Se connecterShare
ตอนที่ 5 เธอเพียงคนเดียว
Dernière mise à jour:
2025-03-25 02:33:14“ทำไมวันนี้ชะเอมยังไม่มาอีกวะ นี่ก็เลตไป 15 นาทีละ หรือว่าชะเอมจะไม่สบายวะ” เดลพูดพร้อมทั้งมองนาฬิกาข้อมือสลับมองประตูโรงเรียน
“ไม่แน่ว่ะ เมื่อวานก็เป็นเยอะอยู่ อาจจะระบมจนไม่สบาย” ภูพูดพลางมองไปยังประตูโรงเรียนเช่นเดียวกัน
“อ้าว ไอ้อาชิ แล้วมึงจะไปไหน” เดลเอ่ยถามเมื่อจู่ ๆ อาชิก็ผลุนผลันลุกขึ้นยืน
“ชะเอมมาแล้ว” ภูบอกเมื่อเห็นชะเอมเดินผ่านประตูโรงเรียนเข้ามา
“แล้วมึงไม่ไปแล้วเหรอ” เดลถามอาชิเมื่อเขานั่งลงที่เดิม
“กูขี้เกียจไปละ”
“อะไรของมึงวะ”
“นึกว่าจะไม่มาเสียแล้ว” ภูพูดขึ้นเมื่อชะเอมนั่งลงประจำที่
“ตื่นสายน่ะ มึน ๆ หัว”
“แล้วทำไมไม่หยุดพัก” น้ำเสียงเย็นชาของอาชิดังขึ้น
“เอมไม่อยากหยุดเรียน ไม่อยากมาตามงานทีหลัง”
“ถ้าปวดหัวมากต้องบอกพวกเรารู้ไหม เดลขอดูหน่อยสิว่าเป็นยังไงบ้าง โอ๊ย ! เชี่ยอาชิ มึงจะตีกูทำไมเนี่ย... มือหนักฉิบ” เดลลูบมือตนเองป้อย ๆ เมื่อเขายื่นมือจะไปแตะที่หน้าผากของชะเอมแล้วโดนอาชิตีมือของเขาอย่างแรง
“มึงก็รู้ว่ามันไม่ชอบให้ใครถูกตัวชะเอม นอกจากมันคนเดียวที่แตะต้องชะเอมได้” ภูปรายตามองอาชิ
“พูดมาก ขึ้นเรียนกันได้ละ” อาชิลุกขึ้นแล้วเดินขึ้นอาคารเรียนพร้อมทั้งหยิบกระเป๋าหนังสือกับถุงผ้าของชะเอมไปด้วย
“พี่อาชิ เอมถือเองได้” ชะเอมวิ่งตามอาชิไปทันที
“นี่ก็พูดมากอีกคน เดินตามมาเฉย ๆ” ชะเอมเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นและได้เดินตามอาชิไปเงียบ ๆ เมื่อเจอเสียงดุ ๆ ของเขา
“กูละเบื่อพวกปากแข็ง” ภูส่ายหัวให้กับท่าทีของอาชิ
“เหมือนมึงกับน้องเอรินหรือเปล่าวะ” เดลเดินออกไปห่างภูพอสมควรก่อนจะเอ่ยว่าแล้วหันหลังวิ่งขึ้นอาคารเรียน
“เชี่ยเดล มึงอยากปากแตกใช่ไหม” ภูรีบเก็บของแล้ววิ่งตามเดลไปทันที
“อีกไม่ถึง 3 เดือนก็จะต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัยกันแล้วนะคะ ครูอยากให้นักเรียนทุกคนตั้งใจเรียน ส่งงานให้ครบ ใครรู้ตัวว่ายังค้างงานคุณครูท่านใดก็รีบจัดการทำส่งให้เรียบร้อยนะคะ แต่ถ้าใครรักครู รักโรงเรียน อยากอยู่ต่ออีกสักปีครูก็ไม่ว่าอะไรนะ” พอคุณครูพูดจบเสียงเพื่อน ๆ ในห้องก็ดังขึ้น
“ครูไม่ต้องรักพวกผมจนอยากให้พวกผมอยู่กับครูอีกปีก็ได้ครับ”
“ใช่ค่ะ พวกหนูอยากเป็นเฟรชชี่แล้ว”
“จ้า ถ้างั้นก็ต้องตั้งใจเรียนและส่งงานให้ครบ เข้าใจไหมคะ”
“เข้าใจครับ / เข้าใจค่ะ” นักเรียนในห้องตอบพร้อมกัน
“ไหน ใครคิดไว้แล้วบ้างว่าอยากจะเรียนต่อคณะอะไร” คุณครูเอ่ยถาม
“หนูอยากเป็นพยาบาลค่ะ”
“ผมจะเรียนวิศวะฯ โยธาครับ”
“ผมจะสอบเข้าคณะเภสัชฯ ครับ”
“หนูเทคนิคการแพทย์ค่ะ”
“...”
“...”
“แล้วชะเอมล่ะ อยากเป็นหมอเหมือนคุณพ่อคุณแม่หรือเปล่า” คุณครูที่ปรึกษาหันมาถามชะเอม
“ก็อยากค่ะ แต่… คงต้องดูอีกที” ชะเอมตอบคุณครูด้วยความลังเลพลางมองหน้าอาชิ
“ทำไมคะ กลัวสอบไม่ติดหรือไง แต่ครูว่านักเรียนที่สอบได้คะแนนเต็มทุกวิชาอย่างชะเอมยังไงก็สอบติดหมอแน่นอน นอกเสียจากชะเอมอยากจะเรียนคณะอื่น”
“ค่ะ คุณครู”
“งั้นวันนี้ครูให้นักเรียนทุกคนลองคุยกัน แลกเปลี่ยนทัศนคติกับเพื่อน ๆ ว่าใครอยากจะเรียนอะไร มีเป้าหมายในชีวิตอะไรกัน หรือจะมาปรึกษาครูก็ได้ค่ะ” ทันทีที่คุณครูพูดจบ นักเรียนในห้องต่างก็หันไปคุยกันจนเกิดเสียงจ้อกแจ้กจอแจ
“มึงจะเรียนต่ออะไรกันวะ” เดลเอ่ยถาม
“กูคงเรียนวิศวะฯ แต่ยังลังเลระหว่างวิศวะฯ การบินกับวิศวะฯ ยานยนต์” ภูบอก
“งั้นมึงเรียนอะไร กูก็เรียนแบบมึง” เดลบอก
“มึงไม่คิดว่ากูจะเบื่อขี้หน้ามึงบ้างเหรอวะ กูเจอหน้ามึงตั้งแต่อนุบาลจนมหาลัยมึงก็ยังจะตามไปเจอกูอีกเหรอ”
“ก็กูรักมึงไง” เดลบอกพร้อมทั้งทำสายตากรุ้มกริ่มให้ภู
“เชี่ย กูขนลุก แล้วมึงหละอาชิคิดไว้ยัง” ภูทำท่าขนลุกขนพอง ก่อนจะหันไปถามอาชิ
“ก็คงวิศวะฯ” อาชิตอบเสียงเรียบพลางปรายตามองชะเอมที่มีสีหน้าครุ่นคิดอย่างหนัก
“ชะเอม... ชะเอมอยากเรียนอะไร หรือจะเรียนหมอ” เดลถาม
“เออ... เอมจะเรียนวิศวะฯ” ชะเอมมีท่าทีลังเลก่อนจะตอบเดล
“อยากเป็นหมอ แล้วจะมาเรียนวิศวะฯ เนี่ยนะ” อาชิถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ก็พี่อาชิจะเรียนวิศวะฯ นี่คะ”
“ก็เลยจะเรียนตามฉัน ว่างั้น”
“อือฮึ” ชะเอมพยักหน้าตอบ
“สิ้นคิดสิ้นดี”
“ทะ... ทำไมพี่อาชิต้องว่าเอมด้วย” ชะเอมอึ้งไปเล็กน้อยกับคำต่อว่าของเขา
“อยากเรียนหมอก็เรียนหมอสิ มหาวิทยาลัยที่ฉันจะเรียนก็มีคณะแพทย์ฯ” อาชิยังคงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเช่นเดิมพลางมองหน้าชะเอมนิ่ง ชะเอมจึงค่อย ๆ ยิ้มออกมา
“งั้นตกลงไปเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันนะเว้ย กูขาดพวกมึงไม่ได้” เดลบอกพร้อมทั้งทำสายตากรุ้มกริ่ม
“เชี่ยเดล มึงเลิกทำสายตาแบบนี้ได้ละ กูขนลุก เดี๋ยวกูถีบตกเก้าอี้เลย” ภูว่า
“เออ ๆ กูก็ล้อมึงเล่นไปงั้นแหละ”
วันต่อมา 14 กุมภาพันธ์ ❤
“สุขสันต์วันวาเลนไทน์” สายฟ้า เพื่อนนักเรียนต่างห้องยื่นช่อดอกไม้ให้ชะเอมก่อนที่ชะเอมจะเดินเข้าห้องเรียน
“สายฟ้าให้เอมเหรอ”
“ใช่ ชะเอมรับไว้หน่อยนะ อย่าให้เราเสียความตั้งใจเลยนะ”
“ก็ได้” ชะเอมยื่นมือไปรับช่อดอกไม้ของสายฟ้า ซึ่งนี่ก็เป็นปีที่ 3 แล้วที่สายฟ้าให้ดอกไม้เธอ
“ชอบมันหรือไงถึงไปรับช่อดอกไม้ของมัน” ทันทีที่ชะเอมถือช่อดอกไม้เข้ามาในห้อง อาชิก็เอ่ยถามด้วยน้ำเสียที่ไม่ค่อยพอใจ
“ก็สายฟ้าอุตส่าห์เอามาให้ ตามมารยาทแล้วเอมก็ต้องรับสิ”
“แล้วรับดอกไม้จากมันทุกปี มันไม่ขอเธอเป็นแฟนบ้างหรือไง”
“ขอค่ะ”
“เธอว่าอะไรนะ” อาชิเดินเข้ามาถามจนชะเอมต้องถอยหลังแทบจะติดกำแพง
“ก็สายฟ้าเคยขอเอมเป็นแฟนตั้งแต่ม.4 แล้ว”
“แล้วเธอตอบมันไปว่ายังไง”
“ทำไมพี่อาชิเรียกสายฟ้าว่ามันล่ะ”
“ฉันถามว่าเธอตอบมันว่ายังไง” เสียงของอาชิดังขึ้นจนชะเอมสะดุ้งโหยง
“ทำไมพี่อาชิต้องเสียงดังด้วย อยู่ใกล้กันแค่นี้เองนะ”
“ฉันถามว่าเธอตอบไอ้สายฟ้าว่ายังไง ตอบสิวะ !!!” อาชิดันตัวชะเอมให้ไปประชิดผนังห้อง จับแขนทั้ง 2 ข้างขึ้นเหนือหัวแล้วยึดติดกับผนังห้อง
“จะ... เจ็บ เอมเจ็บ” ชะเอมเบ้หน้าด้วยความเจ็บเมื่ออาชิเผลอบีบข้อมือเธออย่างแรง
“ฉันขอโทษ” อาชิคลายแรงที่บีบข้อมือของชะเอมแต่ก็ยังไม่ยอมปล่อย
“พี่อาชิเป็นอะไร เอมทำอะไรผิด” ชะเอมเงยหน้าจ้องไปที่ดวงตาของอาชิ
“ตอบฉัน ว่าเธอตอบไอ้สายฟ้าไปว่ายังไง”
“เออ... เอมบอกว่าเอมยังไม่คิดเรื่องแฟน เอมอยากตั้งใจเรียน สายฟ้าก็เลยบอกว่าเขาจะรอจนกว่าเอมจะพร้อม”
“แล้วทำไมไม่ปฏิเสธมันไปตรง ๆ มันจะได้ไม่ต้องมาให้ดอกไม้เธอทุกปี หรือเธอก็มีใจให้มัน”
“ปะ... เปล่านะ”
“ฉันเป็นอะไรกับเธอ” อาชิถามด้วยน้ำเสียงหนักแน่นแต่เย็นชา
“คะ ?”
“ฉันถามว่าฉันเป็นอะไรกับเธอ !!!”
“ก็เป็นเพื่อน แล้วพี่อาชิก็เป็นฮีโร่ของเอมไง”
“ฉันเป็นแค่เพื่อน แล้วก็ไอ้ฮีโร่บ้าบออะไรนั่น แค่นั้น ? สำหรับเธอฉันเป็นได้แค่นั้น ?”
“ทำไมไม่เข้าห้อง มายืนมุงดูอะไรกัน” เสียงเดลเอ่ยถามเพื่อน ๆ ที่ยืนออกันอยู่หน้าห้องเรียน
“ไอ้อาชิ มึงจะทำอะไรชะเอม” ภูเอ่ยถามทันทีที่เห็นอาชิมองชะเอมด้วยสายตาแข็งกร้าว
“โธ่เว้ย !” อาชิพูดเสียงดังลั่นพร้อมทั้งชกไปที่ผนังห้องซึ่งมันเฉียดใบหน้าของชะเอมไปเพียงนิดเดียว และนั่นก็ทำให้ชะเอมต้องยืนหลับตาปี๋ท่ามกลางความตกใจของเพื่อน ๆ เลือดสีแดงสดไหลออกมาจนผนังตรงนั้นเป็นรอยสีแดง
“หลบ !!” อาชิเดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงออกไปจากห้องเรียนทันที
“ไอ้เดล มึงไปดูชะเอม กูจะตามไปดูไอ้อาชิ” พูดจบภูก็วิ่งตามอาชิออกไปทันที
“ชะเอมเป็นยังไงบ้าง ไอ้อาชิมันทำอะไรหรือเปล่า” เดลประคองชะเอมมานั่งที่เก้าอี้
“เปล่า พี่อาชิไม่ได้ทำอะไรเอม”
“แล้วมันโมโหอะไรของมันวะ แล้วนี่ดอกไม้ของใคร” เดลเอ่ยถามเมื่อเห็นชะเอมมองช่อดอกไม้เจ้าปัญหา
“สายฟ้าให้เอมมา” ชะเอมบอกเสียงเศร้า
“เดลรู้สาเหตุละ จะไปดูไอ้อาชิกับเดลไหม”
“ไป แต่ไปขออุปกรณ์ทำแผลที่ห้องพยาบาลก่อนนะ” ชะเอมบอกพลางมองรอยเลือดบนกำแพง
“ได้สิ งั้นเรารีบไปกันเถอะ ป่านนี้เลือดคงไหลหมดตัวตายไปแล้วมั้ง”
“มึงเป็นอะไรของมึงวะ ถ้าเกิดพลาดโดนหน้าชะเอมขึ้นมาจริง ๆ จะทำยังไง” ภูเอ่ยถาม
“…”
“ถ้าหวงชะเอมขนาดนั้น มึงไม่ขอชะเอมเป็นแฟนไปเลยวะ”
“กูก็เป็นแค่เพื่อนกับฮีโร่บ้าบอของชะเอมแค่นั้น”
“ชะเอมเป็นคนบอกมึงแบบนั้น”
“เออ ชะเอมบอกกูเป็นเพื่อน เป็นแค่ฮีโร่ที่คอยปกป้องเธอเท่านั้น”
“แล้วมึงเคยบอกความรู้สึกของมึงให้ชะเอมรู้บ้างไหม”
“…”
“พี่อาชิ” ชะเอมเอ่ยเรียกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
“คุยกันเองแล้วกัน แล้วก็ใจเย็น ๆ ด้วย ไอ้เดล ไปกับกู” ภูตบบ่าอาชิเบา ๆ ก่อนจะกอดคอภูออกไปรอห่าง ๆ
“พี่อาชิ เอมขอโทษที่ทำให้พี่อาชิโกรธ ต่อไปเอมจะไม่รับช่อดอกไม้ของใครอีก” ชะเอมค่อย ๆ หย่อนตัวลงนั่งข้าง ๆ อาชิแล้วยื่นมือไปจับมือของเขาก่อนจะทำแผลให้
“…” อาชิมองใบหน้าหวานของชะเอมนิ่ง
“ปกติพี่อาชิจะเป็นคนทำแผลให้เอม แต่วันนี้เอมต้องมานั่งทำแผลให้พี่อาชิ จะว่าไปเหมือนเอมเป็นหมอที่กำลังรักษาพี่อาชิเลย”
“แล้วเธอจะเป็นหมอที่คอยรักษาฉันไปตลอดชีวิตหรือเปล่า”
“เป็นสิ ถ้าพี่อาชิต้องการ ถ้าพี่อาชิบาดเจ็บ เอมก็จะเป็นคนรักษาให้พี่อาชิเอง แต่เอมไม่อยากทำแผลให้พี่อาชิเลย”
“ทำไม”
“ก็เอมไม่อยากเห็นพี่อาชิเจ็บยังไงล่ะ เสร็จแล้วค่ะ ระวังอย่าให้แผลโดนน้ำนะคะ มันจะหายช้า”
“เธอจะเป็นหมอเพียงคนเดียวของฉัน”
Related chapter
รักร้าย ลูกชายมาเฟีย (อาชิ..My Hero) ตอนที่ 6 คนพิเศษ [1]
“เธอจะเป็นหมอเพียงคนเดียวของฉัน”“เอ่อ... เราขึ้นห้องเรียนกันเถอะค่ะ” ใบหน้าของชะเอมแดงระเรื่อทันทีที่อาชิพูดจบจนเธอทำตัวไม่ถูก“เธอขึ้นไปก่อน เดี๋ยวฉันตามไป” พูดจบอาชิก็ผลุนผลันออกไปจากตรงนั้นทันทีโดยไม่ฟังเสียงเรียกจากเพื่อน ๆ“พี่อาชิจะไปไหนคะ”“ไอ้อาชิมึงจะไปไหน” ภูตะโกนถามพร้อมทั้งเดินเข้าไปหาชะเอม“ชะเอม อาชิมันไปไหน” เดลถาม“เอมก็ไม่รู้ เอมชวนขึ้นห้องเรียน พี่อาชิก็บอกให้เอมไปก่อน บอกจะตามไปทีหลัง”“ไปไหนของมันวะ”“เดี๋ยวมันก็ตามไป พวกเราก็ขึ้นห้องกันเถอะ” ภูบอกก่อนจะเข้าไปเก็บกล่องปฐมพยาบาลแล้วเดินขึ้นอาคารเรียนกันวันนี้โรงเรียนจัดกิจกรรมจึงทำให้ไม่มีการเรียนการสอน นักเรียนทุกคนส่วนมากก็ไปร่วมกิจกรรมทำให้ตอนนี้ทั้งโรงเรียนเต็มไปด้วยหัวใจและดอกกุหลาบ ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็มีแต่สีแดง สีชมพูเต็มไปหมด“สุขสันต์วันวาเลนไทน์ อันนี้ของเดล อันนี้ของภู เอมทำเองเลยนะ” ชะเอมยื่นกล่องวุ้นรูปหัวใจให้เดลกับภูทันทีที่เข้ามาในห้องเรียน“ขอบใจนะชะเอม” ภูบอก“แปลกดีอะ ปกติคนอื่นจะให้ช็อกโกแลตกัน แต่ชะเอมให้วุ้นรูปหัวใจ น่ารักดี” เดลบอกก่อนจะเปิดกล่องวุ้นแล้วตักเข้าปากกินมันอย่างเอร็ดอร่อย“ก็เอ
Dernière mise à jour : 2025-03-28รักร้าย ลูกชายมาเฟีย (อาชิ..My Hero) ตอนที่ 6 คนพิเศษ [2]
“อาทิตย์นี้จะไปติวหนังสือบ้านใคร” ภูเอ่ยถามในเย็นวันศุกร์ขณะที่เดินลงมาจากอาคารเรียน“ไปบ้านไอ้อาชิสิ กูคิดถึงน้องเอวา” เดลบอก“มึงไปคิดถึงใกล้ ๆ ตีนไอ้อาชิดิ”“นี่มึงกับกูยังมีตัวตนอยู่เปล่าวะ” เดลพูดพร้อมทั้งหันไปมองอาชิกับชะเอมที่เดินเคียงคู่กันมา“มึง 2 ตัวมองหน้ากูทำไม” อาชิถามเมื่อเดินลงบันไดมาถึงเดลกับภูที่ยืนรออยู่หน้าอาคารเรียน“กูกับไอ้เดลคุยกันว่าอาทิตย์นี้จะไปติวหนังสือที่บ้านมึง ไอ้เดลมันบอกว่าคิดถึงเอวา”“เชี่ยภู”“มึงคิดถึงน้องกู มึงถาม... กูยัง” อาชิบอกพลางชี้ไปที่เท้าของตนเอง“กูก็พูดเล่นไปงั้นแหละ”“ระวังตีนกูจะไปเตะปากมึงเล่น ๆ บ้าง”“หวงฉิบ นี่มึงกะจะไม่ให้น้องมึงมีแฟนเลยหรือไง”“เรื่องของกู น้องกู”“แล้วตกลงอาทิตย์นี้จะไปติวที่บ้านใคร” ชะเอมถาม“บ้านไอ้อาชิ มึงโอเคเปล่า” ภูตอบชะเอมก่อนจะเอ่ยถามอาชิ“อืม”“โอเค งั้นพรุ่งนี้เจอกัน กูกลับบ้านละ วันนี้เสด็จพ่อให้กลับเร็ว” เดลบอกก่อนจะเดินแยกตัวไป“กูก็กลับละ เจอกันพรุ่งนี้เว้ย ภูไปนะชะเอม”“บ๊ายบาย... อะไร ?” ชะเอมโบกมือลา แต่ก็ต้องชะงักเมื่ออาชิจับมือของเธอไว้“หวง” อาชิตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาตามสไตล์ของเขา แล้วเดินออก
Dernière mise à jour : 2025-03-28รักร้าย ลูกชายมาเฟีย (อาชิ..My Hero) ตอนที่ 7 เจอเด็กจีบ [1]
“กลัวเอมไปอเมริกาขนาดนั้นเลยเหรอ” ชะเอมหรี่ตามองพร้อมทั้งเอ่ยถามเมื่อเข้ามานั่งในรถสปอร์ตคันหรูของอาชิ แต่เขาก็เอาแต่เมินหน้าหนี ไม่ยอมมองหน้าเธอ“พูดมาก ขึ้นรถแล้วทำไมไม่คาดเข็มขัด” อาชิไม่ตอบ แต่กลับเอ่ยว่าชะเอมแทน ก่อนจะโน้มตัวไปคาดเข็มขัดนิรภัยให้เธอ“ถ้าเอมไปอเมริกาจริง ๆ พี่อาชิจะทำยังไง”“ฉันก็หาแฟนใหม่”“จริงเหรอ แบบนี้ชะเอมก็เสียใจแย่เลย”“ก็ถ้าเธอจะทิ้งฉันไปจริง ๆ เธอคงไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉันแล้ว แล้วเธอก็คงจะไม่รู้สึกเสียใจด้วย แล้วทำไมฉันจะหาแฟนใหม่ไม่ได้” ทั้งน้ำเสียงและสายตาของเขาช่างดูเย็นชาจนคนฟังหัวใจกระตุกวูบ“เย็นชาจัง... อุ๊บ !” ดวงตาของชะเอมเบิกกว้างทันทีเมื่ออาชิรั้งใบหน้าของเธอไว้แล้วประกบปากจูบเธออย่างดูดดื่ม“ต้องให้ทำแบบนี้ใช่ไหมถึงจะเรียกว่าไม่เย็นชา” ชะเอมก้มหน้างุด เม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นเพื่อหลีกหนีสายตาของอาชิ“...”“ตอบ”“เรารีบไปติวหนังสือกันดะ... อื้อออ” เมื่อเธอบ่ายเบี่ยงที่จะตอบ เขาก็ประกบปากจูบเธออีกครั้ง และครั้งนี้ก็เนิ่นนานกว่าเดิมก๊อก ๆ ๆ“ทำไมยังไม่ออกรถกัน มีอะไรหรือเปล่า แล้วทำไมชะเอมหน้าแดงขนาดนั้น ไม่สบายเหรอ” ภูเอ่ยถามเมื่อกระจกรถเลื่อ
Dernière mise à jour : 2025-03-28รักร้าย ลูกชายมาเฟีย (อาชิ..My Hero) ตอนที่ 7 เจอเด็กจีบ [2]
“พี่อาชิชอบต่อเลโก้เหรอคะ เต็มไปหมดเลย” ชะเอมมองด้วยความตื่นตาตื่นใจ เมื่อเห็นตัวต่อเลโก้ที่ต่อสำเร็จจนเป็นรูปร่างวางเรียงในตู้กระจกหลายสิบตัวตลอดแนวผนังห้องด้านหนึ่ง แล้วยังมีข้างนอกอีกหลายตัว แล้วก็มีที่ยังต่อค้างอยู่“อืม”“จริง ๆ ต่อเลโก้ได้น่าจะเป็นคนใจเย็นนะ แต่ทำไมพี่อาชิถึงใจร้อนจัง ว้าย !!”ตุ้บ !“พะ... พี่อาชิจะทำอะไร” ชะเอมเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ มือเล็กผลักอกของเขาไว้เมื่อถูกอาชิเกี่ยวรั้งด้วยลำแขนแกร่งเพียงข้างเดียว แล้วเหวี่ยงเธอลงบนที่นอน“ก็เธอบอกว่าฉันใจร้อน ฉันก็จะใจร้อนให้เธอดูไง”“ระ... เรารีบออกไปกันเถอะนะ ภูกับเดลรออยู่”“พวกมันรอได้” ใบหน้าคมค่อย ๆ โน้มลงไปหาใบหน้าหวานที่เบือนหลบไปด้านข้างจนปลายจมูกโด่งสัมผัสแก้มนวล“ตะ... ตะ... แต่เอมว่า...”“หึ ไปกันเถอะ” ร่างสูงหยัดตัวลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก่อนจะจับดึงแขนเรียวเล็กให้ร่างบางลุกขึ้นจากที่นอนหนานุ่มแล้วเดินไปหยิบหนังสือที่โต๊ะเขียนหนังสือ“ชอบแกล้ง” ใบหน้าหวานแดงซ่าน หัวใจเต้นโครมคราม“หรืออยากให้ฉันทำจริง”“มะ... ไม่อยาก”“ไม่อยากก็ลงไปกันได้ละ ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ”“ไปสิคะ เอมช่วยถือนะ” ชะเอมเอื้อมมือไปหยิ
Dernière mise à jour : 2025-03-28รักร้าย ลูกชายมาเฟีย (อาชิ..My Hero) ตอนที่ 8 พ่อแทน... แม่พาย [1]
“ติวหนังสือกันเสร็จแล้วเหรอเด็ก ๆ อยู่กินข้าวเย็นด้วยกันก่อนนะ แม่พายให้แม่บ้านทำเผื่อไว้แล้ว ชะเอม อยู่กินข้าวด้วยกันนะลูก” พรพระพายเอ่ยบอกเมื่ออาชิและเพื่อน ๆ เดินกลับมาจากศาลาริมน้ำ“เออ... ค่ะ แต่เอมขอโทร.บอกคุณยายก่อนนะคะ”“ได้สิคะ เดลกับภูด้วยนะ อยู่กินข้าวกันก่อน”“ครับ” เดลกับภูตอบพร้อมกัน“ระหว่างรอแม่บ้านจัดโต๊ะ เข้าไปนั่งคุยกันที่ห้องนั่งเล่นดีกว่านะ ไปเด็ก ๆ” พูดจบพรพระพายก็เดินนำทุกคนเข้าไปในบ้าน“เป็นอะไร” อาชิเอ่ยถามเมื่อเห็นชะเอมนิ่งเงียบ“ปะ... เปล่า เอมโทร.บอกคุณยายก่อนนะ”“อืม” อาชิตอบและยืนรอชะเอมที่เดินเลี่ยงออกไปโทร.บอกคุณยาย“กูว่าแม่พายต้องอยากคุยเรื่องที่มึงเป็นแฟนกับชะเอมแน่ ๆ” เดลเข้ามากอดคออาชิทันทีที่ชะเอมเดินออกไปโทรศัพท์หาคุณยาย“ก็ปกติเปล่าวะ ที่พ่อแม่อยากจะทำความรู้จักแฟนของลูก” ภูบอก“ก็จริงของมึง กูคงคิดมากไปเอง”“คิดมากอะไรของมึง แต่กูว่ามึงเอาสมองน้อย ๆ ของมึงไปคิดดีกว่าว่าจะสอบติดวิศวะฯ ไหม” ภูว่า“กูก็ไม่ได้โง่ขนาดนั้นเปล่าวะ สอบก็ติดท็อป 10 ตลอด แล้วยิ่งมีชะเอม นักเรียนที่มีผลการเรียนดีที่สุดของโรงเรียนมาติวให้ ยังไงกูก็สอบติดชัวร์ ๆ” เดลพูดด้วย
Dernière mise à jour : 2025-03-28รักร้าย ลูกชายมาเฟีย (อาชิ..My Hero) ตอนที่ 8 พ่อแทน... แม่พาย [2]
“ได้ยินว่าพ่อแม่ของชะเอมเป็นหมอทั้งคู่เลยเหรอ” พรพระพายเอ่ยถามขึ้นเมื่อถูกแทนไทสะกิดอยู่หลายรอบ“ใช่ค่ะ”“แล้วเป็นหมออยู่ที่ไหนล่ะ” แทนไทถาม“พ่อกับแม่เอมเป็นหมอประจำอยู่ที่นิวยอร์กค่ะ แล้วก็เป็นอาจารย์พิเศษให้กับมหาวิทยาลัยที่นั่นด้วยค่ะ”“พ่อแม่เป็นหมอทั้งคู่ แล้วชะเอมอยากเป็นหมอด้วยหรือเปล่า” พรพระพายถาม“เอมอยากเป็นหมอเหมือนกับพ่อแม่ค่ะ”“แล้วภูกับเดลล่ะ อยากเรียนต่ออะไร” แทนไทพูด“วิศวะฯ ครับ แต่ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเป็นการบินหรือยานยนต์” ภูตอบ“ผมก็วิศวะฯ ครับ” เดลตอบ“แล้วอาชิล่ะลูก” แทนไทถาม“วิศวะฯ เหมือนกันครับ”“วันนี้พวกผมก็ให้ชะเอมมาติวเข้มให้เลยครับ กลัวจะสอบไม่ติด” เดลบอก“ชะเอมคงเรียนเก่งมากถึงได้มาติวให้กับสามหนุ่ม” พรพระพายพูด“เก่งมากครับ สอบได้คะแนนเต็มทุกวิชา แล้วก็ทุกปีด้วยนะครับ” เดล บอก“พี่อาชิก็เก่งค่ะ พูดได้ตั้ง 4 ภาษา เอมยังพูดได้แค่ไทยกับอังกฤษเอง แล้วก็ภาษาญี่ปุ่นนิดหน่อย”“ถ้าเรื่องภาษาคงเก่งเหมือนแม่พาย เพราะแม่พายก็พูดได้ 4 ภาษา ลูก ๆ เลยพูดได้ 4 ภาษากันทุกคน” แทนไทหันไปส่งยิ้มหวานให้พรพระพาย“เห็นถั่วลันเตาผัดกุ้งแล้วคิดถึงอาเดย์จังเลยค่ะ แล้วก็ทำให้
Dernière mise à jour : 2025-03-28รักร้าย ลูกชายมาเฟีย (อาชิ..My Hero) ตอนที่ 9 สรรพนามที่เปลี่ยนไป [1]
“พรุ่งนี้ฉันมารับ”“มารับทำไม เดี๋ยวลุงชัยก็ไปส่งเอมอยู่แล้ว” ชะเอมบอกเพราะลุงชัย คนขับรถคนเก่าคนแก่ที่คุณยายไว้ใจจะมีหน้าที่ไปรับไปส่งเธอที่โรงเรียนทุกวันอยู่แล้ว“ฉันจะมารับ” เขาบอกด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบแต่แฝงไปด้วยความเอาแต่ใจ“แต่... กะ... ก็ได้ แต่เอมมีข้อแม้” เธอชะงักไปเมื่อเจอสายตาดุ ๆ ของเขา“เดี๋ยวนี้หัดต่อรองเหรอ ?”“ไม่ได้เหรอ ? ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เอมก็ให้ลุงชัยไปรับไปส่งเอมแค่นั้นเอง ขอบคุณนะคะที่มาส่ง” ชะเอมเอียงคอถามก่อนจะตั้งท่าเปิดประตูลงจารถ“ชะเอม” อาชิเอ่ยเรียกเธอด้วยน้ำเสียงเย็นชา พร้อมทั้งมองเธอนิ่ง“คะ ?” เธอจ้องหน้าเขากลับ“พูดข้อแม้ของเธอมา”“เอมอยากให้พี่อาชิเปลี่ยนสรรพนามแทนตัวใหม่”“หมายความว่าไง ?”“ก็เอมอยากให้พี่อาชิแทนตัวเองเหมือนที่พ่อแทนพูดกับแม่พาย”“แค่ฉันบอกรักเธอ เธอคิดว่าเธอจะสั่งให้ฉันทำอะไรก็ได้งั้นสิ”“เอมไม่ได้สั่ง ถ้าพี่อาชิไม่อยากพูดก็ไม่เป็นไร เอมก็แค่ให้ลุงชัย...”“โอเค ๆ พรุ่งนี้เช้า พี่... จะมารับ... เอม” อาชิทำตามที่เธอต้องการ แต่ก็ยังคงรู้สึกเคอะเขิน และยังคงไม่ชินกับสรรพนามแทนตัวที่ใช้กับเธอ“เห็นไหม ก็พูดได้ ดูน่ารักกว่าตั้งเยอะ” ชะ
Dernière mise à jour : 2025-03-29รักร้าย ลูกชายมาเฟีย (อาชิ..My Hero) ตอนที่ 9 สรรพนามที่เปลี่ยนไป [2]
“ชะเอม ขอเรานั่งด้วยนะ ชะเอมกำลังทำอะไรอยู่” สายฟ้าเดินขึ้นไปนั่งบนสแตนด์เชียร์ข้าง ๆ ชะเอมที่นั่งหันหลังให้กับสนามบาสเกตบอล ส่วนสายฟ้านั่งหันหน้าไปทางสนามบาสเกตบอล“ทำสรุปวิชาเคมีน่ะ”“เราขอดูหน่อยสิ”“ชะเอมเก่งอะ ดูเข้าใจง่าย ถ้าเสร็จแล้วเราขอยืมไปถ่ายเอกสารบ้างสิ”“ได้สิ เดี๋ยวเอมถ่ายเอกสารเผื่อสายฟ้าเอง เพราะยังไงก็ต้องถ่ายให้พี่อาชิ ภู แล้วก็เดลอยู่แล้ว ถ้าเสร็จแล้วชะเอมจะเอาไปให้นะ”“ดีจังที่มีชะเอมเป็นเพื่อน”“สายฟ้าก็เป็นเพื่อนเอมไง”“แค่เพื่อนเองเหรอ 3 ปีแล้วนะ ไม่ใจอ่อนบ้างเลยเหรอ ชะเอมอยู่เฉย ๆ นะ มีอะไรติดที่ผม เราเอาออกให้” สายฟ้าค่อย ๆ หยิบเศษใบไม้ที่ร่วงหล่นลงมาบนผมของชะเอมออก“เฮ้ย ! อะไรวะ” สายฟ้ามองหน้าอาชิอย่างเอาเรื่องที่อาชิจงใจปาลูกบาส เกตบอลใส่หัวเขา พร้อมทั้งลงไปปะทะอกแกร่งกับอาชิ“ก็ไม่ไง” อาชิจ้องหน้าอย่างเอาเรื่องเช่นกันพร้อมทั้งกระชากคอเสื้อของสายฟ้า“ไอ้อาชิใจเย็น ๆ” ภูรีบเข้ามาห้ามก่อนที่จะบานปลายไปมากกว่านี้ ส่วนเดลก็เข้าไปกันสายฟ้าไม่ให้พุ่งเข้าใส่อาชิ“หึง ? หรือว่าหวงก้าง ? ที่กูคุยกับชะเอม” สายฟ้าสะบัดตัวออกจากการเกาะกุมของเดลแล้วเดินเข้าไปเผชิญหน้าอ
Dernière mise à jour : 2025-03-29
Latest chapter
รักร้าย ลูกชายมาเฟีย (อาชิ..My Hero) ตอนที่ 20 เฉยเมย [2]
ชะเอมเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น เพราะกลัวจะหัวเราะออกมากับท่าทางของเขาที่ดูจะเป็นเอามาก“พี่ก็นึกว่าเอมจะหนีพี่ไปมหาลัยแล้วเสียอีก รอพี่แต่งตัวแป๊บนะ เดี๋ยวพี่ลงมากินด้วย” เขาเข้าไปโอบกอดแล้วหอมแก้มนวลฟอดใหญ่ ก่อนจะมองอาหารบนโต๊ะอาหาร ถึงเธอจะไม่ยอมพูดกับเขาแต่เธอก็ยังทำอาหารเช้าให้เขาหลังจากรับประทานอาหารเช้าที่ชะเอมเป็นคนทำจนเขาขับรถมาส่งเธอถึงหน้าตึกคณะแพทยศาสตร์ เธอก็ยังคงมีท่าทีเฉยเมย ไม่ยอมพูดกับเขา“วันนี้รับน้องรวม แล้วเจอกันที่กองสันทนาการนะ” พอเขาพูดจบเธอก็เปิดประตูลงจากรถไปทันทีคณะวิศวกรรมศาสตร์“เชี่ย ! อย่างกับซอมบี้ มึงไปทำอะไรมาวะไอ้ชาเย็น” เดลพูดขึ้นเมื่อเห็นสภาพอาชิที่กำลังเดินเข้ามาหาพวกเขา“ชาเย็นพ่อมึงดิ”“เป็นไรวะ อย่าบอกนะว่าทะเลาะกับชะเอม” ภูถาม“ก็ไม่เชิง แค่กูเผลอตะคอกเอม เอมเลยไม่ยอมพูดกับกู”“มึงก็เป็นซะแบบนี้ เรื่องเมื่อวานไม่ใช่ความผิดของชะเอมเลยนะเว้ย แต่มึงกลับไปตะคอกชะเอม แล้วนี่มึงได้ไปส่งชะเอมที่คณะหรือเปล่า” ภูพูด“ก็ไปส่งก่อนมานี่แหละ”“อย่าบอกนะว่าที่ตามึงบวมเพราะนอนร้องไห้ทั้งคืนเรื่องที่เมียงอนไม่คุยด้วย” เดลว่า“...”“เฮ้อ ! ไอ้ชาเย็นกู ชะเอมทำ
รักร้าย ลูกชายมาเฟีย (อาชิ..My Hero) ตอนที่ 20 เฉยเมย [1]
“คุณยาย สวัสดีครับ” อาชิเดินเข้ามาในบ้านของชะเอมที่ตอนนี้เขาสามารถเข้านอกออกในได้เหมือนกับเป็นเจ้าของบ้านคนหนึ่ง“ไหว้พระเถอะลูก” คุณยายนุ่งขาวห่มขาวกำลังเตรียมของใส่ตะกร้าใบย่อม“ชะเอมล่ะครับ”“บอกว่าปวดหัวเลยขึ้นห้องไปอาบน้ำนอนแล้ว สงสัยจะรับน้องเหนื่อย”“คืนนี้ผมขอนอนค้างกับชะเอมนะครับ”“ดีเลย ยายจะออกไปค้างที่วัดพอดี ชะเอมจะได้มีอาชิอยู่เป็นเพื่อน นั่น นิดเตรียมของเสร็จพอดี ยายไปก่อนนะ”“ครับ สวัสดีครับ” คุณยายเดินออกไปขึ้นรถโดยมีนิดตามไปคอยดูแล“นอนแล้วเหรอครับ” อาชิหย่อนตัวลงนั่งบนเตียงนอนที่มีร่างบางนอนหันหลัง แล้วก้มลงไปหอมแก้มนวล“...” 'ทีแบบนี้ทำมาทำเสียงอ่อนเสียงหวาน'“ทำไมวันนี้นอนเร็ว รับน้องเหนื่อยหรือไง หืม ?”“...” 'ก็เพราะตัวเองนั่นแหละ'“วันนี้คุณยายไปนอนค้างที่วัด เลยให้พี่อาชิมาอยู่เป็นเพื่อนเอม”“...” 'ชิ ! ทำมาบอกว่าคุณยายให้มาอยู่เป็นเพื่อน ตัวเองมานอนเองเหอะ ทำมาอ้าง'“หิวข้าวจังเลย หิวจนปวดท้องแล้ว”“...” 'ใจแข็งไว้ชะเอม อย่าไปยอม'“โอ๊ยยยย ปวดท้อง พี่อาชิหิวข้าวจนปวดท้องจะตายอยู่แล้วครับ”“...” 'มารยาเก่ง'“เฮ้อ ! เมียไม่รัก เมียไม่สนใจ”“...” ชะเอมลุกขึ้นมาน
รักร้าย ลูกชายมาเฟีย (อาชิ..My Hero) ตอนที่ 19 ท้าทาย [2]
“มึงอย่าหวังว่าจะแย่งเอมไปจากกูได้... ไปเอม” อาชิผลักอกสายฟ้าอย่างแรง“มึงก็คอยดู ว่ากูจะทำได้ไหม” สายฟ้ายังคงพูดอย่างท้าทาย“พะ... พลอย แบม เอมกลับก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกัน” อาชิลากชะเอมไปที่รถสปอร์ตคันหรูของเขาทันที ชะเอมยังไม่ลืมที่จะเอ่ยคำลาเพื่อนใหม่ พลอย แบมก็โบกมือลาด้วยความงุนงง“โธ่เว้ย ! ทำไมเอมไม่บอกพี่ว่าไอ้สายฟ้ามันเรียนหมอเหมือนเอม” สองมือหนาทุบไปที่พวงมาลัยรถด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน เขาแทบจะควบคุมสติตนเองไม่อยู่เมื่อเห็นหน้าสายฟ้า“เอมก็พึ่งรู้วันนี้ แล้วเอมก็ตั้งใจจะบอกพี่อาชิอยู่แล้ว”“เอมแน่ใจเหรอว่าเอมตั้งใจจะบอกพี่จริง ๆ แล้วทำไมเอมไม่บอกพี่ตั้งแต่ที่โทร.หาพี่เมื่อตอนกลางวัน” เขาตวัดหางตามามองเธอ เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก“ถ้าเอมบอกตั้งแต่ตอนนั้น พี่อาชิก็จะต้องโมโหจนคุมตัวเองไม่อยู่ เอมก็เลยจะบอกพี่อาชิตอนเย็นทีเดียว พี่อาชิโกรธเอมเหรอ”“เปล่า พี่แค่ไม่ไว้ใจมัน” เขาตอบโดยไม่มองหน้าเธอ“แต่พี่อาชิก็ต้องไว้ใจเอมสิ”“...” อาชิไม่ตอบอะไรเธออีก เขาเงียบตลอดทาง ชะเอมจึงต้องนิ่งเงียบไปด้วยเพราะกลัวว่าถ้ายิ่งพูดอะไรออกไป เขาอาจจะยิ่งโมโห“พี่อาชิ” ชะเอมเอ่ยเรียกเมื่อเขาข
รักร้าย ลูกชายมาเฟีย (อาชิ..My Hero) ตอนที่ 19 ท้าทาย [1]
“ไอ้อาชิ มึงจะไปรับเอมที่คณะเหรอวะ” เดลถามเมื่อรับน้องเสร็จแล้ว กำลังยืนล้างหน้าที่เลอะสีเลอะแป้งกันอยู่ในห้องน้ำของคณะวิศวกรรมศาสตร์“ก็เออสิวะ”“กู 2 คนไปด้วย” ภูพูด“มึง 2 คนกลับไปเหอะ กูไปคนเดียวได้”“กูอยากไปส่องสาวคณะแพทย์” เดลบอก“รับน้องเหนื่อยจะตายห่ายังมีอารมณ์ไปส่องสาวอีกนะมึง”“เผื่อจะได้มีแฟนเป็นหมอเหมือนมึงบ้างไง จริงไหมไอ้ภู”“เรื่องของมึง”“ไอ้นี่ !” เดลขยิบตาให้ภู“เออ ๆ ส่องก็ส่องวะ” ภูตอบเออออตามเดลไป“จะไปก็รีบ ๆ เลย กูไม่อยากให้เอมรอ” อาชิใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กซับหน้า แล้วเดินตรงไปที่รถสปอร์ตคันหรูของเขา“มึงว่าจะมีเรื่องเปล่าวะถ้าไอ้อาชิเจอไอ้สายฟ้า” เดลพูดด้วยความกังวล“ก็รีบไปสิ จะรออะไรล่ะ ไอ้อาชิมันยิ่งใจร้อนอยู่ อย่างน้อยมึงกับกูก็ยังพอ จะยั้งมันได้บ้าง” ภูบอกพร้อมทั้งเดินไปที่รถยนต์คันหรูของเดลแล้วรีบขับตามอาชิไปทันที“มึงแน่ใจ กูเห็นมันโมโหทีไรไม่เคยมีใครเอามันอยู่สักที”“เอมไง ถ้ามีเอมมันก็ใจเย็นลง เพราะมันไม่อยากให้เอมร้องไห้เวลาที่มันเจ็บตัว”“ก็ภาวนาให้มันเป็นแบบนั้นแล้วกัน” เดลพูดด้วยความหนักใจ“จบไป 1 วัน เหนื่อยเหมือนกันนะ แต่ก็สนุก” พลอยพูด หลังจากนั่ง
รักร้าย ลูกชายมาเฟีย (อาชิ..My Hero) ตอนที่ 18 รับน้อง [2]
“เราดร็อปแล้วปีหน้าค่อยเรียนคณะเดียวกันไหม” อาชิพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง พอถึงเวลาที่ต้องแยกกันเรียนคนละคณะจริง ๆ เขาแทบจะทำใจไม่ได้ เธอกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเขา นั่งเรียนข้าง ๆ กันมาตลอด เขาถึงรู้สึกใจหายเมื่อต้องเรียนต่างคณะกันจริง ๆ“ไม่ได้ อย่างอแงสิ เที่ยงมารับเอมไปกินข้าวด้วยนะ”“ไอ้อาชิ เป็นเอามากนะมึง ปล่อยชะเอมเข้าไปได้แล้ว ถ้าชะเอมไปรับน้องสายเดี๋ยวโดนทำโทษนะเว้ย” ภูพูด“ใครกล้าทำเอมกูจะเอาให้จมตีนเลย”“อย่าโหดนักสิ พี่อาชิ ภู เดลก็ไปคณะได้แล้ว เดี๋ยวจะสาย”“อืม เที่ยงมารับนะ รักเอมนะ” อาชิบอกพร้อมใช้มือหนาข้างหนึ่งประคองกรอบหน้าแล้วก้มลงไปประทับริมฝีปากที่แก้มนวล“รักพี่อาชิเหมือนกันค่ะ”“ไปได้แล้วไอ้ชาเย็น เบาหวานกูขึ้นตาแล้วเนี่ย”“ชาเย็นพ่อมึงดิ มึงนำไปก่อนเลยถ้ารีบมาก”“ไปได้แล้วค่ะ ไปพร้อมกันเลยทั้ง 3 คน เอมจะเข้าไปที่จุดรับน้องแล้ว ไปนะ” พูดจบชะเอมก็เขย่งปลายเท้าแล้วจูบไปที่มุมปากของอาชิ แล้วเดินเข้าไปยังจุดรับน้อง อาชิก็ยืนมองจนชะเอมเดินไปจนสุดสายตา“ไปได้แล้วมึง อย่างห่วงมากนักเลย อย่างน้อยคณะแพทย์ฯ ก็ไม่มีรับน้องโหด ๆ นะเว้ย” ภูบอก“อืม ไปกันเถอะ” พูดจบอาชิก็เดิน
รักร้าย ลูกชายมาเฟีย (อาชิ..My Hero) ตอนที่ 18 รับน้อง [1]
“คุณหนูแต่งตัวอยู่บนห้องค่ะ” นิดพี่เลี้ยงของชะเอมเอ่ยบอก เมื่ออาชิมารับชะเอมไปมหาวิทยาลัยแต่เช้าตรู่ในวันเปิดเรียนวันแรก“ครับ ผมขึ้นไปหาชะเอมบนห้องนะครับ” พูดจบเขาก็เดินขึ้นไปหาชะเอมบนห้องทันที“พี่อาชิ มาแต่เช้าเลย” ชะเอมเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วเจอเขานั่งอยู่บนเตียงนอนของเธอ“มาช่วยเมียแต่งตัว” เขานั่งมองร่างบางที่เดินออกมาจากห้องน้ำที่มีเพียงผ้าเช็ดตัวพันรอบกาย เนินอกขาวผ่องนวลเนียนตาถูกดันพ้นผ้าเช็ดตัวออกมาเกือบครึ่งเต้า พูดจบเขาก็เดินเข้าไปกอดร่างบาง แล้วกดจูบไปที่บ่านวล“เมียอะไรกันคะ” ใบหน้าของเธอขึ้นสีแดงระเรื่อเมื่อถูกเขาเรียกว่าเมีย“ก็เมียคนนี้ไง” มือหนาเลื่อนเข้าไปตามรอยแยกของผ้าเช็ดตัว แล้วลูบไล้หน้าท้องแบนราบ“เอมไปแต่งตัวก่อน” ร่างบางเบี่ยงตัวหลบ แต่เขาก็ดึงรั้งเธอเข้ามากอดประชิดอกแกร่ง“เดี๋ยวค่อยแต่ง ขอรับน้องก่อน” เขาพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า จูบไล้ตั้งแต่ท้ายทอยลงมายังแผ่นหลังขาวนวลเนียนเขาจับเธอพลิกตัวให้หันหน้ามาหา แล้วช้อนสะโพกกลมกลึงขึ้นอุ้ม สองมือเล็กตวัดโอบรอบลำคอแกร่ง เรียวขาเล็กเกี่ยวรัดเอวสอบไว้อัตโนมัติ เขาอุ้มเธอมานั่งบนเตียงโดยที่เธอยังคงนั่งคร่อมอยู่บนตักแ
รักร้าย ลูกชายมาเฟีย (อาชิ..My Hero) ตอนที่ 17 ภูเก็ต [2]
“ทำไมยิ่งนับวันยิ่งหวงยิ่งหึง ไม่อยากให้ใครมองเอมเลย” อาชิกอดชะเอมจากทางด้านหลัง กดจมูกหอมดมที่ลำคอระหงของเธอ มือก็ลูบไล้หน้าท้องแบนราบของเธอ เธอก็อิงตัวพิงอกแกร่งของเขา“เอมก็หวงพี่อาชิเหมือนกัน”“ตอนนั้นไม่น่าปากดีให้เอมเรียนหมอเลย น่าจะยอมให้เรียนวิศวะฯ เสียก็ดี เราจะได้ไม่ต้องห่างกัน”“ก็ห่างกันแค่ตอนเรียนเอง”“แต่เราเรียนห้องเดียวกัน นั่งข้างกันมา 10 ปีแล้วนะ แล้วจู่ ๆ ก็จะไม่ได้นั่งเรียนด้วยกัน แล้วคณะแพทย์ฯ กับวิศวะฯ ก็อยู่ห่างกันคนละฟากเลย พี่รักเอม รักเอมมากขึ้นทุกวัน ไม่อยากอยู่ห่างเอมสักวินาทีเดียว” อาชิวางคางลงบนไหล่มน เอ่ยบอกเสียงอ่อน เมื่อนึกถึงคณะแพทยศาสตร์กับวิศวกรรมศาสตร์ที่อยู่คนละฝั่งของมหาวิทยาลัย คณะแพทยศาสตร์จะอยู่ติดกับโรงพยาบาล ส่วนคณะวิศวกรรมศาสตร์จะอยู่ฝั่งตรงข้ามอันไกลโพ้น ถ้าให้เดินก็ต้องมีขาลากกันบ้าง“เอมก็รักพี่อาชิค่ะ รักมานานแล้วด้วย” ร่างบางหันมาเผชิญหน้า ยกมือกอดรั้งลำคอแกร่งลงมาเอ่ยบอกเสียงหวาน ร่างแกร่งยกยิ้มแล้วก้มลงประกบปากอวบอิ่มทันที“ขึ้นไหม พี่ต้องการเอมอีกแล้ว นะครับ ชะเอมสุดที่รักของพี่อาชิ” เขาเอ่ยบอกหลังจากที่ปล่อยปากเธอให้เป็นอิสระ“ทำไม
รักร้าย ลูกชายมาเฟีย (อาชิ..My Hero) ตอนที่ 17 ภูเก็ต [1]
“เชี่ยภู นี่นมเด็กอายุ 14 จริงดิ” เดลพูดขึ้นเมื่อเอวากับเอรินถอดชุดคลุมออกเหลือเพียงร่างกายที่ห่อหุ้มด้วยชุดว่ายน้ำทูพีซแบบน่ารัก ๆ สีหวาน แต่ด้วยหน้าอกที่ดูอวบใหญ่กว่าเด็กในวัยเดียวกันจึงทำให้เป็นจุดสนใจ“มึงก็ดูแม่สิ” ภูปรายตาให้เดลหันไปมองพรพระพายที่อยู่ในชุดว่ายน้ำวันพีซสีชมพูลายดอกไม้ที่กำลังโพสท่าให้แทนไทถ่ายรูปอยู่อีกมุม“ได้แม่มาเยอะนี่เอง ถ้าโตกว่านี้จะขนาดไหนวะเนี่ย” เดลบอก“พี่ภูกับพี่เดลไม่ลงไปว่ายน้ำเหรอครับ” อธิเอ่ยถาม“พี่รออาชิกับชะเอมก่อนน่ะ” ภูตอบ“จะว่าไปทำไมยังไม่ลงมากันอีกวะ หรือไอ้อาชิมันจัดเอมอีกแล้ว” เดลว่าป้าบ !“เชี่ยชิ ตบซะหัวกูสั่นเลย” เดลลูบหัวตนเองป้อย ๆ เมื่อโดนฝ่ามืออาชิเข้าไปอย่างจัง“จัดพ่อมึงดิ” อาชิว่า“อธิก็ไม่บอกพี่เดลบ้างเลยว่าอาชิมันกำลังเดินมา” “บอกไม่ทันครับ เรื่องนี้อธิจะไม่ยุ่ง อธิไปว่ายน้ำดีกว่า” อธิตั้งท่าแล้ววิ่งกระโดดลงสระว่ายน้ำไปทันทีตู้ม !“อธิ !” เอวาดุอธิเสียงดังลั่น เพราะกระโดดลงไปตรงที่เอวากับเอรินกำลังเล่นน้ำจนน้ำกระจายเต็มหน้าเธอ“แบร่ ! จ้างให้ก็จับไม่ได้” อธิแลบลิ้นให้เอวาก่อนจะว่ายน้ำหนีไปจนเอวาต้องว่ายน้ำตาม“ทะเลาะกันอีก
รักร้าย ลูกชายมาเฟีย (อาชิ..My Hero) ตอนที่ 16 ชุดว่ายน้ำ [2]
“อาเดย์ครับ นี่ชะเอม แฟนของอาชิ”“สวัสดีค่ะ”“ปีนี้พาแฟนมาด้วย แต่หน้าคุ้น ๆ นะ เหมือนอาเดย์เคยเห็น”“ก็ชะเอม เด็กผู้หญิงที่อาชิเคยช่วยจากเด็กเกเรไงคะ” พรพระพายเอ่ยบอก“อ๋อ ที่อาชิบ่นกับอาเดย์ว่ารำคาญ ชอบคอยตามอาชิน่ะเหรอ”“นั่นมันเมื่อก่อนครับ ตอนนี้ไอ้อาชิเป็นฝ่ายตามติดชะเอมแล้วครับ” เดลว่า“รู้ดีนักนะมึง” อาชิว่า และนั่นก็เรียกเสียงหัวเราะให้กับทุกคนได้ไม่น้อย“กลับไปคุยกันที่โรงแรมดีกว่าค่ะ เดินทางมาเหนื่อย ๆ จะได้พักผ่อนกัน” ยูมิพูด“ไปครับทุกคน” เดย์พูด“กฤษณ์ ให้พนักงานมายกกระเป๋าของทุกคนขึ้นไปไว้บนห้องพักที่เตรียมไว้ ชะเอมพักกับอาชิใช่ไหม”“ครับอาเดย์”“ภูกับเดลพักด้วยกันเหมือนเดิมนะ ส่วนอาชิ อาเดย์เปิดอีกห้องให้แล้วกัน กฤษณ์ไปจัดการเปิดห้องพักอีกห้อง แล้วแยกกระเป๋ายกขึ้นไปไว้ตามห้องได้เลย”“ครับคุณเดย์” กฤษณ์ก้มหัวรับคำสั่ง“พี่ชะเอมขา ไปว่ายน้ำกับเอวา เอริน น้องไนท์ไหมคะ” เอวาเดินเข้ามาถาม“เอ่อ...” ชะเอมหันไปมองหน้าอาชิ“ไปสิ ไปกันหมดทุกคนนี่แหละ ไอ้ดล ไอ้ภู ไปว่ายน้ำเปล่าวะ”“ไปดิ” ภูตอบพร้อมทั้งมองหน้าเอริน“กูก็ไป” เดลตอบ“อธิไปว่ายน้ำด้วย”“งั้นก็ขึ้นไปเปลี่ยนชุด แล้วไป
