ตอนที่25.“ชะ ช่วยด้วย ช่วยเอามันออกไปที ยอมแล้ว ยอมทุกอย่าง...”“กูก็อยากจะช่วยนะ แต่คนปากดีอย่างมึงก็นอนกับศพไปก่อนก็แล้วกัน อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะเช้าแล้ว ผีมันไม่หลอกตอนกลางวันหรอก” สิงหาพูดติดตลกแต่สำหรับมงคลนั้นขำไม่ออก“พ่อเลี้ยงครับได้โปรดเถอะครับ”“หึหึ กูได้โปรดมึงแน่ แต่ก็อยากดัดสันดานมึงไงว่าอย่าอวดดีกับกู เวลาที่ทำผิดก็ควรยอมรับผิด หากเป็นลูกผู้ชายจริงก็ควรยอมรับผิด แมนๆ อย่าทำตัวหน้าตัวเมียจำใส่หัวมึงไว้ เลิกทำตัวไร้สาระระรานชาวบ้านไปวันๆ ได้แล้ว ดูพ่อมึงเป็นตัวอย่างสิ เป็นลูกผู้ชายให้ได้อย่างพ่อ มึงจะได้ภูมิใจบ้างว่าเกิดมาเป็นผู้ชายทั้งทีก็เป็นผู้ชายจริงๆ ไม่ใช่เป็นผู้ชายหน้าตัวเมีย...”“ผมขอโทษ ยอมแล้วต่อไปนี้มงจะเป็นคนดี มงจะเป็นลูกผู้ชายตัวจริง ฮือออ พ่อเลี้ยงค้าบบ เอามันออกไปจากคอมงที”มงคลอ้อนวอนเสียงสั่นพร่าน่าสงสาร สิงหาถอนใจเบาๆ แล้วหันไปบอกแสนแสงให้จัดการ“บอกคนมาจัดการเก็บกวดที่นี่ ฉันไปหาไอ้ชาก่อน..”สิง
ตอนที่26.เมื่อคิดได้ดังนั้นลลนาก็เหมือนจะตั้งสติได้หญิงสาวพยายามรวบรวมกำลังเพื่อทัดทานเขา พยายามผลักใบหน้าที่กำลังซุกไซ้ลงไปยังหน้าท้องเนียนออก แต่กลายเป็นว่าเธอสอดนิ้วซุกไซ้เรือนผมดกหนาของเขาอย่างเพลิดเพลินแล้วยังครางกระเส่าอย่างน่าละอาย“อ๊ะ อา... พี่สิงห์... มะ ไม่ อย่า...” ลลนาครางในลำคอเมื่อสิงหาขมเม้มดูดหน้าท้องเนียนของเธอแรงๆ เหมือนกลั่นแกล้งจนเธอแอ่นแผ่นหลังขึ้นจากที่นอนนุ่มเรียวขาเสลากางออกกว้างเหมือนเสนอตัวให้เขามากขึ้นเสียอย่างนั้น สิงหาแทรกตัวเข้ามาแนบชิดกายหนุ่มสาวเสียดสีกันไปอย่างสนิทชิดเชื้อ“สวยเหลือเกินนุ่มจ๋า สวยมาก... พี่ขอนะคนดี...” สิงหากระซิบเสียงพร่ากับหน้าท้องแบนราบที่หดเกร็งด้วยความเสียวซ่านรัญจวน ลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดผิวเนื้อละมุนทำให้ลลนารู้สึกเหมือนถูกเปลวไฟนาบลงมาบนร่างกายแต่เปลวไฟนั้นไม่ได้ทำให้เธอปวดแสบปวดร้อนแต่ทำให้เธอเดือดพล่านด้วยความต้องการบางอย่างที่จะมาดับความร้อนรุ่มในกายของตน...“อื้ม พี่สิงห์ พี่สิงขา..” ลลนาครางอย่างยอมจำนนความร้อนชื้นที่ก่อเกิดอยู
ตอนที่27.สิงหาแต่งตัวเสร็จแล้วกำลังจะเดินออกจากห้อง แต่ดวงตาคมเหลือบมองไปยังเตียงกว้าง ชายหนุ่มจึงเดินไปมองสิ่งที่ปรากฏชัดเจนอยู่บนผ้าปูสีเทา จุดสีน้ำตาลแดงจางๆ สองสามจุดบนผ้าที่ยับย่น หัวใจหนุ่มพองโตคับอกความรู้สึกหวงแหน ปลาบปลื้มใจอัดแน่นอยู่ในอก... สิงหายิ้มน้อยๆ ในหน้า ก่อนจะเดินออกไปหา เมีย ของตนด้วยหัวใจที่อิ่มเอมด้วยความสุข“อ้าว จำปานายหญิงเธอไปไหน..”สิงหาขมวดคิ้วมุ่นเมื่อเห็นลีลาวดีอยู่ที่บ้านแต่ไร้เงาของลลนาทั้งที่สองสาวนั้นตัวแทบติดกัน เพราะตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ลลนาก็มีจำปาเป็นเพื่อนคู่หูต่างวัยไปแล้วนั่นเอง“คุณนุ่มไปไร่กับพี่จ๊อดค่ะ บอกว่าจะไปดูคนงานเก็บส้ม แล้วให้จำปาทำอาหารกลางวันไปให้ตอนเที่ยงค่ะ”“อ้อ เหรอ.. แล้วนี่ทำเสร็จรึยัง”“เสร็จพอดีค่ะ ปิ่นโตพร้อมแล้วค่ะ” ลีลาวดียิ้มแฉ่งชูปิ่นโตเถาใหญ่ขึ้น“ถ้าอย่างนั้นก็ออกไปพร้อมกันเลย ไป...” แล้วทั้งสองก็เดินออกไปพร้อมกัน
ตอนที่28.“งั้นมึงก็รีบไปไกลๆ บาทากูเลยไอ้จ๊อด” จ๊อดหัวเราะแหะๆ แล้วถือข้าวของมากมายไปยังโรงอาหาร สิงหาหันมามองหน้านวลของลลนาตาหวานฉ่ำ“นุ่มจ๋าไปไหนมาจ๊ะ”“ไปตลาดมาค่ะ” หญิงสาวพูดพลางขยับจะเดินเลี่ยงไปแต่สิงหาก็ขยับขวางทาง พอจะขยับไปทางซ้ายชายหนุ่มก็ขยับมาขวาง ขยับไปทางขวาก็ไม่ได้เพราะร่างสูงใหญ่ดักทางไว้“พี่สิงห์จะมาขวางทำไมคะ นุ่มจะไปโรงอาหาร”“ขวางทางแต่ไม่ขวางใจ ที่ขวางเธอไว้เพราะใจสั่งมา..” สิงหาพูดพร้อมทั้งทำมือเป็นสัญลักษณ์ว่า ไอเลิฟยู ลลนาหน้าแดงก่ำมองค้อนเขาตาแทบคว่ำ“คนบ้า..” หญิงสาวทำหน้ามุ่ยแล้วเดินเอาไหล่กระแทกเขาเบาๆ แล้วรีบรีบจ้ำอ้าวเข้าไปในโรงอาหาร สิงหามองตามไปด้วยรอยยิ้มกว้าง หัวใจที่แห้งแล้งมานานชุ่มฉ่ำสดใสซาบซ่า...“หนีได้หนีไป แต่เธอจะหนีใจพี่ไปไม่พ้น..” สิงหาเดินหน้าบานเข้าไปในโรงอาหารอย่างอารมณ์ดี ทำให้คนงานที่เมื่อครู่เกือบโดนพ่อเลี้ยงหนุ่มงับหัวพากันงงไปตามๆ กัน แต่เม
ตอนที่29.“คุณโฉมขาโน้ตบุ๊กมาแล้วค่า พร้อมใช้มากค่า...”ด้วยความอยากเอาหน้าเอาใจเจ้านาย อ้อยก็ทะเล่อทะล่าเข้ามาและเมื่อเห็นว่ามีใครในห้องรับแขกบ้าง สาวใช้ตัวแสบก็หน้าซีดยืนนิ่งเหมือนถูกสาปอยู่หน้าประตูห้องรับแขก คุณโฉมเห็นดังนั้นจึงรีบเดินไปหาอ้อยทันทีด้วยประกายตาแทบจะฆ่าคนได้ อ้อยกลืนน้ำลายลงคอด้วยความหวาดเสียว“คุณน้าให้อ้อยซื้อโน้ตบุ๊กมาทำไมหรือครับ แหม.. ยี่ห้อนี้แพงซะด้วย” เดชาถามขึ้นด้วยท่าทางตื่นเต้นไปด้วย“อ้อ เอ่อ..”“พอดีสิว่าจะสอนคุณป้าเล่นเฟซบุ๊กน่ะค่ะ เราไปเถอะค่ะคุณป้าเราไปหัดใช้โน้ตบุ๊กกันดีกว่า..”สิริมาออกหน้ารับแทนคุณโฉมซึ่งหันมาพยักหน้ายิ้มรับคำพูดของหลานสาวก่อนจะขอตัวเดินจากไป...“ปลาฮุบเหยื่อแล้วล่ะไอ้สิงห์...” เดชายิ้มบางๆ กับสิงหาขณะเดินออกมาหน้าบ้านตอนนี้มีเพียงสิงหา ลลนาและเดชาเท่านั้น“อืม.. ขอให้เป็นอย่างนั้นแล้วตอนนี้เมฆาเป็นไงบ้าง”“ยังเมายาอ
ตอนที่30.“น้องดาวมีอะไรจ๊ะ..” สิงหาถามคนรักที่เดินมาหาด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย.. “คือ น้องดาวมีเรื่องอยากจะบอกค่ะ..” หญิงสาวมีสีหน้าอึดอัดใจ สิงหามองหญิงสาวแสนสวยตรงหน้าแล้วก็พอจะเดาได้ว่าเรื่องอะไร “เรื่องเมฆาใช่ไหม..” “พี่สิงห์..” เพียงดารามีท่าทางตกใจใบหน้านวลซีดเผือด “พี่รู้แล้วว่าน้องดาวกับเมฆรักกัน..” “แต่...” เพียงดาราอึกอัก“เมฆเขามาบอกกับพี่เองว่า เขารักน้องดาวและน้องดาวเป็นของเขาแล้ว..”สิงหาตัดสินใจพูดออกไปตรงๆ เพราะรู้นิสัยใจคอกันมานาน เขาเองก็ไม่ต้องการให้เรื่องนี้คาราคาซัง เพียงดาราเองก็คงครุ่นคิดมานานหลายวัน ดูจากท่าทางอัดอั้นตันใจและแววตาที่เต็มไปด้วยความครุ่นคิดของเจ้าหล่อน “พี่สิงห์ขา น้องดาวขอโทษ..” เพียงดาราโผเข้ากอดชายหนุ่มด้วยน้ำตา สิงหาลูบศีรษะของหญิงส
ตอนที่31.“นั่นสิครับ ยิ่งท้องด้วยแบบนี้หากมานั่งรอคุณเมฆ และยังคงไม่กินไม่นอนต้องแย่แน่ๆ”“น้าโฉมก็ไม่ยอมบอกเจ้าเมฆให้ทำตัวดีๆ เลย ยังตามใจกันแบบไม่ลืมหูลืมตา”“ผมได้ข่าวมาว่าคุณเมฆไปติดพันผู้หญิงคนหนึ่งที่กรุงเทพฯ ครับ เป็นโคโยตี้” แสนแสงบอกเรียบๆ พร้อมทั้งยื่นโทรศัพท์ที่เขาแอบถ่ายภาพไว้ให้สิงหาดู แต่ภาพยังไม่ชัดนักเพราะอยู่ในที่แสงสว่างน้อย“นานรึยัง”“สองเดือนกว่าๆ เห็นว่าพากันไปเที่ยวสนุกสนาน”“ถึงว่าสิสองเดือนมานี้น้องดาวดูไม่มีความสุขและทะเลาะกับเมฆาทุกวัน..”สิงหาครุ่นคิด แต่เพราะมีงานในไร่และโรงงานผลิตน้ำส้มรวมไปถึงการแปรรูปผลไม้ส่งออกกำลังมีปัญหาเขาจึงหยุดคิดเรื่องน้องชายกับน้องสะใภ้ไว้ชั่วคราว และสั่งให้แสนแสงติดตามเรื่องของเมฆาอยู่ห่างๆแต่แล้วไม่นานหลังจากที่สิงหารับรู้ว่าเมฆาติดพันผู้หญิงคนอื่น เพียงดาราก็ร้องไห้ตาบวมมาหาเขาเพื่อให้ช่วยตามเมฆากลับมา เพียงดาราฟูมฟายร่างกายผ่ายผอมอย่างเห็นได้ชัด ใบหน้า
ตอนที่32.สิงหาเปิดดูประวัติการรักษาและการรับยาของบิดา รวมไปถึงยาของเพียงดาราด้วยนั้นอย่างพิจารณา ก็พบความผิดปกติของยาที่เพียงดารามารับที่โรงพยาบาลทุกวัน กับยาที่พบในห้องของเธอ และเศษยาในปากของเพียงดาราในวันที่เขานำตัวเธอส่งโรงพยาบาล โดยที่เรื่องนี้ไม่มีใครรู้ อาจจะเป็นเพราะคุณโฉมซึ่งเป็นผู้จัดการงานศพของเพียงดารานั้นตั้งสวดศพเพียงสามวัน และรีบจัดการเผาศพของเพียงดาราและคัดค้านไม่ให้ชันสูตรศพของเพียงดารา อ้างว่าเป็นการตายทั้งกลมไม่อยากให้เรื่องยุ่งยาก เพราะสะใภ้ของตนตายไปแล้วพร้อมหลานในท้อง แค่นี้นางก็เสียใจแล้วซึ่งตอนนั้นเขาเองก็ไม่อาจจะทำใจได้จึงปล่อยให้คุณโฉมจัดการเรื่องงานศพไป แต่ลึกๆ เขาสงสัยว่าไม่ใช่การฆ่าตัวตาย จึงแอบให้เพื่อนที่เป็นหมอนำชิ้นส่วนยาไปตรวจและปรากฏว่ามันเป็นคนละอย่างกับยาที่เพียงดาราต้องกินประจำ“ยานี่มันคนละตัวกับที่น้องดาวกินประจำนี่หว่าไอ้แสง และยานี่มันเป็นยาอันตรายทำให้ตกเลือดและยานอนหลับพวกนี้มันก็มีฤทธิ์รุนแรงมาก ฉันคิดว่าน้องดาวไม่ได้กินยาฆ่าตัวตายเอง แต่ถูกวางยาหรือแอบเอาให้กินโดยใส่ในอาหารห
ตอนที่43. อวสาน“โหย.. หอมน่ากินจังเลยเจ๊ ขอบคุณมากๆ นะคะที่ทำของแซบๆ นัวๆ ให้กิน..”ลลนาไหว้ขอบคุณเจ๊มะไฟแล้วรีบลุกขึ้นเดินไปนั่งบนเสื่อที่ปูไว้รอท่า ตรงหน้าเธอมีทั้งส้มตำปูปลาร้า ตำป่าและขนมจีนน้ำยา ทั้งยำรวมมิตรทะเล ทั้งข้าวเหนียวไก่ย่าง คอหมูย่างน้ำส้มคั้นสดๆ และผลไม้อีกหลายอย่าง“เอ้า น้องนนท์ มาทานส้มตำไก่ย่างลูกมาเร็วๆ ป้ามะไฟทำขนมจีนน้ำยามาให้ด้วยนะ”เจ๊มะไฟกวักมือเรียกน้องนนท์ซึ่งเด็กชายพอได้ยินว่ามีของโปรดตน ก็รีบวิ่งไปล้างมือแล้วมานั่งลงข้างๆ มารดาของตนทันที ส่วนแสนแสงกับบุญนารีก็เดินมามาร่วมวงด้วยแต่ดูเหมือนหนุ่มสาวจะไม่ค่อยลงรอยกันนัก...ลลนาเช็ดหน้าเช็ดตาให้ลูกชายแล้วก็ลงมือตักส้มตำใส่ปากเคี้ยวตุ้ยๆ อย่างเอร็ดอร่อย ทำให้สิงหาซึ่งมองท่าทางกินอย่างมีความสุขของเมียรัก อดน้ำลายสอด้วยไม่ได้ชายหนุ่มจึงเดินมานั่งร่วมวงด้วยทั้งลลนา สิงหา น้องนนท์ เจ๊มะไฟ แสนแสง บุญนารี ลีลาวดี จ๊อดและป้านงต่างก็รับประทานอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย ในสวนอันรื
ตอนที่42.สิงหาอุ้มเมียรักขึ้นมาจากที่นอนโดยไม่ถอดถอนกายแล้วนอนลงไปแทนที่เธอให้ลลนาคร่อมแก่นกายแกร่งของตนไว้ซึ่งหญิงสาวก็เข้าใจว่าจะต้องทำอย่างไรเพื่อให้เกมสวาทนี้ดำเนินไปอย่างเร่าร้อนถึงขีดสุด“อ๊า พี่สิงห์ พี่สิงห์..” ลลนาครางเสียงดังอย่างสุดกลั้นแล้วบดสะโพกมนเข้าหาเขาอย่างเร่าร้อนจนทรวงอวบใหญ่สะท้านสะเทือนดูเร้าใจ..“โอ้ว นุ่มจ๋า ขยับแรงๆ ทูนหัว น่านล่ะ อย่างนั้น โอ้ว ทูนหัวกระแทกลงมาแรงๆ เลยที่รัก..”สิงหาครางกระหึ่มในขณะที่สาวเจ้าขยับสะโพกหมุนวนแล้วขยับเร็วรี่ตามคำขอของผัวรัก หนุ่มสาวโหมสะโพกใส่กันอย่างเร่าร้อนก่อนจะพุ่งทะยานไปจนสุดแดนสวาท...เช้าวันต่อมาลลนาได้ออกไปยลโฉมความงามของมัลดีฟส์บ้าง ดีใจที่ได้ทำกิจกรรมอื่นๆ นอกจากกิจกรรมบนเตียง ซึ่งวันทั้งวันสิงหาพาเธอเที่ยวอย่างสนุกสนาน จนเมื่อกลับมาถึงบ้านสามีสุดหล่อก็ทำท่ามึนตึงใส่เธอจนลลนาแอบใจเสีย..“พี่สิงห์ขา เป็นอะไรคะ โกรธอะไรนุ่ม” ลลนาเข้าไปกอดสามีจ
ตอนที่41.“คนอะไรหื่นไม่เลือกเวลา”หญิงสาวว่าสามีขณะก้าวขึ้นไปนั่งบนรถ สิงหาหัวเราะอย่างอารมณ์ดีก่อนจะหันไปมองที่เจดีย์รวมอัฐิของครอบครัวอีกครั้ง ชายหนุ่มยิ้มบางๆ กับตัวเอง เมื่อคิดว่าสิ่งที่เขาเคยมาบอกกล่าวและขอพรไว้กับพวกเขานั้น บัดนี้สิ่งที่ขอไว้นั้นได้สำฤทธิ์ผลแล้ว แต่ยังเหลือผลผลิตที่จะเกิดจากสิ่งที่ขอ แต่เขามั่นใจว่าหากเขาขยันทำทุกวันๆ ผลผลิตลูกสิงห์ตัวน้อยๆ จะต้องได้มาวิ่งเล่นกันเกรียวกราวเต็มสนามหญ้าบริเวณนี้แน่นอน...“ขอบคุณนะครับคุณพ่อคุณแม่ ที่ทำให้ผมได้เมียที่น่ารักแบบนี้ ผมสัญญาว่าจะรักและดูแลบ้านของเราให้สุขสงบจนชั่วลูกชั่วหลาน ขอให้คุณปู่คุณย่าคุณตาคุณยายและบรรพบุรุษของเราปกป้องคุ้มครองพวกเราด้วยนะครับ..” สิงหาอธิษฐานในใจอย่างเป็นสุข“พี่สิงห์ขา ขึ้นรถได้แล้วค่ะ ไม่ต้องติดสินบนพวกท่านแล้วนะคะ..”ลลนาเลื่อนกระจกลงมาเรียกสามียิ้มๆ สิงหาหันไปมองภรรยาอย่างคาดโทษแล้วเดินไปขึ้นรถรถกระบะคันใหญ่เคลื่อนออกไปจากลานกว้าง แล้วสายลมแผ่วๆ ก
ตอนที่40.สิ้นคำสั่งของคุณโฉมลูกน้องของนายมิ่งก็เดินมายืนข้างๆ นางทำท่าเหมือนจะยิงมงคล แต่เขากลับเอื้อมมือมาจับข้อมือของนางแล้วบิดไพล่หลังใส่กุญแจมือทันที โดยนายมิ่งยืนมองการกระทำของลูกน้องตนเองนิ่ง...“นี่มันอะไรกันไอ้มิ่ง แกปล่อยฉันนะไอ้บ้าแกจะทำอะไร..” คุณโฉมโวยวายพยายามดิ้นรนออกจากพันธนาการ“ผมขอแสดงตัวจับกุมน้าโฉมครับ..”แล้วเดชากับสิงหาเดินออกมา คุณโฉมหน้าซีดตัวสั่นแล้วหันไปมองมิ่งที่ยังคงยืนนิ่งอยู่เช่นเดิม“ไอ้มิ่ง มึงหักหลังกู.. ไอ้สารเลว ไอ้คนชั่วไอ้หมาขี้เรื้อนเลี้ยงไม่เชื่อง..”คุณโฉมดิ้นรนโวยวายมองมิ่งอย่างแค้นเคือง ยิ่งเห็นมงคลค่อยๆ ลุกขึ้นพร้อมกับเจ้าหน้าที่ตำรวจหลายนายออกมาแสดงตัว คุณโฉมจึงได้รู้ว่าตนถูกซ้อนแผน...“ผมขอโทษด้วยนะคุณโฉม ผมต้องทำแบบนี้ เพราะคุณทำร้ายลูกของเรา ผมรู้ความจริงหมดแล้วว่าคุณทำอะไรกับเมฆาบ้าง และคุณยังคิดจะฆ่าผมปิดปาก หากว่าผมช่วยทำงานให้คุณสำเร็จ คุณคิดจะทำร้าย คิดจะกำจัดทุกคน แม้แต่ลูกของตัวเอง..”&ldquo
ตอนที่39.“จริงสิ ฉันจะโกหกมิ่งทำไม ในเมื่อไม่มีพวกมารสารเลวนั่น พวกเราก็จะมีความสุขกันเสียที เชื่อฉันนะมิ่ง เราอยู่ด้วยกันมานานแล้วนายมิ่งคิดว่าฉันจะทิ้งนายมิ่งได้ลงคอหรือไง..”“แล้วลูกของเราล่ะ เขาจะรับได้ไหมว่าผมเป็นพ่อของเขา เป็นแค่คนงานกระจอกๆ”“รับได้สิ ตาเมฆเป็นเด็กน่ารักจะตายไป ว่านอนสอนง่ายฉันบอกอะไรตาเมฆก็เชื่อฟัง ตอนนี้ตาเมฆก็รอพบหน้าเธออยู่นะมิ่ง..”ยิ่งได้ฟังมิ่งก็ยิ่งเสียใจและรู้ซึ้งถึงความร้ายกาจเต็มไปด้วยมารยาของหญิงตรงหน้า..เมื่อยี่สิบเจ็ดปีก่อนเขากับคุณโฉมแอบได้เสียกันเพราะคุณโฉมเป็นคนที่มีความต้องการสูง และพยายามจะมีลูกกับคุณสิงหล แต่คุณสิงหลไม่เคยเหลียวแลคุณโฉม ซึ่งเป็นภรรยาของตนอีกคนแม้แต่น้อยเนื่องจากคุณสิงหลจำใจยอมรับคุณโฉมเป็นภรรยาตามคำขอร้องของคุณหัตถยา คุณหัตถยารู้ว่าคุณโฉมน้องสาวของตนนั้นแอบรักสามีของตัวเอง และคุณโฉมก็พยายามกดดันคุณหัตถยาทุกทางจนคุณหัตถยาเครียด และเสียใจที่ทำให้น้องสาวไม่มีความสุข จึงขอร้องแกมบังค
ตอนที่38.“เอาไว้พี่จะคิดดูอีกที..”“นุ่มคนอื่นแท้ๆ ยังเห็นใจเขานะคะ คุณเมฆเองก็ไม่ได้มีความผิดอะไรกับสิ่งที่แม่เขาทำ อีกอย่างก็ไม่รู้เลยว่าเขาจะกลับมาเป็นปกติหรือเปล่า และเราจะต้องบำบัดเขาอีกนานแค่ไหน.. เราอย่าทำร้ายจิตใจเขามากกว่านี้เลยนะคะ นิ่มเองก็คงไม่อยากให้คนรักของตัวเองทนทุกข์ทรมานกับความรู้สึกแบบนี้แน่ๆ นิ่มเคยบอกว่าคุณเมฆเองก็อึดอัดกับการที่ต้องอยู่ในโอวาทของคุณโฉม และหลายครั้งที่พยายามจะออกมาอยู่ลำพัง แต่เพราะไม่เคยใช้ชีวิตที่ขาดแม่ ขาดเงิน คุณเมฆก็เลยเป็นอย่างที่เห็น เขาก็น่าสงสารอยู่นะคะ”สิงหาหันมามองหญิงสาวที่ได้ชื่อว่าเป็นเมียของตนอย่างชื่นชม ลลนาใช่จะสวยแค่ภายนอก แต่ลลนาสวยทั้งจิตใจอะไรหลายๆ อย่างในตัวเธอทำให้สิงหารักเธอโดยไม่มีข้อแม้...“ถ้านุ่มเห็นว่าดี พี่ก็ว่าดีจ้ะ เอาเป็นว่าเสร็จเรื่องน้าโฉมแล้วเราจะมาคิดจัดการเรื่องของเมฆาอีกทีก็แล้วกัน”“ขอบคุณค่ะที่พี่สิงห์เห็นด้วย สามีใครนะน่ารักจัง..” ลลนายิ้มหวานให้เขา“แล้วรักไหมล่ะ” สิงหามอ
ตอนที่37.“ทำไมยะ ฉันกับพี่สิงห์ก็ถือว่าเป็นญาติกันเหมือนกัน ฉันกำลังเสียใจจะขอความยุติธรรมให้ตัวเอง ที่ถูกเธอใส่ความมันผิดตรงไหน..”สิริมาหันมาแว้ดใส่มือยังเกาะแขนสิงหาแน่น ลลนากัดกรามอย่างโมโห แล้วแกะมือของสิริมาออกจากต้นแขนสิงหาและผลักให้หญิงสาวออกห่างจากชายหนุ่มอย่างฉุนเฉียว ท่าทางของลลนาตอนนี้ยิ่งกว่าแม่เสือเสียอีก สิงหาแอบมองภรรยาที่แสดงอาการหึงหวงตนอย่างขบขัน...“ว้าย นังบ้า ผลักฉันแบบนี้คิดจะหาเรื่องกันรึไง” สิริมาเท้าสะเอวมองลลนาตาเขียว น้ำตาที่พยายามบีบออกมาแห้งไปทันที“ไม่ได้คิดจะหาเรื่อง แต่เรื่องมาหาเอง และฉันก็ไม่ได้ใส่ความอะไรเธอทั้งนั้น หัวร้อนจังนะ หรือว่าไอ้ที่อยู่ในหลอดนี่มันเป็นยาพิษ” ลลนาพูดพลางยื่นหลอดแก้วอันนั้นให้สิงหา..“นั่นสิน้องสิ อะไรอยู่ในหลอดนี้หรือ ทำไมทำท่าลับๆ ล่อๆ แล้วคุณป้าเป็นอะไร ถึงให้น้องสิมาบอกป้านงทำอาหารให้ ปกติก็มีแม่บ้านที่เรือนทำอาหารให้ประจำไม่ใช่หรือ”คุณโฉมนั้นมีแม่บ้านประจำตัวที่คอยทำอาหารให้รับประทานและน้อยครั้งที่
ตอนที่36.สิงหาครางกระเส่าสั่งการเมียรักเสียงแหบแห้งทั้งเอ่ยปากชื่นชมเมื่อลลนาส่ายร่อนสะโพกมนรับแรงกระแทกหนักๆ จากเขาอย่างไม่เหนียมอาย ลลนาทั้งส่าย ทั้งหมุนวนสะโพกระรัวอย่างความเมามันในอารมณ์รักที่คุโชนร้อนระอุมากขึ้นๆ“อ๊ะๆ อ๊า...พี่สิงห์ขา...อ้ายยยย...”เสียงหวานครางพลิ้วหวีดร้องออกมาอย่างสุขสม สิงหาเองก็ไม่อาจจะทานทนกับแรงติดรัดตุบๆ ที่แก่นกายได้ ชายหนุ่มลุกขึ้นโย้ตัวขึ้นสูงผลักร่างบางให้นอนลงบนที่นอนลงช้าๆ ท่อนขาแกร่งคร่อมร่างบางไว้โดยที่ไม่ถอดถอนกายออกจากร่างสาวแล้วขยับสะโพกอย่างหนักหน่วงตอกตรึงแก่นกายลงบนเนินสาวที่อันฉ่ำเยิ้มอย่างร้อนแรง ลลนาครางกระเส่าเสียวซ่านไปทั้งกายสาวเลือดในกายร้อนระอุจนเหมือนว่าจะแตกระเบิดออกมาเป็นเสี่ยงๆ แต่ร่างของเธอก็ยังไม่แตกระเบิดอย่างที่คิด แต่ความเสียวซ่านมันเสียดแทงจนเธอต้องครางออกมาเพื่อระบายความร้อนระอุในกาย เสียงครางกระเส่าของหนุ่มสาวดังประสานกันกับเสียงร่างกายกระทบกันดังก้องไปทั้งห้องนอนกว้าง ยิ่งเธอร้องครางดังเท่าไหร่เขาก็กระแทกกระทั้นแก่นกายชายให้ลึกและหนักหน่วงด้
ตอนที่35.“ไม่เดี๋ยวแล้วทูนหัว นุ่มสวยเหลือเกิน สวยจนพี่อดใจไม่ไหวแล้ว อยากรักนุ่ม..” เสียงบอกงึมงำพร้อมทั้งเรียวปากสาวถูกบดจูบเร่าร้อนอีกครั้ง ลลนาได้แต่ครางแผ่วด้วยความเสียวรัญจวนใจปล่อยกายปล่อยใจให้เขาเป็นผู้พาไปทุกๆ ท่วงท่า...“อื้อออ พี่สิงห์ พอแล้ว.. นุ่มเหนื่อยนะคะ อา อื้อออ..” ลลนาครางประท้วงสามีจอมพลังของตนหลังจากที่ทั้งคืนที่ผ่านมาสิงหาแสดงออกถึงความรักที่มีต่อเธอว่ามากมายแค่ไหน และสาธิตวิธีบอกรักของเขาจนเธออ้อนเปลี้ยไปทั้งกาย เธอได้หลับไปไม่กี่ชั่วโมงเขาก็เริ่มจะสาธิตการแสดงความรักอีกแล้ว...สิงหาไม่อินังขังขอบกับเสียงประท้วงของเมียสุดที่รักเรียวปากร้อนผ่าวเลื่อนจากแก้มแดงก่ำมายังยอดทรวงสีหวานแล้วครอบครองดูดดื่มอย่างหิวกระหาย มือทั้งสองก็ไม่บกพร่องในหน้าที่ของมันเลยแม้แต่น้อยเพราะมันช่วยกันลูบไล้เรือนกายงามอย่างขยันขันแข็งทุกซอกทุกมุมในกายสาวอรชร ในขณะที่อารมณ์พิศวาสลุกไหม้แผดร้อนขึ้นทุกขณะ ร่างบางส่ายพลิ้วราวใบไม้ต้องพายุเมื่อยอดทรวงถูกเขา