Share

บทที่ 593

Author: เงียบสงัด
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56
หลังจากที่ฉินอันอันอิ่มแล้ว เธอก็วางตะเกียบลง

หลีเสี่ยวเถียนวางตะเกียบลงทันที “อันอัน เราไปกันเถอะ! เธออยากไปชอปปิงไหม? ถ้าเธออยากไปชอปปิง ฉันจะไปเป็นเพื่อน”

ฉินอันอันส่ายหน้า “ฉันอิ่มมากและง่วงนอนนิดหน่อย”

“ถ้าอย่างนั้น ฉันจะพาเธอกลับนะ” หลีเสี่ยวเถียนถือกระเป๋าของเธอ เดินไปหาเธอและช่วยพยุงเธอลุกขึ้น

ฉินอันอันกลั้นหัวเราะ “ไม่จำเป็นต้องระวังขนาดนั้นหรอก ฉันเดินเองได้”

“ฉันอยากประคองเธอคุณ!” หลีเสี่ยวเถียนจับท้องของเธออย่างนุ่มนวล “จริงด้วย ถึงจะดูไม่ใหญ่มาก เพราะเธอให้สุดหลวม ๆ ก็เลยดูไม่ออก แต่พอสัมผัสยิ่งชัดเจนเลย มันเหมือนแตงโมลูกใหญ่”

ฉินอันอัน “เห็น ๆ อยู่ว่าเป็นแตงโมลูกเล็ก ๆ”

หลีเสี่ยวเถียน “เธอเคยเห็นแตงโมลูกโตขนาดนี้ไหม? เฮ้ ตอนนี้สามารถเห็นหน้าเด็กได้แล้วใช่ไหม?”

ฉินอันอัน “อืม ครั้งล่าสุดที่ประเทศบี หมอเคยให้ฉันดูแล้ว”

หลีเสี่ยวเถียน “เด็กคนนี้หน้าตาเหมือนใคร?”

ฉินอันอันเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “เหมือนเขา”

“เป็นเด็กผู้ชายหรือเด็กผู้หญิง?” หลีเสี่ยวเถียนกระซิบ “บอกเพศได้ตอนสี่เดือนใช่ไหม?”

ฉินอันอัน “ฉันไม่ได้ถาม”

“โอเค! เธอกลับไปพักผ่อนเถอะ วันจั
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 594

    หลีเสี่ยวเถียนลงไปชั้นล่างพร้อมกับผลตรวจ ฟู่สือถิงได้ยินเสียงฝีเท้าจึงมองไปที่บันได ทั้งสองมองหน้ากัน และบรรยากาศที่น่าอึดอัดก็เกิดขึ้นทั่วทั้งห้องนั่งเล่น “ประธานฟู่ อะไรพาคุณมาที่นี่ได้คะ?” แม้ว่าหลีเสี่ยวเถียนจะกลัวเขา แต่นี่คือบ้านของฉินอันอัน เธอมีความมั่นใจมากพอสมควร ฟู่สือถิงเพิกเฉยต่อความแปลกประหลาดของเธอ และมองไปที่ผลตรวจในมือของเธอ “ฉินอันอันยังหลับอยู่เหรอ?” “ค่ะ คุณมาที่นี่เพื่อพาอันอันไปเอาผลตรวจเหรอ?” หลีเสี่ยวเถียนพูดพร้อมกับเขย่าผลตรวจ “เธอไปเอามาแล้ว” “เอามาให้ฉัน” ฟู่สือถิงเดินไปหาเธอในสองก้าวแล้วยื่นมือออกไป เสี่ยวเถียนซ่อนผลตรวจไว้ด้านหลังเธอแล้วล้อเลียนเขา “หน้าของคุณหายแล้วเหรอ? ฉันนึกว่าคุณจะไม่มาเจออันอันแล้วเสียอีก คิดไม่ถึงว่าศักดิ์ศรีของเด็ก ๆ ยังดีกว่าหัวใจคุณเสียอีก!” สีหน้าของฟู่สือถิงมืดมนและเย็นชาเมื่อเขาได้ยินคำเสียดสีของเธอ “คุณใส่ใจลูกขนาดนี้ เป็นเพราะคุณต้องการคนไปสืบทอดบัลลังก์ในตระกูลคุณเหรอ?” หลีเสี่ยวเถียนไม่มีทางปล่อยเขาไปง่าย ๆ “โอ้ ตระกูลของประธานฟู่มีบัลลังก์ที่ต้องสืบทอดต่อไปจริง ๆ ด้วย! น่าเสียดายที่สิ่งต่าง ๆ ไม่เป็นไปต

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 595

    ตอนแรกเธออยากนอนแต่พวกเขาเสียงดังจนเธอตื่นและไม่อยากนอนต่อแล้ว “ไปตอนนี้เลย!” เธอพูดแล้วขึ้นไปหยิบกระเป๋าของเธอ หลังจากนั้นไม่นานเธอก็ลงไปชั้นล่างพร้อมถือกระเป๋า เขาจ้องมองไปที่ท้องของเธอ “ฉินอันอัน บ้านของคุณไม่มีลิฟต์เหรอ?” “ไม่มี” เธอรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ เขากังวลว่าเธอจะเหนื่อยเกินกว่าจะขึ้นบันไดและจะส่งผลต่อทารกในท้อง แต่เธอก็ไม่เหนื่อยเลย แม้ว่าท้องจะโตขึ้นเรื่อย ๆ เธอก็ขึ้นบันไดได้อยู่ดี “งั้นก็ย้ายลงมาอยู่ที่ห้องชั้นหนึ่ง หรือจะให้ผมติดตั้งลิฟต์ให้คุณ คุณเลือกเอา” เขาพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงไม่ผูกมัด “จะติดตั้งลิฟต์ยังไงล่ะ? คุณจะพังบ้านฉันเหรอ?” เธอจ้องเขา “ถ้าฉันขึ้นบันไดไม่ได้ ฉันก็ย้ายลงมาอยู่ชั้นหนึ่งเองแหละ” เธอก้าวออกไปข้างนอก และเขาก็ตามเธอออกไป เมื่อบอดี้การ์ดเห็นทั้งสองออกมา เขาก็เปิดประตูรถให้พวกเขาทันที หลังจากที่ทั้งสองขึ้นรถแล้ว รถก็ขับไปทางโรงพยาบาล บรรยากาศในรถดูอึดอัด จู่ ๆ ฟู่สือถิงก็เอื้อมมือออกไปแล้วกดสวิตช์ จู่ ๆ ฉากกั้นก็ปรากฏขึ้นต่อหน้า โดยแบ่งช่องด้านหลังและที่นั่งคนขับออกเป็นสองช่อง ฉินอันอันเกิดคำถาม “???” “ฉินอันนัน

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 596

    “คุณฟู่ ยินดีด้วยนะครับ คุณได้ลูกผู้ชาย” อาจารย์หมอชี้ไปที่หน้าจอแล้วแสดงให้เขาดู ลูกกระเดือกของฟู่สือถิงขยับขึ้นและเขาพูดน้ำเสียงแหบแห้ง “ผมขอดูหน้าเขาหน่อยครับ” อาจารย์แพทย์ขยับเครื่องอัลตร้าซาวน์ขึ้นไปทันที เสียดายที่เด็กพลิกตัว ทำให้ตอนนี้มองเห็นเพียงใบหน้าด้านข้างของเขาเท่านั้น “เมื่อกี้ผมบันทึกรูปถ่ายหน้าเต็มของเขาไว้แล้วครับ” อาจารย์แพทย์คลิกที่รูปของเด็กคนนั้นแล้วแสดงให้เขาดู “คุณฟู่ ลูกชายของคุณหน้าเหมือนคุณมาก! เห็นแวบแรกก็รู้เลยว่าเป็นลูกของคุณ” ฟู่สือถิงมองไปที่รูปถ่ายของเด็ก และใจของเขาก็อ่อนลงทันที นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกได้อย่างแท้จริงว่าเด็กคนนี้ยังมีชีวิตอยู่ จู่ ๆ เขาก็เข้าใจว่าทำไมเมื่อก่อนฉินอันอันถึงโกรธมากและขอให้แพทย์ใช้ยากับเธอ เพราะเธอรู้สึกได้ถึงชีวิตของเด็กคนนี้ก่อนเขา “เดี๋ยวผมจะพิมพ์รูปถ่ายของเด็กให้คุณทีหลังนะครับ” อาจารย์แพทย์กล่าวว่า “ผมอยากเห็นพัฒนาการของเด็กก่อน” ฟู่สือถิงพยักหน้า หลังจากนั้นครู่หนึ่ง อาจารย์แพทย์ก็กล่าวว่า “เด็กยังเล็กเกินไป สตรีมีครรภ์ควรได้รับสารอาหารมากขึ้น พักผ่อนให้มากขึ้น และไม่ทำอะไรที่เหนื่อยจนเกินไป”

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 597

    เธอหยิบแผ่นอัลตราซาวนด์ขึ้นมาแล้วมองไปที่ใบหน้าของเด็ก ซึ่งดูเหมือนฟู่สือถิงมาก ในใจพลันรู้สึกสั่นเทา “เด็กน้อยนี่ก็ดูคล้ายคุณนะ! เขาเป็นลูกของคุณหรือเปล่า?” ถังเชี่ยนถามด้วยรอยยิ้ม ฟู่สือถิงตอบและเอาแผ่นอัลตราซาวนด์กลับ “เธอมีธุระอะไรกับฉัน?” “ลูกพี่ลูกน้องของฉันเริ่มงานวันนี้ ฉันก็เลยแวะมาบอกคุณ” ถังเชี่ยนขมวดคิ้วและยิ้มเบา ๆ “สือถิง ยินดีด้วยนะที่ได้เป็นพ่อคน! เจ้าตัวเล็กดูเหมือนคุณมาก โตขึ้นเขาจะต้องเก่งเหมือนคุณแน่นอน” สีหน้าของฟู่สือถิงผ่อนคลายโดยไม่รู้ตัว ตอนนี้เด็กเป็นเพียงแสงสว่างในใจของเขา ถังเชี่ยนออกจากห้องทำงานของเขาและกลับมาที่ห้องทำงานของเธอด้วยรอยยิ้ม หลังจากเข้าไปในห้องทำงาน ใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปทันที! เธอกำลังจะระเบิด! ลูก ๆ ของพวกเขาสบายดี! พระเจ้าโหดร้ายกับเธอขนาดนี้ได้ยังไง? นั่วนั่วเข้าไปในห้องทำงานของเธอและเห็นเอกสารบนโต๊ะของเธอกองอยู่บนพื้น จึงถามทันที “พี่ถัง เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ?” “เหอะเหอะ เกิดอะไรขึ้นเหรอ? ฉันเสียใจน่ะสิ!” ถังเชี่ยนกัดฟัน “เพราะเขาไม่ชอบเด็ก เธอจึงตัดมดลูกออกเพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องกังวล! แต่สุดท้ายเขากลับไปมีลูกชายกับ

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 598

    ฉินอันอันมีสีหน้าตกใจ เธอไม่อยากจะเชื่อเลย! ฟู่สือถิงมำแบบนั้นได้ยังไง?! ทำไมเขาถึงแบนจิ้นซือเหนียน? ทำไม?! ผู้จัดการส่วนตัวเล่าด้วยความเจ็บปวด “เมื่อวานนี้ ผู้ช่วยของฟู่สือถิงติดต่อผมมาและบอกว่าฟู่สือถิงมีธุระกับซือเหนียน ผมจึงพาซือเหนียนไปที่เอสทีกรุ๊ป ผมไม่รู้ว่าพวกเขาคุยกันเรื่องอะไรกัน แต่ตอนที่ซือเหนียนออกมาจากห้องทำงาน สีหน้าของเขาดูไม่ค่อยดีนัก คิดไม่ถึงว่าวันนี้ซือเหนียนจะถูกแบน…” ฉินอันอัน “ตอนนี้ซือเหนียนเป็นยังไงบ้างคะ?” ผู้จัดการส่วนตัว “เขาโอเคครับ ถ้าสุดท้ายเขาลาออกจากวงการบันเทิง เขาก็สามารถกลับบ้านไปสืบทอดธุรกิจของครอบครัวได้… แต่ผมไม่อยากให้เขาลาออกจากวงการบันเทิงเลย! เขาเกิดมาเพื่อเป็นไอดอล คุณฉิน คุณต้องช่วยซือเหนียนนะครับ!” ฉินอันอัน “ไม่ต้องกังวลค่ะ ฉันจะไปหาฟู่สือถิงเดี๋ยวนี้” ผู้จัดการส่วนตัวถอนหายใจด้วยความโล่งอก “งั้นรบกวนคุณด้วยนะครับ!” หลังจากวางสาย ฉินอันอันก็ค้นหาหมายเลขโทรศัพท์ของฟู่สือถิง ฟู่สือถิงกับจิ้นซือเหนียนไม่มีความสัมพันธ์ส่วนตัวกัน พวกเขาเจอหน้ากัน ฟู่สือถิงแค่ต้องคืนการ์ดให้กับจิ้นซือเหนียน ในระหว่างนั้น ทั้งสองคนเกิดความข

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 599

    เลขาหันหน้าไปทางกล้อง ยกมุมปากขึ้นแล้วพูดด้วยความตื่นเต้น “สวัสดีทุกท่าน! ยินดีต้อนรับเข้าสู่ห้องถ่ายทอดสดของบริษัทของเรานะคะ! เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ขอเรียนเชิญประธานใหญ่ของเรา คุณฉินอันอันค่ะ! เสียงปรบมือดังกึกก้องดังมาจากทั่วทุกมุม ฉินอันอันสวมชุดเดรสคอวีสีเงินที่เผยให้เห็นส่วนโค้งของร่างกายของเธออย่างสมบูรณ์แบบ ท้องป่องของเธอตกอยู่ในสายตาของสาธารณชนแล้ว! จิ้นซือเหนียนที่ปรากฏตัวอยู่บนเวทีพร้อมกับเธอกำลังจับชายกระโปรงของเธอไว้! จำนวนคนในห้องถ่ายทอดสดเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วราวกับจรวด มีผู้แสดงความคิดเห็นอยู่ตลอดเวลา! - ตอนที่ฉินกรุ๊ปเผชิญกับความยากลำบาก ซือเหนียนก็ปรากฏตัวขึ้นและช่วยเหลือพวกเขาครั้งหนึ่งแล้ว! ตอนนี้ซือเหนียนกำลังเผชิญกับความยากลำบาก ฉินกรุ๊ปก็ให้ความช่วยเหลืออย่างเต็มที่! มิตรภาพนี้ทำให้ฉันน้ำตาไหล! - ฉันจะจำแบรนด์ที่ยกเลิกสัญญากับซือเหนียนได้! ฉันจะไม่ซื้อผลิตภัณฑ์ของพวกเขาอีก! ฉันจะจำฉินกรุ๊ปไว้ด้วย! ฉันจะเป็นคนแรกที่จะซื้อผลิตภัณฑ์ใหม่จากบริษัทของพวกเขาแน่นอน! - คืนนี้ซือเหนียนหล่อมาก! ที่รัก! ไม่มีใครสามารถแบนคุณได้! ไม่ ว่า ใคร! - ไม่มีใครส

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 600

    ในรถโรลส์รอยซ์สีดำ โจวจื่ออี้มองไปที่ฟู่สือถิงหลังจากรับโทรศัพท์ “ประธานครับ เมื่อกี้ไมค์โทรหาผม และบอกให้ผมไปทานอาหารเย็นกับพวกเขาที่โรงแรม” โจวจื่ออี้ลังเล “คุณอยากไปด้วยกันไหมครับ?” สีหน้าของฟู่สือถิงเคร่งขรึม “พวกเขาไม่ได้เชิญฉัน แล้วทำไมฉันต้องไปด้วย?” โจวจื่ออี้อึดอัด “ผมได้ยินมาว่า เมื่อเช้าฉินอันอันโทรหาคุณ แต่โทรไม่ติด… คุณอยากไปเจอ ไปพูดคุยกับเธอไหมครับ? ไม่ต้องไปสนใจรอยยิ้มสดใสของฉินอันอันในระหว่างการถ่ายทอดสดคืนนี้ ไมค์บอกว่าเธอโกรธมากจริง ๆ... ผมเดาว่าคืนนี้เธอแต่งตัวแบบนั้นก็เพื่อยั่วให้คุณโกรธ” ดวงตาดำราวน้ำหมึกของฟู่สือถิงเต็มไปด้วยความเย็นชา “นายรู้ได้ยังไงว่าเธอไม่ได้ใส่ไปโชว์จิ้นซือเหนียน?” โจวจื่ออี้สัมผัสได้ถึงความโกรธจัดของเขาและไม่กล้าพูดอะไรออกมาอีก ในโรงแรม จิ้นซือเหนียนสอนทุกคนถึงวิธีควบคุมโดรนรุ่นล่าสุดของฉินกรุ๊ปทันที จากนั้นจึงร้องเพลงตามคำขอของทุกคนอย่างกระตือรือร้น การถ่ายทอดสดกลายเป็นคอนเสิร์ตออนไลน์ทันที! ฉินอันอันลงมาจากเวที ไมค์หยิบเสื้อคลุมบาง ๆ จะสวมให้เธอ แต่เธอปฏิเสธ “ตอนนี้เป็นฤดูร้อน ฉันไม่หนาวหรอก” ไมค์ “แอร์ในห้องค่อนข้าง

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 601

    เธอผลักมือไมค์ออกพอปรับอารมณ์แล้วก็เดินขึ้นไปบนเวที เธอรับไมโครโฟนจากเลขาฯ แล้วยืนหันหน้าไปทางจิ้นซือเหนียน ถึงแม้ผู้คนด้านล่างเวทีจะมองเห็นแค่ใบหน้าด้านข้างของเธอ แต่ก็มองเห็นความรู้สึกที่ปลายคิ้วของเธอได้อย่างชัดเจน ดนตรีโหมโรงเริ่มขึ้น คนสองคนบนเวทีจ้องมองกันราวกับว่าทุกสิ่งรอบตัวไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับพวกเขาเลย ฟู่สือถิงเดินไปที่แถวหน้าของเวที บอดี้การ์ดคอยรักษาระยะห่างกับคนที่อยู่ข้าง ๆ บรรยากาศในสถานที่จัดงาน นับว่าแปลกประหลาดมาก! ไม่มีใครคิดว่าฟู่สือถิงจะมา! คนในแวดวงได้ยินมาอย่างคลุมเครือว่าเขาคือคนที่แบนจิ้นซือเหนียน ดังนั้นคิดแล้วก็ยิ่งไม่เข้าใจว่า ทำไมเขาจึงมาปรากฏตัวที่นี่ เขามาหาเรื่องจิ้นซือเหนียน หรือว่ามาหาเรื่องฉินอันอันกันแน่? ลำดับต่อไปจะต้องเป็นโชว์ที่สนุกแน่! ไมค์เห็นสีหน้าของฟู่สือถิงผิดปกติ เขาส่งข้อความถึงโจวจื่ออี้ทันที : เดี๋ยวพอพวกเขาร้องเพลงเสร็จ ผมจะพาฉินอันอันออกไป คุณดูแลเจ้านายของคุณด้วย อย่าปล่อยให้เขาทำเรื่องบ้า ๆ บนเวที! บนเวทีกำลังถ่ายทอดสดอยู่! โจวจื่ออี้ได้รับข้อความและตอบกลับว่า : ผมจะพยายามจับตาดูเขาอย่างที่สุด! ไมค์ : ค

Latest chapter

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 960

    ฉินอันอันที่นอนหลับเต็มอิ่มรู้สึกสดชื่น กระปรี้กระเปร่า แต่เพราะสายเรียกเข้านี้ทำให้ใจของเธอร้อนรนอีกครั้งหลังจากวางสายแล้ว เธอก็ได้รับที่อยู่ของมหาวิทยาลัยชิงซานที่รองประธานส่งมาต่อจากนี้เธอต้องจองตั๋วเครื่องบินแล้วรีบไปให้ทันขณะที่เธอกำลังเปิดแอปจองตั๋วเครื่องบินอยู่ จู่ ๆ หน้าจอโทรศัพท์ก็เด้งขึ้นมาเป็นโปรแกรมนาฬิกาปลุก ทำให้เธอเกือบจะปาโทรศัพท์ทิ้งเธอเอามือปิดหน้าอก หายใจเข้าลึก ๆทำไมต้องรีบร้อนขนาดนี้ด้วย?แค่การฝึกอบรมครั้งเดียว ถึงจะไปสายหน่อยก็ไม่เห็นเป็นไรสมัยเรียนเธอก็ไปสายตั้งบ่อย นี่เธอไม่ได้เป็นนักศึกษาแล้วนี่นาแถมนี่ก็ไม่ใช่การฝึกอบรมที่เธอสมัครเอง แค่ตอบตกลงว่าจะไปก็ถือว่าทำดีที่สุดแล้ว ทำไมต้องทำให้ตัวเองเครียดขนาดนี้ด้วย?คิดได้ดังนั้น เธอก็ล้มตัวนอนลงบนเตียง ตั้งใจจะนอนต่อสักหน่อยเธอเปิดโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความหาหลีเสี่ยวเถียน : เสี่ยวเถียน ฉันต้องออกไปธุระไกล ๆ ประมาณหนึ่งสัปดาห์ถึงจะกลับ สองวันนี้หลังจากที่ไปพบจิตแพทย์แล้ว อย่าลืมมาบอกฉันด้วยนะตอนนี้ยังเช้ามาก เธอคิดว่าหลีเสี่ยวเถียนคงยังนอนอยู่ ดังนั้นหลังจากส่งข้อความเสร็จแล้ว เธอก็วางโทรศัพท์ลง

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 959

    “อันอัน คุณคงเหนื่อยมากเลย!” ป้าจางพูดกับเธอ “ฉันมาบอกคุณว่า ของขวัญที่เสี่ยวหานและรุ่ยลาได้รับวันนี้ ฉันเอาไปเก็บไว้ที่โกดังชั้นหนึ่งแล้วนะคะ”“ค่ะ พรุ่งนี้ฉันค่อยไปจัดการ” ฉินอันอันลูบศีรษะทุยของจื่อชิวเบา ๆ “ลูกรัก วันนี้สนุกไหมจ๊ะ? พอครบหนึ่งขวบเมื่อไหร่ แม่จะจัดงานวันเกิดให้ลูกนะ”ป้าจางพูดด้วยรอยยิ้ม “เวลาผ่านไปเร็วจริง ๆ แป๊บเดียวจื่อชิวก็ครึ่งขวบแล้ว!”“ค่ะ”“อันอัน รีบกลับห้องไปอาบน้ำพักผ่อนเถอะค่ะ! พรุ่งนี้ต้องกลับไปทำงานแล้ว!” ป้าจางเตือนฉินอันอันพยักหน้าแล้วเดินไปที่ห้อง เธอตั้งใจจะอาบน้ำก่อนนอน แต่พอเข้าไปในห้อง เตียงนอนขนาดใหญ่ดูเหมือนจะมีเวทมนตร์ดึงดูดเธอเธอมองไปที่เตียงแล้วล้มตัวนอนลง ตั้งใจจะพักสักหน่อย พอมีแรงแล้วค่อยลุกไปอาบน้ำ แต่หลังจากนอนลงไม่นาน เธอก็นอนหลับสนิทปกติแล้วเธอมีนิสัยชอบฝันร้าย ไม่ว่าจะพยายามปรับยังไงก็ปรับไม่ได้ ภาพที่เธอฝันถึงบ่อยที่สุดก็มีอยู่ไม่กี่อย่างอย่างแรกคือตอนที่พ่อเสียชีวิต พ่อจับมือเธออยู่ในห้อง ขอโทษเธอและขอให้เธอให้อภัย ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไร พ่อก็สิ้นใจไปเสียก่อน กลายเป็นความเสียใจตลอดชีวิตของเธออย่างที่สองคือแม่ประสบอุบั

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 958

    ตลอดชีวิตที่ผ่านมา อวิ๋นซื่อเจี๋ยไม่เคยกลัวอะไรเลยแต่ตอนนี้ เมื่อเขาเห็นใบหน้าเย็นชาและดุร้ายของฟู่สือถิง เขากลับรู้สึกกลัวเป็นครั้งแรก!รู้สึกว่าถ้าเขาทำให้ฟู่สือถิงโกรธมากขึ้นไปอีก เขาคงถูกทุบตีจนตายอยู่ที่นี่แน่ ๆคำพูดที่กำลังจะหลุดออกมาจากปากถูกกลืนลงไปอย่างยากลำบากเขาทำพลาดไป! ประเมินอารมณ์ของฟู่สือถิงผิดถนัด! เขาไม่ควรมาที่นี่อย่างประมาทเช่นนี้ตอนนี้เขาอยากแค่หนีรอดออกไปให้ได้“ป้าหง! กระดูกซี่โครงผมหัก! รีบโทรเรียกรถพยาบาลให้ผมหน่อย!” เขาไม่กล้าพูดกับฟู่สือถิง จึงตะโกนเรียกป้าหงเสียงดังป้าหงเห็นเขาเลือดอาบ นอนอยู่บนพื้นและกระตุกเกร็งอย่างควบคุมไม่ได้ ด้วยความตกใจ เธอรีบคว้าโทรศัพท์เพื่อโทรแจ้งเหตุฉุกเฉิน“ป้าหง อย่าใจอ่อนกับพวกกากเดนประเภทนี้!” ฟู่สือถิงตะโกนห้ามป้าหงได้สติกลับคืนมาทันที “คุณผู้ชาย สั่งให้บอดี้การ์ดจับเขาโยนออกไปเถอะค่ะ! ต่อไปนี้ฉันจะไม่ให้เขาก้าวเข้ามาในบ้านอีกเด็ดขาด!”ฟู่สือถิงส่งสัญญาณให้บอดี้การ์ด บอดี้การ์ดจึงคว้าแขนอวิ๋นซื่อเจี๋ยแล้วลากเขาออกไปฟู่สือถิงมองดูสภาพที่ยับเยินของอวิ๋นซื่อเจี๋ย สั่งบอดี้การ์ดเสียงเย็นเยียบว่า “เอาตัวไปทิ้งให้ไ

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 957

    เพื่อนร่วมงานได้รับข้อความแล้วตอบกลับทันทีว่า “ทราบแล้วเปลี่ยน! ลงมือเลย!”ประมาณห้านาทีต่อมา เสียงต่อยตีและเสียงร้องโหยหวนของผู้ชายดังมาจากนอกบ้าน!ป้าหงได้ยินเสียงดังนั้นจึงรีบวิ่งออกมาดูเห็นบอดี้การ์ดสองคนกำลังทำร้ายร่างกายผู้ชายคนหนึ่ง จึงถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? คนคนนี้เป็นใคร?”“ป้าหง คนคนนี้แหละคือนักถ้ำมองเมื่อคืน! เขาทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ อยู่แถวกำแพง ถึงแม้เขาไม่ได้คิดจะทำเรื่องไม่ดี แต่ก็ต้องจัดการเขาซะ!” บอดี้การ์ดคนหนึ่งหยุดมือ แล้วอธิบายให้ป้าหงฟัง “ไม่งั้นเขาจะมาทุกวัน เจ้านายต้องไม่พอใจแน่ ๆ”“อ้อ…” ป้าหงมองดูชายวัยกลางคนคนนั้นที่กำลังนอนอยู่บนพื้นอย่างระมัดระวัง“ป้าหง จำผมได้ไหม?” ชายวัยกลางคนคนนั้นเงยหน้าขึ้น สะบัดผมที่หน้าผากออก ดวงตาที่เฉียบคมและแดงก่ำจ้องมองป้าหงอย่างตรงไปตรงมาบอดี้การ์ดได้ยินชายวัยกลางคนคนนั้นพูดกับป้าหง จึงหยุดทำร้ายเขาทันทีคนคนนี้รู้จักกับป้าหงงั้นเหรอ? ถ้ารู้จักป้าหงทำไมไม่บอกตั้งแต่แรก?“คุณคือ…” แสงสลัวทำให้ป้าหงมองใบหน้าของเขาไม่ชัด จึงจำไม่ได้เลยแม้แต่น้อย“คุณอาจจะจำผมไม่ได้ ผมเคยทำงานที่บ้านเดิมกับคุณ” อวิ๋นซื่อเจี๋ยยิ้มแล้วลุกขึ้นจ

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 956

    ฟู่สือถิงจ้องมองภาพถ่ายของชายวัยกลางคนอีกครั้ง แต่จนแล้วจนเล่าก็ยังไม่เข้าใจเขาไม่เคยเห็นคนคนนี้มาก่อนอาจเป็นไปได้ว่าชายคนนี้มีปัญหาทางจิต จึงมาปรากฏตัวอยู่ใกล้บ้านเขาเมื่อคืนแล้วฉีกยิ้มใส่ฟู่สือถิงขยำกระดาษทิ้งลงถังขยะ เดินเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็วแล้วปิดประตูในครัว ป้าหงเห็นฟู่สือถิงขึ้นไปชั้นบนแล้ว จึงรีบโทรหาป้าจาง“ได้ยินว่าคุณผู้ชายกับจิ้นซือเหนียนทะเลาะกัน” ป้าจางกล่าว “แต่ไม่ใช่เขาที่เริ่มก่อน ทะเลาะกันเสร็จแล้วทั้งคู่ก็แยกย้ายกันไป”ป้าหง “อ๋อ มิน่าล่ะถึงได้กลับมาเร็วขนาดนี้”“คุณผู้ชายอารมณ์เป็นยังไงบ้าง?” ป้าจางถามด้วยความเป็นห่วง“ไม่ค่อยดี แต่ก็ยังพอถูไถ” ป้าหงถามต่อ “วันนี้เขาอยู่กับลูก ๆ แล้วเป็นยังไงบ้าง?”ป้าจางหัวเราะทางโทรศัพท์ “วันนี้เขาไม่ได้อยู่คลุกคลีกับเด็ก ๆ หรอก เขาคอยต้อนรับแขกในงานทั้งวัน อันอันเป็นคนกำชับให้เขาคอยอยู่กับแขก”ป้าหงหน้าแดง “ดูเหมือนว่าทั้งคู่จะดูใกล้ชิดกันมากขึ้นนะ”“ใช่! ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะดีขึ้นกว่าเดิมมากแล้ว หวังว่าต่อไปจะไม่ทะเลาะกันอีก” ป้าจางพูดด้วยความเป็นห่วง “ไม่งั้นลูก ๆ ทั้งสามคนคงน่าสงสารมาก”“อืม ฉั

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 955

    ฉินอันอันรู้ดีว่าฟู่สือถิงและจิ้นซือเหนียนมีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีนัก ดังนั้นเมื่อเห็นทั้งสองคนยืนอยู่ด้วยกัน เธอจึงรู้สึกแปลก ๆ“ไม่ได้คุยอะไรกันหรอก” ฟู่สือถิงมองจิ้นซือเหนียนอย่างเย็นชา ตอบฉินอันอัน “จิ้นซือเหนียนแค่เป็นห่วงความสุขของคุณ เลยเตือนผมให้ออกกำลังกายมากขึ้นหน่อย”“พวกคุณนี่ลามกกันจริง ๆ!” ฉินอันอันหน้าแดง เดินหนีไปด้วยความโกรธจิ้นซือเหนียนเห็นฉินอันอันโกรธ ความสงบสุขบนใบหน้าของเขาก็หายไป “ฟู่สือถิง คุณนี่มันไร้ยางอายจริงๆ!”ฟู่สือถิงพูดอย่างไม่รีบร้อน “ผมว่าคุณนั่นแหละที่ไร้ยางอาย ผู้ชายจะไหวหรือไม่ไหว ไม่ได้อยู่ที่ปาก ไม่ต้องทำมาเป็นห่วงหรอกว่าผมจะไหวหรือไม่ไหว รีบไปหาผู้หญิงสักคนมาพิสูจน์ว่าคุณไม่ได้ด้อยเรื่องนี้ให้ได้ก่อนเถอะ”จิ้นซือเหนียนโกรธจนเดินหนีไปดื้อ ๆ!“คุณตายแน่” ไมค์พูดกับฟู่สือถิง “เดี๋ยวถ้ารุ่ยลารู้ว่าคุณทำให้จิ้นซือเหนียนโกรธ เธอก็จะพาลมาโกรธคุณอีก!”ฟู่สือถิงปวดหัวทันทีเขาไม่สามารถตามจิ้นซือเหนียนกลับมาได้แต่เขาก็ไม่อยากทำให้รุ่ยลาโกรธ“ผมมีวิธีหนึ่ง” ไมค์คิดแผนขึ้นมาทันที “คุณกลับไปก่อน แบบนี้รุ่ยลาก็จะไม่โกรธคุณ”ฟู่สือถิงขมวดคิ้วเข

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 954

    “คุยอะไร ตอนนี้ไม่สะดวกคุยเหรอ?” เธอโพล่งถามออกไป ทั้งที่ในใจรู้ดีอยู่แล้วความเข้าใจผิดระหว่างเธอกับเขานั้นได้คลี่คลายไปแล้ว สิ่งที่เขาต้องการคุยก็คือการขอโอกาสอีกครั้งจากเธอครั้งก่อนเธอปฏิเสธเขาไปอย่างสุภาพ ตอนนี้เธอก็ยังไม่สามารถตอบตกลงได้ไม่ใช่ว่าเธอเกลียดเขา แต่เธอรู้สึกว่าตัวเองยังไม่หนักแน่นพออีกทั้งตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาก็ดีอยู่แล้ว ต่างคนต่างให้เกียรติซึ่งกันและกัน ไม่ได้สนิทสนมหรือห่างเหินเกินไป แบบนี้ก็ดีอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?“คุยตอนนี้คงไม่ได้ผลหรอก” เพียงแค่ดูสีหน้าของเธอก็เดาได้แล้วว่าเธอคิดอะไรอยู่“คุณคิดว่าพอกลับมาจากต่างเมือง พอคุยกันแล้วจะได้ผลเหรอ?” ฉินอันอันถามอย่างไม่เข้าใจ “คุณจะไปนานแค่ไหน?”“หนึ่งอาทิตย์”“อ๋อ งั้นอีกหนึ่งอาทิตย์ค่อยว่ากันใหม่!” เธอก้มหน้าลง มองไปที่มือของเขาที่กำลังจับแขนเธออยู่ “คุณเพิ่งเล่นไพ่เสร็จ ยังไม่รีบไปล้างมืออีก?”เธอรู้สึกว่ามือเขาสกปรกเขาอึ้งไปเล็กน้อย ก่อนจะดึงเธอไปที่ห้องน้ำ “งั้นเราไปล้างมือด้วยกัน!”ทั้งสองคนเดินผ่านห้องจัดเลี้ยงไปท่ามกลางสายตาของผู้คนมากมาย“คุณสังเกตไหมว่าวันนี้ความสัมพันธ์ของพวกเขาสองค

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 953

    เสี่ยวตง “พ่อเธอยังไม่มาอีกเหรอ?”รุ่ยลา “มาแล้ว! ตอนนี้ก็ยังอยู่ในห้องจัดเลี้ยง!”เสี่ยวตงขมวดคิ้ว มองไปรอบ ๆ“พ่อเธอคนไหนล่ะ? ทำไมเขาไม่เห็นมาเล่นกับพวกเธอเลย? เขาขี้เกียจทำงานใช่ไหม? เลยทำให้แม่เธอไม่ยอมคบกับเขา และทำให้พวกเธอไม่ชอบเขาด้วยใช่ไหม?” เสี่ยวตงคิดไปเรื่อยเปื่อยรุ่ยลาตกใจ แต่เธอก็ไม่ยอมบอกความจริงกับเสี่ยวตง “พ่อฉันเปล่าขี้เกียจทำงานซะหน่อย! ฉันไม่บอกหรอกว่าพ่อเป็นใคร พี่บอกว่าพี่เก่งกว่าพี่ชาย งั้นพี่ก็ไปหาเองสิ!”ไมค์หัวเราะ “เสี่ยวตง ทำไมเธอดูอยากรู้จังเลยล่ะว่าพ่อของเสี่ยวหานกับรุ่ยลาเป็นใคร?”เสี่ยวตง “ผมก็แค่อยากรู้! แม่ผมบอกว่าพ่อของเสี่ยวหานก็คือฟู่สือถิง แต่พ่อผมบอกว่าไม่ใช่ พวกเขาทะเลาะกันเรื่องนี้หลายครั้งแล้ว”ไมค์หัวเราะจนท้องคัดท้องแข็ง “งั้นเธอเชื่อแม่หรือว่าเชื่อพ่อล่ะ?”“ผมเชื่อพ่อ เพราะพ่อผมดีกับผมมากกว่า” เสี่ยวตงพูดอย่างมั่นใจ “ถ้าพ่อของเสี่ยวหานเป็นฟู่สือถิงจริง ๆ เสี่ยวหานคงไม่เมินพ่อของเขาแบบนั้นแน่! ฟู่สือถิงน่ะเก่งมากเลย! เขาเป็นไอดอลของผม!”เสี่ยวหานได้ยินที่เสี่ยวตงพูดก็ไม่สนใจที่จะโต้เถียง เดินออกไปเงียบ ๆไม่นาน เสียงเปียโนอันไพเราะ

  • รอวันหย่า คุณสามีร้าย   บทที่ 952

    เสียงหัวเราะดังขึ้นจากกลุ่มคนรอบข้าง “ผู้ช่วยของคุณฟู่ไปเอาเงินสดมาแล้วล่ะครับ ดูเหมือนวันนี้คุณฟู่จะตั้งใจจะทุ่มสุดตัวเลยนะ!” ทุกคนหัวเราะคิกคักใบหน้าของฉินอันอันขึ้นสีเล็กน้อย ไม่คิดว่าฟู่สือถิงจะพยายามขนาดนี้เพื่อสร้างความบันเทิงกับแขก“พวกคุณอย่าเล่นกันจริงจังเกินไปนะคะ” เธอเตือน“อันอัน เพิ่งเริ่มเองนะ คุณก็เริ่มห่วงกระเป๋าเงินของคุณฟู่แล้วเหรอ?” เสียงหัวเราะดังขึ้นอีกครั้งฟู่สือถิงมองเธอด้วยแววตาสนใจ แล้วถามว่า “หรือว่าคุณจะมานั่งข้าง ๆ คอยเป็นที่ปรึกษาให้ผมดีล่ะ?”ฉินอันอันหลบสายตาที่ลึกซึ้งของเขา แล้วพูดกับคนอื่น ๆ ว่า “พวกคุณเล่นกันเต็มที่เลยค่ะ ไม่ต้องไว้หน้าเขาหรอก”พูดจบเธอก็อุ้มลูกเดินออกไปเฮ่อจุ่นจือถือจานอาหารเดินมาจากโซนบุฟเฟ่ต์“อันอัน อย่าห่วงพี่สือถิงเลย เขาไม่ล้มละลายหรอก”ฉินอันอันแก้ตัวเสียงแข็ง “ฉันไม่ได้ห่วงเขา”“แล้วทำไมเมื่อกี้พวกเขาถึงหัวเราะกันเสียงดังขนาดนั้นล่ะ?” เฮ่อจุ่นจือพูดแทงใจดำเธออย่างไม่ไว้หน้า “เมื่อกี้หลีเสี่ยวเถียนพูดอะไรกับคุณตอนอยู่ข้างนอกบ้างเหรอ? หรือว่าพูดถึงเรื่องเมื่อคืนของพวกเรา?”เฮ่อจุ่นจือรู้สึกอายเล็กน้อยเกี่ยวกับเรื่อง

DMCA.com Protection Status