บทที่ 92

ฮว๋าซื่ออดตัวสั่นขึ้นมาไม่ได้ นางพยายามเอ่ยว่า “ท่านอ๋อง ต่อให้ท่านจะเป็นว่าที่สามีภรรยากับเฟิ่งชูอิ่ง แต่เรื่องนี้ก็ไม่ถูกไม่ควรนะเพคะ”

จิ่งโม่เยี่ยหัวเราะเบาๆ “น่าขำจริงๆ บนโลกใบนี้ยังมีคนกล้าพูดเรื่องความเหมาะสมกับข้าอีกหรือ

“ถ้าเจ้ามีปัญหากับเรื่องนี้ มิลองเข้าวังไปถามเสด็จอาของข้าดูเล่า ดูสิว่าเขาจะพูดเรื่องความเหมาะสมกับข้า หรือจะจับเจ้าไปใส่กรงหมูถ่วงน้ำ”

ฮว๋าซื่อ “......”

ฐานะของจิ่งโม่เยี่ยพิเศษมาก แม้ฮ่องเต้เจาหยวนจะอยากฆ่าเขา แต่ก็ไม่กล้าลงมืออย่างเปิดเผย

อีกอย่างถึงอยู่ต่อหน้า ฮ่องเต้เจาหยวนก็ยังเกรงใจจิ่งโม่เยี่ยอยู่มาก

ตอนนี้ชื่อเสียงของนางเหลวแหลก หากผิดพลาดขึ้นมาอาจถูกจับถ่วงน้ำได้จริงๆ

หลินชูเจิ้งที่ได้ข่าวก็รีบแล่นมาที่เกิดเหตุทันที เขาเอ่ยขึ้นมาว่า “ไม่ทราบว่าท่านอ๋องมาเยือน จึงไม่ได้รอต้อนรับ ขอท่านอ๋องโปรดอภัยด้วย”

จิ่งโม่เยี่ยเอ่ยเสียงเรียบ “ใต้เท้าหลิน ฮูหยินของท่านเล่นชู้กลางวันแสกๆ ต่อหน้าทุกคน ในเมืองหลวงเขารู้กันทั่ว

“นางทำเรื่องไร้ยางอายแบบนั้นได้ จึงคิดว่าสตรีในใต้หล้าล้วนหน้าไม่อายเหมือนตัวเองหมด ท่านจะไม่จัดการเรื่องนี้หน่อยหรือ?”

หลินชูเจิ้ง “......”

เขา