LOGINShare
ตอนที่4.
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56ตอนที่4.
จ๊อดรายงานด้วยน้ำเสียงพร่าไปเล็กน้อยเมื่อ ลุงสน เป็นคนงานเก่าแก่คนหนึ่งของไร่และค่อนข้างจะสนิทสนมกับจ๊อดและแสนแสง ลุงสนเป็นคนดีขยันและซื่อสัตย์ ลูกๆ ของลุงสนก็กำลังอยู่ในวัยเรียนซึ่งสิงหาเองก็ให้ทุนการศึกษาส่งเสียลูกทั้งสองของแกด้วย หากเขาจำไม่ผิด ลูกสาวคนโตของลุงสนเพิ่งจะเรียนมหาวิทยาลัยปีแรก ส่วนลูกชายกำลังเรียน ม.ปลาย
“เรียกระชุมคนงานทุกคนไปรวมกันที่ลานหน้าโรงอาหารเดี๋ยวนี้ ให้มาทุกคนลูกเด็กเล็กแดงจะหลับจะนอนอยู่ก็ต้องมา แล้วเอาบัญชีรายชื่อคนงานมาให้ฉัน อ้อ.. เรียก น้าโฉม มาด้วย” ใบหน้าของสิงหาเรียบเฉยแต่กรามแกร่งขบกันแน่น
“ครับ” จ๊อดรับคำแล้วรีบดำเนินการตามที่เจ้านายสั่งทันทีไม่ถึงสามสิบนาทีคนงานกว่าหกสิบคน ก็มารวมตัวกันที่ลานอเนกประสงค์หน้าโรงอาหาร สิงหาให้คนงานที่มีลูกเล็กและเด็กๆ ไปอยู่ในโรงอาหารส่วนคนอื่นๆ ที่โตพอจะยืนฟังเขาพูดให้อยู่ด้านนอก
ชายหนุ่มยืนจังก้าอยู่ตรงหน้าเหล่าคนงานที่นั่งอย่างเป็นระเบียบด้วยรู้ดีว่าหากไม่สำคัญจริงๆ คุณสิงห์จะไม่มีทางเรียกประชุมกลางดึก และไม่เรียกทุกคนไม่เว้นแม้แต่เด็กๆ เช่นนี้ และตั้งแต่สิงหาขึ้นมาเป็นเจ้าของไร่สิงหาเต็มตัวต่อจาก คุณสิงหล ผู้เป็นพ่อ สิงหาเรียกประชุมด่วนกลางดึกเพียงแค่สองครั้งคือครั้งที่ คุณหัตถยา ผู้เป็นแม่เสียชีวิตเมื่อสิบปีกว่าก่อนและครั้งนี้ที่เกิดไฟไหม้ครั้งใหญ่ในไร่สิงหา...
คุณโฉมนภา หญิงวัยห้าสิบเศษนั่งไขว่ห้างพร้อมทั้งโบกพัดลวดลายสวยงามไปมาด้วยท่าทางเหมือนร้อนรน ใบหน้าที่ยังคงความสวยมิสร่างเพราะเจ้าตัวสรรหาเครื่องประทินความงามมาบำรุงบำเรอตัวเอง และอาศัยการศัลยกรรมมานับครั้งไม่ถ้วนนั้นบึ้งตึงดวงตาขุ่นเขียวมองทุกสิ่งรอบกายด้วยความไม่สบอารมณ์ เมื่อมานั่งตั้งนานแล้วผู้ที่เรียกประชุมด่วนยังไม่มีทีท่าจะพูดอะไร
“คุณสิงห์.. เมื่อไหร่จะพูดๆ จะบอกเรื่องสำคัญเสียทีน้าง่วงและเพลียนะ” คุณโฉมอดรนทนไม่ไหวจึงเอ่ยถามออกไป นางจะเรียกสิงหาว่าคุณสิงห์เสมอ สิงหาหันมามองคนที่มีศักดิ์เป็นน้าสาวของตนด้วยแววตาว่างเปล่า...
“ที่ว่านานเพิ่งจะสิบห้านาทีเองครับน้าโฉม คนงานคนอื่นๆ เขามารอก่อนน้าโฉมเป็นชั่วโมงบางคนมาช่วยดับไฟที่ลุกไหม้เกือบสามชั่วโมงด้วยซ้ำ” สิงหาแย้งขึ้นปรายตามองคนที่นั่งกระสับกระส่ายอยู่อย่างพิจารณา แต่ทำทีเหมือนไม่สนใจเพื่อรอดูปฏิกิริยาของคนบางคน...
“เอาล่ะที่ฉันตามทุกคนมากลางดึกแบบนี้คิดว่าคงเข้าใจกันดีว่าเพราะอะไร” ชายหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าทุกคนพร้อมแล้ว
“เหตุการณ์ครั้งนี้สร้างความสูญเสียให้กับทางไร่ของเรามาก โชคดีที่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิตมากไปกว่านี้ ซึ่งหลังจากนี้ฉันอยากให้ทุกคนคอยเฝ้าระวังสิ่งร้ายๆ ที่จะเกิดขึ้น และจับตาดูความเคลื่อนไหวภายในไร่และรีสอร์ตของเรา รวมไปถึงโรงงานแปรรูปผลไม้ของเราด้วย เมื่อเห็นอะไรผิดปกติให้มาแจ้งฉันหรือแสนแสง ทุกคนทำได้ใช่ไหม..”
“ทำได้ครับ / ทำได้ค่ะ” ทุกเสียงของคนงานขานรับ ชายหนุ่มผู้เป็นนายพยักหน้าด้วยความพอใจแล้วพูดต่อ
“ทุกคนคงรู้แล้วว่าลุงสนเสียชีวิตแล้วและคนงานอีกสองคนก็บาดเจ็บสาหัส วันนี้อาจจะจับคนที่ก่อเหตุไม่ได้ แต่ฉันสัญญาว่าพวกมันจะต้องชดใช้อย่างสาสมกับสิ่งที่มันได้ทำไว้กับพวกเรา ไม่ช้าก็เร็วพวกมันจะต้องชดใช้อย่างสาสม..” สิงหาประกาศกร้าวทำให้คนฟังบางคนถึงกับเสียวสันหลังไปเลยทีเดียว...
“อีกอย่างช่วงนี้ฉันอยากให้ทุกคนดูแลเด็กๆ ให้ดีเพราะอาจจะเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น เด็กๆ ลูกหลานของเราอาจจะไม่ปลอดภัย ที่ฉันเรียกให้พาเด็กๆ มาด้วยเพื่อจะได้รู้ว่าตอนนี้ในไร่เรามีเด็กกี่คนหน้าตาเป็นไงบ้าง ฉันอยากให้คนที่มีครอบครัวมีลูกส่งประวัติและรูปถ่ายของลูกๆ ตัวเองอัปเดตเพิ่มเติมกับแสนแสง เพื่อจะได้รู้ว่าใครมีสมาชิกใหม่บ้าง และต้องการความช่วยเหลืออะไร และฉันจะได้จัดสรรทุนการศึกษาให้พวกเขาได้ถูก เอาล่ะผู้หญิงกับเด็กไปพักผ่อนได้ ส่วนพวกผู้ชายอยู่ก่อนฉันมีเรื่องต้องสอบถามอีกเยอะ แสนนายกับไอ้จ๊อดจัดการตามที่ฉันบอกได้เลย”
“ครับคุณสิงห์” แสนแสงกับจ๊อดรับคำหนักแน่นแล้วไปทำหน้าที่ของตน
“งั้นน้าก็กลับไปพักได้แล้วใช่ไหม”
“สำหรับคุณน้า ผมยังไม่อนุญาตครับ เราต้องคุยกันก่อน เชิญคุณน้าโฉมไปที่ห้องทำงานผมเลยครับ..”
สิงหาบอกแล้วเดินนำหน้าผู้สูงวัยกว่าไปยังห้องทำงานซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงอาหารนัก บ้านชั้นเดียวออกแบบตกแต่งให้ใช้งานเป็นออฟฟิศขนาดเล็กกะทัดรัดใช้งานได้เต็มพื้นที่และบางครั้งสิงหาก็จะมานอนที่ออฟฟิศหากวันไหนเหนื่อยจากงานมากๆ
“เชิญนั่งครับ” สิงหาผายมือให้ผู้สูงวัยกว่าแต่คุณโฉมกับเชิดหน้าขึ้นมองเขาอย่างไม่พอใจ...
“นี่มันดึกแล้วนะสิงห์ น้าต้องการพักผ่อน”
“ถ้าอย่างนั้นบอกผมมาว่าเมฆอยู่ที่ไหน..” สิงหาพูดเสียงเย็นทำให้คุณโฉมอ้ำอึ้งไป
“เอ่อ.. นะ น้า ไม่รู้”
“ผมจะให้เวลาน้าสามวัน เพื่อให้น้าพาเมฆากลับมาที่ไร่ หากเกินสามวันไปแล้วผมจะถือว่าเขาเป็นคนอื่น เชิญคุณน้าไปพักผ่อนได้” สิงหาพลางผายมือไปที่ประตูอย่างไม่สนใจท่าทางตาลีตาเหลือกของคุณโฉม
“คุณสิงห์จะทำแบบนี้กับน้าไม่ได้นะ ยังไงเมฆก็เป็นน้องมีสิทธิ์ในมรดกของคุณสิงหล”
“ผมก็ไม่ได้ว่าเขาจะไม่ได้นี่ครับ ทำไมคุณน้าต้องทำท่าตกใจด้วย”
“กะ ก็ เอ่อ.. น้ากลัวว่าคุณสิงห์จะโกรธตาเมฆจนตัดพี่ตัดน้อง น้าก็เป็นห่วงเพราะยังไงเสียก็พี่น้องกัน”
“ผมยังไม่ได้พูดถึงเรื่องนั้นเลย แต่คุณน้าไม่ต้องห่วงหรอกว่านายเมฆมันจะไม่ได้อะไร เว้นเสียแต่มันจะไม่คิดจะเอาหรือไม่ใส่ใจจะเอา บางสิ่งบางอย่างมันไม่ใช่สิ่งที่จะให้กันได้ง่ายๆ หรอกนะครับ”
“แต่ตาเมฆก็มีสิทธิ์นะ..” คุณโฉมยังแย้งอยู่เรื่องเดิม สิงหาเวทนาหญิงตรงหน้ายิ่งนัก ในใจนั้นไม่อยากเชื่อเลยว่าผู้หญิงคนนี้จะเป็นคนที่เรียกได้ว่ามีสายเลือดเดียวกันใช้นามสกุลเดียวกันกับมารดาของเขา...
Related chapters
ยั่วรักจอมทมิฬ ตอนที่5.
ตอนที่5.“เรื่องนั้นเราคงต้องดูกันต่อไปว่าเมฆามีสิทธิ์จริงหรือไม่ เพราะอะไรนั้นผมว่าคุณน้าน่าจะรู้ดี เอาล่ะครับผมหมดธุระที่จะคุยกับคุณน้าแล้ว เชิญไปพักผ่อนเถอะครับ..”คุณโฉมพูดไม่ออกแต่สิงหาก็เดาได้ว่านางคงไม่พอใจแต่เขาไม่คิดจะใส่ใจอยู่แล้ว เมื่อร่างระหงสมส่วนของคุณโฉมออกไปชายหนุ่มก็ทิ้งตัวพิงพนักเก้าอี้ตัวใหญ่อย่างเหนื่อยล้า ใบหน้าหล่อเหลาเครียดเคร่งไม่สร่างซา...ในขณะเดียวกันคุณโฉมที่กลับมาถึงห้องของตนก็พลุ่งพล่านด้วยความโกรธแค้น ร่างระหงเดินไปยังรูปถ่ายของชายอันเป็นที่รักที่ตั้งอยู่บนโต๊ะวางของใช้ส่วนตัวของตน ใบหน้าสวยไม่สร่างแดงก่ำดวงตาวับวาวด้วยความเคียดแค้นชิงชัง“คุณพี่ไม่เคยยุติธรรม ไม่เคยเห็นน้องในสายตาเลยใช่ไหมคะขนาดตายไปอะไรสักอย่างก็ไม่ได้ให้ไว้ แม้แต่กับลูกคุณพี่ก็ไม่เคยสนใจ ในสายตาในหัวใจคุณพี่มีแค่นังหัตถยากับสิงหาเท่านั้น นังหัตถยามันตายไปคุณพี่ก็ยังรักห่วงหามัน แต่กับน้องแม้อยู่ตรงหน้าคุณพี่ก็ไม่เคยมอง ทำไม ทำไมคุณพี่ถึงทำกับน้องแบบนี้ ทำไม...”เรียวปากของคุณโฉมสั่นระริกดวงตารื้นด้วยหยาดน้ำตา แต่มันไม่ใช่น้ำตาแห่งความเศร้าเสียใจ เพราะมันคือน้ำตาแห่งความคับแค้นใจต่างหา
ยั่วรักจอมทมิฬ ตอนที่6.
ตอนที่6.ลลนาสวนกลับไปอย่างคนที่ปากไว และคิดเร็วอีกทั้งเธอไม่ใช่หญิงสาวเรียบๆ เงียบๆ จะยอมให้ใครโขลกสับง่ายๆ“หึ ฉันก็ไม่คิดจะเอาผู้หญิงเน่าๆ อย่างเธอมากกเหมือนกัน”“แล้วคุณต้องการอะไรถึงจับตัวฉันมา ฉันบอกไว้ก่อนเลยนะว่าหากวันนี้ฉันไม่ได้กลับบ้าน ฉันจะแจ้งความจับคุณ ข้อหาลักพาตัวกักขังหน่วงเหนี่ยวอิสรภาพ”“โอ้ หัวหมอซะด้วย แต่ถ้าเธอฉลาดพอนะลดาวัลย์เธอควรก้มหัวให้ฉันและฟังที่ฉันจะพูดกับเธอ..”“อ้อ.. ฉันจะบอกอะไรคุณอีกอย่างนะ ฉันไม่ใช่ลดาวัลย์ ฉันชื่อลลนา และไม่เคยรู้จักเกี่ยวข้องอะไรกับคุณหรือคนในครอบครัวคุณเลยแม้แต่นิดเดียว..”หญิงสาวบอกเขาพลางลุกขึ้นเผชิญหน้ากับคนตัวโตอย่างไม่ยอมให้เขาข่ม ก็ถ้าเธอนั่งอยู่ก็เหมือนถูกเงาปีศาจบดบังน่ะสิ“เธอว่าไงนะ..” สิงหาทำหน้ายุ่ง“ฉันบอกว่าฉันไม่ใช่ ลดาวัลย์ ฉันชื่อลลนา เป็นเพื่อนกับยายนิ่ม แล้วฉันก็ถูกคนปัญญานิ่มอย่างคุณจับตัวมา คนที่ผู้หญิงตอมหึ่งอย่างคุณไม่น่าไม่ฉลาดเรื่องนี้นะ..” ได้ทีลลนาก็ใส่ไปเป็นชุดเอาให้สาสมกับความหน้ามืดตามัวของอีกฝ่าย...“อย่ามาโกหกเพื่อเอาตัวรอดหน่อยเลย” ใบหน้าหล่อเหลาดูเข้มขึ้นเหมือนจะอายที่จับคนมาผิดตัว“ฉันไม่มีเหตุผล
ยั่วรักจอมทมิฬ ตอนที่7.
ตอนที่7.“ไม่ล่ะ ฉันขอเป็นผู้ชายคนอื่นดีกว่า เอาแก่ๆ ยิ่งดีไม่ต้องทำไรมาก เผลอๆ แค่ลูบๆ คลำก็ได้เงินแล้ว” หญิงสาวไหวไหล่อย่างยียวนซ้ำยังมองเขาแบบเดียวกับที่เขามองเธออีกด้วย สิงหาขบกรามแน่นแล้วแกล้งเบรกรถกะทันหัน...“ว้าย โอ๊ย.. นี่คุณ เกิดอะไรขึ้นเนี่ย เบรกทำไม..”ลลนาหวีดร้องออกมาอย่างตกใจ ดีที่ว่าเธอคาดเข็มขัดนิรภัยอยู่จึงไม่กระเด็นออกไปนอกรถ สิงหากลั้นหัวเราะเมื่อเห็นหน้าตื่นๆ ของเธอ...“ก็ไม่มีอะไร บังเอิญเห็น แรด วิ่งตัดหน้ารถ...” สิงหาเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งพร้อมทั้งยกยิ้มน้อยๆ อย่างสะใจ ยิ่งเห็นแววตาขุ่นๆ ขวางๆ ของหญิงสาวก็ยิ่งพอใจ“คุณ...” ลลนาหน้าแดงก่ำมองชายหนุ่มอย่างกินเลือดกินเนื้อไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาต่อว่าเขา“หึหึ...” สิงหาหัวเราะเบาๆ ในลำคอแล้วออกรถไปต่อ ทางด้านลลนาก็ได้แต่เดือดดาลในอก ทั้งยังหันมามองเขาด้วยความขุ่นเคืองเป็นระยะๆ จนเมื่อชายหนุ่มขับรถมายังเนินเขาเล็กๆ ลูกหนึ่งซึ่งอยู่ท้ายสุดของไร่ส้มซึ่งกำลังออกผลสีทองอร่ามไปทั้งไร่“เอาล่ะลงมาได้แล้ว” สิงหากระโดดลงไปยืนบิดตัวสองสามทีอยู่ข้างรถ ในขณะที่ลลนาต้องค่อยๆ ตะกายลงจากรถจิ๊ฟคันใหญ่แล้วเดินมาหยุดข้างๆ เขามองไปรอบกาย
ยั่วรักจอมทมิฬ ตอนที่8.
ตอนที่8.“ฉันไม่เชื่อเรื่องที่เธอเล่าหรอกนะ ถึงน้องชายฉันไม่ใช่คนดีอะไรแต่ก็ไม่ได้เลวขนาดนั้น”“มาอีกละ อีพวกลูกฉันคนดี น้องฉันคนดีไม่เคยเลว.. คุณจะไปดูไหมว่านิ่มอาการหนักแค่ไหน หรือยอมรับไม่ได้กลัวโดนจับข้อหาทำร้ายร่างกายผู้หญิงไม่มีทางสู้..” ลลนาเงยหน้ามองเขาอย่างไม่ยอมแพ้เมื่อเรื่องมันมาถึงขนาดนี้แล้ว ตาต่อตาฟันต่อฟัน เหมือนกันละวะ นังนุ่มก็ขอสู้ตาย หญิงสาวคิดในใจ...“เธอบอกว่าเมฆาไปดักฉุดเพื่อนเธอหมายจะขืนใจและบังคับให้ขายตัว แล้วเธอรู้ได้ยังไง”“ทำไมจะไม่รู้เพราะเมื่อนิ่มรู้ว่า อีตาสิงหาปลอมจอมชั่ว นั่นมีลูกมีเมียก็เลยขอเลิก และไม่ยอมติดต่อกับมัน มันก็มาหานิ่มที่ผับมาง้อขอคืนดี แต่นิ่มไม่ยอมไง อีตาสิงหาเหมือนหมาบ้าหน้าเลือด ก็เลยทำเรื่องชั่วๆ แบบนั้นกับนิ่ม คิดดูนะว่า อีตาสิงหาใจบาปหยาบช้า นั่นมันชั่วแค่ไหน ขนาดมันรู้ว่านิ่มท้องมันยังจะให้เพื่อนมันข่มขืนนิ่มและทำร้ายนิ่มจนแท้ง...”ลลนาเน้นทุกคำพูดที่มีชื่อของสิงหาอยู่ด้วยความเจ็บใจ และชายหนุ่มก็มีสีหน้าอิหลักอิเหลื่อกับชื่อที่เธอใช้เรียก เมฆาในคราบของเขาและมันทำให้สิงหาสะดุ้งทุกครั้ง“นี่เธอ ในเมื่อรู้แล้วว่าฉันไม่ใช่สิงหาคนที่เ
ยั่วรักจอมทมิฬ ตอนที่9.
ตอนที่9.คุณโฉมนภามองดูหนุ่มสาวที่เดินเข้าในบ้านด้วยกันด้วยความร้อนรุ่มในอก ผู้หญิงสาวสวยคนนั้นแม้จะอยู่ในชุดรุ่มร่ามผมเผ้าไม่ได้จัดแต่งทรงให้งดงาม แต่ความงามของเจ้าหล่อนก็แผ่กระจายออกมาจนนางรู้สึกริษยา...“นังอ้อยเรื่องที่ฉันให้ไปสืบมาว่ายังไงยะ” อ้อย สาวใช้ประจำตัวของคุณโฉมรีบเข้ามารายงานอย่างประจบประแจง“ได้เรื่องแล้วค่ะ คุณโฉมขา นังคนนั้นมันชื่อลลนา ชื่อเล่นชื่อนุ่มค่ะเป็นเพื่อนของนังนิ่ม คนที่คุณโฉมส่งคนไปฆ่ามันน่ะค่ะ อุ๊ย..”อ้อยปิดปากแทบไม่ทันเผลอพูดเรื่องบางเรื่องออกไป คุณโฉมหันมามองตาเขียวพร้อมกับร่างระหงของนางเดินมาจิกผมอ้อยจนหน้าหงาย“มึงพูดอะไรนังอ้อย มึงวอนหาที่ตายใช่มั้ย” คุณโฉมกัดฟันพูดด้วยสีหน้าถมึงทึงน่ากลัว จนอ้อยต้องยกมือไหว้อย่างหวาดกลัว“อ้อยไม่กล้าค่ะ อ้อยกลัวแล้ว”“อีเวร กูอยากตบมึงให้คว่ำนัก..” คุณโฉมผลักอ้อยจนหน้าหงาย อ้อยถอยกรูดไปมุมห้องอย่างหวาดกลัวว่าจะโดนทำร้ายอีก แม้จะต้องทนมือทนตีนนายสาวเจ้าอารมณ์ แต่เพราะฐานะทางบ้านยากจนและเงินเดือนที่ได้จากที่นี่ทำให้เธอมีเงินส่งให้ครอบครัว และเงินพิเศษที่ได้จากคุณโฉมอีก และครั้งที่พ่อของเธอเสียชีวิตคุณโฉมก็เป็นคนช่วยเ
ยั่วรักจอมทมิฬ ตอนที่10.
ตอนที่10.สิงหาทำท่าเลียนแบบท่าทางของเธอ แล้วพูดเสียงเล็กเสียงน้อยด้วยจริตอย่างน่าหมั่นไส้“อ๊ายยย คนบ้า ฉันไม่ได้ทำแบบนั้นเสียหน่อย คนทุเรศ ผู้ชายอะไรล้อเลียนผู้หญิง” ลลนากระทืบเท้าเร่าๆ ด้วยความไม่พอใจ“เธอไม่เห็นหน้าตัวเองตอนนั้นเสียหน่อย จะหาว่าฉันกล่าวหาเธอได้ไง”“ฉันไม่พูดกับคุณแล้ว แต่สรุปได้เลยว่าเรื่องทั้งหมดมันคือการเข้าใจผิดและคุณจะมาแก้แค้นอะไรกับฉันไม่ได้ ทีนี้ให้ฉันกลับบ้านได้รึยัง”“โอเค ฉันยอมเชื่อเธอก็ได้ว่าเป็นการเข้าใจผิด และขอโทษที่ทำให้เธอตกใจ”“อะไรกัน พอตอนนี้ล่ะเชื่อง่ายจริง..” ลลนาทำท่าไม่เชื่อถือสิงหาจึงขึงตามองเธออย่างหงุดหงิด“ก็ฉันเองเพิ่งได้รับรายงานจากลูกน้องของฉันเมื่อไม่นานมานี้ไงล่ะ อีกอย่างเธอก็จูบไม่เป็นสับปะรดเลยคิดว่าไม่น่าจะใช่ลดาวัลย์”คำตอบของเขาทำเอาลลนาหน้าแดงก่ำร้อนผ่าวไปทั้งใบหน้าทั้งโกรธและอายในเวลาเดียวกัน...“คนบ้า..” ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาว่าเขา หญิงสาวก็ได้แต่พึมพำกับตัวเองแล้วสะบัดหน้าหนีแววตาคมที่มองมาอย่างล้อเลียน“เดี๋ยวฉันจะให้คนของฉันไปส่งเธอ ส่วนเสื้อผ้าของเธอฉันให้คนซื้อมาให้ใหม่แล้ว คิดว่าหากใส่ชุดที่ใส่มากลับไปอาจจะถูกพวกบ้ากาม
ยั่วรักจอมทมิฬ ตอนที่11.
ตอนที่11.หนุ่มสาวพากันวิ่งเข้าไปในป่าซึ่งเป็นป่าเชิงเขา แม้จะไม่ใช่ป่าที่รกทึบด้วยต้นไม้ใหญ่ แต่ป่าแห่งนี้ก็อุดมสมบูรณ์และมีชาวบ้านเข้ามาหาของป่ากันเสมอ“มาทางนี้ เธอหมอบลงต่ำๆ อย่าส่งเสียงเงียบให้มากที่สุดไม่ว่าจะเห็นอะไรให้เงียบไว้เข้าใจมั้ย”ลลนาพยักหน้าเร็วๆ แล้วรีบทำตามเขาบอกเมื่อสิงหาให้สัญญาณว่าให้เธอหมอบลง ลลนาทำตัวให้ติดกับผืนหญ้าเป็นหย่อมๆ บนดินร่วนปนทรายตรงหน้า แล้วคอยเหลือบมองสิงหาอย่างไม่ให้คลาดสายตา เพราะหากว่าเขาหายไปตัวเธอเองจะทำอย่างไร...“เห้ยพวกมันไปไหนแล้ววะ..” “นั่นไงลูกพี่ รอยเท้าของพวกมันวิ่งไปทางนั้น”“มึงเตรียมปืนให้พร้อม ไอ้ผู้ชายน่ะยิงได้เลยแต่นังผู้หญิงอย่าให้มีรอยขีดข่วนนะเว้ย เจ้านายบอกว่าสวยสะเด็ด กูอยากลอง... สักตั้งฮ่าๆ”“จริงหรือวะไอ้ปืน”“จริงสิวะ เจ้านายบอกกูแบบนั้น มึงเตรียมขึ้นสวรรค์ได้เลยไอ้ห้อย”“แหม ฉันก็อยากเอาด้วยนะ นานๆ จะมีสาวกรุงหลงมาให้ซั่มฮ่าๆๆ” เสียงผู้ชายสี่คนคุยกันดังขึ้นหลังจากที่เสียงมอเตอร์ไซค์ที่ดัดแปลงแต่งมาเป็นพิเศษเงียบลง พวกมันคุยกันอย่างคึกคะนองปากบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่า พวกมันวางแผนมาแล้วและรู้รายละเอียดของลลนาเป็นอย่างดี
ยั่วรักจอมทมิฬ ตอนที่12.
ตอนที่12.“กูเอาด้วย กูไม่ยอมหรอกโว้ยกูก็ใหญ่เหมือนกัน นี่ ปืนใหญ่ ฮ่าๆ”คราวนี้พวกผีบ้ากามเข้าสิงก็พากันปลดกระดุมรูดซิปกางเกงเพื่ออวดของกันเป็นการใหญ่ และในช่วงเวลาที่พวกมันง่วนอยู่กับการอวดของ สิงหาซึ่งรอเวลาจะลงมือมานานก็ค่อยๆ ย่องเข้ามาแล้วใช้ท่อนไม้ขนาดเหมาะมือ ที่หาได้จากในป่าฟาดลงบนท้ายทอยของพวกมันโดยเริ่มจากคนที่ยืนอยู่ริมสุดทางฝั่งเขาก่อน...โพล๊ะ โอ๊ยยยย.. อ๊ากกก.. สามคนล้มลงไปนอนโอดโอยอยู่กับพื้น ไอ้ปืนซึ่งเป็นลูกพี่ใหญ่ไหวตัวทันหันมาหมายจะยิงสิงหา แต่สิงหาเองก็ใช้ความไวฟาดไม้ลงบนข้อมือมันเต็มแรง จนปืนกระเด็นไปไกลแต่เขาก็เสียหลักโดนไอ้ปืนเตะเข้าที่ข้อมือจนไม้หลุดมือไปเช่นกัน แต่ด้วยความว่องไวกว่าสิงหาก็โผนเข้าชกมันจนหน้าหงายเซไปหลายก้าว ลลนาเห็นปืนตกอยู่กับพื้นและเห็นว่าพวกมันอีกสามคนยังมีอีกสองคนที่ยังไม่หมดสติแน่นิ่งไป จึงวิ่งเข้าไปหยิบปืนมาเหน็บไว้ที่เอวแล้วหยิบไม้ขึ้นมาฟาดหัวของชายสองคนนั้นทันทีผลัวะๆ“นี่แน่ะๆ อย่าฟื้นขึ้นมาเลยพวกคนเลว..”ลลนายืนจดจ้องทั้งสองคนจนแน่ใจแล้วว่าไม่ฟื้นขึ้นมาแน่แล้วก็หันไปมองทางด้านสิงหา ซึ่งกำลังต่อสู้กับคนร้ายอย่างเอาเป็นเอาตาย แม้สิงหาจ
Latest chapter
ยั่วรักจอมทมิฬ ตอนที่43. อวสาน
ตอนที่43. อวสาน“โหย.. หอมน่ากินจังเลยเจ๊ ขอบคุณมากๆ นะคะที่ทำของแซบๆ นัวๆ ให้กิน..”ลลนาไหว้ขอบคุณเจ๊มะไฟแล้วรีบลุกขึ้นเดินไปนั่งบนเสื่อที่ปูไว้รอท่า ตรงหน้าเธอมีทั้งส้มตำปูปลาร้า ตำป่าและขนมจีนน้ำยา ทั้งยำรวมมิตรทะเล ทั้งข้าวเหนียวไก่ย่าง คอหมูย่างน้ำส้มคั้นสดๆ และผลไม้อีกหลายอย่าง“เอ้า น้องนนท์ มาทานส้มตำไก่ย่างลูกมาเร็วๆ ป้ามะไฟทำขนมจีนน้ำยามาให้ด้วยนะ”เจ๊มะไฟกวักมือเรียกน้องนนท์ซึ่งเด็กชายพอได้ยินว่ามีของโปรดตน ก็รีบวิ่งไปล้างมือแล้วมานั่งลงข้างๆ มารดาของตนทันที ส่วนแสนแสงกับบุญนารีก็เดินมามาร่วมวงด้วยแต่ดูเหมือนหนุ่มสาวจะไม่ค่อยลงรอยกันนัก...ลลนาเช็ดหน้าเช็ดตาให้ลูกชายแล้วก็ลงมือตักส้มตำใส่ปากเคี้ยวตุ้ยๆ อย่างเอร็ดอร่อย ทำให้สิงหาซึ่งมองท่าทางกินอย่างมีความสุขของเมียรัก อดน้ำลายสอด้วยไม่ได้ชายหนุ่มจึงเดินมานั่งร่วมวงด้วยทั้งลลนา สิงหา น้องนนท์ เจ๊มะไฟ แสนแสง บุญนารี ลีลาวดี จ๊อดและป้านงต่างก็รับประทานอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย ในสวนอันรื
ยั่วรักจอมทมิฬ ตอนที่42.
ตอนที่42.สิงหาอุ้มเมียรักขึ้นมาจากที่นอนโดยไม่ถอดถอนกายแล้วนอนลงไปแทนที่เธอให้ลลนาคร่อมแก่นกายแกร่งของตนไว้ซึ่งหญิงสาวก็เข้าใจว่าจะต้องทำอย่างไรเพื่อให้เกมสวาทนี้ดำเนินไปอย่างเร่าร้อนถึงขีดสุด“อ๊า พี่สิงห์ พี่สิงห์..” ลลนาครางเสียงดังอย่างสุดกลั้นแล้วบดสะโพกมนเข้าหาเขาอย่างเร่าร้อนจนทรวงอวบใหญ่สะท้านสะเทือนดูเร้าใจ..“โอ้ว นุ่มจ๋า ขยับแรงๆ ทูนหัว น่านล่ะ อย่างนั้น โอ้ว ทูนหัวกระแทกลงมาแรงๆ เลยที่รัก..”สิงหาครางกระหึ่มในขณะที่สาวเจ้าขยับสะโพกหมุนวนแล้วขยับเร็วรี่ตามคำขอของผัวรัก หนุ่มสาวโหมสะโพกใส่กันอย่างเร่าร้อนก่อนจะพุ่งทะยานไปจนสุดแดนสวาท...เช้าวันต่อมาลลนาได้ออกไปยลโฉมความงามของมัลดีฟส์บ้าง ดีใจที่ได้ทำกิจกรรมอื่นๆ นอกจากกิจกรรมบนเตียง ซึ่งวันทั้งวันสิงหาพาเธอเที่ยวอย่างสนุกสนาน จนเมื่อกลับมาถึงบ้านสามีสุดหล่อก็ทำท่ามึนตึงใส่เธอจนลลนาแอบใจเสีย..“พี่สิงห์ขา เป็นอะไรคะ โกรธอะไรนุ่ม” ลลนาเข้าไปกอดสามีจ
ยั่วรักจอมทมิฬ ตอนที่41.
ตอนที่41.“คนอะไรหื่นไม่เลือกเวลา”หญิงสาวว่าสามีขณะก้าวขึ้นไปนั่งบนรถ สิงหาหัวเราะอย่างอารมณ์ดีก่อนจะหันไปมองที่เจดีย์รวมอัฐิของครอบครัวอีกครั้ง ชายหนุ่มยิ้มบางๆ กับตัวเอง เมื่อคิดว่าสิ่งที่เขาเคยมาบอกกล่าวและขอพรไว้กับพวกเขานั้น บัดนี้สิ่งที่ขอไว้นั้นได้สำฤทธิ์ผลแล้ว แต่ยังเหลือผลผลิตที่จะเกิดจากสิ่งที่ขอ แต่เขามั่นใจว่าหากเขาขยันทำทุกวันๆ ผลผลิตลูกสิงห์ตัวน้อยๆ จะต้องได้มาวิ่งเล่นกันเกรียวกราวเต็มสนามหญ้าบริเวณนี้แน่นอน...“ขอบคุณนะครับคุณพ่อคุณแม่ ที่ทำให้ผมได้เมียที่น่ารักแบบนี้ ผมสัญญาว่าจะรักและดูแลบ้านของเราให้สุขสงบจนชั่วลูกชั่วหลาน ขอให้คุณปู่คุณย่าคุณตาคุณยายและบรรพบุรุษของเราปกป้องคุ้มครองพวกเราด้วยนะครับ..” สิงหาอธิษฐานในใจอย่างเป็นสุข“พี่สิงห์ขา ขึ้นรถได้แล้วค่ะ ไม่ต้องติดสินบนพวกท่านแล้วนะคะ..”ลลนาเลื่อนกระจกลงมาเรียกสามียิ้มๆ สิงหาหันไปมองภรรยาอย่างคาดโทษแล้วเดินไปขึ้นรถรถกระบะคันใหญ่เคลื่อนออกไปจากลานกว้าง แล้วสายลมแผ่วๆ ก
ยั่วรักจอมทมิฬ ตอนที่40.
ตอนที่40.สิ้นคำสั่งของคุณโฉมลูกน้องของนายมิ่งก็เดินมายืนข้างๆ นางทำท่าเหมือนจะยิงมงคล แต่เขากลับเอื้อมมือมาจับข้อมือของนางแล้วบิดไพล่หลังใส่กุญแจมือทันที โดยนายมิ่งยืนมองการกระทำของลูกน้องตนเองนิ่ง...“นี่มันอะไรกันไอ้มิ่ง แกปล่อยฉันนะไอ้บ้าแกจะทำอะไร..” คุณโฉมโวยวายพยายามดิ้นรนออกจากพันธนาการ“ผมขอแสดงตัวจับกุมน้าโฉมครับ..”แล้วเดชากับสิงหาเดินออกมา คุณโฉมหน้าซีดตัวสั่นแล้วหันไปมองมิ่งที่ยังคงยืนนิ่งอยู่เช่นเดิม“ไอ้มิ่ง มึงหักหลังกู.. ไอ้สารเลว ไอ้คนชั่วไอ้หมาขี้เรื้อนเลี้ยงไม่เชื่อง..”คุณโฉมดิ้นรนโวยวายมองมิ่งอย่างแค้นเคือง ยิ่งเห็นมงคลค่อยๆ ลุกขึ้นพร้อมกับเจ้าหน้าที่ตำรวจหลายนายออกมาแสดงตัว คุณโฉมจึงได้รู้ว่าตนถูกซ้อนแผน...“ผมขอโทษด้วยนะคุณโฉม ผมต้องทำแบบนี้ เพราะคุณทำร้ายลูกของเรา ผมรู้ความจริงหมดแล้วว่าคุณทำอะไรกับเมฆาบ้าง และคุณยังคิดจะฆ่าผมปิดปาก หากว่าผมช่วยทำงานให้คุณสำเร็จ คุณคิดจะทำร้าย คิดจะกำจัดทุกคน แม้แต่ลูกของตัวเอง..”&ldquo
ยั่วรักจอมทมิฬ ตอนที่39.
ตอนที่39.“จริงสิ ฉันจะโกหกมิ่งทำไม ในเมื่อไม่มีพวกมารสารเลวนั่น พวกเราก็จะมีความสุขกันเสียที เชื่อฉันนะมิ่ง เราอยู่ด้วยกันมานานแล้วนายมิ่งคิดว่าฉันจะทิ้งนายมิ่งได้ลงคอหรือไง..”“แล้วลูกของเราล่ะ เขาจะรับได้ไหมว่าผมเป็นพ่อของเขา เป็นแค่คนงานกระจอกๆ”“รับได้สิ ตาเมฆเป็นเด็กน่ารักจะตายไป ว่านอนสอนง่ายฉันบอกอะไรตาเมฆก็เชื่อฟัง ตอนนี้ตาเมฆก็รอพบหน้าเธออยู่นะมิ่ง..”ยิ่งได้ฟังมิ่งก็ยิ่งเสียใจและรู้ซึ้งถึงความร้ายกาจเต็มไปด้วยมารยาของหญิงตรงหน้า..เมื่อยี่สิบเจ็ดปีก่อนเขากับคุณโฉมแอบได้เสียกันเพราะคุณโฉมเป็นคนที่มีความต้องการสูง และพยายามจะมีลูกกับคุณสิงหล แต่คุณสิงหลไม่เคยเหลียวแลคุณโฉม ซึ่งเป็นภรรยาของตนอีกคนแม้แต่น้อยเนื่องจากคุณสิงหลจำใจยอมรับคุณโฉมเป็นภรรยาตามคำขอร้องของคุณหัตถยา คุณหัตถยารู้ว่าคุณโฉมน้องสาวของตนนั้นแอบรักสามีของตัวเอง และคุณโฉมก็พยายามกดดันคุณหัตถยาทุกทางจนคุณหัตถยาเครียด และเสียใจที่ทำให้น้องสาวไม่มีความสุข จึงขอร้องแกมบังค
ยั่วรักจอมทมิฬ ตอนที่38.
ตอนที่38.“เอาไว้พี่จะคิดดูอีกที..”“นุ่มคนอื่นแท้ๆ ยังเห็นใจเขานะคะ คุณเมฆเองก็ไม่ได้มีความผิดอะไรกับสิ่งที่แม่เขาทำ อีกอย่างก็ไม่รู้เลยว่าเขาจะกลับมาเป็นปกติหรือเปล่า และเราจะต้องบำบัดเขาอีกนานแค่ไหน.. เราอย่าทำร้ายจิตใจเขามากกว่านี้เลยนะคะ นิ่มเองก็คงไม่อยากให้คนรักของตัวเองทนทุกข์ทรมานกับความรู้สึกแบบนี้แน่ๆ นิ่มเคยบอกว่าคุณเมฆเองก็อึดอัดกับการที่ต้องอยู่ในโอวาทของคุณโฉม และหลายครั้งที่พยายามจะออกมาอยู่ลำพัง แต่เพราะไม่เคยใช้ชีวิตที่ขาดแม่ ขาดเงิน คุณเมฆก็เลยเป็นอย่างที่เห็น เขาก็น่าสงสารอยู่นะคะ”สิงหาหันมามองหญิงสาวที่ได้ชื่อว่าเป็นเมียของตนอย่างชื่นชม ลลนาใช่จะสวยแค่ภายนอก แต่ลลนาสวยทั้งจิตใจอะไรหลายๆ อย่างในตัวเธอทำให้สิงหารักเธอโดยไม่มีข้อแม้...“ถ้านุ่มเห็นว่าดี พี่ก็ว่าดีจ้ะ เอาเป็นว่าเสร็จเรื่องน้าโฉมแล้วเราจะมาคิดจัดการเรื่องของเมฆาอีกทีก็แล้วกัน”“ขอบคุณค่ะที่พี่สิงห์เห็นด้วย สามีใครนะน่ารักจัง..” ลลนายิ้มหวานให้เขา“แล้วรักไหมล่ะ” สิงหามอ
ยั่วรักจอมทมิฬ ตอนที่37.
ตอนที่37.“ทำไมยะ ฉันกับพี่สิงห์ก็ถือว่าเป็นญาติกันเหมือนกัน ฉันกำลังเสียใจจะขอความยุติธรรมให้ตัวเอง ที่ถูกเธอใส่ความมันผิดตรงไหน..”สิริมาหันมาแว้ดใส่มือยังเกาะแขนสิงหาแน่น ลลนากัดกรามอย่างโมโห แล้วแกะมือของสิริมาออกจากต้นแขนสิงหาและผลักให้หญิงสาวออกห่างจากชายหนุ่มอย่างฉุนเฉียว ท่าทางของลลนาตอนนี้ยิ่งกว่าแม่เสือเสียอีก สิงหาแอบมองภรรยาที่แสดงอาการหึงหวงตนอย่างขบขัน...“ว้าย นังบ้า ผลักฉันแบบนี้คิดจะหาเรื่องกันรึไง” สิริมาเท้าสะเอวมองลลนาตาเขียว น้ำตาที่พยายามบีบออกมาแห้งไปทันที“ไม่ได้คิดจะหาเรื่อง แต่เรื่องมาหาเอง และฉันก็ไม่ได้ใส่ความอะไรเธอทั้งนั้น หัวร้อนจังนะ หรือว่าไอ้ที่อยู่ในหลอดนี่มันเป็นยาพิษ” ลลนาพูดพลางยื่นหลอดแก้วอันนั้นให้สิงหา..“นั่นสิน้องสิ อะไรอยู่ในหลอดนี้หรือ ทำไมทำท่าลับๆ ล่อๆ แล้วคุณป้าเป็นอะไร ถึงให้น้องสิมาบอกป้านงทำอาหารให้ ปกติก็มีแม่บ้านที่เรือนทำอาหารให้ประจำไม่ใช่หรือ”คุณโฉมนั้นมีแม่บ้านประจำตัวที่คอยทำอาหารให้รับประทานและน้อยครั้งที่
ยั่วรักจอมทมิฬ ตอนที่36.
ตอนที่36.สิงหาครางกระเส่าสั่งการเมียรักเสียงแหบแห้งทั้งเอ่ยปากชื่นชมเมื่อลลนาส่ายร่อนสะโพกมนรับแรงกระแทกหนักๆ จากเขาอย่างไม่เหนียมอาย ลลนาทั้งส่าย ทั้งหมุนวนสะโพกระรัวอย่างความเมามันในอารมณ์รักที่คุโชนร้อนระอุมากขึ้นๆ“อ๊ะๆ อ๊า...พี่สิงห์ขา...อ้ายยยย...”เสียงหวานครางพลิ้วหวีดร้องออกมาอย่างสุขสม สิงหาเองก็ไม่อาจจะทานทนกับแรงติดรัดตุบๆ ที่แก่นกายได้ ชายหนุ่มลุกขึ้นโย้ตัวขึ้นสูงผลักร่างบางให้นอนลงบนที่นอนลงช้าๆ ท่อนขาแกร่งคร่อมร่างบางไว้โดยที่ไม่ถอดถอนกายออกจากร่างสาวแล้วขยับสะโพกอย่างหนักหน่วงตอกตรึงแก่นกายลงบนเนินสาวที่อันฉ่ำเยิ้มอย่างร้อนแรง ลลนาครางกระเส่าเสียวซ่านไปทั้งกายสาวเลือดในกายร้อนระอุจนเหมือนว่าจะแตกระเบิดออกมาเป็นเสี่ยงๆ แต่ร่างของเธอก็ยังไม่แตกระเบิดอย่างที่คิด แต่ความเสียวซ่านมันเสียดแทงจนเธอต้องครางออกมาเพื่อระบายความร้อนระอุในกาย เสียงครางกระเส่าของหนุ่มสาวดังประสานกันกับเสียงร่างกายกระทบกันดังก้องไปทั้งห้องนอนกว้าง ยิ่งเธอร้องครางดังเท่าไหร่เขาก็กระแทกกระทั้นแก่นกายชายให้ลึกและหนักหน่วงด้
ยั่วรักจอมทมิฬ ตอนที่35.
ตอนที่35.“ไม่เดี๋ยวแล้วทูนหัว นุ่มสวยเหลือเกิน สวยจนพี่อดใจไม่ไหวแล้ว อยากรักนุ่ม..” เสียงบอกงึมงำพร้อมทั้งเรียวปากสาวถูกบดจูบเร่าร้อนอีกครั้ง ลลนาได้แต่ครางแผ่วด้วยความเสียวรัญจวนใจปล่อยกายปล่อยใจให้เขาเป็นผู้พาไปทุกๆ ท่วงท่า...“อื้อออ พี่สิงห์ พอแล้ว.. นุ่มเหนื่อยนะคะ อา อื้อออ..” ลลนาครางประท้วงสามีจอมพลังของตนหลังจากที่ทั้งคืนที่ผ่านมาสิงหาแสดงออกถึงความรักที่มีต่อเธอว่ามากมายแค่ไหน และสาธิตวิธีบอกรักของเขาจนเธออ้อนเปลี้ยไปทั้งกาย เธอได้หลับไปไม่กี่ชั่วโมงเขาก็เริ่มจะสาธิตการแสดงความรักอีกแล้ว...สิงหาไม่อินังขังขอบกับเสียงประท้วงของเมียสุดที่รักเรียวปากร้อนผ่าวเลื่อนจากแก้มแดงก่ำมายังยอดทรวงสีหวานแล้วครอบครองดูดดื่มอย่างหิวกระหาย มือทั้งสองก็ไม่บกพร่องในหน้าที่ของมันเลยแม้แต่น้อยเพราะมันช่วยกันลูบไล้เรือนกายงามอย่างขยันขันแข็งทุกซอกทุกมุมในกายสาวอรชร ในขณะที่อารมณ์พิศวาสลุกไหม้แผดร้อนขึ้นทุกขณะ ร่างบางส่ายพลิ้วราวใบไม้ต้องพายุเมื่อยอดทรวงถูกเขา
