Share

บทที่ 593

หลังจากที่ฉินอันอันอิ่มแล้ว เธอก็วางตะเกียบลง

หลีเสี่ยวเถียนวางตะเกียบลงทันที “อันอัน เราไปกันเถอะ! เธออยากไปชอปปิงไหม? ถ้าเธออยากไปชอปปิง ฉันจะไปเป็นเพื่อน”

ฉินอันอันส่ายหน้า “ฉันอิ่มมากและง่วงนอนนิดหน่อย”

“ถ้าอย่างนั้น ฉันจะพาเธอกลับนะ” หลีเสี่ยวเถียนถือกระเป๋าของเธอ เดินไปหาเธอและช่วยพยุงเธอลุกขึ้น

ฉินอันอันกลั้นหัวเราะ “ไม่จำเป็นต้องระวังขนาดนั้นหรอก ฉันเดินเองได้”

“ฉันอยากประคองเธอคุณ!” หลีเสี่ยวเถียนจับท้องของเธออย่างนุ่มนวล “จริงด้วย ถึงจะดูไม่ใหญ่มาก เพราะเธอให้สุดหลวม ๆ ก็เลยดูไม่ออก แต่พอสัมผัสยิ่งชัดเจนเลย มันเหมือนแตงโมลูกใหญ่”

ฉินอันอัน “เห็น ๆ อยู่ว่าเป็นแตงโมลูกเล็ก ๆ”

หลีเสี่ยวเถียน “เธอเคยเห็นแตงโมลูกโตขนาดนี้ไหม? เฮ้ ตอนนี้สามารถเห็นหน้าเด็กได้แล้วใช่ไหม?”

ฉินอันอัน “อืม ครั้งล่าสุดที่ประเทศบี หมอเคยให้ฉันดูแล้ว”

หลีเสี่ยวเถียน “เด็กคนนี้หน้าตาเหมือนใคร?”

ฉินอันอันเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “เหมือนเขา”

“เป็นเด็กผู้ชายหรือเด็กผู้หญิง?” หลีเสี่ยวเถียนกระซิบ “บอกเพศได้ตอนสี่เดือนใช่ไหม?”

ฉินอันอัน “ฉันไม่ได้ถาม”

“โอเค! เธอกลับไปพักผ่อนเถอะ วันจั
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status