แชร์

บทที่ 376

ทว่าตอนนี้...

ซูเฟยกอดซูชิงอู่แน่น เห็นได้ชัดว่าหวาดกลัวแทบตาย แต่นางก็ยังคงพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อปกป้องตนเอาไว้

ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนางหรือลูกในท้องของนาง เหตุการณ์นี้ก็ได้แสดงให้เห็นสิ่งหนึ่งนั่นคือซูเฟยถือว่านางเป็นลูกอย่างแท้จริง

ซูชิงอู่อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอบอุ่น

ขณะที่นางกำลังครุ่นคิด สุนัขป่าสองตัวก็ก้าวเข้ามาหาแล้ว

แต่พวกมันก็ไม่สามารถเข้าใกล้ได้อีกต่อไป

ขณะนั้นก็มีร่างเงาร่างหนึ่งที่ไม่รู้ที่มาพุ่งมาด้านหลังของสุนัขป่าสองตัวนั้น และคว้าขาหลังของพวกมันไว้ฝั่งละข้าง

จากนั้นสุนัขป่าที่บ้าคลั่งก็ตกลงมาจากอากาศสู่พื้น อุ้งเท้าหน้าของมันยังคงเกาะพื้น แต่ก็ไม่สามารถหลุดพ้นจากการควบคุมที่อยู่ด้านหลังได้

ดวงตาอันเย็นชาของเย่เสวียนถิงเต็มไปด้วยความอาฆาต ทันใดนั้นเขาก็ออกแรงที่แขนและเหวี่ยงสุนัขป่าสองตัวที่มีน้ำหนักสองร้อยจินออกไป

ความแข็งแกร่งของแขนที่น่าทึ่งเช่นนี้ทำให้ผู้คนมากมายรอบตัวเริ่มเลิ่กลั่ก

แม้แต่ฮ่องเต้เฒ่าก็ยังประหลาดใจอย่างยิ่ง

เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วพูดทันที “เร็ว จับสุนัขป่าไว้!”

ร่างกายของซูเฟยยังคงสั่นเทา

เมื่อซูชิงอู่เห็นว่าช่วงเวลาวิกฤตสิ้นสุดลงแล้ว นางก็
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status