Share

บทที่ 903

เห็นเช่นนั้น ฟู่สือถิงก็หยิบเมล็ดทานตะวันขึ้นมาแกะเช่นกัน

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ฟู่สือถิงหยิบถ้วยเมล็ดทานตะวันมา แกะเปลือก แล้ววางไว้ตรงหน้าฉินอันอัน

ฉินอันอันเหลือบมองเขา “ฉันไม่เอา”

ฟู่สือถิง “งั้นไม่แกะแล้ว”

ฉินอันอันยื่นถ้วยเมล็ดทานตะวันไปให้หลีเสี่ยวเถียน หลีเสี่ยวเถียนยิ้มแห้ง ๆ ซึ่งดูน่าสงสารกว่าการร้องไห้เสียอีก “ของที่ผู้ชายของเธอแกะให้ ฉันไม่กินหรอก! อีกอย่าง กินเมล็ดทานตะวันเยอะเดี๋ยวก็เป็นร้อนใน!”

ฉินอันอันรีบเก็บถ้วยกลับคืน

“ฉันไม่กลัวร้อนใน ให้ฉันกินเถอะ!” ไมค์คว้าถ้วยเมล็ดทานตะวันจากหน้าฉินอันอันไป แล้วพูดกับฟู่สือถิงอย่างยินดี “ผู้ชายที่ประสบความสำเร็จเนี่ย ทำอะไรก็เก่งไปหมดเลยนะ ถ้าไปแข่งขันแกะเมล็ดทานตะวัน รับรองได้แชมป์แน่”

ฉินอันอันเหลือบมองสีหน้าที่เย็นชาลงของฟู่สือถิง

เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วรับถ้วยเมล็ดทานตะวันคืนมาจากไมค์

เซิ่งเป่ยข้าง ๆ กำลังกลั้นหัวเราะอย่างทรมาน

ส่วนโจวจื่ออี้ยกเท้าเตะไมค์

“เตะผมทำไม? ฟู่สือถิงยังรู้จักปอกเมล็ดทานตะวันให้คนที่ตัวเองชอบเลย คุณเป็นผู้ช่วยของเขา ทำไมไม่หัดเรียนรู้บ้างล่ะ?” ไมค์หยิบเมล็ดทานตะวันขึ้นมาหนึ่งกำมือ วางไว้ตร
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status