แชร์

บทที่ 919

เขาออกมาจากห้องทำงาน และไปหาเซิ่งเป่ย

พอดีเซิ่งเป่ยก็กำลังจะมาเรียกเขาไปกินข้าว

“ฉินอันอันเชิญนายไปหรือเปล่า?” ฟู่สือถิงถามเขา

“นายหมายถึงงานวันเกิดของเด็ก ๆ ใช่ไหม? ยังเลย!” เซิ่งเป่ยถาม “เธอเชิญนายไปหรือเปล่า?”

ฟู่สือถิงส่ายหัว

“ไม่เป็นไร ยังเหลือเวลาอีกตั้งครึ่งเดือน! เดี๋ยวเธอก็ต้องบอกให้เรารู้” เซิ่งเป่ยพูดอย่างมั่นใจ “ถึงแม้เธอจะไม่เชิญนาย เธอก็ต้องเชิญฉันอยู่ดี เพราะฉันกับเธอเราเคลียร์กันไปแล้ว”

ฟู่สือถิงไม่ได้โต้แย้งเขา แต่แค่สงสัย “ฉันไม่ได้ทะเลาะอะไรกับเธอ ทำไมเธอถึงไม่เชิญฉันล่ะ?”

เซิ่งเป่ยวิเคราะห์ “ถึงพวกนายจะไม่ได้ทะเลาะกันอย่างรุนแรงเหมือนเมื่อก่อน แต่ปัญหาก็ร้ายแรงมากนะ! เธอรับไม่ได้กับสิ่งที่นายเป็น นายเองก็ไม่อยากไปง้อเธอแล้วไม่ใช่เหรอ”

“ขอพูดหน่อยเถอะ อย่าใช้คำพูดแปลก ๆ ได้ไหม?” ฟู่สือถิงขมวดคิ้ว

เซิ่งเป่ยปิดปาก แล้วเปลี่ยนเรื่อง “บ่ายนี้ไปซื้อของขวัญให้เด็ก ๆ กันไหม?”

“อืม” ของขวัญของรุ่ยลาเลือกง่าย แต่ของเสี่ยวหานนั้นยากกว่า

“งั้นเราไปดูนิทรรศการจัดแสดงเทคโนโลยีกันดีไหม ดูว่ามีของเล่นไฮเทคใหม่ ๆ อะไรบ้าง” เซิ่งเป่ยเสนอ

ฟู่สือถิงพยักหน้า

……

หนึ่งสัปดาห
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status