บทที่ 898

ฉินอันอันสะดุ้งตื่นขึ้นมาจากฝันร้าย

นอกหน้าต่าง ท้องฟ้าสว่างรำไร เธอลุกขึ้นนั่งแล้วเปิดไฟ

ทันใดนั้นทั้งห้องก็สว่างราวกับกลางวัน มองทุกสิ่งที่คุ้นเคยตรงหน้า ทันใดนั้นความกลัวในใจเธอก็ค่อย ๆ หายไป

เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา ตอนนี้เป็นเวลาหกโมงเช้าแล้ว

อุณหภูมิร่างกายของเธอสลับกันระหว่างหนาวและร้อน พอเอามือแตะคางก็สัมผัสกับเหงื่อเหนอะตัว

คิดย้อนกลับไปถึงความฝันนี้ก็ยังรู้สึกกลัวไม่หาย!

เหตุผลที่เธอฝันแบบนั้นก็เพราะเธอคุยโทรศัพท์กับฟู่สือถิงเมื่อคืนนี้

สิ่งที่ฟู่สือถิงพูดค้างไว้ยังพูดไม่จบ ไปสานต่อในความฝันของเธอ

เธอไม่ได้เก็บกดจนเอาไปฝัน แต่ถังเฉียวเซินเคยพูดอะไรในทำนองเดียวกันกับเธอมาก่อนจริง ๆ

เพียงแต่ถังเฉียวเซินไม่ได้ลงลึกถึงรายละเอียดดังกล่าว เพราะถังเฉียวเซินก็ได้ยินเรื่องนี้มาอีกทีหนึ่งเช่นกัน

ในความฝัน ฟู่สือถิงไม่เพียงแต่จะเคยฆ่าคนเท่านั้น แต่เขาจะฆ่าเธอด้วย

หน้าอกของเธอดูเหมือนถูกอะไรบางอย่างบีบรัด ทั้งอึดอัดและเจ็บปวด จนแทบหายใจไม่ออก

เธอลุกจากเตียงแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ

คอยปลอบใจตัวเองว่าความฝันก็เป็นเพียงความฝัน แม้ว่าความฝันจะเป็นจริง แต่ความฝันส่วนใหญ่จะเบี่ยงเ