Share
บทที่ 423
Related chapters
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 424
เมื่อบอดี้การ์ดเฝ้ายามที่ประตูมองเห็นฉินอันอันแล้ว พวกเขาต่างก็คิดว่าตัวเองตาลาย หลังจากที่สร้างปัญหาให้ฟู่สือถิงแล้ว เธอยังกล้าโผล่หน้ามาอีกเหรอ? ก่อนหน้านี้ถ้าบอดี้การ์ดเห็นเธอมา เขาจะเปิดประตูให้เลยในทันที แต่ตอนนี้บอดี้การ์ดไม่เปิดประตูให้เธออีกแล้ว เขาโทรไปห้องนั่งเล่นที่อยู่ชั้นหนึ่ง ป้าจางรับสาย “ฉินอันอันมาครับ ยืนอยู่นอกประตูลานบ้าน” บอดี้การ์ดพูด ป้าจางตกตะลึง “โอ้ ฉันจะรีบออกไปดูเดี๋ยวนี้เลย” เมื่อวางสายแล้ว ป้าจางก็รีบก้าวเท้าเดินไปทางประตู ก่อนหน้านี้ท้องฟ้าไม่มีเมฆ ตอนนี้กลับมีเมฆครึ้มปรากฏขึ้น ป้าจางไม่ได้ให้ฉินอันอันเข้ามา แต่เธอเดินออกไปที่นอกประตูลานบ้าน“อันอัน” ป้าจางพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “คุณมาพบคุณผู้ชายเหรอคะ?” ป้าจางรู้ว่าฉินอันอันเป็นคนทำให้ฟู่สือถิงบาดเจ็บ ดังนั้นป้าจางไม่มีทางที่จะคิดถึงความรู้สึกเก่า ๆ ที่มีต่อเธอได้ ฟู่สือถิงเกือบตายจากการบาดเจ็บครั้งนี้ เขาไม่อยากเจอเธอแน่นอน ฉินอันอันพยักหน้า “เขาอยู่บ้านไหมคะ?” “อยู่ค่ะ หลังจากออกจากโรงพยาบาล เขาพักฟื้นอยู่ที่บ้านมาตลอด” ป้าจางตอบ “คุณหมอให้เขาพักอยู่ที่บ้านอย่างน้อยหนึ่งเดือนค่ะ”
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 425
เมื่อไม่เห็นเธอ ไม่คิดถึงเธอ เขาสามารถกินดื่มและนอนหลับได้ตามปกติ แต่เมื่อเขาคิดถึงเธอ กลับเกิดการเคลื่อนไหวผิดปกติในร่างกาย จากนั้นไม่นาน ก็มีเสียงเคาะที่ประตู ฟู่สือถิงเข้าไปในห้องนอนจากระเบียง เมื่อเปิดประตู ป้าจางยืนอยู่ด้านนอก “คุณผู้ชายคะ อันอันมาที่นี่เมื่อสักครู่นี้ เธอบอกว่ามีเรื่องอยากพบคุณ ดิฉันถามเธอว่ามีเรื่องอะไร เธอไม่บอกค่ะ” ป้าจางเอ่ย “เธอไปแล้วค่ะ” “ฉันเห็นแล้ว” สีหน้าของเขาเย็นชา น้ำเสียงเย็นชายิ่งกว่า “อ้าว ถ้าเธอมาอีกครั้งหน้า ให้ดิฉันเชิญเธอเข้ามาไหมคะ?” ป้าจางสอบถาม “ไม่ต้อง” หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เขาพูดสองคำนี้ออกมา ......เมื่อฉินอันอันกลับมาถึงบ้าน เธอก็เปียกโชกไปทั้งตัว “แม่คะ ทำไมแม่เปียกโชกแบบนี้ล่ะคะ? แม่ไม่ได้เอาร่มไปด้วยเหรอคะ?” รุ่ยลาสีหน้าเจ็บปวดใจ ไมค์ดันเธอขึ้นไปชั้นบน “รีบไปอาบน้ำเลย ระวังเป็นหวัด” เธอเดินขึ้นไปยังชั้นบน “ลุงไมค์ ทำไมคุณลุงปล่อยให้แม่กลับมาคนเดียวล่ะคะ?” รุ่ยลามองไมค์อย่างตำหนิ เสี่ยวหานเองก็มองไมค์ด้วยสายตาตำหนิเช่นกัน ไมค์ยกมือยอมแพ้ภายใต้การโจมตีของหนูน้อยทั้งสองคน “แม่ของพวกเธอมีธุระตอนบ่าย ไม่ย
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 426
เธอยังคงไม่วางใจเรื่องเด็กในท้องของเธอเธอต้องแน่ใจก่อนว่าเด็กแข็งแรงหรือไม่? เธอถึงจะชดใช้ให้เขาได้ ไม่ว่าจะสายเกินไปหรือไม่ก็ตาม อย่างน้อยในใจของเธอก็รู้สึกดีขึ้นมาบ้างแล้ว เธอสวมเสื้อคลุมแล้วออกไปพร้อมกับร่ม หลังจากเดินออกมาชุมชนประมาณสามนาที ก็มีร้านขายยาเธอซื้อกรดโฟลิกใส่ไว้กระเป๋าแล้วกางร่มเดินฝ่าฝน ถึงแม้ฝนจะตกหนัก แต่ไม่หนาวมาก ถึงฤดูใบไม้ผลิแล้ว ฤดูใบไม้ผลิเป็นฤดูกาลที่ทุกสรรพสิ่งจะฟื้นคืนชีวิตกลับมาใหม่ รวมทั้งเป็นฤดูกาลที่เต็มไปด้วยความหวังเช่นกัน เธอหวังเหลือเกินว่าลูกในท้องจะแข็งแรงเหมือนรุ่ยลาและเสี่ยวหาน ขอเพียงเขาแข็งแรง เธอจะให้กำเนิดเขา ฟู่สือถิงจะคิดอย่างไร ไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว เมื่อเปียกปอนสายฝนในตอนเย็น ก็ทำให้เธอได้ครุ่นคิดหลายอย่างชีวิตของเธอและเขา ท้ายที่สุดคือเส้นขนานสองเส้น เธอควรใช้ชีวิตของตัวเองให้ดี ไม่ทำในสิ่งที่ต้องละอายใจต่อตัวเองก็พอ เมื่อกลับถึงบ้าน เธอเก็บร่มและวางไว้ด้านนอกประตู ยังไม่ทันก้าวเท้าเข้าประตู เธอกลับได้ยินเสียงดังมาจากห้องนั่งเล่น “คุณกำลังบีบคอผมอยู่!” น้ำเสียงฉุนเฉียวของโจวจื่ออี้ดังลอดออกมา ไมค์ “ให้ต
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 427
เธอนอนลงบนเตียงแล้วปิดไฟ หลังจากพลิกตัวไปมาอยู่ครึ่งคืน ยิ่งพลิกตัวก็ยิ่งนอนไม่หลับ เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา เพิ่งผ่านไปเพียงครึ่งชั่วโมงเท่านั้น เธอถอนหายใจในความมืด บังคับตัวเองให้หลับตาลงและนอนหลับต่อ หลังจากพลิกไปมาอีกสักพัก เธอก็หยิบโทรศัพท์มาดูเวลาอีกครั้ง ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนกว่าแล้ว อีกสักครู่จะเป็นเวลาตีหนึ่ง แต่ว่าเธอนอนไม่หลับ ไม่ง่วงนอนเลย เธอเปิดลิ้นชักโต๊ะหัวเตียงแล้วหยิบยาเมลาโทนินออกมา เมื่อเปิดขวดยาเตรียมจะกลืนยาลงไป กรดโฟลิกบนโต๊ะข้างเตียงก็ปลุกเธอให้ตื่น! เธอโยนยาในมือลงถังขยะทันที เธอต้องนอนแล้ว เพื่อเห็นแก่ลูกในท้องของเธอ วันรุ่งขึ้น เวลาแปดโมงเช้า หลังจากฉินอันอันไปส่งลูกสองคนที่โรงเรียนอนุบาล เธอซื้ออาหารเช้ามาจากข้างนอกทุกคนนั่งลงที่โต๊ะกินข้าว โจวจื่ออี้เหลือบมองฉินอันอัน วันนี้เธอแต่งตัวอย่างประณีต สวยงามจนใครก็ไม่อาจมองละสายตาได้ เธอสวมสเวตเตอร์สีขาว ด้านในเป็นชุดกระโปรงสีแดงและรองเท้าส้นแบนคู่หนึ่ง เธอแต่งหน้าบาง ๆ สีหน้าดูดีมาก “คุณฉิน วันนี้มีประชุมเหรอครับ?” โจวจื่ออี้ถามเพิ่มเติม ไมค์ “จื้นซือเหนียน คุณร
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 428
ประตูออฟฟิศถูกผลักออก เมื่อเซิ่งเป่ยเห็นเขาไอหนักมากก็เดินเข้าไปทันทีแล้ววางแก้วน้ำไว้ในมือเขา “ไม่สบายก็ไม่ต้องมาทำงานสิ! ไม่เคยฟังหมอสักครั้งเลยหรือ?” เขาวางแก้วน้ำไว้บนโต๊ะแล้วก้าวเท้าเดินไปทางห้องน้ำ เซิ่งเป่ยคิดจะตามไป แต่หางตากลับเหลือบไปเห็นการถ่ายทอดสดที่กำลังฉายอยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์ของเขา “ซือเหนียน ทุกคนอยากรู้มาก ๆ ว่า ทำไมคุณถึงเลือกร่วมงานกับฉินกรุ๊ป เพราะว่าพวกเขาจ่ายเงินให้คุณสูงมากใช่หรือเปล่า?” นักข่าวถามพร้อมรอยยิ้ม จิ้นซือเหนียนเหลือบมองฉินอันอัน ในดวงตาคู่นั้นมีรอยยิ้ม ขณะที่เขากำลังจะตอบ ฉินอันอันกลับชิงตอบก่อนว่า “เปล่าเลยค่ะ ซือเหนียนบอกว่าเขาออกจากวงการไปสามปีแล้ว ตอนนี้เป็นเหมือนน้องใหม่ ดังนั้นจึงรับเงินเพียงเล็กน้อยเท่านั้น” ด้านล่างเวทีเกิดเสียงเจี๊ยวจ๊าว “ประธานฉิน คุณกับซือเหนียนรู้จักกันได้ยังไง? พวกคุณมีความสัมพันธ์ที่ดีมากเลยใช่ไหม? ฉันเห็นว่าวันนี้พวกคุณสวมเสื้อสเวตเตอร์สีขาว…” นักข่าวยังคงพูดเรื่องซุบซิบต่อ ใบหน้าของฉินอันอันฉาบไปด้วยสีแดง “มันเป็นเรื่องบังเอิญครับ” จิ้นซือเหนียนตอบแทนเธอ “ผมสวมเสื้อแจ็กเกตสีน้ำตาลไว้ข้างนอก เพรา
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 429
“ฉินอันอันก็ฉลาดเหมือนกัน!” หวังหว่านจือพูดอย่างเย็นชา ถึงแม้ว่าจิ้นซือเหนียนจะไม่ใช่ไอดอลชายที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในตอนนี้ แต่ก็ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยได้รับความนิยมแบบเดียวกันนี้มาก่อน! และวันนี้เขาได้กลับเข้าสู่วงก่ารอย่างเป็นทางการแล้ว เรื่องนี้ได้สร้างบรรยากาศฮือฮาอีกทั้งความนิยมสูงมากอย่างเป็นประวัติการณ์ในวงการบันเทิง! หวังหว่านจือไม่เข้าใจว่าทำไมจิ้นซือเหนียนถึงช่วยฉินอันอันขนาดนี้ ก่อนหน้านี้เขาโพสต์เว่ยปั๋วเพื่อช่วยฉินกรุ๊ปไปแล้วครั้งหนึ่ง ครั้งนี้เขาถึงกับเขียนเพลงให้ฉินกรุ๊ป! เกินไปแล้ว! เธอกดเบอร์โทรของเสิ่นอวี๋ ต่อสายได้อย่างรวดเร็ว “เสิ่นอวี๋ เธอรู้ไหมว่าทำไมจิ้นซือเหนียนถึงช่วยฉินอันอันขนาดนี้? พวกเขาสองคนมีความสัมพันธ์ส่วนตัวกันหรือเปล่า?” เสิ่นอวี๋เองก็กำลังดูการถ่ายทอดสดอยู่เช่นกัน ดูแล้วก็รู้สึกอารมณ์ไม่ดีอย่างมาก จิ้นซือเหนียนไม่เพียงแต่มีความสามารถเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้นยังหน้าตาหล่อเหลาขนาดนั้น เป็นเรื่องยากมากสำหรับหญิงสาวที่จะต้านทานสิ่งล่อใจของเขาได้ “เขาเพิ่งบอกคำตอบในการถ่ายทอดสดไปไงคะ” เสียงของเสิ่นอวี๋เย็นชาราวกับสระน้ำเย็น “เขาบอกว่าร
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 430
เขามองออกแล้ว เธอมีชีวิตที่ดีมากจริง ๆ ......หลังจากที่ฉินอันอันขึ้นรถ เธอหยิบแก้วรักษาอุณหภูมิออกมาจากกระเป๋า คลายเกลียวฝาออกแล้วจิบน้ำอุ่น ไมค์รอจนเธอดื่มน้ำเสร็จจึงขับรถออกไป “กลางวันนี้กินอะไรดี?” เขาถาม ฉินอันอัน “ยังไม่เที่ยงเลยนะ! ฉันไม่หิว” ไมค์ “คิดไว้ล่วงหน้าไงเล่า!” ฉินอันครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “จากนี้ไปฉันจะเลือกอาหารกลางวันเอง” ไมค์กินเนื้อสัตว์ทุกมื้อ ตอนนี้เธอไม่สนใจเนื้อสัตว์ใด ๆ เลย ก่อนตั้งครรภ์เธอมีความอยากอาหารดี ดังนั้นถ้าไมค์เห็นว่าเธอไม่กินเนื้อ จะต้องสงสัยแน่นอน “เธอคงไม่ได้คิดจะลดน้ำหนักหรอกใช่ไหม?” ไมค์พูดอย่างสงสัย “ฉินอันอัน เธออย่าสูญเสียความเป็นตัวเอง! เธอไม่ได้อยากเป็นดาราในวงการบันเทิง ไม่จำเป็นต้องไปเปรียบเทียบกับดาราสาวพวกนั้น!” ฉินอันอันเอามือกุมหน้าผาก เธอรู้ว่าไมค์มีจิตใจค่อนข้างละเอียดอ่อนอย่างนั้นแล้วเขาต้องคิดฟุ้งซ่านอย่างแน่นอน “ฉันไม่ได้ลดน้ำหนัก ฉันแค่ไม่อยากกินข้าวกับนาย” ไมค์ “ทำไมเธอไม่อยากกินข้าวกับฉันล่ะ? เธอไม่กินกับฉัน เธอจะกินกับใคร?” ฉินอันอัน ฉันคิดว่าพวกเราควรหลีกเลี่ยงการถูกวิพากษ์วิจารณ์ห
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 431
แต่เธอไม่อยากอธิบาย “โจวจื่ออี้ ไปบอกเจ้านายของคุณว่าฉินอันอันคบกับจิ้นซือเหนียนแล้ว!” ไมค์อยากให้ฟู่สือถิงยอมแพ้โดยสิ้นเชิงและไม่ต้องมาพัวพันกับฉินอันอันอีก ฉินอันอันได้ยินไมค์พูดจาไร้สาระ เธอถอดหูฟังออกจากหูของเขาทันที “พี่โจวคะ คุณอย่าฟังเรื่องไร้สาระของเขา” เธอเอ่ย “ฉันกับจิ้นซือเหนียนมีความสัมพันธ์แบบร่วมมือกัน อีกอย่าง เจ้านายของคุณคืนเสื้อสเวตเตอร์ให้ฉันแล้ว ดังนั้นฉันอยากจะใส่ตอนไหนก็ได้หากฉันต้องการ ถ้าฉันเริ่มต้นความสัมพันธ์ครั้งใหม่ในอนาคต ฉันก็สามารถสวมเสื้อตัวนี้ออกเดทได้” โจวจื่ออี้พูดไม่ออก‘ไปตายซะไมค์!’ คิดไม่ถึงว่าจะโกหกเขาว่าไม่ได้อยู่กับฉินอันอัน นอกจากจะอึดอัดแล้วยังน่าอายด้วย “คุณฉิน เสื้อผ้าของคุณ คุณใส่ได้ถ้าคุณต้องการ…ผมแค่บ่นกับไมค์ ไม่มีอะไรเลยจริง ๆ…ผมตระหนักได้แล้วว่า เจ้านายของผมก็ไม่ใช่นักบุญ เขาเองก็มีข้อบกพร่อง จากนี้ผมจะเตือนตัวเองบ่อย ๆ” โจวจื่ออี้กล่าว “อืม…วันนี้เขาไปทำงานแล้วเหรอคะ? เขาควรจะพักฟื้นอยู่บ้านไม่ใช่เหรอ?” ฉินอันอันพูดอย่างใจเย็น โจวจื่ออี้ “เขาไม่เคยฟังหมอเลย แต่พี่เป่ยส่งเขากลับไปแล้ว” “อืม” คุยมาถึงตรงนี้ ก็ไม่ร
Latest chapter
