เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 2053
บทที่เกี่ยวข้อง
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2054
แต่ไป่หลี่ไห่มิกล้า แม้ว่าในใจของเขาจะมีเสียงนับหมื่นเรียกร้องให้เขาทำเช่นนั้น แต่เมื่อเขาเห็นสายตาของหลิงอวี๋เขาก็หวาดกลัวขึ้นมาเช่นกันดูภายนอกหลิงอวี๋ยิ้มให้ทุกคน แต่ดวงตาของนางกลับจ้องเขาอย่างเย็นชาสายตานั้นราวกับจะบอกไป่หลี่ไห่ว่า นางมิได้ล้อเล่น นางมียาพิษเช่นนั้นอยู่จริง ๆ!หลิงอวี๋เองก็มีอยู่จริง ๆ แต่สุดท้ายก็บอกกับทุกคนไปว่าล้อเล่นเพื่อที่จะทิ้งทางหนีไว้ให้ตนเองหากเรื่องที่นางมียาพิษเช่นนั้นแพร่ออกไป เช่นนั้นจะเป็นการทำให้คนบางส่วนหวาดกลัว แต่ในขณะเดียวกันก็จะดึงดูดความสนใจของราชสำนักด้วยจักรพรรดิองค์ใดเล่าจะยอมทนให้ราษฎรของตนมียาพิษที่มีพลังทำลายที่รุนแรงเช่นนี้อยู่!โดยเฉพาะที่นางสนิทกับบุคคลมีอำนาจเช่นหลงเพ่ยเพ่ยด้วย!ดังนั้นเพื่อมิให้ตนถูกคนวางแผนร้าย มหาเทพหลงก็จะต้องหาวิธีกำจัดนางไปเช่นกัน!“ปรมาจารย์ไป่หลี่ ทำตามสัญญาของท่านด้วย! ให้เหมียวหยางออกมายอมรับสิ่งที่เขาทำกับข้าไว้เสีย!”หลิงอวี๋เอ่ยออกมาอย่างเย็นชาฮูหยินเหมียวกับเถ้าแก่เหมียวมองไป่หลี่ไห่พ่ายแพ้อย่างตะลึงนี่ก็หมายความว่า พวกเขาจำเป็นต้องยอมรับความผิด มิฉะนั้นพวกเขาก็จะมิได้ยาแก้พิษจากหลิงอวี๋
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1
“หลิงอวี๋!” “ในปีนั้นเจ้าวางแผนการชั่วร้ายใส่ข้าอย่างไร้ยางอาย… จากนั้นยังใช้ป้ายทองอาญาสิทธิ์ที่องค์จักรพรรดิพระราชทานให้มาบีบบังคับให้ข้าแต่งงานกับเจ้า...” “มาตอนนี้ยังลอบขโมยของล้ำค่าที่เสด็จแม่ของข้าทิ้งเอาไว้ เพื่อเติมเต็มสิ่งที่เจ้าขาดหายไป! ยิ่งไปกว่านั้นคือทำร้ายเฮยจื่อเสียจนปางตาย!” “หากว่าข้ายังไว้ชีวิตเจ้าอีก ข้าก็คงจะไม่แซ่เซียวแล้ว!” ใคร? ใครกำลังพูดอยู่กัน ขณะที่เธอกึ่งหลับกึ่งตื่นอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงแส้ “เพียะ!” ดังขึ้น ทั่วทั้งตัวของหลิงอวี๋เจ็บปวดจนสั่นสะท้าน จนต้องลืมตาขึ้นมาทันที... จากนั้นเมื่อมองเห็นด้านหน้าของเธอ มีชายหนุ่มหล่อเหลา สูงส่งราวกับเทพเจ้านั่งอยู่บนรถเข็น จ้องมองยังเธออย่างแข็งกร้าว “โบย! ห้าสิบแส้! อย่าให้ขาดแม้แต่หนึ่ง!” “โบยให้ตาย แล้วจงลากไปโยนทิ้งที่สุสานรวมซะ!” เพียะ! เพียะ! เพียะ! เสียงแส้ดังออกมาพร้อมกับเสียงลมครั้งแล้วครั้งเล่ากระแทกลงบนกายของหลิงอวี๋ หลิงอวี๋เจ็บปวดจนดวงตามืดมน อีกเพียงนิดเกือบจะเป็นลมไป... หลิงอวี๋ที่เกือบจะสิ้นลมไป เธอนึกไม่ออกว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น? ท่านอ๋องอะไรกัน? เฮยจื่ออะไร? เมื่อคร
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2
“อย่าตีท่านแม่ของข้า...” หลังจากที่เสี่ยวเมาล้มบนพื้น กระอักเลือดออกมาแล้วก็คลานเข้าไปหาหลิงอวี๋อย่างไม่ยินยอม ยังคิดที่จะใช้ร่างกายที่อ่อนแอของตนช่วยรับแส้ให้กับนางอีก หลิงอวี๋มองไปยังมุมปากของเสี่ยวเมาที่ยังคงมีเลือดไหลซึม ในใจก็ยิ่งสั่นสะท้านขึ้นมา… ในความทรงจำนั้น หลิงอวี๋ใส่ใจเสี่ยวเมาน้อยนัก ทำให้เสี่ยวเมาที่คลอดมาแข็งแรงมาก กลับยิ่งเลี้ยงดูก็ยิ่งผอมบาง... “ท่านอ๋อง… นี่? โบยต่อหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?” มือเฆี่ยนเอ่ยถามออกมาอย่างระมัดระวัง “ลากลูกนอกสมรสนั่นออกไป โบยต่อ!” ชายหนุ่มสูงส่งราวกับเทพเจ้านั้น ถึงแม้ว่าจะเห็นเสี่ยวเมากระอักเลือดออกมา ก็ยังคงดูเฉยชาไร้ซึ่งอารมณ์ดั่งเก่า “เสี่ยวเมา ไปเถอะ ปกตินางก็ไม่ได้ดูแลเจ้าดีนัก เจ้ายังสนใจว่านางจะเป็นตายไปเพื่อเหตุอันใด!” หญิงชราคนหนึ่งวิ่งเข้ามา เมื่ออุ้มเสี่ยวเมาได้ก็ออกไป “อย่าตีท่านแม่… ปล่อยข้า!” เสี่ยวเมายังคงร้องตะโกนออกมาอย่างเศร้าโศก ไม่สนใจว่าตรงมุมปากของตนจะมีเลือดไหลออกมา ดิ้นรนอย่างแรงอยู่ในอ้อมแขนของหญิงชรา หญิงชรากอดเขาเอาไว้แน่น มือเฆี่ยนยังคงโบยแส้ลงไปบนกายของหลิงอวี๋ เสี่ยวเมาเองก็ไม่รู้ว่าไปเอาแรง
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 3
“ตึกตึก… ตึก...” ไม่รู้ว่าสลบไปนานเท่าใด หลิงอวี๋ได้ยินเสียงนาฬิกาดังตึกตึกแว่ว ๆ จนลืมตาขึ้นมา... ทันใดนั้น ดวงตาของหลิงยวี่ก็สว่างขึ้น เธอพบว่าตัวเองอยู่ในห้องทดลองอิสระของตนที่วิทยาลัยแพทย์ หรือว่าตนจะเดินทางข้ามเวลากลับมาแล้ว? หลิงอวี๋ลุกขึ้นมาอย่างตื่นเต้นขึ้นมา ทว่าเพียงเคลื่อนไหวร่างกายก็รู้สึกได้ว่าทั่วทั้งร่างเจ็บปวด และยังมีเลือดสดไหลออกมา... เธอก้มหัวลงไปมองก็พบว่าร่องรอยบาดเจ็บของแส้ก็ถูกนำกลับมาด้วย! เธออดทนต่อความเจ็บปวดตามหากล่องยา แล้วฉีดยาบาดทะยักให้กับตนเอง ก่อนจะรีบจัดการบาดแผลอย่างรวดเร็ว มีรอยแส้มากมายอยู่ตรงหน้าอก แผ่นหลัง และบนใบหน้า ล้วนแต่ลึกลงสู่ผิวหนัง มองดูแล้วช่างน่าหวาดกลัวและโหดร้าย ขณะที่หลิงอวี๋กำลังจัดการอาการบาดเจ็บบนร่างกายอยู่ทางนี้นั้น ก็ก่นด่าสาปแช่งเซียวหลินเทียนไปพลาง สาปแช่งให้เขาไม่ได้ตายดี ขาดลูกหลานสืบสกุล... เมื่อคำด่า “ขาดลูก” สองคำนี้ออกมา ก็คิดถึงเสี่ยวเมาที่ปกป้องตนจนไม่อาจสาปแช่งต่อไปได้ เธอไม่ได้หวังให้เสี่ยวเมาตายไป! บาดแผลของหลิงอวี๋เพิ่งจะใส่ยาลงไป ขณะที่กำลังสวมเสื้อผ้าอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังลอยมา เ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 4
หลิงอวี๋คิดที่จะหยิบเครื่องมือและยาเพื่อไปช่วยรักษาเสี่ยวเมา ทว่าประตูห้องใหญ่ก็ถูกเปิดขึ้นในทันที นางรับใช้แม่นมที่อยู่ด้านนอกอาจจะเข้ามาได้ทุกเมื่อ หลิงอวี๋จึงไม่กล้าที่จะทำอะไรผลีผลาม ทำได้เพียงแต่สงบนิ่งรอคอยเวลา พ่อบ้านฟั่นด้านนอกนั้นถูกแม่นมลี่ถามไถ่จนรู้สึกรำคาญใจ จึงใช้เท้าเตะแม่นมลี่ แล้วเอ่ยออกมาอย่างเย็นชาไร้ปรานี “ไสหัวไป สุนัขดี ๆ จะต้องไม่มาขวางทาง” เมื่อหลิงอวี๋มองออกไป ก็พบว่าแม่นมลี่ถูกผลักจนล้มลงบนพื้นอย่างแรง ดูเหมือนว่า แม่นมลี่เองก็คงจะถูกแส้หวดมาก่อน เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง บนใบหน้ายังมีคราบเลือดอยู่ไม่น้อย... “แม่นมลี่ เจ้าอย่ามามัวเสียเวลาอีกเลย รีบจัดการเก็บกวาดอยู่ในเรือนบุหงาเสียดี ๆ เถิด!” นางรับใช้ที่ดูหยิ่งยโสคนหนึ่งยืนอยู่ด้านหน้าของแม่นมลี่ เอ่ยออกมาอย่างได้ใจ “พ่อบ้านฟั่นได้เลื่อนขั้นให้ข้าเป็นนางรับใช้ใหญ่แล้ว ต่อไปทุกคนในเรือนบุหงาจะต้องอยู่ภายใต้การดูแลของข้า” “ท่านอ๋องทรงรับสั่งมาแล้วว่า หากพวกเจ้ายังจะไม่เชื่อฟัง ข้าก็มีอำนาจทีจะทุบตีพวกเจ้าจนตายได้!” “หลิงผิง เจ้าเป็นนางรับใช้ข้างกายของพระชายา สัญญาทาสยังอยู่ในมือของพระชายา เจ้าม
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 5
หลิงอวี๋ฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง ก็พบว่าตนเองนอนอยู่บนหลุมธรรมดา มีตะเกียงน้ำมันแสงสลัวแขวนอยู่บนกำแพงดินเก่า ๆ ส่วนเสี่ยวเมาที่นอนข้างกายเธอนั้น อาการบาดเจ็บก็สาหัสมากยิ่งขึ้น! หลิงอวี๋รู้สึกได้ว่าเจ็บปวดตรงหน้าอก นี่เป็นความรู้สึกของเสี่ยวเมาที่เธอรับรู้ได้! หลิงอวี๋คุ้นชินกับความรับรู้ที่เหนือธรรมชาติของตนเองได้แล้ว จึงได้คลานไปอย่างต้องการจะช่วยเสี่ยวเมาตรวจอาการอีกสักครั้ง ในเวลานี้ เธอได้ยินเสียงของคนพูดคุยกันอยู่ด้านนอก น้ำเสียงดูเขินอาย “พี่หลิงหลาน พี่ช่วยไปขอร้องพี่หลิงผิง ให้นางช่วยตามหมอมาให้กับคุณชายน้อยและแม่นมลี่ทีเถิด! แม่นมลี่อายุมากแล้ว นางไม่มีทางทนได้!” หลิงหลานเอ่ยออกมาด้วยความโมโห “แม่นมลี่และข้าถูกเจ้าหมูโง่นั่นทำให้ลำบากแล้ว ต่างก็ถูกเฆี่ยนกันคนละสามสิบครั้ง ทั่วทั้งร่างกายของข้าล้วนแต่เต็มไปด้วยบาดแผล! จะมีหมอที่ไหนมาดูพวกเรากัน! ท่านหมอที่มีชื่อในเมืองหลวงล้วนแต่ถูกท่านอ๋องเรียกไปทางด้านของเฮยจื่อหมดแล้ว!” “ข้าเพิ่งจะได้ยินมาว่า หมอเหล่านั้นเองก็มิอาจทำอะไรกับอาการบาดเจ็บของเฮยจื่อได้เลย คุณชายเฮยจื่อหากว่าไม่อาจมีชีวิตอยู่ต่อได้ พวกเราทั้งหมดคงจะต้องถ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 6
“ข้าไม่เชื่อว่าโลกกว้างใหญ่ถึงเพียงนี้ จะไม่มีสักคนที่จะสามารถช่วยเหลือเฮยจื่อได้!” “ออกไปตามหามาให้ข้า! ของเพียงแค่ช่วยชีวิตเฮยจื่อเอาไว้ได้ ข้าจะให้รางวัลอย่างงาม!” เมื่อเวลาผ่านไปหนึ่งชั่วยาม เมื่อมองเห็นลมหายใจของเฮยจื่อขาดช่วง ใบหน้าซีดขาวราวกับกระดาษ มีท่านหมอหลายคนที่พากันถอดใจไปแล้ว ต่างก็หาคำอ้างเพื่อทูลลา เมื่อเห็นว่าท่านหมอพากันจากไป เซียวหลินเทียนเองก็ไม่อาจควบคุมอารมณ์เอาไว้ได้อีก ตบลงบนที่พักแขนของรถเข็นคำรามด้วยความกรุ่นโกรธขึ้นมา “กลุ่มคนเศษสวะ!” ลู่หนาน ทหารองค์รักษ์ที่มีใบหน้าเหลี่ยมคิ้วหนาดวงตาโตที่ยืนอยู่ด้านข้างนั้น เขาติดตามเซียวหลินเทียนมาหลายปี ลักษณะนิสัยดูสงบนิ่ง จงรักภักดีต่อเซียวหลินเทียนอย่างมาก และได้รับความไว้วางใจจากเซียวหลินเทียนเป็นที่สุด เมื่อเขาเห็นว่าทุกคนไม่กล้าที่จะเอ่ยอะไรออกมา จึงทำได้เพียงฝืนตนกล้าเดินก้าวออกมา เอ่ยอย่างลำบากใจ “ท่านอ๋อง หมอที่มีชื่อในเมืองหลวงพวกเราต่างก็หากันมาแล้ว เฮยจื่อคราวนี้ เกรงว่าคงไม่อาจจะมีชีวิตอยู่ต่อได้แล้ว...” “ท่านอ๋อง...ข้าจะไปจับตัวหญิงสาวคนนั้นมา ให้นางได้ชดใช้ชีวิตให้กับเฮยจื่อ!” ชิวเฮ่า
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 7
เมื่อเห็นเซียวหลินเทียนจ้องมองที่ขวดยาของเธอ หลิงอวี๋ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก การเปิดเผยในคราวนี้ นางใคร่ครวญมาอย่างดีแล้ว ขอเพียงแค่ทำให้เซียวหลินเทียนตกตะลึงก่อนเท่านั้น นางจึงจะมีโอกาสช่วยเฮยจื่อได้! ขณะที่หลิงหยูเงยหน้าขึ้นอย่างมั่นใจ ทันใดนั้น มือของเธอก็ว่างเปล่า ขวดยาถูกชิวเฮ่าแย่งไปแล้ว ชิวเฮ่าวิ่งกลับไปที่ด้านข้าง เซียวหลินเทียนเพียงแค่ไม่กี่ก้าว ก่อนจะส่งขวดยาให้อย่างภาคภูมิใจ "ท่านอ๋อง ข้าได้รับยาลับมาแล้ว รีบไปช่วยเฮยจื่อเถิดพ่ะย่ะค่ะ!" เซียวหลินเทียนยิ้มเย้ยหยันออกมา หยิบมันขึ้นมาและมอบให้กับหมอในตำหนัก ไป๋สือที่ติดตามเขามาหลายปี เมื่อเห็นว่าทุกคนกำลังจะเข้าไปในห้อง หลิงอวี๋ก็กัดฟันเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ยาลับสามารถห้ามเลือดของเฮยจื่อได้เท่านั้น แต่ข้าได้ยินมาว่า ซี่โครงของเฮยจื่อหัก และเสียบเข้าไปในปอดของเขา ถ้าไม่ดึงซี่โครงออกมา เขาก็ยังคงตายไปอยู่ดี!” “หมอของพวกเจ้าจะช่วยได้หรือ? ถ้าไม่ ข้าจะรอเจ้ามาขอร้องข้า! เมื่อถึงเวลานั้นข้าจะเจรจาเงื่อนไขด้วย!” “เฮยจื่อ เป็นเพราะเจ้าที่ทำร้ายเขา… เจ้ายังกล้าเจรจาข้อตกลงกับท่านอ๋องของพวกเรา
บทล่าสุด
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2054
แต่ไป่หลี่ไห่มิกล้า แม้ว่าในใจของเขาจะมีเสียงนับหมื่นเรียกร้องให้เขาทำเช่นนั้น แต่เมื่อเขาเห็นสายตาของหลิงอวี๋เขาก็หวาดกลัวขึ้นมาเช่นกันดูภายนอกหลิงอวี๋ยิ้มให้ทุกคน แต่ดวงตาของนางกลับจ้องเขาอย่างเย็นชาสายตานั้นราวกับจะบอกไป่หลี่ไห่ว่า นางมิได้ล้อเล่น นางมียาพิษเช่นนั้นอยู่จริง ๆ!หลิงอวี๋เองก็มีอยู่จริง ๆ แต่สุดท้ายก็บอกกับทุกคนไปว่าล้อเล่นเพื่อที่จะทิ้งทางหนีไว้ให้ตนเองหากเรื่องที่นางมียาพิษเช่นนั้นแพร่ออกไป เช่นนั้นจะเป็นการทำให้คนบางส่วนหวาดกลัว แต่ในขณะเดียวกันก็จะดึงดูดความสนใจของราชสำนักด้วยจักรพรรดิองค์ใดเล่าจะยอมทนให้ราษฎรของตนมียาพิษที่มีพลังทำลายที่รุนแรงเช่นนี้อยู่!โดยเฉพาะที่นางสนิทกับบุคคลมีอำนาจเช่นหลงเพ่ยเพ่ยด้วย!ดังนั้นเพื่อมิให้ตนถูกคนวางแผนร้าย มหาเทพหลงก็จะต้องหาวิธีกำจัดนางไปเช่นกัน!“ปรมาจารย์ไป่หลี่ ทำตามสัญญาของท่านด้วย! ให้เหมียวหยางออกมายอมรับสิ่งที่เขาทำกับข้าไว้เสีย!”หลิงอวี๋เอ่ยออกมาอย่างเย็นชาฮูหยินเหมียวกับเถ้าแก่เหมียวมองไป่หลี่ไห่พ่ายแพ้อย่างตะลึงนี่ก็หมายความว่า พวกเขาจำเป็นต้องยอมรับความผิด มิฉะนั้นพวกเขาก็จะมิได้ยาแก้พิษจากหลิงอวี๋
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2053
ใบหน้าของไป่หลี่ไห่ยิ่งดูมิเชื่อกว่าเดิมเสียอีก “เจ้าวังฉู่ ท่านคงถูกวิธีการแปลกประหลาดของสิงอวี๋ทำให้สับสนเป็นแน่!”“สิงอวี๋มีกลอุบายมากมายนัก นางจะต้องอาศัยวิธีนี้มาทำให้ท่านกลัวแล้วอาศัยปากของท่านมาข่มขู่พวกเราอย่างแน่นอน!”ทันใดนั้น เสียงของสิงอวี๋ก็ดังมาจากด้านหลัง “เหอะ ๆ เจ้าวังฉู่ คาดมิถึงว่าท่านต่างหากที่เป็นคนที่ฉลาดที่สุดในบรรดาพวกเขา! แค่ดูจากวิธีการของข้า ท่านก็คิดได้มากมายถึงเพียงนี้แล้ว!”“การคาดเดาของท่านถูกต้องแล้ว หากใช้ทักษะของข้าสกัดพิษออกมา มิต้องใช้ถึงครึ่งถ้วยก็สามารถคร่าชีวิตคนได้อย่างรวดเร็วจริง ๆ!”“ข้าบอกท่านได้อย่างภาคภูมิใจเลยว่า ขอเพียงอุปกรณ์ของข้าดีกว่านี้อีกสักหน่อย ข้าจะสามารถกลั่นยาพิษที่สามารถสังหารคนได้ด้วยการใช้เพียงมิกี่หยดเท่านั้น!”หลิงอวี๋มองใบหน้าของไป่หลี่ไห่ด้วยสายตาเย็นชา นางก็แค่ต้องอวดดีเนื่องจากก่อนหน้านี้นางสาบานไว้ว่า หลังจากวันนี้ไป นางต้องการให้คนเหล่านี้กลัวตน และมิกล้าที่จะยั่วยุนางได้ง่าย ๆ อีก...“เจ้าพูดจาไร้สาระ! ข้ามิเชื่อหรอก!”ไป่หลี่ไห่ตะคอกออกมาด้วยความโกรธเมื่อครู่ศิษย์คนหนึ่งมากระซิบเล่าเรื่องที่เกิดอะไรขึ้นก่
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2052
ต้องยอมรับว่ากลยุทธ์การถอยเพื่อก้าวไปข้างหน้าของหลงอิงนั้นได้รับการยอมรับจากบัณฑิตจำนวนมากทีเดียวทั้งยังถือเป็นการชะล้างความเสื่อมเสียที่ตนจะต้องแบกรับในภายภาคหน้าทางอ้อมอีกด้วยบัณฑิตบางคนตะโกนขึ้นมา “โจวจาง หลงอิง พวกเจ้ามิต้องตาย! คนที่ควรตายคือไป่หลี่ไห่ต่างหาก!”“พวกเจ้าออกจากสำนักเสียเถิด! ข้าเชื่อว่าจะต้องมีคนสายตาเฉียบแหลมเห็นความสามารถและรับพวกเจ้าเป็นศิษย์อีกอย่างแน่นอน!”“ใช่ ออกจากสำนักเถิด...ไป่หลี่ไห่ในฐานะที่เป็นอาจารย์ยังมิเคารพรองเจ้าสำนักศึกษาต่ง หากออกจากสำนักตอนนี้ก็มิถือว่าเป็นการทรยศสำนักหรอก!”ต่งเฉิงเหลือบมองไป่หลี่ไห่ด้วยสายตาเย็นชา ในใจของเขาค่อนข้างสงสัย ไป่หลี่ไห่ได้รับการแก้พิษไปแล้ว เหตุใดจึงยังดื้อรั้นเช่นนี้เล่า?เป็นเพราะยังมีพิษที่หลงเหลืออยู่มิได้ขจัดไป หรือว่านิสัยของเขาเป็นเช่นนี้กัน?แต่แม้ว่าจะมีพิษที่ยังมิถูกขจัดไป ต่งเฉิงก็จะมิเปิดเผยออกไปต่อหน้าธารกำนัลเช่นกัน ความแค้นที่ไป่หลี่ไห่ดูถูกตนและเจ้าสำนักศึกษาจินเมื่อครู่นี้นั้น เขายังคงจำได้ดี!การถือโอกาสนี้ทำให้ไป่หลี่ไห่ถูกทุกคนทอดทิ้งไปก็มิแน่ว่าจะมิใช่เรื่องดีเช่นกัน“แน่นอนว่ามินับ!
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2051
เมื่อตาเฒ่าประหลาดเทียนซูได้ยินคำพูดไร้ยางอายของไป่หลี่ไห่ เขาก็หน้าแดงขึ้นมาแม้ว่าเขาจะช่วยเหลือไป่หลี่ไห่ แต่ก็ทำเพื่อสนับสนุนหยางหงหนิงศิษย์ของตนเช่นกัน แต่นี่มิได้หมายความว่าตาเฒ่าประหลาดเทียนซูจะไร้ยางอายเช่นเดียวกับไป่หลี่ไห่เขามองใบหน้าซีดเผือดของโจวจางแล้วก็นึกถึงที่ศิษย์ผู้นี้เอาชีวิตของตนเป็นประกันให้กับไป่หลี่ไห่เพื่อรักษาชื่อเสียงของไป่หลี่ไห่ และหยุดมิให้เขาทำผิดพลาดต่อไปอีก!ไหนเลยจะคาดคิดว่าไป่หลี่ไห่จะตบเขาโดยที่มิเอ่ยถามเรื่องราวใด ๆ ทั้งยังใส่ร้ายว่าเขาถูกสิงอวี๋ซื้อตัวไปอีก“พอได้แล้ว!”ตาเฒ่าประหลาดเทียนซูตะคอกออกมาด้วยความโกรธ “ไป่หลี่ไห่ เดิมทีเจ้าก็แพ้ไปแล้ว! โจวจางช่วยขอยาแก้พิษให้เจ้ามิได้ผิดเลยแม้แต่น้อย เมื่อดูจากท่าทีของเจ้าเมื่อครู่แล้ว แม้ว่าเจ้าจะมิได้หมดสติไป เจ้าก็มิสามารถเอาชนะสิงอวี๋ได้!”“ทักษะการปรุงยาพิษของสิงอวี๋เก่งกว่าเจ้าจริง ๆ แม้จะให้เวลาเจ้าสิบปี เจ้าก็มิสามารถเหนือกว่านางได้!”“เจ้ายอมแพ้ไปแต่โดยดีเถิด อย่าให้โจวจางต้องสละชีวิตเพื่อปกป้องเจ้าเลย!”ยังมิทันที่ตาเฒ่าประหลาดเทียนซูจะพูดจบ ไป่หลี่ไห่ก็มองไปทางตาเฒ่าประหลาดเทียนซูอย่าง
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2050
ต่งเฉิงโกรธกับคำพูดบ้าบอของไป่หลี่ไห่อยู่นานจนสีหน้ามืดมนลงแม้ว่าไป่หลี่ไห่ดูเหมือนจะเป็นบ้า แต่ใครจะรู้เล่าว่านี่มิใช่สิ่งที่เขาคิดอยู่ในใจจริง ๆ ดังนั้นเขาจึงพูดความจริงออกมาท่ามกลางความบ้าคลั่งนั้น!เมื่อได้ยินคำพูดของโจวจาง เหล่าบัณฑิตที่รู้สึกมิพอใจไป่หลี่ไห่เหล่านั้นก็ตะโกนกันขึ้นมา“โจวจาง เจ้าสามารถเป็นตัวแทนของอาจารย์เจ้าได้จริงหรือ?”“มิใช่ว่าเมื่อสิงอวี๋แก้พิษให้เขาแล้วเขาจะมาบอกว่าเขามิได้เป็นคนขอยอมแพ้แล้วมาทำให้สิงอวี๋ต้องลำบากอีกหรอกใช่หรือไม่!”“เฮ้อ ปรมาจารย์ไป่หลี่ดูถูกพวกเราว่าเป็นพวกคนไร้ระเบียบ ก็มิรู้ว่าพวกบัณฑิตของหอโอสถไป๋เป่าทุกคนจะเป็นคนที่มีความสามารถสูงกันทั้งหมดหรือไม่!”มีคนหัวเราะแล้วเอ่ยขึ้นมา “พวกเรามิได้โกรธที่ถูกว่าเป็นพวกคนไร้ระเบียบหรอกนะ เพราะในสายตาของปรมาจารย์ไป่หลี่นั้นมิเห็นค่าแม้แต่รองเจ้าสำนักศึกษาต่งและเจ้าสำนักศึกษาจิน เจ้าฟังสิ เมื่อครู่เขาบอกว่าต้องการให้เจ้าสำนักศึกษาจินกับรองเจ้าสำนักศึกษาต่งมาเลียรองเท้าให้เขานั่น!”“ความคิดเช่นนี้ยิ่งใหญ่จนเกินไปท่านมหาเทพหลงยังทรงปฏิบัติต่อเจ้าสำนักศึกษาจินอย่างให้ความเคารพ หรือว่าปรมาจารย์ไป
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2049
“เจ้าวังฉู่ เด็กสิงอวี๋ผู้นั้นน่าจะแย่กว่าไป่หลี่ไห่อีกกระมัง นางยังมิยอมแพ้อีกรึ?”เจ้าวังเจียวเบ้ปากอย่างดูถูก “เช่นนั้นก็มาดูกันว่านางจะทนไปได้นานแค่ไหนกันเชียว!”ตาเฒ่าประหลาดเทียนซูไม่มีความมั่นใจดังเช่นเมื่อครู่แล้ว สิงอวี๋แก้พิษหลายชนิดที่พวกเขาออกแบบไว้ได้อย่างราบรื่น เมื่อเห็นท่าทางสงบของนาง พิษอีกหลายชนิดหลังจากนี้ก็มิน่าจะเป็นปัญหาแต่ไป่หลี่ไห่อยู่ในสภาพนี้ หากเขาผ่านด่านนี้ไปได้ก็นับว่ามิเลวแล้ว ยิ่งมิต้องพูดถึงว่าหลังจากนี้ยังมีพิษร้ายแรงยิ่งกว่ารอเขาอยู่อีก!“ไป๋ลี่ไห่!”ทันทีที่ตาเฒ่าประหลาดเทียนซูเรียกชื่อเขาออกมา ต่งเฉิงก็เอ่ยปากห้าม “เจ้าวังฉู่ อย่าให้คำใบ้ใด ๆ ทั้งสิ้น มิเช่นนั้นจะถือว่าเป็นฝ่าฝืนกฎ และจะปรับแพ้!”ตาเฒ่าประหลาดเทียนซูจ้องมองต่งเฉิง แล้วก็ยังคงตะโกนออกไป “ไป่หลี่ไห่ วิธีการปรุงยาของสิงอวี๋แตกต่างจากพวกเราทุกคน วิธีการแก้พิษก็แตกต่างเช่นกัน หากเจ้าทนมิไหวจริง ๆ ก็ยอมแพ้ไปเสียเถิด!”“ชู่ว… นี่คือการโกงหรือไม่?”พวกของเย่หรงรออยู่ข้างนอกโดยตลอด พวกเขากังวลว่าสิงอวี๋จะแก้พิษมิได้จึงรอช่วยเหลือนาง แต่เมื่อได้ยินตาเฒ่าประหลาดเทียนซูเอ่ยเตือนไป่หลี่
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2048
ตระกูลหลงได้กระทำสิ่งใดลงไปหรือไม่?ไยจึงได้ยับยั้งสถานการณ์การเคลื่อนตัวไปทางทิศตะวันออกของดาวจักรพรรดิไว้ได้!เจ้าสำนักศึกษาจินครุ่นคิดอยู่หลายรอบก็ยังมิสามารถหาคำตอบได้ในหนึ่งปีที่ผ่านมานี้ นอกจากการทำนายตามกำหนดแล้ว เขายังให้ความสนใจเรื่องการเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ในราชสำนักด้วย โดยเฉพาะความเคลื่อนไหวของเหล่าองค์ชายตระกูลหลงแต่องค์ชายเหล่านี้ดูจะไม่มีความเคลื่อนไหวอะไร!ทว่ารูปแบบการทำนายที่ออกมาในช่วงนี้กลับทำให้เจ้าสำนักศึกษาจินมิเข้าใจ ในเมื่อเหล่าองค์ชายตระกูลหลงมิได้เคลื่อนไหวอะไร เช่นนั้นใครกันที่ทำให้เกิดสถานการณ์ดาวจักรพรรดิเคลื่อนตัวไปทางศูนย์กลางอีกครั้ง?หรือว่าจะเป็นจริงดังรูปแบบการทำนายครั้งแรกที่ตนทำนายไว้ว่า ผู้ที่จะช่วยเหลือใต้หล้าคือสตรีผู้หนึ่ง อีกทั้งยังเป็นสตรีจากตระกูลหลงด้วยหรือ?ในช่วงเวลานี้เจ้าสำนักศึกษาจินจึงเปลี่ยนไปศึกษาเกี่ยวกับองค์หญิงและท่านหญิงตระกูลหลงแทน และอันดับแรกสายตาของเขาก็มุ่งความสนใจไปที่หลงเพ่ยเพ่ยลูกสาวคนเล็กของเจ้าแห่งทิศใต้เหล่าองค์หญิงของมหาเทพหลงล้วนแต่งงานกันไปหมดแล้วและใช้ชีวิตกันอย่างสุขสบาย สิ่งที่พวกนางต้องยุ่งอยู่ทุกวันค
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2047
นี่มิได้เป็นเพียงสายรุ้งที่ส่องสว่างเส้นหนึ่งเท่านั้น แต่ยังเป็นสายรุ้งที่มีรูปร่างคล้ายหงส์อีกด้วยสายรุ้งยาวที่รวมตัวกันเหล่านั้นคือปีกและหางของหงส์ และมันก็กำลังเต้นรำอยู่บนท้องฟ้าราวกับหงส์ตัวหนึ่งที่กำลังร่ายรำอยู่ตอนนั้นทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างก็ตกตะลึง มหาเทพหลงเองก็ตะลึงไปเช่นกัน จากนั้นเขาก็เกิดความรู้สึกมิสบายใจขึ้นมาในใจทันทียามเกิดปรากฏการณ์ประหลาดบนท้องฟ้า เจ้าสำนักศึกษาจินก็อยู่ในเหตุการณ์ด้วย เขาจึงได้รับมอบหมายจากมหาเทพหลงให้ทำนายดวงชะตาหลังจากที่เจ้าสำนักศึกษาจินทำนายดวงชะตาแล้ว เขาก็มองรูปแบบการทำนายนั้นอยู่เงียบ ๆ สักพักมิพูดมิจาใด ๆมหาเทพหลงมองสีหน้าเคร่งขรึมของเขา แล้วในใจก็รู้สึกมิดี จึงไล่คนที่อยู่ทางซ้ายและขวาออกไป จากนั้นก็เอ่ยด้วยเสียงเคร่งเครียด “เจ้าสำนักศึกษาจิน ผลการทำนายว่าอย่างไร เจ้าจงบอกข้ามาตามความจริงเถิด!”เจ้าสำนักศึกษาจินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจเอ่ยออกมา “กลางวันแสก ๆ จู่ ๆ ก็มีฝนตกหนักในตอนที่ท้องฟ้าแจ่มใสอย่างน่าประหลาด ดาวจื่อเวยเคลื่อนออกจากตำแหน่ง และดาวจักรพรรดิเคลื่อนตัวไปทางทิศตะวันออก สิ่งนี้เป็นลางร้ายอย่างยิ่ง จ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2046
ตาเฒ่าประหลาดเทียนซูยืนอยู่หน้าประตู เมื่อเห็นสิงอวี๋เหม่ออยู่ที่ตู้ยาก็ยิ้มเยาะออกมา แล้วก็อดมิได้ที่จะพูดเยาะเย้ยออกไป“สาวน้อย มิได้มีเพียงเจ้าผู้เดียวที่รู้หลักการผสมเครื่องยาสมุนไพรหรอกนะ ดูเอาเถิด การใช้วิธีของเจ้ามาตอบกลับเจ้ามันมิได้รู้สึกดีเลยใช่หรือไม่!”หลิงอวี๋มีอาการปวดหัวขึ้นมาเล็กน้อย แต่นางก็ยิ้มเหยียดกับการเยาะเย้ยของตาเฒ่าประหลาดเทียนซู“เจ้าวังฉู่ หยางหงหนิงบอกวิธีนี้กับท่านกระมัง! ท่านบอกว่าข้าสามารถใช้วิธีนี้จัดการกับนางได้ แล้วข้าจะคาดมิถึงหรือว่าพวกท่านจะใช้มาจัดการกับข้าได้?”“เจ้าวังฉู่ วันนี้ข้าจะทำให้พวกท่านรู้ว่าอะไรคือเหนือคนยังมีคน เหนือฟ้ายังมีฟ้า!”หลิงอวี๋พูดไปก็รีบหยิบผงยาหลายชนิดออกมาผสมเข้าด้วยกัน จากนั้นก็ใส่ลงในเครื่องกลั่นง่าย ๆ ที่นางเพิ่งทำขึ้นเมื่อครู่ตาเฒ่าประหลาดเทียนซูมองขวดยาที่ถูกสิงอวี๋เผาอยู่บนไฟด้วยความประหลาดใจ ยาหยดแล้วหยดเล่าหยดลงมาจากปากขวด และรวมเข้าด้วยกันในถ้วยยาด้านล่าง“นี่มันหมายความว่าอะไร?”ตาเฒ่าประหลาดเทียนซูมิเคยเห็นวิธีการปรุงยาเช่นนี้มาก่อน จึงอดมิได้ที่จะเอ่ยถามด้วยความอยากรู้เจ้าสำนักศึกษาจินมองเขาอย่างหมดค
