ตอนที่6 จัดการบ้านครั้งใหญ่

หลังจากที่ดูแลแม่สามีกินข้าวกินยาเรียบแล้ว โจวซิ่วหลันจึงได้ปล่อยให้อีกฝ่ายได้พักผ่อน ส่วนตัวเธอนั้นก็เก็บจานชามออกมาล้างทำความสะอาด

สายตาของแม่สามีที่มักจะลอบมองมาอยู่บ่อยครั้ง ใช่ว่าเธอจะไม่รู้ เธอรู้ดีว่าอีกฝ่ายคงจะไม่ไว้ใจเธอและรู้สึกหวาดระแวงกับการที่เธอเปลี่ยนไปอย่างกะทันหันเช่นนี้ แต่อย่างน้อยผลตอบรับที่ได้ในครั้งนี้ก็ไม่ได้แย่ 

หญิงสาวมองจานชามที่ไม่เหลือแม้แต่ข้าวสักเม็ดเดียวด้วยรอยยิ้ม หากเป็นแบบนี้ต่อไปร่างกายของแม่สามีคงจะดีขึ้นเรื่อยๆ ส่วนอีกฝ่ายจะคิดกับเธออย่างไรนั้น คงต้องปล่อยให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ เธอทำตัวร้ายกาจเสียขนาดนั้นจะให้อีกฝ่ายไว้วางใจเธอง่ายๆ ได้อย่างไร

เมื่อจัดเก็บทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว ซิ่วหลันจึงได้เริ่มเดินสำรวจภายในบ้านและบริเวณรอบๆ บ้าน เห็นทีว่าคงถึงเวลาที่จะต้องเปลี่ยนผนังทั้งหมดแล้วจริงๆ เพราะส่วนผนังที่เป็นไม้ ผุพังมากกว่าที่เธอคิด

บริเวณรอบๆ บ้านนั้นก็มีต้นหญ้าขึ้นรกเต็มไปหมดราวกับบ้านร้าง ดอกไม้สวยงามที่เคยเบ่งบานอยู่รอบบ้านล้วนตายไปหมดแล้ว แต่เพราะมีกำแพงอิฐสูงที่ล้อมรอบบ้าน และยังมีต้นหยางเหมยพุ่มใหญ่ที่ปลูกเอาไว้ปิดบังสายตา ทำให้ชาวบ้านไม่อาจมองผ่านเข้ามาได้ จึงไม่เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงของบ้านเฉิน ทุกอย่างจึงได้ถูกปกปิดมาได้นานถึงเพียงนี้

แต่การเปลี่ยนฝาผนังบ้านทั้งหลังนั้นต้องใช้เงินไม่น้อยเลย แม้เงินในมือของเธอตอนนี้จะเพียงพอ แต่ยังมีเรื่องอีกหลายอย่างที่จำเป็นต้องใช้เงิน ทั้งยังมีค่าใช้จ่ายภายในบ้านอีก เห็นทีว่าคงต้องเริ่มจากการกั้นผนังรอบๆ บ้านก่อน ส่วนภายในบ้านคงต้องรออีกสองสามเดือน เพราะหากใช้เงินที่มีอยู่ซ่อมบ้านทั้งหมดคงไม่ดีแน่ เงินเดือนของเดือนนี้ก็พึ่งจะถูกส่งมา ดังนั้นเงินเดือนเดือนหน้าจะส่งมาอีกทีก็ต้องรออีกเกือบเดือน

เธอคิดเอาไว้แล้วว่าตัวเองคงต้องหาอะไรทำที่สามารถสร้างรายได้ให้กับเธอได้ และเธอต้องมีรายได้เป็นของตัวเอง จะให้ดีที่สุดเธอจะต้องร่ำรวย หากมีเรื่องผิดพลาดเกิดขึ้น หกล้มขึ้นมามีเงินรองรับจะได้ไม่เจ็บมาก หากจะรอแค่เงินเดือนที่เฉินห่าวซวนส่งมาคงจะไม่ดีนัก อีกอย่างเธอกับเขาไม่แน่ว่าต้องหย่าขาดจากกันในวันที่เขากลับมา อีกฝ่ายไม่พอใจในการแต่งงานครั้งนี้และเขายังสงสัยในตัวเธอ เหตุใดเธอจะไม่รู้

การหารายได้เป็นของตัวเองจึงเป็นเรื่องที่สำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าการดูแลครอบครัวของสามีในนามผู้นั้นให้กลับมาแข็งแรงดังเดิมก่อนที่อีกฝ่ายจะกลับมา แต่เธอในอดีตก็ช่างใจกล้ายิ่งนักที่กล้าเล่นเล่ห์จับเขามาเป็นสามี คิดถึงอีกฝ่ายแล้วเธอก็ขนหัวลุกขึ้นมาในทันที

เฉินห่าวซวน ฉันสัญญาเลยว่าจะดูแลครอบครัวของคุณเป็นอย่างดี จะไม่ทำร้ายพวกเขาอีก และสัญญาด้วยว่าหากคุณต้องการหย่า ฉันก็จะหย่าให้แต่โดยดี แต่คุณได้โปรดปล่อยฉันไปเถิดนะ สิ่งใดที่เคยทำผิดต่อกันไว้ ไม่ว่าจะชาตินี้หรือชาติไหนก็ขอให้เลิกแล้วต่อกันไป

โจวซิ่วหลันรำพึงรำพันราวกับว่าอีกฝ่ายมายืนอยู่ตรงหน้า ใบหน้าของชายหนุ่มที่เต็มไปด้วยหยาดเลือดของเธอในความฝันนั้น ยังติดตาเธอไม่หาย เสียงก่นด่าสาปแช่งของเขายังฝังลึกอยู่ในใจ เธอรู้สึกกลัวผู้ชายคนนั้นจับใจ

แต่เธอกำลังเปลี่ยนแปลงทุกอย่างแล้ว เหตุการณ์น่าสยดสยองเหล่านั้นจะต้องไม่เกิดขึ้นแน่

หลังจากที่โจวซิ่วหลันเดินสำรวจรอบๆ บ้านจนทั่วแล้ว จึงได้เดินกลับเข้ามาในบ้าน เธอจะต้องจัดระเบียบการทำงานอย่างเป็นระบบว่าควรจะทำสิ่งไหนก่อนสิ่งไหนหลัง เพราะงานที่ต้องทำช่างมากมายเหลือเกิน

ย้อนกลับมาวันแรกเธอก็เหนื่อยสายตัวแทบขาด

เริ่มแรกเธอคงต้องจัดการทำความสะอาดภายในบ้านเสียก่อน เพราะทุกซอกทุกมุมภายในบ้านนั้นสกปรกเหลือเกิน ส่วนห้องของแม่สามีนั้นคงต้องเอาไว้ก่อน หากเธอเข้าไปทำความสะอาดในตอนนี้คงเป็นการรบกวนการพักผ่อนของอีกฝ่าย เพราะหากเธอเดินวนเวียนอยู่ภายในห้องแน่นอนว่าแม่สามีคงระแวงจนไม่อาจข่มตาให้หลับลงได้แน่

ดังนั้นเธอจึงเริ่มจากการทำความสะอาดห้องโถงที่ไม่ได้ใช้เวลามากนักเพราะมีเครื่องเรือนเพียงไม่กี่ชิ้น ปัดกวาดเช็ดถูเพียงไม่นานก็สะอาดสะอ้าน แล้วจึงตามด้วยห้องของเด็กทั้งสอง โดยเริ่มจากห้องนอนของ เฉินสือฮัน ซึ่งภายในห้องก็ไม่ได้มีอะไรมากมาย เครื่องเรือนมีเพียงตู้เสื้อผ้า โต๊ะเก้าอี้และชั้นหนังสือเล็กๆ เพียงเท่านั้น แต่กองเสื้อผ้าที่กองสุมอยู่บนเตียงเตานั้นทำให้เธอถึงกับส่ายหน้า เพราะมันมีกลิ่นไม่พึงประสงค์โชยออกมา ภายในห้องก็เหม็นอับจนต้องเดินไปเปิดหน้าต่างออกกว้างระบายกลิ่นเหล่านั้น

เมื่อแสงสว่างสาดส่องเข้ามาก็พบกับเครื่องนอนที่สกปรกเป็นอย่างมาก และมันทั้งเก่า ทั้งบางและมีรอยขาดอยู่หลายจุด ซึ่งของแม่เฉินและเฉินซินยี่ก็คงเป็นเช่นนี้ เครื่องนอนของทุกคนซื้อใหม่พร้อมกันเมื่อสองปีก่อน ในตอนที่เฉินห่าวซวนส่งเงินเดือนเดือนแรกมาให้

เรื่องนี้เธอรู้มาจากแม่สามีในตอนที่เฉินห่าวซวนกลับไปยังกองทัพได้เพียงห้าวัน เพราะแม่สามีต้องการที่จะซื้อเครื่องนอนใหม่ให้กับทุกคนเพราะมันเก่ามากแล้วและอากาศในตอนกลางคืนก็หนาวเย็น แม้ว่าจะไม่ใช่ช่วงฤดูหนาวก็ตาม แต่เธอไม่ยินยอม

โดยเธอให้เหตุผลไปว่าเครื่องนอนที่เธอนอนก็เป็นของเก่าที่ซื้อพร้อมกัน และเธอก็ยังใช้มันได้อยู่ จะซื้อใหม่ไปทำไมให้สิ้นเปลืองเงิน โดยไม่แม้แต่จะมองดูเครื่องนอนของพวกเขาเลยด้วยซ้ำ และอีกอย่างห้องของทุกคนก็มีเตียงเตา

ซึ่งมันก็ควรต้องเป็นเช่นนั้นอยู่แล้ว เพราะเฉินห่าวซวนประจำอยู่ที่ค่ายทหาร ในหนึ่งปีเขาได้กลับมานอนแค่ไม่กี่วันเท่านั้น ดังนั้นเครื่องนอนที่เธอนอนจึงยังใหม่มาก

และแม้ทุกห้องจะมีเตียงเตา แต่พวกเขากลับไม่ได้รับอนุญาตให้จุดเตาให้ความอบอุ่นเพราะถ่านนั้นมีราคาแพง หากต้องการจุดเตาหญิงสาวก็ให้พวกเขาไปหาฟืนเอาเอง โดยที่เธอเป็นคนเดียวที่ได้ใช้ถ่านจุดเตียงเตา

โจวซิ่วหลันยกฝ่ามืออ่อนนุ่มของตัวเองขึ้นลูบใบหน้า ก่อนจะใช้สองนิ้วนวดคลึงขมับ รู้สึกรับไม่ได้จริงๆ กับตัวตนของเธอในอดีต จากนั้นจึงได้รวบเอาเสื้อผ้าและเครื่องนอนภายในห้องของเฉินสือฮันไปโยนเอาไว้ตรงลานซักล้าง แล้วกลับมาเปิดประตูห้องของเฉินซินยี่ ซึ่งเธอคิดว่าห้องของเด็กหญิงนั้นก็คงจะไม่ต่างกัน และมันก็เป็นเช่นนั้น เธอรวบเอาผ้าทั้งหมดภายในห้องของเด็กหญิงไปกองรวมกันกับของเฉินสือฮัน ก่อนจะหันหลังเดินเข้าไปในห้องของตัวเองหยิบเอาผงซักฟอกออกมาทำการแช่ผ้าทั้งหมดของเด็กทั้งสอง

และที่เสื้อผ้าของพวกเขาสกปรกและมีกลิ่นเช่นนี้ ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่ซักเสื้อผ้า แต่เป็นเพราะพวกเขาซักมันด้วยน้ำเปล่าเพราะไม่มีสิทธิ์ที่จะใช้ผงซักฟอกอันมีค่านี้ และเรี่ยวแรงของเด็กที่ขาดสารอาหารจะซักเสื้อผ้าสะอาดได้อย่างไร

แต่สภาพที่ยิ่งขยี้ยิ่งขาดเช่นนี้ เธอคงต้องหาโอกาสเข้าเมืองเพื่อซื้อเครื่องนอนใหม่ให้กับทุกคน

หลังจากที่จัดการกับผ้ากองใหญ่และเก็บกวาดห้องนอนของเด็กทั้งสองเรียบร้อยแล้ว เธอก็ต้องเจอกับงานหินอีกอย่างหนึ่งที่ทำให้เธอแทบจะลมจับ คือการล้างห้องน้ำที่เต็มไปด้วยคราบสกปรกและกลิ่นเหม็นที่ชวนให้เวียนศีรษะ

หญิงสาวต้องใช้ผงซักฟอกและน้ำส้มสายชูมาผสมกันแล้วราดไปทั่วพื้นห้องน้ำและโถส้วม เธอถึงกับล้างห้องน้ำไปด้วยอ้วกไปด้วย

ความจริงห้องน้ำของบ้านเฉินนั้นน่าพอใจมาก ห้องอาบน้ำและห้องส้วมแยกเป็นสัดส่วน ทั้งโถส้วมยังเป็นแบบนั่งยองแล้ว แต่มันไม่ได้รับการดูแลและทำความสะอาดที่ดีพอ

เธอไม่รู้ว่าที่ผ่านมาเธอในอดีตทนใช้ห้องน้ำที่สกปรกแบบนี้มาได้อย่างไรกัน อย่าลืมว่าเธอนั้นเป็นหมออนามัย ความสะอาดจึงเป็นสิ่งสำคัญที่เธอยึดมั่นมาเป็นอันดับหนึ่ง ดูเหมือนว่าเธอตอนนี้กับเธอในอดีตจะไม่มีสิ่งใดที่เหมือนกันเลย

หลังจากที่ทำความสะอาดห้องน้ำจนสะอาดเอี่ยมและมีกลิ่นหอมเป็นที่น่าพึงพอใจ โจวซิ่วหลันก็หมดสิ้นเรี่ยวแรง แม้ที่ผ่านมาเธอจะทำงานอย่างหนักมาตลอด แต่ก็ไม่ถึงกับหมดพลังงานแบบนี้

เธอจึงตัดสินใจที่จะอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัวที่ชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อและคราบสกปรก แทนการทำความสะอาดห้องนอนของตัวเองที่เหลือเป็นห้องสุดท้าย คงต้องทำต่อในวันพรุ่งนี้เพราะวันนี้เธอไม่เหลือแรงแล้วจริงๆ อีกอย่างจะได้ถือโอกาสสำรวจข้าวของที่มีด้วย เพราะห้องของเธออัดแน่นไปด้วยของมากมายจนเกะกะไปหมด

และหญิงสาวก็ใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานเกือบหนึ่งชั่วโมงกว่าที่จะรู้สึกว่าร่างกายของเธอสะอาดทุกซอกทุกมุม ในขณะอาบน้ำก็บ่นออกมาเบาๆ

โจวซิ่วหลัน ยัยผู้หญิงสกปรก

เมื่ออาบน้ำเสร็จเธอก็ต้องเผชิญกับเรื่องยุ่งยากอีกครั้ง กับการค้นหาชุดชั้นในที่อยู่คนละทิศคนละทางท่ามกลางเสื้อผ้ามากมาย ทั้งที่มีอยู่ในตู้เสื้อผ้าและแขวนระเกะระกะอยู่ด้านนอก ทุกอย่างภายในห้องไร้ความเป็นระเบียบโดยสิ้นเชิง

ในขณะที่เธอกำลังรวบผมยาวของตัวเองผูกเป็นมวยเอาไว้ด้านหลัง หลังจากที่ใช้ผ้าซับมันจนแห้งสนิท เธอก็ได้ยินเสียงกระซิบกระซาบแผ่วเบาดังขึ้นจากด้านนอก เด็กสองคนนั้นคงจะกลับมาแล้ว