เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 426
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 427
เฟิงเหยียนจ้องมองนางอย่างลึกซึ้ง มันเวลาไหนแล้วนางยังมีอารมณ์พูดตลกอีกจั๋วซือหรานมองเข้าไปในดวงตาของเฟิงเหยียน นางต้องยอมรับรูม่านตาของชายคนนี้ลึกมาก และสายตาของเขาก็ลึกมากในความเป็นจริง หลายครั้งคนอื่นมักจะอ่านไม่ออกหลายอารมณ์ของเขาแต่บางครั้งลูกตาของชายคนนี้ก็ใสสะอาดเหมือนเด็กอย่างตอนนี้จั๋วซือหรานมองเข้าไปในดวงตาของเขาและดูเหมือนนางมองเห็นทุกสิ่งได้ชัดเจนดังนั้นจั๋วซือหรานจึงโค้งริมฝีปากและยิ้ม "ใช่ เมื่อไรแล้ว ข้ายังพูดเล่นได้ นั่นพิสูจน์ว่าสำหรับข้า เรื่องนี้ไม่ได้ร้ายแรงมากหรอก ท่านอ๋องอย่ากังวลนะ อย่าโกรธ มิฉะนั้น..."จั๋วซือหรานดึงมุมเสื้อผ้าของเขาเบา ๆ อีกครั้ง และการเคลื่อนไหวของนางก็ดูอ่อนไหวอย่างมากและคำพูดของนางฟังดูเหมือนนางกำลังพูดว่า ไม่เช่นนั้น ข้าจะจูบเจ้านะเพราะเฟิงเหยียนทราบดี วิธีที่ง่ายที่สุดและตรงที่สุดที่นางสามารถถอดพลังวิเศษของเขาออกได้คือสิ่งนี้เฟิงเหยียนจ้องเข้าไปในดวงตาของนางครู่หนึ่งแล้วหายใจเข้าลึก ๆ สองครั้งในที่สุดเขาก็ค่อย ๆ ระงับอารมณ์ปั่นป่วนในหัวใจของเขาบางที แม้แต่เฟิงเหยียนเองก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงโกรธมากเมื่อได้ยินจั๋วซือหราน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 428
เฟิงเหยียนหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่จะสงบสติอารมณ์ได้เช่นกัน เขาถามจั๋วซือหราน "เจ้าอยากนำแม่กู่นี้ไปใช้เองหรือ"“อีกฝ่ายทำให้ข้าต้องเหนื่อยขนาดนี้ ข้ารักษาทุกคน มันไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ นะ ข้ายึดแม่กู่ไม่กี่ตัวนั้นไว้ เอาเป็นว่าเป็นดอกเบี้ยละกัน มันไม่ได้มากเกินไปหรอก”จั๋วซือหรานยักไหล่เล็กน้อยขณะที่นางพูด "และจริง ๆ แล้วข้ายังไม่แน่ใจว่าข้าเอาแม่กู่ของอีกฝ่ายมาใช้ ข้าทำสำเร็จได้หรือไหม แต่ไม่เป็นไร ข้าลองดูก่อน เพราะอย่างไรก็ตาม ข้าไม่ได้จ่ายเงินสักหน่อย "ทันใดนั้นทุกคนหมดคำพูดกับจั๋วซือหรานผู้อาวุโสคนหนึ่งอดไม่ได้อีกต่อไปแล้วพูดว่า " แม่นางจิ่ว แต่แม่กูพวกนี้ทำให้ ฟิงช่านเฟิงจู๋ และคนือ่น ๆ กลายเป็นคนประหลาดเช่นนั้น พูดตามตรง พวกเขาถือว่าเป็นคนเก่งของตระกูลเฟิง และต่างผ่านการฝึกฝนของตระกูลเฟิงแล้ว จึงได้ถูกลัทธิเลือก... สุดท้ายพวกเขากลายเป็นเช่นนี้และรอดชีวิตไม่ได้ "ความหมายของคำพูดนี้ชัดเจนอย่างมากโดยไม่ต้องกล่าวเสริมอีก เพราะการฝึกฝนของตระกูลเฟิงไม่ใช่เรื่องเล่น นั่นเป็นสนามแข่งที่แม้แต่เฟิงเหยียนก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเพียงแต่สาเหตุจริงที่เฟิงเหยียนได้รับบาดเจ็บในการฝึกฝนของตระก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 429
ได้ยินมาว่าหากตระกูลจั๋วปลุกพลังสายเลือดแห่งตระกูล อย่างเต็มที่ ความสามารถของพวกเขาก็จะยิ่งแข็งแกร่งยิ่งขึ้นไม่ต้องพูดถึงงู แมลง หนู และมดแม้แต่ดอกไม้และต้นไม้ก็สามารถสัมผัสถึงความสามารถนี้ได้หากเอาเป็นจริง ๆ ก็อาจเป็นได้ว่าดอกไม้ทุกดอกและหญ้าทุกชนิดเป็นหูเป็นตาของนางได้กล่าวโดยสรุป ผู้อาวุโสเข้าใจความหมายของจั๋วซือหรานพลังวิเศษของนางสามารถทำให้แม่กู่เหล่านี้มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดได้ หากนางต้องการลองนำแม่กู่เหล่านี้ไปใช้ด้วยตัวเองจริง ๆอาจจะ......แต่เดิมเหล่าผู้อาวุโสยังคิดอยู่ว่าเรื่องนี้ไม่น่าดำเนินการได้ ตอนนี้พวกเขาก็เริ่มรู้สึกความเป็นไปได้ของเรื่องนี้พวกเขาเริ่มโน้มน้าวเฟิงเหยียนด้วยซ้ำ“ เหยียนเอ๋อร์ ข้าคิดว่าแม่นางจิ่วพูดถูก เจ้าคิดว่าอย่างไร”“ใช่แล้ว อย่างไรก็ตาม แค่ลองเฉย ๆ ไม่มีค่าใช้จ่ายใด ๆ หากแม่นางจิ่วสามารถปราบแม่กู่เจ้าเวรเหล่านี้ได้จริง ๆ เราก็สามารถเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ได้เช่นกัน”“ถึงแม้จะเป็นไปไม่ได้ แต่มีเจ้าอยู่เคียงข้างกายนาง แม่นางจิ่วจะไม่ตกอยู่ในอันตรายใด ๆ...ใช่ไหม”และผู้อาวุโสต่างก็มีความรู้สึกอยู่ในใจ... จั๋วจิ่วคนนี้ไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 430
“แม่นาง... เอ่อ... แม่นางจิ่ว นี่... น่าขยะแขยงเกินไป...” ผู้อาวุโสหนึ่งคนอดไม่ได้ที่ต้องมีอาการคลื่นไส้สองทีและการกระทำต่อไปของจั๋วซือหรานยิ่งทำให้เขารู้สึกอยากอาเจียนมากขึ้นจั๋วซือหรานยื่นมือออกและไปล้วงเนื้อที่ดูอ่อนนุ่มของเฟิงจู๋..."อ๊วก"(เสียงอาเจียน)"แหวะ"(เสียงอาเจียน)"อู๊บ โอ๊ก"(เสียงอาเจียน)ผู้อาวุโสทุกคนอาเจียนพร้อมกันจากนั้นพวกเขาเห็นว่าเด็กผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เปลี่ยนสีหน้าหรือการแสดงออก แม้ว่านางต้องเผชิญกับร่างกายที่เสียโฉมของเฟิงจู้ก็ตามในขณะนี้ นางขมวดคิ้วเพราะพวกเขาอาเจียนเหล่าผู้อาวุโส "..."นี่ทำให้พวกเขารู้สึกเสียหน้าเล็กน้อยจั๋วซือหรานกล่าวว่า "ในกรณีนี้ ข้าคงต้องรีบรักษาพวกเจ้า และให้พวกเจ้าออกจากห้องใต้ดินแห่งนี้ กลิ่นเหม็นเกินไป... "คำพูดนี้ทำให้เหล่าผู้อาวุโสยิ่งรู้สึกละอายใจมากขึ้นพวกเขากระซิบ "ส่วนใหญ่เป็นเพราะแม่นางจิ่ว เจ้า... กล้าหาญมาก"จั๋วซือหรานยังคงทำในสิ่งที่นางกำลังทำต่อไป นางล้วงเข้าไปในเนื้อและเลือดของศพเฟิงจู๋ จากนั้นนางกระซิบว่า "มันดูเหมือนขี้ผึ้ง ยิ่งจับมัน ยิ่งรู้สึกใช่เลย"จากนั้นจั๋วซือหรานหดมือกลับพวกเขายังคิดอยู่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 431
จากหางตาของจั๋วซือหรานเห็นเหล่าผู้อาวุโสหันตัวและยืนอยู่ตรงมุม เหมือนพวกเขากำลังสำนึกผิดนางรู้สึกตัวเองทำผิดเล็กน้อยเช่นกัน แต่นางรู้สึกตัวเองทำผิดไม่ได้เป็นเพราะนางจูบกับเฟิงเหยียนนางรู้สึกตัวเองทำผิด เพราะการที่นางจูบกับเฟิงเหยียนทำให้เหล่าผู้อาวุโสต้องหันหลังและยืนไปมองกำแผงเฟิงเหยียนปล่อยริมฝีปากของนาง เสียงของเขาแหบแห้งเล็กน้อยจั๋วซือหรานรู้ด้วยว่าการกระทำเช่นนี้ไม่ดีต่อสุขภาพของ เฟิงเหยียน ซึ่งผู้ที่เป็นชายที่กระฉับกระเฉงทรงพลัง เขาต้องประสบกับความกระตือรือร้นและหลายหนในเวลาอันสั้นเฟิงเหยียนลดสายตาลงและถามด้วยเสียงต่ำ “เจ้าพร้อมหรือยัง”“พร้อมแล้ว” จั๋วซือหรานพยักหน้าเบา ๆ เฟิงเหยียนปล่อยนาง เขาก้าวไปข้าง ๆ และนั่งลงบนม้านั่งหินที่เสียมุม เพื่อซ่อนปฏิกิริยาของร่างกายของเขาไว้เหล่าผู้อาวุโสได้ยินจั๋วซือหรานพูดว่านางพร้อมแล้ว จากนั้นพวกเขาจึงหันตัวกลับมาพวกเขาไม่มีเวลาสนใจสถานะปัจจุบันของเฟิงเหยียน พวกเขาต่างจ้องมองไปที่จั๋วซือหราน“ แม่นางจิ่วจะเริ่มแล้วหรือ” เหล่าผู้อาวุโสถามจั๋วซือหรานพยักหน้า "ข้าจะลองมือแล้ว เชิญผู้อาวุโสยืนไกล ๆ หน่อย"ทุกคนปฏิบัติตามคำพูดข
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 432
แต่จั๋วซือหรานรู้สึกตัวเองอย่าท้าทายกับความอ่อนแอของเหล่าผู้อาวุโสเลยดีกว่านางกำลังจะยกมือขึ้นแล้ว เมื่อคิดเช่นนี้ นางวางลงอีกครั้งวินาทีต่อมา จั๋วซือหรานตกตะลึง เพราะมือของชายคนนั้นยื่นออกมาจากด้านข้าง มือข้างนั้นมีข้อต่อที่ชัดเจน นิ้วยาว และมีหนังด้านหยาบอยู่ที่ปลายนิ้วเจ้าของมือนั้นค่อย ๆ ปาดเหงื่อเล็ก ๆ ที่ปลายจมูกของนางออก“ขอบคุณ” จั๋วซือหรานกล่าวมีผู้อาวุโสอีกคนหนึ่งที่เพิ่งอาเจียนเสร็จ บัดนี้เขายังหายใจไม่ดีอยู่เล็กน้อย เขาพูดว่า " แม่นางจิ่ว แม่กู่อยู่ในหัวของพวกเขาไม่ใช่หรือ หากไม่อยู่... ทำไมเจ้าถึงตีหัวพวกเขา"จั๋วซือหรานเหลือบมองหลุมดำบนหัวของตัวที่ถูกอาศัย เมื่อครู่นางยิงหัวนั้น ไม่มีแม้แต่เลือดไหลออกจากบาดแผล เหมือนเลือดในร่างกายของพวกเขาหายไปนานแล้ว“มันไม่อยู่ในหัว” จั๋วซือหรานตอบ จากนั้นนางหัวเราะ “จากว่าไป หากมันจะอยู่ในหัว ข้าล้วกหัวพวกเขา พวกเจ้าจะไม่อาเจียนหรือ”เหล่าผู้อาวุโสจินตนาการภาพนั้น แค่นึกภาพนั้น พวกเขาก็ทนไม่ไหวแล้วจั๋วซือหรานดึงมือของนางออกจากหน้าอกของศพที่ถูกแม่กู่อาศัย มือของนางสะอาดและไม่มีคราบสกปรกใด ๆจั๋วซือหรานมองไปที่มือของนาง น
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 433
หน้าอกของร่างศพนั้นโค้งขึ้นก่อน ดูเหมือนมันต้องการเข้าใกล้มือของจั๋วซือหราน หรือพูดอีกนัยหนึ่งคือ มันต้องการเข้าใกล้เนื้อและเลือดของจั๋วซือหรานจากนั้น ร่างกายส่วนบนทั้งหมดก็ค่อย ๆ โค้งงอและยืนขึ้นสำหรับคนทั่วไป ฉากนี้ดูน่าขนลุกเห็นได้ชัดว่าคนที่เสียชีวิตเต็ม ๆ แล้วได้ฟื้นความสามารถในการเคลื่อนไหวตัวแม้แต่นี่เป็นการกระทำง่าย ๆ ก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้คนรู้สึกน่าทึ่งเหล่าผู้อาวุโสมองด้วยความตกตะลึง แม้ว่าพวกเขาทุกคนทราบกันดีว่า เฟิงจู๋ตายเสียนานแล้ว เขาเสียชีวิตแล้วจริง ๆแต่เมื่อพวกเขาเห็นฉากนี้ พวกเขาก็อดไม่ได้ที่ต้องเรียก “จูเอ๋อร์”แน่นอนว่าไม่มีการตอบกลับจั๋วซือหรานเอียงศีรษะเล็กน้อย นางมองดูร่างศพที่มีแม่กู่อยู่ บัดนี้ร่างศพนี้กำลังค่อย ๆ ยกขึ้นที่ใต้มือของนาง นางเลิกคิ้วขึ้น แผลบนฝ่ามือของนางเริ่มหายดีด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่าจากนั้น ราวกับว่ามีดาบคมที่มองไม่เห็นอีกอันในอากาศ กระทบกับบาดแผลเดิมในมือของนางอีกครั้งเลือดกำลังไหลออกมาเร็วขึ้นจั๋วซือหรานกำมือของนางเบา ๆ เพื่อให้เลือดหยดเร็วขึ้นนางโค้งมุมปากของนางขึ้นเล็กน้อย “ชอบพวกนี้หรือ เอาน่า มาเลย…”
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 434
พวกเขามองจั๋วซือหรานอีกครั้ง ดวงตาของพวกเขาแสดงความลึกเล็กน้อยหนอนพิษกู่นี้น่ากลัวจริง ๆหากเป็นเรื่องจริงอย่างที่เหยียนเอ๋อร์พูด หนอนพิษกู่นี้อาจสามารถควบคุมคนที่ถูกอาคมหนอนพิษกู่ได้ในระดับหนึ่งดวงตาของจั๋วซือหรานเปล่งประกาย และเห็นได้ชัดว่านางเริ่มสนใจแม่กู่นี้มากขึ้นเรื่อย ๆ นี่ช่างน่าสนุกเหลือเกินนางไม่เคยเจอของเช่นนี้มาก่อนในชาติที่แล้ว เพราะในโลกของชาติที่แล้วไม่มีของเช่นนี้จริง ๆ ...จั๋วซือหรานรู้สึกถึงควมรู้สึกอันนุ่มนวลระหว่างปลายนิ้วของนาง นางมั่นใจนางสัมผัสมันได้แล้วเพียงแต่ดูเหมือนว่ามันจะหยั่งรากอยู่ใน 'รัง' นี้ นางดึงมันออกมาไม่ได้เลยช่างเป็นตัวเล็กที่ดื้อรั้นจริง ๆแต่ดูเหมือนว่ามันแค่ห่วงแต่ของอร่อย ๆมิฉะนั้น เห็นได้ชัดมันไม่ต้องเปิดเผยตัวเองเลย แต่มันถูกดึงดูดโดยพลังวิเศษอันแข็งแกร่งของการแพทย์สายวิเศษที่อยู่ในพลังทางจิตวิญญาณของไม้ ในเลือดของนางพลังทางจิตวิญญาณของไม้สามารถสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับสิ่งมีชีวิตอยู่แล้ว เมื่อคู่กับความมีชีวิตชีวาของพลังการแพทย์สายวิเศษนั้นจะไม่น่าดึงดูดได้อย่างไรแต่เมื่อจั๋วซือหรานเอื้อมมือออกไป นางได้ใช้ความสามารถขอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29
บทล่าสุด
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 732
เขาสัมผัสได้ว่าบนบาดแผลทั้งสองที่ถูกดาบของนางแทงไว้ จนทำให้หินต้องห้ามยังแตกก่อนหน้านี้เวลานี้มันคันยุบยิบ ราวกัยว่า...กำลังผสานอย่างรวดเร็วจั๋วซือหรานเอ่ยขึ้นเสียงต่ำ "รักษาให้เจ้าก่อน อีกเดี๋ยวถ้าสู้ขึ้นมา จะได้ไม่ขี้เกียจ"ซางถิงเกือบจะโมโหจนหัวเราะขึ้นมายังไม่ทันที่เขาจะได้พูด ในกลุ่มคนเหล่านั้นที่ล้อมเข้ามา ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น"จั๋วซือหราน เจ้าสังหารลูกหลานตระกูลข้าไป แอบเรียนวิชาลับตระกูลข้า โทษนี้สมควรตาย แต่เห็นแก่ว่าเจ้าไม่ใช่คนในตระกูลเรา ไม่เข้าใจกฏเกณฑ์ของตระกูล จะไว้ชีวิตเจ้า แล้วจะพาเจ้ากลับไปช่วยอธิบายให้หน่อย ว่าไปร่ำเรียนวิชาลับตระกูลเรามาจากที่ไหน"จั๋วซือหรานพอได้ยินเนื้อหานี้ "เข้ามาเพราะความสามารถข้าจริงๆ ด้วย"ซางถิงหัวเราะเฮอะขึ้นมา เอ่ยเสียงต่ำกับจั๋วซือหรานว่า " ข้าก็บอกว่าแล้วไม่ได้มาหาข้า ในเมื่อมันไม่เกี่ยวกับข้า ข้าไปได้แล้วใช่ไหม?"จั๋วซือหรานหัวเราะเหอะๆ " อย่าสิ ข้ารักษาให้เจ้าแล้วนะ รับแล้วก็ตอบแทนกันหน่อยมันเป็นมารยาท"ซางถิงกัดฟัน "แล้วทำไมเจ้าไม่พูดเสียหน่อยว่าบาดแผลพวกนั้นมันมายังไง..."ตอนนี้เอง เสียง 'คาดโทษ' จั๋วซือหรานก่อนหน้านี้ก
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 731
เพราะเวลาค่อนข้างดึกแล้ว กระทั่งสนามประลองทางนี้ก็ยังเงียบสงบ ดังนั้นที่นี่ต่อให้สู้กันขึ้นมาตอนนี้ ก็ไม่ได้ดึงดูดสายตาใครยิ่งไปกว่านั้น ตลาดมืดก็มีกฏของตลาดมืด คนของตลาดมืดก็มีวิถีการดำรงชีวิตของตนเองเช่นกันในนี้กฏที่ใช้ได้ทั่วไปข้อหนึ่งคือ...อย่ายุ่งเรื่องชาวบ้านดังนั้นพวกเขาต่อให้ตายกันที่นี่ ก็น่าจะไม่ส่งผลกระทบอะไรมากนักตลาดมืดฝังศพเอาไว้แทบทุกที่ นี่คือที่มาของคำพูดนี้ดังนั้นในกลุ่มคนเหล่านี้ หลังจากเข้ามาล้อมซางถิงกับจั๋วซือหรานแล้ว เดิมทีรอบๆ ก็ยังมีคนอยู่อีกส่วนหนึ่งดูจากท่าทางแล้วไม่ธรรมดาเลย ทยอยกันกระจายตัวออกเหมือนสัตว์ ตอนนี้ที่นี่จึงสงบมาก...แทบไม่มีคนเลยคืนเดือนมืดลมพัดแรง ค่ำคืนแห่งการสังหารดูจากเสื้อผ้าคนเหล่านี้ อันที่จริงยังมองไม่ออกถึงตัวตนฐานะแท้จริงของพวกเขาแตว่า ขอแค่คนรู้จริงเรื่องกลุ่มอย่างซางถิง ก็จะมองออกถึงกลุ่มได้อย่างรวดเร็วซางถิงมองกลุ่มออกจากเครื่องมือควบคุมสัตว์ของพวกเขาอย่างรวดเร็วซางถิงเอียงหน้าเล็กน้อย บอกกับจั๋วซือหรานด้านหลังว่า "ระวังด้วย คนพวกนี้ ทั้งหมดเป็นคนของโถงตัดหัวตระกูลซาง"โถงตัดหัว?" จั๋วซือรหานฟังคำนี้แล้วก็เอ่ย
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 730
แต่ยังไม่ทันได้แตะไหล่ของจั๋วซือหราน นางก็มีปฏิกิริยากลับมาอย่างรวดเร็ว“เจ้า” จั๋วซือหรานเห็นหน้าคนด้านหลังอย่างชัดเจนผมสีขาวรุงรังกับดวงตาสีฟ้าทึมที่เป็นเอกลักษณ์ แสดงชัดถึงตัวตนฐานะของเขา นี่คือคู่มือที่ประลองกับนางบนเวทีเมื่อครู่นี้นั่นเองดวงตาสีฟ้าทึมของเขาจ้องมองจั๋วซือหราน “ข้ายังคิดว่าเจ้าไปแล้วเสียอีก ทำไม? กำลังรอข้าหรือ?”จั๋วซือหรานมองเขา “เจ้านี่...มั่นใจในตัวเองเสียจริงนะ”“ใช่สิ” รอยยิ้มในดวงตาสีฟ้าทึมของเขายิ่งเพิ่มมากขึ้น “ข้ากับเจ้ามันคนประเภทเดียวกัน เป็นพวกที่มั่นใจในตนเองแบบนั้น”จั๋วซือหรานหัวเราะ จากนั้นจึงเห็นแขนที่ห้อยอยู่ข้างตัวเขา ยังมีเลือดสดไหลอาบลงมา กลิ่นคาวเลือดบนตัวเขายังไม่หายไป“เจ้าน่าจะรักษาแผลก่อนแล้วค่อยมาพูดจาคุยโตนะ” จั๋วซือหรานเอ่ยขึ้น“เรื่องเล็กน่า” ซางถิงเอ่ยตอบจั๋วซือหรานคิดๆ เอ่ยขึ้นว่า “เมื่อครู่เจ้าออมมือไว้ ไม่งั้นคงไม่เจ็บขนาดนี้”“ใช่เลย ข้าออมมือไว้ ก็เลยลดความยุ่งยากลงไปได้พอควร” ซางถิงตอบจั๋วซือหรานยิ้ม “อินเจ๋ออันไม่ใช่ความยุ่งยากหรือ?”“เขา? เขาจะไปยุ่งยากอะไร...” ซางถิงดูไม่ใส่ใจกับเรื่องนี้ เอ่ยต่อว่า “ข้าออมมือ
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 729
ได้ยินคำนี้ ฮั่วจือโจวยกมุมปากขึ้น “คุณหนูเฟิงสือ เจ้าคิดมากเกินไปแล้ว ข้าก็แค่อยากร่วมมือกับแม่นางจิ่วเท่านั้น”เฟิงหร่านมองเขา แม้บนปากจะไม่คัดค้าน แต่ในใจก็แอบคิด นั่นก็เพราะเจ้ายังสัมผัสไม่ได้ถึงเสน่ห์ของพี่หญิงจั๋วเท่านั้นส่วนเจี่ยงเทียนซิงที่อยู่ข้างๆ พอได้ยินคำพูดของเฟิงหร่าน ก็ไม่ได้ส่งเสียงอะไร เพียงแต่รอยยิ้มในดวงตาค่อยลดลงมาเท่านั้นครู่ต่อมา จึงเอ่ยเสียงต่ำขึ้นว่า “แต่ว่าตระกูลเฟิงของพวกเจ้า ไม่ใช่ว่าดูถูกซือหรานหรอกหรือ เพราะอะไรกัน? พวกเจ้าเห็นสิ่งนี้เป็นของไร้ค่า แต่ก็ไม่ยอมให้คนอื่นได้ครอบครองหรือ? ใหญ่โตเสียจริง”สำหรับคำพูดของเจี่ยงเทียนซิง เฟิงหรานกระทั่งโต้แย้งก็ยังแย้งออกมาไม่ได้นางริมฝีปากสั่นระริก ครึ่งมาจึงบอกว่า “สรุปคือ หลังจากนี้จะมีวิธีเอง”ฝูซูมองจากข้างๆ เขารู้แน่นอนว่าคุณหนูของตนเองยอดเยี่ยมแค่ไหนทำให้คนหลงใหลได้แค่ไหนและก็รู้ว่าคุณหนูเฟิงสือถูกคุณหนูทำให้หลงไปแล้ว การที่พูดแบบนี้ออกมาก็ไม่ได้ผิดอะไรแต่ปฏิกิริยาของเจี่ยงเทียนซิงนี่ กลับทำให้ฝูซูอดเหลือบมองเขาขึ้นมากหน่อยไม่ได้ในใจฝูซูก่อนหน้านี้ก็รู้สึกว่าเจี่ยงเทียนซิงคนนี้เหมือนจะ...รู้สึก
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 728
“นี่ฝูซูกับเฮยหลิงยังไว้หน้าพวกเจ้าอยู่นะ ถึงยังไม่จับตะเกียบ ไม่อย่างนั้นพวกเจ้าแค่น้ำแกงก็ไม่ได้ชิมด้วยซ้ำ” เจี่ยงเทียนซิงวางตะเกียบลงหัวเราะฮั่วจือโจวไม่อยากเชื่อ ถามขึ้นว่า “นี่คือของที่แม่นางจั๋วจิ่วทำหรือ? จริงหรือเปล่า?”“เป็นของที่คุณหนูข้าทำเอง” ฝูซูพยักหน้าอินเจ๋ออันมองเขา ถามขึ้นว่า “คุณชายฮั่ว ยอมรับแล้วหรือยัง?”ฮั่วจือโจวถอนหายใจเบาๆ พยักหน้าเจี่ยงเทียนซิงเห็นท่าทางแขกยึดครองตำแหน่งเจ้าภาพของอินเจ๋ออันแล้วก็หัวเราะพรวดขึ้นมา “เปาน้อย เจ้าเองก็ไว้หน้าตัวเองหน่อยดีไหม คำพูดนี้ข้าต่างหากที่ควรถาม? เจ้าน่ะยอมรับแล้วหรือยัง?”“ถ้าข้าไม่ยอมรับ แล้วข้าจะเอาเงินมาให้พวกเจ้าด้วยตัวเองทำไมกัน?!” อินเจ๋ออันจ้องอย่างมาดร้ายไปทางเจี่ยงเทียนซิงตัวเขาเองอาจจะไม่ทันสังเกต ว่าตนเองกระทั่งลืมไปแล้วว่าต่อต้านชื่อเรีย ‘เปาน้อย’ อยู่เฟิงหร่านนั่งอยู่ข้างๆ ไม่พูดอะไรมาตลอด สนใจแค่การกินอาหารบนโต๊ะอย่างรวดเร็วราวพายุดูดเท่านั้นนางกินไปด้วย พิจารณาชายหนุ่มสามคนนี้ไปด้วยในใจจู่ๆ ก็เกิดความรู้สึกวิตกกังวลขึ้นมาเฟิงหร่านเกิดวิตกกังวลขึ้นมาแทนพี่ชายตนเอง นางชื่นชมในใจ พี่หญิงจั๋วน
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 727
สายตาฮั่วจือโจวมองจั๋วซือหรานอย่างลึกซึ้งตระกูลขุนนางเหล่านี้ล้วนเป็นแบบเดียวกัน จั๋วซือหรานเองก็เดินออกมาจากตระกูลขุนนาง ดังนั้นจึงเข้าใจเป็นอย่างดีต่อให้ทุกคนจะเป็นลูกหลานในตระกูลเหมือนกัน และก็จะมีพวกลูกหลานที่ได้รับการปฏิบัติกับให้ความสำคัญมากกว่า และก็จะมีลูกหลานที่ถูกมองข้ามหรือเมินเฉยแต่นี่ก็จะขึ้นอยู่กับฝีมือของรุ่นพ่อและฝีมือของตนเองดูจากจั๋วซือหรานแล้วมองออกไม่ยาก กระทั่งฝีมือของรุ่นพ่อก็ยังไม่แน่ว่าจะสำคัญ เพราะพ่อของนางนั้นไม่อยู่มานานแล้วมีเพียงฝีมือของตนเองที่ถูกให้ความสำคัญมากที่สุดดังนั้นในฐานะที่เป็นลูกหลานในตระกูล หากคิดจะได้รับการให้ความสำคัญของตระกูล อย่างน้อยก็ต้องทำผลงานออกมาให้ได้สถานการณ์ของฮั่วจือโจวตอนนี้ก็น่าจะเป็นเช่นนี้เขามีฝีมืออยู่บ้าง และมีอุดมการณ์ของตนเองด้วยเช่นกัน แต่ก็จำเป็นต้องพิจารณาอย่างรอบคอบ จะตัดสินใจอย่างบุ่มบ่ามไม่ได้เพราะในตระกูลเช่นนี้ คนมากมายล้วนเป็นแบบเดียวกัน โอกาสอาจจะมีแค่ครั้งเดียว ถ้าทำผลงานไม่ได้ หลังจากนี้ทรัพยายากรก็อาจจะไม่เอนมาทางเขาอีกแล้วจุดนี้ จั๋วซือหรานไม่ลังเลที่จะพูดออกมาสายตาฮั่วจือโจวหยุดอยู่ที่แ
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 726
จั๋วซือหรานยิ้มๆ “ก็ต้องตั้งแต่ตอนที่เจ้าตามพวกเราเข้ามาแล้วน่ะสิ”ฮั่วจือโจวลุกขึ้นยืน เดินตรงเข้ามาทางนี้ นั่งลงข้างโต๊ะพวกเขา“เมื่อครู่แผนของแม่นางจิ่ว ข้าได้ยินแล้ว” ฮั่วจือโจวเองก็ไม่ปิดบัง พูดออกมาตรงๆเขาพูดประโยคนี้ออกมา ก็หวังว่าจั๋วซือหรานจะไม่ต้องมาเสียเวลาคิดมากในเรื่องนี้แล้วแต่ฮั่วจือโจวคิดไม่ถึงว่าจั๋วซือหรานจะพูดว่า “ข้าจงใจพูดออกมาให้เจ้าได้ยิน”สีหน้าฮั่วจือโจวตกตะลึงไปทันที “อะไรนะ?”จั๋วซือหรานยิ้มตาโค้งเอ่ยขึ้นว่า “คุณชายสามฮั่วฟังแผนการของข้าแล้วรู้สึกอย่างไรบ้าง?”“ไม่เลว” ฮั่วจือโจวตอบ “มิน่าสี่ตระกูลที่เหลือจึงมองเจ้าเป็นหนามยอกอก”รอยยิ้มบนหน้าจั๋วยังไม่จางหาย “ถ้าข้าไม่จงใจพูดให้เจ้าได้ยิน แล้วจะกล่อมให้เจ้ามาร่วมมือได้อย่างไรกัน?”“ร่วมมือ?” ฮั่วจือโจวตกตะลึงจั๋วซือหรานตอบ “อืม ข้าไม่มีเจตนาจะทำให้ตระกูลฮั่วต้องลำบากใจ ถ้าแค่ตระกูลฮั่วไม่ทำให้ข้าลำบากใจน่ะนะ แต่ข้าเองก็เข้าใจ บุ่มบ่ามไปแย่งธุรกิจของคนอื่น ดูแล้วยังไงก็ไม่เหมาะสม และยังเป็นในสถานการณ์ที่ข้ามั่นใจว่าข้าคว้ามันมาได้ด้วย”ฟังคำพูดนี้ของจั๋วซือหรานแล้ว ฮั่วจือโจวก็หัวเราะขึ้นมา เขาก
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 725
“ทำให้มันคึกคักขึ้น?” เฟิงหร่านตาเป็นประกาย ความชื่นชมต่อตัวจั๋วซือหรานของนางไม่ได้แค่นิดหน่อยแล้วตอนนี้มองจั๋วซือหรานด้วยตาเป็นประกาย “พี่หญิงจั๋ว จะทำให้มันคึกคักขึ้นได้อย่างไรหรือ?”จั๋วซือหรานคิดๆ เอ่ยขึ้นว่า “วิธีการมีอยู่เยอะเลยทีเดียว ก็ให้เจ้าไปแสดงพ่นไฟ เฮยหลิงไปแสดงหน้าอกทลายหินอะไรแบบนั้น หรือไม่ข้าก็ให้พวกแมลงไปแสดงละครหุ่นกระบอก? ต้องสนุกคึกคักแน่ๆ...”“พ่น พ่น...พ่นไฟ??” ในสายตาเฟิงหร่านเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อก็จริง สำหรับนางที่เป็นคุณหนูลูกขุนนางเช่นนี้ทุกการกระทำทั้งหมดของจั๋วซือหราน กระทั่งแค่ลมหายใจของนาง ก็ดูจะผิดแปลกไปจากคนอื่นๆ ในตระกูลขุนนางเหล่านั้น “พ่นไฟเป็นไหม? ถ้าไม่เป็นเดี๋ยวไว้ข้าหาเวลาสอนเจ้า” จั๋วซือหรานวางตะเกียบลง “สรุปคือ ถ้าถึงเวลาต้องเปิดกิจการ ก็หาการแสดงอะไรมา จากนั้นพอเปิดร้านก็เตรียมการให้ลูกค้าแต่ละโต๊ะหลังจากที่กินอาหารเสร็จ ก็มอบอาหารเพิ่มให้อีกหนึ่งจานแบบไม่ต้องจ่ายเงินอะไรแบบนี้”“ประชาชนกินเพื่ออยู่ ขอแค่ของอร่อย ยังต้องกลัวว่าจะไม่มีใครมาอีกหรือ” จั๋วซือหรานคิดคิด เอ่ยต่อว่า “ไหนจะเรื่องที่อาหารของที่นี่รสชาติแย่แค่ไหน น่าจะไ
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 724
จั๋วซือหรานตอบ “เดี๋ยวเจ้าลองชิมก็รู้แล้ว...”ผ่านไปครู่หนึ่ง อาหารก็ส่งขึ้นมา หน้าตาแย่เอามากๆเจี่ยงเทียนซิงจึงเพิ่งได้ยินประโยคหลังของจั๋วซือหราน “...ไม่ใช่ห่วยแตกแบบธรรมดาด้วย”เจี่ยงเทียนซิง “...”เฟิงหร่าน “...”ฝูซู “...”เฮยหลิง “...”ทุกคนทยอยกันพูดไม่ออกจั๋วซือหรานหยิบตะเกียบขึ้นมา คีบคำหนึ่งส่งเข้าปาก หลังจากเคี้ยวไปสองคำ ก็ขมวดคิ้วขึ้นมา “พวกเจ้าลองชิมสิ ห่วยแตกแบบไม่ธรรมดาจริงๆ”เฮยหลิงยังพอไหว ถึงอย่างไรก่อนหน้านี้ก็ใช้ชีวิตยากลำบากมาแล้ว ขยับตะเกียบ หลังจากกินคำแรกไปเห็นได้อย่างชัดเจน ว่าเขาเหมือนจะโกรธขึ้นแล้วเฟิงหร่านเองพอเห็นสถานการณ์ จึงวางตะเกียบลงเงียบๆเจี่ยงเทียนซิงถาม “เจ้าหิวแล้ว แต่จงใจมายังร้านอาหารที่รสชาติแย่หรือ?”จั๋วซือหรานเอ่ยขึ้น “ลองชิมดูก่อน แบบนี้ภายหลังจะได้มีความแตกต่าง”เจี่ยงเทียนซิงก็เชื่อฟังคำพูดของนาง คีบขึ้นมาพอส่งเข้าปาก จึงเพิ่งมีปฏิกิริยากับคำพูดของจั๋วซือหราน “...ภายหลัง?”ตอนนี้เอง อะไรบางอย่างที่อยู่ในปาก ในที่สุดก็ทำเอาประสามรับรสของเขาถูกปะทะอย่างรุนแรง“ถุด” เจี่ยงเทียนซิงพ่นอาหารในปากออกมา รู้สึกว่าคำวิจารณ์ก่อน
