บทที่ 8 ตัวแม่

            ศศิกานต์จับมือสุปรีย์  วิ่งหนีเข้าไปในป่าลึก  แมกไม้หนาติดกันเป็นแพจนแสงแดดไม่สามารถส่องมาได้  อากาศเย็นปกคลุมไปทั่วทั้งป่าแม้จะเป็นเวลาใกล้เที่ยง  ฉากนี้เป็นตอนแรกๆ ที่เริ่มถ่ายทำกัน  ทั้งคู่วิ่งแบบนี้หลายรอบ  เพราะต้องตัดต่ออีกหลายมุม  ผู้กำกับต้องการรายละเอียดในละครของเขา  ศศิกานต์รับบทเป็นตำรวจ  ส่วนสุปรีย์รับบทเป็นเจ้าของโรงแรมที่ถูกตามล่าจากผู้ร้าย

            ระหว่างที่มัวกังวลว่าหน้าตาของตัวเองแสดงสมบทบาทหรือไม่  สุปรีย์สะดุดท่อนไม้ล้ม  ดูสมจริงจนผู้กำกับไม่สั่งคัท  พวกเขาพยุงกันขึ้นมาแล้ววิ่งต่อ  เมื่อได้ตามที่ตั้งใจแล้วผู้กำกับจึงสั่งคัท  ทีมละครวิ่งกรูเข้าไปดูสุปรีย์ที่บัดนี้นั่งกุมข้อเท้า  แต่ผู้กำกับห้ามไม่ให้ใครเข้าไป  เว้นแต่ศศิกานต์เพียงคนเดียว 

            คนร่างบางสะบัดผมยาวไปด้านหลังแล้วระบายยิ้มอ่อนๆ

พอใจที่คนตาคมใส่ใจ  ศศิกานต์หน้าแดง  สะบัดเสื้อเพื่อหลอกตัวเองว่าร้อน  ทั้งที่ความจริงหน้าแดงเพราะเขิน 

            ถัดมาเป็นฉากที่ศศิกานต์สู้มือเปล่ากับผู้ร้าย  เธอเตะสูงเข้าที่ก้านคอ  ถอยหลังมาตั้งหลัก  ผู้ร้ายชักมีดออกมา  แทงเข้าที่ท้อง  แต่เจ้าตัวผลักมีดออก  หักมือจนมีดหลุดมือ  แล้วถีบเข้าที่ยอดอกทำให้ชายฉกรรจ์ถอยร่นแล้วล้มลง  ก่อนจะพานางเอกของเธอเดินกึ่งวิ่งเข้าป่าไป

           รายการข่าวดาราที่ชื่อประกายดาวเตรียมเอาสกู๊ปหวานระหว่างนางเอกกับพระนางและฉากแอคชั่นถึงใจไปออกอากาศ  ระหว่างนั้นก็เตรียมกล้องและไมค์เพื่อสัมภาษณ์

            คนหน้าคมส่องกระจกตรวจความเรียบร้อยพร้อมกับไปยืนคู่สุปรีย์  ทั้งคู่ยิ้มให้กล้องอย่างเป็นธรรมชาติ  เข้าคู่กันได้ดีเยี่ยม

            "ก่อนหน้านี้เคยแสดงละครมาก่อนหรือเปล่า"  นักข่าวสาวประเภทสองถามขึ้น

            "ยังไม่เคยเลยค่ะ  เรื่องนี้เรื่องแรก"  สุปรีย์ตอบลื่นไหล  "สำหรับปรีย์เอง  เคยเป็นนางแบบมาก่อน"

            "ส่วนศศิเคยเล่นโฆษณาค่ะ เล่นด้วยกันด้วย  แล้วก็     แคสมารับบทนี้เลย" 

            "เริ่มสนิทกันบ้างหรือยัง"  ข่าวข่าวมองเห็นทั้งคู่เอานิ้วก้อยเกี่ยวกัน  แต่ไม่อยากทัก  จึงนึกคำถามนี้ออกมา 

            สุปรีย์ยิ้มกับคำถามนั้น  รู้ว่าแฟนๆ จับคู่ให้พวกเขา

            "ก็สนิทกันบ้างแล้วค่ะ"  ศศิกานต์นึกก่อนเอ่ยต่อ  "เรามีซ้อมละครด้วยกัน  ทำการบ้านด้วยกัน  ก็เลยรู้จักกันมากขึ้น"

            "เราต้องสนิทกันมากๆค่ะ  เพราะมีผลต่อการแสดง  ปรีย์เองก็คุยกับศศิบ่อยๆ ปรึกษาเรื่องการแสดง  หรือให้ความเห็นกันและกันค่ะ"

            "เรื่องนี้เป็นเรื่องแรก  ทำการบ้านอย่างไรบ้าง  เล่าให้แฟนๆ ฟังหน่อย"

            "อย่างที่บอกคือซ้อมบทด้วยกัน  ทางผู้จัดส่งเราไปเรียนการแสดงและเรียนต่อสู้ค่ะ  ศศิได้ขึ้นไปร้องเพลงในร้านอาหารด้วยเพื่อให้กล้าแสดงออก  ส่วนนอกจากนั้นก็อ่านบทแล้วก็ถามผู้กำกับว่าเราตีความถูกไหม"  สุปรีย์ตอบ  ดวงหน้าแสดงความมั่นใจอย่างเป็นธรรมชาติ 

            "ข่าวที่คบกันก่อนหน้านั้นเป็นเรื่องจริงหรือโปรโมต"  นักข่าวอ่านคำถามในมือ  ซึ่งเป็นคำถามที่แฟนๆในโซเชียล  อยากรู้

            "ก็คงเป็นแฟนๆ ที่เห็นเคมีเราเข้ากันได้  เลยอยากให้คนอื่นรู้ด้วย"

            "กับคุณเกลเอง  ก็มาทำความสนิทกับศศิเหมือนกัน  เพราะเราต้องเข้าฉากด้วยกันบ่อยๆ"  ศศิกานต์อดไม่ได้ที่จะเอ่ยถึง  แม้ว่าเธอไม่ได้อยู่ตรงนี้

            "มีอะไรอยากบอกแฟนๆบ้าง"  นักข่าวปิดสคริปต์  รู้ว่าข่าวเต็มๆ จะถูกโพสต์ลงอินเตอร์เน็ต  แต่บทสัมภาษณ์สั้นๆ จะออนแอร์ทางทีวี  กระแสข่าวจะทำให้ยอดชมสูงเป็นเงาตามตัว  เธอปล่อยให้คนทางบ้านคิดเองต่อ  ว่าสองคนนี้จะไปต่อกันยังไง

            "ก็ขอให้ติดตามงานของพวกเราไปนานๆ นะคะ ตอนนี้เพิ่งเปิดกล้อง  กระแสก็ดีมากแล้ว  ยังไงฝากติดตามด้วยค่ะ"    คนตาคมระบายยิ้มให้ตากล้อง  เธอสบายใจที่ได้ยืนข้างคนร่าง

บางของเธอ

            "ปรีย์ก็ขอให้ลุ้นไปกับพวกเรานะคะ ว่าความรักของผู้กองฉัตรชยาและคุณรดาจะลงเอยอย่างไรค่ะ"

            "สุดท้ายแล้ว  ช่วยหอมแก้มให้ดูหน่อย"  นักข่าวสาวสองแอบยิงปืนนัดสุดท้าย  คาดว่าแฟนๆ จะตายอย่างสงบเมื่อเห็นฉากนี้นอกละคร

            หันมามองหน้ากันแล้วเขิน  ศศิกานต์เม้มปากแล้วหอมแก้มสุปรีย์ไปหนึ่งทีเบาๆ  เสียงกรี๊ดจากกองละครดังขึ้น  จบสกู๊ปข่าวเพียงเท่านี้

.

.

            หลายวันผ่านไป  อภิชญาซื้อสร้อยข้อมือและเสื้อยืดสีดำลายเป็ดให้ลูกสาว  เธอนำไปให้ที่กองละครตอนพักจากเข้าฉาก  จากนั้นถ่ายรูปตอนที่หญิงสาวสวมสองอย่างนี้ลงอินสตาแกรม เธอทำตามอย่างไม่เข้าใจว่าทำไมต้องลงในนั้น ด้วย  ทั้งๆ ที่ไม่ใช่ของพิเศษอะไร  แฟนคลับของเธอเพิ่มขึ้นในช่วงเวลาค่ำคืนที่ข่าวออกอากาศ  ต่างเข้ามาคอมเมนต์

            <สวยดีนะคะ>

            <อยากได้จัง>

            <ทำไมต้องเป็นเป็ดอ่า  พี่น่ารักเหมือนหงส์  ไม่ใช่เป็ดนะ>

            <เอ๋  คุ้นๆนะคะ>  มีคนมาตอบกลับว่า

<ใช่ๆ  เหมือนเคยเห็นที่ไหน>

            ไม่นานจากนั้น  ก็มีคนตั้งกระทู้ในเว็บบอร์ดชื่อดัง  เอาภาพสร้อยข้อมือของศศิกานต์และเกลมาเปรียบเทียบกัน  ภาพถ่ายจากมุมไกล  เลยเห็นไม่ถนัด  ส่วนเสื้อนั้นเกลใส่แจ็คเก็ตทับอีกที  แต่ยังพอเห็นว่าเป็นลายเป็ดและสีดำ

            <ว่าแล้ว  สองคนนี้ไม่ได้กินข้าวกันเฉยๆ>

            <แอบใส่เสื้อกับสร้อยข้อมือคู่แบบนี้  หมายความว่าไง>

<หน้าแบบพี่เขาเลือกได้ป่ะ  ไม่เห็นแปลก>  มีคนกดสติ๊กเกอร์โมโหในความสปอยนี้

            <สงสารปรีย์อ่า>  มีคนเห็นด้วยหลายคน

            <หรือว่าที่กินข้าวกับปรีย์เพราะโปรโมตละคร  แต่กับเกลนี่คือตัวจริง>

            <ผิดหวังอ่า>  มีคนกดไลค์ข้อความนี้หลายสิบคน

            อภิชญายิ้มมุมปาก  คนดังนั้นไม่จำเป็นต้องดังแต่เรื่องดีๆ  ขอแค่ให้มีพื้นที่ในข่าว  ก็จะเป็นที่พูดถึง  มีงานให้ทำ  และมีบทสัมภาษณ์ให้ถามอยู่เสมอ  หมากตานี้เธอชนะและลูกสาวเธอก็ดังขึ้นด้วย

           ข่าวนี้ทำความปั่นปวนให้กองละครอีกครั้ง  ทีมงานต้องปัดกวาดกระแสข่าวที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว

           ระหว่างแต่งตัวกันอยู่นั้น  ผู้กำกับจัดฉากให้คู่พระนางไลฟ์ด้วยกัน  แทนการแถลงข่าวที่เป็นทางการเกินไป  ตั้งกล้องมือถือแล้วเริ่มไลฟ์ทันที  กล้องหมุนไปทางสองนักแสดงนำ  ฉากหลังเป็นช่างแต่งหน้าและทีมงานคนอื่นๆที่เดินขวักไขว่  แทบไม่มีใครสังเกตพวกเธอสองคน  เพราะต่างก็ยุ่งกับงานตัวเอง

           "คนดูสามร้อยแล้ว  เริ่มได้"  สุปรีย์เป็นผู้เชี่ยวชาญการออกสื่อให้สัญญาณนักแสดงนำของเธอ

           "สวัสดีค่ะ  ปรีย์ค่ะ"

            "ศศิค่ะ"

            ทั้งสองคนแนะนำตัวอย่างเรียบง่าย  ท่าทางไม่ตื่นกล้อง

            "สวัสดีคุณสายลมค่ะ  สวัสดีคุณมนสิชาค่ะ  อากาศที่ภาคเหนือเป็นยังไงบ้างคะ  คุณสาวชาวเหนือ"  สุปรีย์ทักแฟนๆ

            "โอเคๆ ข้อความเลื่อนเร็วมากจนอ่านไม่ทันแล้ว  ทักทายทุกคนนะคะ  ตอนนี้พวกเราอยู่ที่กองถ่ายสะดุดรักยัยแสนดีนะคะ"  คนตาคมทักบ้าง

            "ปรีย์จะพาไปดูทีมงานนะคะ  พี่ๆ น่ารักทุกคนเลยค่ะ   ทุกคนทักแฟนๆ หน่อยค่ะ  สวัสดีค่ะๆ"  ทีมงานทักทายอย่างยินดี  ยอดดูเพิ่มอีก  คนเริ่มแชร์ไลฟ์เพิ่มขึ้น

            ศศิกานต์เดินมาโอบไหล่สุปรีย์  "เดี๋ยวก่อนเราจะเข้าฉาก  ศศิจะเล่าให้ฟังก่อน  ว่าพวกเราเป็นอะไรยังไงกัน"

            "ใช่  เรายังโสดทั้งคู่นะคะ  เพศเดียวกันก็ไม่ติดนะคะ"  แอบบอกเพื่อให้แฟนๆ ลุ้นว่าในอนาคตจะเป็นอย่างไรต่อไป

            "แล้วระหว่างเราสองคนก็สนิทเพิ่มขึ้นทุกวัน"

            มีเสียงเชียร์ดังมาจากทีมงาน  ที่เอ็นดูและซัพพอร์ตพวกเธอสองคน 

            "สำหรับศศิแล้ว  ปรีย์เป็นคนพิเศษที่อยากอยู่ด้วยกันไปจนจบเรื่องนะคะ  ถ้ามีงานอื่นอีกก็ยินดีนะคะ"  หันไปสบตาคู่สวยนั้น  ผู้จัดละครเคยบอกเธอให้โอบเอวปรีย์ระหว่างไลฟ์  ซึ่งทั้งคู่ก็ยินดีตัวติดกัน  เพื่อให้สมจริงที่สุด  แม้ความเป็นจริงคนร่างสูงจะยังไม่กล้าทำอะไรแบบนั้น

            "เราอยากให้แฟนๆ ของปรีย์  โฟกัสไปที่งานละครของเรา  ตอนนี้ก็อดใจรอกันไปก่อนนะคะ"  คนร่างบางพูดอย่างมืออาชีพ  ไม่บอกปัดว่าคบกัน  และยังให้โอกาสว่ามีอะไรให้ตามต่อไปในอนาคตอีกด้วย  เธอเอียงหน้าไปทางศศิกานต์เพื่อให้ดูสนิทกันมากขึ้นอีก  กลิ่นหอมอ่อนๆ จากสุปรีย์ลอยไปถึงจมูกคนตาคม เธอหน้าแดง  ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ

            "รักทุกคนค่ะ"

            "บายค่ะ"

            เพียงเท่านี้ก็ทำให้คนอยากรู้เรื่องพวกเขามากขึ้น  และลุ้นด้วยว่าจะคบกันเมื่อไหร่หรืออย่างไร 

            ภายหลังการไลฟ์  ผู้กำกับและผู้จัดละครเดินเข้ามาตบบ่าทั้งคู่  ที่ทำหน้าที่ได้ดีและเป็นธรรมชาติ  ในวงการนี้  พวกเขาคือทีมงานที่พยายามทำให้คนเชื่อมากที่สุด  เพราะว่าความจริงกับความฝันมีเส้นบางๆ กั้นเท่านั้น 

แม้ตอนนี้ทีมงานจะไม่รู้เลยว่า  ใจของทั้งสองคนตรงกันขนาดไหน  แต่ต่อหน้ากล้อง  พวกเขาต้องเป็นคู่ที่รักและสนิทกันให้ได้

            ศศิกานต์หายใจลึกๆ เพื่อรวบรวมความกล้า  สุปรีย์จับมือเธอแน่น  เพื่อให้กำลังใจ  พวกเธอลุ้นว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นเช่นไร  ที่แน่ๆ เธอทำหน้าที่ของตัวเองอย่างดีที่สุดแล้ว