แชร์

ตอนพิเศษ จบ บาส&มะปราง [2]

ผู้เขียน: Melyssa
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-07 02:26:17

"ผมว่าเฮียกับผมเตรียมตัวเป็นลูกที่ถูกลืมได้เลย ดูท่าแล้วป๊ากับม๊าจะเห่อลูกสาวคนใหม่" บอลพูดขึ้น เมื่อพ่อกับแม่เอาแต่คุยกับมะปรางอย่างถูกอกถูกใจ

"มะปรางมาหาม๊าลูก ม๊าจะสอนให้มะปรางดูลายทอง" มะปรางเดินไปหาแม่ของบาสอย่างว่าง่าย พร้อมที่จะเรียนรู้ในสิ่งที่พวกท่านพร่ำสอนด้วยความเต็มใจ

"ป๊าถูกใจลูกสะใภ้คนนี้นะ พามาหาป๊ากับม๊าบ่อยๆ มาเรียนรู้งานร้านทอง ต่อไปร้านนี้ก็ต้องเป็นของบาส เพราะบาสเป็นคนสร้างมันขึ้นมา"

"ป๊าพูดแบบนี้เดี๋ยวบอลมันก็น้อยใจแย่"

"ไม่เลยเฮีย ผมไม่มีความรู้สึกนั้นเลย"

"บอลมันจะชอบน่ะสิ จะได้มีคนมาคอยดูแลแทน ทุกวันนี้ทำหน้าเหมือนโดนบังคับ อยากแต่จะไปเปิดร้านอะไหล่รถบิ๊กไบค์อะไรของมัน"

"พร้อมเมื่อไรก็บอกล่ะ เฮียจะลงทุนให้"

"ไม่ต้องเลยเฮีย แค่เปอร์เซ็นต์จากกำไรร้านทองก็พอแล้ว ตอนนี้ผมแค่รอให้เฮียกลับมาดูแลร้านทองนี่แหละ ผมจะได้โบยบินไปตามความฝันผมเสียที"

"คงต้องรอให้มะปรางเรียนจบก่อน"

"อีกตั้งสี่ปีไม่ใช่เหรอเฮีย ผมแก่พอดี"

"ก็ให้มะปรางมาเรียนรู้กับม๊า หลังเลิกเรียนถ้าว่างก็มาร้าน ทำให้เคยชิน เพราะยังไงอนาคตก็ต้องดูแลกิจการกันเอง ป๊าจะได้พาม๊าเที่ยวรอบโลกเสียที ถ้ารอให้แก่กว่านี
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนที่ 1 หนีออกจากบ้าน

    ยูมิ ยลดา สาวน้อยวัย 17 ปี เท่าที่จำความได้แม่ของเธอมีสามีมาแล้วสองคน ไม่รวมพ่อชาวญี่ปุ่นที่เธอไม่เคยเห็นหน้า มีเพียงคำบอกเล่าของ รตี ผู้เป็นแม่เท่านั้น...พ่อของเธอกลับประเทศของเขาไปตั้งแต่แม่ตั้งท้องเธอ เธอไม่เคยรู้ว่าทำไมพ่อถึงทิ้งเธอกับแม่ไป เพราะแม่ไม่เคยให้เหตุผล แต่เธอก็ไม่เคยร้องคร่ำครวญหาพ่อตอนยลดาอายุ 5 ขวบ แม่ของเธอพามาเช่าบ้านหลังใหม่ ทำให้เธอได้เจอกับพี่สาวใจดี พาย พรพระพาย เธอมักจะมาเล่นที่บ้านของ พรพระพายเป็นประจำ จริงๆ แล้วแทบจะกินนอนที่บ้านพรพระพายด้วยซ้ำแม่ของยลดาไม่ค่อยมีเวลาให้ กลางคืนก็ออกไปทำงานปล่อยให้เธอที่เป็นเด็กนอนหลับอยู่บ้านเพียงลำพัง เธอจึงชอบมานอนกับ พรพระพาย เพราะความที่ยลดาได้ใกล้ชิดกับพรพระพายจึงซึมซับนิสัยดีๆ ของพรพระพายไว้มาก ถ้าไม่มีพรพระพายเธอคงเป็นเด็กใจแตกไปแล้ว แต่แล้ววันหนึ่งพี่พายของเธอก็ต้องไปอยู่ที่อื่นเพราะพ่อแม่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตทั้งคู่แม่ของยลดาทำงานร้านอาหาร จะออกไปทำงานช่วงเย็นกว่าจะกลับก็ดึกดื่น บางวันก็กลับมาในเวลารุ่งเช้า เหมือนดั่งวันนี้ที่แม่ของเธอกลับมาพร้อมผู้ชายคนใหม่"ยูมิ นี่น้าวุธจะมาอยู่กับเราที่นี่ ไหว้น้าเขา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21
  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนที่ 2 รักเพื่อนสนิท

    เดย์ ตรัยคุณ บอดี้การ์ดคู่ใจของแทนไท ทั้งคู่เติบโตมาด้วยกัน ด้วยการเลี้ยงดูของคุณทิพวรรณแม่ของแทนไท กับป้าแช่ม ป้าแท้ๆ ของตรัยคุณพ่อของตรัยคุณเป็นเพื่อนกับพ่อของแทนไท ทั้งสามคนประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตตอนไปดูที่ดินสำหรับสร้างโรงงานที่ต่างจังหวัด มีเพียงคุณทิพวรรณที่รอดมาได้ ในเวลานั้นตรัยคุณมีอายุเพียง 3 ขวบ แทนไท 5 ขวบ ในระหว่างที่คุณทิพวรรณรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล ป้าแช่มเป็นคนดูแลเด็กน้อยทั้งสองคนแทนไทอายุมากกว่าตรัยคุณ 2 ปี ทั้งคู่เปรียบเสมือนพี่น้องกัน เรียนโรงเรียนเดียวกัน มหาวิทยาลัยเดียวกัน จบปริญญาโทเหมือนกัน เรียนการต่อสู้ทุกแขนงมาตั้งแต่เด็กด้วยกันทุกช่วงชีวิตของแทนไทจะมีตรัยคุณอยู่ข้างๆ แม้แต่ตอนที่ ดาริน แม่ของ อาชิ อินทัช หนีตามผู้ชายคนอื่นไป เขาก็ช่วยแทนไทเลี้ยงลูกน้อย สร้างอาณาจักรแทนไท คอร์ปอเรชั่น มาด้วยกัน แต่เขาก็รู้จักเจียมตัว ไม่เคยตีตัวเสมอแทนไท ถึงแทนไทจะคิดว่าเขาคือน้องชายก็ตามตรัยคุณมีเพื่อนสนิทผู้หญิงคนหนึ่ง คบกันมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่ง และเขา...แอบรักเพื่อนตัวเอง รักมาตลอด แต่เธอ...รักคนอื่น วันหนึ่งเขากับเธอก็ต้องแยกจากกันด้วยหน้าที่การงาน เธอต

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21
  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนที่ 3 ตัวถ่วง

    หลังจากที่ยลดาตัดสินใจหนีออกจากบ้าน เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองจะไปทางใด จะไปอยู่ที่ไหน เธอเดินไปเรื่อยๆ อย่างไร้จุดหมาย ในมือถือกระปุกออมสินรูปหมาน้อยสีขาว กอดมันไว้ราวกับเป็นที่พึ่ง เพื่อไม่ให้ตัวเองรู้สึกโดดเดี่ยวเธอเริ่มรู้สึกเหนื่อยล้า ค่อยๆ นั่งลงแถวท่ารถ ดวงตากวาดมองไปรอบๆ ผู้คนมากมาย แสงสียามค่ำคืนที่ดูคึกคักไม่ได้ช่วยให้ความรู้สึกที่โดดเดี่ยวในใจของเธอดีขึ้นเลย"หัวหิน...หัวหิน ประจวบครับ รถจะออกแล้ว" เสียงวินรถตู้ร้องเรียกลูกค้ายลดาที่กำลังนั่งคิดไม่ตกกับชีวิตตัวเอง เธอเงยหน้าขึ้นมองเมื่อได้ยินเสียงนั้น เธอนึกถึงเพื่อนของเพื่อนคนหนึ่งที่เปิดกิจการห้องพักรายวันที่ชายหาดหัวหิน ได้รู้จักกันเมื่อครั้งที่ไปเที่ยวหัวหิน"รอด้วยค่ะ" ยลดาตัดสินใจขึ้นรถตู้คันนั้นทันทีเมื่อขึ้นมานั่งบนรถเธอก็ส่งข้อความหาเพื่อนเพื่อขอเบอร์ติดต่อเพื่อนคนนั้นโชคดีที่รถตู้คันนี้ต้องไปส่งผู้โดยสารที่ห้องพักนี้พอดี"พี่ยูมิใช่ไหม" เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นในขณะที่ยลดายืนชะเง้อมองหาเพื่อนคนนั้น ที่ห้องพักสำหรับเช่ารายวัน"ใช่ๆ" ยลดาตอบ"หนูแจมนะ พอดีพี่แยมไปชุมพรกับแม่กว่าจะกลับก็คงจะดึก ก็เลยให้แจมมารอรั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21
  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนที่ 4 พบเจอ

    วันนี้ยลดาตื่นแต่เช้าพิเศษ เพราะรู้สึกอยากกินโจ๊ก เธอเดินเลียบชายหาดมาเรื่อยๆ ก็เห็นกองถ่ายพรีเวดดิ้ง รักกำลังโพสท่าให้ช่างภาพได้กดชัดเตอร์ เธอมองไปยิ้มไปให้กับคู่รักตรงหน้า ตามประสาเด็กสาวช่างฝัน"ดูเขารักกันจัง" ยลดาพูดกับตัวเอง และยิ้มให้กับภาพตรงหน้าเธอเดินเข้าไปใกล้ๆ เพราะอยากเห็นคู่รักที่สวยหล่อคู่นั้น แต่เธอเห็นแต่หน้าว่าที่เจ้าบ่าว ว่าที่เจ้าสาวยืนหันหลังให้เธออยู่"อย่างกับดารา นายแบบเลย โอปป้ามาก" เธอพึมพำ หลงใหลได้ปลื้มในตัวของว่าที่เจ้าบ่าว เหมือนเด็กวัยรุ่นทั่วไปที่เห็นคนหล่อเหลาก็ออกอาการปลาบปลื้ม"พี่พาย" เด็กสาวพึมพำกับตัวเองอย่างไม่เชื่อสายตา เมื่อว่าที่เจ้าสาวคนนั้นหันหน้ามาทางเธอเธอเดินเข้าไปใกล้กองถ่ายพรีเวดดิ้งมากขึ้น จนเธอแน่ชัดแล้วว่า ว่าที่เจ้าสาวคนนั้นก็คือพี่พายของเธอ เธอยืนรอจังหวะ เพื่อไม่ให้รบกวนการทำงานของทีมงาน เมื่อดูท่าว่าเขาถ่ายกันเสร็จแล้ว เธอจึงตัดสินใจวิ่งเข้าไปทันที"พี่พาย" ยลดาร้องเรียกพร้อมทั้งวิ่งเข้าไปหาด้วยความดีใจ"พี่พายจริงๆ ด้วย ยูมิคิดถึงพี่พาย" ยูมิสวมกอดพรพระพายไว้"ยูมิ!" พรพระพายตกใจเล็กน้อยที่เห็นหน้าเด็กสาวข้างบ้านที่เคยมาคลุกคล

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21
  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนที่ 5 พี่สาวที่แสนดี

    "ยูมิเล่าให้พี่ฟังสิว่าทำไมยูมิถึงมาทำงานที่นี่ แล้วไม่เรียนหนังสือแล้วเหรอ" พรพระพายเข้าเรื่องทันที"ยูมิหนีออกจากบ้านค่ะ" เด็กสาวบอกเสียงเศร้า"หนีออกจากบ้าน เด็กอายุสิบเจ็ดเนี่ยนะ รู้ไหมว่าอันตรายมาก แล้วยิ่งยูมิเป็นผู้หญิงด้วย""ถ้ายูมิไม่หนีออกมา แฟนใหม่ของแม่ก็จะปล้ำยูมิ แม่ก็เข้าข้างแฟนใหม่แม่ แต่เขายังไม่ได้ทำอะไรนะ ยูมิหนีออกมาได้ก่อน""โธ่ยูมิ แล้วตอนนี้ยูมิอยู่ที่ไหน" พรพระพายถึงกับตกตะลึงเมื่อได้ฟังคำบอกเล่าของเด็กสาว เธอพอจะรู้ว่าครอบครัวของยลดาเป็นอย่างไร แต่ก็ไม่คิดว่าเด็กอายุสิบเจ็ดจะเจอเรื่องเลวร้ายแบบนี้"ยูมิเช่าห้องอยู่ค่ะ เป็นห้องของเพื่อน เขาคิดแค่ค่าน้ำค่าไฟ เพราะเขาสงสารยูมิ แล้วยูมิก็ทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟที่ร้านอาหาร""ทำไมเด็กอายุสิบเจ็ดต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วยนะ เอาแบบนี้ ยูมิมาอยู่กับพี่ไหม พี่จะขอพี่แทนให้ หรือไม่ก็ไปอยู่คอนโดของพี่""จริงเหรอคะ พี่พายให้ยูมิไปอยู่กับพี่พายได้จริงๆ นะ""จริงสิ แต่พี่ต้องคุยกับพี่แทนก่อนนะ ว่าเขาจะยังไง""ขอบคุณค่ะพี่พาย พี่พายใจดีกับยูมิตลอดเลย ยูมิรักพี่พายนะ" ยลดาโผกอดพรพระพายด้วยความตื้นตัน และดีใจเป็นอย่างมาก"จ้า พี่ก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21
  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนที่ 6 เด็กใจแตก [1]

    "ชักช้าจริงๆ ฉันไม่ได้มีเวลามากพอที่จะมาเสียเวลากับเด็กใจแตกอย่างเธอนะ" ตรัยคุณเอ่ยอย่างหงุดหงิดขณะยืนกอดอกพิงรถยนต์คันหรู"แล้วใครให้มามิทราบ ยูมิก็บอกแล้วว่าจะมาเอง อยากจุ้นตามมาทำไม""ก็ฉันไม่ไว้ใจเด็กใจแตกอย่างเธอไง ขึ้นรถ" ตรัยคุณบอกก่อนจะเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถ"คำก็ใจแตก สองคำก็ใจแตก ไอ้ผู้ใหญ่ปากมอม" ยลดาว่า แต่อีกฝ่ายไม่ได้ยิน"ชิ!!!" เมื่อเข้ามาในรถเด็กสาวก็สะบัดหน้าใส่ชายหนุ่มทันที ตรัยคุณตีหน้ายักษ์ใส่ ไม่พอใจเช่นกัน ก่อนจะขับรถกลับคอนโดมิเนียมหรูริมทะเล"รออยู่ตรงนี้แหละ รอคุณแทนกับพายลงมาก่อนว่าจะเอายังไงกับเด็กแก่แดดอย่างเธอ" บอดี้การ์ดหนุ่มเอ่ยบอกเมื่อกลับมาถึงคอนโดมิเนียม เขาให้เด็กสาวรออยู่ตรงบริเวณสระว่ายน้ำของคอนโดมิเนียม"ยูมิไม่ได้แก่แดดนะ อย่ามาว่ายูมิ" ยลดาพูดด้วยอารมณ์ที่เริ่มโมโห ตอนแรกก็ว่าเธอเป็นเด็กใจแตก ตอนนี้ยังจะมาว่าเธอเป็นเด็กแก่แดดอีก"ถ้างั้นก็คงเป็นเด็กใจแตกหนีออกจากบ้าน" ตรัยคุณยังคงพูดว่าเด็กสาว โดยไม่รู้เลยว่าถ้อยคำเหล่านั้นจะทิ่มแทงหัวใจดวงน้อยเพียงใด"ยูมิไม่ได้เป็นเด็กใจแตกด้วย ไอ้ผู้ใหญ่ปากเสีย""แล้วเด็กดีๆ ที่ไหนเขาหนีออกจากบ้านมาอยู่ที่แบ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-22
  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนที่ 6 เด็กใจแตก [2]

    "ย่าทิพย์ฮับ ย่าทิพย์ไม่ไปทะเยกับอาชิ หนุกมากเยยฮับ" เด็กชายตัวน้อยวิ่งหาผู้เป็นย่าทันทีที่ลงจากรถ บอกเล่าความสนุกสนานในสถานที่ที่พึ่งจากมา"จริงเหรอคะ ถ้าย่าทิพย์ไม่ติดว่าต้องเตรียมงานทางนี้ย่าทิพย์คงได้ไปสนุกกับอาชิแล้ว""ไว้ให้พ่อแทนพาไปอีก ย่าทิพย์ไปกับอาชินะฮับ"ยลดามองย่าหลานพูดคุยกันอย่างน่ารักด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่สายตาของคุณทิพวรรณจะเหลือบมองมาทางเธอ"ตกลงค่ะ แล้วนี้ไปพาเด็กที่ไหนมา" คุณทิพวรรณเอ่ยตอบหลานชาย แล้วถามเมื่อเห็นหน้าแป้นแร้นของเด็กสาว"เป็นเด็กที่อยู่ข้างบ้านพายน่ะครับ จะมาอยู่กับเราที่นี้" แทนไทตอบ"สวัสดีค่ะ หนูชื่อยูมิค่ะ" ยลดายกมือไหว้คุณทิพวรรณอย่าง นอบน้อม"ไปไงมาไงถึงจะมาอยู่ที่นี้ล่ะ" คุณทิพวรรณเอ่ยถามอีก"เราเข้าไปคุยในบ้านกันดีกว่าครับ" แทนไทว่าพรพระพายเล่าเรื่องทุกอย่างให้คุณทิพวรรณฟัง แล้วเรื่องที่เธออยากจะส่งเสียให้ยลดาได้เรียนต่อ เด็กสาวยิ้มหน้าบานด้วยความดีใจที่จะได้เรียนต่อ"ก็อยู่ที่นี่ไป คอยช่วยงานป้าแช่ม พอเปิดเทอมก็ไปเรียน ถือว่าเอาบุญช่วยเด็กตกทุกข์ได้ยาก" คุณทิพวรรณเห็นด้วยกับว่าที่ลูกสะใภ้"ขอบคุณค่ะ ยูมิขอบคุณทุกคนมากนะคะที่เมตตายูมิ ยูมิจะช

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-22
  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนที่ 7 ผู้ชายปากร้าย...ใจร้าย [1]

    "ยูมิมากินข้าวด้วยกันสิ" คุณทิพวรรณพูดขึ้นขณะที่ทุกคนกำลังรับประทานอาหารเย็นด้วยกัน โดยมีคุณทิพวรรณ แทนไท พรพระพาย เด็กชายอินทัช และตรัยคุณ"ไม่เป็นไรค่ะ ยูมิกินกับคนอื่นๆ ในครัวจะดีกว่า" ยลดาเจียมเนื้อเจียมตัว ด้วยตนเองเป็นเพียงคนอาศัย"มาเถอะน่า แช่มด้วยมากินด้วยกัน นานๆ ฉันจะกลับมา มานั่งกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน""แต่เด็กนี่..." ตรัยคุณตั้งท่าโต้แย้ง แต่ยังพูดไม่ทันจบคุณทิพวรรณก็พูดแทรกขึ้นเสียก่อน"อย่าเป็นคนใจแคบไปหน่อยเลยตาเดย์ ยูมิไปหยิบจานข้าวมาสิ" คุณทิพวรรณว่า"ค่ะ"เด็กสาวถือจานข้าวมานั่งฝั่งตรงข้ามกับบอดี้การ์ดหนุ่ม ตรัยคุณมองหน้ายลดาอย่างไม่ค่อยพอใจนัก เธอก็จ้องหน้ากลับอย่างไม่กลัวเกรงเช่นกัน"กินข้าวกันสิ นั่งจ้องหน้ากันอยู่แบบนั้นจะอิ่มกันไหม" คุณทิพวรรณว่า เมื่อตรัยคุณกับยลดาเอาแต่จ้องหน้ากัน"ใจตรงกังเยย" อินทัชพูดขึ้น เมื่อตรัยคุณกับยลดายื่นมือมาตักถั่วลันเตาผัดกุ้งพร้อมกัน ทั้งคู่รีบชักมือกลับไป"เดย์ก็ตักให้ยูมิหน่อยสิ" คุณทิพวรรณพูด"มือก็มี ก็ให้ตักกินเองสิครับ""ตาเดย์นี่ ปากร้ายนักนะ" คุณทิพวรรณเอ่ยเสียงดุ"ไม่เป็นไรค่ะคุณทิพย์ ยูมิตักเองได้""อาชิกินกุ้งครับ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-22

บทล่าสุด

  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนพิเศษ จบ บาส&มะปราง [2]

    "ผมว่าเฮียกับผมเตรียมตัวเป็นลูกที่ถูกลืมได้เลย ดูท่าแล้วป๊ากับม๊าจะเห่อลูกสาวคนใหม่" บอลพูดขึ้น เมื่อพ่อกับแม่เอาแต่คุยกับมะปรางอย่างถูกอกถูกใจ"มะปรางมาหาม๊าลูก ม๊าจะสอนให้มะปรางดูลายทอง" มะปรางเดินไปหาแม่ของบาสอย่างว่าง่าย พร้อมที่จะเรียนรู้ในสิ่งที่พวกท่านพร่ำสอนด้วยความเต็มใจ"ป๊าถูกใจลูกสะใภ้คนนี้นะ พามาหาป๊ากับม๊าบ่อยๆ มาเรียนรู้งานร้านทอง ต่อไปร้านนี้ก็ต้องเป็นของบาส เพราะบาสเป็นคนสร้างมันขึ้นมา""ป๊าพูดแบบนี้เดี๋ยวบอลมันก็น้อยใจแย่""ไม่เลยเฮีย ผมไม่มีความรู้สึกนั้นเลย""บอลมันจะชอบน่ะสิ จะได้มีคนมาคอยดูแลแทน ทุกวันนี้ทำหน้าเหมือนโดนบังคับ อยากแต่จะไปเปิดร้านอะไหล่รถบิ๊กไบค์อะไรของมัน""พร้อมเมื่อไรก็บอกล่ะ เฮียจะลงทุนให้""ไม่ต้องเลยเฮีย แค่เปอร์เซ็นต์จากกำไรร้านทองก็พอแล้ว ตอนนี้ผมแค่รอให้เฮียกลับมาดูแลร้านทองนี่แหละ ผมจะได้โบยบินไปตามความฝันผมเสียที""คงต้องรอให้มะปรางเรียนจบก่อน""อีกตั้งสี่ปีไม่ใช่เหรอเฮีย ผมแก่พอดี""ก็ให้มะปรางมาเรียนรู้กับม๊า หลังเลิกเรียนถ้าว่างก็มาร้าน ทำให้เคยชิน เพราะยังไงอนาคตก็ต้องดูแลกิจการกันเอง ป๊าจะได้พาม๊าเที่ยวรอบโลกเสียที ถ้ารอให้แก่กว่านี

  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนพิเศษ จบ บาส&มะปราง [1]

    "พรุ่งนี้ไปหาป๊ากับม๊าเฮียนะ ไปนอนค้างสักคืน" บาสเอ่ยบอกเมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากพึ่งอาบน้ำเสร็จ"มันไม่เร็วไปเหรอคะ" มะปรางกำลังนอนเล่นเกมอยู่บนเตียง เธอรีบวางสมาร์ตโฟนลงบนเตียงแล้วลุกขึ้นมานั่งที่ปลายเตียง แสดงความกังวลออกมาให้เห็น"เฮียไม่เห็นรู้สึกเลยว่ามันเร็ว เราคบกันมาเกือบปีแล้วนะ""แล้วป๊ากับม๊าเฮียจะชอบปรางไหม ปรางไม่มีอะไรเลย แล้วพวกท่านจะคิดว่าปรางเป็นเด็กใจแตกหรือเปล่าที่ปรางมาอยู่กับเฮียแบบนี้ ปรางว่ารอให้ปรางเรียนจบก่อนดีไหม ปราง...." มะปรางคิดไปต่างๆ นานาด้วยความกลัวว่าพ่อแม่สามีจะไม่ชอบเธอ"ปราง ปรางฟังเฮียนะ ป๊ากับม๊าเฮียรู้เรื่องของเราแล้ว เฮียเล่าเรื่องปรางให้พวกท่านฟังแล้ว แล้วพวกท่านก็เป็นคนให้เฮียพาปรางไปหาเอง" บาสประคองกรอบหน้าของมะปรางให้มองมาที่หน้าของเขา เอ่ยบอกเสียงหนักแน่น"ทำไมเฮียไม่บอกปรางก่อนว่าเฮียเล่าเรื่องปรางให้ป๊ากับม๊าของเฮียฟัง ปรางกลัวว่าพวกท่านจะไม่ชอบปราง""ทำไมเป็นคนคิดมากแบบนี้" บาสรั้งมะปรางเข้ามากอดพลางลูบศีรษะทุยอย่างอ่อนโยน"..........""อย่าคิดมาก ปรางก็เป็นปราง ไม่ต้องปรุงแต่งอะไรทั้งนั้น อยู่กับเฮียเป็นยังไง อยู่ต่อหน้าป๊าม๊าก็

  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนพิเศษ 5 บาส&มะปราง [2]

    "อื้ม...เฮียโทรมามีอะไรหรือเปล่า...ซี๊ดดด" บาสกดรับทันทีที่เห็นเจ้าของสายที่โทรเข้ามาขัดจังหวะ ด้วยกลัวว่าอีกฝ่ายจะมีเรื่องด่วน"เชี้ยบาส! แล้วมึงจะรับทำเชี้ยอะไร" เสียงของเดย์ตะโกนกลับมาตามสาย จนบาสต้องยกสมาร์ตโฟนออกห่างหู"หูแทบแตก...อ๊า...แต่ตอนนี้เฮียจะแตกแล้ว...เสียวหัวมากเบบี๋...อื้มมม"บาสครางเสียงกระเส่าเมื่อมะปรางยังคงตั้งหน้าตั้งตาดูดดุนเน้นๆไปที่ปลายหัวหยัก สลับไล้เลียไปตามเส้นสองสลึงตั้งแต่โครนจรดปลาย"อื้อ..." เสียงเล็กครางประท้วงเมื่อบาสอัดกระแทกเอวส่งแก่นกายใหญ่เข้าปากรัวเร็วเมื่อใกล้ถึงฝั่งฝัน"โอ้ววว...ซี๊ดดด...เฮียจะแตกแล้ว...เบบี๋...อ๊า...อ๊าสสสสส"บาสเกร็งกระตุกไปทุกส่วนเมื่อปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าปากมะปรางหมดทุกหยาดหยด เขาทิ้งตัวลงนอนแผ่หลาหายใจหอบเหนื่อย ก่อนจะผงกหัวมองมะปรางที่นั่งอยู่หว่างขา ที่กำลังใช้หลังมือเช็ดคราบน้ำรักที่ไหลออกมาบางส่วน"มันยังแข็งอยู่เลย" มะปรางจ้องมองไปที่แก่นกายใหญ่พลางใช้นิ้วจิ้มไปมา มันก็เด้งสู้มือของเธอ"โอ้ววว...มะปราง...ซี๊ดดด...อ๊า" บาสร้องครางลั่นเมื่อมะปรางขึ้นมานั่งทับแล้วจับท่อนเอ็นใหญ่ดันเข้าไปในช่องทางรัก"อื้อออ...ของเฮ

  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนพิเศษ 5 บาส&มะปราง [1]

    "ตื่นได้แล้ว ไม่ไปโรงเรียนหรือไง" บาสใช้ปลายจมูกโด่งคลอเคลียไปตามกรอบหน้าของมะปราง"อื้ออออ กี่โมงแล้วคะ" มะปรางหลับตาถามพลางซุกหน้าเข้าหาอกแกร่ง"เจ็ดโมงแล้ว""ขอนอนอีกครึ่งชั่วโมงได้ไหม""ก็ได้ งั้นเฮียไปอาบน้ำก่อน" บาสบอกพลางจะลุกจากเตียง แต่มะปรางก็ตวัดแขนโอบกอดเขาไว้"ไม่เอา ปรางอยากนอนกอดเฮีย""อย่าอ้อนเยอะ แค่นี้ก็หลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว" พูดจบบาสก็ก้มลงไปหอมแก้มป่องหนักๆ"ปรางอยากให้เฮียหลงปรางเยอะๆ เฮียจะได้ไม่ทิ้งปราง""คิดมากนะเรา เฮียไม่มีทางทิ้งมะปรางหรอก เฮียต่างหากที่ต้องเป็นคนกลัว""กลัวอะไรคะ""กลัวว่าถ้าสักวันมะปรางเจอคนที่ถูกใจ ที่อายุไล่เลี่ยกัน มะปรางก็จะเปลี่ยนใจไปจากเฮีย""ว่าแต่ปรางคิดมาก เฮียคิดมากยิ่งกว่าปรางอีก เฮียเป็นคนให้ชีวิตใหม่กับปราง ปรางก็จะตอบแทนเฮียด้วยความรักทั้งหมดของปราง เฮียเคยฟังเพลงนี้ไหม...อายุเป็นเพียง แค่สายลมผ่านพัดไป เธออย่าคิดมากได้ไหมความรักเป็นเรื่องของหัวใจ ไม่ใช่เรื่องใดไม่ต้องคิดอะไร อายุเป็นเพียง แค่สายลมผ่านพัดไป" (#เพลงเด็กกว่าแล้วไง AB Normal)"สงสัยวันนี้มะปรางคงไม่ได้ไปโรงเรียนแล้วล่ะ ส่วนเฮียก็คงต้องโทรไปลางาน""ทำไมล่ะคะ""เห

  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนพิเศษ 4 บาส&มะปราง [2]

    บาสดูดเลียน้ำหวานที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากดอกไม้งาม แล้วสอดนิ้วแกร่งเข้าไปให้ลึกกว่าเดิม แล้วรีบชักนิ้วเข้าออกเร็วขึ้น มือหนาเลื่อนขึ้นไปบีบขยำนวดคลึงเต้าใหญ่พลางใช้ปลายนิ้วสะกิดยอดปทุมถัน"อ๊ายยยยยยยย"ร่างเล็กเกร็งกระตุกปลดปล่อยน้ำหวานสีใสออกมาอีกครั้ง นอนตาลอยตัวเบาหวิว หายใจหอบหนัก"ขอเฮียเข้าไปในตัวมะปรางนะครับ" บาสบอกหลังจากชักนิ้วออกจากร่องรักแล้วส่งเข้าปาก ดูดเลียน้ำหวานตามซอกนิ้ว แล้วแทรกกายเข้าไปอยู่กลางหว่างขา จับท่อนเอ็นร้อนถูไถขึ้นลงกับร่องรักที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหวานสีใส แล้วก้มลงไปประกบจูบริมฝีปากอิ่มพลางสอดลิ้นร้อนไปเกาะเกี่ยวลิ้นเล็ก มะปรางพยายามจูบตอบอย่างเงอะงะไม่เป็นประสาบาสค่อยๆ กดปลายหัวหยักสอดใส่เข้าไปในร่องรักทีละนิด พร้อมทั้งจูบปลุกเร่าให้เธอเคลิบเคล้มไปกับรสจูบแสนเร่าร้อนของเขา จนสามารถเข้าไปในตัวเธอได้ครึ่งลำ แต่ก็ต้องหยุดชะงักกับเยื่อบางๆ ที่ขวางทางรักบาสกอดจูบแลกลิ้น มือทั้งสองข้างบีบนวดขยำลูบไล้ไปทั่วเรือนร่าง ปลุกเร้าอารมณ์ให้ร่างเล็ก ก่อนจะถอดถอนแก่นกายใหญ่ออกมาเกือบสุดปลายหัวหยัก แล้วกดกระแทกเข้าไปใหม่ ให้ผ่านเยื่อพรหมจรรย์เข้าไปได้"อื้อออออออ" เสียงเล็

  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนพิเศษ 4 บาส&มะปราง [1]

    "ทำไมมันใหญ่จ้นล้นมือแบบนี้ นี่นมเด็กสิบแปดจริงไหมเนี่ย" บาสนวดคลึงสองเต้าใหญ่พลางพิจารณาขนาด ปากก็เอื้อนเอ่ยพึมพำ ตาก็จ้องไม่กะพริบ แล้วก็อดใจไม่ไหวรีบก้มลงเอาปากงาบงับยอดปทุมถันแล้วดูดแรงๆ"อื้ออออ ฮะ...เฮียอย่า" เสียงใสห้ามปนเสียงคราง พลางแหงนหน้ากัดริมฝีปากตัวเอง มือที่เคยทุบตีก็อ่อนแรงลงเอาดื้อๆ จนเปลี่ยนไปใช้เล็บจิกที่ไหล่แกร่งของเขาแทน บาสช้อนตามองใบหน้าจิ้มลิ้ม ที่ขณะนี้ช่างดูเซ็กซี่ยิ่งนักบาสดูดยอดปทุมถันสลับซ้ายขวา พลางลูบไล้ไปตามส่วนเว้าส่วนโค้ง แล้วผละริมฝีปากจากเต้าใหญ่ จูบไล้ลงมาเรื่อยๆ ตามหน้าท้องแบนราบมาหยุดตรงกลางกายความเป็นสาว ก่อนจะยกเรียวขาข้างหนึ่งขึ้นพาดบ่าแล้วซุกหน้าเข้าหาดอกไม้งามเรียวลิ้นตวัดสัมผัสกลีบดอกไม้อันอวบอูม แล้วแยงลิ้นร้อนชอนไชไปตามรอยแยก"ฮะ...เฮีย...ยะ...หยุดเถอะ...ฮึก...ฮึก" บาสหยุดชะงักลงเมื่อหยดน้ำตาร่วงหล่นลงมาตรงหน้าผากเขาพอดี เขาจับขาเรียวลงจากบ่า แล้วหยัดกายลุกขึ้นยืน"ทำไม มะปรางรังเกียจสัมผัสจากเฮียหรือไง ถึงไม่ยอมให้เฮียทำ" บาสเอ่ยถามชิดพวงแก้มด้วยน้ำเสียงแหบพร่า แล้วจูบซับน้ำตาให้เธอ"เปล่าค่ะ แต่ปรางกลัว กลัวว่าจะมองหน้าเฮียไม่ติดถ

  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนพิเศษ 3 บาส&มะปราง [2]

    "ทำไมห้องถึงมืดแบบนี้วะ...มะปราง!!...ทำไมถึงไม่เปิดไฟ...มะปราง!!...หายไปไหน" บาสเปิดประตูห้องเข้ามา แต่พบว่าห้องอยู่ในความมืดมิด เขาจึงเรียกขานหามะปราง แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา"ทุ่มกว่าแล้ว หายไปไหน" บาสบ่นพึมพำกับตัวเอง เมื่อไม่พบมะปรางอยู่ในห้อง"หรือว่า..." เมื่อนึกได้ว่ามะปรางหายไปไหน เขาก็รีบหยิบหมวกกันน็อคกับกุญแจรถแล้วออกจากห้องไปทันที"เฮีย! เดี๋ยวสิเฮีย เฮีย!" มะปรางร้องเสียงหลงเมื่อจู่ๆ บาสก็เข้ามายื้อยุดฉุดกระชากให้เธอเดินออกไปนอกร้าน ท่ามกลางสายตางุนงงของพนักงานคนอื่นๆ และลูกค้าที่กำลังนั่งรับประทานอาหาร"....." บาสลากมะปรางออกมายังหน้าร้าน เขามองเธอด้วยใบหน้าบึ้งตึงที่บ่งบอกว่ากำลังไม่พอใจสุดๆ"เฮียลากปรางออกมาทำไม ปรางจะทำงาน" มะปรางสลัดแขนออกจากการเกาะกุม แต่บาสก็ยังคงจับไว้แน่นไม่ยอมปล่อย"ใครให้มาทำ" บาสถามด้วยน้ำเสียงกรุ่นโกรธ"ปรางก็ทำอยู่ทุกวัน""เมื่อวานเฮียบอกปรางว่าไง""บอก? บอกอะไร""เฮียจะเป็นคนดูแลมะปรางเอง""แล้ว?""เฮียจะเป็นคนดูแลมะปรางในทุกๆ เรื่อง คำว่าดูแลของเฮียคือ เฮียจะเป็นคนดูแลทั้งค่าเรียน ค่าใช้จ่ายทุกอย่าง เฮียจะเป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด มะปรางไ

  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนพิเศษ 3 บาส&มะปราง [1]

    "ดึกแล้ว ค่อยจัดของพรุ่งนี้ก็ได้ มะปรางเข้าไปอาบน้ำก่อน จะได้นอนพัก พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนแต่เช้า" บาสบอกเมื่อเข้ามายังห้องพักส่วนตัวของเขา"แล้วจะให้ปรางนอนที่ไหนเหรอคะ" มะปรางมองไปรอบๆ ห้องนอน เพราะเท่าที่สังเกตตั้งแต่ย่างกายเข้ามาในห้องพักของเขา ห้องนี้น่าจะมีแค่ห้องนอนเดียว"ก็บนเตียงในห้องนี้" บาสบอกพร้อมทั้งปรายตามองไปที่เตียง"แล้วพี่บาสจะนอนที่ไหน ให้ปรางไปนอนโซฟาข้างนอกก็ได้นะคะ""ก็นอนด้วยกันบนเตียงนี้แหละ เตียงออกจะกว้าง""เออ...ปรางนอนดิ้นมากๆ ปรางกลัวว่าจะทำให้เฮียนอนไม่หลับ""ไปอาบน้ำ แล้วมานอนบนเตียงนี้ เดี๋ยวนี้""แต่...""ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น ไปอาบน้ำ เฮียง่วงแล้ว" พูดจบบาสก็เดินหยิบผ้าเช็ดตัวส่งให้มะปราง และหยิบของตัวเองแล้วเดินออกไปอาบน้ำยังห้องน้ำด้านนอกมะปรางที่อยู่ในชุดเสื้อยืดตัวใหญ่กับกางเกงขาสั้น เธอชะงักไปเล็กน้อยเมื่อออกมาจากห้องน้ำแล้วเจอบาสนั่งพิงหัวเตียงเล่น สมาร์ตโฟน เขาไม่ได้ใส่เสื้อ ใส่เพียงกางเกงนอนขายาว เผยให้เห็นรอยสักบนตัวของเขาอย่างชัดเจน"ปิดไฟ แล้วมานอนสิ""แล้วจะให้ปรางนอนตรงไหน""ตรงนี้" บาสบอกพลางตบเตียงตรงที่ว่างข้างๆ"เร็วสิ เฮียง่วงแล้

  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนพิเศษ 2 บาส&มะปราง [2]

    "ฉันเรียกค่าเลี้ยงดูยัยมะปรางหนึ่งล้านบาท นี่ยังถือว่าไม่คุ้มทะ...""ตกลงหนึ่งล้านบาท ต่อไปนี้ชีวิตมะปรางเป็นของผม พวกคุณห้ามมายุ่งกับชีวิตของมะปรางอีก""ได้สิ พวกฉันจะไม่มายุ่งกับมันอีก""พรุ่งนี้สิบโมงเช้ามารับเงินสดหนึ่งล้านบาทได้เลย""ตกลง พรุ่งนี้สิบโมงฉันจะมารับเงินที่นี่ แล้วอย่าคิดที่จะพายังมะปรางหนีล่ะ ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ...นี่ก็ยืนเมามึนไม่เลิก กลับบ้าน" แม่ของมะปรางพูดจบก็ลากผัวขี้เมากลับบ้านทันที"มะปราง" บาสเรียกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา"ปรางขอตัว" มะปรางปัดมือของบาสออกจากตัว เดินอย่างคนไร้ซึ่งเรี่ยวแรง"มะปรางจะไปไหน เดี๋ยวเฮียไปส่ง" บาสถามด้วยความเป็นห่วง เมื่อมะปรางเดินเหมือนคนไร้จุดหมาย"ปราง...ปรางอยากกลับห้อง ปรางปวดหัว วันนี้ปรางคงไปทำงานไม่ไหวแล้ว" พอตั้งสติได้ เธอก็หันหลังกลับเพื่อจะเดินเข้าหอพัก"เฮียไม่อยากให้ปรางอยู่คนเดียว""แต่ปรางอยากอยู่คนเดียว" พูดจบปรางก็เดินกลับเข้าไปในหอพักทันทีวันรุ่งขึ้น 10.00 น."ไหนล่ะเงิน" แม่ของมะปรางถามทันทีที่บาสกับมะปรางเดินมาถึงจุดที่นัดหมาย พวกเขามากันพร้อมหน้า พ่อ แม่ และปาร์ค"แล้วผมจะมั่นใจได้ยังไงว่าพวกคุณจะไม่กลับมายุ่งเก

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status