บทที่ 781

พวกเขาจึงมองหน้ากันไปมาอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงไปทำงานกัน จากนั้นจึงกินกันอย่างมีความสุข

ตอนนี้ ไม่มีใครสนใจแล้วว่าก่อนหน้านี้ที่จั๋วซือหรานปิดตัวทำอะไรอยู่ในห้องแล้ว

จั๋วซือหรานมองเหล่าองครักษ์เงาที่กินกันอย่างมีความสุขในเรือน นางยกปากขึ้นยิ้มๆ จากนั้นจึงหมุนตัวไปที่ข้างเรือน

......

กลางดึก

ในจวนตระกูลเฟิงหวาดระแวงกันมาก แค่ลมพัดใบไม้ไหวก็คิดว่าศัตรูบุก

ไม่เคยมีใครมาสร้างแรงกดดันมากขนาดนี้กับตระกูลเฟิงมาก่อน

นี่ทำเอาเหล่าผู้อาวุโสตระกูลเฟิง ทั้งรู้สึกอัปยศและรู้สึกโกรธเคืองมาก

แต่กลับยังต้องให้ความสำคัญขึ้นมา!

ไม่เพียงแต่หน่วยลาดตระเวน มีอัตรารอบสูงขึ้นกว่าแต่ก่อนเท่านั้น

แต่เหล่าผู้อาวุโสก็ไม่กล้าที่จะหลับตากัน

"นางปีศาจสาวนั่น! ทำไมถึงได้มีพลังขนาดนี้!"

"ไม่รู้ว่าเจ้าคนไร้ค่าเฟิงเหยียน ให้กำลังกับนางไปมากน้อยแค่ไหน!"

"เจ้าว่าคืนนี้นางจะมาจริงไหม?"

"ใครจะรู้เล่า? น่าอับอายเสียจริง แค่คำพูดเดียวของนาง...!"

ตอนนี้ก็ยังไม่ได้หลับไม่ได้นอน

ไม่มีคนสังเกตเห็น ว่ามีร่างปราดเปรียวราวกับแมวราตรีร่างหนึ่ง แฝงตัวเข้ามาในเรือนตระกูลเฟิงแล้ว

แล้วเหล่าผู้อาวุโสที่จุดโคมกันสว่างไสว กล