หลายวันต่อมา_ณ ห้างสรรพสินค้า"ในวันนี้ทางห้างก็ต้องขอขอบคุณลูกค้าทุกท่าน ที่ให้ความสนใจและร่วมสนับสนุน สินค้าด้วยดีเสมอมาด้วยนะคะ" น้ำเสียงหวานพูดประกาศผ่านไมค์ลอย ขณะออกเดินบรรยากาศตามบูธต่างๆ เพื่อโฆษณาสินค้าหลากหลายแบรนด์ชั้นนำเพชรพลอยสวมชุดเดรสสีชมพูแพรวพราว ขับผิวขาวโดดเด่นเป็นที่สะดุดตาจนผู้คนเหลียวดู"อ้อ...แล้วร้านนี้ก็เป็นอีกร้านนึงนะคะ ที่นำเอาสมุนไพรธรรมชาติช่วยบำรุงผิว ได้รับความสนใจทางโลกโซเชียลอย่างมากมาย" เธอมาหยุดตรงหน้าบูธของร้านนึงซึ่งพอรู้จักกับเจ้าของ เคยร่วมงานกันในฐานะพีอาร์ถ่ายโปรโมตงานแบรนด์ เธอรีบเข้าไปทักทายและหยิบครีมบำรุง ตัวโชว์เปิดทาไล่ลูบแขนเรียวช่วงตอนที่ลูกค้ากำลังสนใจ"เดี๋ยวฉันมานะแก" เป็นเสียงของรินเซ่เอ่ยบอกกับบรรดาเพื่อนนางแบบ ยามเห็นน้องสาวคนรักอยู่ระยะไกล เธอมาร่วมงานชุดแฟชั่นโชว์อยู่อีกมุมนึงในห้างสรรพสินค้า เรียวปากสีจัดจ้านฉีกยิ้มกว้างรีบเดินก้าวส้นสูงตรงไปหา"ตัวนี้ดีจริงหรือเปล่าพลอย" รินเซ่แสร้งให้ความสนใจกับครีมทาผิว ที่เพชรพลอยกำลังไล่ทาแขนเรียวต่อหน้าลูกค้า ทำเอาเจ้าของร้านรีบนำตัวทดลองกระปุกใหม่มาเอาใจ เพราะทราบชื่อเสียงนางแบบสาวคนน
ชั่วโมงต่อมา_"น้องๆอย่าพึ่งรีบไปสิจ๊ะ ให้อาถามอะไรหน่อยได้ไหม" ชายวัยกลางคนในชุดสูทดูดี พยามส่งเสียงเรียกเพชรพลอยหลังยืนดูเธอสวมเครื่องประดับที่บูธสินค้า เขาส่งสายตาส่อประกายเพ่งมอง อายุหญิงสาวคงอยู่วัยมหาลัยคงอยากหาค่าเทอมใช้ทางลัดบ้าง"ถามอะไรหรอคะ" ร่างอรชรยอมหยุดฝีเท้า เธอจบหน้าที่พิธีกรแล้ว เตรียมตัวเดินทางกลับบ้าน หากลูกค้ามีข้อสงสัยเกี่ยวกับงาน เธอก็พร้อมอธิบายบอกก่อนได้"งานมีถึงวันไหนเอ่ย พอดีอาว่าจะแวะมาใหม่" เขาบอกด้วยคำสุภาพ เอ่ยแทนนามตามอายุวัยตัวเอง ยิ่งยืนคุยกับเธอยิ่งรู้สึกลุ่มหลง แต่เก็บอาการกลัวอีกฝ่ายจะตื่นตัว"ประมาณสัปดาห์นึงค่ะ แต่ในวันสุดท้ายมีจับรางวัลชิ้นใหญ่ด้วยอย่าพลาดนะคะ" เธอบอกรายละเอียดตามข้อมูลที่ได้รับทราบมา ยิ้มอ่อนหวานเมื่ออีกฝ่ายเป็นลูกค้าสนใจงานแบรนด์ดัง ทว่ามีอีกบุคคลนึงยืนตรงซุ้มประตูงาน ยังควงแขนกับน้องสาวมองดูเหตุการณ์อยู่"แล้วเราจะมาอีกหรือป่าว ถ้าไม่มาแล้วขอเบอร์ให้อาไว้ติดต่อหน่อยได้ไหม" เขาบอกราวกับคุ้นเคย ไม่ได้แสดงอาการประหม่าเหมือนทำติดเป็นนิสัย เพราะเวลาเจอเด็กสาวหน้าตาสวย ชอบเสนอเงินจำนวนนึงแลกกับบทบาทเมียลับๆ"เอ่อคือ...ทางงานมีเจ้า
สนามแข่งรถ"นายครับ" เบนพูดเอ่ย ขณะเข้ามารายงานพร้อมถือสมาร์ทโฟนเครื่องใหญ่ให้เจ้านายดูภาพ หลังเขาเช็คกล้องวงจรปิดคอนโดเพชรพลอย เหตุใดถึงยังไม่เข้าสถานที่พักผ่อน"เหมือนกูเคยสั่งไปแล้วทำไมไม่จำว่ะ!" เอเดนกระแทกน้ำเสียงใส่ด้วยความโมโห ภาพชายหนุ่มคู่หญิงสาวกำลังนั่งทานอาหาร ร่ายล้อมผ่านบรรยากาศโรแมนติก ทีเวลาพบเจอเขาดันทำเหมือนคนแปลกหน้าไม่รู้จักกันเลย ฝ่ามือหนาจับถุงมือใส่ลวกๆ กระโดดขึ้นมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ ออกแบบสำหรับแข่งรถค่ำคืนนี้ ดัดแปลงดีไซน์รอบคัน สีสันโดดเด่นรวมถึงขนาดความเร็วไม่เป็นรองใคร เลื่อนปิดกระจกหมวกนิรภัย เก็บนัยน์ตาคมส่อเปลวไฟตามอารมณ์เดือดดาล"สั่งอะไรครับนาย?" เบนเอียงหน้าถามอย่างสงสัย แม้จะเข้าใจว่าเจ้านายกำลังลุ่มหลงกับเพชรพลอย แต่เขาก็ไม่ได้แสดงออกถึงขั้นพัฒนาความสัมพันธ์ ที่รู้กันอยู่ว่ามีเรื่องอะไรคั่นกลาง"ไอเชี้ยเบน!!!" น้ำเสียงเข้มตวาดดัง เขาก็แสดงท่าทีไม่พอใจอยู่ชัดๆ ลูกน้องคนสนิทเป็นถึงมือขวา ยังยั่วยุอารมณ์วอนโมโหหนักกว่าเดิม เขาจับคันเร่งบิดกระตุ้นเสียงดัง ระบายความร้อนในอกที่มันพลั่งพลู ผู้ชมมากมายรอดูการแข่งขัน ส่งเสียงกรีดเชียร์ดังสนั่นเมื่อรู้ว่าใครล
หลายวันต่อมา_"อีกแล้วหรอ เจ้านายพี่เบนทำไมเอาแต่ใจแบบนี้ล่ะ" เธอว่าให้เจ้านายของเบนทันที แม้เขาจะช่วยให้เธอได้ป้ายบัตรพนักงานประจำ แต่ไหงถึงไม่ให้ออกไปรับลูกค้า บังคับให้นั่งอยู่ตรงบาร์เครื่องดื่มคอยยกเสิร์ฟเท่านั้น แล้วแบบนี้เท่ากับเธอเสียโอกาสได้ทิปพิเศษ จากพวกนักท่องเที่ยวหมดเวลาเปล่าประโยชน์"นิสัยปกตินะ แต่เราอย่ามีปัญหาเลยไม่ใช่ว่ามีใครทำได้นะ เงินเดือนขนาดนี้อ่ะ" เขาเป็นคนเดินเรื่องสั่งฝ่ายบุคคลให้รับตำแหน่งใหม่โดยไร้ข้อชี้แจง แต่เรื่องเงินเดือนหกหลักนั้น เจ้านายจะจ่ายเอง ไม่บอกให้ทราบกันมีปัญหากับพนักงานคนอื่นภายหลัง"ไม่ถามความเห็นกันบ้างเลย" ร่างอรชรในชุดเดรสปิดหัวไหล่ด้วยผ้าบางๆ แต่เว้าลึกโชว์ร่องอกตามเนื้องานสถานที่ หลังจากเจอกันครั้งสุดท้ายบนห้างสรรพสินค้าเขาก็ไม่ได้มายุ่งเกี่ยวอะไรกับเธออีกนอกจากติดต่อผ่านลูกน้องมือขวา คอยจัดแจงเรื่องงานให้แถมเซ็นต์สัญญาห้ามรับงานกลางคืนที่ไหนด้วย"เอาเถอครับ ทำงานให้สมกับที่ว่าจ้างไม่งั้นจะโดนคนอื่นนินทาเอา" เลยเอ่ยเตือนอย่างหวังดี ไม่มีมิตรแท้ในสถานที่แบบนี้แน่ เขาพูดคุยได้เพียงพักเดียวเท่านั้น ต้องรีบดูแลตรงมุมอื่นต่อ เลยปล่อยเธอเกา
"พูดบ้าอะไรออกมา ฉันกับคุณเราไม่ได้...อุ๊บ!!" ยังไม่ทันได้แย้งบอกจบคำพูด เธอถูกรั้งไปกระแทกชนแผงอกกว้างเขาก้มลงบดขยี้จูบเร่าร้อนรวดเร็วจนไม่ให้อีกฝ่ายได้ตั้งตัว ไม่สนใจสายตาหลายคู่หันมอง โดยฝ่ามือหนาป้องไว้ปิดไว้ตรงแก้มเนียนกันภาพลักษณ์คนตัวเล็กเสียหาย ทว่าลืมไปการกระทำแบบนี้ในสถานที่อโคจรย่อมธรรมดา"จะเปลี่ยนคำพูดไหมว่ะ!" เอเดนยังกดน้ำเสียงต่ำบอก ยามถอนจูบออกราวเสียดาย ใช้หัวแม่มือปาดคราบน้ำลายบนเรียวปากสีชมพู เขาไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันทำไมถึงได้ปล่อยนิสัยเอาแต่ใจทำลายสถานที่ทำงานตน จนลืมว่ามีคนรู้จักมากมายอยู่ระยะใกล้ ลืมรักษาภาพพจน์เพียงเพราะหญิงสาวแสดงท่าทีรังเกียจ"คุณมันเลว..." เพชรพลอยเอ่ยบอก ดวงตากลมมีน้ำตาปริ่มเกือบไหล เขาสร้างความอับอายแก่เธออย่างมาก ไหนจะเพื่อนร่วมงานไม่รู้มองเห็นด้วยหรือเปล่า หากวันใดกลับมาทำงานไม่ต้องโดนนินทาที่เบนเคยเตือนเหรอ"กินกันเลยมื้อกูเลี้ยงเอง ส่วนเธอมานี่!" เอเดนทิ้งท้ายบอกคนในกลุ่ม ก่อนลากคนตัวเล็กเดินตามมาทางวีไอพี ซึ่งมีแค่ลูกน้องยืนตรวจเข้มพอถึงลานจอดรถ เธอรีบสะบัดทิ้งไม่พอใจ แต่เขาดันไหล่มนให้ร่างอรชรยืนพิงด้านข้างตัวรถ ใช้เรี่ยวแรงกำยำที
ณ โรงพยาบาลชื่อดัง"ระหว่างนี้พยามอย่าใช้งานข้อเท้าข้างซ้ายประมาณ6-8สัปดาห์นะคะ สามารถประคบเย็นดูแลเบื้องต้นไปก่อนได้ หมอจะให้ยาทาและยากินตรงตามเวลานะคะ" แพทย์หญิงวัยกลางคนบอก หลังทำการตรวจให้เพชรพลอยจนเสร็จสิ้น ใช้ผ้าพันข้อเท้าไว้ให้ชั่วคราว เพราะผลจากฟิล์มเอกซเรย์กระดูกไม่แตกหักอะไร เป็นแค่บวมอักเสบของกล้ามเนื้อเพียงเท่านั้น"แล้วถ้าจำเป็นต้องเดินบ้างล่ะคะ มันจะหายช้าหรือเปล่า" เธอยังถามต่ออย่างสงสัย สลับกับมองหน้าบุคคลต้นเหตุที่ทำให้เธอต้องวิ่งหนี ส่วนอาการเจ็บไม่ค่อยเท่าไหร่แล้ว หรือเป็นผลจากยาทาซึ่งผสมยาชาไปด้วย"ใช้ไม้ช่วยพยุงก็ได้นะคะ หรือให้แฟนเราช่วยดูแลไปก่อน บางทีอาจจะไม่เกินเดือนนึงหรอก วัยรุ่นหนุ่มสาวแผลจะหายดีกว่าพวกคนแก่""ไม่...ค่ะ ขอบคุณนะคะ" เธอจะเอ่ยปฏิเสธสักหน่อย ดันโดนคนข้างกายกระตุกลำแขนเรียวห้ามปราม เขารีบควักมือเรียกเจ้าหน้าที่รถเข็นเข้าห้องตรวจ ช่วยประคองร่างอรชรเปลี่ยนตำแหน่งนั่ง ก่อนออกคำสั่งบอกอีกฝ่ายว่าจะเป็นคนดูแลเอง"คุณทำคนเข้าใจผิดอีกแล้วนะ เดี๋ยวแฟนคุณก็เห็นหรอก สงสารคนดีๆแบบนั้น" เจ้าหน้าที่เวรเปลมีตั้งมากมาย เขาจะอาสามารับผิดชอบแสร้งเข็นรถดูแลคนเจ็บท
"อื้อ...คุณใส่เลยนะ...." ร่างอรชรทนการปลุกเร้าไม่ไหว จับข้อมือใหญ่เขย่าร้องขอ เสมือนเธอมีอารมณ์ร่วมเมื่อยามนิ้วชี้ยาวกระทุ้งใส่ร่องสวาท สมองขาวโพลนพล่าเบลอ ลืมอาการง่วงนอนก่อนหน้าหายเป็นปลิดทิ้ง"เธอแน่ใจนะ ถ้าขาถ่างขึ้นมาจะด่าทีหลังไม่ได้แล้ว" น้ำเสียงแหบพล่าบอก เขาอดทนมาตั้งนานนึกว่าเธอจะปฏิเสธ ร่างกำยำรีบชันตัวขึ้นในผ้านวมเปลื้องเสื้อถอดออกรวดเร็ว ก่อนแทรกกลางระหว่างโคนขาอ่อนจับชายกระโปรงชุดนอนถลกถอดทางศีรษะเล็ก ก้มลงบดขยี้จูบเร่าร้อนให้คนใต้ล่างระทวยอ่อนปั่ก~"อื้อ..เดน...บะเบาก่อน.." น้ำเสียงหวานเกือบขาดช่วงบอก หลังห่างหายเซ็กส์ไปร่วมเดือน ร่องชุ่มฉ่ำเหมือนจะปิดสนิทฉีกแยกออกตอนสอดใส่ เธอโน้มลำคอหนาลงจูบเงะงะตามประสบการณ์ที่อีกฝ่ายสั่งสอน ฝ่ามือบางลูบไล้ไปทั่วแผ่่นหลังกว้าง มันเสียวสยิวซ่านทุกอณูขุมขน"อีกแล้วนะ..แม่สาวน้อย" คนตัวสูงไม่ได้โกรธอย่างใด เวลาหญิงสาวจงใจใช้คำสนิทสนม ริมฝีปากหยักไล่จูบทั่วใบหน้าสวย ลากลิ้นเลียถึงติ่งหูบางขบเม้มเบาๆ ก่อนขยับถึงซอกคอระหง ซุกไซร้ดมกลิ่นกายสาวหอมละมุนยิ่งร่องคับแคบบีบรัดลำเอ็น เขายิ่งตอบสนองส่วนล่างด้วยการกระแทกแรงๆใส่ สะลัดผ้านวมออกให้พ
@ เช้าวันใหม่"ตื่นได้แล้ว ตื่นเดี๋ยวนี้นะ!" เสียงขอคนตัวเล็กพยามโวยวายเสียงดัง หลังเธอพยามปลุกเขามาตั้งนาน ฝ่ามือบางกระหน่ำใส่บ่ากว้างไม่หยุดหย่อน แม้ข้อเท้าเจ็บก็ยังไม่มีผลอะไร จนร่างอรชรอาบน้ำแต่งกายพร้อมไปเรียนเรียบร้อยแล้วคงเป็นลูกน้องเขาจัดเตรียมชุดนักศึกษาไว้ให้ คาดว่าซื้อใหม่เพราะไม่ใช่ไซส์เดิม แต่ถึงอย่างไรเวลานี้เธอไม่ควรเรื่องมาก แค่ได้ใช้ชีวิตปกติคงดีกว่า"โว๊ะ!..แหกปากอะไรของเธอ!" คนถูกปลุกก่อนเวลาตื่นรีบส่งน้ำเสียงหงุดหงิดแสดงออก ผ่านใบหน้าหล่อเหลาไม่สบอารมณ์ ก่อนลุกนั่งชันพิงหัวเตียงตั้งสติ"ไหนบอกว่าจะไปส่งไง อยู่สูงขนาดนี้ฉันจะลงไปไหวไหมเล่า" เพชรพลอยแสดงสีหน้างอค้ำ ทิ้งกายลงนั่งข้างเตียงยกมือกอดออกอย่างตัดพ้อ เธอไม่น่าพลาดให้ตัวเองเจ็บตัวเลย คนต้นตอก็ไม่สนใจอีก เธอยกเท้าข้างที่ยังพันผ้าไว้ เขยิบไปพาดหน้าตักแกร่งให้อีกฝ่ายรับรู้"ก็บอกดีๆสิ แหกปากขนาดนี้นึกว่ามีคนตาย" เขาดันขาเรียวออกระงับอารมณ์บางอย่างในกายชาย หญิงสาวคงลืมว่าใส่กระโปรงสั้น เห็นเนินสามเหลี่ยมอวบอูมน่าบีบขยี้"คุณนั่นแหละตาย หรือจะเรียกพี่เบนให้ขึ้นมารับดีกว่า" เธอไม่ใช่คนโง่ซะหน่อย เคยกดเมมเบอร์ของเบ
1 ปีต่อมา_"โว๊ะ!หลบดิไอคลิน กูจะเข้าไปดูเมียกู!" เสียงของเอเดนบอกด้วยความหงุดหงิด เขาอุตส่าห์รีบพาเมียรักมาคลอดลูกที่โรงพยาบาลชื่อดังของซิลค์ เลือกขั้นตอนทุกอย่างดีที่สุดไม่สนว่าจะราคามหาศาลแค่ไหน แต่คนที่ทำให้เขาต้องอารมณ์เสียคงจะเป็นมาคลิน เดินวนไปวนมาอยู่หน้าห้องคลอดราวกับเป็นลูกตัวเอง ทั้งที่เขาคือพ่อแท้ๆยังต้องรอแพทย์ตรวจความพร้อมอยู่เลย"นั่นก็น้องกูไอห่า! หลานกูไม่น่าเกิดมาเจอพ่อปากหมาๆเลย" เขาส่ายไปหน้าแสดงออกว่าเอือมระอา ซึ่งรอบข้างมีบิดานั่งรอด้วย ท่านได้แต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ประมาณว่าเห็นเหตุการณ์แบบนี้จนทำใจชินได้แล้ว"กูจะบอกลูกกูไม่ให้เรียกมึงว่าลุงเลยไอคลิน""ลองดูสิ กูพาพลอยกลับไปอยู่บ้านแมร่ง!" ทั้งสองคนต่างแสดงออกว่ากำลังเห่อตำแหน่งใหม่ของตัวเอง เพียงไม่กี่อึดใจก็จะมีทารกตัวน้อยลืมตาดูโลกใบใหม่ ทำให้ผู้เป็นลุงและพ่อต่างกระวนกระวาย และยังห่วงเพชรพลอยว่าจะคลอดแบบธรรมชาติได้ไหม"เชิญคุณพ่อเข้าข้างในได้เลยค่ะ" และแล้วมีเสียงของพยาบาลออกมาตาม เอเดนรีบพยักหน้าให้ทศพลวางใจไม่ต้องห่วง ไม่ลืมเอื้อมมือไปดันให้มาคลินออกห่างประตู เดี๋ยวลูกเขาเกิดมาแล้วจะสับสนว่าใครคือพ่อคือลุงห้
หลายเดือนต่อมา_ เมื่องานวิวาห์ของช่วงกลางวันสิ้นสุดลง ถึงเวลาส่งตัวเจ้าบ่าวและเจ้าสาวเข้าเรือนหอ ถูกจัดขึ้นด้วยคฤหาสน์หลังโตร่ายล้อมอนาเขตมากมาย เอเดนอุ้มประคองเจ้าสาวร่างบางวางลงบนเตียงกว้าง ถูกประดับด้วยกลีบกุหลาบสีชมพูสลับแดง กระตุ้นความเร่าร้อนและปลูกสัญชาตญาณให้เจ้าบ่าวลุกเหิม สำหรับค่ำคืนนี้ต้องไม่ธรรมดาทั้งเขาและเธอ"เราไม่อาบน้ำกันก่อนหรอคะ" น้ำเสียงหวานเอ่ยบอกกับสามีป้ายแดง เธอแกล้งหลอกให้เขาไม่ทำอะไรกับเรือนร่างนี้มาร่วมเดือน เพราะอ้างว่าอยากเก็บหุ่นสวยไว้ถ่ายรูปพรีเวดดิ้ง รวมถึงทำวีดีโอพรีเซ็นต์งานแต่งงานด้วย"ลูกชายพี่มันจะระเบิดแล้วนะพลอย" เขาต้องทรมานขนาดไหน ที่เห็นเมียรักใส่ชุดเจ้าสาวได้สวยขนาดนี้ แถมยังเว้าโชว์ร่องอกชิดที่เขาหวงแหนนักหนา ร่างสูงโน้มลงไปเอื้อมรูดซิปให้คนตัวเล็ก เพียงแค่นิดเดียวก็สามารถเปลื้องได้เห็นทั้งเรือนร่าง บรากับเพนตี้ตัวจิ๋วสีขาวบริสุทธิ์ยิ่งกระตุ้นความต้องการชายร้อนแรง"พอมันหายไปตั้งเดือนกว่าพลอยเริ่มจะไม่ชินแล้ว" มือบางแทบสั่นเทาตอนช่วยสามีปลดกระดุมเสื้อเชิ้ต ทรงผมถูกเซ็ทเรียบเป็นระเบียบ ดูหล่อเหลาและโดดเด่นที่สุดในงานค่ำคืนนี้จริงๆ การห่
หนึ่งเดือนต่อมา_ "พี่เดนจะเอาพลอยไปโยนทะเลคิดดีแล้วใช่ไหม!" เป็นเสียงของร่างบางข้างกายพูดขึ้น เมื่อรถสปอร์ตคันหรูแล่นถึงจุดหมาย จอดเทียบริมฟุตบาทด้านบนหาดทรายที่ข้างหน้าเต็มไปด้วยน้ำทะเลสีเขียวมรกต"คิดดีมากๆเลยช่วงนี้ขี้บ่นจะตาย" คำตอบของเอเดนทำเอาคนฟังใบหน้าบูดเบี้ยว ร่างบางในชุดเดรสสีชมพูอ่อนนั่งกอดอกจนเขาต้องเอื้อมมือมาบีบแก้มป่อง ใจแกร่งกระชุ่มกระชวยเต้นแรงทุกวัน ไม่มีวันไหนเลยที่มีเวลาเหงาหงอยเหมือนเมื่อก่อน"ถ้างอลขึ้นมาอีกนะ คืนนี้นอนนอกห้องซะเลย""ไม่เอาหรอก ไม่ได้กอดเมียใครมันจะไปหลับลง" คนตัวสูงรีบบิดกุญแจดับเครื่องยนต์ วิ่งลงจากรถไปเปิดประตูบริการเธอเหมือนทุกครั้ง เขาไม่เคยแคร์ภาพลักษณ์ตัวเองตั้งแต่ได้กับมาคบกัน เพราะคิดอยู่เสมอว่ามันคือโอกาสครั้งสุดท้ายแล้ว"แล้วพาพลอยมาที่นี่ทำไมคะ" เกิดความแปลกใจจึงเอ่ยถาม เพราะก่อนมาเขาบอกว่ามีเซอร์ไพรส์ให้เท่านั้น คนตัวสูงคว้าเอาข้อมือเล็กเดินนำลัดเลาะไปข้างหาด ไม่ไกลนักมีซุ้มที่ตกแต่งไปด้วยผ้าสีขาวบางๆ และต้องตกใจอย่างมากคือครอบครัวเธอและบุพการีทางฝั่งเอเดนอยู่พร้อมหน้า กำลังนั่งทานอาหารพูดคุยสนุกเชียว"มาแล้วหรอหนูพลอย มานั่งนี
@ ชั่วโมงต่อมา "พ่อดีใจนะเห็นเดนแวะมาที่นี่อีก เห็นพลอยมีความสุขดีพ่อก็ไม่อยากว่าอะไรหรอก" ทศพลพูดเอ่ยด้วยน้ำเสียงโทนอบอุ่น ท่านปลื้มปริ่มใจเวลาเห็นลูกชายและลูกสาวสามารถเข้ากันได้ดี เลยชวนคนวัยหนุ่มสาวมานั่งทานบาร์บีคิวข้างบ้านรับลมเย็นๆ ครั้งนึงช่วงในอดีตตอนนั้นที่เอเดนกลับมาคลินสนิทกัน ยังเคยพาแวะมาเล่นเตะบอลมีท่านเป็นกรรมการให้อยู่เลย "ครับ ต่อไปนี้คงได้แวะมาบ่อยๆนะครับ" เอเดนตอบอย่างนอบน้อม เขาอาสายืนปิ้งบาร์บีคิวและอาหารซีฟู้ดให้สาวๆทาน ปล่อยพวกเพชรพลอยกับรินเซ่นั่งคุยเรื่องจิปาถะไปเรื่อยเปื่อย "กูไม่ต้อนรับ ไม่ว่าง" มาคลินรีบโต้ตอบ เขายืนช่วยปิ้งกุ้งแม่น้ำอีกฝั่งนึง ถ้าไม่ติดว่าแฟนสาวสั่งคงไม่อยู่ใกล้อีกฝ่ายแน่ "กูขออนุญาตมึงเหรอ" คนตัวสูงพูดกลับในเมื่อพ่อตาเป็นใจให้เขาคบหาลูกสาวซะขนาดนี้ มือหนายังจับที่คีบชี้หน้าคู่กรณีท้าทาย "เร็วๆสิคะพี่คลิน สงสารพี่รินหิวแย่เลย" เพชรพลอยส่งเสียงบอก ยามอาหารปิ้งย่างในจานหมดแล้ว "ปล่อยปลาหมึกนะไอคลิน พลอยอยากกินอยู่!" แต่แล้วเสียงของเอเดนก็โวยวายดัง เขาเดินอ้อมไปอีกฝั่งอย่างหวงตัวปลาหมึกย่างขนาดใหญ่ที่มีเพียงตัวเดียว อุตส่าห์จับผลิกตะแค
วันต่อมา_@ ADEN SPOTS CLUB"คนที่นายเรียกมา รออยู่ในห้องแล้วนะครับ" ลูกน้องมือขวาเข้ารายงานทันที ตอนรถยนต์คันหรูของเจ้านายจอดตรงด้านหน้าทางเข้า ซึ่งในเวลานี้มีลูกค้าจำนวนนึงมาใช้บริการ เลยไม่ได้วุ่นวายมากนัก"อืม" น้ำเสียงเข้มตอบกลับ ถือว่ารับทราบเรียบร้อยแล้ว เขาไม่ได้กังวลใจอย่างใดเลย มือหนาโยนกุญแจรถยนต์คันหรูให้บอดี้การ์ดขับนำไปจอดที่จุดเก็บ แล้วมุ่งเดินไปยังห้องประจำตำแหน่งแก็ก! เมื่อร่างสูงเข้าประตูมาพบกับคนที่ให้เบนตามหาตัว นั่นคือศรยามารดาเพชรพลอยนั่นเอง หญิงวัยกลางคนยังดูทรุดโทรมไม่ได้ต่างจากนักพนันทั่วไป"คุณให้ลูกน้องไปตามฉันมีอะไร จะให้เงินฉันงั้นเหรอ""ครับ สักสองปึก" เอเดนเดินมาทิ้งกายตรงเก้าอี้เจ้าของบริษัท เขายินดีถ้าต้องเสียเงินจำนวนนี้แลกกับความสุขเพชรพลอย ไม่อยากให้เธอต้องรู้สึกผิดกับการดูแลมารดา"เอาสิ เอามาเลย อยากได้อิพลอยก็เอาไปเลย" พอได้ยินถึงมูลค่าเงิน แววตาของคนติดการพนันรีบลุกโหม แสดงออกอย่างกระตืนรือร้นว่าต้องการมัน จนลืมไปว่าคำพูดนั้นหมายถึงลูกสาวแท้ๆ"ว่าแล้วเชียวต้องเป็นแบบนี้ ไอเบน!" น้ำเสียงเข้มตะโกนเรียกลูกน้องทันที ร่างสูงเอนพิงพนักเก้าอี้ท่าทางใจ
แอร๊ดดด~~ เมื่อประตูบานใหญ่ถูกเปิดออกด้วยฝีมือบอดี้การ์ด ยามครอบครัวของเอเดนรวมถึงน้องสาวฝาแฝดพาหลานตัวน้อยมาเซอร์ไพรส์ เพราะรู้ข่าวจากคนสนิทของลูกชายจึงอยากจะพบปะทำความรู้จักใครคนนึง "ว๊ายย!ตายแล้วตาเดน!!!" ผู้เป็นแม่โวยวายเสียงดังลั่น ยามเข้ามาพบสภาพลูกชายกำลังนอนกกหญิงสาวบนโซฟาเนื้อตัวค่อนข้างล่อนจ้อน สวมใส่เสื้อผ้ากันน้อยชิ้น อยู่ตรงกลางห้องโถ่งใหญ่แทนที่ลูกชายตัวดีควรหลับนอนในห้องส่วนตัว ส่วนนาเบลรีบยกมือปิดตาไลเกอร์เพราะไม่อยากให้เห็นภาพลักษณ์ของผู้เป็นลุง คราวแรกตั้งใจว่ามาเซอร์ไพรส์และอยากเห็นกิริยาเวลาพี่ชายมีหญิงสาวข้างกาย"หื้ม...แม่!"/"เอ่อ..." เอเดนและเพชรพลอยต่างตกใจตื่นตามกัน รีบสะดุ้งตัวลุกนั่งเธอพยามดึงผ้าห่มผืนบางปิดคลุมเรือนร่าง เนื่องจากยังใส่ชุดนอนเพียงชิ้นเดียว ใบหน้าสวยมุดหลบใส่ใต้ท่อนแขนใหญ่ เธอกับรู้สึกอับอายมากกว่าที่ทำตัวดั่งผู้หญิงไร้ค่า สมยอมให้ผู้ชายก่อนคบหาผ่านทางผู้ใหญ่"แกทำอะไรเนี้ยตาเดน ไปเอาลูกใครเค้ามา!" โนวาโวยวายลั่น ไม่คิดว่าลูกชายจะชิงสุกก่อนห่ามถึงเพียงนี้ แต่ก็ถูกสามีดึงแขนห้ามไว้ เพราะพวกท่านเองที่เข้ามาไม่บอกก่อนล่วงหน้า"รีบไปจัดการตั
@ คอนโดเอเดน "เจ็บขนาดนี้ทำไมไม่ไปโรงพยาบาลคะ ช้ำในตายได้เลยนะ" เพชรพลอยส่งเสียงบ่นระอา ให้คนเจ็บที่ดื้อด้านไม่ยอมไปหาหมอตรวจร่างกาย เขานั่งตรงโซฟาหลังอาบน้ำกันเสร็จแล้ว สวมเพียงกางเกงขายาวตัวเดียวปล่อยท่อนบนให้ทายาแก้ฟกช้ำเอานาฬิกาเกือบเข้าสู่ช่วงตีห้าทั้งสองคนต่างสลับหาวนอนเป็นระยะ สาเหตุที่เธอไม่กลับไปพร้อมมาคลิน เพราะกลัวบิดาเห็นเรือนร่างสภาพมอมแมมพาลจะตกใจเอาได้ เลยอ้างว่าให้เอเดนไปส่งคอนโดตัวเองง่ายกว่า"ฉันอึดกว่านั้นเธอน่าจะรู้ตอนอยู่บนเตียงดี" คนพูดเผยความหื่นกระหายผ่านสายตา บนใบหน้าสวยยังมีน้ำตาไหลเต็มแก้มเนียน กระตุ้นให้เขานึกถึงช่วงเหตุการณ์ตอนนั้น เลยจับฝ่ามือบางหยุดการดูร่างกำยำก่อน รู้ดีว่าเธอเองคงโดนกระทำมาเช่นกัน รอยแดงต่างๆตามแขนน่าจะบอกได้ดี"ทะลึ่งแบบนี้ไม่ต่ายง่ายๆหรอกเนอะ" ผิวขาวละเอียดเห่อร้อนตรงแก้มเนียนสองข้าง เขาเล่นทำกับว่าเธออายไม่เป็นบ้างหรือไง"พลอย...." น้ำเสียงเข้มพูดเอ่ยตัดบทอารมณ์ราวคนละคน ระหว่างมองเข้าไปดวงตาคู่สวยระยใกล้ เขารู้ใจตัวเองดีแล้วว่าคิดกับเธอยังไง ไม่น่าปล่อยให้มีเหตุการณ์ในห้องแบบนั้นด้วยซ้ำ เพชรพลอยจะไม่ได้โดนอุ้มไปแน่ๆ"รีบพูดมาเถอะ
ผลั๊วะ! ตุ๊บ! "พี่คลินช่วยเขาด้วย...ฮือ..ไม่นะ" เสียงของหญิงสาวกำลังร้องสะอึก ไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่าทนมองคนตัวสูงเจ็บปวดไม่ไหว ในเมื่อคาลาสมีอาวุธอยู่ในมือแถมยังพกมีดสั้นควงเล่นไปมา แล้วอีกฝ่ายจะต่อสู้ได้ยังไง"มึงรีบช่วยน้องมึงสิว่ะไอโง่เอ้ย!" เอเดนหันมาบอกมาคลินเพียงเสี้ยววินาที เขายอมเจ็บตัวได้ให้อีกฝ่ายตายใจ เพื่อที่เพชรพลอยจะได้โดนช่วยเหลือ เขาวางแผนให้ลูกน้องจัดการ แต่ก็ไม่เข้าใจถึงได้ชักช้านัก"ไอเชี้ยเดน!" คนบอกเกิดความรู้สึกลำบากใจ ถ้าสักทางนึงอีกฝั่งนึงก็ไม่รอดแน่ จะหันซ้ายหันขวาก็ดูอันตราย เขารีบก้มหยิบท่อนเหล็กมาแต่ไลลาดันจับตาดูทุกวินาที"มึงยอมตายเพื่อผู้หญิงจริงๆหรอว่ะ ทำไมกูไม่จับตัวมาให้เร็วกว่านี้ เอาแมร่งมาทำเมียไงดีไหม" คาลาสพูดอย่างผู้ชนะ ไม่คิดเลยว่าเวลานี้จะเอาชนะศัตรูที่มีความแค้นมายาวนานด้วยผู้หญิงคนเดียว เขายกท่อนเหล็กขึ้นสูงตอนอีกฝ่ายกำลังทรุดลงนั่งกับพื้น แต่แสร้งแข็งแกร่งยันทรงตัวอยู่"มึงยังเมายาไม่เลิกหรอว่ะ ถึงกูตายมึงก็ยุ่งกับเมียกูไม่ได้!" ใจแกร่งมันเต้นระรัว ยามเห็นสัญญาณบางอย่างของลูกน้องอยู่ตรงริมหน้าต่างชั้นบน แม้เขากำลังจะรับแรงฟาดของท่อนเหล็กอีก
@ โกดังร้าง เอี๊ยด!!!!!เสียงรถยนต์คันหรูสองคันวิ่งมาด้วยความเร็วสูง แข่งกับเวลาเร่งรีบเพียงไม่ถึงชั่วโมง เบรกจอดกระทันหันเมื่ออยู่หน้าสถานที่ในตอนนี้ตีสาม หลังคู่อริตัวฉกาจส่งโลเคชั่นให้"ไอคลิน!"/"ไอเดน!" ชายหนุ่มสองคนรีบรถลง พวกเขาบังเอิญเจอกันในเวลาฉุกเฉิน เพราะเรื่องของหญิงสาวคนสำคัญแต่ต่างที่สถานะเท่านั้น"กูจะไปช่วยพลอยเอง มึงดักอยู่ข้างนอกอย่าวุ่นวาย!" เอเดนพูดสั่ง แค่เขาสู้กับอีกฝ่ายก็พอแล้ว แม้มันสั่งห้ามไม่ให้พาลูกน้องมาเขาไม่มีทางกลัวหรืออ่อนข้อให้เด็ดขาด มือหนาข้างถือกระเป๋าสีดำพร้อมเงินสดเก้าหลักอัดแน่น มันดูไร้ค่าไปเลยถ้าเทียบกับคนถูกจับตัว "นั่นน้องกู มึงคนนอกอย่าเสือก!" มาคลินตอบกลับแบบไม่คิดชีวิต เขาถือกระเป๋าเงินสดจำนวนนึงอยู่ในนั้นเช่นกัน เอามาเป็นค่าไถตัวน้องสาวแม้รู้ว่าอีกฝ่ายต้องคิดไม่ซื่อ"มึงสิไอเวร ทีนี้มาเรียกน้องสาว กูดูแลน้องมึงมาก่อนมึงซะอีก" มันน่าโมโหมากกว่าเดิม เขาดูแลสารพัดเรื่องของคนตัวเล็กมาตั้งนาน อีกฝ่ายกับมาแย้งพึ่งสำนึกลำดับญาติพอเอเดนได้พูดต่อว่าเสร็จ เขารีบเดินดุ่มเข้าด้านในทันที มีชายชุดดำเพียงไม่กี่คนยืนคุมสถานที่ ดูผิดสังเกตุไม่น่าไว้ใจ