แชร์

บทที่ 917

ป้าจางคิดสักครู่ “นานแล้วค่ะ ตอนที่ฉันเข้ามาทำงานที่บ้านตระกูลฟู่ ฉันอายุยังไม่ถึงสามสิบเลย! ตอนนี้ฉันอายุสี่สิบห้าแล้ว อีกห้าปีก็เกษียณได้แล้ว”

“ป้าหงอยู่ที่นั่นนานกว่าคุณใช่ไหมคะ?”

“ใช่ค่ะ! ป้าหงเคยรับใช้คุณท่าน ต่อมาก็มีสือถิงกับอิ๋นอิ๋น เลยช่วยเป็นพี่เลี้ยงให้เด็ก ๆ” ป้าจางพูด “ฉันได้ยินเรื่องต่าง ๆ มาจากป้าหงอีกที”

“ฟู่สือถิงเล่าเรื่องตอนเด็ก ๆ ให้ฉันฟังเมื่อวานนี้” ฉินอันอันรู้สึกอึดอัดใจ เลยอยากหาคนระบายด้วย “ไม่นึกเลยว่าตอนเด็ก ๆ เขาจะต้องทนทุกข์ทรมานขนาดนั้น”

“คุณผู้ชายเล่าทุกอย่างให้คุณฟังเลยเหรอคะ?” ป้าจางตกใจ

“ค่ะ เขาเล่าทุกอย่างให้ฉันฟังโดยไม่ปิดบังอะไรเลย” ฉินอันอันมองป้าจาง “เขาไม่อยากให้ฉันเข้าใจเขาผิดอีก”

ป้าจางถึงกับส่งเสียงสะอื้น “อันอัน อย่าโทษคุณผู้ชายเลยนะคะที่เพิ่งมาบอกเอาป่านนี้ ที่เขาประสบความสำเร็จได้ขนาดนี้ ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เลย สวรรค์คงเมตตาเขา ถึงได้รักษาโรคตอบสนองช้าที่เขาเป็นตอนเด็ก ๆ จนหายได้ ไม่งั้นชะตากรรมของเขาคงเหมือนกับอิ๋นอิ๋น”

ฉินอันอันตกตะลึง “!!!”

เธอได้ยินทุกคำที่ป้าจางพูด แต่เธอไม่เข้าใจเอาซะเลย!

“ไม่สิ โรคของคุณผู้ชายกับอิ๋นอิ๋นไม่เ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
Boonya Sirirak
???????????
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status