บทที่ 383

เหลียงซื่อพูดพลาง จู่ ๆ ก็เหมือนว่านางจะนึกอะไรขึ้นมาได้ "จริงสิ ก่อนหน้านี้ที่บอกว่าจะนำสินสอดกลับมาส่วนหนึ่ง แล้วส่วนหนึ่งที่ว่านั่นได้นำกลับมาแล้วหรือยัง?"

ซีเหมินเสี่ยวเยว่ตอบอย่างไม่ได้สนใจอะไร แต่นางก็ได้พูดโกหกออกไป "ทั้งหมดก็อยู่ในเรือนด้านข้างมิใช่หรือ? ถูกไฟเผาไปหมดแล้ว"

ก่อนจะเริ่มแผนการวางเพลิง นางได้สั่งคนให้มาย้ายสินสอด และเงินถมสินสอดออกไปจนหมดแล้ว

เหลียงซื่อมองไปที่ปิ่นปักผมบนศีรษะนาง "ปิ่นนั่นก็เป็นสินสอดนี่ ข้าเอาไว้ในกล่องเครื่องประดับ และเก็บไว้ในหีบเก็บสินสอดด้วยมือของข้าเอง หากถูกไฟเผาจนไม่เหลือแล้ว เหตุใดเจ้าถึงนำออกมาปักอยู่ได้เล่า?"

ซีเหมินเสี่ยวเยว่ยื่นมือออกไปลูบปิ่นเล็กน้อยอย่างไม่รู้ตัว ใบหน้าค่อนข้างตึงเครียด "อันนี้… หรือ? อันนี้ใช่ไหมเจ้าคะ?"

"ไม่ผิดแน่ สินสอดของเจ้าข้าเป็นผู้ดูแลให้ด้วยตนเอง เครื่องประดับบนศีรษะของเจ้าทุกชิ้น ล้วนเป็นข้าที่สั่งช่างฝีมือให้เร่งทำให้เจ้าทั้งวันทั้งคืนจนเสร็จ" เหลียงซื่อจ้องไปที่นางพลางกล่าว

ซีเหมินเสี่ยวเยว่ชะงักงันไปชั่วขณะ เพิ่งจะบอกไปว่าถูกเผาไปแล้ว จะพูดออกไปว่าไม่ได้ถูกไฟเผาแต่นางจำผิดไปก็คงจะไม่ได้? หากยอมรับว