แชร์
บทที่ 725
บทที่เกี่ยวข้อง
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 726
“อะ…อะไรนะพ่ะย่ะค่ะ!”องครักษ์เงาลำดับที่สิบเจ็ดตกใจเป็นอย่างมากเขาคิดว่าหลังจากที่ได้ฟังแผนการของท่านอ๋องและพระชายาแล้ว เขาเพียงแค่ต้องช่วยในเรื่องต่าง ๆ เท่านั้น แต่คาดไม่ถึงว่าเขาจะถูกสั่งให้ปลอมตัวเป็นท่านอ๋องด้วย!“ท่านอ๋อง แต่เสียงกับรูปลักษณ์ของกระหม่อม…”เย่เสวียนถิงหยิบเครื่องมือบางอย่างออกมาจากกล่องที่อยู่อีกด้านสิ่งของที่อยู่ข้างในล้วนถูกซูชิงอู่เขียนวิธีใช้งานกำกับเอาไว้หมดแล้วเขาเห็นคำว่ายายืดอายุขัยเขียนอยู่บนกล่องใบหนึ่งและอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอุ่นใจ เขาเก็บของลงไป แล้วยื่นขวดอีกใบให้อีกฝ่าย“นี่คือยาเปลี่ยนเสียง หลังจากกินเข้าไปแล้ว เจ้าจะสามารถเลียนแบบเสียงของข้าได้อย่างง่ายดาย ส่วนรูปลักษณ์…”เย่เสวียนถิงยื่นถุงเครื่องมือข้างกายให้อีกฝ่าย “ใช้ภาพนี้ก็ได้แล้ว ง่ายมาก”องครักษ์เงาลำดับที่สิบเจ็ดรับของที่ท่านอ๋องมอบให้ ของเหล่านั้นไม่หนักและของข้างในก็มีรายละเอียดเขียนอยู่มากเขาเงยหน้ามองใบหน้าของท่านอ๋อง และย้อนกลับมามองใบหน้าของตัวเองเขาทำได้เพียงกัดฟันยอมรับงานนี้“กระหม่อมรับบัญชาพ่ะย่ะค่ะ!”สิ่งของเหล่านี้ล้วนเป็นของที่อาอู่มอบให้เขาคาดไม่ถึงว่าจะไ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 727
อันกั๋วโหวตกใจกับคำตอบไปชั่วขณะแม้จะไม่เคยเจอหน้า แต่เขาก็เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อนเพราะในช่วงเวลานี้ ผู้คนในเมืองหลวงต่างตามหาพระชายาเสวียนไปทั่ว และภาพเหมือนของนางก็ถูกติดไว้ในทุกสถานที่เพียงแต่ว่าภาพที่วาดบนกระดาษนั้นแตกต่างจากคนผู้นี้ อันกั๋วโหวตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “พวกเจ้าใครมีภาพเหมือนของพระชายาเสวียนบ้าง?”มีองครักษ์วิ่งมาจากทางด้านหลัง “ใต้เท้า มีอยู่แผ่นหนึ่งขอรับ!”อันกั๋วโหวเปิดกระดาษภาพเหมือน จากนั้นก็มองไปมาและทำการเปรียบเทียบเขาพบว่าซูชิงอู่งดงามกว่าในภาพเหมือนเสียอีกไม่แปลกใจที่เขาจำคนผู้นี้ไม่ได้ เพราะคนในภาพเหมือนไม่ทรงเสน่ห์มากเท่ากับตัวจริงเลยเขาเคยได้ยินเกี่ยวกับสตรีงามผู้โด่งดังอันดับหนึ่งในเมืองหลวงมานานแล้ว เดิมทีเขาเพียงคิดว่าคนนอกก็ลือกันมั่ว ๆ ไปอย่างนั้น แต่ตอนนี้เมื่อเขาได้พบนางก็คิดว่านั่นเป็นฉายาที่นางสมควรได้รับแต่น่าเสียดาย...ชั่วครู่หนึ่ง อันกั๋วโหวมีความคิดนับไม่ถ้วนไหลอยู่ในหัวของเขาเขาหลุบตาลงพร้อมกับที่ไขมันบนใบหน้ามีการสั่นกระเพื่อมหาได้ยากที่ซูชิงอู่จะเจอคนที่อ้วนกว่าองค์ชายกง เพียงแค่เห็นก็สามารถบอกได้ทันทีว่าเขากินแต
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 728
เขาใบหน้าของเขาฉายแววดุร้าย ผิวหนังบนใบหน้าของเขาสั่นด้วยความโกรธ แต่เมื่อเขามองไปที่ซูชิงอู่ สีหน้าของเขาก็ผ่อนคลายลง“ตอนนี้คนทั่วทั้งเมืองหลวงกำลังตามหาพระชายา พวกเขาคิดว่าพระชายาหายตัวไป ในเมื่อตอนนี้พระชายาไม่ได้เป็นอะไร เหตุใดถึงไม่ส่งจดหมายไปที่เมืองหลวงล่ะพ่ะย่ะค่ะ?”ซูชิงอู่รู้ว่าอีกฝ่ายแค่ถามลองเชิง “ข้าตกอยู่ในอันตรายจริง ๆ แต่หัวหน้าตระกูลหลิ่วเป็นผู้ช่วยชีวิตข้าเอาไว้”ที่นางพูดก็ถือว่าไม่ผิดถึงนางจะถูกคุณชายของตระกูลหลิ่วลักพาตัวมาก็เถอะ“พระชายามีฐานะสูงส่ง เชิญมาพำนักที่จวนของกระหม่อมก่อนดีไหมพ่ะย่ะค่ะ? กระหม่อมจะให้คนรีบไปส่งข่าวที่เมืองหลวงเพื่อบอกพวกเขาว่าตอนนี้พระชายาอยู่กับกระหม่อมอย่างปลอดภัย”ซูชิงอู่พยักหน้า “เช่นนั้นข้าขอรบกวนท่านใต้เท้าด้วย ข้าไม่มีที่ไปอยู่พอดี”อันกั๋วโหวหันไปพูดว่า “รีบเตรียมรถม้า พาพระชายาไปยังจวนโหว!”“ขอรับ!”หัวหน้าตระกูลหลิ่ว หลิ่วจ้งอิ๋นและคนรับใช้ติดตามไปอย่างรวดเร็วแม้ตระกูลหลิ่วจะมีแค่พวกเขาไม่กี่คน แต่หัวหน้าตระกูลหลิ่วก็แยกตัวออกมาจากตระกูลของเขาเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้อื่นเข้ามาเกี่ยวข้องทั้งห้าคนถูกส่งไปยังคฤหาสน์ขอ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 729
ประกายสีเข้มวาววาบไปทั่วดวงตาเล็ก ๆ ของอันกั๋วโหวเขาลูบคางแล้วพูดว่า “ความคิดดี เป็นแค่สตรีตัวคนเดียวแท้ ๆ ข้างกายไม่มีใครปกป้องแต่ยังกล้าทำอวดดีต่อหน้าข้า คงจะเบื่อกับชีวิตมากสินะ...แต่ว่ารูปร่างหน้าตาของสตรีนางนั้นช่างน่าทึ่งจริง ๆ น่าเสียดายไปหน่อยหากจะฆ่านางทิ้ง ให้ข้าทรมานนางจนพอใจแล้วค่อยฆ่าก็ยังไม่สาย…”“เช่นนั้นก็เอาตามที่ท่านใต้เท้าเห็นสมควรเลยขอรับ”อันกั๋วโหวยิ้มมุมปากพลางทำสีหน้าคิดคำนวนบางอย่าง จากนั้นเขาก็ยกตบไหล่ของคนหนึ่งในนั้น“เดี๋ยวเจ้าเอาอะไรไปใส่ในอาหารสักหน่อย เพราะคนอื่น ๆ ก็ต้องถูกฆ่าทิ้งด้วย”เนื่องด้วยอยู่ในเขตแดนของตัวเอง อันกั๋วโหวจึงไม่เห็นใครหน้าไหนอยู่ในสายตาทั้งนั้นอาหารกลางวันถูกนำมาตั้งโต๊ะอย่างรวดเร็ว บนโต๊ะนั้นเต็มไปด้วยเหล้าและอาหารชั้นดีหัวหน้าตระกูลหลิ่วคาดไม่ถึงว่าอันกั๋วโหวจะสุภาพถึงเพียงนี้ เขาขมวดคิ้วและไม่ได้มีท่าทีวางใจอันกั๋วโหวนั่งพุงยื่นอยู่ตรงตำแหน่งเก้าอี้เจ้าบ้าน หยิบจอกเหล้าขึ้นมาพลางยิ้มให้ซูชิงอู่และพูดว่า “ช่างเป็นเกียรติที่พระชายามาเยี่ยมเยียนและทำให้จวนโหวรับเกียรติอย่างยิ่งใหญ่เช่นนี้ ขอเชิญท่านดื่มสักจอกพ่ะย่ะค่ะ”
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 730
หัวหน้าตระกูลหลิ่วกัดฟัน “อันกั๋วโหว นี่เจ้าคิดจะก่อกบฏรึ? ฝ่ายตรงข้ามคือพระชายาเสวียนนะ ตอนนี้อ๋องเสวียนมีกองทัพขนาดใหญ่ หากเขารู้ว่าเจ้ากล้าทำร้ายพระชายาของเขา เจ้ามีจุดจบไม่สวยแน่!”อันกั๋วโหวยิ้มหยัน “ใครจะรู้เรื่องนี้ล่ะ? ขอเพียงข้ากำจัดพวกเจ้าทุกคนทิ้งได้ ทุกอย่างก็จะสมบูรณ์แบบ”หัวหน้าตระกูลหลิ่วหรี่ตาลง “เจ้านี่มันช่างน่ารังเกียจนัก!”อันกั๋วโหวค่อย ๆ ก้มหน้าลงพลางเอนกายบนเก้าอี้แล้วพูดอย่างสบาย ๆ “ข้าน่ารังเกียจ? หากเจ้ายอมมอบแบบร่างลูกปัดอสนีบาตให้แต่โดยดีข้าก็ไว้ชีวิตที่ไร้ค่าของพวกเจ้าไปแล้ว เป็นเพราะพวกเจ้าตระกูลหลิ่วไม่รู้จักเข้าใจสถานการณ์ ถึงได้ลงเอยเช่นนี้!”เขาหยุดชะงักและตะโกนบอกคนข้างนอกว่า “ใครก็ได้มาพาคนเหล่านี้ไปเข้าคุกน้ำทีซิ!”หัวหน้าตระกูลหลิ่วแค้นจับใจ แต่เมื่อมองบุตรชายของเขาที่ฟุบหมดสติอยู่บนโต๊ะและซูชิงอู่ที่อยู่ตรงข้าม เขาก็ไม่กล้าแสดงอาการหุนหันพลันแล่นพลางคิดว่าตัวเองคงเลอะเลือนไปหมดแล้วถึงได้เชื่อคำพูดของสาวน้อยคนหนึ่งบางทีสาวน้อยผู้นี้อาจทนความยากลำบากไม่ได้ นางจึงติดตามอันกั๋วโหวมาอันกั๋วโหวสนใจนางตั้งแต่แรกพบและคงไม่คิดที่จะปล่อยนางกลับไป
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 731
“ใต้เท้า ซื่อจื่อยังเด็กจึงไม่เข้าใจท่าน เมื่อภายภาคหน้าท่านประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ เขาก็จะทราบถึงเจตนาดีของท่านเอง”อันกั๋วโหวหรี่ตา ทำให้ดวงตาเล็กลงไปอีก“ข้ามีทั้งทหารและเงิน แต่ดันติดอยู่ในที่เล็ก ๆ อย่างเมืองฉีมาหลายปี ฮ่องเต้เฒ่ากลัวข้ามาโดยตลอดและไม่ยอมให้ข้าได้ชีวิตอย่างเป็นสุข เขาคงลืมไปหมดแล้วว่าข้าเคยช่วยเหลือเขาอย่างไรให้ได้นั่งบัลลังก์!”เสียงของอันกั๋วโหวเริ่มเยือกเย็น “ข้าได้สานความสัมพันธ์กับองค์รัชทายาทแห่งแคว้นอู๋ตะวันตกเอาไว้ หากในภายภาคหน้าแคว้นหนานเย่พ่ายแพ้ ข้าก็จะเอาแคว้นหนานเย่อันใหญ่โตนี้มาอยู่ภายใต้การดูแลของข้า…”เมื่อเขาคิดได้เช่นนั้น อันกั๋วโหวก็ยิ้มมุมปากอย่างชัดเจนยิ่งกว่าเดิม ราวกับชีวิตเช่นดังที่หวังอยู่ใกล้แค่เอื้อมสำหรับเขา การโจมตีแคว้นหนานเย่ไม่ใช่เรื่องยาก คนจากตระกูลเจียวนั้นไม่น่ากลัวแม้แต่น้อย แต่คนเพียงผู้เดียวที่รับมือได้ยากคือเย่เสวียนถิง!อ๋องผู้เป็นเทพเจ้าสงครามผู้นี้เชี่ยวชาญในการใช้ความอ่อนแอสยบความแข็งแกร่ง แม้แคว้นหนานเย่จะมีทหารและม้าไม่มากนัก แต่เขาก็ยังเอาชนะศัตรูมาได้นั่นน่าทึ่งอย่างมาก!แต่ก็ใช่ว่าเย่เสวียนถิงจะไร้จุ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 732
อันกั๋วโหวรู้สึกเหมือนถูกทึ้งหัวและวิงเวียนอยู่ครู่หนึ่ง เขาอ้วนอยู่แล้วอีกทั้งยังเคลื่อนไหวลำบาก เขาจึงไม่สามารถตอบสนองกับสิ่งใดได้ในขณะที่เขารู้สึกตัวและกำลังจะตะโกน ซูชิงอู่ก็พุ่งมาหาแล้วและกดหมอนนุ่ม ๆ ลงบนใบหน้าของเขาเขาหายใจไม่ออกและไม่สามารถส่งเสียงใดได้ และถูกตรึงไว้แน่นหนาจนไม่สามารถเป็นอิสระได้แม้ว่าเขาจะดิ้นรนอย่างสุดชีวิตก็ตามหลังจากนั้นไม่นานเขาก็หยุดการเคลื่อนไหวซูชิงอู่ดึงหมอนนุ่ม ๆ ออกมา เมื่อนางเห็นว่าอีกฝ่ายอาการหนักเนื่องจากหายใจไม่ออก นางก็ยิ้มุมปากจากนั้นนางหยิบยาออกมา ง้างปากของอีกฝ่ายแล้วป้อนเข้าไป“คิดจะใช้เล่ห์กลกับข้ารึ?”ซูชิงอู่ค่อย ๆ หรี่ตาพลางยกยิ้มมุมปาก นางลากอันกั๋วโหวไปที่เตียงด้วยมือข้างเดียว จากนั้นก็พันธนาการเขาด้วยผ้าม่านที่ขาดแล้วมัดไว้กับหัวเตียงเมื่อเห็นท่าทางที่ไม่รู้สึกตัวของเขา ซูชิงอู่ก็หยิบดาบสั้นออกมาและจัดท่าทางให้เขา แต่นางก็ไม่ได้รีบร้อนอะไรไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำความสะอาดหากมีเลือดเปื้อนตามร่างกายนางลุกขึ้นยืนสำรวจห้องเพื่อดูว่ามีอะไรที่นางสามารถใช้ได้หรือไม่ จากนั้นจึงหยิบเสื้อผ้าชุดใหม่ที่อันกั๋วโหวยังไม่ได้ใส่ออกมา
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 733
นับตั้งแต่ที่หลิ่วจ้งอิ๋น...จับซูชิงอู่ได้ เหตุใดคนที่ได้รับบาดเจ็บถึงเป็นเขามาตลอด?หลังจากที่ประตูปิดลง หัวหน้าตระกูลหลิ่วก็มองไปรอบ ๆ และมองไปยังฝ่ายตรงข้ามด้วยสีหน้าเคร่งขรึมทันใดนั้นเขาก็ได้ยินอันกั๋วโหวพูดว่า “ท่านหัวหน้าตระกูลหลิ่ว...”เสียงของอีกฝ่ายเป็นเสียงของสตรีที่คุ้นเคยอย่างมากหัวหน้าตระกูลหลิ่วตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เขาสงสัยว่าตัวเองหูฝาดหรือไม่เขาจ้องมองไปที่ซูชิงอู่อย่างว่างเปล่าเป็นเวลานานจากนั้นเขาก็ถามด้วยความไม่แน่ใจ “พะ...พระชายา!”ซูชิงอู่พยักหน้าเล็กน้อย “อืม ข้าเอง”เคราของหัวหน้าตระกูลหลิ่วสั่นเทา เขาเดินวนรอบซูชิงอู่อย่างไม่มั่นใจอยู่สองสามครั้ง“ข้าเองก็เคยได้ยินเกี่ยวกับวิชาปลอมตัว แต่ไม่เคยเห็นทักษะที่น่าอัศจรรย์เช่นนี้มาก่อน วิธีการของพระชายานั้นช่างไม่เหมือนใครจริง ๆ …”ซูชิงอู่อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเมื่อได้ยินคำชมเชยมีคนไม่มากที่รู้ทักษะการปลอมตัวเช่นนี้ รวมไปถึงหลิ่วจ้งอิ๋นที่ได้เรียนรู้มันมาจากโลกยุทธภพ ทว่าการปลอมตัวของบางคนก็ยังเต็มไปด้วยความผิดพลาด และง่ายที่จะบอกได้ว่ามันไม่แนบเนียนเพียงแต่การปลอมตัวของซูชิงอู่นั้นกลับเหมือนจริงมากก
บทล่าสุด
