Share

บทที่ 427

เธอนอนลงบนเตียงแล้วปิดไฟ

หลังจากพลิกตัวไปมาอยู่ครึ่งคืน ยิ่งพลิกตัวก็ยิ่งนอนไม่หลับ

เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา

เพิ่งผ่านไปเพียงครึ่งชั่วโมงเท่านั้น

เธอถอนหายใจในความมืด บังคับตัวเองให้หลับตาลงและนอนหลับต่อ

หลังจากพลิกไปมาอีกสักพัก เธอก็หยิบโทรศัพท์มาดูเวลาอีกครั้ง

ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนกว่าแล้ว อีกสักครู่จะเป็นเวลาตีหนึ่ง

แต่ว่าเธอนอนไม่หลับ

ไม่ง่วงนอนเลย

เธอเปิดลิ้นชักโต๊ะหัวเตียงแล้วหยิบยาเมลาโทนินออกมา

เมื่อเปิดขวดยาเตรียมจะกลืนยาลงไป กรดโฟลิกบนโต๊ะข้างเตียงก็ปลุกเธอให้ตื่น!

เธอโยนยาในมือลงถังขยะทันที

เธอต้องนอนแล้ว

เพื่อเห็นแก่ลูกในท้องของเธอ

วันรุ่งขึ้น เวลาแปดโมงเช้า

หลังจากฉินอันอันไปส่งลูกสองคนที่โรงเรียนอนุบาล เธอซื้ออาหารเช้ามาจากข้างนอก

ทุกคนนั่งลงที่โต๊ะกินข้าว

โจวจื่ออี้เหลือบมองฉินอันอัน

วันนี้เธอแต่งตัวอย่างประณีต สวยงามจนใครก็ไม่อาจมองละสายตาได้

เธอสวมสเวตเตอร์สีขาว ด้านในเป็นชุดกระโปรงสีแดงและรองเท้าส้นแบนคู่หนึ่ง

เธอแต่งหน้าบาง ๆ สีหน้าดูดีมาก

“คุณฉิน วันนี้มีประชุมเหรอครับ?” โจวจื่ออี้ถามเพิ่มเติม

ไมค์ “จื้นซือเหนียน คุณร
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status