แชร์

บทที่ 763

ผู้เขียน: หูเทียนเสี่ยว
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-06 18:00:00
"ที่ข้าคิดน่ะหรือ?" จั๋วซือหรานทวนซ้ำคำพูดก่อนหน้าของเขามาอีกรอบ

จากนั้นจึงยิ้มจนตาพญาหงส์โค้งหวาน เปล่งประกายเสน่ห์ที่ดึงดูดถึงจิตใจ

นางเอ่ยต่อว่า "ถ้าให้ข้าพูด ท่านต้องหึงแล้วแน่ๆ เลย"

"เจ้ายังดูอารมณ์ดีอีกนะ" เฟิงเหยียนเอ่ยขึ้นอย่างจนใจ

จั๋วซือหรานไม่ได้ปฏิเสธ นางหัวเราะตอบว่า "ข้าไม่ดีใจได้หรือ? ท่านอ๋องหึงหวงเลยนะ นี่ก็เป็นสิ่งยืนยันว่าสนใจข้าไง"

จั๋วซือหรานนึงเพิ่งลุกขึ้นนั่งตัวตรง เปิดเสื้อคลุมของเขาออก พิจารณาสถานการณ์กับตัวเขา

ยื่นมือไปกุมข้อมือเขาแน่น จับชีพจรให้เขา

"หลังจากท่านกลับไป พวกเขายังทำร้ายท่านอีกไหม?" จั๋วซือหรานถาม

แม้ดูจากสภาพและชีพจรของเฟิงเหยียนแล้ว ยังไม่มีปัญหาอะไรมาก แต่ก็ยังไม่ค่อยวางใจ จึงถามขึ้นตรงๆ

เฟิงเหยียนตอบ "ขอแค่ข้ากลับไป ยังจะมีใครกล้าทำอะไรข้า ข้าไม่ทำอะไรพวกเขาก็ดีแค่ไหนแล้ว"

เฟิงเหยียนตอบพลางยื่นมือไปจัดทรงผมที่แก้มของเธอ ทัดไปที่หลังใบหู

เขาก้มหน้าลงมองจั๋วซือหราน

จั๋วซือหรานไม่ต้องเงยหน้าสบตาเขา ก็สัมผัสได้ถึงสายตาที่ลึกซึ้งของเขา

เหมือนเป็นความอ่อนโยน และเหมือนจะเป็นความรู้สึกลึกซึ้งกว่าความอ่อนโยน

"ไม่ทำอะไรท่านก็ดีแล้ว" จั๋วซ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 764

    "มาสิ เพราะคิดถึงเจ้ามาก" เฟิงเหยียนเอ่ยเสียงขรึมคำพูดของผู้ชาย ไม่มีน้ำเสียงอะไรที่ดูเกินจริงเป็นพิเศษ เสียงทุ้มนุ่มที่ค่อยๆ พูดออกมา คำพูดสั้นๆ ง่ายๆ นี้ กลับมีความหมายที่ลึกซึ้งและน่าสนใจ ทำเอาใจของนางหนักอึ้งขึ้นมาทันทีอัดแน่นไปหมด"ข้าจะคิดหาวิธีต่อ ดูว่าสถานการณ์ของท่านจะจัดการอย่างไร ข้ามีวิธีการอยู่เสมอนั่นล่ะ จะต้องหาวิธีได้แน่" จั๋วซือหรานเอ่ยขึ้นเฟิงเหยียนขานรับอืม เสียงฟังแล้วดูอ่อนนุ่ม เขาเหมือนจะไม่ได้ใส่ใจกับอาการบาดเจ็บของตัวเองสักเท่าไรไม่ว่าจะเป็นอย่างไรก็ไม่ต้องสน ตอนนี้ได้นั่งด้วยกันกับนาง ให้นางได้พิงไหล่ตนเอง แค่นี้ก็ดีมากแล้วจั๋วซือหรานพิงบนไหล่เขาไม่ค่อยสบายนัก จึงขดตัวเข้าไปในอ้อมกอดเขาหลังจากเปลี่ยนไปอยู่ในท่าที่สบายหน่อย ถึงได้เริ่มคุยกับเขาเรื่องธุรกิจโรงเตี๊ยมในวันนี้นางเอาแผนของตนเองเล่าออกมารอบหนึ่งหลังจากเฟิงเหยียนได้ยิน ก็ครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง ถามขึ้นว่า "ทำไมอยากจะทำโรงเตี๊ยมโรงน้ำชาขึ้นมาล่ะ?""ก็ไม่มีอะไร แค่รู้สึกว่า คงต้องค่อยๆ ทำเครือข่ายข่าวสารของตนเองให้ดีหน่อย" จั๋วซือหรานตอบ "ทำโรงเตี๊ยมเป็นทิศทางที่ไม่เลว ปิดบังหูตาได้ด้วย"

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06
  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 765

    ระหว่างทางกลับ ในใจเฟิงเหยียนถูกอัดแน่นจนเต็มประดาอดพูดไม่ได้เลย ถ้าหากหญิงสาวคนนั้นคิดจะเล่นกับหัวใจเขาล่ะก็ ถือว่าเป็นนักเล่นกับหัวใจชั้นหนึ่งเลยทีเดียวเชียวแค่พูดไม่กี่คำ ก็หยิบหัวใจของเขาลงมาบีบๆ นวดๆ จนทำให้มันเชื่อฟังอย่างสิ้นเชิงฉุนจวินนั่งอยู่ขับรถอยู่ด้านหน้า ก็อดบ่นขึ้นามาไม่ได้ "นายท่าน ตอนนี้ก็มีเรื่องลำบากอยู่มากแล้ว ท่านก็อดทนหน่อยเถอะ เช่นนี้ไม่ใช่แค่ดีกับท่านนะ แต่ยังดีกับแม่นางจิ่วด้วย""รู้แล้ว" เฟิงเหยียนตอบกลับเรียบๆ "หลังจากนี้จะรวัง วันนี้ก็ใจด่วนใจเร็วไปหน่อย""ข้าน้อยกังวลว่าตระกูลเฟิงพวกนั้น กลังเตรียมการจะทำร้ายท่าน แล้วก็แม่นางจิ่ว..." ฉุนจวินถอนใจขึ้นเบาๆ "ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขายังซ่อนเอาไว้ลึกมาก บางครั้งกระทั่งไม่รู้ว่าพวกเขาพวกเขาคิดอะไรอยู่ด้วยซ้ำ ดังนั้นควรระวังเอาไว้ก่อน..."ตอนนี้เอง เสียงของฉุนจวินก็ชะงักไปลูกศรคมกริบดอกหนึ่ง ทะลุคอของฉุนจวินออกไป!เลือดสดสาดกระจายบนรถม้า!เฟิงเหยียนเดิมทีที่ยังได้ยินฉุนจวินพูดอยู่ พอได้ยินเสียงของเขาชะงักไป จากนั้นยังมีเสียง...ของแหลมทะลุเนื้อคนตามเข้ามา ฟังแล้วทำเอาฟันจำต้องขบกันแน่นเลยทีเดียว"ฉุนจวิน!

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06
  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 766

    เพราะเขาได้ยินเสียงเสียงฝีเท้ารอบๆ เข้ามาใกล้ และมีเสียงกระซิบกระซาบบางส่วนเนื้อหาในคำพูด ทำให้ฉุนจวินรู้สึกใจสะพรึงขึ้นมา!"เร็ว! เขาลงมือช่วยองครักษ์เงาของเขาแล้ว บนตัวเขาไม่มีพลังวิญญาณรักษาของจั๋วซือหราน คงทนได้ไม่นานแล้ว!""ถือโอกาสนี้! พาตัวเขาไปซะ!"ฉุนจวินจึงเพิ่งรู้สึกตัว ว่านี่เป็นแผนร้าย นี่เป็นแผนร้ายที่ตระกูลเฟิงเพ่งเล็งมาที่นายท่านยิ่งไปกว่านั้นดูแล้ว พวกเขาน่าจะวางแผนมานานแล้วด้วยเบ้าตาของฉุนจวินร้อนวูบ น้ำตาไหลอาบลงมาอย่างคุมไม่อยู่เพราะว่า เขาเห็นว่าแผลบนตัวของนายท่าน เริ่มขยายออกความรุนแรงนั่น บาดแผลไหม้เกรียมที่น่ากลัว เริ่มแผ่ลามไปทั่วตัวเขา แม้จะใส่เสื้อคลุมกับสวมหมวกปีกกว้างอยู่ แต่ก็ยังชัดเจนมาก ยังคงดูรุนแรง ตามหลักการก็ไม่ควรรุนแรงถึงระดับนี้ น่ากลัวเหลือเกิน ตระกูลเฟิงคงจะทำอะไรเข้าไปอีกเหมือนกับตอนที่นายท่านบาดเจ็บตอนที่ทดสอบเมื่อครั้งนั้นเลยฉุนจวินได้ยินเสียงของนายท่าน คอหอยเขาน่าจะมีแผลไหม้เกรียมอยู่ ดังนั้นเสียงฟังแล้วจึงแหบแห้งเขาบอกเสียงต่ำกับฉุนจวินว่า "ไปหา...หรานหราน นางจะ ช่วยเจ้า จากนั้น...อยู่กับนาง ปกป้องนาง ไม่ต้องกลับไปอีก ถ้า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06
  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 767

    แต่ว่าร่างกายของฉุนจวินกลับไม่ได้ร่วงลงไปบนพื้นน้ำแข็ง และไม่มีความเจ็บปวดแบบที่คิดเอาไว้เดิมทีเขายังคิดว่า เพราะแผลที่คอของตนเองปวดมาเกินไป จนทำให้ร่างกายมองข้ามความเจ็บปวดอื่นไปจนหมดแต่เพียงไม่นานก็ตั้งสติขึ้นได้ ว่ามันไม่ใช่เขาไม่ได้ร่วงลงมาบนพื้น!เขาถูกสายไร้รูปร่างบางอย่างรับเอาไว้!"ให้ตายเถอะ!" เสียงร้องอุทานเสียงหนึ่งดังขึ้นฉุนจวินจำได้ นี่เป็นเสียงของฝูซูคนรับใช้ข้างกายแม่นางจิ่ว"คอของเเขาถูกธนูแทงจนทะลุแล้ว ไม่รู้จริงๆ ว่ายืนหยัดมาถึงที่นี่ได้อย่างไร..." อีกเสียงหนึ่งดังขึ้นมา ฟังน้ำเสียงแล้วดูตกตะลึงกับเคร่งขรึมฉุนจวินฟังออกอีก นี่เป็นเสียงของชายที่แทบจะทำให้นายท่านหึงอกแตกตายก่อนหน้านี้ ลูกหลานของตระกูลซางและต่อมา ฉุนจวินก็ได้ยินเสียงที่ทำให้คนสงบใจลง"ฝูซู ไปเอาสุราแรงๆ เช็ดที่เตียงนั้นในห้องข้ารอบหนึ่ง" จั๋วซือหรานกำชับขึ้นมา"รับทราบ!" ฝูซูปกติเป็นคนที่ชอบพูดจาหยอกล้อ แต่เวลาจริงจัง ก็ยังถือว่าพึ่งพาได้อยู่ รีบวิ่งไปจัดการแล้วจั๋วซือหรานเอ่ยต่อ "ซางถิง เจ้าไปหาข่าวมาหน่อย บนถนนที่จากบ้านพวกเราไปยังบ้านตระกูลเฟิง เมื่อครู่นี้เกิดอะไรขึ้น ทำไมฉุนจวินถึ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07
  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 768

    วินาทีต่อมาเขาจึงรู้สึกถึงความเจ็บปวดของคมแหลมส่งเข้ามาจากคอ ม่านตาเขาหดลง ดวงตาเบิกกว้างขึ้นแต่เพียงไม่นาน เขาก็รู้สึกได้ว่าที่ขยายออกมาจากความเจ็บปวดของคมแหลมนั่นไม่ใช่ความเจ็บปวด แต่เป็นความชาความรู้สึกด้านชานั้น แจ่มชัดขึ้นเรื่อยๆ เหมือนจะไม่เจ็บแล้วเขาตะลึงไปหน่อยๆ เหมือนไม่ค่อยเข้าใจกับเรื่องนี้นักจั๋วซือหรานวางเข็มฉีดยาลงไปข้างๆ หยิบมีดผ่าตัดเล่มหนึ่งออกมา ขยายบาดแผลที่ถูกธนูแทงทะลุบนคอฉุนจวินให้กว้างขึ้นพอทั้งสองด้านกว้างขึ้นหน่อยแล้ว จากนั้นจึงโรยยาห้ามเลือดลงไปบนแผลอย่างหนา แล้วจึงเริ่มดึงลูกศรออกลูกศรถูกดึงออกทีละนิดตอนที่ลูกธนูครึ่งดอกด้านซ้ายถูกดึงอกมา จั๋วซือหรานเดิมทีคิดว่าเลือดจะพุ่งออกมา จึงเตรียมพร้อมการรักษาเขาไว้แล้วแต่กลับไม่เป็นอย่างที่คิด หลังจากที่ตนเองดึงลูกธนูออกมาแผลบนคอของฉุนจวิน เลือดกลับหยุด แผลผสานเข้ามาด้วยความเร็วที่เห็นได้ด้วยตาเปล่าพอเห็นฉากนี้ ตาของจั๋วซือหรานก็ถลึงตาโตขึ้นนางเป็นคนที่มือนิ่งมาตลอด แต่ตอนนี้กลับสั่นระริกขึ้นมานางสงบมือของตนเองลง จากนั้นจึงดึงลูกศรออกจากคออีกด้านจองฉุนจวินและเป็นไปตามคาด เป็นเหมือนกับอีกด้านไ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07
  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 769

    ซางถิงตอบ "ไม่มีใครมีข้อมูลเลย แค่พูดกันว่าเหมือนมีรถม้าหลายคนจอดอยู่ตรงนั้น ต่อมาก็มีคนกลุ่มหนึ่งเข้ามา ขับรถม้าพวกนั้นออกไปแล้ว""เฟิงเหยียนล่ะ" จั๋วซือหรานถามขึ้นซางถิงส่ายหัว "ไม่ได้ยินว่ากลับไปที่บ้านเลย""แล้วคนที่ขับรถพวกนั้นออกไปคือใครกัน? มีเบาะแสบ้างมั๊ย" จั๋วซือหรานถาม"ไม่มีเลย" ซางถิงคิดๆ เอ่ยต่อมาว่า "พอข้าคิดๆ ก็เลยไปหาข่าวที่ประตูเมืองมา รู้แค่ว่า มีรถม้าของตระกูลเฟิงออกไปแล้ว""ได้ ข้ารู้แล้ว ขอบคุณเจ้ามาก" จั๋วซือหรานพอฟังถึงจุดนี้ ก็ร้องเชอะหัวเราะขึ้นเสียงเย็นชานางสะบัดชายเสื้อ หมุนตัวเข้าไปในห้องฉุนจวินกำลังเขียนหนังสือ บนหน้าผากมีเหงื่อผุดซึมจั๋วซือหรานเดินเข้าไปพลางถามขึ้นว่า "คนที่จับนายท่านเจ้าไป คือคนของตระกูลเฟิงใช่ไหม?"ฉุนจวินพอได้ยินคำนี้ ก็สั่นสะท้านไปทั้งตัว จากนั้นก็พยักหน้าตอบเบาๆเขาก้มหน้า สีหน้ารู้สึกผิดมาก เขารีบเขียนกระดาษอย่างรวดเร็ว ยื่นส่งไปให้จั๋วซือหรานจั๋วซือหรานกวาดมองผาดหนึ่ง ก็เห็นเนื้อหาที่เขียนว่า "คุณหนูจิ่ว ผิดที่ข้าเอง เพราะข้าบาดเจ็บ นายท่านเพื่อช่วยชีวิตข้า จึงเอาพลังวิญญาณที่ท่านให้ไปทั้งหมดส่งมาให้ข้า จากนั้นเขาก็

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07
  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 770

    เดิมทีฉุนจวินคิดว่า นางมีสายตากับน้ำเสียงเช่นนั้น ก็เพราะยังไม่มีเบาะแสอะไรแต่ใครจะรู้ ว่าพริบตาต่อมา เขาก็อ่านออกถึงความเด็ดเดี่ยวกับจิตสังหารถึงที่สุดใน...ดวงตาแม่นางจิ่ว"หลังจากนั้นข้าก็จะเริ่มสังหารคน" จั๋วซือหรานเอ่ยขึ้นเสียงเรียบฉุนจวินรู้สึกแค่ว่าแผ่นหลังเย็นวาบ เขาเองก็พูดไม่ออกว่าเพราะอะไรถึงรู้สึกแบบนี้ แต่มันไม่ใช่ความกลัวทว่าแปลกมาก เขาไม่กลัวจั๋วซือหราน แต่กลับสันหลังวาบจากคำพูดนี้ของจั๋วซือหราน คล้ายกับความยำเกรงต่อผู้แข็งแกร่งอะไรแบบนั้น..."ข้าจะดูว่าต้องสังหารคนแค่ไหน พวกเขาถึงจะคืนคนให้ข้า" จั๋วซือหรานสายตายังคงเหม่อไปไกล แต่จิตสังหารในสายตา ยังคงไม่จางหายนางเอ่ยต่อมาเสียงเรียบ "พวกเขาไม่ใช่คิดจะให้ข้าโกรธหรือ ตอนนี้ข้าโกรธแล้ว ข้าจะดู ว่าพวกเขาจะแบกรับความโกรธของข้าได้ไหม"จั๋วซือหรานพูดประโยคนี้จบ ก็บอกกับฉุนจวินคำหนึ่งว่า "เจ้าเขียนสิ่งที่ควรเขียนมาเถอะ แล้วก็รักษาตัวให้ดี ข้ามีเรื่องต้องออกไปข้างนอกหน่อย เพิ่งนึกออก ว่าก่อนที่จะเก็บพวกตระกูลเฟิงนี่ยังมีคนอื่นที่ต้องไปจัดการอยู่"ฉุนจวินรีบเขียนขึ้นมา: ใครหรือขอรับ?จั๋วซือหรานเอียงตามองเขา ถามขึ้นว่า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07
  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 771

    พวกเขาเพิ่งกระโจนออกมา ก็เห็นว่าในมือจั๋วซือหรานเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วราวกับเล่นกลเจ้าของสีดำที่ส่งเสียงกัมปนาทลั่นท้องฟ้าก่อนหน้านี้หายไปแล้ว ตอนนี้ในมือของนางมีดาบคู่เข้ามาแทน!พริบตาต่อมาร่างของนางก็หายไป"เร็ว! จัดการนางให้ได้!" คนที่ส่งเสียงขู่จั๋วซือหรานเมื่อครู่ รีบร้องขึ้นมาอีกครั้งแต่ว่า องครักษ์เงากับคนคุ้มกันของจวนตระกูลเฟิงเหล่านั้น ก็ไม่สามารถใช้สายตาจับร่องรอยจั๋วซือหรานได้เลยตอนที่พวกเขายังพยายามค้นหาร่องรอยจั๋วซือหรานในเรือน ใครก็ไม่ทันสังเกต ว่าจั๋วซือหรานปรากฏขึ้นด้านหลังคนที่ตะโกนขึ้นเมื่อครู่แล้วคนผู้นี้เดิมทียังเหลียวซ้ายระวังขวาอยู่ พิจารณารอบๆ อย่างระมัดระวัง คอยมองว่าปีศาจหญิงคนนั้นอยู่ที่ไหนแต่กลับไม่สังเกตเลย ว่าร่างที่ราวกับเป็นภูติผีปรากฏขึ้นมาด้านหลังเขา หลังจากนั้นดาบเล่มหนึ่ง ก็เหวี่ยงเข้าที่หลังคอเขาพาดอยู่บนคอหอยเขา"อั่ก..." เสียงของเขาชะงักไปฉับพลัน จากนั้นจึงมีเสียงสั้นๆ ดังออกมาเขาสามารถสัมผัสได้ถึงความเย็นยะเยือกที่เย็นเฉียบแนบอยู่กับผิวหนังของตนเองคนอื่นๆ ที่ยังค้นหาคนอยู่ในเรือน กลับยังไม่ทันสังเกตถึงความเปลี่ยนแปลงทางนี้ใ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-08

บทล่าสุด

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 792

    แต่ไฟวิเศษของมันคือความแข็งแกร่งที่สุดของพวกมันเพียงไม่นาน คนคุ้มกันสี่คนนั้นก็ถูกเจ้าก้อนเนื้อทั้งสี่ควบคุม ทั้งหมดถูกลากกลับมาจุดที่จั๋วซือหรานซ่อนอยู่พวกเขาถลึงตาเบิกโพลง มองจั๋วซือหรานตาไม่กระพริบจั๋วซือหรานถามขึ้น "ข้ามีคำถามจะถามพวกเจ้า หวังว่าพวกเจ้าจะตอบมาดีดี"พวกเขายังคงถลึงตามองนาง เพียงแต่ในดวงตามีแต่ความดูหมิ่น เหมือนกำลังเยาะเย้ยถากถางคำพูดของนางน่าจะเพราะจั๋วซือหรานรูปร่างเล็กบาง แล้วยังสวมชุดคลุมของคนคุ้มกันอีก ดูแล้วมันออกจะ...ประหลาดอยู่หน่อยๆยากที่จะทำให้พวกเขาเกิดความระวังตัวจั๋วซือหรานยิ้มตาโค้ง เอ่ยต่อว่า "ถึงแม้จะไม่รู้ว่าในวังสวนราชวงศ์ที่พวกเจ้าอยู่ จะเคยได้ยินชื่อของข้าไหม แต่ก็แนะนำตัวเสียหน่อยแล้วกัน ข้าสกุลจั๋ว จั๋วซือหราน"ตอนที่ทั้งสี่คนได้ยินชื่อนี้ ดวงตาก็เบิกโพลงกว้างกว่าเดิม อย่างกับแทบจะทะลักร่วงจากเบ้าตาแล้วความดูหมิ่นในสายตาก่อนหน้านี้ หายวับจนหมดในพริบตา ในดวงตาเหลือไว้เพียงความหวาดกลัว"ดูท่าจะเคยได้ยินชื่อของข้าสินะ" จั๋วซือหรานเอ่ยขึ้นเรียบๆ "ไม่มีความแค้นก็ไม่ใช่ศัตรูกัน เข้าไม่อยากจะสร้างความลำบากใจให้คนบริสุทธิ์ ขอแค่พวกเจ้า

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 791

    แน่นอน ด้วยมาตราฐานของจั๋วซือหรานแล้ว ถือว่าราบรื่นแต่ถ้าในสายตาคนอื่น...การบิดคอคนคุ้มกันสองคน เอาชุดพวกเขามาใส่ น่าจะถือว่าไม่ใช่เรื่องราบรื่นนักจั๋วซือหรานจัดระเบียบเสื้อผ้า บนใบหน้างาม คิ้วขมวดขึ้นมา ทำหน้าไม่ค่อยสู้ดีนัก น่าจะเพราะชุดของคนคุ้มกันพวกนี้กลิ่นไม่ค่อยน่าดมนัก ทำเอานางหงุดหงิดขึ้นมาและทำให้จั๋วซือหรานยิ่งอยากทำภารกิจให้เสร็จไวไวในวังสวนของราชวงศ์ ทิวทัศน์ทุกจุดล้วนสวยงาม ศาลาน้อยหอสูง สวนดอกไม้อาคารริมน้ำ...ดังนั้นจึงหาลำบากจริงๆ องค์จักรพรรดิจะถูกจัดให้อยู่ทางไหน บอกได้ยากมากจะไปค้นหาทีละเรือนๆ ก็ดูจะไม่เข้าท่าจั๋วซือหรานครุ่นคิด เหลือบมองหน่วยลาดตระเวนนั่นกำลังเข้ามาหน่วยลาดตระเวนในวังสวนราชวงศ์ไม่ใช่สี่คนก็แปดคนใช้ได้อยู่ กลุ่มที่เข้ามานี้ เป็นกลุ่มที่มีสี่คน"ดวงดีใช้ได้" จั๋วซือหรานแอบคิด จากนั้นนางรวมนิ้วหากัน แล้วดีดนิ้วเสียงป้าบออกไปสองเสียงทำการเคลื่อนไหวล่อให้พวกเขาเข้ามาตรงจุดที่นางซ่อนอยู่แล้วจัดการซะ จะได้ไม่เป็นการตีหญ้าให้...เอ เหมือนจะพูดแบบนี้ไม่ได้ เอาเป็นว่านางกลัวจะยุ่งยากแล้วกันแต่ว่าใครจะรู้ กลุ่มสี่คนนี้พอได้ยินเสียงดีดนิ้ว

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 790

    จั๋วซือหรานตอบกลับ "ไปช่วยกอบกู้บ้านเมือง ช่วยเหลือจักรพรรดิ""อะไรนะ?!" ซือคงเซี่ยนบางทีน่าจะเพราะตกตะลึงเกินไป เสียงในสายลมจึงค่อนข้างแตก!"หยุดก่อน ซือหราน รีบหยุดที!" ซือคงเซี่ยนร้อนรนหน่อยๆ รีบเอ่ยขึ้นมาจั๋วซือหรานตบให้ราชาหมาป่าน้ำแข็งนั่งลงมันยังวิ่งต่อไปอีกพักถึงหยุดลงตามความเคยชินจั๋วซือหรานเองหน้ามองซือคงเซี่ยนด้านหลัง "ทำไมหรือ?""ตอนนี้ที่วังสวนของเสด็จพ่อมีทหารเฝ้าอยู่หนาแน่น! ไม่ยอมให้คนเข้าออก นี่เป็นฝีมือของซือคงอวี้ ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้ก็ไม่มีใครรู้สถานการณ์ของเสด็จพ่อด้วย ว่ายังมีชีวิตอยู่ไหม สุขภาพเป็นอย่างไรบ้าง...""ดังนั้นข้ากับแม่ทัพอิงเซ่าและแม่ทัพฉีฮ่าว จึงยังหารือวิธีการกันอยู่ ว่าทำอย่างไรจึงจะช่วยเหลือเสด็จพ่อออกมาได้อย่างราบรื่น แล้วเจ้าเข้าไปแบบไม่คิดหน้าคิดหลัง มันจะบุ่มบ่ามไปหน่อย"จั๋วซือหรานเอ่ยตอบ "วิธีการก็มีอยู่ ข้าจะเข้าไป""อะไรนะ?" ซือคงเซี่ยนไม่เข้าใจความหมายของนาง"ข้าจะเข้าไปรอบหนึ่ง ก็รู้แล้วว่าสถานการณ์ของฝ่าบาทเป็นอย่างไร ถ้าหากถูกขังไว้ ข้าจะช่วยเขาออกมา ถ้าหากป่วย ข้าก็ยังรักษษเขาได้ ถ้าหากถูกหลอกล่อจนไม่รู้สถานการณ์ภายนอกเป็

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 789

    ซือคงเซี่ยนพยักหน้า "ก็ได้ยินมาบ้าง แต่เจ้าไม่ต้องกังวล พวกเขาก็แค่คิดจะร่วมมือกับซือคงอวี้เท่านั้น เพราะพูดขึ้นมา เจ้าเองก็เหมือนจะมีความแค้นกับซือคงอวี้อยู่นี่"เรื่องครั้งที่แล้วของซือคงอวี้ พังไม่เป็นท่าเพราะการปรากฏตัวของนาง"แต่ว่าตอนนี้ซือคงอวี้เดิมทีก็มีปัญหาอยู่มากมาย ยุ่งตัวเป็นเกลียว เอาจริงๆ ยังไม่มีเวลามาสนใจเรื่องของข้าทางนี้หรอกกระมัง ข้ารู้" จั๋วซือหรานพยักหน้าเบาๆ"ถูกต้อง ดังนั้นเจ้าจึงไม่ต้องกังวลมากนัก" ซือคงเซี่ยนเอ่ยขึ้นจั๋วซือหรานกลับเอ่ยขึ้นว่า "แต่ว่า จะอย่างไรก็ยังเป็นภัยเงียบอยู่ น่ารำคาญเหมือนกัน แก้ไขไปก่อนจะดีกว่า"ซือคงเซี่ยนมองนาง " แต่เจ้าไม่ใช่ว่าจะไม่สังหารเขาหรอกหรือ?"จั๋วซือหรานพอได้ยินก็เลิกคิ้วงามซือคงเซี่ยนหัวเราะ "ถ้าเจ้าคิดจะสังหารเขา เขาคงตายไปนานแล้ว ข้าคิดว่า เจ้าน่าจะไม่อยากมีความแค้นหยั่งลึกกับราชวงศ์กระมัง?"จั๋วซือหรานยิ้มปากโค้ง ซือคงเซี่ยนพูดไว้ถูกต้องจั๋วซือหรานเอ่ยขึ้น "ดังนั้น ท่านอ๋องรีบลุกเถอะ ไปกับข้า ข้าต้องการท่าน"ถึงแม้จะบอกว่าจั๋วซือหรานไม่มีความหมายนั้น แต่พอได้ยินประโยคนี้ในคำพูดของนางที่ว่าต้องการเขาในใจซื

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 788

    แต่ที่คิดไม่ถึงก็คือ คืนวันนี้ จั๋วซือหรานหลังจากเอาของย่างหลายตัวให้กับพวกเขา ก็บอกว่าตนเองจะออกไปสักรอบหนึ่ง พรุ่งนี้ตอนมืดจึงจะกลับ ให้พวกเขาอยู่ในบ้านกันดีดีแน่นอนว่าพวกเขาไม่มีความเห็นอะไรจะมีจ้านหลูที่อยากรู้อยากเห็น ถามออกมาคำหนึ่ง "แม่นางจิ่วจะออกไปทำอะไรหรือ?"จั๋วซือหรานขานรับคำหนึ่ง "โอ้ ข้าจะออกไปรับใช้จักรพรรดิอย่างขันแข็งเสียหน่อย"ทุกคน "..."คืนนั้น ยังคงเหมือนเดิมในตระกูลเฟิงยังมีคนตาย และยังเป็นพวกสุนัขของผู้อาวุโสไม่ว่าพวกเขาจะคิดหาวิธีอย่างไร ก็เหมือนไม่มีทางที่จะหนีสายฟ้าพายุนี่ได้เลยตอนที่ทุกคนในตระกูลเฟิงยังขวัญผวาอยู่นั้นจั๋วซือหรานกลับถือโอกาสตรงไปยังค่ายทหารในค่ายลาดตระเวนป้องกัน ต่อให้จะเป็นกลางดึก แต่ยังคงจุดไฟสว่างไสวหากคิดจะลอบเข้าไปนั้นเป็นเรื่องยากมากแต่ว่า ในมุมหนึ่งของกระโจมค่ายซือคงเซี่ยน ไม่รู้เมื่อไร ที่ปรากฏร่างเงาดำร่างหนึ่งออกมาซือคงเซี่ยนพักผ่อนไปแล้ว แต่ตอนที่ตื่นขึ้นมางัวเงียกลางดึก หางตาก็เหลือบไปเห็นเงาดำร่างหนึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้จึงตื่นขึ้นมาทันที!คิดจะตะคอกขึ้นมาทันทีว่า...ใครกัน?!แต่ยังไม่ทันที่เขาจะอ้าปาก ก็ไ

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 787

    องครักษ์เงาเอ่ยขึ้นว่า "คร่าวๆ ก็เป็นเช่นนี้ ยิ่งไปกว่านั้นข่าวนี้เพียงไม่นานก็ส่งออกมาจากจวนตระกูลเฟิง..."จั๋วซือหรานขมวดคิ้ว "โอ๋? จวนตระกูลเฟิงก่อนหน้านี้เป็นถึงถังเหล็กเลยนี่ ข่าวไม่ได้รั่วออกมาง่ายขนาดนี้"ตอนนี้ดูท่า เขื่อนพันลี้ก็ยังพังทลายด้วยรังมดจริงๆองครักษ์เงามองจั๋วซือหราน ถามขึ้นว่า "แม่นางจั๋วคิดจะสังหารอีกสักกี่คน จะทำให้พวกเขายิ่งผวาขึ้นไปอีกไหม?"จั๋วซือหรานหัวเราะ "ข้าไม่เคยสังหารคนธรรมดาในตระกูลเสียหน่อย ที่ข้าสังหารไปทั้งหมดล้วนเกี่ยวข้องกับพวกเขา หรือไม่ก็เป็นสุนัขของพวกเขา"องครักษ์เงาไม่คอ่ยเข้าใจความหมายของจั๋วซือหราน "สังหารสุนัขของพวกเขา...กับสังหารคนธรรมดาในตระกูลมีอะไรแตกต่างกันไหม?"องครักษ์เงาเห็นบนหน้าแม่นางจิ่วยังคงมีรอยยิ้มเฉยเมยแบบนั้นแล้วเอ่ยขึ้นว่า "ต้องแตกต่างกันอยู่แล้ว จุดเด่นของพวกสุนัขก็คือ...จะเป็นพวกที่เหมือนหญ้าบนกำแพง ลมพัดทางไหนก็เอนทางนั้น ดังนั้น ลงมือกับพวกเขาเสียก่อน หนึ่งคือข้าไม่ค่อยรู้สึกผิดมากนัก สองคือ พวกเขาน่าจะสามารถขึ้นไปเอาเรื่องกับพวกผุ้อาวุโสได้"องครักษ์เงาแปลกใจหน่อยๆ แต่พอฟังคำอธิบายนี้ของจั๋วซือหรานแล้ว ก็เข้

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 786

    จั๋วซือหรานฟังคำพูดนี้แล้ว มุมปากกระตุก "มองไม่ออกเลย ว่าข้าจะมีชื่อเสียงขนาดนี้"องครักษ์เงาเอ่ยต่อ "แล้วก็ตระกูลเฟิงเหมือนคิดจะร่วมมือกับพลังแห่งราชวงศ์..."จั๋วซือหรานฟังถึงตรงนี้ ดวงตาก็ลึกซึ้งขึ้นมา "พลังของราชวงศ์หรือ...ถ้าอย่างนั้นก็คงมีแค่ซือคงอวี้เจ้าขยะนั่น ถ้าไม่พูดถึงเรื่องนี้ข้าก็เกือบจะลืมเรื่องเขาไปแล้วนะ เขาน่ะไม่ได้น่ากลัวอะไร ถ้าเขาไปสมคบคิดกับตระกูลเฟิงจริง วันไหนน่ารำคาญฆ่าทิ้งไปก็จบ"จั๋วซือหรานหลังจากได้รับข่าวนี้ จึงปล่ยอให้พวกเขาไปกินกันอย่างเอร็ดอร่อยส่วนนางหมุนตัวไปที่เรือนข้างๆคืนนี้ การคุ้มกันของตระกูลเฟิงยิ่งเข้มงวดขึ้น!ถ้าบอกว่าเมื่อคืนนี้ยังลาดตระเวนกันอยู่ล่ะก็ คืนนี้ไม่ใช่แค่ลาดตระเวน แต่กำหนดจุดยามเลยทีเดียวบนกำแพงสูงทุกช่วงของตระกูลเฟิง ล้วนมีคนคอยเฝ้าทั้งสิ้นเช่นนี้ ไม่เชื่อเลยว่านางจะยังลอบเข้ามาในจวนตระกูลเฟิงได้!แต่สิ่งที่พวกเขาคิดไม่ถึงก็คือ...ในค่ำคืนนี้ ตระกูลเฟิงยังคงมีคนตายทุกคนล้วนรู้ว่าเหล่าผู้อาวุโสของตระกูลเฟิงไปผิดใจกับนังบ้าจั๋วไว้เต็มที่แล้ว นางคิดจะสังหารคนจริงๆ! ยิ่งไปกว่านั้นยังมองออกว่า นางสังหารคนแบบไม่มีทิศทางด

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 785

    อินเจ๋ออันงึมงำขึ้นมา "เจ้านี่มันสุดยอดไปเลย!"จั๋วซือหรานยิ้มยิ้ม "แต่นี่ข้าก็แค่พูดกับพวกเจ้าเท่านั้นนะ เพราะข้ากับพวกเจ้ามีความสัมพันธ์ที่อยู่ในเรือลำเดียวกันแล้ว ส่วนฮั่วจือโจวทางนั้น..."สายตาจั๋วซือหรานลึกซึ้ง "เขาดูแล้วถึงจะเหมือนว่านิสัยไม่เลวก็เถอะ แต่ข้าก็ไม่เคยชื่อใจพวกตระกูลขุนนาง ดังนั้น เรื่องนี้ยังไม่ต้องบอกพวกเขาแล้วกัน"เจี่ยงเทียนซิงกับอินเจ๋ออันเดิมทียังไม่ได้สติกลับมา แต่เห็นได้ชัด ว่าไม่ใช่เรื่องว่าจะบอกหรือไม่บอกพวกตระกูลขุนนาง แต่ว่าเรื่องนี้เดิมทีก็เพียงพอจะทำให้พวกเขาตกตะลึงไปแล้ว"หก หกสิบเม็ด?" เจี่ยงเทียนซิงงึมงำจั๋วซือหรานพยักหน้า "หกสิบแปด หลังจากนี้ถ้าพัฒนาขึ้นก็น่าจะได้มากขึ้นไปอีก"อันที่จริงนี่คือการที่นักกลั่นยาของนางเลื่อนขั้นขึ้นมา ตอนนี้นางจะกลั่นยาลูกกลอนขั้นห้าออกมาก็ไม่มีปัญหาอะไรเลย แต่ว่าเรื่องนี้ ไม่จำเป็นต้องไปบอกให้ใครรู้ส่วนที่ว่าทำไมปริมาณการผลิตถึงได้มาก นี่ก็เป็นวิธีการใหม่ที่จั๋วซือหรานค้นพบ ตนเองขอแค่กลั่นยาในมิติน้ำพุวิเศษ ถึงแม้มาตรฐานขั้นการกลั่นยาจะไม่ได้แตกต่างกับการกลั่นยาภายนอกมากนักแต่ปริมาณการผลิดกลับเปลี่ยนไปอย่าง

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 784

    "เท่าไรนะ?!""เจ้าบอกว่าเท่าไรนะ?!"ทั้งสามคนแทบจะร้องออกมาพร้อมกันจั๋วซือหรานแหงนตามองพวกเขา "แปดเม็ด ทำไมหรือ?"ฮั่วจือโจวพูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ ยื่นมือชี้ไปที่นาง สายตาตกตะลึง ครู่ต่อมา จึงพยักหน้าเอ่ยว่า "ขอตัวก่อน! จือโจวจะกลับไปหารือกับผู้อาวุโสทันที"จั๋วซือหรานขานรับอืมไปเสียงหนึ่ง นางคิดๆ เสิรมขึ้นมาว่า "มีแค่โอกาสเดียวเท่านั้นนะ""อะไรนะ?" ฮั่วจือโจวไม่ค่อยเข้าใจความหมายของจั๋วซือหรานจั๋วซือหรานเอ่ยต่อว่า "ถ้าหากเจ้าปฏิเสธครั้งนี้ จากนี้จะมาเสียใจแล้วอยากร่วมมือกับข้า ข้าก็จะไม่รับปากแล้วนะ"ฮั่วจือโจวมองรอยยิ้มบนหน้านาง และได้ยินเสียงใสของนางดังขึ้นว่า "ข้าเป็นคนนิสัยแบบนี้ล่ะ ทำอะไรก็จะขีดเส้นไว้ ต่อให้เป็นศัตรู ถ้าไม่เกินเลยมากนักข้าก็จะให้โอกาสอีกสักครั้ง"ฮั่วจือโจวตอบ "ข้าจะไปเดี๋ยวนี้แล้ว"หลังจากฮั่วจือโจวออกไป เจี่ยงเทียนซิงกับอินเจ๋ออันในที่สุดก็อดกลั้นไม่ไหว โดยเฉพาะอินเจ๋ออัน ท่าทางนั่น จั๋วซือหรานแทบอยากจะพุ่งไปบีบคอเขาจริงๆ"เจ้า! เจ้านี่จริงๆเลย""ทำไมจึงไปรับปากเงื่อนไขแบบนั้น? เจ้ารุ้ไหมว่าลูกกลอนขั้นสี่มมันมูลค่าสูงแค่ไหน?"หายากนะเนี่ย ที่เจี

DMCA.com Protection Status