บทที่ 625

เธอยัดถุงไว้ในมือของเขา “ฟู่สือถิง เมื่อกี้ลูกในท้องดิ้น ตอนนี้เขาได้ยินทุกอย่างที่คุณพูดกับฉันแล้ว”

เขามองเธอด้วยสายตาว่างเปล่าราวกับว่าถูกไฟฟ้าช็อต

“ผมขอสัมผัสท้องคุณได้ไหม?” เขาถามคำถามด้วยเสียงแหบแห้ง

“ตอนนี้เขาไม่ดิ้นแล้ว เขายังเล็กอยู่ ไม่ได้ดิ้นบ่อยนักหรอก”

นี่เป็นการตั้งครรภ์ครั้งที่สองของเธอ แต่ความรู้สึกแตกต่างไปจากครั้งแรกโดยสิ้นเชิง

ตอนที่เธอท้องครั้งแรก เพราะกลัวว่าเขาจะรู้ เธอจึงได้แต่อดทนต่อปฏิกิริยาทั้งหมดระหว่างตั้งครรภ์อย่างเงียบ ๆ

เป็นความรู้สึกกลัวมากกว่าความสุขในการเป็นแม่

แต่การตั้งครรภ์ครั้งนี้ เธอสามารถเพลิดเพลินไปกับปฏิกิริยาทั้งหมดได้อย่างเต็มที่

ฝ่ามือใหญ่ของเขาสัมผัสท้องเป่งของเธอ ความอบอุ่นของฝ่ามือเขาแผ่ไปยังแขนขาของเธอ ทำให้ร่างกายของเธอตึงเครียดทันที

ทารกในท้องคงรู้สึกถึงความกังวลใจของแม่จึงเตะท้องด้วยเท้าเล็ก ๆ ของเขา!

“เขาขยับอีกแล้ว!” ฉินอันอันไม่สามารถระงับเสียงได้

“ผมรู้สึกได้!” เขาคล้อยตาม จู่ ๆ ความมืดก็หายไปและถูกแทนที่ด้วยแสงสว่าง “เจ็บไหม?”

“ไม่เจ็บ ตอนนี้เขายังแรงไม่เยอะ”

“อืม หิวไหม? ผมพาไปหาอะไรกิน” ในตอนนี้หัวใจขอ