แชร์

บทที่ 743

ครู่ต่อมา ฝูงชนต่างรู้สึกตื่นเต้น

มีคำกล่าวที่ว่าขอเพียงยอมปูนบำเหน็จรางวัลอย่างงาม ย่อมต้องมีผู้กล้าเสนอตัวมาทำงานให้ และบรรดาผู้ใต้บังคับบัญชาของอันกั๋วโหวล้วนดูมุทะลุดุดันอย่างยิ่ง แม้ผู้คนรอบตัวพวกเขาจะตาย สีหน้าของพวกเขาก็ไม่เปลี่ยนไป

พวกเขาช่างมีจิตใจโหดเหี้ยมนัก

ดวงตาของซูชิงอู่ส่อแววอาฆาตเป็นทวีคูณ แต่สีหน้าของนางกลับยินดีปรีดา

“เหล่าพี่น้องที่กลับไปในวันนี้จะได้รับรางวัลเป็นเงินคนละสิบตำลึง!”

สิบตำลึง!

ทำเอาพวกเขาแทบสติหลุด!

คนจำนวนสองหมื่นกว่าคน หากทุกคนได้เงินคนละสิบตำลึง ก็จะรวมเป็นสองแสนตำลึง!

นั่นเงินสองแสนตำลึงเชียวนะ...

โดยปกติเงินเดือนของกองทัพจะอยู่ที่สามตำลึงเงินเท่านั้น แต่ตอนนี้อันกั๋วโหวกลับทำตัวสบาย ๆ และใจกว้างกับพวกเขา จนทุกคนที่อยู่ ณ ที่นั้นต่างรู้สึกตื่นตัน

เหตุผลที่พวกเขาติดตามอันกั๋วโหวด้วยความจงรักภักดี แน่นอนว่าเพื่อมีชีวิตที่ดีและได้อยู่กินอย่างอิ่มหนำสำราญ อีกทั้งอันกั๋วโหวก็แสดงน้ำใจมากเสียจนพวกเขารู้สึกศรัทธาอย่างสุดหัวใจ

“ขอให้ใต้เท้าอายุยืนพัน ๆ ปี!”

“ขอให้ใต้เท้าอายุยืนพันปี!”

หากเป็นอันกั๋วโหวในอดีต เขาคงไม่มีทางควักเงินออกมามากมายถึ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status