LOGINShare
บทที่ 410
Related chapters
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 411
ขณะที่ซูชิงอู่เผชิญหน้ากับคนสองคนที่วิ่งเข้ามาหานางพร้อมกับกรงเล็บในมือ สีหน้าของนางกลับไม่ไหวติง ดวงตาของฮ่องเต้เฒ่าเบิกกว้าง “หลีกไป!”ในสายตาของเขา ซูชิงอู่กำลังจะตายหลังจากนั้นเขาคงเป็นรายถัดไปใครจะคิดว่าฆาตกรจะอยู่ในหมู่นางสนมของเขา เมื่อฮ่องเต้เฒ่าคิดถึงเรื่องนี้เขาก็ตัวชาโชคดีที่นางสนมเหล่านี้ยากที่จะได้เข้าเฝ้าและรับความโปรดปรานจากเขาฮ่องเต้เฒ่าจ้องไปที่แผ่นหลังบาง ๆ ของซูชิงอู่ พร้อมกับครุ่นคิดหลายสิ่งในใจแต่ไม่ว่าจะคิดอย่างไร เขาก็ไม่อยากที่จะไปยืนบังซูชิงอู่ไว้เพราะในใจของเขาคิดว่าตนคือฮ่องเต้และเป็นเรื่องปกติที่ไม่ว่าใครก็จะต้องเสียสละเพื่อเขาแม้อีกฝ่ายจะอุ้มท้องหลานชายในอนาคตก็ตามแต่ชั่วครู่ต่อมา ฮ่องเต้เฒ่าก็ได้ยินเสียงกรีดร้องสองเสียงเสียงกรีดร้องไม่ได้มาจากซูชิงอู่ แต่มาจากนางสนมทั้งสองที่อยู่ฝั่งตรงข้ามเมื่อฮ่องเต้เฒ่ากลับมามีสติและมองดู เขาก็เห็นศีรษะของคนทั้งสองที่อยู่ตรงหน้าซูชิงอู่ ถูกแทงด้วยดาบอันแหลมคม และเลือดนั้นก็กระเซ็นใส่ใบหน้าของซูชิงอู่ซูชิงอู่ที่เป็นคนลงมือหยิบมีดสั้นทั้งสองเล่มออกจากหัวของพวกนางอย่างใจเย็น แล้วตั้งท่าพร้อมมีดในมื
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 412
ซูชิงอู่กระซิบ “ข้าจัดการเองได้”เย่เสวียนถิงเม้มปาก “หากเกิดอะไรขึ้นจะเป็นอย่างไร? เจ้ากำลังตั้งครรภ์อยู่นะ...แม้เจ้าจะไม่ได้ตั้งครรภ์ แต่หากเจ้าได้รับบาดเจ็บจะทำอย่างไรเล่า?”ความกังวลในดวงตาของเขาดูเหมือนจะเอ่อล้นออกมา ซูชิงอู่ที่เห็นก็รู้สึกอบอุ่นในหัวใจ นางจึงหอมแก้มเขาอย่างอ่อนโยนคำพูดที่เหลือของเย่เสวียนถิงติดอยู่ในลำคอของเขาทันทีนางยิ้มแย้มพลางลดเสียงลงและพูดว่า “เหตุการณ์คลี่คลายแล้ว เอาไว้เราค่อยคุยกันหลังจากที่กลับไปก็ได้ ฮ่องเต้ยังทรงอยู่ตรงนี้นะ…”ยามนี้ใบหน้าของฮ่องเต้เฒ่าซีดเซียว“นี่พวกเจ้าสองคนทำบ้าอะไรกันแน่? คนพวกนี้มาจากไหน?”ซูชิงอู่เชิดหน้าขึ้นและพูดด้วยเสียงราบเรียบ “เรื่องนี้ฝ่าบาทคงต้องตรัสถามกับท่านราชครูแล้วล่ะเพคะ”“ราชครู? ท่านราชครูทำอะไร!”ซูชิงอู่เลิกคิ้วเล็กน้อย “เพราะคนเหล่านี้ใช้วิธีการปลอมตัวเช่นเดียวกับท่านราชครูเพคะ และแม้ว่าน้ำยาประทินผิวของหม่อมฉันจะไม่มีส่งผลอื่นใด แต่มันก็ได้รับการคิดค้นมาเป็นพิเศษสำหรับใบหน้าปลอมประเภทนี้ และหม่อมฉันก็ใช้มันได้อย่างถูกต้องเพคะ”ฮ่องเต้เฒ่าตกตะลึงและไม่อยากจะเชื่อสิ่งในที่นางพูด“เจ้าหมายความว่านั่
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 413
ทรงตรัสต่อ “หากท่านราชครูไม่มีความผิด พวกเขาทั้งสองจะถูกโบยคนละห้าสิบไม้ แต่เนื่องจากพระชายาเสวียนกำลังตั้งครรภ์ อ๋องเสวียนต้องเป็นคนรับโทษห้าสิบครั้งของนางแทน”เย่เสวียนถิงหรี่ตาลง แต่ไม่ได้พูดอะไรซูชิงอู่รู้สึกลางสังหรณ์ไม่ดี การที่อีกฝ่ายแน่ใจว่าน้ำยาประทินผิวของนางจะไม่เป็นผล นั่นหมายความว่าเขาต้องมีตัวช่วยขณะที่นางกำลังจะพูด นางก็ได้ยินเย่เสวียนถิงพูดว่า “ในทางตรงกันข้าม หากท่านราชครูมีความผิดจริง โปรดทรงประทานอนุญาตให้ลูกนำเขาไปประหารทันทีด้วยพ่ะย่ะค่ะ!”“ย่อมได้”ฮ่องเต้เฒ่าพยักหน้ายอมรับคำขอของเย่เสวียนถิงตอนนี้ราชครูและเย่เสวียนถิงอยู่ตรงข้ามกัน การเดิมพันของพวกเขาเกี่ยวพันกับความเป็นและความตายหากโดนท่อนไม้ขนาดใหญ่ฟาดไปนับร้อยหน ไม่ว่าร่างกายจะแข็งแกร่งแค่ไหนก็ไม่สามารถทนได้ และมีโอกาสมากที่จะถูกทุบตีจนตายซูชิงอู่จึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลนางเม้มปากพลางคว้าแขนของเย่เสวียนถิง แล้วส่ายหัวใส่เขาเบา ๆ“ข้าเกรงว่าท่านราชครูอาจมีวิธีบางอย่าง ถึงตอนนั้น…”เย่เสวียนถิงส่ายหัวให้นาง ยื่นมือไปลูบหัวนางอย่างปลอบโยน“ไม่ต้องกังวล ไม่มีเรื่องอะไรหรอก”ซูชิงอู่หลุบสายตา
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 414
ตอนนี้มีเพียงเหตุผลเดียวเท่านั้นที่ทำให้น้ำยาประทินผิวไม่สามารถเปิดโปงการปลอมตัวของเขาได้...ซึ่งก็คือ ราชครูตัวปลอมคนนี้รูปร่างหน้าตาเหมือนกับราชครูตัวจริงที่ก่อนหน้านี้เคยสูญเสียแขนข้างหนึ่งทุกประการ...ราชครูส่งเสียงหึอย่างเย็นชาและพูดอย่างเรียบเฉย “ตอนนี้พระชายากับท่านอ๋องมีสิ่งใดต้องการพูดอีกหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”“ข้า…”ขณะที่ซูชิงอู่กำลังจะพูดถึงสิ่งที่นางคาดเดา ทันใดนั้นนางก็เห็นแสงวาบส่องมาจากหางตาของนางเพราะเย่เสวียนถิงซึ่งยืนอยู่ข้างหลังนางได้ลงมือแล้วดาบของเขาพุ่งไปโจมตีอย่างรวดเร็วโดยที่คู่ต่อสู้ไม่ทันได้ตั้งตัว ดังนั้นดาบจึงแทงเข้าที่หัวใจของราชครูเฒ่าอย่างไม่ลังเลดวงตาของราชครูเฒ่าเบิกกว้างและเขาก็ส่งเสียงโอดครวญเขามองไปที่เย่เสวียนถิงด้วยความเหลือเชื่อ ไม่คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะโจมตีเขาต่อหน้าฮ่องเต้เฒ่าแม้แต่ซูชิงอู่เองก็คาดไม่ถึงเช่นกันว่าเหตุการณ์จะเป็นเช่นนี้ฮ่องเต้เฒ่าทรงลุกขึ้นยืนทันทีและตะโกน “เย่เสวียนถิง นี่เจ้าคิดจะทำการกบฏรึ? ใครก็ได้รีบเข้ามาเร็ว!”องครักษ์จากด้านนอกรีบเข้ามาและล้อมรอบซูชิงอู่และเย่เสวียนถิงเอาไว้ราชครูเฒ่าตัวสั่นเทาจนทนไม่ไหวแล้ว
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 415
องครักษ์ต่างพากันมองไปยังที่ฮ่องเต้เฒ่าและไม่กล้าขยับตัวเหตุผลที่พวกเขาไม่ได้พุ่งไปหาเย่เสวียนถิงในตอนแรก ประการแรกคือพวกเขาไม่สามารถเอาชนะเย่เสวียนถิงได้ประการที่สองก็เป็นเพราะพวกเขาไม่สามารถเอาชนะเย่เสวียนถิงได้อีกนั่นแหละพวกเขาไม่ได้โง่ และพวกเขารู้ดีว่าหากใครพุ่งเข้าไปก่อนก็คงได้ตายเป็นคนแรกฮ่องเต้เฒ่าทอดพระเนตรเห็นความจริงตรงหน้า จึงทรงโบกมือเบา ๆ เพื่อสั่งให้เหล่าองครักษ์ล่าถอยทุกคนถอนหายใจด้วยความโล่งอกและวิ่งออกไปเร็วกว่าตอนที่รีบเข้ามา“เจ้ารู้มานานแล้วหรือ?”ฮ่องเต้เฒ่ารู้สึกถึงเพียงอารมณ์ที่โกรธเกรี้ยวของตน และรู้สึกว่าที่ผ่านมาตนได้ถูกขังไว้ในถ้ำอันมืดมิด ทว่าในขณะนี้มันได้กลายเป็นเรื่องขำขันไปแล้วเย่เสวียนถิงเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย เสียงของเขาเย็นชาและเรียบนิ่ง“พ่ะย่ะค่ะ”“เจ้าช่างเป็นลูกที่ดีของข้าจริง ๆ !”ฮ่องเต้เฒ่ากัดฟันในขณะที่พูดประโยคดังกล่าวอย่างไรก็ตามสิ่งที่เขารับปากไว้ก่อนหน้านี้ได้ถูกกล่าวออกไปแล้ว และตอนนี้ข้อเท็จจริงก็อยู่ตรงหน้า ไม่ว่าราชครูผู้นั้นจะเป็นตัวจริงหรือตัวปลอม เขาก็ตายไปแล้ว“เสด็จพ่อก็ทรงชมเกินไปพ่ะย่ะค่ะ”เย่เสวียนถิงตอบกลับ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 416
แน่นอนว่าไม่ได้!เขาแม่มปากแน่นพลางอุ้มซูชิงอู่แน่นขึ้นโดยไม่พูดอะไร เขาก้าวออกจากวังไปขึ้นรถม้าด้วยความรวดเร็ว“กลับจวน!”ซูเฟยยังคงรอข่าวเกี่ยวกับซูชิงอู่และเย่เสวียนถิงอยู่ข้างนอก สุดท้ายนางก็ได้ทราบจากคนรับใช้ว่าทั้งสองมุ่งหน้ากลับจวนแล้วหลังจากได้ยินเช่นนั้น ซูเฟยก็แปลกใจเล็กน้อย“รีบถึงเพียงนั้นเลยหรือ?”นางกำนัลอาวุโสข้างกายรีบปลอบใจทันที “คงเป็นเพราะตอนนี้ดึกแล้วอีกทั้งพวกเขาก็อาจมีเรื่องด่วนเพคะ ในเมื่อตอนนี้ทุกคนปลอดภัยแล้ว พระสนมก็ไม่ต้องเป็นกังวลไปนะเพคะ”ซูเฟยนั่งบนเก้าอี้พลางเท้าคางถอนหายใจเบา ๆ“ข้าไม่ได้กังวลเรื่องความปลอดภัยของพวกเขามากนักหรอก พวกเขาสองคนหูตาว่องไวขนาดนั้นใครจะกล้าเล่นงานล่ะ? ก็แค่...”นางกำนัลอาวุโสถาม “อะไรหรือเพคะ?”“เด็กน้อยชิงอู่ยังมีลูกที่แสนล้ำค่าอยู่ในครรภ์ พวกเขานี่ก็ช่างทำเกินไปเสียจริง!”นางกำนัลอาวุโส “...”ฮ่องเต้ทรงมีรับสั่งให้ปิดข่าวเกี่ยวกับราชครู ทุกคนที่ไม่ได้แพร่ข่าวออกไปต่างก็รู้เรื่องนี้ส่วนศพของนักฆ่าที่บุกเข้ามาเมื่อคืนก็ถูกกำจัดเรียบร้อย ทุกอย่างดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นในชั่วพริบตา สภาพอากาศก็กลับมาอบอุ่น อาการ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 417
เมื่อเห็นว่าซูชิงอู่ตอบตกลง ใบหน้าของฉีเทียนหยวนก็เต็มไปด้วยความดีใจเขาลุกขึ้นและกล่าวคำอำลา “เช่นนั้นข้าจะรอต้อนรับพระชายาและท่านอ๋องนะ”หลังจากคนกลับไปแล้ว เย่เสวียนถิงก็หันไปมองซูชิงอู่“เจ้าชอบสิงโตหรือ?”ดวงตาของเขาขรึมลงราวกับกำลังคิดอะไรบางอย่างหากเป็นเช่นนั้นก็คงต้องเอาสิงโตมาแทนไป๋เฟิง บางทีอาอู่อาจจะชอบ...ไป๋เฟิงที่กำลังเดินอยู่ในสวนหลังเรือนตัวสั่นโดยไม่รู้ตัวราวกับรู้สึกว่ากำลังจะมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้น“ไม่ใช่หรอก”ซูชิงอู่ยิ้มเจ้าเล่ห์ “พรุ่งนี้ องค์ชายสามของแคว้นฉีตะวันออกเชิญองค์ชายทุกคนไปชมสิงโต ณ ที่พำนักของเขา ข้าคิดว่าเขาคงจะไม่ได้เพียงนำสิงโตมาอวด แต่ยังคิดที่จะอวดแคว้นฉีตะวันออกของเขาต่อหน้าทุกคนว่าความแข็งแกร่งของพวกเขาเปรียบเหมือนสิงโต”ฉีเทียนหยวนจะเก็บสิงโตไว้แต่ที่เรือนและชื่นชมมันคนเดียวได้อย่างไร เขาต้องนำมันออกมาอวดอย่างแน่นอนนางไม่รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังวางแผนอะไร แต่ซูชิงอู่สนใจที่จะทำลายแผนของคนอื่นเป็นอย่างมากเย่เสวียนถิงจ้องไปที่ท้องของนางแม้จะยังไม่เห็นเป็นรูปร่างอย่างชัดเจน แต่ก็สามารถเห็นส่วนนูนเล็กน้อยได้แล้วเขาเดินไปเอามือกุมท้องขอ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 418
ซูชิงอู่มองดูสิงโตด้วยสายตาประหลาดใจ ต้องบอกว่าสิงโตขนทองคำที่ฉีเทียนหยวนนำมานั้นเป็นที่ชื่นชอบของผู้คนเป็นอย่างมากไม่รู้ว่าระหว่างมันกับไป๋เฟิงตัวไหนจะแข็งแกร่งกว่ากันขณะที่ซูชิงอู่คิดเช่นนี้ จู่ ๆ นางก็เห็นรถม้าคันหนึ่งแล่นมาจอดและเห็นร่างร่างหนึ่งลงมาจากรถม้าคนผู้นั้นสวมชุดสีแดงเข้ม รูปร่างที่เย้ายวนน่าหลงใหล มีลูกปัดและปิ่นหยกติดอยู่บนมวยผม ร่างนั้นเดินมาทีละก้าวด้วยท่วงท่าอันสง่างามนางสวมผ้าโปร่งสีขาวปิดหน้าช่วงล่างแต่ดวงตาที่เผยออกมาแสดงให้เห็นว่านางงดงามอย่างแท้จริงการปรากฏตัวของบุคคลนี้ดึงดูดความสนใจของคนส่วนใหญ่ฉีเทียนหยวนเดินไปหาสตรีนางนั้น พลางมองไปที่องค์ชายทั้งสามและพูดแนะนำ “นี่คือน้องสาวของข้า ฉีหว่านเอ๋อร์”สตรีผู้นั้นก้มศีรษะทักทาย “หว่านเอ๋อร์ขอถวายความเคารพองค์ชายทั้งสาม”เย่อวิ๋นถูมองไปที่อีกฝ่ายด้วยสีหน้าเคร่งขรึม คิ้วของเขาขมวดคิ้วกันอย่างเห็นได้ชัดทันใดนั้นเขาก็เข้าใจจุดประสงค์ที่แท้จริงของฉีเทียนหยวนในการเชิญพวกเขามาที่นี่ในครั้งนี้ฉีเทียนหยวนยิ้มและพูดว่า “น้องสาวของข้าเป็นน้องท้องเดียวกัน นางได้รับความความโปรดปรานมาตั้งแต่เด็ก ปีนี้นางอายุสิบ
Latest chapter
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 930
คนขายเนื้อทำสีหน้าหวาดกลัว “คนผู้นี้เลวทรามถึงเพียงนี้เลยรึ?”“เจ้าคอยระวังตัวเอาไว้ก็ไม่เป็นไรแล้ว ทางนั้นตรวจดูเสร็จรึยัง? ไปกันต่อเถิด!”เมื่อกองกำลังทำการค้นหาเสร็จเรียบร้อย คนขายเนื้อก็ยิ้มมุมปากเบา ๆเขาคิดไม่ถึงเลยว่าคนเหล่านี้จะพบเบาะแสทางตะวันตกของเมืองเร็วถึงเพียงนี้หากเขาไม่ได้เตรียมพร้อมมาก่อนหน้านี้และรีบปลอมตัวโดยไว เขาก็คงจะถูกจับได้ไปแล้วคนขายเนื้อรีบเข้าไปยังพื้นที่ด้านในสุดของร้านเขาเหลือบมองหนอนกู่ที่ซ่อนเอาไว้ในตู้ในหนึ่ง และเมื่อเปิดตู้ใบนั้น ดวงตาของเขาก็ฉายแววน่ากลัวออกมาผ่านมาหลายปี ดูเหมือนโลกภายนอกจะลืมความน่ากลัวของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ไปแล้ว เริ่มแรกนั้นพวกเขาได้ครอบครองตำแหน่งระดับสูงของราชวงศ์ในแคว้นต่าง ๆ ซึ่งไม่ได้เป็นเพียงตำแหน่งในนามแต่มันสามารถแทรกแซงแคว้นนั้น ๆ และพลิกสถานการณ์ได้ตอนนี้เรื่องที่สำคัญที่สุดคือการแอบเข้าไปในพระราชวังเพื่อช่วยเหลือเจียงเฟยเอ๋อร์หากต้องการเข้าไปในพระราชวังมีการคุ้มกันอย่างแน่นหนาได้ก็ต้องใช้วิธีที่ต่างออกไปบุรุษผู้นั้นออกจากร้านขายเนื้อหมูที่ถูกตรวจค้นเรียบร้อยแล้ว พร้อมกับปิดประตูร้านแสร้งทำเป็นออกไปทำธุร
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 929
หลังจากซูชิงอู่ส่งชิงอวี่ออกไปก็ยังคงตื่นเต้นอยู่เล็กน้อยซูชิงอู่หาคนมาวาดภาพเหมือนเจ้าอาวาสในปีที่แล้วและส่งต่อให้คนอื่น ๆ เพื่อช่วยกันค้นหา ซึ่งมันก็ผ่านมานานมากแล้ว และมีเพียงชิงอวี่เท่านั้นที่นำข่าวที่ได้รับการยืนยันกลับมาแจ้งนางแม้จะยังไม่ได้เจอคนผู้นั้น แต่ก็หมายความว่านางจะได้รู้ความจริงของการตายของท่านแม่เสียทีหลังจากสงบสติอารมณ์ได้ ซูชิงอู่ก็ตัดสินใจเดินทางไปทันทีนางอยากไปเจอจิ้งซินผู้นั้นด้วยตนเองและถามเขาว่าเหตุใดตอนนั้นเขาถึงฆ่าท่านแม่ของนาง!คืนเดียวกันนั้นซูชิงอู่ได้พูดคุยเรื่องนี้กับเย่เสวียนถิงเมื่อเย่เสวียนถิงได้รับรู้เรื่องราวก็พยักหน้าเบา ๆ และตัดสินใจอย่างทันทีว่า “ข้าจะส่งคนไปจับเขามาให้เจ้า”ซูชิงอู่ได้ยินอีกฝ่ายตอบง่าย ๆ และห้วนก็อดไม่ได้ที่จะตะลึงและหัวเราะ“ได้”ตอนนี้มีศิษย์พี่ของเจียงเฟยเอ๋อร์คอยจับตาดูอยู่ในเมืองหลวง ซูชิงอู่จึงไม่สามารถไปหาคนผู้นั้นพร้อมกับชิงอวี่ได้บรรยากาศในเมืองหลวงเริ่มตึงเครียดขึ้นเรื่อย ๆแม้แต่ฮ่องเต้เช่นเย่ชิวหมิงก็สังเกตเห็นสัญญาณของเหตุการณ์ร้ายแรงบางอย่างที่กำลังจะตามมาเขาเคยได้ยินซูชิงอู่พูดว่าศัตรูที่ซ่อนตัวอ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 928
ไป๋เฟิงก้มหัวลงอย่างเชื่อฟัง ราวกับมันได้กลายเป็นแมวตัวใหญ่ไปแล้วซูชิงอู่อดหัวเราะไม่ได้ “เจ้าคงเหนื่อยแย่ วันนี้ทำได้ดีมาก”ในที่สุดก็ได้ใช้ประโยชน์จากไป๋เฟิง สมกับที่เลี้ยงมันมานานไป๋เฟิงยืนขึ้นและอ้าปากหาว ส่วนสิงโตขนทองคำที่อยู่ข้าง ๆ ย่องเข้ามาทางด้านหลังซูชิงอู่ และใช้หัวถูเอวของนางดูเหมือนว่ามันต้องการให้ซูชิงอู่ลูบมันด้วยคนอื่น ๆ มองไปยังซูชิงอู่ที่มีร่างกายบอบบางยืนอยู่ตรงหน้าสัตว์ดุร้ายทั้งสอง พวกเขาทั้งหมดก็พูดไม่ออกอยู่นานนี่มัน...ร้ายกาจเกินไปแล้ว!แม้แต่กลุ่มบุรุษร่างใหญ่เช่นพวกเขาก็ยังไม่กล้าเข้าใกล้สัตว์ดุร้ายทั้งสองแม้แต่ครึ่งก้าว ทว่าซูชิงอู่กลับสามารถมีปฏิสัมพันธ์กับพวกมันได้อย่างกลมกลืนเหมือนพวกมันเป็นสัตว์เลี้ยงของนางเมื่อไม่ถูกยุงกัดและกินยาสมุนไพรที่ผสมไว้แล้ว ม้าทุกตัวในสนามฝึกก็สงบลงและกลับสู่ภาวะปกติทันทีที่ซูชิงอู่กลับมาถึงตำหนัก ก็เห็นหรงหย่าวิ่งเข้ามา“พระชายา เมื่อครู่มีคนมาพบท่านและบอกว่ามีเรื่องด่วนต้องรายงาน”“มีเรื่องด่วนอะไรรึ?”หรงหย่าส่ายหัว “ข้าก็ไม่รู้เช่นกัน ท่านไปดูก่อนเถิด”ซูชิงอู่สั่งให้คนพาผู้ส่งข่าวเข้ามาทันทีนางจ้อง
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 927
เลือดของแมลงวันติดอยู่ที่มือของซูชิงอู่ส่งกลิ่นแปลก ๆ ออกมาเมื่อซูชิงอู่มองชัด ๆ นางก็ได้รู้ว่ามันไม่ใช่แมลงวันแต่เป็น…แมลงมีปีกชนิดหนึ่งที่มีลักษณะคล้ายแมลงวันปากของแมลงมีความคมมาก สามารถเจาะทะลุขนของสัตว์บางชนิดได้ง่าย ทว่าแมลงมีปีกชนิดนี้ไม่สนใจมนุษย์และจะกัดเฉพาะสัตว์เท่านั้นที่แท้นี่คือสาเหตุหลักที่ทำให้สัตว์ในเมืองหลวงบ้าคลั่งในช่วงหลายวันนี้!ซูชิงอู่ยังสังเกตเห็นว่ายุงเหล่านี้ถูกพิษและเมื่อพวกมันแพร่พันธุ์ ในไข่ก็มีสารพิษดังกล่าวติดไปด้วยขอเพียงแมลงเหล่านี้ยังกัดสัตว์ต่อไป สารพิษก็จะค่อย ๆ สะสมทีละน้อยสุดท้ายก็ถึงขั้นทำให้เสียสติ!คนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้มีเจตนาชั่วร้ายหากนางไม่ค้นพบสิ่งนี้ก่อน เกรงว่าม้าศึกทั้งหมดจะต้องตายไปด้วยความบ้าคลั่งอีกทั้งยังไม่อาจทราบสาเหตุได้แน่นอนว่าม้าศึกเป็นส่วนสำคัญในกองทัพ หากทหารม้าเสียม้าไป ก็คงไม่ต่างไปจากคนอ่อนแอไร้ค่า...ซูชิงอู่ตัดสินใจอย่างรวดเร็ว“นำม้าทุกตัวไปไว้ในที่ปิดและหาทางฆ่าแมลงมีปีกเหล่านี้ให้สิ้นเสีย”รองแม่ทัพที่ติดตามนางมารีบจำคำสั่งนี้เอาไว้ทันที“รับทราบพ่ะย่ะค่ะพระชายา!”เขาก็รีบกระจายคำสั่งออก
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 926
เมื่อเย่เสวียนถิงได้ยินสิ่งที่ซูชิงอู่พูด สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นเยือกเย็น “ข้าจะส่งคนไปตรวจสอบ”ซูชิงอู่ส่ายหัวทันที “ยาพิษนี้คงไม่ได้อยู่ในอาหารสัตว์ อีกทั้งเมื่อมาลองคิดดู สัตว์ป่าจำนวนมากที่อยู่ใกล้เมืองหลวง รวมไปถึงม้าศึกล้วนติดพิษกันหมด มีเพียงมนุษย์เท่านั้นที่ไม่เป็นอะไร นี่เป็นเรื่องที่แปลกมาก และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือไม่มีใครสามารถวางยาพิษม้าศึกในเมืองหลวงได้อย่างเงียบ ๆ ”การวิเคราะห์ของซูชิงอู่นั้นสมเหตุสมผลมาก แม้แต่เย่เสวียนถิงเองก็ขมวดคิ้วขึ้นมาหากหาสาเหตุไม่พบก็แก้ปัญหาไม่ได้แม้จะรักษาม้าหนึ่งในนั้นจนหายขาด แต่ก็จะกลับมามีอาการเดิมในอีกไม่ช้าไม่ไกลกันนักก็มีนายทหารระดับสูงนายหนึ่งวิ่งเข้ามาเขาหอบหายใจและกล่าวว่า “ท่านอ๋อง ทำการตรวจสอบเสบียงอาหารแล้วไม่พบสิ่งผิดปกติพ่ะย่ะค่ะ”“น้ำล่ะ?”“ตรวจสอบน้ำแล้วเช่นกัน ไม่มีร่องรอยของการวางยาพิษเลยพ่ะย่ะค่ะ”เมื่อได้ยินรายงาน เย่เสวียนถิงก็ขมวดคิ้วหนักกว่าเก่าคราวนี้แย่แล้วสิซูชิงอู่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ช่วยทำให้ม้าทุกตัวสงบลงก่อนได้หรือไม่ เดี๋ยวข้าจะเข้าไปดูรางอาหารม้าเอง”“ได้พ่ะย่ะค่ะพระชายา กรุณารอสักครู่ ก
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 925
เริ่มแรก เขาสงสัยในเรื่องที่ซูชิงอู่เคยพูดจนเกิดความคิดจินตนาการบางส่วนขึ้นมา เรียกได้ว่าตอนกลางวันก็เอาแต่นึกถึง ตกกลางคืนก็เก็บมาฝันอีกแต่เขาไม่เคยได้ยินซูชิงอู่พูดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลยจริง ๆเนื่องจากความฝันนั้นมันดูเพ้อเจ้อเกินไป เย่เสวียนถิงจึงไม่พูดออกมา เพราะกลัวว่ามันจะเป็นการเพิ่มภาระให้กับซูชิงอู่อย่างไม่มีเหตุผลหลายวันมานี้ซูชิงอู่อาศัยอยู่กับลูกน้อยทั้งสามของนางเพื่อชดเชยช่วงเวลาที่นางห่างพวกเขาไปนานเด็ก ๆ ที่เพิ่งจะอายุได้ไม่กี่เดือนแต่กลับต้องห่างจากอ้อมอกของพ่อแม่ นั่นทำให้ซูชิงอู่รู้สึกผิดขึ้นมาดังนั้นนางจึงไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องภายนอกมากนักทันใดนั้นนางก็นึกอะไรออกและถามว่า “เสวียนถิง ช่วงนี้หมาป่าเหล่านั้นที่อยู่ข้างนอกเป็นอย่างไรบ้าง?”เย่เสวียนถิงเงยหน้าขึ้นและพูดว่า “ไม่ได้มีเพียงสัตว์ร้าย แต่ยังกระทบไปถึงม้าศึกด้วย ไม่รู้ว่าเหตุใดถึงเริ่มไม่เชื่อฟังคำสั่งกัน”“เดี๋ยวข้าจะไปตรวจสอบเรื่องนี้เสียหน่อย”ซูชิงอู่รู้สึกได้โดยไม่รู้ตัวว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้องเกี่ยวกับเรื่องนี้แม้เรื่องจะดูเป็นเรื่องเล็กน้อยและไม่มีผลกระทบกับมนุษย์มากนัก แต่นางก็รู้สึกอ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 924
ทันใดนั้นหมอหลวงซุนก็เหมือนจะคิดอะไรออก “เหมือนกับตอนที่พระชายาใช้ดอกไม้ชนิดหนึ่งเพื่อทำให้ม้าพยศคลั่งใช่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”“อืม ทำนองนั้นแหละ”สิ่งเหล่านั้นเป็นสิ่งที่นางพบในเภสัชตำรับ และหากใช้มัน ผลลัพธ์ที่ได้จะน่าทึ่งมากแม้ลงมือไปอย่างกะทันหัน แต่ก็ไม่มีใครจับได้ปรมาจารย์มือวางพิษที่แท้จริงคือผู้ที่วางยาพิษโดยไม่ทิ้งหลักฐานใด ๆ เอาไว้“ขอบพระทัยพระชายาสำหรับคำชี้แนะ หลังจากที่ได้พูดคุยกับท่าน กระหม่อมก็เข้าใจอย่างกระจ่างแจ้งแล้วพ่ะย่ะค่ะ”ซูชิงอู่ปิดเภสัชตำรับ “ข้าท่องเภสัชตำรับนี้จนจำขึ้นใจ และเข้าใจเนื้อหาด้านในได้คร่าว ๆ เพียงแต่ยังไม่พบวิธีที่จะไขความลับที่อยู่ในนั้น หวังว่าท่านจะช่วยเรื่องนี้ได้”คราวนี้ ทุกคนเชื่อมั่นในคำพูดของซูชิงอู่สิ่งที่พวกเขาไม่ได้สนใจ แต่พระชายากลับนำมาใช้งานได้ถึงขั้นนี้ ยังมีอะไรที่ต้องพูดกันอีกหรือ?ตาแก่เช่นพวกเขาที่อาศัยว่าตนอายุมากทำตัวอาวุโสดูถูกผู้อื่นนั้นเทียบเทียมพระชายาไม่ได้เลย!หลังจากที่ซูชิงอู่อธิบายเรื่องนี้จบ นางก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและแอบหลบออกมาทางประตูใหญ่นางกลัวว่าคนเหล่านั้นจะถามนางว่านางศึกษาเรียนรู้ทักษะทางการ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 923
หมอหลวงซุนขมวดคิ้วเล็กน้อย“อย่าพูดไร้สาระ นั่นจะเป็นไปได้อย่างไร? พระชายาไม่จำเป็นต้องโกหกพวกเราเลย โกหกพวกเราไปแล้วนางจะได้ประโยชน์อะไร?”คำพูดนี้ก็ถือว่ามีเหตุผลทุกคนต่างพูดไม่ออกทำได้แค่นั่งเงียบ ๆ แล้วพลิกหน้าอ่านต่อไปพลิกหน้ากระดาษตั้งแต่เช้าจรดค่ำ และอ่านจนถึงเช้าวันรุ่งขึ้นตำราทั้งเล่มถูกอ่านจนจบอย่างรวดเร็ว ทุกคนในสำนักหมอหลวงไม่ได้นอนมาสองวันสองคืน และตอนนี้ทุกคนดูเหนื่อยและมีสีหน้าทรุดโทรมเมื่ออ่านหน้าจนถึงสุดท้าย แม้แต่หมอหลวงซุนก็ตกอยู่ในความเงียบเพราะเภสัชตำรับเล่มนี้บันทึกเฉพาะโรคและวัตถุดิบยาที่ธรรดาทั่วไปมาก ๆ บางส่วนเท่านั้นข้อแตกต่างเพียงหนึ่งเดียวคือผู้อาวุโสเช่นพวกเขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับวัตถุดิบยาหลายประเภทและพัฒนาแนวคิดใหม่ ๆแม้จะไม่ไร้ประโยชน์ แต่ความคาดหวังกับผลลัพธ์ก็แตกต่างกันมากเลยทีเดียวถึงขั้นทำให้พวกเขาขาดความมั่นใจและอดไม่ได้ที่จะคิดว่านี่น่ะหรือคือเภสัชตำรับที่ตระกูลฟางเฝ้าหวงแหนมานานหลายปี?ดวงตาของหมอหลวงซุนเต็มไปด้วยสีแดงก่ำที่เกิดจากการอดนอน“ในเมื่อเภสัชตำรับของตระกูลฟางไร้ประโยชน์ เช่นนั้นพระชายาไปเรียนรู้ทักษะด้านการแพทย์มา
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 922
“นี่คือวัตถุดิบยาและปริมาณที่คนผู้นั้นทำการวางยา ที่สำนักหมอหลวงของพวกท่านมีสิ่งนี้อยู่แล้ว หากจะทำยาถอนพิษก็คงไม่ใช่เรื่องยากกระมัง”“ไม่ยากพ่ะย่ะค่ะ ไม่ยาก!”หมอหลวงซุนยิ้มร่าราวกับได้รับสมบัติเขามองซูชิงอู่ที่ยังอยู่ในวัยหนุ่มสาว แต่กลับเก่งกาจกว่าเหล่าคนชราเช่นพวกเขาเมื่อรวมกับเภสัชตำรับของตระกูลฟางที่ซูชิงอู่พูดถึง หมอหลวงเฒ่าก็ดีใจจนเนื้อเต้นหากได้เรียนรู้และกลายเป็นคนที่เก่งกาจเหมือนพระชายา ระดับความรู้ของเขาก็จะเพิ่มขึ้นไปด้วยหรือไม่?แต่หมอหลวงซุนไม่เคยรู้เลยว่าทุกสิ่งที่ซูชิงอู่เรียนรู้ไม่ได้มาจากเภสัชตำรับของตระกูลฟางในเภสัชตำรับเล่มนั้นมีความแตกต่างตรงจุดไหน ตัวซูชิงอู่ในตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำแม้ตอนตายไปในชาติก่อน เภสัชตำรับก็ถูกทำลายและไม่มีใครเห็นความลับที่ซ่อนอยู่ในนั้นจุดเด่นเพียงหนึ่งเดียวของเภสัชตำรับเล่มนั้นคือบันทึกข้อมูลวัตถุดิบยาจำนวนมากที่คนทั่วไปไม่ทราบและสรรพคุณลับบางส่วนบรรดาผู้อาวุโสของสำนักหมอหลวงพากันมาช่วยคิดค้นยาถอนพิษเพื่อที่จะได้อ่านเภสัชตำรับนั้นเร็ว ๆในที่สุดเช้าวันรุ่งขึ้นยาที่สามารถฟื้นฟูสติของสัตว์ร้ายได้ก็ถูกส่งมาให้ฮ่องเต้
