แชร์

บทที่ 659

“ช่างเถิด!”

หลิงอวี๋ส่ายหัว ตอนนี้นางรู้สึกรังเกียจการหลอกกันไปมาของราชวงศ์มาก

“พระชายาเว่ยกล้าทำเรื่องเช่นนี้โดยไม่ถูกท่านอ๋องจับได้ เหตุใดจึงต้องเสียเวลาของท่านอ๋องเฉิงเล่าเพคะ!”

“เรามาใช้วิธีของเราเองทวงความยุติธรรมให้กับผู้ลี้ภัยกันเถิด! พระชายาเว่ยกับพระชายาคังร่ำรวยมากมิใช่หรือ? เช่นนั้นก็มาคุยกันเรื่องเงินดีกว่า! หม่อมฉันอยากรู้ว่าพวกนางมีเงินเท่าใดถึงได้ผ่านความยากลำบากมาได้!”

เซียวหลินเทียนเงียบไปสักพักแล้วหัวเราะเยาะพลางเอ่ย “เจ้าพูดถูก เงินคือความมั่นใจของพวกเขา! หากไม่มีเงิน พวกเขาคงมิกล้าหยิ่งผยองเช่นนี้!”

“รอข้าส่งคนไปตรวจสอบเส้นทางการเงินของพวกเขาเสียก่อน ข้าจะตัดเส้นทางเงินแล้วกำจัดความเย่อหยิ่งของพวกเขาให้หมดสิ้น!”

“หม่อมฉันสนับสนุนท่านอ๋องเพคะ!”

หลิงอวี่ยิ้มพลางเอ่ย “หากหม่อมฉันช่วยได้ก็บอกหม่อมฉันได้เสมอ!”

“เอาเถอะ เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ท่านไปพักผ่อนเถิดเพคะ หม่อมฉันก็จะกลับไปพักผ่อนแล้ว!”

หลิงอวี๋หาวแล้วเดินออกไปข้างนอก

“หลิงอวี๋...”

เซียวหลินเทียนเรียกทันที

“มีอะไรอีกหรือเพคะ?” หลิงอวี๋หันกลับมา

เซียวหลินเทียนอ้าปากแล้วโบกมือ “ไม่มีอะไร เจ้าไปพักผ่อนเถอ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status