เหมือนชีวิตน้องน่าสงสารนะ แต่จริงๆแล้วเพชรพลอยก็มีความสุข แค่มาเจอเอเดนเท่านั้นแหละ 555 น่าปวดหัวแทนเนอะ
บริษัท เครื่องออกกำลังกายก็อก! ก็อก! เสียงเรียกจากประตูหน้าห้องตำแหน่งรองประธานบริษัท ทำให้มาคลินเงยหน้าขึ้นมอง รีบจรดลายเซ็นต์อนุมัติโครงการขยายพื้นที่ทำแบรนด์สินค้า เลื่อนแฟ้มเอกสารไปอีกมุมโต๊ะทำงาน เขารู้ดีว่าใครยืนอยู่เบื้องหลังประตูนั้น"ก้มหน้าก้มตาทำแต่โปรเจคใหม่ ไม่คิดจะไปดื่มกันมั้งหรอว่ะ " เป็นเสียงของฟรานเพื่อนสนิทนั่นเอง ก้าวเดินมานั่งฝั่งตรงข้ามกับมาคลินอย่างคุ้นเคย ทว่าใบหน้ากับหลบเลี่ยงความคิดไว้ในดวงตา"ดื่มอะไรของมึง จะทิ้งรินอยู่คอนโดคนเดียวได้ไง" มาคลินตอบกลับสั้นๆ เขานึกเสียดายอยู่เหมือนกันพอมีแฟนสาวก็ต้องทิ้งเวลาสังสรรค์กับเพื่อนฝูงปริยาย แต่ถ้าลองเปรียบเทียบกันรินเซ่สามารถสร้างความสุขและเอาใจเก่งกว่า"ติดเมียจังเลยเนอะ ว่าแต่กูเถอะเมื่อไหร่น้องพลอยจะใจอ่อนสักทีว่ะ" เขารู้ว่ามาคลินไม่พอใจกับการมีน้องสาวสักเท่าไหร่ แต่ก็ยังอยากระบายให้เพื่อนสนิทฟัง เผื่อช่วยเสนอความคิดเห็นต่างได้"มึงไม่หาใหม่ล่ะ" อีกฝ่ายตอบกับลองเชิงดู เขาเจอเพชรพลอยในคืนนั้น ดูสนิทสนมกับเอเดนอย่างน่าโมโห เขาแสดงออกชัดเจนว่าเป็นคู่แค้นกัน เธอยังยืนเฉยข้างมันราวทำตัวคือทองไม่รู้ร้อน แล้วจะบอกฟรา
"นังพลอย!!!" ศรยาตวาดเสียงดัง ยกมือชูแขนขึ้นสูงแสดงอารมณ์เกรี้ยวโมโห ตอนได้ฟังลูกสาวพูดต่อว่าส่วนเพชรพลอยผลิตน้ำตานองเต็มอาบแก้มเนียน เธอเสียใจจริงๆ ก้อนเนื้อในอกแทบแตกสลายไม่เหลือชิ้นดี เมื่อผู้เป็นแม่คนติดการพนันจนเสียคน ไม่หลงเหลือเค้าโครงนิสัยเดิมสักครั้งเดียวแก็ก! แต่ยังไม่ทันที่ศรยาจะฟาดฝ่ามือลงแก้มลูกสาว เอเดนดันเลื่อนประตเปิดกว้าง ดึงข้อมือเล็กไปยืนข้างหลังเสียก่อน สายลมยามเย็นพัดโกรกให้ใบหน้าสวยรีบปัดคราบน้ำตา"ต้องการเท่าไหร่?" เขาเอ่ยถามผ่านน้ำเสียงราบเรียบ ล้วงเอากระเป๋าสตางค์ในกางเกงสแลคด้านหลัง หยิบเงินจำนวนนึงยื่นหมายจะให้ แต่แล้วก็ชักกับอย่างเจ้าเล่ห์รอดูอาการหิวกระหายของผู้รับ ทว่ามีฝ่ามือบางรีบกระตุกชายเสื้อเชิ้ต หวังให้หยุดการกระทำสิ้นคิดเช่นนี้"จะให้เงินฉันเหรอ เอาสิฉันยกลูกสาวให้เลย" ศรยาบอกรวดเร็วไม่ได้ผ่านความคิดใด ทำอย่างลูกสาวไร้หัวใจหยิบยื่นให้ยิ่งกว่าสิ่งของ ยิ่งทำให้เพชรพลอยส่ายหน้าปฏิเสธ เธอไม่อาจรับได้กับการกระทำผู้เป็นแม่"ยกให้?" เอเดนถามเสียงเรียบกับ เหลือบมองใบหน้าสวยกำลังต่อต้านความคิดเขา"ไม่นะแม่ พลอยไม่ได้เป็นอะไรกับเขา" เธอรีบดันฝ่ามือหนาข้าง
นาทีต่อมา_"อิ่มสมใจยังล่ะ ทีนี้กลับไปได้แล้ว" จนเธอทนไม่ไหวยอมลุกไปต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปอีกกระป๋องให้คนเจ้าเล่ห์ ไม่งั้นมีหวังโดนรอบใหญ่บนโซฟาพอกินเสร็จก็นั่งพิงพนักโซฟาทำทีท่าว่าตาพร้อมจะปิด ส่วนเธออยู่ไม่สุขซะเอง กลัวว่าค่ำคืนนี้จะมีแต่เสียงครางระงมอีก"ไล่ผัวไปตากฝนจะเกินไปหน่อยมั้ง" ใบหน้าหล่อเหลาเปิดเปลือกตาชำเรือง เผยแผงกล้ามอกเป็นลอนโชว์ความแข็งแกร่ง"หยุดพูดบ้าๆนะ ฉันยังไม่มีผัวอย่าคิดเองเออเอง""ทำอย่างกับว่าฉันมีเมียเนอะ เป็นบ้าป่ะถามจริง?" ช่างน่าขบขันที่หญิงสาวเว้นระยะห่างกลัวโดนสัมผัสร่างกาย ทั้งที่ความเป็นจริงมีสตรีตั้งมากมายเสนอตัว ร่างกำยำเลือกนั่งหลังตรงจ้องใบหน้าสวยถามจริงจัง"ฉันเหนื่อยแล้ว ฝนก็หยุด..." นิ้วชี้ยาวสวยกำลังชี้ไปที่หน้าต่างเปรี้ยง!!ซ่าส์~ หญิงสาวยังพูดสื่อความหมายไม่จบประโยคดี สายฟ้าฟาดกระหน่ำจนตกใจสะดุ้งตัวเบี่ยงหาคนบนโซฟา เผลอกำจิกเสื้อเชิ๊ตตรงบ่ากว้างกระทันหัน"ฟ้าฝนยังเต็มใจอะคิดดู" คนพูดส่ายหน้าระอาเล็กน้อย"โอเค จะนอนที่นี่ใช่ไหม ได้!รอแป๊บนึง""ไม่นอนโซฟาเล็กๆ แบบนี้นะบอกเลย เอากันตั้งกี่รอบแล้วมาทำอายเพื่อ?" น้ำเสียงเข้มบอกดังพร้อมลุกเดินตาม
ชั่วโมงต่อมา_ ระหว่างที่เพชรพลอยกำลังเล่นโทรศัพท์เรื่อยเปื่อยบนเตียง ส่วนมาเฟียหนุ่มข้างกายนั่งสูบบุหรี่อ่านเอกสารจากสมาร์ทโฟนเช่นกัน เรือนร่างทั้งสองยังเปล่าเปือยไร้อาภรณ์ หลังจบบทสวาทอย่างหนักหน่วง มีผ้านวมสีชมพูอ่อนคลุมปิดไว้เท่านั้น"สมัยนี้เค้าทำงานกันได้เงินเยอะดีเนอะ" น้ำเสียงหวานพูดพึมพำบอก เหมือนดึงให้ผู้ร่วมอาศัยหันมาสนใจด้วย แล้วยื่นหน้าจอโทรศัพท์ให้ดู พบภาพพีอาร์สาวนอนกอดเงินปึกใหญ่ พอท่อนแขนแกร่งสอดใต้แผ่นบาง เธอก็เอียงนอนพิงแผงอกกว้างอย่างไม่ขัดขืน"งาน?" เป็นคำถามแรกจากเอเดน ก่อนหันคืนตำแหน่งเดิมสนใจเอกสารสำคัญที่เบนส่งมารายงาน"ก็งานนะสิ สงสัยฉันต้องรับงานให้มากขึ้น คนจะได้รู้จักแลดูมีราคา" ด้วยความที่เธอพยาม พึ่งพิงตัวเองตลอดมา เลยเลือกกระตือรือร้นอยากหาอาชีพสร้างรายได้เป็นกอบเป็นกำ แม้รู้ว่าฉาบฉวยได้เพียงไม่นาน แล้วใช้นิ้วจิ้มลงบนแผงบนเหมือนต้องการจะบอกอะไรเพิ่ม"มีอะไรว่ามาเถอะ" พูดจบคนตัวสูงก็สูบอัดสารนิโคตินเข้าปอดเฮือกใหญ่ หลังอ่านข้อความตึงเครียดมากเกินไป พอสมองปลอดโปร่งค่อยเข้านอนพักผ่อน"ที่ผับคุณ...ยังรับพีอาร์ประจำไหม รับรองว่าฉันจะไม่ลาไม่ขาด
บ้านมาคลินหลังจากได้รับโทรศัพท์ของบิดาให้มารอที่บ้าน เพื่อรับประทานเย็นด้วยกัน เพราะท่านมีบางอย่างจะบอก ร่างอรชรในชุดศึกษาเรียบร้อย รีบลงรถสาธารณะเข้าอนาเขตบ้านทันที"พี่คลิน..." แต่ยังไม่ทันจะได้ก้าวเข้าตัวบ้านดี เธอดันเห็นพี่ชายอยู่ตรงสวนข้างบ้านก่อน กำลังยืนรับลมเพียงลำพัง เธอควรหาโอกาสทักทายแม้เขาไม่ต้องการก็ตาม เผื่อว่าสักวันผู้เป็นพี่จะใจอ่อนลง"สวัสดีค่ะพี่คลิน" น้ำเสียงหวานบอก ยกมือพนมไหว้พร้อมอย่างเคารพ เพราะพี่ชายมีอายุมากกว่าถึงเจ็ดปี"....." เขาเอียงมองผู้มาใหม่เล็กน้อย ไม่ได้ตอบอะไรกับตามนิสัย แค่เพียงเห็นหน้าสวยภาพของมารดาก็แล่นพล่านในหัวสมอง ท่านป่วยด้วยโรคร้ายเสียชีวิต แต่ฝากข้อความให้ดูแลเพชรพลอยในฐานนะน้องคนนึงวันที่เธอก้าวเข้ามาพร้อมศรยา เขารู้ได้ทันทีว่าไม่ใช่เรื่องดีเลย แม่ของเธอสร้างวีรกรรมมากมาย จนบ้านหลังที่เคยสร้างความสุขวุ่นวายไปซะหมด บิดาจึงขับไล่และสั่งคนติดตาม ไม่ให้ใกล้ชิดส่วนใดของอีกบ้านต่อไป"คือพ่อบอกให้มาหาค่ะ พี่คลินมารับลมหรอคะ เย็นดีจังเลย" บรรยากาศยามเย็น ผสมกับต้นไม้สูงมากมายสร้างอากาศบริสุทธิ์ เวลาสูดดมแล้วยิ่งรู้สึกสดชื่น"เธอสนิทกับไอเดน?" เป
เวลาต่อมา_"ทำไมตาฟรานไม่มารับเราสักทีล่ะ มาคลินโทรตามให้น้องหน่อยสิลูก" เสียงทศพลพูดขึ้นหลังจบมื้ออาหารจะให้คนขับรถไปส่ง เพชรพลอยที่คอนโดแต่เธอปฏิเสธ อ้างว่าฟรานต้องการมารับเพราะนัดกันไว้แล้ว เลยพามานั่งเล่นดูรายการทีวีรอ ซึ่งเหมือนเธอพยามติดต่อแต่ปลายทางไม่รับสักที"ครับ" มาคลินล้วงเอาโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงออกมากดเบอร์ปลายทาง เขาเองก็โทรไม่ติดเช่นกันไม่ทราบสาเหตุแน่ชัด หลังเลิกงานไม่ได้ถามไถ่อะไรต่อ"เดี๋ยวพลอยนั่งรถกลับเองดีกว่าค่ะ เผื่อพี่ฟรานติดธุระอยู่" เธอออกจะคล่องตัวเวลาขึ้นรถเมล์สาธารณะ แถมมีผู้คนพลุ่งพล่านช่วงเลิกงานทั่วไป"ได้ไงกันล่ะ เราเป็นผู้หญิงนะลูกระวังไว้หน่อยก็ดี คลินไปส่งหน่อยได้ไหม" ผู้เป็นบิดาเหลียวหันไปถาม เขารู้สึกสงสารลูกสาวคนนี้เสียจริง จะซื้อรถให้ก็ไม่เอามัวแต่อ้างว่าชอบตกใจเวลาอยู่บนถนน"คือ..." เขายังไม่ทันตอบ แต่มันก็ค่อนข้างอึดอัดหากอยู่กันกับเธอภายในรถสองคน เขาไม่สามารถปั้นอารมณ์สับเปลี่ยนได้รวดเร็วขนาดนั้นแค่ไม่อยากให้บิดาต้องคิดมากอีก"พ่อคะ พลอยรู้จักคนขับรถเมล์แทบทุกคันเลยนะ ไม่ห่วงเลย" ร่างอรชรคว้ากระเป๋าสะพายเร่งรีบก่อนให้บิดาแย้งอะไรต่อ กลัวทำพ
หลายวันต่อมา_ณ ห้างสรรพสินค้า"ในวันนี้ทางห้างก็ต้องขอขอบคุณลูกค้าทุกท่าน ที่ให้ความสนใจและร่วมสนับสนุน สินค้าด้วยดีเสมอมาด้วยนะคะ" น้ำเสียงหวานพูดประกาศผ่านไมค์ลอย ขณะออกเดินบรรยากาศตามบูธต่างๆ เพื่อโฆษณาสินค้าหลากหลายแบรนด์ชั้นนำเพชรพลอยสวมชุดเดรสสีชมพูแพรวพราว ขับผิวขาวโดดเด่นเป็นที่สะดุดตาจนผู้คนเหลียวดู"อ้อ...แล้วร้านนี้ก็เป็นอีกร้านนึงนะคะ ที่นำเอาสมุนไพรธรรมชาติช่วยบำรุงผิว ได้รับความสนใจทางโลกโซเชียลอย่างมากมาย" เธอมาหยุดตรงหน้าบูธของร้านนึงซึ่งพอรู้จักกับเจ้าของ เคยร่วมงานกันในฐานะพีอาร์ถ่ายโปรโมตงานแบรนด์ เธอรีบเข้าไปทักทายและหยิบครีมบำรุง ตัวโชว์เปิดทาไล่ลูบแขนเรียวช่วงตอนที่ลูกค้ากำลังสนใจ"เดี๋ยวฉันมานะแก" เป็นเสียงของรินเซ่เอ่ยบอกกับบรรดาเพื่อนนางแบบ ยามเห็นน้องสาวคนรักอยู่ระยะไกล เธอมาร่วมงานชุดแฟชั่นโชว์อยู่อีกมุมนึงในห้างสรรพสินค้า เรียวปากสีจัดจ้านฉีกยิ้มกว้างรีบเดินก้าวส้นสูงตรงไปหา"ตัวนี้ดีจริงหรือเปล่าพลอย" รินเซ่แสร้งให้ความสนใจกับครีมทาผิว ที่เพชรพลอยกำลังไล่ทาแขนเรียวต่อหน้าลูกค้า ทำเอาเจ้าของร้านรีบนำตัวทดลองกระปุกใหม่มาเอาใจ เพราะทราบชื่อเสียงนางแบบสาวคนน
ชั่วโมงต่อมา_"น้องๆอย่าพึ่งรีบไปสิจ๊ะ ให้อาถามอะไรหน่อยได้ไหม" ชายวัยกลางคนในชุดสูทดูดี พยามส่งเสียงเรียกเพชรพลอยหลังยืนดูเธอสวมเครื่องประดับที่บูธสินค้า เขาส่งสายตาส่อประกายเพ่งมอง อายุหญิงสาวคงอยู่วัยมหาลัยคงอยากหาค่าเทอมใช้ทางลัดบ้าง"ถามอะไรหรอคะ" ร่างอรชรยอมหยุดฝีเท้า เธอจบหน้าที่พิธีกรแล้ว เตรียมตัวเดินทางกลับบ้าน หากลูกค้ามีข้อสงสัยเกี่ยวกับงาน เธอก็พร้อมอธิบายบอกก่อนได้"งานมีถึงวันไหนเอ่ย พอดีอาว่าจะแวะมาใหม่" เขาบอกด้วยคำสุภาพ เอ่ยแทนนามตามอายุวัยตัวเอง ยิ่งยืนคุยกับเธอยิ่งรู้สึกลุ่มหลง แต่เก็บอาการกลัวอีกฝ่ายจะตื่นตัว"ประมาณสัปดาห์นึงค่ะ แต่ในวันสุดท้ายมีจับรางวัลชิ้นใหญ่ด้วยอย่าพลาดนะคะ" เธอบอกรายละเอียดตามข้อมูลที่ได้รับทราบมา ยิ้มอ่อนหวานเมื่ออีกฝ่ายเป็นลูกค้าสนใจงานแบรนด์ดัง ทว่ามีอีกบุคคลนึงยืนตรงซุ้มประตูงาน ยังควงแขนกับน้องสาวมองดูเหตุการณ์อยู่"แล้วเราจะมาอีกหรือป่าว ถ้าไม่มาแล้วขอเบอร์ให้อาไว้ติดต่อหน่อยได้ไหม" เขาบอกราวกับคุ้นเคย ไม่ได้แสดงอาการประหม่าเหมือนทำติดเป็นนิสัย เพราะเวลาเจอเด็กสาวหน้าตาสวย ชอบเสนอเงินจำนวนนึงแลกกับบทบาทเมียลับๆ"เอ่อคือ...ทางงานมีเจ้า
1 ปีต่อมา_"โว๊ะ!หลบดิไอคลิน กูจะเข้าไปดูเมียกู!" เสียงของเอเดนบอกด้วยความหงุดหงิด เขาอุตส่าห์รีบพาเมียรักมาคลอดลูกที่โรงพยาบาลชื่อดังของซิลค์ เลือกขั้นตอนทุกอย่างดีที่สุดไม่สนว่าจะราคามหาศาลแค่ไหน แต่คนที่ทำให้เขาต้องอารมณ์เสียคงจะเป็นมาคลิน เดินวนไปวนมาอยู่หน้าห้องคลอดราวกับเป็นลูกตัวเอง ทั้งที่เขาคือพ่อแท้ๆยังต้องรอแพทย์ตรวจความพร้อมอยู่เลย"นั่นก็น้องกูไอห่า! หลานกูไม่น่าเกิดมาเจอพ่อปากหมาๆเลย" เขาส่ายไปหน้าแสดงออกว่าเอือมระอา ซึ่งรอบข้างมีบิดานั่งรอด้วย ท่านได้แต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ประมาณว่าเห็นเหตุการณ์แบบนี้จนทำใจชินได้แล้ว"กูจะบอกลูกกูไม่ให้เรียกมึงว่าลุงเลยไอคลิน""ลองดูสิ กูพาพลอยกลับไปอยู่บ้านแมร่ง!" ทั้งสองคนต่างแสดงออกว่ากำลังเห่อตำแหน่งใหม่ของตัวเอง เพียงไม่กี่อึดใจก็จะมีทารกตัวน้อยลืมตาดูโลกใบใหม่ ทำให้ผู้เป็นลุงและพ่อต่างกระวนกระวาย และยังห่วงเพชรพลอยว่าจะคลอดแบบธรรมชาติได้ไหม"เชิญคุณพ่อเข้าข้างในได้เลยค่ะ" และแล้วมีเสียงของพยาบาลออกมาตาม เอเดนรีบพยักหน้าให้ทศพลวางใจไม่ต้องห่วง ไม่ลืมเอื้อมมือไปดันให้มาคลินออกห่างประตู เดี๋ยวลูกเขาเกิดมาแล้วจะสับสนว่าใครคือพ่อคือลุงห้
หลายเดือนต่อมา_ เมื่องานวิวาห์ของช่วงกลางวันสิ้นสุดลง ถึงเวลาส่งตัวเจ้าบ่าวและเจ้าสาวเข้าเรือนหอ ถูกจัดขึ้นด้วยคฤหาสน์หลังโตร่ายล้อมอนาเขตมากมาย เอเดนอุ้มประคองเจ้าสาวร่างบางวางลงบนเตียงกว้าง ถูกประดับด้วยกลีบกุหลาบสีชมพูสลับแดง กระตุ้นความเร่าร้อนและปลูกสัญชาตญาณให้เจ้าบ่าวลุกเหิม สำหรับค่ำคืนนี้ต้องไม่ธรรมดาทั้งเขาและเธอ"เราไม่อาบน้ำกันก่อนหรอคะ" น้ำเสียงหวานเอ่ยบอกกับสามีป้ายแดง เธอแกล้งหลอกให้เขาไม่ทำอะไรกับเรือนร่างนี้มาร่วมเดือน เพราะอ้างว่าอยากเก็บหุ่นสวยไว้ถ่ายรูปพรีเวดดิ้ง รวมถึงทำวีดีโอพรีเซ็นต์งานแต่งงานด้วย"ลูกชายพี่มันจะระเบิดแล้วนะพลอย" เขาต้องทรมานขนาดไหน ที่เห็นเมียรักใส่ชุดเจ้าสาวได้สวยขนาดนี้ แถมยังเว้าโชว์ร่องอกชิดที่เขาหวงแหนนักหนา ร่างสูงโน้มลงไปเอื้อมรูดซิปให้คนตัวเล็ก เพียงแค่นิดเดียวก็สามารถเปลื้องได้เห็นทั้งเรือนร่าง บรากับเพนตี้ตัวจิ๋วสีขาวบริสุทธิ์ยิ่งกระตุ้นความต้องการชายร้อนแรง"พอมันหายไปตั้งเดือนกว่าพลอยเริ่มจะไม่ชินแล้ว" มือบางแทบสั่นเทาตอนช่วยสามีปลดกระดุมเสื้อเชิ้ต ทรงผมถูกเซ็ทเรียบเป็นระเบียบ ดูหล่อเหลาและโดดเด่นที่สุดในงานค่ำคืนนี้จริงๆ การห่
หนึ่งเดือนต่อมา_ "พี่เดนจะเอาพลอยไปโยนทะเลคิดดีแล้วใช่ไหม!" เป็นเสียงของร่างบางข้างกายพูดขึ้น เมื่อรถสปอร์ตคันหรูแล่นถึงจุดหมาย จอดเทียบริมฟุตบาทด้านบนหาดทรายที่ข้างหน้าเต็มไปด้วยน้ำทะเลสีเขียวมรกต"คิดดีมากๆเลยช่วงนี้ขี้บ่นจะตาย" คำตอบของเอเดนทำเอาคนฟังใบหน้าบูดเบี้ยว ร่างบางในชุดเดรสสีชมพูอ่อนนั่งกอดอกจนเขาต้องเอื้อมมือมาบีบแก้มป่อง ใจแกร่งกระชุ่มกระชวยเต้นแรงทุกวัน ไม่มีวันไหนเลยที่มีเวลาเหงาหงอยเหมือนเมื่อก่อน"ถ้างอลขึ้นมาอีกนะ คืนนี้นอนนอกห้องซะเลย""ไม่เอาหรอก ไม่ได้กอดเมียใครมันจะไปหลับลง" คนตัวสูงรีบบิดกุญแจดับเครื่องยนต์ วิ่งลงจากรถไปเปิดประตูบริการเธอเหมือนทุกครั้ง เขาไม่เคยแคร์ภาพลักษณ์ตัวเองตั้งแต่ได้กับมาคบกัน เพราะคิดอยู่เสมอว่ามันคือโอกาสครั้งสุดท้ายแล้ว"แล้วพาพลอยมาที่นี่ทำไมคะ" เกิดความแปลกใจจึงเอ่ยถาม เพราะก่อนมาเขาบอกว่ามีเซอร์ไพรส์ให้เท่านั้น คนตัวสูงคว้าเอาข้อมือเล็กเดินนำลัดเลาะไปข้างหาด ไม่ไกลนักมีซุ้มที่ตกแต่งไปด้วยผ้าสีขาวบางๆ และต้องตกใจอย่างมากคือครอบครัวเธอและบุพการีทางฝั่งเอเดนอยู่พร้อมหน้า กำลังนั่งทานอาหารพูดคุยสนุกเชียว"มาแล้วหรอหนูพลอย มานั่งนี
@ ชั่วโมงต่อมา "พ่อดีใจนะเห็นเดนแวะมาที่นี่อีก เห็นพลอยมีความสุขดีพ่อก็ไม่อยากว่าอะไรหรอก" ทศพลพูดเอ่ยด้วยน้ำเสียงโทนอบอุ่น ท่านปลื้มปริ่มใจเวลาเห็นลูกชายและลูกสาวสามารถเข้ากันได้ดี เลยชวนคนวัยหนุ่มสาวมานั่งทานบาร์บีคิวข้างบ้านรับลมเย็นๆ ครั้งนึงช่วงในอดีตตอนนั้นที่เอเดนกลับมาคลินสนิทกัน ยังเคยพาแวะมาเล่นเตะบอลมีท่านเป็นกรรมการให้อยู่เลย "ครับ ต่อไปนี้คงได้แวะมาบ่อยๆนะครับ" เอเดนตอบอย่างนอบน้อม เขาอาสายืนปิ้งบาร์บีคิวและอาหารซีฟู้ดให้สาวๆทาน ปล่อยพวกเพชรพลอยกับรินเซ่นั่งคุยเรื่องจิปาถะไปเรื่อยเปื่อย "กูไม่ต้อนรับ ไม่ว่าง" มาคลินรีบโต้ตอบ เขายืนช่วยปิ้งกุ้งแม่น้ำอีกฝั่งนึง ถ้าไม่ติดว่าแฟนสาวสั่งคงไม่อยู่ใกล้อีกฝ่ายแน่ "กูขออนุญาตมึงเหรอ" คนตัวสูงพูดกลับในเมื่อพ่อตาเป็นใจให้เขาคบหาลูกสาวซะขนาดนี้ มือหนายังจับที่คีบชี้หน้าคู่กรณีท้าทาย "เร็วๆสิคะพี่คลิน สงสารพี่รินหิวแย่เลย" เพชรพลอยส่งเสียงบอก ยามอาหารปิ้งย่างในจานหมดแล้ว "ปล่อยปลาหมึกนะไอคลิน พลอยอยากกินอยู่!" แต่แล้วเสียงของเอเดนก็โวยวายดัง เขาเดินอ้อมไปอีกฝั่งอย่างหวงตัวปลาหมึกย่างขนาดใหญ่ที่มีเพียงตัวเดียว อุตส่าห์จับผลิกตะแค
วันต่อมา_@ ADEN SPOTS CLUB"คนที่นายเรียกมา รออยู่ในห้องแล้วนะครับ" ลูกน้องมือขวาเข้ารายงานทันที ตอนรถยนต์คันหรูของเจ้านายจอดตรงด้านหน้าทางเข้า ซึ่งในเวลานี้มีลูกค้าจำนวนนึงมาใช้บริการ เลยไม่ได้วุ่นวายมากนัก"อืม" น้ำเสียงเข้มตอบกลับ ถือว่ารับทราบเรียบร้อยแล้ว เขาไม่ได้กังวลใจอย่างใดเลย มือหนาโยนกุญแจรถยนต์คันหรูให้บอดี้การ์ดขับนำไปจอดที่จุดเก็บ แล้วมุ่งเดินไปยังห้องประจำตำแหน่งแก็ก! เมื่อร่างสูงเข้าประตูมาพบกับคนที่ให้เบนตามหาตัว นั่นคือศรยามารดาเพชรพลอยนั่นเอง หญิงวัยกลางคนยังดูทรุดโทรมไม่ได้ต่างจากนักพนันทั่วไป"คุณให้ลูกน้องไปตามฉันมีอะไร จะให้เงินฉันงั้นเหรอ""ครับ สักสองปึก" เอเดนเดินมาทิ้งกายตรงเก้าอี้เจ้าของบริษัท เขายินดีถ้าต้องเสียเงินจำนวนนี้แลกกับความสุขเพชรพลอย ไม่อยากให้เธอต้องรู้สึกผิดกับการดูแลมารดา"เอาสิ เอามาเลย อยากได้อิพลอยก็เอาไปเลย" พอได้ยินถึงมูลค่าเงิน แววตาของคนติดการพนันรีบลุกโหม แสดงออกอย่างกระตืนรือร้นว่าต้องการมัน จนลืมไปว่าคำพูดนั้นหมายถึงลูกสาวแท้ๆ"ว่าแล้วเชียวต้องเป็นแบบนี้ ไอเบน!" น้ำเสียงเข้มตะโกนเรียกลูกน้องทันที ร่างสูงเอนพิงพนักเก้าอี้ท่าทางใจ
แอร๊ดดด~~ เมื่อประตูบานใหญ่ถูกเปิดออกด้วยฝีมือบอดี้การ์ด ยามครอบครัวของเอเดนรวมถึงน้องสาวฝาแฝดพาหลานตัวน้อยมาเซอร์ไพรส์ เพราะรู้ข่าวจากคนสนิทของลูกชายจึงอยากจะพบปะทำความรู้จักใครคนนึง "ว๊ายย!ตายแล้วตาเดน!!!" ผู้เป็นแม่โวยวายเสียงดังลั่น ยามเข้ามาพบสภาพลูกชายกำลังนอนกกหญิงสาวบนโซฟาเนื้อตัวค่อนข้างล่อนจ้อน สวมใส่เสื้อผ้ากันน้อยชิ้น อยู่ตรงกลางห้องโถ่งใหญ่แทนที่ลูกชายตัวดีควรหลับนอนในห้องส่วนตัว ส่วนนาเบลรีบยกมือปิดตาไลเกอร์เพราะไม่อยากให้เห็นภาพลักษณ์ของผู้เป็นลุง คราวแรกตั้งใจว่ามาเซอร์ไพรส์และอยากเห็นกิริยาเวลาพี่ชายมีหญิงสาวข้างกาย"หื้ม...แม่!"/"เอ่อ..." เอเดนและเพชรพลอยต่างตกใจตื่นตามกัน รีบสะดุ้งตัวลุกนั่งเธอพยามดึงผ้าห่มผืนบางปิดคลุมเรือนร่าง เนื่องจากยังใส่ชุดนอนเพียงชิ้นเดียว ใบหน้าสวยมุดหลบใส่ใต้ท่อนแขนใหญ่ เธอกับรู้สึกอับอายมากกว่าที่ทำตัวดั่งผู้หญิงไร้ค่า สมยอมให้ผู้ชายก่อนคบหาผ่านทางผู้ใหญ่"แกทำอะไรเนี้ยตาเดน ไปเอาลูกใครเค้ามา!" โนวาโวยวายลั่น ไม่คิดว่าลูกชายจะชิงสุกก่อนห่ามถึงเพียงนี้ แต่ก็ถูกสามีดึงแขนห้ามไว้ เพราะพวกท่านเองที่เข้ามาไม่บอกก่อนล่วงหน้า"รีบไปจัดการตั
@ คอนโดเอเดน "เจ็บขนาดนี้ทำไมไม่ไปโรงพยาบาลคะ ช้ำในตายได้เลยนะ" เพชรพลอยส่งเสียงบ่นระอา ให้คนเจ็บที่ดื้อด้านไม่ยอมไปหาหมอตรวจร่างกาย เขานั่งตรงโซฟาหลังอาบน้ำกันเสร็จแล้ว สวมเพียงกางเกงขายาวตัวเดียวปล่อยท่อนบนให้ทายาแก้ฟกช้ำเอานาฬิกาเกือบเข้าสู่ช่วงตีห้าทั้งสองคนต่างสลับหาวนอนเป็นระยะ สาเหตุที่เธอไม่กลับไปพร้อมมาคลิน เพราะกลัวบิดาเห็นเรือนร่างสภาพมอมแมมพาลจะตกใจเอาได้ เลยอ้างว่าให้เอเดนไปส่งคอนโดตัวเองง่ายกว่า"ฉันอึดกว่านั้นเธอน่าจะรู้ตอนอยู่บนเตียงดี" คนพูดเผยความหื่นกระหายผ่านสายตา บนใบหน้าสวยยังมีน้ำตาไหลเต็มแก้มเนียน กระตุ้นให้เขานึกถึงช่วงเหตุการณ์ตอนนั้น เลยจับฝ่ามือบางหยุดการดูร่างกำยำก่อน รู้ดีว่าเธอเองคงโดนกระทำมาเช่นกัน รอยแดงต่างๆตามแขนน่าจะบอกได้ดี"ทะลึ่งแบบนี้ไม่ต่ายง่ายๆหรอกเนอะ" ผิวขาวละเอียดเห่อร้อนตรงแก้มเนียนสองข้าง เขาเล่นทำกับว่าเธออายไม่เป็นบ้างหรือไง"พลอย...." น้ำเสียงเข้มพูดเอ่ยตัดบทอารมณ์ราวคนละคน ระหว่างมองเข้าไปดวงตาคู่สวยระยใกล้ เขารู้ใจตัวเองดีแล้วว่าคิดกับเธอยังไง ไม่น่าปล่อยให้มีเหตุการณ์ในห้องแบบนั้นด้วยซ้ำ เพชรพลอยจะไม่ได้โดนอุ้มไปแน่ๆ"รีบพูดมาเถอะ
ผลั๊วะ! ตุ๊บ! "พี่คลินช่วยเขาด้วย...ฮือ..ไม่นะ" เสียงของหญิงสาวกำลังร้องสะอึก ไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่าทนมองคนตัวสูงเจ็บปวดไม่ไหว ในเมื่อคาลาสมีอาวุธอยู่ในมือแถมยังพกมีดสั้นควงเล่นไปมา แล้วอีกฝ่ายจะต่อสู้ได้ยังไง"มึงรีบช่วยน้องมึงสิว่ะไอโง่เอ้ย!" เอเดนหันมาบอกมาคลินเพียงเสี้ยววินาที เขายอมเจ็บตัวได้ให้อีกฝ่ายตายใจ เพื่อที่เพชรพลอยจะได้โดนช่วยเหลือ เขาวางแผนให้ลูกน้องจัดการ แต่ก็ไม่เข้าใจถึงได้ชักช้านัก"ไอเชี้ยเดน!" คนบอกเกิดความรู้สึกลำบากใจ ถ้าสักทางนึงอีกฝั่งนึงก็ไม่รอดแน่ จะหันซ้ายหันขวาก็ดูอันตราย เขารีบก้มหยิบท่อนเหล็กมาแต่ไลลาดันจับตาดูทุกวินาที"มึงยอมตายเพื่อผู้หญิงจริงๆหรอว่ะ ทำไมกูไม่จับตัวมาให้เร็วกว่านี้ เอาแมร่งมาทำเมียไงดีไหม" คาลาสพูดอย่างผู้ชนะ ไม่คิดเลยว่าเวลานี้จะเอาชนะศัตรูที่มีความแค้นมายาวนานด้วยผู้หญิงคนเดียว เขายกท่อนเหล็กขึ้นสูงตอนอีกฝ่ายกำลังทรุดลงนั่งกับพื้น แต่แสร้งแข็งแกร่งยันทรงตัวอยู่"มึงยังเมายาไม่เลิกหรอว่ะ ถึงกูตายมึงก็ยุ่งกับเมียกูไม่ได้!" ใจแกร่งมันเต้นระรัว ยามเห็นสัญญาณบางอย่างของลูกน้องอยู่ตรงริมหน้าต่างชั้นบน แม้เขากำลังจะรับแรงฟาดของท่อนเหล็กอีก
@ โกดังร้าง เอี๊ยด!!!!!เสียงรถยนต์คันหรูสองคันวิ่งมาด้วยความเร็วสูง แข่งกับเวลาเร่งรีบเพียงไม่ถึงชั่วโมง เบรกจอดกระทันหันเมื่ออยู่หน้าสถานที่ในตอนนี้ตีสาม หลังคู่อริตัวฉกาจส่งโลเคชั่นให้"ไอคลิน!"/"ไอเดน!" ชายหนุ่มสองคนรีบรถลง พวกเขาบังเอิญเจอกันในเวลาฉุกเฉิน เพราะเรื่องของหญิงสาวคนสำคัญแต่ต่างที่สถานะเท่านั้น"กูจะไปช่วยพลอยเอง มึงดักอยู่ข้างนอกอย่าวุ่นวาย!" เอเดนพูดสั่ง แค่เขาสู้กับอีกฝ่ายก็พอแล้ว แม้มันสั่งห้ามไม่ให้พาลูกน้องมาเขาไม่มีทางกลัวหรืออ่อนข้อให้เด็ดขาด มือหนาข้างถือกระเป๋าสีดำพร้อมเงินสดเก้าหลักอัดแน่น มันดูไร้ค่าไปเลยถ้าเทียบกับคนถูกจับตัว "นั่นน้องกู มึงคนนอกอย่าเสือก!" มาคลินตอบกลับแบบไม่คิดชีวิต เขาถือกระเป๋าเงินสดจำนวนนึงอยู่ในนั้นเช่นกัน เอามาเป็นค่าไถตัวน้องสาวแม้รู้ว่าอีกฝ่ายต้องคิดไม่ซื่อ"มึงสิไอเวร ทีนี้มาเรียกน้องสาว กูดูแลน้องมึงมาก่อนมึงซะอีก" มันน่าโมโหมากกว่าเดิม เขาดูแลสารพัดเรื่องของคนตัวเล็กมาตั้งนาน อีกฝ่ายกับมาแย้งพึ่งสำนึกลำดับญาติพอเอเดนได้พูดต่อว่าเสร็จ เขารีบเดินดุ่มเข้าด้านในทันที มีชายชุดดำเพียงไม่กี่คนยืนคุมสถานที่ ดูผิดสังเกตุไม่น่าไว้ใจ