LOGINShare
บทที่61 มิใช่หลาน
Last Updated:
2025-04-05 18:15:50
Related chapters
ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่62 ไยยังมีหลักฐาน
“ฮูหยินของเจ้าก็มีกลิ่นนี้” “ข้ารู้...หากข้าจะบอกเจ้าว่าที่ข้าแต่งงานกับฮวาเอ๋อร์นั้น ในคราแรกที่พบเจอนาง ข้ารู้สึกเหมือนคนผู้นั้นกลับมาแล้ว ข้ามิเคยปิดบังฮวาเอ๋อร์ แม้แต่เรื่องในอดีตว่าข้ารักผู้ใดมาก่อน” “แล้วนาง รับมันได้หรืออย่างไรกัน” “หากมิได้...มีหรือ ข้าจะยังได้โอบกอดนางในทุกค่ำคืนเช่นนี้เล่า” “พี่สะใภ้ของข้า มิได้โง่เขลา เช่นที่ชาวเมืองลำลือใช่หรือไม่” โม่หยางเอ่ยถามถึงความข้องใจของตนเอง “หึ ๆ ในสายตาเจ้า คิดเห็นเป็นเช่นไรเล่า” จ้าวหลางหัวเราะในลำคอ “แน่นอนว่าสิ่งที่ผู้อื่นเห็น ย่อมต่างจากสายตาเราทั้งคู่ และต่อให้มีผู้อื่นที่มองเห็นอยู่บ้าง ก็คงคิดว่านางเพียงเสแสร้งหาได้เชื่อว่านางฉลาดล้ำอันใด” หลังจากวันนั้นเพียงสองวัน เรื่องสะเทือนใจก็ได้เกิดขึ้นยังจวนอ๋อง เมื่อท่านชายที่ถือกำเนิดจากอดีตพระชายาเอกโม่ลี่อิง ได้สิ้นใจลงด้วยยาพิษ โดยยังมิอาจจับตัวคนร้ายเอาไว้ได้ สิ่งที่ทำให้ทุกคนแปลกใจ นั่นคือเหตุใดพระชายารอง จึงดูเศร้าโศกเสียใจจนคลุ้มคลั่งเจียนตาย จริงอยู่ว่าท่านชายน้อยคือหลานแท้ ๆ
Last Updated : 2025-04-06ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่63 ชายาคนใหม่
โม่หลันจ้องไปยังคนที่ขวางทางนางอยู่ในตอนนี้ รอยยิ้มเสแสร้งของพระชายาสาม ทำให้โม่หลันกัดริมฝีปากแน่น เพื่อระงับโทสะที่มีมากขึ้นอย่างต่อเนื่อง ยิ่งเมื่อมองตามมือบางของอีกฝ่าย ที่เลื่อนไปวางยังหน้าท้องแบนราบ ซึ่งในมิช้ามันจะขยายใหญ่ขึ้น “เยี่ยหลิงคารวะพี่หญิงเพคะ” “หลีกไป! เจ้าน่าจะรู้ฐานะของตนเองเสียบ้างก็ดีนะ” “หม่อมฉันย่อมรู้ดีสิเพคะ ว่าอนาคตหม่อมฉันจะอยู่ในสถานะใด” “เจ้าทำเป็นพูดดีไปเถอะ มินานเจ้าจะได้รู้ว่าความผยองของเจ้ามิได้ช่วยอันใดเจ้าได้เลย” ปึก! ไหล่บางของพระชายาสาม ชนร่างบางของโม่หลันอย่างจงใจ ทำให้หญิงสาวเซจนเกือบจะล้มลง หากมิได้สาวใช้รับเอาไว้ได้ทัน นางคงบอบช้ำไปมากกว่านี้ นับตั้งแต่พระชายาสามตั้งครรภ์ ท่านอ๋องเจ็ดได้ส่งกำลังคุ้มกัน พระชายาเยี่ยหลิง จนเรียกได้ว่าแม้แต่แมลงสักตัวก็หาได้ต้องกาย ‘ท่านอ๋องเจ็ด ท่านมันอสรพิษอย่างแท้จริง เมื่อข้าและลูกไร้ซึ่งประโยชน์ ท่านก็คิดจะอาศัยอำนาจขององค์หญิงต่างแคว้นทำลายข้า’ เมื่อรู้ถึงจุดประสงค์ของสามี โม่หลันรู้สึกแค้นเคืองจนแทบกระอักเลือด ข
Last Updated : 2025-04-06ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่64 ปากหวาน
จวนอ๋องเจ็ด ภายในห้องนอน ร่างสูงได้แต่นอนมองภรรยา ที่กำลังร่ำไห้โดยในมือถือมีดสั้นอยู่ ใจของเขาตอนนี้แทบจะหยุดเต้นเสียให้ได้ เมื่อสบเข้ากับสายตาของนาง“เพราะอะไรกัน ทำไมกันเจ้าคะ ท่านพี่ถึงทำเช่นนี้ รู้ไหมหากตอนนั้น ท่านพี่ทำทุกอย่างให้ถูกต้องเสียแต่แรก ลูกเราก็คงไม่ตาย”“ฮ่า ๆ เสวี่ยอี้ของท่านพี่ยังอยู่ แล้วหลงเอ๋อร์ของข้าเล่า”ทุกคำพูดของโม่หลันนั้น เริ่มที่จะเลื่อนลอยเข้าทุกขณะ ดวงตาที่เคยสดใส เวลานี้หาได้เป็นเช่นเดิมไม่ สิ่งที่ทำให้ใจของเขาเจ็บปวดที่สุด คือข่าวที่ได้รับการยืนยัน ว่าบุตรชายคนโตยังมีชีวิตอยู่จริงแล้วที่เขาลงมือสังหารไปนั้นคือผู้ใดกัน เมื่อทบทวนทุกสิ่งอย่าง ชายหนุ่มถึงกับดวงตาเบิกโพลง สายตาและรอยยิ้มของอดีตภรรยาฉายเข้ามาให้หัวภาษาปากที่โม่ลี่อิงพูดไว้วันนั้น เป็นเรื่องเขาไม่คาดคิดเลยว่าสตรีบอบบางเช่นนาง จะมีความคิดซับซ้อนได้ถึงเพียงนั้น เป็นเขาเองสินะที่มองข้ามภรรยาผู้อ่อนโยนไปเขารักภรรยามิเท่าเทียม ไม่เว้นแม้แต่ลูก เขาก็หาได้รักในตัวเสวี่ยอี้แม้แต่น้อย ในวันที่ลงมือสังหารบุตรชายแรกเกิดนั้น เขาจึงไร้ซึ่งรู้สึกเสียใจใด ๆ ทว่าในวันนี้กลับเป็นเขาที่ถูกลืมเลือนและบุ
Last Updated : 2025-04-07ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่65 ดวงใจ
“เช่นนั้น รบกวนท่านแม่ทัพโม่รอข้าสักครู่ ข้าจะเข้าครัวปรุงอาหารให้ท่านเสนาบดี”“ขอบคุณพี่สะใภ้”บุรุษทั้งสองมองตามร่างอวบอิ่มของลู่เหลียนฮวา ด้วยความรู้สึกที่แตกต่าง ทว่ามีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน นั้นคือความนับถือในน้ำใจของนางที่มีต่อโม่ลี่อิงเมื่อก้าวพ้นชายหนุ่มทั้งสองมา หญิงสาวได้ยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย แผนการทั้งหมดของนางราบรื่น เพราะสามีและโม่หยางเป็นผู้ช่วยเหลือ แม้ว่าวันนี้นางจะบอกความจริงทั้งหมดไม่ได้แต่อย่างน้อยบุตรชายอันเป็นที่รัก ได้กลับสู่ชาติกำเนิดอันแท้จริง พร้อมคืนความเป็นธรรมให้แก่ร่างเก่าของนาง ทุกสิ่งอย่างที่เกิดขึ้นกับจวนอ๋องเจ็ดมีฟงเป็นคนคอยจัดฉากต่าง ๆ มากมาย สตรีก็คือสตรี ความริษยามักนำพาให้ถึงจุดจบของชีวิต เมื่อพระชายาทั้งสอง ตกอยู่ในวังวนเหล่านั้น โดยมีคนของนางเป็นผู้ชักใยอยู่ลับ ๆ ความผิดพลาดก็พลันบังเกิดกับพระชายาทั้งสองการที่จวนอ๋องพุ่งเป้าหมายมาที่แม่ทัพจ้าวหลาง ก็เพราะคนบงการอยู่เบื้องหลังคือนางเอง คิดจะทำให้คนโลภหลงเข้าสู่กลลวง ก็ต้องรู้จักที่จะทะลวงหัวใจของคนเหล่านั้นนับตั้งแต่ให้คนของนาง เข้าไปอยู่ข้างตัวของโม่หลันและมารดา จากนั้นก็ทำการช่วยเหลือคนทั้งคู
Last Updated : 2025-04-07ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่66 วันที่สดใส
เวลาผ่านพ้นไปกว่าสิบปี ร่างสูงของท่านอ๋องน้อยเสวี่ยอี้ ได้ก้าวตาเสียงร้องที่ดังอยู่อีกด้านของจวน ด้วยวันนี้เขาได้จัดงานวันเกิดเล็ก ๆ ที่มีผู้ร่วมงานเพียงเล็กน้อย เฉพาะคนที่สนิทเท่านั้นร่างกลมป้อมในชุดสีม่วงเข้ม กำลังห้อยตัวอยู่เหนือพื้นดิน เด็กหนุ่มตกใจรีบพุ่งเขาคว้าตัวร่างกลมเอาไว้ในอ้อมแขน“ไยจึงซุกซนได้ถึงเพียงนี้ หลานอิง”เด็กหนุ่มเอ่ยเสียงเข้ม ทว่าท่อนแขนแกร่งกลับกระชับร่างป้อมเอาไว้แน่น ท่านอ๋องน้อยรับรู้ได้ถึงแรงสะอื้นอยู่แนบอก“ฮึก ๆ”“หยุดร้องได้แล้ว พี่อี้อยู่นี่แล้ว หลานอิงคนดีไม่เป็นไรแล้วเด็กดีของพี่”เสวี่ยอี้ เอ่ยปลอบโยนเด็กน้อยในอ้อมแขน ด้วยถ้อยคำหวานหู ซึ่งทั่วทั้งเมืองหลวง นอกจากจ้าวหลานอิงแล้ว ไม่มีหญิงสาวหรือเด็กหญิงคนใด ได้ใกล้ชิดท่านอ๋องน้อยเลยแม้แต่คนเดียว เสมือนกับว่าอ้อมกอดของเขา มีไว้ให้เพียงร่างกลมป้อมนี้เท่านั้น“หลานอิง เพียงอยากเก็บดอกท้อให้แก่พี่อี้”“โธ่! เด็กดี เจ้ามิต้องมอบสิ่งใดให้แก่พี่เลย เพียงแค่เจ้ายิ้มพี่อี้ก็พึงพอใจมากแล้ว”ลู่เหลียนฮวา ยืนซับน้ำใส ๆ ที่เอ่อล้นขอบตา นางไม่คิดเลยว่าลูกในอีกร่าง จะเกิดความรักในตัวของบุตรสาวนาง ที่เกิดในร่างของลู
Last Updated : 2025-04-07ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่67 หวนร้าย
“หากข้ามีโอกาสได้ทวงทุกสิ่งคืน ข้าสาบานว่าจะทำให้พวกเจ้าเจ็บปวดกว่าสกุลเยี่ยของข้านับพันเท่า” ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยแผลเหวอะหวะ ชี้กระบี่ไปยังบุรุษที่ครองใจนางมาโดยตลอด กับอีกหนึ่งสตรีที่นางรักดั่งพี่น้องร่วมสายเลือด เมื่อพวกเขาเลือกที่จะหักหลังนาง ซ้ำยังทำลายสกุลของนางจนสิ้น วันนี้นางที่เป็นดั่งสุนัขจนตรอก จึงไม่อาจจะต่อกรกับทั้งคู่ได้ แต่หากชาติหน้ามีจริงเช่นคำโบราณ นางจะไม่ยินยอมให้คนต่ำช้าเฉียดใกล้ครอบครัวแม้แต่ครึ่งก้าว เลือดที่ไหลโซมกายในครานี้จะเป็นสิ่งย้ำเตือนว่านางต้องไม่ตกเป็นเครื่องมือของผู้ใดอีก “เจ้างดงามสูงส่งไห่ซิน เสียอย่างเดียวเจ้าเป็นคนดีจนเกินไป ไม่คู่ควรที่จะก้าวขึ้นเป็นใหญ่ในภายหน้าไปพร้อมกับข้า อ่อ...ส่วนน้องสาวของเจ้านางลีลาเร้าร้อน เสียอย่างเดียวที่เกิดมาต่ำต้อย และโง่เขลาเยี่ยงพี่สาวเช่นเจ้าหึ ๆ”เยี่ยไห่ซินขบกรามแน่น หญิงสาวกระชับอ้อมแขน ที่มีร่างอ่อนแรงของน้องสาวเอาไว้ให้แน่นขึ้น ส่วนมืออีกข้างชี้ดาบคู่กายไปยังสามี บุรุษที่ทำลายคอบครัวนาง ทั้งยังหยามเกียรติน้องสาวของนางต่อหน้าสตรีอื่น ไม่คู่ควรที่จะมองแม้ลมหายใจสุดท้ายของคนในอ้อ
Last Updated : 2025-04-08ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่68 การกลับมา
หนึ่งเดือนถัดมา เมืองหลวง สกุลเยว่ ภายในห้องโถงเรือนหลัก สมาชิกทุกคนต่างมีใบหน้าที่เคร่งเครียด เพราะครั้งนี้นับว่าเป็นเรื่องใหญ่อยู่ไม่น้อย สำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นกับครอบครัวเยว่หลิวหลีบุตรสาวอันเป็นที่รักของผู้นำตระกูล เกิดล้มป่วยอย่างกะทันหัน เนื่องจากตรอมใจกับข่าวการทาบทามสู่ขอจากจวนอ๋องเก้า แม้จะเป็นพระประสงค์ในองค์ฮ่องเต้ แต่มันหาใช่ความต้องการของเยว่หลิวหลีแม้แต่น้อยอ๋องเก้ากั๋วหยวนเค่อ ถูกผู้คนกล่าวขานว่าเป็นปีศาจเนตรเดียว สตรีปรนนิบัติหลายนางหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ทว่าฮ่องเต้องค์ปัจจุบันกลับวางใจและโปรดปราณท่านอ๋องกว่าผู้ใดแต่ทำไมอยู่ ๆ จึงทรงต้องการเลือกคู่ให้แก่ท่านอ๋องเก้าได้เล่า ทั้งที่อ๋องหนุ่มเลือกที่จะอยู่อย่างโดดเดี่ยวมานานหลายปี และยิ่งไปกว่านั้นฝ่าบาททรงเลือกบุตรสาวภรรยาเอกสกุลเยว่ ให้เป็นพระชายาในอ๋องเก้า เรื่องนี้จึงเป็นที่มาในความร้อนใจของสกุลเยว่เพราะเยว่หลิวหลีคือดงใจของพ่อแม่ แม้ว่านางจะกำเนิดจากภรรยารองที่ขยับฐานะขึ้นมาแทนที่อดีตภรรยาเอกคนก่อน ที่สิ้นใจไปนานหลายปีแล้วนี่จึงเป็นที่มาของการรวมตัวในครั้งนี้ เพราะบุตรสาวคนโตที่กำเนิดจากภรรยาเอกคนแร
Last Updated : 2025-04-08ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่69 ผู้ใดให้เจ้าพูด
“ลูกอนุชั้นต่ำเยี่ยงเจ้า ผู้ใดอนุญาตให้พูด” ไท้ฮูหยินเอ่ยแทรกด้วยน้ำเสียงหยามหยัน“ข้าคือข้า ปากนี่ก็ของข้าไม่จำเป็นต้องขอผู้ใด ในอดีตข้าอาจเป็นแค่คนที่พวกเจ้าผลักไส วันนี้พวกเจ้าคิดให้ดีก่อนจะพ่นวาจาต่ำ ๆ ออกมาให้ข้ากับหลานระคายหู หากเก่งจริงจะร่ำร้องให้หลานข้ากลับมาทำไม ถึงขนาดยอมรับว่าเมียรักเป็นเพียงอนุ โถ ๆ น่าอายยิ่งนัก”“นี่เจ้า!”“ข้ามิได้มีสายเลือดสกุลเยว่ อย่าได้มาชี้หน้าข้าเยี่ยงนี้อีก และจำไว้ต่อให้หลานสาวข้าทั้งสองคือสะใภ้ของสกุลเยว่ นั่นมิได้หมายความว่าข้าต้องก้มหัวให้แก่คนที่นี่”หยวนปิงจ้องเขม็งไปยังไท้ฮูหยิน ก่อนจะมองเลยไปยังจางอี้เหนียง ซึ่งเป็นหลานสาวและมารดาเลี้ยงของเยว่หมิงหลัน ความสัมพันธ์ระหว่างหลานสาวทั้งสองกับเยว่ฉง เป็นสิ่งที่นางและสกุลจางงุนงงอยู่มาก ลูกที่เกิดจากพ่อแม่เดียวกัน ไยแม่แท้ ๆ จึงยินยอมให้ลูกคนรองมาเป็นอนุของสามีลูกคนโตได้ที่สำคัญไปกว่านั้น พี่สาวของนางหาได้เคยมอบความเอ็นดูให้แก่หมิงหลัน ที่เป็นหลานสาวแท้ ๆ แม้แต่น้อย ซึ่งแตกต่างกับเยว่หลิวหลีที่พี่สาวของนางมอบความรักให้หมดใจ“ท่านน้าหญิงโปรดใจเย็นก่อนเจ้าค่ะ”ในที่สุดจางอี้เหนียงก็เอ่ยขึ้น เพื่
Last Updated : 2025-04-09
Latest chapter
ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่103 ขับพิษ
“องค์ชายอย่าทรงเป็นกังวลไปเลยเพคะ จ้าวหยางจะปลอดภัย”“ท่านหมอรีบมาดูหลานชายข้าเร็วเข้า เรื่องนี้ข้าต้องได้คำตอบก่อนรุ่งสาง”“เชิญองค์ชายทางด้านนี้พ่ะย่ะค่ะ”เสวี่ยจ้าน ต้องการที่จะคุยกับองค์ชายต่างแคว้นเพียงลำพัง ทั้งสองหายไปยังอีกห้อง ซึ่งอยู่ถัดไปพระชายาในองค์รัชทายาท ขยับไปยืนข้างกับแม่ทัพสาว นางเองก็รักในตัวจ้าวหยางมิแพ้ผู้ใด ถึงขนาดคิดเอาไว้ ว่าจะทรงยกพระธิดาองค์โต ให้เป็นภรรยาของจ้าวหยางในอนาคตเซียวเถาบีบเบา ๆ ยังมือของหญิงสาวผู้เป็นสหายรัก ก่อนจะเอ่ยปลอบโยนพระชายาเบา ๆ ท่านหมอประจำจวนอ๋องเหลียวมองไปยังมารดาของเด็กชาย ก่อนจะหันกลับมาจัดการรักษาคุณชายน้อยต่างแคว้นต่อองครักษ์คนสนิทของท่านอ๋องเก้า ได้บอกกับเขาขณะเดินทางมายังเรือนนี้ ว่าต่อให้ยมบาล ต้องการลมหายใจของคุณชายจ้าวหยาง ก็ให้ช่วงชิงกลับมาให้จงได้ มิเช่นนั้นจะทำให้ปีศาจร้ายพิโรธ ไม่บอกเขาก็รู้ว่าหมายถึงผู้ใดเวลาผ่านไปกว่าหนึ่งก้านธูป การรักษาได้เสร็จสิ้นลง จ้าวหยางหลับไปด้วยฤทธิ์ของยา พิษถูกขับออกจนหมด ทำให้ทุกคนรู้สึกโล่งใจ เป็นจังหวะเดียวกับที่องค์ชายแห่งเว่ย และท่านอ๋องเก้า กลับเข้ามาภายในห้อง“ท่านหมอ ทุกอย่างเรียบร
ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่102 เหมือนเจ้ารู้
ฟริ้ว! ฉึก! ลูกธนูปักยังเสาศาลา แทนที่จะเป็นเป้าหมาย ซึ่งตอนนี้ทั้งคู่ได้หยุดสิ่งที่กำลังทำ เพื่อเตรียมการรับมือ ผู้บุกรุกยามค่ำคืน“หาญกล้าบุกรุกจวนข้า สงสัยคงอยากที่จะเร่งไปยมโลกกระมัง”อ๋องหนุ่มเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เรื่องมีคนลอบทำร้ายเขาหาได้ใส่ใจไม่ แต่พวกมันกลับมาในเวลา ที่เขากำลังจะช่วงชิงหัวใจของหญิงสาว นี่ต่างหากที่ทำให้เขาขุ่นเคืองเป็นที่สุดคืนนี้เขาสั่งให้องครักษ์ มิให้เข้ามารบกวนเวลาส่วนตัว ไม่ว่าจะอย่างไรเขาก็มิต้องการให้ผู้ใดมานั่งมอง เรื่องระหว่างเขากับมารดาของบุตรชายเป็นอันขาดเซียวเถาปลดสายคาดเอวออก เพื่อใช้เป็นอาวุธ เพียงครู่เดียวห่าธนูได้พุ่งเข้าหาคนทั้งสอง ทั้งคู่ได้สลับกันปัดป้อง มิให้ลูกธนูถูกกายได้ เมื่อทุกอย่างหยุดลง บุรุษชุดดำกว่าสิบชีวิต ได้ปรากฏตัวขึ้นล้อมรอบทั้งคู่เอาไว้“ท่านอ๋องเก้า ชะตามิน่าสิ้นสุดเพียงเท่านี้เลย หากท่านอ๋องไม่ทรงอยู่ร่วมกับนาง ก็คงมิต้องจบชีวิตเช่นนี้” หนึ่งในชายชุดดำเอ่ยขึ้น เรื่องนี้เป็นเหตุสุดวิสัยอย่างแท้จริง ผู้ใดจะคิดว่า ท่านอ๋องเก้า จะมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับแม่ทัพต่างแคว้นเช่นนี้“หึ ๆ เข้ามาในบ้านข้า ยังกล้าปากดีอยู่อีก
ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่101 คำครหา
“แต่หากเรื่องเช่นนี้เกิดกับหญิงสาวคนอื่น เด็กอาจมิโชคดีเช่นนี้”“สิ่งที่อยากจะหยั่งถึง คือใจของคน ท่านอ๋องอย่าได้ยกย่องหม่อมฉันนักเลยเพคะ ท่านอ๋องจะรู้ได้อย่างไร ว่าคราแรกที่หม่อมฉันรู้ว่าตั้งครรภ์ หม่อมฉันยินดีหรือเสียใจ”“ข้ารู้ดีว่าเจ้าเสียใจ แต่เจ้าก็รักลูกในครรภ์มากกว่าคำครหา”“ดูเหมือนท่านอ๋องจะรู้เรื่องนี้ดีนะเพคะ”“ข้ามีนิท่านเรื่องหนึ่ง จะเล่าให้เจ้าฟัง”“เวลาของค่ำคืนนี้อีกยาวนาน หม่อมฉันยินดีที่จะฟังเพคะ”เรื่องราวต่าง ๆ ถูกถ่ายทอดออกมาทีละน้อย อ๋องหนุ่มหวนนึกถึง วันที่เขาเพิ่งกลับจากชายแดน เนื้อตัวนั้นมิได้ดูสง่าอันใด เพื่อสืบเรื่องราวบางอย่าง ทำให้เขาจำต้องปลอมตัวเป็นเพียงนักเดินทางทว่าสิ่งที่ไม่คาดคิดก็ได้เกิดขึ้น เมื่อเขาต้องการหญิงคณิกามาปลดปล่อย ความเป็นบุรุษ ร่างบอบบางที่ดูเหมือนจะหมดสติ และถูกวางยาปลุกกำหนัดถูกนำมาส่งให้ถึงห้อง เขาคิดเพียงว่าเจ้าของหอนางโลม ต้องการสร้างความตื่นเต้นให้แก่เขา จึงได้ทำเช่นนี้ ทว่าเมื่อเขารับรู้ถึงความบริสุทธิ์ของนาง จึงได้คิดที่จะเลี้ยงดูนางเป็นอนุแต่เมื่อเขากลับมาจากทำธุระ หญิงสาวบนเตียงได้หายไปแล้ว มีเพียงหยกของนาง ที่ถูกลืมเอาไว้
ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่100 เจ้าจำเรื่องใดได้บ้าง
ภายในห้องหนังสือ จวนแม่ทัพกู้หมิง สองสามีภรรยา นั่งประจันหน้ากัน ด้วยความเคร่งเครียด ทุกคำถาม เสมือนน้ำที่เทลงพื้นก็มิปาน เมื่อผู้เป็นภรรยาหาได้ตอบคำถามนั้น แม้แต่ครึ่งคำถงซือเหยา ยังคงใช้ความนิ่งเงียบ สยบทุกคำถามของสามี ด้วยหลายคำถามนั้น มันมิต่างจากคมมีดที่ปักลงสู่กลางใจนาง“สรุป...เจ้ามิคิด ตอบคำถามข้าเลยเช่นนั้นรึ”“ท่านพี่ สิ่งที่ท่านถามมา ข้าไม่ทราบเรื่องเลยแม้แต่น้อยเจ้าค่ะ”“แล้วสิ่งที่เจ้าพูด ตอนอยู่ในสนามประลองมันหมายว่าอย่างไรเล่า”“ข้าแค่พูดไป ตามที่ผู้คนเล่าลือกันเท่านั้นเจ้าค่ะ”“เรื่องเล่าลือเช่นนั้นรึ แม่ทัพจ้าวเป็นคนแคว้นเว่ย จะมีข่าวเช่นนั้นมาเกิดที่ฉินได้อย่างไรกัน”“ท่านพี่พูดเหมือนข้า เป็นผู้ที่ทำเรื่องเช่นนั้น ข้าเป็นภรรยาของท่านนะเจ้าคะ จะลดตัวไปทำเรื่องต่ำช้าเช่นนั้นได้อย่างไรกัน”“ก็ขอให้มันจริง เพราะเท่าที่ข้ารู้มา เรื่องต่ำช้ากว่านี้ คนเช่นเจ้าก็เคยทำมันมาแล้ว ข้านิ่งเฉยมาตลอด เพราะคิดว่าเจ้าจะปรับปรุงตัว”“ท่านพี่ หมายความว่าอย่างไรเจ้าคะ”“กลับไปเถอะ แล้วทบทวนสิ่งที่เจ้าทำ และคิดให้มากว่านี้ เจ้าจะมีความสุขเช่นที่ผ่านมา หรือให้ทุกอย่างแตกแยก”“ฮึ! เพราะมั
ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่99 บุตรชาย
เซียวเถาเลิกคิ้วสูง เป็นเชิงถามชายหนุ่ม ที่กำลังยืนหายใจประหนึ่งม้าศึก ที่ผ่านการวิ่งมาอย่างสุดกำลัง ก่อนจะคลี่ยิ้มน้อย ๆ กับท่าทางของท่านอ๋องหนุ่ม“ไม่เลยขอรับท่านแม่ หากมิได้ท่านแม่ช่วยไว้ จ้าวหยางคงลำบากกว่านี้”“หึ ๆ แม่มิได้ทำอันใดเลย แค่เบื่อท่าทางอวดดีของลูกนกในกรงทอง ก็เท่านั้นเอง”“ข้าเกือบจะลงมือจริง ๆ เสียแล้ว”“แค่เรื่องขำขัน อย่าได้ใส่ใจ”การสนทนาของสองแม่ลูก ทำให้อ๋องหนุ่มถึงกับลอบกลืนน้ำลาย จ้าวหยางเติบโตขึ้น ย่อมต้องเป็นคนที่น่ากลัว กว่าที่ผู้ใดจะคาดคิดเป็นแน่ ดูแล้วเซียวเหยาผู้นี้ มิใช่เพียงสตรีที่เก่งทางด้านการต่อสู้เพียงอย่างเดียวสินะ จะมีใครบ้าดีเดือดขนาดทำเช่นนางได้ไหนจะเจ้าลูกชายตัวดี ที่ดูจะเข้าขากับผู้เป็นแม่ เสียจนเขากลายเป็นเพียงลาโง่ไปในทันที“ไปกันเถอะ ยืนตรงนี้นาน เกรงจะทำให้คุณชายน้อยผู้นั้น อกแตกตาย”เซียวเถาเอ่ยขึ้น ในขณะที่ถงซือเหยา กำลังเดินผ่าน เพื่อไปจัดเตรียมสิ่งของนำบุตรชายกลับจวน“เจ้าหมายความว่าอย่างไร”ถงซือเหยาถามขึ้น ด้วยน้ำเสียงกรุ่นโทสะ นิ้วเรียวสั่นระริก ชี้ไปยังแม่ทัพต่างแคว้น“เป็นคุณหนูสูงศักดิ์ ทั้งยังเป็นถึงภรรยาแม่ทัพ แต่ไร้มารยาทที
ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่98 สองแม่ลูก
“หึ ๆ แม่มิได้ต้องการให้เจ้าลำพองตน จงถ่อมตัวให้มาก แต่อย่ายินยอมให้ผู้ใด มาช่วงชิงลมหายใจของเราไปได้เช่นกัน”“ลูกจะจดจำไว้ขอรับ”สองแม่ลูกเปลี่ยนบทสนทนา เมื่อท่านอ๋องต่างแคว้น เดินเข้ามาหา พร้อมขนมในมือ ชายหนุ่มนั่งลงอีกด้านของจ้าวหยาง“ขนมกลีบเหมยกุ้ยป่า เป็นของที่ท่านย่าจะ...เอ่อ หมายถึงท่านแม่ของข้า ชอบทำให้กินยามเหนื่อยล้าจากการฝึก ข้าอยากให้เจ้าได้ลิ้มลองสักหน่อย”จ้าวหยางหันกลับไปหาผู้เป็นแม่ ก่อนจะได้รับคำอนุญาต เด็กชายจึงรับขนมในจาน มากินอย่างช้า ๆ ทำให้เสวี่ยจ้านยิ้มกว้าง ด้วยความยินดีชายหนุ่มอยากตบปากตนเองยิ่งนัก ที่รีบร้อนจนเกินไป เกือบจะเอ่ยว่ามารดาของเขา คือย่าของจ้าวหยางเสียแล้วเสนาบดีถง หรี่ตามองภาพนั้นด้วยความรู้สึกอัดแน่น เขาไม่อยากที่จะคิดเลยว่า ทั้งสามคนนั้นคือครอบครัว บุตรสาวที่หายตัวไปนับสิบปี หลานชายผู้มีใบหน้าถอดแบบบุรุษสูงศักดิ์ กับท่านอ๋องผู้เป็นดั่งปีศาจร้ายในยามสงคราม ‘เป็นไปมิได้’เขาจำได้ดี ว่าบุตรสาวคนโตนั้น พึงใจในตัวของกู้หมิงมากเพียงใด ไม่มีทางที่นางจะไปผู้สัมพันธ์กับท่านอ๋องเก้าได้ ทั้งคู่มิเคยพบเจอกันสักครั้ง แล้วไยจะเป็นท่านอ๋องเล่า ที่เป็นบิดาขอ
ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่97 ผู้กำชัย
ทางด้านเซียวเหยา หาได้ใส่ใจกับสายตาแตกตื่นของผู้คนไม่ การที่นางให้บุตรชายใช้ม้าของตนเอง เพราะรู้อยู่แล้วว่าม้าของจ้าวหยาง ถูกวางยา เมื่อออกวิ่งเกินขีดจำกัดเมื่อใด ก็จะเกิดอันตรายต่อบุตรชายของนาง และนี่เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่สายลับ ของคนเหล่านั้นไม่เคยรู้มาก่อน ว่านางฝึกฝนจ้าวหยาง ด้วยม้าคู่ใจของตนเองมาโดยตลอด“ไยเจ้าดูมิห่วงใยเขาเลย”เสวี่ยจ้าน เอ่ยถามคนข้างกาย ด้วยน้ำเสียงมิใคร่พอใจเท่าใดนัก หากเกิดสิ่งมิคาดฝันขึ้น จะทำเช่นไร ‘สตรีวิปลาสผู้นี้ คิดจะอวดเบ่งไปเพื่อสิ่งใดกัน’“ท่านอ๋อง หม่อมฉันคือมารดา คือผู้ที่คลอดเขาออกมาด้วยตนเอง ย่อมรู้จักเขาดีกว่าผู้ใด ในเมื่อมีคนคิดสกปรก หม่อมฉันก็แค่ทำให้คนเหล่านั้นผิดหวัง หาได้ทำอันใดผิดไม่เพคะ”เซียวเถาตอบท่านอ๋องเก้า ด้วยน้ำเสียงราบเรียบ จนบางครั้งชายหนุ่มเองก็รู้สึกขัดเคืองใจอยู่ไม่น้อย กับท่าทีไร้อารมณ์ของหญิงสาวข้างกาย“เจ้าหมายความว่าอย่างไร” เสวี่ยจ้าน ขมวดคิ้วจนเป็นปม เมื่อได้ยินในสิ่งที่เขา ไม่คิดว่าจะมีผู้ใดหาญกล้าทำเช่นนี้“ท่านอ๋องมิได้ขลาดเขลา ย่อมเข้าใจมันได้ไม่ยาก มิเห็นต้องให้หม่อมฉันอธิบายมากความเลยนะเพคะ”อ๋องหนุ่มมองไปยัง ม้าสอง
ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่96 การแข่งขัน
“ลูกจะมิทำอันใด หากว่าเขายังมิก้าวล้ำจนเกินไป”จ้าวหยาง กล่าวด้วยน้ำเสียงเนิบช้า อีกทั้งรอยยิ้มละมุนยังมิจางหายจากใบหน้า เซียวเถาคลี่ยิ้มน้อย ๆ แค่มองตานางก็รับรู้ถึงสิ่งที่บุตรชายคิด การเลี้ยงดูของนางนั้น แตกต่างจากมารดาอื่นอยู่มาก แต่ทุกสิ่งที่นางได้กระทำก็เพื่อจ้าวหยางทั้งสิ้นเซียวเถา บีบไหล่บุตรชายหนัก ๆ เพื่อเป็นการให้กำลังใจ ก่อนจะหมุนกายเดินกลับไปยังที่นั่งของตน โดยมิได้รั้งรอเพื่อส่งจ้าวหยางขึ้นหลังม้า ซึ่งทหารของนางกำลังจูงอาชาสีดำสนิท ตรงมายังบุตรชายของนาง ทุกการกระทำนั้น ในทุกสายตาที่มองมาต่างรู้สึกสงสารจ้าวหยางยิ่งนัก ที่มารดานั้นหาได้ใส่ใจในตัวเด็กชายไม่ ซึ่งแตกต่างจากแม่ทัพกู้หมิง ที่ยังคงแนะนำการขี่ม้า เพื่อช่วงชิงธงให้แก่บุตรชายอย่างเคร่งเครียด“ไยแม่ทัพจ้าว จึงดูมิใส่ใจบุตรชายเอาเสียเลยเล่า” ฮ่องเต้ชราเอ่ยขึ้น เมื่อมองเห็นสิ่งที่เซียวเถาแสดงออกต่อจ้าวหยาง“นางรักบุตรชายมากต่างหากเล่าพ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท”องค์รัชทายาทแห่งเว่ยเอ่ยขึ้นบ้าง พร้อมทั้งมองไปยังจ้าวหยาง ที่กำลังทำการสำรวจความพร้อมของอาชาคู่กายของผู้เป้นมารดา“อย่างไรที่ว่ารักมาก”“ทูลฝ่าบาท หากจะทรงสังเกตจ้าวหยา
ยุทธการรักของเหล่าภรรยา บทที่95 แม่ทัพกู้
สวนดอกไม้หน้าเรือนรับรอง เสวี่ยจ้านหยุดมองไปยังร่างบาง ที่ยังอยู่ในชุดงานเลี้ยง“อะ...แฮ่ม” ชายหนุ่มแสร้งกระแอมเล็กน้อย เพื่อให้อีกฝ่ายรู้ตัว ซึ่งเขามั่นใจว่านางรับรู้ถึงการมีอยู่ของเขา นับตั้งแต่ก้าวผ่านประตูทางเข้าเรือนมาแล้ว“ท่านอ๋องมีเรื่องใด ให้หม่อมฉันรับใช้หรือไม่เพคะ”หญิงสาวเอ่ยถามขึ้น พร้อมหมุนกายกลับมาเผชิญหน้ากับผู้มาเยือน“มิได้ ข้าเอาน้ำแกงมาให้ก็เท่านั้น พอดีข้าเห็นเจ้าดื่มหนักอยู่พอสมควร เกรงจะมิสร่างเมาในยามเช้า เลยเอามาให้”ชายหนุ่มรีบยกตะกร้าใส่น้ำแกง ที่เขาได้ให้องครักษ์สั่งห้องครัว จัดเตรียมไว้รอท่า ก่อนที่ทุกคนจะกลับจากวังหลวง“ท่านอ๋อง มิเห็นต้องลำบากมาด้วยตนเองเลยนะเพคะ”“ข้าไม่เคยรู้สึกเช่นนั้นเลย มาเถอะประเดี๋ยวจะเย็นซะก่อน”ชายหนุ่มก้าวตรงไปยังศาลาภายในสวน ก่อนจะจัดแจงนำน้ำแกงออกมาจากตะกร้า ทุกการกระทำของชายหนุ่มนั้น ดูนิ่มนวลและใส่ใจต่อสิ่งที่อยู่ในมือยิ่งนักเซียวเถาเดินตามมาเงียบ ๆ เมื่ออีกฝ่ายมีน้ำใจ จะด้วยเหตุผลใดก็ตาม นางก็มิสมควรทำลายน้ำใจนี้ลง สุราเพียงเท่านี้ไม่อาจทำให้นางเป็นอันใดได้เลย“ท่านอ๋อง ดื่มด้วยกันเถอะเพคะ น้ำแกงนี่หม่อมฉันกินคนเดียวไม่ห
