Share
บทที่ 429
Related chapters
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 430
เขามองออกแล้ว เธอมีชีวิตที่ดีมากจริง ๆ ......หลังจากที่ฉินอันอันขึ้นรถ เธอหยิบแก้วรักษาอุณหภูมิออกมาจากกระเป๋า คลายเกลียวฝาออกแล้วจิบน้ำอุ่น ไมค์รอจนเธอดื่มน้ำเสร็จจึงขับรถออกไป “กลางวันนี้กินอะไรดี?” เขาถาม ฉินอันอัน “ยังไม่เที่ยงเลยนะ! ฉันไม่หิว” ไมค์ “คิดไว้ล่วงหน้าไงเล่า!” ฉินอันครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “จากนี้ไปฉันจะเลือกอาหารกลางวันเอง” ไมค์กินเนื้อสัตว์ทุกมื้อ ตอนนี้เธอไม่สนใจเนื้อสัตว์ใด ๆ เลย ก่อนตั้งครรภ์เธอมีความอยากอาหารดี ดังนั้นถ้าไมค์เห็นว่าเธอไม่กินเนื้อ จะต้องสงสัยแน่นอน “เธอคงไม่ได้คิดจะลดน้ำหนักหรอกใช่ไหม?” ไมค์พูดอย่างสงสัย “ฉินอันอัน เธออย่าสูญเสียความเป็นตัวเอง! เธอไม่ได้อยากเป็นดาราในวงการบันเทิง ไม่จำเป็นต้องไปเปรียบเทียบกับดาราสาวพวกนั้น!” ฉินอันอันเอามือกุมหน้าผาก เธอรู้ว่าไมค์มีจิตใจค่อนข้างละเอียดอ่อนอย่างนั้นแล้วเขาต้องคิดฟุ้งซ่านอย่างแน่นอน “ฉันไม่ได้ลดน้ำหนัก ฉันแค่ไม่อยากกินข้าวกับนาย” ไมค์ “ทำไมเธอไม่อยากกินข้าวกับฉันล่ะ? เธอไม่กินกับฉัน เธอจะกินกับใคร?” ฉินอันอัน ฉันคิดว่าพวกเราควรหลีกเลี่ยงการถูกวิพากษ์วิจารณ์ห
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 431
แต่เธอไม่อยากอธิบาย “โจวจื่ออี้ ไปบอกเจ้านายของคุณว่าฉินอันอันคบกับจิ้นซือเหนียนแล้ว!” ไมค์อยากให้ฟู่สือถิงยอมแพ้โดยสิ้นเชิงและไม่ต้องมาพัวพันกับฉินอันอันอีก ฉินอันอันได้ยินไมค์พูดจาไร้สาระ เธอถอดหูฟังออกจากหูของเขาทันที “พี่โจวคะ คุณอย่าฟังเรื่องไร้สาระของเขา” เธอเอ่ย “ฉันกับจิ้นซือเหนียนมีความสัมพันธ์แบบร่วมมือกัน อีกอย่าง เจ้านายของคุณคืนเสื้อสเวตเตอร์ให้ฉันแล้ว ดังนั้นฉันอยากจะใส่ตอนไหนก็ได้หากฉันต้องการ ถ้าฉันเริ่มต้นความสัมพันธ์ครั้งใหม่ในอนาคต ฉันก็สามารถสวมเสื้อตัวนี้ออกเดทได้” โจวจื่ออี้พูดไม่ออก‘ไปตายซะไมค์!’ คิดไม่ถึงว่าจะโกหกเขาว่าไม่ได้อยู่กับฉินอันอัน นอกจากจะอึดอัดแล้วยังน่าอายด้วย “คุณฉิน เสื้อผ้าของคุณ คุณใส่ได้ถ้าคุณต้องการ…ผมแค่บ่นกับไมค์ ไม่มีอะไรเลยจริง ๆ…ผมตระหนักได้แล้วว่า เจ้านายของผมก็ไม่ใช่นักบุญ เขาเองก็มีข้อบกพร่อง จากนี้ผมจะเตือนตัวเองบ่อย ๆ” โจวจื่ออี้กล่าว “อืม…วันนี้เขาไปทำงานแล้วเหรอคะ? เขาควรจะพักฟื้นอยู่บ้านไม่ใช่เหรอ?” ฉินอันอันพูดอย่างใจเย็น โจวจื่ออี้ “เขาไม่เคยฟังหมอเลย แต่พี่เป่ยส่งเขากลับไปแล้ว” “อืม” คุยมาถึงตรงนี้ ก็ไม่ร
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 432
ฟู่สือถิงเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ หยดน้ำบนเส้นผมหยดลงมาตามเส้นผมทีละหยดมือข้างหนึ่งของเขาถือผ้าขนหนูแห้งและมืออีกข้างถือโทรศัพท์ หลังจากเห็นข่าวนี้ปรากฏขึ้น นิ้วมือของเขาสั่นเล็กน้อย ขณะที่คลิกเข้าไป หลังจากอ่านข่าว ความหนาวเย็นอันน่ากลัวปรากฏขึ้นในดวงตาเขา! ‘ฉินอันอันยอมรับของขวัญแห่งความรักของจิ้นซือเหนียนตั้งแต่เมื่อไหร่?’ ‘ที่เธอมาหาเขาเมื่อคืนนี้ เพื่อมาบอกเขาว่าเธอเริ่มต้นความสัมพันธ์ครั้งใหม่แล้วใช่ไหม?’ ‘เรื่องนี้มันจำเป็นด้วยเหรอ?’ เขาโยนโทรศัพท์ไปทางตู้ จนเกิดเสียงดัง ‘ปัง!’ในคฤหาสน์หรูหราสไตล์ยุโรปหวังหว่านจือถือแก้วไวน์ทรงสูงไว้ในมือ ไวน์แดงในแก้วสั่นไหวไปมาเบา ๆ เธอมีสีหน้าภาคภูมิใจเมื่ออ่านข่าวบนอินเทอร์เน็ตจบ จากนั้นก็จิบไวน์แดง “เธอรู้ไหมว่าดาราไอดอลกลัวอะไรมากที่สุด?” เธอพูดคำนี้ไปทางเสิ่นอวี๋ “เรื่องที่พวกเขากลัวที่สุดคือการสูญเสียฐานแฟนคลับ และอะไรที่จะทำให้ดาราสูญเสียแฟนคลับล่ะ? นั่นก็คือการประกาศความสัมพันธ์ ไม่ว่าจิ้นซือเหนียนจะโด่งดังแค่ไหนก็ไม่มีทางหนีหายนะนี้ได้!” เสิ่นอวี๋ชื่นชมหวังหว่านจืออย่างมาก“คลื่นลูกนี้จะทำให้จิ้นซือเหนียนเดือดร้อ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 433
“เป็นหนุ่มน้อยเจ้าเล่ห์จริง ๆ ! ฉันบอกเธอแล้วว่าเขาสนใจเธอใช่ไหมล่ะ?” ไมค์นั่งอยู่ข้าง ๆ และได้ยินการสนทนาของพวกเขาสองคนอย่างชัดเจน “ขอเพียงแค่เธอเองก็สนใจเขาแค่เล็กน้อย คืนนี้พวกเธอสองคนก็กลายเป็นคู่รักกันแล้ว!” “เขายังเด็กเกินไป คนหนุ่มสาวมักจะหุนหันพลันแล่น” ฉินอันอันอธิบาย “ฉันเองก็เคยเป็นเด็กมาก่อน” ไมค์ “ฉันรู้น่า! ตอนเธอยังเด็กก็หุนหันพลันแล่นกับฟู่สือถิง ดังนั้นตอนนี้เธอเลยได้รับผลกรรม” ฉินอันอันหมดคำจะพูด “อันอัน เธออย่าดูเว่ยปั๋วเลย” ไมค์ลูบศีรษะของเธอ “คนบนอินเทอร์เน็ตพวกนั้นไร้อารยะสิ้นดี! คำด่าว่ารุนแรงเกินไปจริง ๆ! เธอไม่ต้องเอาคำด่าพวกนั้นมาใส่ใจหรอก” “ฉันไม่ได้ดูเว่ยปั๋ว” ฉินอันอันพูดอย่างใจเย็น “ถึงดูก็ไม่มีผลอะไรกับฉันหรอก สุขภาพจิตในจุดนี้ของฉันดีมากนะ” “ดีมาก!” ไมค์มองดูเวลา “โจวจื่ออี้นัดฉันกินมื้อดึก ฉันไปก่อนนะ! มีอะไรก็โทรหาฉันล่ะ” “นายรีบไปเถอะ! แล้วก็ห้ามดื่มด้วย!” “ฉันรู้แล้ว ฉันสัญญาว่าคืนนี้ไม่ดื่ม” หลังจากสัญญาซ้ำ ๆ ไมค์ก็หยิบกุญแจรถแล้วเดินออกไปถึงเวลาสามทุ่ม ฉินอันอันปิดไฟในห้องเด็ก ๆหลังจากเสียงฝีเท้าของเธอไกลออกไปแล้ว รุ่ยลาดึงแขนพี
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 434
ฉินอันอันไม่ได้เห็นข้อความของเขาในทันทีเพราะเธอผล็อยหลับไปหลังจากที่อ่านคำชี้แจงของจิ้นซือเหนียนในเว่ยปั๋วในระยะแรกของการตั้งครรภ์ปฏิกิริยาต่าง ๆ เช่นอาการคลื่นไส้และง่วงนอนนั้นเป็นเรื่องปกติ สองวันที่ผ่านมานี้เธอหลับง่ายกว่าปกติก่อนหน้านี้เธอมีอาการนอนไม่หลับเป็นครั้งคราวและต้องอาศัยยาเมลาโทนินถึงนอนหลับสนิท แต่คืนนี้พอเธอล้มตัวลงนอนก็ผล็อยหลับเลยทันที หลับครั้งนี้ เธอนอนหลับยาวไปจนถึงตีห้าของเช้าวันรุ่งขึ้น ถ้าไม่ใช่เพราะปวดปัสสาวะ เธอคงยังหลับอยู่ เมื่อเธอตื่นขึ้นมาก็หยิบโทรศัพท์มาดูเวลาก่อน ผลคือ เห็นข้อความที่ฟู่สือถิงส่งมา เธอตกใจจนหน้าถอดสีและรีบเดินไปที่ห้องน้ำพร้อมกับถือโทรศัพท์ไปด้วย ข้อความที่ฟู่สือถิงส่งมาคือ : เมื่อวานคุณมาหาผมมีธุระอะไร? ‘เมื่อวานเหรอ?’ ในสมองของเธอคิดย้อนกลับไปอย่างระมัดระวัง เมื่อวานเธอไม่ได้ไปหาเขานี่นา! ‘เดี๋ยวนะ!’ เธอมองดูเวลาที่เขาส่งข้อความมาอย่างตั้งใจ‘เมื่อคืนนี้ตอนสี่ทุ่มครึ่ง?!’ ความหนาวเย็นทะลุผ่านเข้ามาจากแผ่นหลังของเธอ เธอตื่นโดยสมบูรณ์แล้ว หลังออกมาจากห้องน้ำ เธอกลับมานอนลงบนเตียงพร้อมกับถือโทรศัพท์
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 435
เมื่อคิดว่าตนเองที่เป็นประธานเอสทีกรุ๊ปถูกเธอทำร้ายหัวใจจนบาดเจ็บ แล้วยังเป็นฝ่ายเริ่มส่งข้อความถึงเธออย่างเขินอาย แต่เธอไม่ได้ตอบกลับทันที! เขาจึงอารมณ์ไม่ดีถึงขีดสุด! ดวงตาสีแดงของเขามองดูข้อความที่เธอส่งมา นิ้วของเขาพิมพ์ลงบนหน้าจออย่างรวดเร็ว : คุณภาคภูมิใจมากใช่ไหม? ฉินอันอันตกตะลึงกลิ่นความขัดแย้งรุนแรงมาก แต่พอพิจารณาว่าเขาไม่ได้นอนทั้งคืน เป็นเรื่องธรรมดามากหากเขาจะโกรธจัด เธอระงับอารมณ์ตัวเองแล้วตอบกลับไปอย่างอดทนอดกลั้น : หกโมงเช้าแล้ว คุณรีบนอนเถอะค่ะ! ฉันเองก็อยากนอนต่ออีกสักพักหลังจากตอบประโยคนี้ เธอล้มตัวลงนอนอีกครั้ง เขาไม่ได้ตอบเธอกลับมาอีก รอบนี้ เขาพ่ายแพ้อย่างอนาถ! ในความสัมพันธ์ระหว่างหญิงชาย ใครเริ่มก่อนมักแพ้เสมอ! ตอนเช้า เวลาเจ็ดโมงครึ่ง ประตูใหญ่คฤหาสน์ตระกูลฟู่เปิดออกช้า ๆ ป้าหงถือกระเป๋า เตรียมออกไปข้างนอก อิ๋นอิ๋นมองดูภาพด้านหลังของเธอ แล้วรีบก้าวเท้าตามเธอไป ป้าหงได้ยินเสียงฝีเท้าดังขึ้นมาจากด้านหลัง จึงรีบหันหลังมาทันที พอเห็นอิ๋นอิ๋นตามมา เธอก็หยุดเดิน “อิ๋นอิ๋น เช้านี้ดิฉันมีธุระต้องทำนิดหน่อย ต้องออกไปข้างนอก คุณอยู่ที่บ้า
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 436
ฉินกรุ๊ป หลังจากที่ฉินอันอันจัดการงานเสร็จแล้ว เธอก็อดเปิดโทรศัพท์ไม่ได้ เธอกดไปที่ประวัติการสนทนาระหว่างตัวเองกับฟู่สือถิง และอ่านอยู่หลายรอบ เมื่อคืนเขาคิดยังไงถึงส่งข้อความหาเธอ? เธอไปหาเขาเมื่อวานซืน เขาก็น่าจะรู้ตั้งแต่คืนนั้นแล้ว ทำไมเขาไม่ติดต่อเธอตั้งแต่คืนนั้น? เธอกดเปิดเรื่องอื้อฉาวระหว่างตัวเธอกับจิ้นซือเหนียนในโซเชี่ยวอีกครั้ง เธออดสงสัยไม่ได้ว่า เมื่อคืนฟู่สือถิงเห็นข่าวของเธอกับจิ้นซือเหนียนหรือยัง เขาจึงส่งข้อความถึงเธอ? ตอนนี้เขาคิดอย่างไรกับเธอ? ถ้าเขาเกลียดเธอมาก ต่อให้เขาจะเห็นข่าวของเธอ เขาก็คงจะไม่ติดต่อเธอมา เมื่อคืน เขาติดต่อเธอมา และไม่พูดถึงเรื่องเก่าในอดีตด้วย เขาเปลี่ยนใจแล้วเหรอ? เป็นไปไม่ได้! การบาดเจ็บสาหัสครั้งนี้ สามารถเปลี่ยนหน้ามือเป็นหลังมือได้อย่างง่ายดายแบบนี้ได้ยังไง? เธอขมวดคิ้วและสับสน ถ้าเมื่อคืนเขาไม่ได้ส่งข้อความถึงเธอ วันนี้เธอคงไม่นึกถึงเขาบ่อยขนาดนี้ โทรศัพท์มือถือบนโต๊ะดังขึ้น เธอหยิบมันขึ้นมาและรับสาย “ฉินอันอัน! ฉันอยู่ข้างล่างบริษัทเธอ! เธอรีบลงมาเร็ว ๆ! ไปทานมื้อเที่ยงด้วยกันเถอะ!” เสียงร่าเริงของหลีเสี่
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 437
ฉินอันอันร้อนตัว “จริงเหรอ? เธอคิดไปเองหรือเปล่า?” หลังจากที่เธอกินจนจุใจ เธอก็เปิดโทรศัพท์และส่งข้อความถามจิ้นซือเหนียนว่าวันที่หนึ่ง เดือนพฤษภาคมเขาว่างหรือไม่ เขาตอบกลับอย่างรวดเร็ว หลังจากที่เธออธิบายเรื่องนี้ เขาก็ตอบตกลงทันที “เสี่ยวเถียน ซือเหนียนบอกว่าเขาจะมางานแต่งงานของเธอในวันที่หนึ่งพฤษภาคม” หลังจากที่เธอพูดจบก็มีเสียงกรี๊ดดังขึ้นทันที! เสี่ยวเถียน ลิซ่า และเสี่ยวอ้ายตื่นเต้นมาก หลังจากนั้นไม่นาน หลีเสี่ยวเถียนก็บอกข่าวนี้กับเฮ่อจุ่นจือ และเฮ่อจุ่นจือหันกลับมาและบอกข่าวเซิ่งเป่ย “ภรรยาของผมบอกว่าฉินอันอันเป็นคนเชิญเขามา” เฮ่อจุ่นจือพูดด้วยความโกรธ “จู่ ๆ ผมก็ไม่อยากแต่งงานแล้ว ภรรยาของผมเป็นแฟนคลับของจิ้นซือเหนียน… แฟนคลับแบบบ้าคลั่ง! และยังมีลูกพี่ลูกน้องของเธออีก… พูดได้เลยว่าผู้หญิงพวกนั้นเป็นแฟนคลับของจิ้นซือเหนียนเกือบทุกคน ถึงตอนนั้นใครล่ะจะสนใจผม? คงจะไปมองจิ้นซือเหนียนกันหมด! เจ้าบ่าวอย่างผมคงถูกแย่งซีน นี่ไม่เหมือนงานแต่งงานที่ผมจินตนาการไว้เลย!” เฮ่อจุ่นจือรู้สึกอึดอัดมาก แต่เขาไม่กล้าบอกเรื่องนี้กับหลีเสี่ยวเถียน เซิ่งเป่ยเห็นใจเขา แต่ก็รู้ส
Latest chapter
