LOGINShare
ตอนพิเศษ (1) งานวันเด็ก
Last Updated:
2025-04-22 22:50:05
Related chapters
ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า ตอนพิเศษ (2) ติดเกาะ
เสียงคลื่นซัดสาดเข้าฝั่งเบา ๆ กับสายลมเย็นที่พัดโชยทำให้บรรยากาศที่ท่าเรือดูสดชื่น นลกำลังเตรียมตัวขึ้นเรือสปีดโบ้ทเพื่อไปเที่ยวเกาะแห่งหนึ่งพร้อมกับปราณ ทั้งสองตกลงกันว่าการพักผ่อนครั้งนี้จะเป็นโอกาสดีในการหลีกหนีความวุ่นวายจากชีวิตประจำวัน"พี่ปราณพร้อมรึยังคะ?" นลถามพลางหันมามองคนรักที่กำลังแบกกระเป๋าใบใหญ่จนดูเทอะทะ"พร้อมค่ะ แต่พี่ว่าเราเอากระเป๋ากันมาเยอะเกินไปรึเปล่านล" ปราณตอบพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ"ไม่เยอะหรอกค่ะ พี่ปราณจะได้ไม่ต้องลำบากบนเกาะไง" นลยิ้ม ก่อนจะดึงแขนปราณให้ขึ้นเรือเรือออกจากฝั่ง ท้องฟ้าสดใสและน้ำทะเลสีครามเพิ่มความตื่นเต้นให้กับการเดินทาง แต่ระหว่างที่ทั้งสองนั่งชมวิวและพูดคุยกันอย่างเพลิดเพลิน เสียงเครื่องยนต์ของเรือก็เริ่มสะดุดและหยุดทำงานในที่สุด"เกิดอะไรขึ้นคะ?" ปราณถามคนขับเรือด้วยสีหน้าเป็นกังวล"ดูเหมือนเครื่องยนต์จะมีปัญหา ต้องใช้เวลาซ่อมสักพักครับ" คนขับตอบพลางลงมือเช็กเครื่องยนต์โชคไม่ดีที่ลมทะเลพัดเรือลอยไปใกล้เกาะเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง คนขับเรือตัดสินใจนำเรือจอดที่เกาะนี้เพื่อรอความช่วยเหลือ ปราณกับนลจึงต้องลงจากเรือมาอยู่บนเกาะชั่วคราว"นี่เราต้องติดอย
Last Updated : 2025-04-22ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า ตอนพิเศษ (3) แค่แวะมาทักทาย
บ่ายวันหยุดที่เต็มไปด้วยบรรยากาศผ่อนคลาย นลกำลังเตรียมตัวออกไปพบกับเพื่อน ๆ นักบินและลูกเรือในงานสังสรรค์ประจำกลุ่ม ทุกคนต่างตื่นเต้นที่จะได้เจอกันหลังจากไม่ได้รวมตัวกันนาน นลสวมเดรสสั้นความยาวแค่เข่าสีสดใสและหยิบกระเป๋าออกจากบ้านโดยไม่ลืมส่งข้อความบอกปราณพี่ปราณ นลออกไปกินข้าวกับบอยแล้วก็เพื่อนลูกเรืออีกสองสามคนนะคะ ไม่ต้องห่วง นลจะกลับไม่ดึกค่ะข้อความนั้นส่งไปพร้อมกับรูปเซลฟี่น่ารัก ๆ เพื่อยืนยันความตั้งใจ ปราณที่เพิ่งเสร็จสิ้นการประชุมเห็นรูปที่นลส่งมาก็เกิดอาการหวงทันทีเพื่อนอีกสองสามคนเป็นใครกันทำไมไม่บอกให้ชัดแล้วทำไมต้องแต่งตัวน่ารักขนาดนั้นมันน่าสงสัยจัง ต้องไปดูให้เห็นกับตาดีกว่าร้านอาหารริมแม่น้ำที่นัดพบตกแต่งด้วยแสงไฟอบอุ่น เสียงหัวเราะและเพลงเบา ๆ เพิ่มบรรยากาศความสนุก นลเดินเข้ามาในร้านและเห็นกลุ่มเพื่อน ๆ โบกมือทักทาย เธอยิ้มกว้างและรีบเดินไปหาพวกเขา"นล! ทางนี้ ๆ" บอยโบกมือเรียก"มาช้าจังเลย มัวแต่ร่ำลากับท่านปลัดอยู่รึไงเนี่ย" เพื่อนแอร์โฮสเตสสาวอีกคนเอ่ยแซวนลวางกระเป๋าถือลงบนโต๊ะ จัดแจงเสื้อผ้าหน้าผมให้เข้าที่เข้าทางก่อนจะเริ่มพูดคุยกับเพื่อน ๆ"ช่วงนี้พี่ปราณ
Last Updated : 2025-04-22ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า ตอนพิเศษ (4) ฮันนีมูน
“วันครบรอบปีนี้พี่อยากได้อะไรคะ”นลเอ่ยถามขณะที่ทั้งคู่กำลังนั่งดูหนังด้วยกัน วันนี้เป็นวันอาทิตย์ ปราณไม่มีงานที่ไหน ส่วนนลที่ทำหน้าที่เลขามาด้วยดีจึงได้พลอยหยุดงานไปด้วย“จริงสิ อาทิตย์หน้าแล้วนี่นา ปีนี้ไม่เอาอะไรดีกว่าค่ะ พี่ไม่อยากได้อะไรเลย นลล่ะ อยากได้อะไรเป็นพิเศษมั้ย”ปราณคว้าตัวคนรักมากอด ไม่ได้สนใจทีวีเบื้องหน้าอีกแล้ว ทั้งคู่ขยับร่างกายแนบชิดบนเตียงกว้าง เปลี่ยนหัวข้อสนทนาจากเรื่องหนังมาเป็นเรื่องของขวัญวันครบรอบ“พี่ปราณให้นลทุกอย่างแล้ว นลเองก็ไม่มีอะไรที่อยากได้แล้วเหมือนกัน”“จริงเหรอ แต่วันครบรอบทั้งทีเลยน้า”ปราณถามกลับเสียงหวาน อยากให้คนรักชั่งใจคิดดูให้ดี เพราะในวันครบรอบทุกปีคุณปราณคนนี้พร้อมจะเล่นใหญ่เสมอ แต่ที่ผ่านมานลก็ได้ทุกอย่างไปหมดแล้วอย่างที่บอกจริง ๆบ้านพักตากอากาศ รถหรู น้ำหอม กระเป๋า เสื้อผ้า นาฬิกา และทุก ๆ อย่างที่คนอย่างปราณปภัสจะให้ได้“วันครบรอบก็เหมือนวันทั่วไปนั่นแหละค่ะ แค่เวลาผ่านมาย้ำเตือนว่า ความรักของเราผ่านมาด้วยกันอีกปีแล้ว”“พูดจาน่าเอ็นดูจัง”ปราณกดจูบลงบนหน้าผากคนรัก แม้จะคบกันมานานแล้วแต่เธอยังรู้สึกเอ็นดูแฟนเด็กคนนี้อยู่เสมอ ที่ผ่าน
Last Updated : 2025-04-22ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า บทที่ 1 ผู้โดยสารจอมวุ่นวาย
สนามบินยามค่ำคืนเต็มไปด้วยแสงไฟระยิบระยับ ผู้โดยสารต่างเร่งรีบกับเสียงประกาศเรียกขึ้นเครื่อง แต่ท่ามกลางความวุ่นวายนั้น นลินภากลับยืนนิ่งริมกระจกใส มองลานจอดเครื่องบินกว้างใหญ่ เธอรู้สึกเหมือนติดอยู่ในทางแยกที่ไม่รู้จะเดินไปทางไหนเครื่องบินของสายการบินต่าง ๆ ที่เตรียมทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าไม่ได้ทำให้หญิงสาวที่ชื่อ นลินภาหรือนล ตื่นเต้นได้เลยแม้แต่น้อย กลับกันยิ่งได้โบยบินมากเท่าไหร่ เธอยิ่งรู้สึกว่าอิสระของการใช้ชีวิตถูกตัดขาดมากขึ้นเท่านั้น อาชีพแอร์โฮสเตสที่ใฝ่ฝัน มันไม่ใช่แบบที่คิดเลย“มายืนเหม่ออะไรตรงนี้ยะแม่คุณ รีบไปทำงานที่เรารักกันเถอะ”เสียงเล็กแหลมเข้ามาขัดจังหวะความคิดจนทำให้นลหลุดจากภวังค์ ไม่ต้องหันไปมองก็รู้ว่าเป็นเสียงของใคร เพราะเพื่อนร่วมงานที่เธอไว้ใจได้ไม่ได้มีมากนักนลดึงด้ามจับของกระเป๋าลากขึ้นจนสุดแล้วลากกระเป๋าส่วนตัวเดินตามเพื่อนสนิทไปตามทางเดินของตัวอาคาร รองเท้าหุ้มส้นสีครีมที่มีส้นสูงสองนิ้วรองรับขาเรียวยาว กับชุดพนักงานของสายการบินที่เป็นเสื้อแจ็กเก็ตสีน้ำตาลเข้ารูปสวมทับเชิ้ตสีขาว และกระโปรงขนาดพอดีตัวที่ยาวเลยเข่าขึ้นมาหน่อยนึงในสีเดียวกัน ช่วยดึงดูดสายตาช
Last Updated : 2025-04-27ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า บทที่ 2 ยังไงก็ไม่แต่ง
สนามบินแฟรงก์เฟิร์ต (Frankfurt Airport - FRA) คือปลายทางของเที่ยวบินนี้ หลังจากใช้เวลาเดินทางราวสิบสองชั่วโมงปราณปภัสก็มาถึงจุดหมาย ซึ่งครั้งนี้เธอต้องมาเจรจาและเสริมสร้างความสัมพันธ์ระหว่างประเทศคู่ค้าและพันธมิตร อีกทั้งยังต้องหารือเรื่องเศรษฐกิจ การค้า การลงทุน และความมั่นคงระหว่างประเทศอีกด้วยแน่นอนว่าการก้าวมารับตำแหน่งปลัดกระทรวงการต่างประเทศเป็นงานที่หนักหน่วงสำหรับปราณปภัสเป็นอย่างมาก ยิ่งการที่เธอมีพ่อเป็นนายกรัฐมนตรี ทุกย่างก้าวย่อมเป็นที่จับตามอง แต่ครั้งนี้เป็นการมาพูดคุยเพื่อเสริมสร้างความมั่นคงระหว่างประเทศ หรือจะเรียกว่าเป็นการส่งมาดูงานก็ได้ ปราณปภัสจึงไม่ขอคนติดตามและต้องการเดินทางอย่างส่วนตัว แน่นอนว่าเธอได้ทุกอย่างตามที่ขอนับตั้งแต่ที่เธอเลิกรากับคนรักที่คบหามาเกือบสิบปีและยอมก้าวขามารับตำแหน่งนี้ตามความต้องการของคนเป็นพ่อ ไม่ว่าปราณปภัส จุลวงศ์กิติสกุล ต้องการอะไร เพียงแค่เอ่ยปากหรือกระดิกนิ้วเธอก็ได้ทุกอย่างตามที่ขอ สิ่งที่ปราณปภัสต้องทำคือ ช่วยรักษาภาพพจน์ของนามสกุลนี้ไว้และสร้างภาพให้ดูดียิ่ง ๆ ขึ้นไปเท่านั้นนอกจากตัวเธอเอง ไม่เคยมีใครรู้เลยว่าปราณปภัสต้องสูญเ
Last Updated : 2025-04-22ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า บทที่ 3 ช่วยแต่งงานกับฉันได้ไหม
“นลมีคนที่จะแต่งงานด้วยแล้วค่ะแม่ เอาไว้ว่างแล้วจะพาไปเจอนะคะ”หลังจากรับสายนลไม่ได้เอ่ยอะไรไปมากกว่านั้น ไม่รู้อะไรทำให้เธอตัดสินใจบอกคนที่โทรเข้ามาไปอย่างนั้น หลังจากกดวางสายนลก็ไม่คิดจะรับสายแม่ของเธออีก แม้ว่าปลายสายจะโทรเข้ามาซ้ำ ๆ อีกเกือบสิบสายก็ตามนลทิ้งตัวอยู่บนเตียงนุ่มในห้องพักอยู่นาน สายตายังคงเหลือบมองเบอร์หน้าจอที่ปรากฏสายไม่ได้รับอีกหลายครั้ง สุดท้ายเธอตัดสินใจที่จะติดต่อกลับไปหาปราณปภัส หลังจากค้นหาข้อมูลส่วนตัวของอีกฝ่ายและเจออีเมลสำหรับติดต่อเรื่องงานแม้ว่าเรื่องที่จะติดต่อไปไม่ใช่เรื่องงาน แต่ไม่มีทางเลือกอื่นสำหรับนลอีกแล้ว“ขอบคุณสำหรับการหารือในวันนี้เป็นอย่างมากค่ะ ฉันได้แลกเปลี่ยนข้อมูลดี ๆ มากมาย และยินดีต้อนรับเสมอหากคุณไปเยือนประเทศไทย”ปราณปภัสกล่าวกับผู้เข้าร่วมประชุมทุกคนด้วยน้ำเสียงชัดเจน สกิลการพูดภาษาอังกฤษของเธอนั้นจัดอยู่ในเกณฑ์ที่ดีมาก อีกทั้งยังมีไหวพริบทั้งเรื่องของการตอบคำถามและการวางตัว ตำแหน่งปลัดกระทรวงการต่างประเทศจึงเหมาะสมกับเธอในทุกมิติ แม้ใครหลายคนจะมองว่าเธอมายืนตรงนี้ได้เพราะมีพ่ออยู่เบื้องหลัง แต่ปราณปภัสก็ตั้งใจทำหน้าที่ของตัวเองให้
Last Updated : 2025-04-22ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า บทที่ 4 ลาออก
ระหว่างมื้ออาหาร ทั้งปราณปภัสและนลได้เปิดใจพูดคุยกันมากขึ้น แม้จะเป็นเพียงการเริ่มต้นทำความรู้จักกันแต่ก็ไม่เป็นปัญหา ในเมื่อตัดสินใจลงเรือลำเดียวกันแล้ว การจะรู้จักกันให้ได้มากที่สุดนับว่าเป็นเรื่องที่ควรทำ“พาสต้ากับซุปเนื้อที่สั่งมาอร่อยดีนะ”ปราณเอ่ยขึ้นระหว่างที่บทสนทนาเงียบลงไป“สองเมนูนี้เป็นเมนูขึ้นชื่อของร้านนี้เลย ฉันคิดไว้แล้วว่าคุณต้องชอบแน่ ๆ”น้ำเสียงที่ส่งมาดูสดใสขึ้นมาหน่อย แววตาของคนตรงหน้าเปลี่ยนไปจากตอนเจอกันบนเครื่อง ราวกับว่าแอร์โฮสเตสสาวคนนี้ยอมสลัดภาพลักษณ์แสนเย่อหยิ่งออกไปบ้างแล้ว“แล้วนี่ไม่ต้องทำงานแล้วรึไง?”“ฉันมีวันพักสองวันค่ะ เป็นปกติของการบินไฟลต์ยาว”“งั้นก็แปลว่าพรุ่งนี้ว่างอีกวัน”“อื้อ”นลพยักหน้าแล้วตักพาสต้าในจานของเธอเข้าปากต่อ ท่าทีกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อยของคนตรงหน้าทำให้ปราณยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว“มื้อนี้ฉันเลี้ยงเอง”“ไม่ได้สิ ฉันจ่ายเอง เป็นการขอโทษตามที่เมลไปบอกไง”“ช่างเมลนั้นเถอะ อีกหน่อยถ้าเราแต่งงานกันแล้วเธอก็ต้องทำตามที่ฉันบอกทุกอย่างในทุกเงื่อนไข ซ้อมไว้ตั้งแต่ตอนนี้ก็ดี”ความตั้งใจที่จะเป็นเจ้ามือต้องชะงักในทันทีเมื่อปราณเอาเงื่อนไข
Last Updated : 2025-04-22ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า บทที่ 5 กระชับความสัมพันธ์
ช่วงเวลาที่นลกำลังจัดการเรื่องการลาออกจากงาน ความสัมพันธ์ระหว่างเธอและปราณปภัสเริ่มเป็นไปในทิศทางที่ดีขึ้นแม้ว่าตั้งแต่แยกกันที่โรงแรมคราวนั้นต่างฝ่ายต่างไปทำหน้าที่ของตัวเอง แต่ทั้งคู่ไม่ได้เงียบหายกันไป หนำซ้ำปราณปภัสยังชอบทำตัวแปลก ๆ โดยให้เหตุผลแค่ว่า หนึ่งเดือนนี้เธอจะฝึกซ้อมการเป็นแฟนที่ดีให้ได้มากที่สุดอย่างเช่นสิ่งที่นลได้รับในวันนี้ก็คงเป็นหนึ่งในการซ้อมเป็นแฟนปลอม ๆ เช่นกัน“ว๊าย มีดอกไม้ช่อใหญ่มาส่งอีกแล้ว”เสียงเล็กแหลมของบอยเอ่ยขึ้นระหว่างที่ทั้งคู่กำลังลากกระเป๋าเดินทางไปตามทางเดินในตัวอาคาร โดยที่ในอ้อมแขนข้างหนึ่งของนลเต็มไปด้วยช่อดอกไม้ช่อใหญ่ที่จัดตกแต่งมาอย่างสวยงาม“แกอยากได้มั้ยล่ะ ฉันยกให้ ไม่รู้จะส่งให้ทำไมนักหนา”นลมองหน้าบอยสลับกับช่อดอกไม้ในอ้อมแขน เธอไม่คุ้นชินสักทีกับการกระทำของอีกฝ่าย แม้ว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่นลได้รับช่อดอกไม้ช่อใหญ่แบบนี้“เค้าส่งให้แกก็รับไว้เถอะน่า จริงใจหรือจริงโจ้ก็รับไว้ก่อน ร้านดอกไม้ร้านนี้ดังนะเนี่ย ช่อนี้คงไม่ต่ำกว่าห้าพัน”บอยรู้แม้กระทั่งร้านดอกไม้ดัง ๆ ที่กำลังเป็นที่นิยมในตอนนี้ ส่วนนลน่ะเหรอ เธอแทบไม่รู้อะไรเลย แม้แต่เรื่
Last Updated : 2025-04-22
Latest chapter
ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า บทที่ 1 ผู้โดยสารจอมวุ่นวาย
สนามบินยามค่ำคืนเต็มไปด้วยแสงไฟระยิบระยับ ผู้โดยสารต่างเร่งรีบกับเสียงประกาศเรียกขึ้นเครื่อง แต่ท่ามกลางความวุ่นวายนั้น นลินภากลับยืนนิ่งริมกระจกใส มองลานจอดเครื่องบินกว้างใหญ่ เธอรู้สึกเหมือนติดอยู่ในทางแยกที่ไม่รู้จะเดินไปทางไหนเครื่องบินของสายการบินต่าง ๆ ที่เตรียมทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าไม่ได้ทำให้หญิงสาวที่ชื่อ นลินภาหรือนล ตื่นเต้นได้เลยแม้แต่น้อย กลับกันยิ่งได้โบยบินมากเท่าไหร่ เธอยิ่งรู้สึกว่าอิสระของการใช้ชีวิตถูกตัดขาดมากขึ้นเท่านั้น อาชีพแอร์โฮสเตสที่ใฝ่ฝัน มันไม่ใช่แบบที่คิดเลย“มายืนเหม่ออะไรตรงนี้ยะแม่คุณ รีบไปทำงานที่เรารักกันเถอะ”เสียงเล็กแหลมเข้ามาขัดจังหวะความคิดจนทำให้นลหลุดจากภวังค์ ไม่ต้องหันไปมองก็รู้ว่าเป็นเสียงของใคร เพราะเพื่อนร่วมงานที่เธอไว้ใจได้ไม่ได้มีมากนักนลดึงด้ามจับของกระเป๋าลากขึ้นจนสุดแล้วลากกระเป๋าส่วนตัวเดินตามเพื่อนสนิทไปตามทางเดินของตัวอาคาร รองเท้าหุ้มส้นสีครีมที่มีส้นสูงสองนิ้วรองรับขาเรียวยาว กับชุดพนักงานของสายการบินที่เป็นเสื้อแจ็กเก็ตสีน้ำตาลเข้ารูปสวมทับเชิ้ตสีขาว และกระโปรงขนาดพอดีตัวที่ยาวเลยเข่าขึ้นมาหน่อยนึงในสีเดียวกัน ช่วยดึงดูดสายตาช
ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า ตอนพิเศษ (4) ฮันนีมูน
“วันครบรอบปีนี้พี่อยากได้อะไรคะ”นลเอ่ยถามขณะที่ทั้งคู่กำลังนั่งดูหนังด้วยกัน วันนี้เป็นวันอาทิตย์ ปราณไม่มีงานที่ไหน ส่วนนลที่ทำหน้าที่เลขามาด้วยดีจึงได้พลอยหยุดงานไปด้วย“จริงสิ อาทิตย์หน้าแล้วนี่นา ปีนี้ไม่เอาอะไรดีกว่าค่ะ พี่ไม่อยากได้อะไรเลย นลล่ะ อยากได้อะไรเป็นพิเศษมั้ย”ปราณคว้าตัวคนรักมากอด ไม่ได้สนใจทีวีเบื้องหน้าอีกแล้ว ทั้งคู่ขยับร่างกายแนบชิดบนเตียงกว้าง เปลี่ยนหัวข้อสนทนาจากเรื่องหนังมาเป็นเรื่องของขวัญวันครบรอบ“พี่ปราณให้นลทุกอย่างแล้ว นลเองก็ไม่มีอะไรที่อยากได้แล้วเหมือนกัน”“จริงเหรอ แต่วันครบรอบทั้งทีเลยน้า”ปราณถามกลับเสียงหวาน อยากให้คนรักชั่งใจคิดดูให้ดี เพราะในวันครบรอบทุกปีคุณปราณคนนี้พร้อมจะเล่นใหญ่เสมอ แต่ที่ผ่านมานลก็ได้ทุกอย่างไปหมดแล้วอย่างที่บอกจริง ๆบ้านพักตากอากาศ รถหรู น้ำหอม กระเป๋า เสื้อผ้า นาฬิกา และทุก ๆ อย่างที่คนอย่างปราณปภัสจะให้ได้“วันครบรอบก็เหมือนวันทั่วไปนั่นแหละค่ะ แค่เวลาผ่านมาย้ำเตือนว่า ความรักของเราผ่านมาด้วยกันอีกปีแล้ว”“พูดจาน่าเอ็นดูจัง”ปราณกดจูบลงบนหน้าผากคนรัก แม้จะคบกันมานานแล้วแต่เธอยังรู้สึกเอ็นดูแฟนเด็กคนนี้อยู่เสมอ ที่ผ่าน
ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า ตอนพิเศษ (3) แค่แวะมาทักทาย
บ่ายวันหยุดที่เต็มไปด้วยบรรยากาศผ่อนคลาย นลกำลังเตรียมตัวออกไปพบกับเพื่อน ๆ นักบินและลูกเรือในงานสังสรรค์ประจำกลุ่ม ทุกคนต่างตื่นเต้นที่จะได้เจอกันหลังจากไม่ได้รวมตัวกันนาน นลสวมเดรสสั้นความยาวแค่เข่าสีสดใสและหยิบกระเป๋าออกจากบ้านโดยไม่ลืมส่งข้อความบอกปราณพี่ปราณ นลออกไปกินข้าวกับบอยแล้วก็เพื่อนลูกเรืออีกสองสามคนนะคะ ไม่ต้องห่วง นลจะกลับไม่ดึกค่ะข้อความนั้นส่งไปพร้อมกับรูปเซลฟี่น่ารัก ๆ เพื่อยืนยันความตั้งใจ ปราณที่เพิ่งเสร็จสิ้นการประชุมเห็นรูปที่นลส่งมาก็เกิดอาการหวงทันทีเพื่อนอีกสองสามคนเป็นใครกันทำไมไม่บอกให้ชัดแล้วทำไมต้องแต่งตัวน่ารักขนาดนั้นมันน่าสงสัยจัง ต้องไปดูให้เห็นกับตาดีกว่าร้านอาหารริมแม่น้ำที่นัดพบตกแต่งด้วยแสงไฟอบอุ่น เสียงหัวเราะและเพลงเบา ๆ เพิ่มบรรยากาศความสนุก นลเดินเข้ามาในร้านและเห็นกลุ่มเพื่อน ๆ โบกมือทักทาย เธอยิ้มกว้างและรีบเดินไปหาพวกเขา"นล! ทางนี้ ๆ" บอยโบกมือเรียก"มาช้าจังเลย มัวแต่ร่ำลากับท่านปลัดอยู่รึไงเนี่ย" เพื่อนแอร์โฮสเตสสาวอีกคนเอ่ยแซวนลวางกระเป๋าถือลงบนโต๊ะ จัดแจงเสื้อผ้าหน้าผมให้เข้าที่เข้าทางก่อนจะเริ่มพูดคุยกับเพื่อน ๆ"ช่วงนี้พี่ปราณ
ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า ตอนพิเศษ (2) ติดเกาะ
เสียงคลื่นซัดสาดเข้าฝั่งเบา ๆ กับสายลมเย็นที่พัดโชยทำให้บรรยากาศที่ท่าเรือดูสดชื่น นลกำลังเตรียมตัวขึ้นเรือสปีดโบ้ทเพื่อไปเที่ยวเกาะแห่งหนึ่งพร้อมกับปราณ ทั้งสองตกลงกันว่าการพักผ่อนครั้งนี้จะเป็นโอกาสดีในการหลีกหนีความวุ่นวายจากชีวิตประจำวัน"พี่ปราณพร้อมรึยังคะ?" นลถามพลางหันมามองคนรักที่กำลังแบกกระเป๋าใบใหญ่จนดูเทอะทะ"พร้อมค่ะ แต่พี่ว่าเราเอากระเป๋ากันมาเยอะเกินไปรึเปล่านล" ปราณตอบพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ"ไม่เยอะหรอกค่ะ พี่ปราณจะได้ไม่ต้องลำบากบนเกาะไง" นลยิ้ม ก่อนจะดึงแขนปราณให้ขึ้นเรือเรือออกจากฝั่ง ท้องฟ้าสดใสและน้ำทะเลสีครามเพิ่มความตื่นเต้นให้กับการเดินทาง แต่ระหว่างที่ทั้งสองนั่งชมวิวและพูดคุยกันอย่างเพลิดเพลิน เสียงเครื่องยนต์ของเรือก็เริ่มสะดุดและหยุดทำงานในที่สุด"เกิดอะไรขึ้นคะ?" ปราณถามคนขับเรือด้วยสีหน้าเป็นกังวล"ดูเหมือนเครื่องยนต์จะมีปัญหา ต้องใช้เวลาซ่อมสักพักครับ" คนขับตอบพลางลงมือเช็กเครื่องยนต์โชคไม่ดีที่ลมทะเลพัดเรือลอยไปใกล้เกาะเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง คนขับเรือตัดสินใจนำเรือจอดที่เกาะนี้เพื่อรอความช่วยเหลือ ปราณกับนลจึงต้องลงจากเรือมาอยู่บนเกาะชั่วคราว"นี่เราต้องติดอย
ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า ตอนพิเศษ (1) งานวันเด็ก
ตอนพิเศษ (1)งานวันเด็ก สถานทูตใหญ่แห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ วันนี้สถานที่ถูกตกแต่งด้วยลูกโป่งหลากสีและธงเล็ก ๆ โบกสะบัดตามแรงลมเบาๆ งานวันเด็กกำลังเริ่มขึ้น เสียงหัวเราะและเสียงเพลงสร้างบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความสนุกสนานท่ามกลางบรรยากาศที่อบอุ่น ปราณถูกเชิญมาเป็นแขกพิเศษในงานนี้ เพราะเธอมีชื่อเสียงจากการเป็นบุคคลตัวอย่างในสังคม และได้รับหน้าที่เป็น "พี่ปราณ" ของเด็ก ๆ ในงานครั้งนี้ปราณไม่ได้มีประสบการณ์กับเด็กมากนัก แต่เธอเต็มใจรับภารกิจนี้ด้วยความตั้งใจแน่วแน่ วันนี้ปราณสวมชุดสูทที่ดูเรียบร้อยแต่แฝงด้วยความเป็นกันเอง ทันทีที่ก้าวเข้าสู่บริเวณงาน เด็ก ๆ หลายคนก็หันมามองด้วยความตื่นเต้น"พี่ปราณมาแล้ว!" เสียงเล็ก ๆ ตะโกนขึ้น พร้อมกับกลุ่มเด็กวิ่งเข้ามารุมล้อม"สวัสดีค่ะเด็ก ๆ วันนี้อยากทำอะไรกันบ้าง?"ปราณยิ้มกว้างและย่อตัวลงพูดกับพวกเขา เสียงเด็ก ๆ ตอบกันคนละเสียง ทั้งอยากเล่นเกม วาดรูประบายสี และบางคนก็อยากฟังนิทานขณะเดียวกัน นลที่แอบตามมาดูปราณจากมุมหนึ่งของงาน ไม่สามารถห้ามตัวเองให้ไม่เข้าไปช่วยได้ เพราะเห็นสีหน้าของคนรักแล้วพอจะเดาได้ว่าปราณน่าจะปวดหัวน่าดูกับเสียงของเด็ก ๆ
ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า บทที่ 25 จากนี้และตลอดไป
หนึ่งวันหมดไปกับการสวมบทเป็นแม่บ้าน วันนี้นลจัดการทุกอย่างด้วยตัวคนเดียวตั้งแต่เช้า แม้ปราณจะเคยบอกหลายครั้งว่าเธอมีแม่บ้านที่จะมาทำความสะอาดห้องให้อาทิตย์ละสองครั้ง แต่นลก็ชอบที่จะจัดการเรื่องงานบ้านด้วยตัวเองมากกว่า หรือถ้าจะพูดให้ถูก นลชอบที่ได้ดูแลปราณด้วยตัวเองต่างหาก“กลับมาแล้วค่า”เสียงสดใสของปราณดังนำมาก่อน ก่อนที่เจ้าตัวจะเดินมายังระเบียงห้องแล้วสวมกอดคนรักจากด้านหลัง ขณะที่นลกำลังใช้ฟ็อกกี้ฉีดรดต้นไม้ในกระถางเล็ก ๆ ริมระเบียงคนตัวสูงวางคางบนไหล่ภรรยา ออดอ้อนเหมือนเด็กเพิ่งกลับจากโรงเรียน นานวันเข้าเธอแทบไม่เหลือภาพปลัดกระทรวงที่บุคลิกเคร่งขรึม โดยเฉพาะเวลาที่อยู่กับนลสองต่อสอง ปราณก็เป็นเพียงโกลเด้นตัวใหญ่ที่ชอบอ้อนเจ้าของมาก ๆ เท่านั้นเอง“เหนื่อยมั้ยคะ วันนี้งานเยอะรึเปล่า ของที่คุณสั่งไว้เค้าเอามาส่งแล้วนะ นลเก็บไว้ตรงลิ้นชักในห้องนอน”นลเอียงหน้าบอกคนด้านหลัง มือหนึ่งยังคงจับฟ็อกกี้ฉีดใบต้นไม้ต้นเล็ก ๆ ไปเรื่อย“เอาไว้ตรงนั้นก่อน ไว้เปิดดูด้วยกัน มีของนลด้วย”“เหรอคะ? แอบสั่งอะไรมาเนี่ย” นลขมวดคิ้วเล็กน้อย เดาไม่ออกว่าในถุงเล็ก ๆ นั่นจะเป็นอะไร“รับรองว่าที่รักต้องชอบแ
ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า บทที่ 24 หวานมากขึ้น
ปราณและนลกลับเข้าไปในงานพร้อมเสียงดนตรีแจ๊ซเบา ๆ คลอเคล้าไปกับบรรยากาศ ตอนนี้มื้ออาหารไม่เป็นที่สนใจแล้วเพราะหลายคนเริ่มอิ่มท้อง สิ่งที่กลายเป็นจุดสนใจคือฟลอร์เต้นรำที่มีรัฐมนตรีหลายคนออกไปเต้นรำกันอย่างสนุกสนานขณะที่ปราณและนลกำลังจะเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะ พ่อของปราณก็เดินเข้ามาหา เขายื่นแก้วไวน์ให้ทั้งสองคนคนละแก้วก่อนจะเอ่ยบางคำ"ปราณ ไปเต้นกับพ่อสักเพลงนะ" นายชาญชัยยื่นมือให้ลูกสาวของเขา ปราณเห็นท่าทีนั้นก็อดไม่ได้ที่จะอมยิ้ม ก่อนจะตอบกลับ"ไม่ได้เมาใช่มั้ยเนี่ย มาชวนลูกสาวเต้น" ปราณเอ่ยแซวกลับไป"ไม่ได้เมาเว้ย ฉันอยากเต้นกับแกบ้างมันจะทำไม พวกสาว ๆ น่ะเต้นด้วยจนเบื่อแล้ว" พ่อของปราณยักคิ้วแพรวพราย สองพ่อลูกหัวเราะร่าอย่างมีความสุข ปราณหันไปมองหน้านลเล็กน้อยเชิงขออนุญาต"ไปเถอะค่ะ นลไปนั่งที่โต๊ะนะ""จ้ะ ขอเวลานอกแป๊บเดียวนะ"ปราณเดินควงแขนไปกับพ่อของเธอพร้อมด้วยแก้วไวน์ในมือ ส่วนโต๊ะอาหารที่นลเดินกลับไปนั่งก็ไม่ไกลจากฟลอร์เต้นรำนัก จึงเท่ากับว่าปราณยังอยู่ในสายตาของเธอเมื่อมาถึงฟลอร์เต้นรำ ปราณก็ยอมปล่อยตัวตามจังหวะเพลง ช่วงเวลาที่เธอเต้นกับพ่อเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและการหยอกล้อ พ
ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า บทที่ 23 ตำแหน่งใหม่
การเดินทางไปทำงานที่เวียดนามครั้งนี้ สร้างความประทับใจแก่ปราณและนลเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะนลที่ได้เปิดประสบการณ์ใหม่ ๆ และผลงานของทั้งคู่ต่างเป็นที่ถูกพูดถึงกันเป็นวงกว้างภาพลักษณ์ของผู้หญิงเก่งทั้งสองคนที่อยู่เคียงข้างกันนั้น ไม่ได้เห็นได้บ่อยนัก แต่ทั้งปราณและนลกำลังจะเปิดภาพใหม่ ๆ ให้ใครหลายคนได้เห็นถึงความเท่าเทียมที่ไม่ใช่แค่เรื่องเพศ แต่ยังรวมไปถึงเรื่องของศักยภาพในการทำงานอีกด้วยและเมื่อทั้งคู่เดินทางมาถึงประเทศไทย นายกรัฐมนตรีก็เรียกพบในทันที บรรยากาศในห้องทำงานของพ่อวันนี้ทำให้ปราณเกิดความแปลกใจเล็กน้อย เพราะมันดูไม่อึดอัดอย่างที่แล้วมาเมื่อทั้งสองคนเดินเข้าไปในห้อง พ่อของปราณกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน เขาเงยหน้าขึ้นพร้อมรอยยิ้มอ่อน ๆ และผายมือเชิญให้ทั้งคู่เข้ามานั่งที่โซฟาข้างโต๊ะทำงาน“เป็นไงบ้าง” พ่อของปราณถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล สายตาของเขามองทั้งสองคนด้วยความภูมิใจ“ทุกอย่างเรียบร้อยดีค่ะพ่อ” ปราณตอบพร้อมกับหันไปมองนลเหมือนส่งสัญญาณให้เธอเล่าเพิ่มเติมนลยิ้มบางๆ ก่อนจะพูดต่อ “เราได้รับการต้อนรับที่อบอุ่นมากค่ะและได้รับการสนับสนุนที่ดีในทุก ๆ โปรเจกต์ที่กำลังจะเกิดขึ้น”นา
ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า บทที่ 22 ค่ำคืนนี้ของเราสองคน (NC)
ในยามค่ำคืนของกรุงฮานอยที่เต็มไปด้วยแสงไฟระยิบระยับ ท้องฟ้ายามราตรีถูกประดับด้วยดวงดาวที่มองเห็นเพียงแผ่วเบา ห้องพักกว้างขวางตกแต่งด้วยโทนสีอบอุ่น พร้อมกระจกบานใหญ่ที่มองเห็นวิวเมืองด้านล่าง แสงไฟจากโคมไฟข้างเตียงให้บรรยากาศที่นุ่มนวลเหมือนกำลังโอบล้อมทั้งคู่ไว้ในความอบอุ่นบรรยากาศในห้องเงียบสงบ มีเพียงเสียงลมที่พัดแผ่วจากภายนอก ปราณยื่นมือไปแตะที่แก้มของนลเบาๆ เธอเงยหน้าขึ้นสบตาคนรัก ดวงตาทั้งคู่สื่อสารกันโดยไม่ต้องเอ่ยคำพูด“นล”เสียงเรียกชื่อแผ่วเบาก่อนจะโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ สัมผัสแรกจากริมฝีปากของปราณอ่อนโยนและแผ่วเบาราวกับสายลมที่แตะต้องผิวน้ำ นลหลับตาลงอย่างไม่รู้ตัว ปล่อยให้ความรู้สึกพาเธอไปตามจังหวะของหัวใจ จูบนั้นเต็มไปด้วยความหมายและความอ่อนหวานที่ปราณมอบให้เธอมือของปราณประคองใบหน้านลไว้เบาๆ ขณะเดียวกันก็เพิ่มระดับความเร่าร้อนมากยิ่งขึ้น นลยกมือขึ้นจับที่ไหล่ของปราณ รู้สึกถึงความอบอุ่นที่แผ่ซ่านจากตัวอีกฝ่าย ความใกล้ชิดนี้ทำให้เธอรู้สึกเหมือนเวลาหยุดเดินปราณถอนจูบออกช้า ๆ มองนลด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรักและความต้องการที่มากเหลือเกิน แน่นอนว่าคืนนี้เธอไม่ได้ต้องการเพียงแ
