LOGINShare
บทที่ 224
Last Updated:
2024-01-20 16:00:01Related chapters
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 225
“ความสัมพันธ์แบบเพื่อนไง” เว่ยเจินกล่าว “ลูกศิษย์หญิงของศาสตราจารย์หูมีจำนวนมากขนาดนั้น คุณไม่ได้ใกล้ชิดกับเสิ่นอวี๋แบบนี้ด้วยงั้นเหรอ?” ฟู่สือถิงพูดยั่วเขา “คุณชอบฉินอันอันใช่หรือเปล่า?” เว่ยเจินสัมผัสได้ถึงเจตนาของความศัตรูอันแข็งแกร่งของเขา“ฉินอันอันเริ่มต้นความสัมพันธ์ใหม่กับใครไม่ได้เลยเหรอ?” เว่ยเจินยิ้มอย่างอ่อนโยนราวกับหยก “คุณฟู่ ที่คบกับเสิ่นอวี๋ ฉินอันอันเคยพูดอะไรหรือเปล่า?”ดวงตาของฟู่สือถิงเย็นยะเยือก “มีเรื่องหนึ่งที่แปลกมากสำหรับผม หลังจากที่ศาสตราจารย์หูเสียชีวิต ผมขอให้คุณช่วยตามหาว่าลูกศิษย์ที่ศาสตราจารย์หูพูดถึงคือใคร คุณกลับให้รายชื่อมาเท่านั้น ทำไมคุณไม่บอกผมตรง ๆ ว่าคน ๆ นั้นคือเสิ่นอวี๋? เสิ่นอวี๋บอกว่าเธอรู้จักคุณ คุณก็น่าจะรู้จักเธอใช่ไหม?” เว่ยเจินคิดไม่ถึงว่าเขาจะไม่ใช่คนที่ไร้สมองโดยสิ้นเชิง “แน่นอนว่าผมรู้จักเธอ เพียงแค่เธอเรียนจบไปหลายปีแล้ว ผมเลยไม่กล้าตัดสินทักษะทางการแพทย์ในปัจจุบันของเธอ ดังนั้นผมเลยให้รายชื่อกับคุณ ให้คุณไปค้นหาเอาเอง” ฟู่สือถิงไม่ยอมคล้อยตามคำตอบของเขา “ศาสตราจารย์หูไม่เคยพูดถึงเธอกับคุณเลยเหรอ? ศาสตราจารย์หูไม่กล้าผ่
Last Updated : 2024-01-20รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 226
หลังจากดิ้นรนอยู่หลายครั้ง สุดท้ายเธอก็ลืมตาไม่ได้ แต่เธอจำเสียงของฟู่สือถิงได้ ‘แต่เสียงผู้หญิงนั่นเป็นเสียงใคร?’ ‘เสียงแปลก ๆ...เรียกฟู่สือถิงว่าพี่...’ ‘หรือฟู่สือถิงจะทำอย่างว่าอยู่กับผู้หญิง?’ เหอะ เหอะ! เธอนอนหลับอยู่ดี ๆ แต่เขากำลังนัวเนียกับผู้หญิงอยู่ข้างเตียง ให้เกียรติกันหน่อยได้ไหม! ถ้าตอนนี้เธอตื่นจากโลกแห่งความฝันได้ เธอคงจะไล่พวกเขาทั้งสองออกไปแน่นอน! ฉินอันอันครึ่งหลับครึ่งตื่น เธอเจ็บปวดใจและสะลึมสะลือจึงต้องตาหลับต่อ ฟู่สือถิงจับมืออิ๋นอิ๋นแล้วพาเธอไปนอนพัก หลังจากส่งอิ๋นอิ๋นเข้านอนแล้ว เขาก็กลับมาที่ห้อง ฉินอันนันพลิกตัว และยังคงนอนหลับสนิท ฟู่สือถิงรีบเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ ...... เมื่อเสิ่นอวี๋ได้ยินว่าคืนนี้ฟู่สือถิงพาฉินอันอันกลับบ้าน ดวงตาของเธอพลันแดงก่ำด้วยความโกรธ แฟนตัวจริงของเขาคือใครกันแน่? เธอรู้ดีว่าเขายอมให้เธอเป็นแฟน เพื่อที่เธอจะได้รักษาอิ๋นอิ๋น แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ควรจะรักษาภาพพจน์บ้าง! พาฉินอันอันกลับบ้านในคืนนี้หมายความว่ายังไง! เขากำลังนอกใจเธออย่างเปิดเผยใช่ไหม? ความอับอายครั้งที่แล้วที่เธอนอนกับฟู่สือถ
Last Updated : 2024-01-21รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 227
เสี่ยวหานสีหน้าจริงจัง “ถ้าเราบอกคุณยาย ยายไม่ให้เราไปหาแม่แน่นอน” รุ่ยลาแก้มป่องและสับสน “ค่ะ...งั้นเราไปหาแม่กันเถอะ! ถ้าพ่อห่วย ๆ รังแกแม่ล่ะ?” เสี่ยวหานเม้มริมฝีปาก หลังจากครุ่นคิดอย่างรวดเร็ว เขาก็ตัดสินใจ “ฉันจะไปคนเดียว เธออยู่บ้าน ถ้าคุณยายกลับมา เธอก็หาข้อแก้ตัวได้ตามใจเลย” หลังจากพูดจบ เสี่ยวหานก็ออกไปคนเดียว เมื่อดูประตูปิด รุ่ยลากระพริบตาขนตายาวของเธอ น้ำตาไหลลงมาอาบสองแก้ม เธอจะปล่อยให้พี่ชายของเธอไปหาพ่อห่วย ๆ เพียงลำพังได้ยังไง? ‘ถ้าพี่โดยพ่อจับตัวไว้จะทำยังไง?’ เธอจะเสียพี่ชายไปไม่ได้! เธอร้องไห้และวิ่งไปเปิดประตูห้องไมค์ เปิดประตูเสร็จก็วิ่งไปที่เตียงใหญ่รก ๆ พลันคว้าแขนไมค์และร้องไห้หนักมาก “ลุงไมค์ ตื่นสิ พี่หนีไปแล้ว! เขาไปคนเดียว...เขาไม่พาหนูไปด้วย ฮือฮือฮือ…” ตระกูลฟู่ สาวใช้คนหนึ่งเดินออกมาจากห้องครัวแล้วถามว่า “ทำไมไฟดับคะ?” “ไม่เห็นได้รับแจ้งเหตุไฟดับ? ฉันไปเปิดเครื่องสำรองไฟก่อน” ป้าจางกล่าว หลังจากเปิดไฟสำรองแล้ว ไฟก็กลับมาติดปกติ หลังจากนั้นประมาณสิบนาที ไฟสำรองก็ดับเหมือนกัน ฟู่สือถิงเดินลงไปชั้นล่าง ป้าจางจึงรายงานสถานการณ์ให
Last Updated : 2024-01-21รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 228
ทุกครั้งที่เห็นหน้าตาของเด็กคนนี้มันทำให้เขารู้สึกคุ้นมาก! เหมือนทะลุผ่านมิติเวลาไปเห็นตัวเองตอนเป็นเด็ก! เสี่ยวหานมองเขาแล้วมองไปทางอื่น ป้าจางสีหน้าตื่นตระหนกขณะถามเสี่ยวหาน “เสี่ยวหาน สาเหตุที่บ้านเราไฟดับเป็นเพราะเป็นเธอจริง ๆ เหรอ? เธอทำได้ยังไง? โน๊ตบุ๊คเครื่องนี้เป็นของเธอหรือเปล่า? เธอเล่นคอมพิวเตอร์เป็นตั้งแต่อายุยังน้อยเลยเหรอ?” เสี่ยวหานเม้มริมฝีปากบางแล้วใส่โน๊ตบุ๊คกลับเข้าไปในกระเป๋านักเรียนเงียบ ๆ เขาสะพายกระเป๋านักเรียนก่อนเดินไปที่หน้าบันไดแล้วนั่งรอให้ฉินอันอันออกมา ป้าจางเหลือบมองฟู่สือถิง เขาหน้าถอดสี ดวงตาเต็มไปด้วยความโกรธที่ไม่สามารถควบคุมได้ ถ้าเสี่ยวหานไม่ใช่เด็ก ตอนนี้เขาคงไม่ได้นั่งลอยหน้าลอยตาอยู่ตรงนั้น ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง บอดี้การ์ดที่อยู่นอกประตูก็มารายงานว่า “ประธานครับ มีชาวต่างชาติมาด้อมด้อมมองมองอยู่หน้าคฤหาสน์ครับ คุณต้องการจับเขามาสืบสวนไหมครับ?” ใบหน้าของไมค์แว๊บเข้ามาในหัวของเขาทันที เขาเดินไปที่ทางเข้าลานบ้าน ยังไม่ทันถึงทางเข้า เขาก็เห็นผมสีทองของไมค์ “ฉินอันอัน! เธอถูกกักบริเวณหรือเปล่า? ถ้าใช่ เธอกรีดร้องเลย! แค่เธอ
Last Updated : 2024-01-21รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 229
ตอนแรกเธอจะลงไปหาแม่ แต่จู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังมาจากในครัว! รุ่ยลาตกใจมากแต่ไม่กล้าเปล่งเสียงพลันรีบวิ่งตรงไปที่บันได หลังจากกลับขึ้นไปชั้นสอง เธอเกาะผนังและหายใจแรง เสียงฝีเท้าใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ! คน ๆ นั้นขึ้นไปชั้นบน! รุ่ยลาตื่นตระหนกและวิ่งไปหาที่ซ่อน หลังจากนั้นไม่นาน ป้าจางก็ปรากฏตัวบนชั้นสองและเดินไปที่ห้องนอนใหญ่ ป้าจางมาหาฉินอันอัน ป้าจางกังวลเรื่องการแข่งขันระหว่างฟู่สือถิงและไมค์ ฟู่สือถิงเคยประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์มาก่อน แม้ว่าเขาจะหายดีแล้ว แต่หมอห้ามเขาออกกำลังกายหนัก ๆ ป้าจางไม่อยากเห็นฟู่สือถิงแพ้และโดนไมค์ต่อย เธอจึงทำได้เพียงไปหาฉินอันอัน เมื่อเปิดประตู ป้าจางก็เดินไปที่เตียง เมื่อเห็นใบหน้าที่กำลังหลับใหลของฉินอันอัน แต่เธอทนไม่ไหวอยากปลุกฉินอันอัน นอนเมื่อไหร่ก็นอนก็ได้ แต่ถ้าแข่งแพ้ไม่สามารถย้อนเวลากลับคืนมาได้แล้ว “อันอัน” ป้าสะใภ้จางพูดขณะเอื้อมมือไปตบไหล่ฉินอันอัน “อันอัน!” ฉินอันอันขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเสียงเรียก “อันอัน ตื่นได้แล้ว” ป้าจางเพิ่มเสียง ฉินอันอันค่อย ๆ ลืมตาขึ้น และเมื่อเห็นป้าจางผ่านดวงตาที่ง่วงนอน มุมปากของเธอ
Last Updated : 2024-01-22รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 230
‘หรือว่าที่บ้านยังมีเด็กอีกคน’? ฟู่สือถิงอ้าปากค้าง! เขาเดินออกจากห้องและเห็นร่างเล็ก ๆ ของรุ่ยลาอยู่อีกฟากหนึ่งของบันไดกำลังร้องไห้! ‘ลูกสาวของฉินอันอัน!’ ‘ไร้สาระน่า!’ ‘ลูกสาวของเธอมาตั้งแต่เมื่อไหร่?’ ทำไมเขาถึงไม่รู้เลย! ระบบรักษาความปลอดภัยที่ทันสมัยที่สุดของบ้านหลังนี้ช่วยอะไรเขาไม่ได้เลยเหรอ? อ้าว! จู่ ๆ เขาก็จำได้ว่าระบบเครือข่ายที่บ้านเพิ่งซ่อมไปเมื่อสองชั่วโมงที่แล้ว รุ่ยลาสะพายกระเป๋ารูปทรงกระต่าย ในมือถือตุ๊กตากระต่าย และอีกมือข้างกำลังจับราวบันได ร้องไห้พลางเดินลงไปชั้นล่างช้า ๆ ฟู่สือถิงเดินตามเธอไป แต่เธอไม่ได้สังเกตเห็น สาวใช้ของตระกูลยืนอยู่หน้าบันไดชั้นหนึ่งต่างมองเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่จู่ ๆ ก็ปรากฏตัวออกด้วยสีหน้าตกตะลึง! “ฮือ ฮือ ฮือ...แม่กลับไปแล้วแน่เลย...หนูร้องไห้ดังขนาดนี้...แม่ยังไม่มาหาอีก...ฮือ!” เสียงร้องของรุ่ยลาเหมือนเสียงรถไฟที่กำลังเคลื่อนที่ เสียงดังเป็นจังหวะพักหนึ่ง “หนูน้อย เธอเป็นลูกสาวของฉินอันอันใช่ไหมจ้ะ?” ป้าจางเดินไปหารุ่ยลาแล้วอุ้มเธอลงไปชั้นล่าง ดวงตาของรุ่ยลาแดงก่ำ เธอเม้มปากเล็ก “แม่กับพี่ของหนูไปแล้วใช่ไห
Last Updated : 2024-01-22รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 231
“ทำไมใจร้ายขนาดนี้?! แม่สอนหนูอยู่แล้วว่าให้เคาะประตูเวลาเข้าบ้านคนอื่น! แต่แม่ไม่ได้บอกให้เคาะประตูเวลาเข้าบ้านคนชั่ว!” รุ่ยลาจ้องเธอด้วยดวงตาที่โตใสพลางตะโกนดังกว่าเขา เหมือนว่าเขากำลังแข่งว่าเสียงของใครดังและมีพลังมากกว่า ฟู่สือถิงกัดฟัน ‘คนชั่ว?’ ‘ใครสอนให้พูดคำนี้?’ “หนูไม่อยากมาบ้านคุณหรอก! หนูจะไปแล้ว!” รุ่ยล่าโมโห พลันลุกจากโซฟา ถือตุ๊กตากระต่ายไว้ในมือแล้วเดินไปที่ประตู!……ที่โรงพยาบาล หลังจากที่ฉินอันอันตรวจร่างกายเสร็จ เธอก็บอกให้ไมค์ช่วยโทรหาจางหยุน โทรศัพท์มือถือของเธอแบตเตอร์รี่หมด เธอต้องโทรบอกแม่ว่าเธอปลอดภัยแล้ว ไมค์หยิบโทรศัพท์ของเขาออกมายื่นให้เธอ เมื่อโทรออก ก็มีคนรับสายอย่างรวดเร็ว ฉินอันอันยิ้มและพูดว่า “แม่ อันอันนะ หนูไม่เป็นไรค่ะ เมื่อวานหนูง่วงก็เลยหลับไป ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ตอนนี้หนูอยู่กับไมค์และเสี่ยวหาน เดี๋ยวก็กลับบ้านแล้วค่ะ” จางหยุน “ดีเลย งั้นแม่จะไปทำกับข้าวเดี๋ยวนี้แหละ” ฉินอันอัน “โอ้ แม่ รุ่ยลาล่ะคะ? ฉันคิดถึงเธอจัง อยากได้ยินเสียงเธอ” จางหยุนตกใจมาก “ไมค์พารุ่ยลาไปหาลูกนี่นา! รุ่ยลาไม่ได้อยู่กับลูกเหรอ?!” สีหน้าของฉิ
Last Updated : 2024-01-22รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 232
ครึ่งชั่วโมงต่อมา ฉินอันอันไปถึงบ้านตระกูลฟู่ เธอตรงเข้าไปห้องรับแขกทันทีโดยที่ไม่มีใครเข้ามาขวาง แต่ในห้องรับแขกกลับไม่มีใครเลย ฉินอันอันตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง “รุ่ยลา!” เธอตะโกน ผ่านไปครู่หนึ่ง เสียงหวานของรุ่ยลาก็ดังขึ้น “แม่! หนูอยู่นี่ค่ะ! แม่มาช่วยหนูเร็วเข้า! ไอ้ห่วยนี่มันจะตีหนู! ฮือฮือ!” ฉินอันอันเดินไปตามทางของเสียง ห้องรับประทานอาหาร รุ่ยล่าซ่อนตัวอยู่ใต้โต๊ะอาหารด้วยท่าทางหวาดกลัวและวิตกกังวล หลังจากเห็นฉินอันอัน เธอก็ผ่อนคลายลง “รุ่ยลา! ทำไมลูกถึงไปซ่อนอยู่ใต้โต๊ะล่ะ? รีบออกมาเร็ว!” ฉินอันอันเดินไปที่โต๊ะอาหารแล้วนั่งยอง ๆ ดึงลูกสาวของเธอออกมา รุ่ยลาโผตัวเข้าไปในอ้อมแขนของฉินอันอันด้วยดวงตาสีแดงพลางฟ้องเธอ “เขาจะตีหนูค่ะ ฮือฮือฮือ! หนูกลัว...หนูก็เลยไปแอบ! โชคดีที่หนูวิ่งเร็ว เขาถึงจับไม่ได้...ถ้าเขาจับได้ เขาจะต้องตีหนูจนตายแน่ ๆ เลยค่ะ!” แน่นอนว่าฉินอันอันไม่เชื่อสิ่งที่ลูกสาวของเธอพูด ‘ฟู่สือถิงจะตีเด็กได้ยังไง?’ ‘เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารุ่ยลาป็นลูกสาวของเขา’ “รุ่ยลา คุณลุงไม่ตีหนูหรอก” ฉินอันอันโน้มน้าว ฟู่สือถิง “เมื่อกี้ผมจะตีเธอจริง ๆ”
Last Updated : 2024-01-23
Latest chapter
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 960
ฉินอันอันที่นอนหลับเต็มอิ่มรู้สึกสดชื่น กระปรี้กระเปร่า แต่เพราะสายเรียกเข้านี้ทำให้ใจของเธอร้อนรนอีกครั้งหลังจากวางสายแล้ว เธอก็ได้รับที่อยู่ของมหาวิทยาลัยชิงซานที่รองประธานส่งมาต่อจากนี้เธอต้องจองตั๋วเครื่องบินแล้วรีบไปให้ทันขณะที่เธอกำลังเปิดแอปจองตั๋วเครื่องบินอยู่ จู่ ๆ หน้าจอโทรศัพท์ก็เด้งขึ้นมาเป็นโปรแกรมนาฬิกาปลุก ทำให้เธอเกือบจะปาโทรศัพท์ทิ้งเธอเอามือปิดหน้าอก หายใจเข้าลึก ๆทำไมต้องรีบร้อนขนาดนี้ด้วย?แค่การฝึกอบรมครั้งเดียว ถึงจะไปสายหน่อยก็ไม่เห็นเป็นไรสมัยเรียนเธอก็ไปสายตั้งบ่อย นี่เธอไม่ได้เป็นนักศึกษาแล้วนี่นาแถมนี่ก็ไม่ใช่การฝึกอบรมที่เธอสมัครเอง แค่ตอบตกลงว่าจะไปก็ถือว่าทำดีที่สุดแล้ว ทำไมต้องทำให้ตัวเองเครียดขนาดนี้ด้วย?คิดได้ดังนั้น เธอก็ล้มตัวนอนลงบนเตียง ตั้งใจจะนอนต่อสักหน่อยเธอเปิดโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความหาหลีเสี่ยวเถียน : เสี่ยวเถียน ฉันต้องออกไปธุระไกล ๆ ประมาณหนึ่งสัปดาห์ถึงจะกลับ สองวันนี้หลังจากที่ไปพบจิตแพทย์แล้ว อย่าลืมมาบอกฉันด้วยนะตอนนี้ยังเช้ามาก เธอคิดว่าหลีเสี่ยวเถียนคงยังนอนอยู่ ดังนั้นหลังจากส่งข้อความเสร็จแล้ว เธอก็วางโทรศัพท์ลง
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 959
“อันอัน คุณคงเหนื่อยมากเลย!” ป้าจางพูดกับเธอ “ฉันมาบอกคุณว่า ของขวัญที่เสี่ยวหานและรุ่ยลาได้รับวันนี้ ฉันเอาไปเก็บไว้ที่โกดังชั้นหนึ่งแล้วนะคะ”“ค่ะ พรุ่งนี้ฉันค่อยไปจัดการ” ฉินอันอันลูบศีรษะทุยของจื่อชิวเบา ๆ “ลูกรัก วันนี้สนุกไหมจ๊ะ? พอครบหนึ่งขวบเมื่อไหร่ แม่จะจัดงานวันเกิดให้ลูกนะ”ป้าจางพูดด้วยรอยยิ้ม “เวลาผ่านไปเร็วจริง ๆ แป๊บเดียวจื่อชิวก็ครึ่งขวบแล้ว!”“ค่ะ”“อันอัน รีบกลับห้องไปอาบน้ำพักผ่อนเถอะค่ะ! พรุ่งนี้ต้องกลับไปทำงานแล้ว!” ป้าจางเตือนฉินอันอันพยักหน้าแล้วเดินไปที่ห้อง เธอตั้งใจจะอาบน้ำก่อนนอน แต่พอเข้าไปในห้อง เตียงนอนขนาดใหญ่ดูเหมือนจะมีเวทมนตร์ดึงดูดเธอเธอมองไปที่เตียงแล้วล้มตัวนอนลง ตั้งใจจะพักสักหน่อย พอมีแรงแล้วค่อยลุกไปอาบน้ำ แต่หลังจากนอนลงไม่นาน เธอก็นอนหลับสนิทปกติแล้วเธอมีนิสัยชอบฝันร้าย ไม่ว่าจะพยายามปรับยังไงก็ปรับไม่ได้ ภาพที่เธอฝันถึงบ่อยที่สุดก็มีอยู่ไม่กี่อย่างอย่างแรกคือตอนที่พ่อเสียชีวิต พ่อจับมือเธออยู่ในห้อง ขอโทษเธอและขอให้เธอให้อภัย ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไร พ่อก็สิ้นใจไปเสียก่อน กลายเป็นความเสียใจตลอดชีวิตของเธออย่างที่สองคือแม่ประสบอุบั
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 958
ตลอดชีวิตที่ผ่านมา อวิ๋นซื่อเจี๋ยไม่เคยกลัวอะไรเลยแต่ตอนนี้ เมื่อเขาเห็นใบหน้าเย็นชาและดุร้ายของฟู่สือถิง เขากลับรู้สึกกลัวเป็นครั้งแรก!รู้สึกว่าถ้าเขาทำให้ฟู่สือถิงโกรธมากขึ้นไปอีก เขาคงถูกทุบตีจนตายอยู่ที่นี่แน่ ๆคำพูดที่กำลังจะหลุดออกมาจากปากถูกกลืนลงไปอย่างยากลำบากเขาทำพลาดไป! ประเมินอารมณ์ของฟู่สือถิงผิดถนัด! เขาไม่ควรมาที่นี่อย่างประมาทเช่นนี้ตอนนี้เขาอยากแค่หนีรอดออกไปให้ได้“ป้าหง! กระดูกซี่โครงผมหัก! รีบโทรเรียกรถพยาบาลให้ผมหน่อย!” เขาไม่กล้าพูดกับฟู่สือถิง จึงตะโกนเรียกป้าหงเสียงดังป้าหงเห็นเขาเลือดอาบ นอนอยู่บนพื้นและกระตุกเกร็งอย่างควบคุมไม่ได้ ด้วยความตกใจ เธอรีบคว้าโทรศัพท์เพื่อโทรแจ้งเหตุฉุกเฉิน“ป้าหง อย่าใจอ่อนกับพวกกากเดนประเภทนี้!” ฟู่สือถิงตะโกนห้ามป้าหงได้สติกลับคืนมาทันที “คุณผู้ชาย สั่งให้บอดี้การ์ดจับเขาโยนออกไปเถอะค่ะ! ต่อไปนี้ฉันจะไม่ให้เขาก้าวเข้ามาในบ้านอีกเด็ดขาด!”ฟู่สือถิงส่งสัญญาณให้บอดี้การ์ด บอดี้การ์ดจึงคว้าแขนอวิ๋นซื่อเจี๋ยแล้วลากเขาออกไปฟู่สือถิงมองดูสภาพที่ยับเยินของอวิ๋นซื่อเจี๋ย สั่งบอดี้การ์ดเสียงเย็นเยียบว่า “เอาตัวไปทิ้งให้ไ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 957
เพื่อนร่วมงานได้รับข้อความแล้วตอบกลับทันทีว่า “ทราบแล้วเปลี่ยน! ลงมือเลย!”ประมาณห้านาทีต่อมา เสียงต่อยตีและเสียงร้องโหยหวนของผู้ชายดังมาจากนอกบ้าน!ป้าหงได้ยินเสียงดังนั้นจึงรีบวิ่งออกมาดูเห็นบอดี้การ์ดสองคนกำลังทำร้ายร่างกายผู้ชายคนหนึ่ง จึงถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? คนคนนี้เป็นใคร?”“ป้าหง คนคนนี้แหละคือนักถ้ำมองเมื่อคืน! เขาทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ อยู่แถวกำแพง ถึงแม้เขาไม่ได้คิดจะทำเรื่องไม่ดี แต่ก็ต้องจัดการเขาซะ!” บอดี้การ์ดคนหนึ่งหยุดมือ แล้วอธิบายให้ป้าหงฟัง “ไม่งั้นเขาจะมาทุกวัน เจ้านายต้องไม่พอใจแน่ ๆ”“อ้อ…” ป้าหงมองดูชายวัยกลางคนคนนั้นที่กำลังนอนอยู่บนพื้นอย่างระมัดระวัง“ป้าหง จำผมได้ไหม?” ชายวัยกลางคนคนนั้นเงยหน้าขึ้น สะบัดผมที่หน้าผากออก ดวงตาที่เฉียบคมและแดงก่ำจ้องมองป้าหงอย่างตรงไปตรงมาบอดี้การ์ดได้ยินชายวัยกลางคนคนนั้นพูดกับป้าหง จึงหยุดทำร้ายเขาทันทีคนคนนี้รู้จักกับป้าหงงั้นเหรอ? ถ้ารู้จักป้าหงทำไมไม่บอกตั้งแต่แรก?“คุณคือ…” แสงสลัวทำให้ป้าหงมองใบหน้าของเขาไม่ชัด จึงจำไม่ได้เลยแม้แต่น้อย“คุณอาจจะจำผมไม่ได้ ผมเคยทำงานที่บ้านเดิมกับคุณ” อวิ๋นซื่อเจี๋ยยิ้มแล้วลุกขึ้นจ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 956
ฟู่สือถิงจ้องมองภาพถ่ายของชายวัยกลางคนอีกครั้ง แต่จนแล้วจนเล่าก็ยังไม่เข้าใจเขาไม่เคยเห็นคนคนนี้มาก่อนอาจเป็นไปได้ว่าชายคนนี้มีปัญหาทางจิต จึงมาปรากฏตัวอยู่ใกล้บ้านเขาเมื่อคืนแล้วฉีกยิ้มใส่ฟู่สือถิงขยำกระดาษทิ้งลงถังขยะ เดินเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็วแล้วปิดประตูในครัว ป้าหงเห็นฟู่สือถิงขึ้นไปชั้นบนแล้ว จึงรีบโทรหาป้าจาง“ได้ยินว่าคุณผู้ชายกับจิ้นซือเหนียนทะเลาะกัน” ป้าจางกล่าว “แต่ไม่ใช่เขาที่เริ่มก่อน ทะเลาะกันเสร็จแล้วทั้งคู่ก็แยกย้ายกันไป”ป้าหง “อ๋อ มิน่าล่ะถึงได้กลับมาเร็วขนาดนี้”“คุณผู้ชายอารมณ์เป็นยังไงบ้าง?” ป้าจางถามด้วยความเป็นห่วง“ไม่ค่อยดี แต่ก็ยังพอถูไถ” ป้าหงถามต่อ “วันนี้เขาอยู่กับลูก ๆ แล้วเป็นยังไงบ้าง?”ป้าจางหัวเราะทางโทรศัพท์ “วันนี้เขาไม่ได้อยู่คลุกคลีกับเด็ก ๆ หรอก เขาคอยต้อนรับแขกในงานทั้งวัน อันอันเป็นคนกำชับให้เขาคอยอยู่กับแขก”ป้าหงหน้าแดง “ดูเหมือนว่าทั้งคู่จะดูใกล้ชิดกันมากขึ้นนะ”“ใช่! ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะดีขึ้นกว่าเดิมมากแล้ว หวังว่าต่อไปจะไม่ทะเลาะกันอีก” ป้าจางพูดด้วยความเป็นห่วง “ไม่งั้นลูก ๆ ทั้งสามคนคงน่าสงสารมาก”“อืม ฉั
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 955
ฉินอันอันรู้ดีว่าฟู่สือถิงและจิ้นซือเหนียนมีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีนัก ดังนั้นเมื่อเห็นทั้งสองคนยืนอยู่ด้วยกัน เธอจึงรู้สึกแปลก ๆ“ไม่ได้คุยอะไรกันหรอก” ฟู่สือถิงมองจิ้นซือเหนียนอย่างเย็นชา ตอบฉินอันอัน “จิ้นซือเหนียนแค่เป็นห่วงความสุขของคุณ เลยเตือนผมให้ออกกำลังกายมากขึ้นหน่อย”“พวกคุณนี่ลามกกันจริง ๆ!” ฉินอันอันหน้าแดง เดินหนีไปด้วยความโกรธจิ้นซือเหนียนเห็นฉินอันอันโกรธ ความสงบสุขบนใบหน้าของเขาก็หายไป “ฟู่สือถิง คุณนี่มันไร้ยางอายจริงๆ!”ฟู่สือถิงพูดอย่างไม่รีบร้อน “ผมว่าคุณนั่นแหละที่ไร้ยางอาย ผู้ชายจะไหวหรือไม่ไหว ไม่ได้อยู่ที่ปาก ไม่ต้องทำมาเป็นห่วงหรอกว่าผมจะไหวหรือไม่ไหว รีบไปหาผู้หญิงสักคนมาพิสูจน์ว่าคุณไม่ได้ด้อยเรื่องนี้ให้ได้ก่อนเถอะ”จิ้นซือเหนียนโกรธจนเดินหนีไปดื้อ ๆ!“คุณตายแน่” ไมค์พูดกับฟู่สือถิง “เดี๋ยวถ้ารุ่ยลารู้ว่าคุณทำให้จิ้นซือเหนียนโกรธ เธอก็จะพาลมาโกรธคุณอีก!”ฟู่สือถิงปวดหัวทันทีเขาไม่สามารถตามจิ้นซือเหนียนกลับมาได้แต่เขาก็ไม่อยากทำให้รุ่ยลาโกรธ“ผมมีวิธีหนึ่ง” ไมค์คิดแผนขึ้นมาทันที “คุณกลับไปก่อน แบบนี้รุ่ยลาก็จะไม่โกรธคุณ”ฟู่สือถิงขมวดคิ้วเข
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 954
“คุยอะไร ตอนนี้ไม่สะดวกคุยเหรอ?” เธอโพล่งถามออกไป ทั้งที่ในใจรู้ดีอยู่แล้วความเข้าใจผิดระหว่างเธอกับเขานั้นได้คลี่คลายไปแล้ว สิ่งที่เขาต้องการคุยก็คือการขอโอกาสอีกครั้งจากเธอครั้งก่อนเธอปฏิเสธเขาไปอย่างสุภาพ ตอนนี้เธอก็ยังไม่สามารถตอบตกลงได้ไม่ใช่ว่าเธอเกลียดเขา แต่เธอรู้สึกว่าตัวเองยังไม่หนักแน่นพออีกทั้งตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาก็ดีอยู่แล้ว ต่างคนต่างให้เกียรติซึ่งกันและกัน ไม่ได้สนิทสนมหรือห่างเหินเกินไป แบบนี้ก็ดีอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?“คุยตอนนี้คงไม่ได้ผลหรอก” เพียงแค่ดูสีหน้าของเธอก็เดาได้แล้วว่าเธอคิดอะไรอยู่“คุณคิดว่าพอกลับมาจากต่างเมือง พอคุยกันแล้วจะได้ผลเหรอ?” ฉินอันอันถามอย่างไม่เข้าใจ “คุณจะไปนานแค่ไหน?”“หนึ่งอาทิตย์”“อ๋อ งั้นอีกหนึ่งอาทิตย์ค่อยว่ากันใหม่!” เธอก้มหน้าลง มองไปที่มือของเขาที่กำลังจับแขนเธออยู่ “คุณเพิ่งเล่นไพ่เสร็จ ยังไม่รีบไปล้างมืออีก?”เธอรู้สึกว่ามือเขาสกปรกเขาอึ้งไปเล็กน้อย ก่อนจะดึงเธอไปที่ห้องน้ำ “งั้นเราไปล้างมือด้วยกัน!”ทั้งสองคนเดินผ่านห้องจัดเลี้ยงไปท่ามกลางสายตาของผู้คนมากมาย“คุณสังเกตไหมว่าวันนี้ความสัมพันธ์ของพวกเขาสองค
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 953
เสี่ยวตง “พ่อเธอยังไม่มาอีกเหรอ?”รุ่ยลา “มาแล้ว! ตอนนี้ก็ยังอยู่ในห้องจัดเลี้ยง!”เสี่ยวตงขมวดคิ้ว มองไปรอบ ๆ“พ่อเธอคนไหนล่ะ? ทำไมเขาไม่เห็นมาเล่นกับพวกเธอเลย? เขาขี้เกียจทำงานใช่ไหม? เลยทำให้แม่เธอไม่ยอมคบกับเขา และทำให้พวกเธอไม่ชอบเขาด้วยใช่ไหม?” เสี่ยวตงคิดไปเรื่อยเปื่อยรุ่ยลาตกใจ แต่เธอก็ไม่ยอมบอกความจริงกับเสี่ยวตง “พ่อฉันเปล่าขี้เกียจทำงานซะหน่อย! ฉันไม่บอกหรอกว่าพ่อเป็นใคร พี่บอกว่าพี่เก่งกว่าพี่ชาย งั้นพี่ก็ไปหาเองสิ!”ไมค์หัวเราะ “เสี่ยวตง ทำไมเธอดูอยากรู้จังเลยล่ะว่าพ่อของเสี่ยวหานกับรุ่ยลาเป็นใคร?”เสี่ยวตง “ผมก็แค่อยากรู้! แม่ผมบอกว่าพ่อของเสี่ยวหานก็คือฟู่สือถิง แต่พ่อผมบอกว่าไม่ใช่ พวกเขาทะเลาะกันเรื่องนี้หลายครั้งแล้ว”ไมค์หัวเราะจนท้องคัดท้องแข็ง “งั้นเธอเชื่อแม่หรือว่าเชื่อพ่อล่ะ?”“ผมเชื่อพ่อ เพราะพ่อผมดีกับผมมากกว่า” เสี่ยวตงพูดอย่างมั่นใจ “ถ้าพ่อของเสี่ยวหานเป็นฟู่สือถิงจริง ๆ เสี่ยวหานคงไม่เมินพ่อของเขาแบบนั้นแน่! ฟู่สือถิงน่ะเก่งมากเลย! เขาเป็นไอดอลของผม!”เสี่ยวหานได้ยินที่เสี่ยวตงพูดก็ไม่สนใจที่จะโต้เถียง เดินออกไปเงียบ ๆไม่นาน เสียงเปียโนอันไพเราะ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 952
เสียงหัวเราะดังขึ้นจากกลุ่มคนรอบข้าง “ผู้ช่วยของคุณฟู่ไปเอาเงินสดมาแล้วล่ะครับ ดูเหมือนวันนี้คุณฟู่จะตั้งใจจะทุ่มสุดตัวเลยนะ!” ทุกคนหัวเราะคิกคักใบหน้าของฉินอันอันขึ้นสีเล็กน้อย ไม่คิดว่าฟู่สือถิงจะพยายามขนาดนี้เพื่อสร้างความบันเทิงกับแขก“พวกคุณอย่าเล่นกันจริงจังเกินไปนะคะ” เธอเตือน“อันอัน เพิ่งเริ่มเองนะ คุณก็เริ่มห่วงกระเป๋าเงินของคุณฟู่แล้วเหรอ?” เสียงหัวเราะดังขึ้นอีกครั้งฟู่สือถิงมองเธอด้วยแววตาสนใจ แล้วถามว่า “หรือว่าคุณจะมานั่งข้าง ๆ คอยเป็นที่ปรึกษาให้ผมดีล่ะ?”ฉินอันอันหลบสายตาที่ลึกซึ้งของเขา แล้วพูดกับคนอื่น ๆ ว่า “พวกคุณเล่นกันเต็มที่เลยค่ะ ไม่ต้องไว้หน้าเขาหรอก”พูดจบเธอก็อุ้มลูกเดินออกไปเฮ่อจุ่นจือถือจานอาหารเดินมาจากโซนบุฟเฟ่ต์“อันอัน อย่าห่วงพี่สือถิงเลย เขาไม่ล้มละลายหรอก”ฉินอันอันแก้ตัวเสียงแข็ง “ฉันไม่ได้ห่วงเขา”“แล้วทำไมเมื่อกี้พวกเขาถึงหัวเราะกันเสียงดังขนาดนั้นล่ะ?” เฮ่อจุ่นจือพูดแทงใจดำเธออย่างไม่ไว้หน้า “เมื่อกี้หลีเสี่ยวเถียนพูดอะไรกับคุณตอนอยู่ข้างนอกบ้างเหรอ? หรือว่าพูดถึงเรื่องเมื่อคืนของพวกเรา?”เฮ่อจุ่นจือรู้สึกอายเล็กน้อยเกี่ยวกับเรื่อง
