LOGINShare
บทที่ 1734
Related chapters
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1735
กระทั่งนางกำนัลเหล่านั้นหายกันไป หลิงอวี๋ก็หันหลังเดินกลับ รู้สึกว่ามือเย็นจู่ ๆ หลิงอวี๋ก็ใจเต้นขึ้นมาเมื่อครู่นางวางลูกปัดสีเขียวไว้บนเตียง ก็มิได้ยินที่นางกำนัลพูดกันต่อมาเมื่อถือลูกปัดสีเขียวไว้ในมืออีกครั้ง ก็ได้ยินเสียงนางกำนัลคุยกันหรือว่าที่การได้ยินของตนดีถึงเพียงนี้ก็เพราะลูกปัดสีเขียวนี้?หลิงอวี๋ตื่นเต้นทันที หากเป็นเช่นนี้จริง ๆ ลูกปัดสีเขียวนี้ก็คือสมบัติล้ำค่า!เพื่อยืนยันการคาดเดาของตน หลิงอวี๋จึงถือลูกปัดสีเขียวแล้วเดินต่อ ผลก็คือได้ยินนางกำนัลพูดกันอีก“หยวนตง ข้าว่าพี่เสวี่ยเหมยดีกับสตรีผู้นั้นมากนะ เราทำเช่นนี้จะทำให้พี่เสวี่ยเหมยขุ่นเคืองหรือไม่?”“พี่เสวี่ยเหมยก็ดีต่อเราเช่นกัน เทียบกับพี่เสวี่ยหลานแล้ว ข้าชอบพี่เสวี่ยเหมยมากกว่า!”นางกำนัลอีกคนส่งเสียงเย็นชา “เสวี่ยเหมยก็มิใช่คนดีเช่นกัน นางดึงพวกเราไว้ก็แค่มิอยากให้พวกเราไปเข้าข้างเสวี่ยหลาน!”“เจ้ามาทีหลัง เจ้ามิรู้ว่าเสวี่ยเหมยมีความแค้นต่อเสวี่ยหลาน คนรักของนางตายด้วยน้ำมือของเสวี่ยหลานนางต้องการให้เสวี่ยหลานตาย!”ประเดี๋ยวหลิงอวี๋ก็อยู่ใกล้ ประเดี๋ยวก็อยู่ไกล พยายามลองลูกปัดสีเขียวของตนสุดท้
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1736
“ว๊าย… มีงู...”หลิงอวี๋เพิ่งกลับเรือนไปได้มินาน ก็ได้ยินเสียงกรีดร้องดังก้องเหนือเรือนชูอวิ๋น“ช่วยด้วย!”เสียงกรีดร้องของหยวนตงดังขึ้น หลิงอวี๋ได้ยินอย่างชัดเจน แต่ในความเป็นจริงเรือนที่หยวนตงและหลิงอวี๋อาศัยอยู่นั้นค่อนข้างห่างไกล หากไม่มีความช่วยเหลือจากลูกปัดสีเขียว หลิงอวี๋ก็ไม่มีทางได้ยินหลิงอวี๋แสร้งทำเป็นมิได้ยิน ยังคงนอนโดยเอาผ้าห่มคลุมไว้“เกิดเรื่องอันใดขึ้น?”นางกำนัลที่อยู่ใกล้เคียงพากันตื่นเพราะเสียงกรีดร้อง จากนั้นก็สวมเสื้อผ้าออกมาตรวจสอบหลิงอวี๋ก็แสร้งทำเป็นตกใจตื่น นางสวมเสื้อคลุมแล้วเดินออกมา ผมยาวของนางยังคงปล่อยสยาย ดูง่วงนอน“พี่อาอวี๋ ได้ยินมาว่ามีงูเข้ามา กัดพี่หยวนชุนตายไปแล้ว!”ปี้เอ๋อร์วิ่งมาด้วยท่าทางหวาดกลัวแล้วเอ่ยกับหลิงอวี๋“มีงูได้อย่างไรกัน?”หลิงอวี๋ดูท่าทางหวาดกลัว กอดแขนของตนไว้แน่น “ข้ากลัวงูที่สุดเลย! เจ้าอย่าทำให้ข้ากลัวสิ!”“ข้าก็กลัวเช่นกัน!”ปี้เอ๋อร์กอดแขนของหลิงอวี๋ไว้ ทั้งสองต่างก็เกาะกันมินานเสียงกรีดร้องก็หยุดลง หยวนชุนก็ถูกงูขาวน้อยกัดจนตายไปแล้วมีนางกำนัลรีบวิ่งไปรายงานเสวี่ยหลานกับเสวี่ยเหมย ทั้งสองจึงรีบพาพวกนางกำน
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1737
เสวี่ยเหมยมีความแค้นกับเสวี่ยหลานตามที่หยวนตงบอก และอยากให้เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับนาง จึงให้นางกำนัลไปเชิญท่านอาหลินทันทีท่านอาหลินถูกปลุกในขณะที่หลับอยู่ก็หงุดหงิดเล็กน้อย แต่นางกำนัลสองคนตาย นางจึงแต่งตัวแล้วพานางรับใช้ของตนรีบไปนี่เป็นครั้งแรกที่หลิงอวี๋ได้เจอท่านอาหลินตั้งแต่มาถึงวังเทพท่านอาหลินอายุประมาณยี่สิบปี งดงามยิ่งนัก มีใบหน้ารูปไข่ขาวเนียนละเอียดราวกับหยก มีลักยิ้มอยู่ข้างแก้ม และคิ้วสีดำเรียวที่ตัดแต่งประณีตอย่างเห็นได้ชัดดวงตาที่เต็มไปด้วยความหวังก็งดงามมากเช่นกัน เป็นระลอกคลื่นเสน่ห์ที่ทำให้คนหลงใหลนางคงจะถูกปลูกให้ตื่นจากการหลับใหล ผมยาวที่ห้อยลงมาถูกมัดขึ้นด้วยผ้าผูกสีมุกเส้นหนึ่ง ผมยาวดำขลับที่เดิมทีสง่างามก็ดูมีเสน่ห์ราวกับเทพธิดา“มีเรื่องอันใด?”ท่านอาหลินเอ่ยถามด้วยเสียงทุ้มเสวี่ยหลานผู้ชั่วร้ายชิงฟ้องก่อน เล่าให้ท่านอาหลินฟังว่าหยวนชุนกับหยวนตงถูกงูขาวกัดจนตาย สุดท้ายก็บอกความสงสัยของตนเกี่ยวกับหลิงอวี๋ด้วยท่านอาหลินได้ยินเช่นนี้ก็เอ่ยอย่างรำคาญ “ในเมื่อทาสชั่วร้ายทำร้ายผู้อื่น ก็โยนเข้าไปในถ้ำหมาป่าเสียก็สิ้นเรื่อง! เรื่องเล็กน้อยนี้คุ้มค่ากับกา
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1738
เพื่อให้พ้นผิด หยวนเซี่ยจึงเอ่ยอย่างร้อนใจ “หากท่านอาหลินมิเชื่อก็ไปถามเจ้าวังน้อยได้เจ้าค่ะ นางเป็นพยานให้บ่าวได้!”“จะต้องเป็นหยวนชุนนึกสนุก แอบพางูขาวน้อยกลับมา แล้วดูแลมิดี งูขาวน้อยจึงกัดนางกับหยวนตงจนตาย!”เสวี่ยหลานทั้งโกรธและเกลียด หรือหลิงอวี๋จะถูกทำให้ใสสะอาดไปเช่นนี้?นางจึงตะโกนอย่างมิยอม “เป็นไปมิได้! งูขาวน้อยเป็นงูพิษ หยวนชุนรู้เรื่องนี้ดี นางจะเอางูขาวน้อยออกมาโดยมิเอากรงมาด้วยได้อย่างไร!”หลิงอวี๋มองเสวี่ยหลานอย่างเฉยเมย พลางเอ่ยอย่างเย็นชา “มีอะไรเป็นไปมิได้เล่า! หยวนชุนคงขโมยงูขาวน้อยมา แต่ผลก็คือมิระวังงูขาวน้อยจึงหลุดไป!”“นางหางูขาวน้อยมิเจอ กังวลว่าจะถูกเจ้าวังน้อยลงโทษ จึงส่งกรงกลับไป!”“ผลคือกลับมาก็ถูกงูขาวน้อยที่ซ่อนตัวอยู่กัดจนตาย!”เสวี่ยเหมยเหลือบมองหลิงอวี๋อย่างเงียบ ๆ แม้ว่าจะคาดเดากระบวนการมิออก แต่ก็ว่าไปตามคำพูดของหลิงอวี๋“มีความเป็นไปได้ ใครก็ได้ ไปเรียกนางกำนัลที่ประจำการอยู่ตำหนักรุ่ยจูคืนนี้มาถามว่าหยวนชุนได้กลับไปหรือไม่ เช่นนี้ก็จะรู้ความจริงแล้ว!”นางกำนัลของตำหนักรุ่ยจูคนหนึ่งจึงวิ่งกลับไปเรียกหลังจากนั้นมินานนางกำนัลผู้นั้นก็พานาง
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1739
ท่านอาหลินหันหลังกลับมาเสวี่ยหลานถูกหลิงอวี๋ตะโกนเช่นนี้ก็ทำอะไรมิถูก นี่เป็นครั้งแรกที่นางได้พบกับคนที่หยิ่งยโสเช่นนี้ที่ถึงกับมาใส่ร้ายตนเมื่อเห็นท่านอาหลินหันหลังกลับมา เสวี่ยหลานก็ตกใจรีบแก้ตัว“ท่านอาหลิน ข้า… ข้าหาได้มิพอใจกับการลงโทษของท่านไม่ ทาสหยิ่งยโสเผู้นี้จงใจใส่ร้ายข้า!”หลิงอวี๋เอ่ยเสียงแข็ง “เสวี่ยหลาน เจ้าแก้ตัวเก่งนัก! ต่อหน้าท่านอาหลินทำอย่าง ลับหลังทำอีกอย่าง เจ้าคิดว่าการแก้ตัวเช่นนี้ท่านอาหลินจะแยกมิออกหรือใครพูดจริงใครพูดโกหก?“อีกอย่างคำพูดของเจ้า พี่เสวี่ยเหมยก็ได้ยินเช่นกัน!”เสวี่ยเหมยยิ้มแอบในใจ แต่บนใบหน้าแสร้งทำเป็นตำหนิอย่างโกรธ ๆ “อาอวี๋ เจ้าอย่าพูดเหลวไหล!”ท่าทางเช่นนี้ของเสวี่ยเหมยในสายตาของท่านอาหลิน ยิ่งยืนยันว่าสิ่งที่หลิงอวี๋พูดเป็นเรื่องจริง!เสวี่ยเหมยแค่ขัดเพียงเพราะความสัมพันธ์เพื่อนร่วมงานกับเสวี่ยหลาน จึงปกป้องเสวี่ยหลาน“เสวี่ยหลาน เมื่อครู่ข้าคิดดูแล้ว รู้สึกว่าการลงโทษเจ้าจะเบาเกินไปจริง ๆ!”ท่านอาหลินเอ่ยอย่างเย็นชา “เจ้าวังให้ข้าดูแลหมิงจู ข้าก็ต้องดูแลนางอย่างดี!”“วันนี้มีคนขโมยงูขาวน้อยของนางไป แม้ว่าจะดูเหมือนเป็นเรื่อง
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1740
วันรุ่งขึ้น ฟ้ายังมิทันสว่าง เสวี่ยเหมยมาหาแล้ว“อาอวี๋!”หลิงอวี๋ตื่นแล้ว นางกำลังอาบน้ำอยู่ก็ได้ยินเสียงของเสวี่ยเหมย จึงรีบเปิดประตูเดินออกไป“โอกาสของเจ้ามาถึงแล้ว!”เสวี่ยเหมยเอ่ยอย่างเย็นชา “เสวี่ยหลานจงใจแกล้งป่วย มิลุกขึ้นมาเตรียมอาหารเช้าให้เจ้าวังน้อย ขอเพียงเจ้าสามารถทำให้เจ้าวังน้อยพอใจได้ ก็สามารถใช้โอกาสนี้ชิงความโปรดปรานของเสวี่ยหลานจากเจ้าวังน้อยได้!”“โอกาสมีเพียงครั้งเดียว หากทำมิสำเร็จเจ้าจะไม่มีวันก้าวหน้าอีกตลอดไป!”ดวงตาของหลิงอวี๋เป็นประกายแล้วเอ่ยทันที “พี่เสวี่ยเหมยมิต้องกังวล ข้าไม่มีทางทำให้เจ้าผิดหวังแน่นอน!”นางรีบสวมเครื่องแบบวังแล้วเรียกให้ปี้เอ๋อร์ตามเสวี่ยเหมยไปที่ห้องครัววังเทพมีห้องครัวใหญ่และห้องครัวเล็ก เพราะว่าเจ้าวังน้อยจู้จี้จุกจิก จึงมีห้องครัวเล็กของตนเองก่อนหน้านี้หลิงอวี๋คิดอยู่ว่า วังเทพนี้สร้างขึ้นบนภูเขาน้ำแข็ง อาหารการกินเหล่านี้ดูน่าเบื่อมาก ไหนเลยจะคิดว่าเมื่อมาถึงห้องครัวหลิงอวี๋จะพบว่าตนคิดคับแคบไปเองในครัวของเจ้าวังน้อยมีผักและผลไม้สด ๆ มากมาย“เจ้าวังใจกว้างกับเจ้าวังน้อยมาก ของเหล่านี้ต้องจ่ายเงินสูงมากเพื่อให้คนมาส่ง
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1741
เห็นเพียงว่าเกี๊ยวในถาดมีทั้งสีขาว สีแดงและสีเขียว ขนาดเท่า ๆ กันและแต่ละชิ้นก็ดูนุ่มละมุน เห็นแล้วน่ากินมากสิ่งที่สำคัญที่สุดคือเกี๊ยวเหล่านี้มีขนาดพอดีคำมาก กินชิ้นละคำได้ และเกี๊ยวหนึ่งจานกินแล้วก็มิอิ่มจนเกินไป“เจ้าวังน้อยเชิญเพคะ!”หลิงอวี๋ยื่นตะเกียบให้หวงฝู่หมิงจูแล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “เครื่องปรุงรสมีสองแบบ แบบหนึ่งหวาน อีกแบบหนึ่งเปรี้ยวเผ็ดเพคะ!”“เจ้าวังน้อยเริ่มด้วยรสเปรี้ยวเผ็ดก่อนจะเป็นการเปิดการรับรสดีกว่าเพคะ!”หวงฝู่หมิงจูรับตะเกียบมาอย่างเชื่อฟังแล้วคีบเกี๊ยวหนึ่งชิ้นจิ้มลงในเครื่องปรุงรสเปรี้ยวเผ็ดตามคำพูดของหลิงอวี๋เสวี่ยเหมยมองการแสดงออกของหวงฝู่หมิงจูอย่างกังวล กังวลว่าอาหารเช้าที่หลิงอวี๋ทำให้จะมิถูกใจเจ้าวังน้อยมิคาดคิดว่าเมื่อเจ้าวังน้อยกินไปชิ้นหนึ่ง ก็รีบคีบอีกชิ้นหนึ่งมาจิ้มเครื่องปรุงรสแบบหวานอีก“อาอวี๋ ข้าชอบแบบเปรี้ยวเผ็ดเช่นนี้ อร่อยมาก!”หลังจากที่เจ้าวังน้อยกินเกี๊ยวไปสองชิ้น ก็ผลักเครื่องปรุงรสหวานออกไปแล้วกินแค่อันที่เปรี้ยวเผ็ดเท่านั้นเจ้าวังน้อยกินเกี๊ยวไปทีละชิ้น เมื่อเห็นเจ้าวังน้อยกินไปครึ่งจานแล้ว ความกังวลของเสวี่ยเหมยก็หายไปอาอ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1742
หลิงอวี๋ตกใจกับการเตะประตูอย่างหยาบคายเช่นนี้ จึงหันกลับไปแล้วก็เห็นอี้เหวินนางกำนัลข้างกายของท่านน้าหลินกำลังทะเลาะกับบรรดานางกำนัลอย่างดุเดือด“นางสารเลว เจ้ากล้าวางยาพิษเจ้าวังน้อยได้อย่างไร!”อี้เหวินก่นด่า พุ่งไปตรงหน้าหลิงอวี๋ เงื้อมือขึ้นแล้วตบหลิงอวี๋กลิ้งลงไปกับพื้นวางยาพิษ?จะเป็นไปได้อย่างไรกัน!หลิงอวี๋ตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ยังมิทันที่นางจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ถูกอี้เหวินจิกผมลากออกไปข้างนอกแล้ว“พี่อี้เหวิน นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”หนังหัวของหลิงอวี๋ถูกดึงจนเจ็บไปหมด นางพยายามดิ้นรนพลางตะโกนออกไป “เจ้าวังน้อยเป็นอะไรไป?”“เป็นอะไรไป? เจ้าวังน้อยกินอาหารที่เจ้าปรุง แล้วมีผื่นขึ้นไปทั่วตัว หายใจลำบาก และกำลังจะตายแล้ว!”อี้เหวินมิสนใจอะไรทั้งนั้นแล้วลากหลิงอวี๋ไปพร้อมกับนางกำนัลอีกคนหลิงอวี๋ดิ้นมิหลุดจากการควบคุมของทั้งสองคน นางถูกทั้งสองคนลากจากห้องครัวไปที่โถงหลัก หลิงอวี๋รู้สึกว่าแขนของตนจะหักเพราะสองคนนี้อยู่แล้วผิวหนังที่ลากไปตามพื้นก็มีรอยขีดข่วนจากหินที่ขรุขระด้วย...กระทั่งถูกลากไปถึงที่โถงหลัก ยังมิทันที่หลิงอวี๋จะเข้าประตูไปก็ได้ยินเสียงตื่นตระหนกของท่านน้า
Latest chapter
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2210
สิ่งที่เย่หรงคิด หลงเพ่ยเพ่ยก็คิดถึงเช่นกัน นางกล่าวกับเย่หรงอย่างขัดแย้งในใจ“เจ้าคิดจะบอกเรื่องที่เฉาฮุยยังมีชีวิตอยู่ให้พี่หญิงอวิ๋นฟังรึ?”“แต่เช่นนี้ก็มิยุติธรรมกับพี่เขยหยวน เขาและพี่หญิงอวิ๋นก็มีลูกชายด้วยกันอีกคนแล้ว หากบอกพี่หญิงอวิ๋นว่าเฉาฮุยยังมีชีวิตอยู่ จะเป็นการทำลายครอบครัวของพวกเขาเสียเปล่า!”“ข้ามิชอบที่ชายาเจ้าแห่งทะเลทำกับเฉาฮุยเช่นนี้ แต่พี่เขยหยวนและหลานชายตัวน้อยของข้าเป็นผู้บริสุทธิ์!”“อีกอย่าง พี่เขยหยวนก็ดีต่อพี่หญิงอวิ๋นมาก ก่อนหน้านี้ข้ายังอิจฉาพี่หญิงอวิ๋นที่ได้ลงเอยกับคนที่ดี!”เย่หรงยิ้มเย็นชา “เช่นนั้นยุติธรรมกับเฉาฮุยแล้วหรือ? เขายังมีบิดามารดาที่ต้องกตัญญูเลี้ยงดู ท่านหญิงอวิ๋นมิช่วยเขาออกมา แล้วจะมีใครช่วยเขาได้อีก?”“ชั่วชีวิตของเขาจะต้องอยู่ในคุกน้ำไปตลอดหรือ? นี่มันโหดร้ายยิ่งกว่าการฆ่าเขาทิ้งเสียอีก!”หลงเพ่ยเพ่ยพูดมิออกเดิมทีเฉาฮุยมีอนาคตที่สดใส เพียงเพราะรักใคร่กับท่านหญิงอวิ๋น ถึงต้องตกอยู่ในชะตากรรมอันน่าเศร้าเช่นนี้มิอาจกตัญญูเลี้ยงดูบิดามารดาได้ บุตรชายก็มากลายเป็นของผู้อื่น การที่เขาสามารถทนอยู่ต่อไปในคุกน้ำได้ คาดว่าคงเพราะยังมี
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2209
ชีวิตนี้หาสหายรู้ใจได้ยากนัก!หลงเพ่ยเพ่ยยิ้ม นางก็รู้สึกว่าตนกับเย่หรงพูดคุยสื่อสารกันง่ายเช่นกันเย่หรงฉลาด ที่สำคัญที่สุดคือมิใช่บุรุษประเภทหัวโบราณคร่ำครึ มิเหมือนพวกพี่สามที่เอะอะก็วางตนเป็นผู้ใหญ่สั่งสอนนางเฮ้อ หากสามีในอนาคตของนางสามารถพูดคุยกันได้เหมือนเย่หรง เช่นนั้นสามีภรรยาจะมิรักใคร่กลมเกลียวกันมากหรอกหรือ?หลงเพ่ยเพ่ยคิดแล้วพลันหน้าแดงเรื่อ นี่นางกำลังคิดฟุ้งซ่านอะไรอยู่!“พวกเรามาคิดกันก่อนดีกว่าว่าอีกประเดี๋ยวหากพบเสด็จย่าแล้วจะทำอย่างไรดี!”หลงเพ่ยเพ่ยมิกล้าคิดฟุ้งซ่านต่อไป รีบเปลี่ยนเรื่องคุย“ท่านกังวลว่าท่านหญิงชิงเฉิงและท่านหญิงอวิ๋นจะก่อกวนหรือ?”เย่หรงก็ดึงความคิดกลับมา พวกเขาใกล้จะถึงภูเขาศักดิ์สิทธิ์แล้ว ต้องคิดหาข้ออ้างให้ดี“อืม ท่านหญิงชิงเฉิงมิใช่คนประเภทที่จะเจรจาด้วยง่าย ๆ ท่านหญิงอวิ๋นยังพอคุยง่ายอยู่บ้าง แต่ในเมื่อพวกนางรับคำสั่งจากชายาเจ้าแห่งทะเลมาเพื่อถ่วงเวลาเสด็จย่า ย่อมมิยอมให้ข้าบรรลุเป้าหมายแน่!”หลงเพ่ยเพ่ยเผยสีหน้าอมทุกข์เย่หรงพลันนึกถึงข่าวลือเกี่ยวกับท่านหญิงอวิ๋นขึ้นมา แม้ท่านหญิงอวิ๋นจะเป็นธิดาแท้ ๆ ของชายาเจ้าแห่งทะเล แต่ช่วงห
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2208
“โอ้ ใต้หล้านั้นแตกต่างจากใต้หล้าของพวกเราหรือ?”หลงเพ่ยเพ่ยถูกเย่หรงกระตุ้นความอยากรู้ จึงจ้องมองพลางถาม“อืม บ้านเรือนที่นั่นสูงเท่าภูเขา สูงที่สุดอาจถึงร้อยชั้นได้ ทั้งยังมีรถมากมายที่มิต้องใช้ม้าลาก วิ่งได้เร็วมาก!”เย่หรงเล่าให้หลงเพ่ยเพ่ยฟังไปเรื่อย ๆเมื่อพูดถึงเครื่องบินก็ทำให้หลงเพ่ยเพ่ยเบิกตากว้าง นางมองเย่หรงอย่างงง ๆ “เจ้าโกหกกระมัง จะมีเครื่องมือที่สามารถบรรทุกคนขึ้นไปบนฟ้าได้อย่างไร!”“มีจริง ๆ ข้ามิได้โกหกท่าน พี่หญิงหลิงหลิงจำได้มากกว่าข้าเสียอีก รอมีโอกาสให้นางเล่าให้ท่านฟัง ท่านก็จะเชื่อว่าข้ามิได้โกหกท่าน!”เย่หรงเริ่มตื่นเต้น “ท่านหญิง ท่านปู่มิได้บอกหรือว่าคันฉ่องคุนหลุนของตงกู่อวี้สามารถพลิกฟ้าคว่ำปฐพีได้?”“หากพวกเราได้คันฉ่องคุนหลุนมา มิต้องรอเวียนว่ายตายเกิด ข้าจะพาท่านไปดูใต้หล้านั้น! ท่านจะต้องชอบใต้หล้านั้นอย่างแน่นอน!”เย่หรงพูดจนหลงเพ่ยเพ่ยใจเต้นระรัว นางกล่าวออกไปโดยมิต้องคิด “ได้ เช่นนั้นรอพวกเราช่วยแดนเทพผ่านพ้นภัยพิบัติครั้งนี้ไปได้ พวกเราหาคันฉ่องคุนหลุนเจอแล้วก็ไปด้วยกัน ไปดูใต้หล้าที่เจ้าพูดถึงกัน!”“ตกลงตามนี้!”เย่หรงยกมือขึ้น หลงเพ่ยเพ่
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2207
คนหนึ่งคือคนที่ตนรัก อีกคนคือสหายที่ดีที่สุดของตน!แต่พวกเขากลับร่วมมือกันหลอกลวงตน!หยางหงหนิงหันหลังเดินออกไปด้วยใบหน้าบึ้งตึง นางจะมิปล่อยชายชั่วหญิงโฉดคู่นี้ไปแน่!สิ่งที่นางมิได้มาครอบครอง ยอมทำลายทิ้งเสียดีกว่ายอมให้คนอื่นได้ไป!หยางหงหนิงกลับไปที่รถม้าของตน เค้นเสียงลอดไรฟันออกมาคำหนึ่ง “ไปภูเขาศักดิ์สิทธิ์!”ด้านหน้า เย่หรงและหลงเพ่ยเพ่ยต่างก็ร้อนใจดั่งไฟเผา ฮองเฮาเสด็จไปสองชั่วยามแล้ว พวกเขาจะตามทันพระนางหรือ?อีกทั้งต่อให้ตามทัน มีท่านหญิงชิงเฉิงและท่านหญิงอวิ๋นอยู่ พวกนางต้องช่วยชายาเจ้าแห่งทะเลขัดขวางมิให้ฮองเฮาเรียกตัวหลิงอวี๋เข้าเฝ้าแน่“ท่านหญิง พวกเราจะไปทันหรือไม่? ชายาเจ้าแห่งทะเลจะลงมือกับพี่หญิงหลิงหลิงแล้วหรือไม่?”เย่หรงถามอย่างร้อนรนหลงเพ่ยเพ่ยก็ร้อนใจเช่นกัน หลิงอวี๋ยังรอให้นางช่วยชีวิตอยู่ แต่นางก็มิรู้ว่าจะสามารถทูลขอพระราชโองการจากฮองเฮาได้สำเร็จหรือไม่“พวกเราพยายามเต็มที่เถอะ! ขอเพียงตามเสด็จย่าทัน ต่อให้ข้าต้องคุกเข่าอ้อนวอนก็ต้องให้นางพาพี่หญิงหลิงหลิงออกมาให้ได้!”หลงเพ่ยเพ่ยกล่าวปลอบใจเย่หรงเห็นหลงเพ่ยเพ่ยวิ่งวุ่นไปทั่วกับตนก็นับว่าพยายามเ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2206
รองแม่ทัพจางยังคงกล่าวพลางยิ้มแย้ม “ท่านหญิงฉางเล่อมามิถูกจังหวะ วันนี้ฮองเฮาพร้อมด้วยท่านหญิงชิงเฉิงและท่านหญิงอวิ๋นพาคุณชายน้อยทั้งหลายเสด็จไปชมดอกไม้ที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์พ่ะย่ะค่ะ!”ว่ากระไรนะ?หลงเพ่ยเพ่ยนิ่งอึ้งไป ท่านหญิงชิงเฉิงและท่านหญิงอวิ๋นล้วนเป็นธิดาของเจ้าแห่งทะเล และเป็นลูกพี่ลูกน้องของหลงเพ่ยเพ่ยด้วยเหตุใดพวกนางถึงมิไปชมดอกไม้ตั้งแต่ก่อนหน้านี้เล่า แต่กลับเลือกไปชมดอกไม้ในตอนที่ตนต้องการความช่วยเหลือจากเสด็จย่าพอดีนี่น่ะหรือ?“ไปนานเท่าใดแล้ว?”หลงเพ่ยเพ่ยสงสัยว่านี่เป็นการจัดฉากโดยเจตนาของชายาเจ้าแห่งทะเล“สองชั่วยามแล้วพ่ะย่ะค่ะ ตอนนี้น่าจะอยู่ในภูเขาศักดิ์สิทธิ์แล้วขอรับ!”รองแม่ทัพจางกล่าวพลางยิ้มหลงเพ่ยเพ่ยอยากจะชกหน้ายิ้ม ๆ ของรองแม่ทัพจางเสียสักหมัด เหตุใดนางมองรอยยิ้มของรองแม่ทัพจางแล้วเหมือนกำลังสมน้ำหน้าตนอยู่เลยเล่า“เจ้ามิได้หลอกข้าใช่หรือไม่?”หลงเพ่ยเพ่ยถามเสียงเย็นรองแม่ทัพจางกล่าวพลางยิ้ม “ท่านหญิงฉางเล่อพูดเล่นแล้ว ไหนเลยข้าน้อยจะกล้าหลอกท่านหญิง! หากมิเชื่อท่านลองถามใครดูก็ได้ว่าที่ข้าน้อยพูดเป็นเรื่องจริงหรือไม่!”“หากท่านหญิงมีธุระด่วนจร
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2205
หลิงอวี๋ฟังแล้วก็อดอมยิ้มมิได้ เซียวหลินเทียนใช้คนตระกูลเก๋อมาจัดการชายาเจ้าแห่งทะเล กลอุบายนี้ช่างเด็ดขาดนักรถม้ามาถึงจวนเจ้าแห่งทะเล เมื่อหลิงอวี๋ลงจากรถก็มองไปยังคฤหาสน์หลังใหม่ที่กำลังก่อสร้างอีกครั้ง กำแพงล้อมรอบสร้างเสร็จแล้ว ดูจากขนาดแล้วใหญ่โตมากจริง ๆนางอดสงสัยมิได้ ข้างในมีเรือนบุหงาแบบเดียวกับตำหนักอ๋องอี้ของตนอย่างที่เถาจื่อบอกจริงหรือ?นางอยากเข้าไปดู อยากเห็นเหลือเกินว่าบ้านในอดีตของตนเป็นอย่างไร!“คุณหนูสิง เชิญ!”พ่อบ้านเว่ยเห็นหลิงอวี๋มองคฤหาสน์ฝั่งตรงข้ามก็ร้องเรียกอย่างมิอดทนหลิงอวี๋หันกลับมา เห็นประตูใหญ่หนาทึบของจวนเจ้าแห่งทะเลเปิดอ้าอยู่ ข้างในลานเรือนซับซ้อนลึกล้ำ มองสุดตามิเห็นปลายทางนี่คือที่ที่เต็มไปด้วยอันตรายโดยแท้!หลิงอวี๋ลอบสูดหายใจลึก ๆ แล้วเดินเข้าไป“ปัง!”ประตูใหญ่หนาทึบปิดลงด้านหลังนางหลิงอวี๋มิได้หันกลับไปมอง เพราะนั่นจะดูมิสง่างามนางรอให้พ่อบ้านเว่ยนำทางอยู่ข้างหน้า เพื่อหลีกเลี่ยงการเดินผิดทางแล้วถูกพ่อบ้านเว่ยหาเรื่องผิดพลาดมาตำหนิขณะเดียวกัน หลงเพ่ยเพ่ยก็ได้พาเย่หรงมุ่งหน้าไปยังวังหลวงแล้ว“อุบายนี้ของชายาเจ้าแห่งทะเลช่างร้า
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2204
จวนเจ้าแห่งทะเลตั้งอยู่ในย่านคหบดีและสูงศักดิ์ของเมืองหลวงแดนเทพ อันที่จริงอยู่ห่างจากคฤหาสน์อู่เพียงมิกี่ช่วงถนนเท่านั้นรถม้าวิ่งไปตามทางเรื่อย ๆ เถาจื่อพลันนึกอะไรขึ้นมาได้ จึงกระซิบข้างหูหลิงอวี๋เบา ๆ“คุณหนู อีกประเดี๋ยวท่านจะเห็นคฤหาสน์หลังใหญ่ที่กำลังสร้างอยู่ตรงข้ามจวนเจ้าแห่งทะเล ที่นั่นฝ่าบาททรงสร้างให้ท่านเจ้าค่ะ!”“คราแรกที่พวกเรามาตามหาท่านในเมืองหลวงแดนเทพนั้นมิรู้ว่าจะต้องเสียเวลานานเท่าใด ฝ่าบาทจึงทรงให้สือหรงซื้อคฤหาสน์แถวนี้ไว้ล่วงหน้าแล้วรื้อสร้างใหม่ทั้งหมด!”“ฝ่าบาทตรัสว่า เจ้าแห่งทะเลคือบิดาของท่าน ในเมื่อเขามิยอมรับท่าน ฝ่าบาทก็จะทำให้เขาเห็นว่า ใช่ว่าท่านไม่มีบ้านเสียหน่อย แม้จวนเจ้าแห่งทะเลไม่มีที่ให้ท่าน ฝ่าบาทก็จะสร้างจวนหลังที่ใหญ่กว่าจวนเจ้าแห่งทะเลให้!”“คุณหนู ข้างในมีเรือนหลังหนึ่ง สร้างตามแบบเรือนบุหงาที่ตำหนักอ๋องอี้ในฉินตะวันตกของท่านไม่มีผิดเพี้ยน หากท่านได้เห็นจะต้องชอบอย่างแน่นอนเจ้าค่ะ!”ก่อนหน้านี้หลิงอวี๋เคยได้ยินเผยอวี้พูดถึงคฤหาสน์หลังใหม่ที่พวกเขาสร้างแล้ว ตอนนั้นยังรู้สึกแปลกใจว่าเซียวหลินเทียนคิดจะอยู่เมืองหลวงแดนเทพเป็นการถาวรหรืออย่
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2203
วิธีนี้ของหลิงอวี๋เป็นวิธีเดียวที่จะช่วยนางได้ในยามนี้ ด้วยเซียวหลินเทียนและคนอื่น ๆ ก็ยังคิดหาวิธีที่ดีกว่านี้มิออกเย่หรงกล่าวขึ้นทันที “ข้าจะไปหาหลงเพ่ยเพ่ย บอกนางมิต้องมาแล้ว ให้เข้าวังไปทูลขอเข้าเฝ้าฮองเฮาได้เลย!”“พี่หญิงหลิงหลิง ท่านต้องยื้อจนกว่าพวกเราจะมาช่วยท่านให้ได้นะ!”พูดจบ เย่หรงก็รีบร้อนออกไปเก๋อเฟิ่งฉิงมองหลิงอวี๋ด้วยสายตาซับซ้อน นางหวังให้หลิงอวี๋เข้าจวนเจ้าแห่งทะเลไปแล้วออกมามิได้แต่เรื่องนี้ก็พัวพันถึงความเป็นความตายของเซียวหลินเทียน นางมิอยากให้เซียวหลินเทียนต้องเกิดเรื่อง!ช่างขัดแย้งในใจเสียจริง!“อาอวี๋ เจ้าไปก่อนเถอะ... วางใจได้ ต่อให้ต้องก่อความวุ่นวายครั้งใหญ่ในเมืองหลวงแดนเทพ ข้าก็จะพาเจ้ากลับบ้านให้ได้!”เซียวหลินเทียนกล่าวอย่างหนักแน่นเขายังมีแผ่นป้ายไม้ที่ขันทีโม่ให้มา สามารถใช้ขอความช่วยเหลือจากแม่ทัพฝ่ายซ้ายได้ เซียวหลินเทียนตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะใช้แผ่นป้ายไม้นี้ช่วยหลิงอวี๋ขันทีโม่เคยบอกว่า เพียงอาศัยแผ่นป้ายไม้นี้ ก็สามารถทำให้แม่ทัพฝ่ายซ้ายช่วยตนทำเรื่องหนึ่งเรื่องได้หากแม่ทัพฝ่ายซ้ายสามารถช่วยคนได้เพียงคนเดียว เช่นนั้นเขาก็ยอมตายเ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2202
เผยอวี้และคนอื่น ๆ ต่างมองหน้ากันอย่างจนปัญญา นึกว่ามหาปราชญ์และเจ้าแห่งทะเลกลับไปแล้วพวกตนจะรอดพ้นจากครั้งนี้ไปได้ คาดมิถึงว่าชายาเจ้าแห่งทะเลจะใช้ไม้นี้อีกภายนอกดูเหมือนเป็นการเชิญ แต่จริง ๆ แล้วจะปฏิเสธมิไปได้หรือ?เซียวหลินเทียนสามารถแสร้งป่วยได้ แต่หลิงอวี๋เพิ่งจะปรากฏตัวต่อหน้าเจ้าแห่งทะเลไปเมื่อครู่ ตอนนี้ย่อมมิอาจใช้การแสร้งป่วยมาหลีกเลี่ยงได้อีกแล้ว“บอกไปว่าคุณหนูสิงกำลังรักษาอาการป่วยให้ข้าอยู่ เดี๋ยวค่อยไป!”ในสถานการณ์กะทันหันเช่นนี้เซียวหลินเทียนทำได้เพียงถ่วงเวลาไปก่อนแล้วค่อยคิดหาวิธี“เผยอวี้ เจ้าส่งคนไปแจ้งหลงเพ่ยเพ่ยกับเจ้าแห่งทิศใต้ ให้หลงเพ่ยเพ่ยไปเป็นเพื่อนอาอวี๋!”เป็นเรื่องความเป็นความตายของหลิงอวี๋ เผยอวี้รีบให้คนไปแจ้งหลงเพ่ยเพ่ยทันทีหลิงอวี๋นิ่งเงียบ นั่งคิดอยู่ข้าง ๆเพื่อชิงหยกหล้าสุขาวดีกลับคืนมา ในเวลานั้นชายาเจ้าแห่งทะเลสามารถลงมืออำมหิตกับหลานฮุ่ยจวนที่กำลังตั้งครรภ์ได้ครั้งนี้นางส่งพ่อบ้านมาเชิญตนไปจวนเจ้าแห่งทะเล พูดไปพูดมาก็เพื่อหยกหล้าสุขาวดีบนตัวนางนั่นเองส่วนการที่จะนำหยกหล้าสุขาวดีออกมาได้นั้นต้องใช้วิธีสลายโลหิตละลายกระดูก หรือว่าช
