่เหรอ หน้าแดง ร้อนขนาดนี้"หลังมือแตะที่หน้าผากเช็คอุณหภูมิที่ร้อนฉ่า ก่อนเธอจะถูกยกขึ้นพาดบ่ากว้างพาเดินเข้าบ้าน"พี่ไวท์!""อยู่นิ่งๆ เดี๋ยวตก"ได้ยินแบบนั้นเธออยู่นิ่งหยุมเสื้อเชิ้ตสีดำของคนพี่ไว้แน่นเพราะกลัวตก เพียงไม่นานร่างของเธอถูกวางลงบนเตียง"รีบอาบน้ำนอนได้แล้ว"คนพี่ทำท่าจะเดินออกจากห้อง แต่เพราะหัวใจที่เรียกร้องอยากให้คนพี่อยู่ต่ออีกสักหน่อยเธอจึงเริ่มพูดเรื่องอะไรที่ไม่เข้าท่า"นั่น...พี่จะไปที่ไหนต่อเหรอคะ""อือ นี่พึ่งจะเที่ยงคืนพี่จะเข้าไปดูผับสักแป๊บแต่ไม่ต้องห่วงพี่จะให้คนมาเฝ้าที่หน้าบ้าน"ว่าจบร่างแกร่งเตรียมจะเดินออกจากห้อง หัวใจของเธอกระตุกวาบขึ้นมาราวกับกลัวว่าคนพี่จะหายไป"เดี๋ยวค่ะ!!! พี่ยังไม่ได้ของขวัญจากปลาวาฬเลยนะ"สายตาเฉี่ยวเห