เมียซ่อนชู้ (1/8)

สภาพของยุทธนาที่นอนอยู่บนเตียงเพราะเป็นร่างกายช่วงล่างได้รับบาดเจ็บและขยับไม่ได้ทำให้ภรรยาอย่างศิวาพรรู้สึกเบื่อหน่ายกับการที่ต้องมาดูแลเขาแบบนี้

หลังจากเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ยุทธนาก็ต้องนอนติดเตียงแบบนี้ แรกๆ เธอก็ดูแลเขาเป็นอย่างดี คิดว่าความรักที่มีและฐานะที่ร่ำรวยของเขานั้นจะทำให้เธอสามารถดูแลเขาต่อไปได้

แต่ยิ่งเวลาผ่านไปแม้เงินทองเขาจะมากมาย มีพยาบาลมาช่วยดูแลในช่วงกลางวันไม่ได้ลำบาก เธอแค่ทำหน้าที่เอาใจเขาและดูแลเรื่องในบ้าน แต่เรื่องบนเตียงที่ขาดหายไปทำให้ศิวาพรไม่สามารถหลับตาลงได้ในแต่ละวัน

“คุณจะเป็นแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน เมื่อไหร่ระบบประสาทการเดินของคุณจะหายดี”

“พยาบาลบอกว่าถ้าปลุกให้ตื่นได้ก็สามารถขึ้นทำได้แต่ต้องรีบทำ ลองดูสิที่รัก” ยุทธนาบอกภรรยาที่นอนกระสับกระส่ายอย่างรู้ทัน

ก่อนหน้านี้เธอขาดเรื่องอย่างนี้ได้เสียเมื่อไหร่ ขึ้นคร่อมตัวเขาทุกเช้าเย็น ที่เกิดอุบัติเหตุก็เพราะภรรยาขย่มขาอ่อนขับรถไม่ไหว

“นี่ก็สองสัปดาห์แล้วนะคะ รถแต่ตกข้างทางทำไมเป็นหนักขนาดเดินไม่ไหวแบบนี้” เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่เสียดาย

สามีนอนตรวจร่างกายในโรงพยาบาลแค่ไม่กี่วันก็ออกมานอนพักที่บ้านแล้ว กลางวันมีพยาบาลดูแลส่วนเธอก็รับหน้าที่ดูแลตอนกลางคืน แม้ไม่ได้ลำบากอะไรแต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่จะทนไหวเพราะเธอไม่ได้รับการบำเรอสวาทจากสามีอย่างที่เคย

“เอาน่า เชื่อผมสิมันปลุกได้ แม้จะใช้เวลาไม่นานเดี๋ยวผมใช้นิ้วกับลิ้นช่วยคุณก่อน แล้วจากนั้นช่วงท้ายๆ คุณค่อยขึ้นไปขย่มมัน” เขาเสนอทางออกให้กับภรรยา

แม้จะไม่ค่อยชอบนักที่เมื่อก่อนเธอเซ็กส์จัดแล้วร่วมรักทุกวันทุกคืนอย่างไม่รู้จักพอ แต่เมื่อเขาเจ็บป่วยเธอดูแลไม่ห่างแบบนี้ก็สงสารอยู่ไม่น้อย

“คุณทำได้เหรอคะ จะไม่เป็นไรใช่ไหม” ภรรยาสาววัยสามสิบต้นๆ ถามด้วยความเกรงใจแต่ก็มีความปรารถนาสูงมากเพราะอดมานานแล้ว

“ได้สิที่รัก” เขาพูดแล้วยิ้มให้เธอด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยนทำให้ศิวาพรไม่อยากเกรงใจอีกต่อไป

หญิงสาวรีบลุกขึ้นถอดชุดนอนของตัวเองออกไป ตามด้วยกางเกงของสามีแล้วมองท่อนลำที่สงบนิ่งอยู่

ตอนแรกที่เธอรู้ว่าเขาจะขยับช่วงล่างไม่ได้ หมอก็แจ้งว่าอวัยวะสืบพันธุ์ของเขาสามารถแข็งตัวได้แต่ต้องรีบทำเพราะไม่กี่นาทีก็จะอ่อนตัวลงไปเพราะไม่สามารถควบคุมได้

ภรรยาสาวรีบหันสะโพกไปให้สามีให้ปากให้ ในขณะที่เธอคว้าท่อนลำของเขาขึ้นมาค่อยๆ ปลุกให้มันแข็งตัวแล้ว

เขานอนอยู่ด้านล่างกำลังแหวกกลีบสวาทสีหวานของภรรยา แยงลิ้นตวัดไปทั่วสลับกับดูดเลียอย่างเอร็ดอร่อย ในขณะที่เธอเองก็อมท่อนลำของเขาที่กำลังขยายตัวอย่างเมามันคับเต็มปาก

ปลายลิ้นของเขาซอกซอนเข้าไปลึกทุกซอกมุม ใช้นิ้วมือบดขยี้ที่เม็ดสวาทอย่างชำนาญ เร่งปลายนิ้วละเลงอย่างรัวเร็ว เช่นเดียวกับปลายลิ้นที่แยงรัวๆ

ภรรยาสาวเองก็ร้อนแรงใช่เล่น ทั้งเลียทั้งดูดท่อนเอ็นและพวงลูกบอลทั้งสองนั้นแลกเปลี่ยนความสุขด้วยปากกันอย่างดูดดื่มแล้วใช้มือชักรูดท่อนลำนั้นให้แข็งตัวอยู่รอให้เธอขึ้นไปขย่มมัน

แต่ก่อนที่เธอจะขึ้นไปทำท่อนเอ็นที่กำลังแข็งตัวก็อ่อนลงไปทำให้ศิวาพรเสียดายเป็นอย่างมาก แต่ก็เข้าใจดีว่าเป็นเพราะสามีป่วยและเขาคงไม่ต้องการให้เรื่องราวออกมาเป็นแบบนี้

เธอขยับตัวลงจากเขาแล้วใส่เสื้อผ้ากลับเข้าที่

“ผมขอโทษนะ ให้ผมใช้ลิ้นกับนิ้วให้จนคุณเสร็จนะ” เขาขอโอกาสแก้ตัว สงสารภรรยาสาวจับใจ

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันไม่อยากทำแล้ว” เธอบอกเขาเสียงเบา ใส่กางเกงกลับให้สามีแล้วมองยุทธนาน้อยที่นอนสงบนิ่งด้วยความเสียใจ

ศิวาพรขยับไปนอนข้างสามีแล้วโน้มหน้าลงไปจูบที่แก้มของเขา พยายามจะเอาความรักเป็นที่ตั้งแล้วอยู่กับเขาในสภาพนี้ต่อไป

แต่ตอนนี้เธอกลับรู้สึกว่าตนเองอาจจะไม่ไหวแล้ว แม้จะรักเขาและมีความสุขสบายบนกองเงินกองทอง แต่เรื่องความสุขทางกายก็เป็นสิ่งที่เธอต้องการและขาดไม่ได้

หญิงสาวห่มผ้าให้เขาแล้วนอนหันหลังให้สามี น้ำตาไหลพรากด้วยความอึดอัดใจ

ความรักและเงินทองทุกอย่างพร้อมแต่ว่าเขาไม่สามารถให้ความสุขเธอได้ เหตุผลเพียงเท่านี้คนอื่นอาจจะมองว่าเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แต่สำหรับคนที่ต้องทนอยู่ในสภาพแบบนี้ไปตลอดชีวิตนั้นมันทรมานมาก เพราะเหตุผลของคนเราที่จะอยู่ด้วยกันมีหลายปัจจัย

ไหล่ที่สั่นไหวของเธอทำให้ยุทธนารู้ว่าภรรยากำลังร้องไห้อยู่ เขาเองก็ลำบากใจและเข้าใจดีว่าเธอต้องลำบากแค่ไหนที่ต้องอยู่กับสามีที่ไร้น้ำยาอย่างเขา และคิดจะทำอะไรบางอย่างเพื่อภรรยา

---------------------