เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 91
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-06-29 10:29:44บทที่เกี่ยวข้อง
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 92
ฮว๋าซื่ออดตัวสั่นขึ้นมาไม่ได้ นางพยายามเอ่ยว่า “ท่านอ๋อง ต่อให้ท่านจะเป็นว่าที่สามีภรรยากับเฟิ่งชูอิ่ง แต่เรื่องนี้ก็ไม่ถูกไม่ควรนะเพคะ”จิ่งโม่เยี่ยหัวเราะเบาๆ “น่าขำจริงๆ บนโลกใบนี้ยังมีคนกล้าพูดเรื่องความเหมาะสมกับข้าอีกหรือ“ถ้าเจ้ามีปัญหากับเรื่องนี้ มิลองเข้าวังไปถามเสด็จอาของข้าดูเล่า ดูสิว่าเขาจะพูดเรื่องความเหมาะสมกับข้า หรือจะจับเจ้าไปใส่กรงหมูถ่วงน้ำ”ฮว๋าซื่อ “......”ฐานะของจิ่งโม่เยี่ยพิเศษมาก แม้ฮ่องเต้เจาหยวนจะอยากฆ่าเขา แต่ก็ไม่กล้าลงมืออย่างเปิดเผยอีกอย่างถึงอยู่ต่อหน้า ฮ่องเต้เจาหยวนก็ยังเกรงใจจิ่งโม่เยี่ยอยู่มากตอนนี้ชื่อเสียงของนางเหลวแหลก หากผิดพลาดขึ้นมาอาจถูกจับถ่วงน้ำได้จริงๆหลินชูเจิ้งที่ได้ข่าวก็รีบแล่นมาที่เกิดเหตุทันที เขาเอ่ยขึ้นมาว่า “ไม่ทราบว่าท่านอ๋องมาเยือน จึงไม่ได้รอต้อนรับ ขอท่านอ๋องโปรดอภัยด้วย”จิ่งโม่เยี่ยเอ่ยเสียงเรียบ “ใต้เท้าหลิน ฮูหยินของท่านเล่นชู้กลางวันแสกๆ ต่อหน้าทุกคน ในเมืองหลวงเขารู้กันทั่ว“นางทำเรื่องไร้ยางอายแบบนั้นได้ จึงคิดว่าสตรีในใต้หล้าล้วนหน้าไม่อายเหมือนตัวเองหมด ท่านจะไม่จัดการเรื่องนี้หน่อยหรือ?”หลินชูเจิ้ง “......”เขา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-29ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 93
เขาหันมองเฟิ่งชูอิ่ง ก่อนจะแค่นเสียงเย็นชา เดินตามหลินชูเจิ้งไปที่โถงเรือนหน้าเมื่อพวกเขาไปแล้ว เฟิ่งชูอิ่งก็หัวเราะคิกคักแล้วบอกฮว๋าซื่อว่า “ฝีมือการจับชู้ของท่านป้าช่างยอดเยี่ยมนัก ข้านับถือจนอยากลงไปกราบเลยเจ้าค่ะ”ฮว๋าซื่อกัดฟัน “มิน่าล่ะเจ้าถึงได้เย่อหยิ่งจองหองนัก ที่แท้ก็เพราะมีต้นไม้ใหญ่อย่างอ๋องฉู่นี่เอง“แต่ว่าเขาเองก็เป็นแค่พระโพธิสัตว์ดินข้ามแม่น้ำ[footnoteRef:1] แค่ตัวเองยังแทบจะไม่รอด ข้าอยากรู้นักว่าเจ้าจะอวดดีได้อีกนานแค่ไหน!” [1: ดูเหมือนยิ่งใหญ่ แต่จริงๆ แล้วเปราะบาง] เฟิ่งชูอิ่งยิ้มบางๆ “ท่านกล้าไปพูดเช่นนี้ต่อหน้าเขาไหม?”ฮว๋าซื่อ “......”เฟิ่งชูอิ่งยักคิ้วเบาๆ “ท่านไม่กล้า! แค่นี้ท่านยังไม่กล้าพูดต่อหน้าเขาเลย ขอแค่เขายังมีชีวิตอยู่ ข้าก็ยังจองหองได้เหมือนเดิม“แต่ท่านป้าวางใจได้เลย ข้าตั้งใจจะฆ่าท่านให้ตายก่อนเขาอยู่แล้ว รับรองว่าท่านไม่มีโอกาสได้สะใจหรอก”ฮว๋าซื่อ “......”เฟิ่งชูอิ่งกล่าวว่า “หากตอนนี้ท่านป้ามีเวลาว่างมานั่งด่าข้า มิสู้เอาเวลาไปจัดการเรื่องในครั้งนี้จะดีกว่า“เพราะถึงข้าจะคบชู้ก็คบกับว่าที่พระสวามีของตัวเอง แต่ท่านคบชู้กับบ่าวในจวนของตัวเอง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-29ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 94
จิ่งโม่เยี่ยกล่วจบก็ก้มหน้าลงมาทำท่าจะจูบนางเขาเป็นคนที่คิดจะทำอะไรแล้วต้องได้ทำ วันนี้เขาอยากจะชิมรสชาติของนาง ต่อให้ถูกขัดจังหวะเขาก็ต้องชิมให้ได้เฟิ่งชูอิ่งเบื่อการถูกเขาบีบคางมากที่สุด การกระทำดังกล่าวนอกจากจะดูคุกคามแล้ว ยังให้ความรู้สึกเหมือนเขาอยู่เหนือกว่าด้วยแล้วพอเขายื่นหน้าเข้ามาแบบนี้ นางก็เลยเผลอตัวฟาดฝ่ามือใส่ใบหน้าเขาเต็มแรงเพราะนางตวัดมือเร็วมาก แล้วจิ่งโม่เยี่ยก็ไม่คาดคิดว่านางจะลงมือด้วย ผลคือเขาโดนนางตบเต็มๆ“เผียะ” เสียงตบดังก้องขึ้นมา ทั้งสองชะงักไปพร้อมกันดวงตาดอกท้อของจิ่งโม่เยี่ยเปลี่ยนไปสีเข้ม มองเฟิ่งชูอิ่งอย่างเย็นชาในใจนางร่ำร้องว่า “ซวยแล้วไง! คราวนี้ได้ตายจริงแน่ ข้าเพิ่งจะตบหน้าจอมวายร้ายที่ใหญ่สุดในนิยายไป แล้วชีวิตน้อยๆ นี้จะยังปกป้องเอาไว้ได้อย่างไร!”ความคิดมากมายแล่นในสมองของนาง ก่อนจะฉีกยิ้มบางๆ “การตบหน้าท่านอ๋อง สำหรับข้าแล้วตื่นเต้นยิ่งกว่าการลอบคบชู้อีกเพคะ”“ท่านอ๋อง ชอบหรือไม่? ตื่นเต้นเร้าใจหรือเปล่า?”จิ่งโม่เยี่ย “......”นางตบเขา แล้วยังกล้าถามอีกหรือว่าชอบหรือเปล่า?มือของเขาแตะลงบนกระบี่เฟิ่งชูอิ่งจึงรีบกดด้ามกระบี่ของเขา “ท่านอ๋อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-29ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 95
แต่วันนี้เฟิ่งชูอิ่งกลับกล้าตบหน้าของเขา!หรือว่านิสัยของเขาจะเปลี่ยนไปแล้ว?หลินหว่านถิงมองศพที่บ่าวไพร่ในจวนที่กองอยู่เต็มพื้นเพราะยังไม่มีใครมาจัดการ ยางจึงเงียบไปสักพักนางเกิดคงามกังวลขึ้นในใจ หากจิ่งโม่เยี่ยปกป้องเฟิ่งชูอิ่งขนาดนี้ หลังจากนี้พวกเขาจะลงมืออย่างไรล่ะ?ไม่ได้ อย่างไรเฟิ่งชูอิ่งก็ต้องตาย!หากเฟิ่งชูอิ่งไม่ตาย นางก็ไม่ได้เป็นพระชายาอ๋องเฉินน่ะสิ!จิ่งโม่เยี่ยปกป้องเฟิ่งชูอิ่งได้แค่ไม่นานหรอก เขาไม่สามารถอยู่ข้างกายเฟิ่งชูอิ่งได้ตลอดเวลาวิธีการฆ่าคนอันโหดเหี้ยมอำมหิตที่ซ่อนอยู่ภายในจวนด้านหลังแห่งนี้ มันจะต้องฆ่าเฟิ่งชูอิ่งได้แน่นอนจิ่งโม่เยี่ยวันนี้นอกจากจะไม่ได้ลิ้มรสเฟิ่งชูอิ่ง ยังถูกนางตบอีกต่างหากเขารู้สึกหงุดหงิดอย่างมาก เพราะเขาโตมาจนป่านนี้แล้ว ยังไม่เคยมีใครกล้าลงมือขนาดนี้มาก่อนแล้วอีกฝ่ายยังเป็นสตรีด้วย!หลังออกมาจากจวนสกุลหลินก็คิดได้เรื่องหนึ่ง นางตบเขาเชียวนะ ทำไมเขาถึงไม่ใช้กระบี่ฟันแขนนางขาดล่ะ?เรื่องนี้แม้แต่ตัวเขาเองก็ยังไม่เข้าใจ เพราะว่ามันไม่สอดคล้องกับสิ่งที่เขาทำมาตลอดเขาครุ่นคิดว่าควรจะกลับไปหานางเพื่อตัดมือดีไหม แต่หากกลับไปตอนนี้มันก็ดูไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-29ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 96
จิ่งโม่เยี่ยไม่ไว้หน้าหลินชูเจิ้งสักนิด วันนี้เขาถูกอีกฝ่ายด่ากราดแบบไม่เกรงใจ จนแทบจะไร้ค่ากว่าอึสุนัขหากวันนี้ฮว๋าซื่อทำสำเร็จ เขาก็อาจจะชื่นชมนางสักหน่อยแต่หากฮว๋าซื่อทำพลาด แปลว่ามันคือความผิดของนางฮว๋าซื่อสีหน้าบิดเบี้ยว นางกรอกตาขึ้นบนแล้วสลบไปทันทีเมื่อคืนนางต้องเจอเรื่องสารถีแซ่หลิว วันนี้นางต้องเจอเรื่องจิ่งโม่เยี่ยข่มขู่ แล้วถูกเฟิ่งชูอิ่งยั่วโมโหอีก พอหลินชูเจิ้งด่าซ้ำนางก็เลยรับไม่ไหวหลินชูเจิ้งเห็นนางสลบเหมือดก็แอบชะงักเล็กน้อย ก่อนจะด่านางต่อไปว่า “นังสารเลวไม่ได้เรื่อง!”แต่ถึงเขาจะด่านาง ก็ยังเรียกคนมาช่วยกันแบกฮว๋าซื่อขึ้นไปนอนแล้วเรียกหมอมาตรวจดูเพราะเขารู้สึกรังเกียจฮว๋าซื่อ แม้แต่ปลายนิ้วเขาก็ไม่อยากสัมผัสหลินชูเจิ้งยิ่งคิดยิ่งโกรธ เขากลับเข้าห้องหนังสือไปเขียนจดหมาย เรียกผู้ดูแลโจวให้ดั้นด้นเอาจดหมายไปส่งถึงจวนสกุลฮว๋ากลางดึกเขาต้องการหย่ากับฮว๋าซื่อ แต่ก็ตัดใจปล่อยท่อน้ำเลี้ยงอย่างสกุลฮว๋าไม่ลง จึงต้องใช้วิธีเจรจาต่อรองผู้ดูแลโจวสั่งคนให้ไปส่งจดหมายแล้ว เขาก็รู้สึกกระวนกระวายใจเมื่อคืนนี้เขานอนหลับสบายเป็นครั้งแรก เขาจึงคิดว่าวิญญาณร้ายตนนั้นน่าจะไปแล้ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-29ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 97
เฟิ่งชูอิ่งเอ่ยอย่างปวดใจ “ถ้ารอให้เสียเปรียบก็สายไปแล้วน่ะสิ!”เฉี่ยวหลิง “......มีเหตุผล!”นางดูยันต์ไม่เป็น แต่หลังจากเห็นเฟิ่งชูอิ่งเขียนยันต์บ่อยๆ เข้า นางก็พอจะรู้ประเภทของแต่ละยันต์นางเป็นวิญญาณ ของพวกนั้นนางสัมผัสไม่ได้ ก็เลยช่วยอะไรไม่ได้ จึงตัดสินใจไปถูพื้นแทนจิ่งโม่เยี่ยฆ่าคนตายในห้องของนาง คราบเลือดก็เลยเลอะเต็มไปหมดหากว่าตามปกติแล้ว ห้องใครมีคนตายมากมายขนาดนี้ คงจะกลัวจนไม่กล้าอยู่กันแล้วแต่เรื่องนี้ไม่มีผลกับเฟิ่งชูอิ่ง พวกบ่าวชายที่ตายไปแล้ววิญญาณยังวนเวียนอยู่ในห้อง เฟิ่งชูอิ่งจึงบอกให้เฉี่ยวหลิงจับพวกเขามาช่วยทำความสะอาดในมุมมองของเฟิ่งชูอิ่ง การทำงานบ้านของเฉี่ยวหลิงก็เป็นเรื่องที่เหนื่อยหนักไม่น้อย มีตัวทุ่นแรงดผล่มาทั้งที จะไม่ใช้ได้อย่างไรล่ะไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่ห้องนี้สกปรกเพราะพวกเขาอีกต่างหากเฉี่ยวหลิงชี้นิ้วสั่งให้พวกเขาทำความสะอาดอย่างเป็นธรรมชาติตอนแรกพวกเขาไม่เต็มใจทำ พากันบ่นนั่นบ่นนี่ เฟิ่งชูอิ่งจึงบอกว่า “เฉี่ยวหลิง ต่อยพวกเขาเลย!”พวกเขาเป็นวิญญาณที่เพิ่งตาย จะไปสู้แรงของเฉี่ยวหลิงได้อย่างไร พอถูกต่อยเข้าสักพัก พวกเขาก็พากันเชื่อฟังอย่างดี พากัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-29ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 98
เฟิ่งชูอิ่งมองผู้ชายที่กำลังนอนน้ำลายยืดอยู่ตรงหน้า พลางคิดว่าสมองเขามีปัญหาแน่!ตั้งแต่เขามาถึงก็ใช้สายตาราวกับเจ็บปวดใจมองนาง ปากก็บ่นว่า “ทำไมเจ้าถึงทำเช่นนี้?”“เจ้าบอกแล้วมิใช่หรือว่าจะรอข้ากลับมา เผลอแปปเดียวเจ้าก็ไปหมั้นหมายกับชายอื่นแล้ว“เจ้าหมั้นหมายกับชายอื่นก็ยังพอทน แต่เจ้าดันรังแกท่านแม่ของข้าเช่นนี้อีก!“เจ้าทำตัวแบบนี้ ข้ารู้สึกผิดหวังในตัวเจ้าเหลือเกิน!“เจ้ารีบตามข้าไปพบท่านแม่เดี๋ยวนี้ ไปคุกเข่าขอขมาต่อหน้านาง แล้วข้าจะยอมให้อภัยแก่เจ้า ตำแหน่งอนุภรรยาข้าจะยังเก็บเอาไว้ให้เจ้า”เฟิ่งชูอิ่งนั่งนึกอยู่ครึ่งค่อนวันถึงได้นึกออกว่าไอ้เวรนี่เป็นใครเขาคือบุตรชายคนโตของหลินชูเจิ้ง---หลินอีฉุน แล้วก็น่าจะเป็นคนที่ดีกับร่างเดิมมากที่สุดแล้วในจวนสกุลหลินแต่สาเหตุที่เขาทำดีกับร่างเดิม เพราะต้องการทำเรื่องหน้าไม่อายเขาสั่งให้ร่างเดิมเชื่อฟังเขาทุกอย่าง เชื่อทุกสิ่งที่เขาพูดเขาทำให้ร่างเดิมยามเชื่อฟังพ่อแม่ของเขาแต่โดยดี แล้วยังช่วยดูแลคนในบ้านแทนเขาอีกต่างหากเขาเรียกร้องให้ร่างเดิมมอบกิจการทั้งหลายให้จวนสกุลหลิน บอกว่านางเป็นส่วนหนึ่งของจวนสกุลหลิน ดังนั้นควรจะทุ่มเทกายใจให้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-29ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 99
“ข้าไม่ได้สมองมีปัญหานะ ถึงจะทิ้งตำแหน่งพระชายาไปเป็นอนุภรรยาของเจ้าน่ะ?”“เจ้าไสหัวออกไปเลยนะ อย่าให้ข้าเห็นหน้าเจ้าอีก ไม่งั้นข้าจะทุบตีเจ้าทุกครั้งที่เห็นเลย”นางกล่าวจบก็ใช้เท้าขยี้ใบหน้าของเขาไปมา เขาเจ็บไม่น้อย แต่กลับเปล่งเสียงไม่ได้สักคำหลินหว่านถิงพุ่งตัวมาจากด้านข้าง “เฟิ่งชูอิ่ง เจ้าบ้าหรือไง! เจ้ากล้าทำร้ายพี่ชายข้าหรือ!”เฟิ่งชูอิ่งมองนางแวบหนึ่ง ยกมือตบใบหน้าหลินหว่านถิงแล้วเอ่ยว่า “ใช่ นอกจากข้าจะตีพี่ชายเจ้าแล้ว ข้าก็ตีเจ้าด้วย เจ้าจะทำไมล่ะ?”หลินหว่านถิงโกรธแทบบ้า คิดจะลงมือกับนางบ้าง แต่ช่วงนี้เฟิ่งชูอิ่งเหมือนคนคุ้มคลั่งเสียสติเกินไปเฟิ่งชูอิ่งจับหลินอีฉุนทุ่มลงพื้นได้ หลินหว่านถิงไม่คิดว่านางจะสู้ได้ดีกว่าหลินอีฉุนหรอกนะนางคิดจะเรียกให้คนมาช่วยจัดการเฟิ่งชูอิ่ง เฟิ่งชูอิ่งก็เอ่ยเสียงเรียบว่า “เมื่อคืนพวกเจ้าเข้ามาจับชู้กัน ท่านอ๋องทรงโกรธมากเลย“หลังจากเหตุการณ์เมื่อคืนแล้ว ท่านอ๋องก็รู้ว่าพวกเจ้าทำตัวไม่ดีกับข้า“หากพวกเจ้ากล้าแตะต้องข้าแม้แต่นิดเดียว ท่านอ๋องจะมาเชือดพวกเจ้าทุกคนบ่าวไพร่พวกนั้นได้ยินปุ๊บ พวกเขาก็พากันถอยห่างไปหลายก้าวทันทีหลินหว่านถิง “.....
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-29
บทล่าสุด
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 984
เหมยตงเหยวนรีบเถียงว่า “ข้าเคยวางยาพิษนางตอนไหนกัน?”จิ้งจอกสือซานเหนียงหัวเราะเยาะ “เจ้ายังกล้าปฏิเสธอีก เจ้านี่มันเลวถึงแก่นจริงๆ!”สิ้นเสียง นางก็เหวี่ยงดาบในมือรวดเร็วยิ่งกว่าเดิมเฟิ่งชูอิ่งทนดูไม่ได้ จึงหาโอกาสแปะยันต์ตรึงกายาใส่จิ้งจอกสือซานเหนียงจิ้งจอกสือซานเหนียงขยับเขยื้อนไม่ได้ นางจึงเอ่ยด้วยความเดือดดาล “แกะยันต์ออกไป ข้าจะฆ่าไอ้คนทรยศนี่เพื่อแก้แค้นให้คุณหนู!”เฟิ่งชูอิ่งนวดขมับ “ถ้าเจ้าสงบพอจะพูดคุยกันอย่างมีสติได้เมื่อไหร่ ข้าจะปล่อยเจ้าเอง”“หากพ่อข้าเป็นอย่างที่เจ้าพูดจริงๆ คงไม่ลำบากตามหาแม่ข้าจนถึงทุกวันนี้ แล้วก็คงใช้กระบี่ปลิดชีพเจ้าไปนานแล้ว”จิ้งจอกสือซานเหนียงโมโหจนหอบหายใจรุนแรง ก่อนจะกัดฟันตอบว่า “ก็ได้ ข้าอยากจะฟังเหมือนกันว่าเขาจะแก้ตัวอย่างไร!”ในใจของเหมยตงยวนเต็มไปด้วยความสับสนงุนงง เขาเอ่ยถามว่า “เจ้าบอกว่าข้าวางยาพิษชิงหลิง มีหลักฐานหรือไม่? อยู่ดีๆ ข้าจะวางยาพิษนางเพื่ออะไรกันล่ะ?”จิ้งจอกสือซานเหนียงเบ้ปากใส่ “เจ้ายังกล้าถามเช่นนี้อีก หน้าด้านจริงๆ!”“ตอนแรกที่คุณหนูล้มป่วย เจ้าเป็นคนส่งยามาให้นางกินทุกวัน ซึ่งตอนนั้นอาการของคุณหนูก็ดีขึ้น
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 983
ก่อนหน้านี้นางได้ยินข่าวว่าเหมยตงยวนถูกฆ่าตายแล้ว นางรู้สึกสะใจมาก แต่ก็ยังรู้สึกว่าแค่นี้มันยังไม่พอคนอย่างเหมยตงยวนสมควรวิญญาณแตกสลายไม่ได้ผุดได้เกิด!เพียงแต่นางรู้ดีว่าเหมยตงยวนนั้นเก่งกาจมาก ถึงแม้เขาจะตายไปแล้วก็ยังคงแข็งแกร่งอยู่ดังนั้นนางจึงยิ่งฝึกฝนอย่างหนัก เพื่อเพิ่มพลังปีศาจของตัวเองให้แกร่งกล้า นางถึงขั้นยอมใช้วิธีการที่ผิดบาป เมื่อครู่นี้นางได้ยินพวกนักพรตพูดว่าเหมยตงยวนใช้กระบี่เพียงเล่มเดียวสังหารเจ้าอาราม และใช้พลังของตนเองเพียงอย่างเดียว ขวางคนของอารามเทียนอี้ทั้งหมดไว้ได้จิ้งจอกสือซานเหนียงยอมรับว่านางไม่มีความสามารถเช่นนี้ เหมยตงยวนคนนี้แข็งแกร่งกว่าในความทรงจำของนางมากการจะฆ่าเหมยตงยวนนั้นยากกว่าที่นางคาดการณ์เอาไว้เฟิ่งชูอิ่งขมวดคิ้ว "พ่อข้าจะวางยาพิษฆ่าแม่ข้าได้อย่างไร?"จิ้งจอกสือซานเหนียงมองเฟิ่งชูอิ่งแล้วบอกว่า "นอกจากเจ้าจะพบกับเหมยตงยวนแล้ว ยังหลงเชื่อคำพูดของเขาด้วยสินะ”"ตอนแรกคุณหนูไม่มีทางตายได้หรอก ถ้าไม่ใช่เพราะดื่มยาพิษที่เขาส่งมาให้ นางจะถูกพิษเล่นงานจนตายได้อย่างไร”"หลังจากคุณหนูตายไปแล้ว วิญญาณของนางก็น่าจะกลับไปยังปรโลก หรือเร่รอน
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 982
ตอนนี้ผิวน้ำเปื้อนไปด้วยเลือด ปลากินคนก็ยิ่งคลั่งหนัก พากันแหวกว่ายไปรวมตัวตรงจุดที่มีเลือดผุดขึ้นมากระดาษยันต์ไฟในมือของเฟิ่งชูอิ่งมอดดับลง พวกเขามองไม่เห็นสถานการณ์บนผิวน้ำอีกต่อไปแต่ในสถานการณ์เช่นนี้ ความน่าจะเป็นที่จิ่งสือเยี่ยนจะรอดชีวิตนั้นมีน้อยมากเนื่องจากจิ่งสือเยี่ยนเป็นพระเอกของเรื่อง เป็นผู้มีบุญญาธิการอย่างแท้จริง ตอนนี้ยังไม่เห็นศพของเขา เฟิ่งชูอิ่งก็ไม่แน่ใจว่าเขาจะตายจริงหรือไม่เพราะจิ่งสือเยี่ยนตอนที่ถูกจิ้งจอกสือซานเหนียงดูดพลังไปเกือบหมด ยังสามารถหนีออกมาจากเงื้อมมือของนางได้ แล้วยังดวงดีบังเอิญไปเจอทางออกลับอีกเส้นด้วยโชคชะตาของเขาช่างแข็งแกร่งจริงๆเพื่อความปลอดภัย นางรู้สึกว่าพวกเขาควรจะต้องป้องกันไว้ก่อน “ถ้าจิ่งสือเยี่ยนยังมีชีวิตอยู่ เขาจะต้องหาวิธีติดต่อกับคนของเขาอย่างแน่นอน”จิ่งโม่เยี่ยพยักหน้า “ข้าจะส่งคนไปดักเขาที่ทางออกของแม่น้ำใต้ดิน”“ถ้าหากยังมีชีวิตอยู่ต้องเห็นคน ตายแล้วต้องเห็นศพ”เฟิ่งชูอิ่งเห็นด้วยกับวิธีการของเขาเรื่องเสี่ยงอันตรายอย่างการไปดักฆ่าจิ่งสือเยี่ยน ไม่จำเป็นต้องให้เฟิ่งชูอิ่งเข้าร่วมด้วยหลังจากที่จิ่งโม่เยี่ยออกมาจา
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 981
เฟิ่งชูอิ่งดึงเขาไว้แล้วพูดว่า “อย่ากระโดดลงไป ในแม่น้ำใต้ดินนี้มีปลากินคน ถ้าเขากระโดดลงไปแบบนี้จะต้องถูกปลากินคนกินจนไม่เหลือแม้แต่กระดูกแน่นอน”จิ่งโม่เยี่ยหันไปมองนาง คิดว่านางกำลังพูดไร้สาระ หรืออาจจะกำลังใช้เล่ห์กลทางจิตวิทยา หลอกให้จิ่งสือเยี่ยนเสียขวัญนางหัวเราะเบาๆ แล้วเดินไปที่ริมแม่น้ำ ดึงแผ่นไม้กั้นน้ำที่อยู่ริมฝั่งออกมาแผ่นหนึ่งเมื่อแผ่นไม้กั้นน้ำเปิดออก ก็มีปลาสีดำนับไม่ถ้วนพากันแหวกว่ายออกมาปลาเหล่านั้นมีลักษณะหัวโต ฟันแหลมคม ดูท่าทางดุร้ายมากจิ่งโม่เยี่ย “......”เขาอดไม่ได้ที่จะถามว่า “เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าที่นี่มีปลากินคน?”เฟิ่งชูอิ่งตอบว่า “ชิงหยวนบอกข้า”ชิงหยวนทำหน้ามึนงงแล้วพูดว่า “เอ๊ะ? ข้าบอกเจ้าหรือ? ข้าบอกเจ้าตอนไหนกัน?”“แม้แต่ตัวข้าเองก็ยังไม่รู้เลย!”เขาก้มลงมองแผนที่เส้นทางลับ แต่บนแผนที่ก็ไม่ได้บอกว่าที่นี่มีปลากินคนอยู่ด้วย!เฟิ่งชูอิ่งพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า “ข้าดูแผนที่ที่เจ้าวาดอย่างละเอียด แล้วก็ศึกษาภูมิศาสตร์ของอารามเทียนอี้”“โดยพื้นฐานแล้ว ทางลับทั้งหมดและภูมิศาสตร์ของอารามเทียนอี้อยู่ในรูปแบบของสัญลักษณ์บ่อน้ำ( )”“สัญลักษณ์บ
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 980
เดิมทีจิ่งโม่เยี่ยตั้งใจจะตามไปทางเรือ แต่เมื่อขึ้นไปบนเรือแล้วก็พบว่าก้นเรือรั่ว มีคนใช้กระบี่งัดก้นเรือจนเป็นรูขนาดใหญ่เขาไปดูอีกสองลำ ปรากฏว่าเป็นแบบเดียวกันหมดเฟิ่งชูอิ่งขมวดคิ้ว “จิ่งสือเยี่ยนทำอะไรก็รอบคอบเหมือนเดิมเลย”“เขาไม่เพียงแต่รอบคอบ แต่ยังเด็ดขาดมากด้วย”เรือพัง พวกเขาก็ไม่มีทางตามไปได้อีกในใจนางนึกชื่นชม สมกับเป็นพระเอกของนิยายต้นฉบับ มีโชคทางวาสนาหนุนหลัง สถานการณ์แบบนี้ยังหนีไปได้อีก สุดยอดจริงๆจิ่งโม่เยี่ยคำนวณระยะทางในใจ “เราขวางจิ่งสือเยี่ยนไม่ได้แล้ว ครั้งนี้คงต้องสู้กันหนักแน่”เพียงแค่จิ่งสือเยี่ยนรวมพลกับกองกำลังของเขาได้ เขาก็จะมีทหารนับแสนในทันทีในสถานการณ์เช่นนี้ จิ่งโม่เยี่ยต้องเตรียมตัวตั้งแต่เนิ่นๆเขานึกถึงคำทำนายที่เฟิ่งชูอิ่งเคยทำนายให้เขา เขาคิดว่านางทำนายได้แม่นยำมากจริงๆเฟิ่งชูอิ่งกัดริมฝีปากเบาๆ “สถานการณ์แบบนี้ เราทำได้แค่หาทางขวางเขาไว้ก่อน”“ถ้ามีโอกาสฆ่าเขาก่อนจะรวมพลกับกองกำลังได้ ก็ต้องลงมืออย่างเด็ดขาด”จิ่งโม่เยี่ยก็คิดเหมือนกับนางถึงแม้ว่าตอนนี้โอกาสที่จะตามเขาไปทันจะมีน้อย แต่พวกเขาก็ต้องลองดู จะไม่ยอมแพ้แบบนี้โดยเด็ดข
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 979
ชิงหยวนตอบว่า “ทางลับเส้นนี้เป็นความลับสุดยอดของอาราม ปกติจะไม่เปิดใช้งาน”“ข้าก็เพิ่งมาที่นี่เป็นครั้งแรก ยังไม่คุ้นเคยกับที่นี่”“ตามที่ข้าเห็นในแผนผัง น่าจะอยู่แถวนั้น”พูดจบ เขาก็ชี้ไปทางมุมหนึ่งอันที่จริงแล้วตอนอยู่ในทางลับ ทิศทางที่เขาชี้ก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรมาก เพราะมันมีทางหลักเพียงเส้นเดียวถ้ำของจิ้งจอกสือซานเหนียง เดิมทีถูกออกแบบโดยผู้ยิ่งใหญ่ของสำนักลี้ลับ มีไว้สำหรับเก็บเสบียงอาหารเพียงแต่เนื่องจากเวลาผ่านไปนาน ทางเข้าเล็กๆ แห่งนั้นก็ถูกจิ้งจอกสือซานเหนียงทำกลไกบางอย่าง ดังนั้นคนของอารามเทียนอี้จึงไม่มีใครเดินผ่านไปทางนั้นเมื่อชิงหยวนพูดเรื่องนี้ออกมา ทุกคนก็รู้สึกว่าคนของสำนักลี้ลับช่างรักตัวกลัวตายจริงๆ สร้างทางลับยังต้องทำอะไรให้ซับซ้อนยุ่งยากขนาดนี้พวกเขาเดินไปตามทิศทางที่ชิงหยวนบอก แต่ก็ไม่พบทางลับตามที่เล่าลือกัน เฟิ่งชูอิ่งมองไปที่เขา “เจ้าจำผิดหรือเปล่า”ชิงหยวนดูไม่ค่อยแน่ใจ “ไม่น่าจะผิดนะ”พูดจบ เขาก็ดึงปิ่นไม้บนหัวออกมาแล้ววาดแผนที่ทางลับลงบนพื้นอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็วาดทางแยกในตำแหน่งที่สอดคล้องกันเขายังไม่ได้วาดทางแยกเสร็จ ก็วาดสถานที่ที่ทาง
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 978
เฟิ่งชูอิ่งมองจิ้งจอกสือซานเหนียงด้วยหางตาแล้วตอบว่า “เรื่องของผู้ชายข้า เจ้าไม่ต้องมายุ่ง”“ถ้าเจ้ายังคิดจะยุ่งกับเขาอีก ข้าไม่รังเกียจที่จะส่งยันต์ปัญจอัสนีบาตให้เจ้าอีกสักแผ่น”จิ้งจอกสือซานเหนียง “......”ในขณะนี้ นางรู้สึกได้อย่างชัดเจนถึงความแตกต่างระหว่างเฟิ่งชูอิ่งกับเฟิ่งชิงหลิงผู้เป็นมารดาของนางตอนที่เฟิ่งชิงหลิงอยู่กับเหมยตงยวน ทั้งสองต่างระแวงและไม่เชื่อใจกันทุกครั้งที่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น เฟิ่งชิงหลิงแทบจะไม่เชื่อใจเหมยตงยวนเลยซึ่งเหมยตงยวนก็ทำร้ายเฟิ่งชิงหลิงจนบาดแผลมันฝังลึกเกินจะแก้ทั้งสองต่างไม่เชื่อใจกันตั้งแต่แรกเพราะความไม่เชื่อใจ จึงทำให้เมื่อเจอเรื่องอะไรก็จะคอยรแวงกันและกันนางมองเฟิ่งชูอิ่งแล้วพูดว่า “สำหรับเจ้าแล้ว จิ่งโม่เยี่ยดีขนาดนั้นเลยหรือ?”เฟิ่งชูอิ่งยิ้มแล้วบอกว่า “ไม่ใช่เรื่องดีหรือไม่ดี แต่เขาเป็นคนของข้า ข้าไม่ยอมให้ใครมายุ่งกับเขา”นางกับจิ่งโม่เยี่ยผ่านเรื่องราวมามากมาย จึงมีความเชื่อใจให้กันอย่างลึกซึ้งจิ่งโม่เยี่ยยืนอยู่ข้างหลังนาง มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย ดวงตาเต็มไปด้วยรอยยิ้มเขาชอบเวลาที่นางปกป้องเขาจิ้งจอกสือซานเหนียงแค่นเสี
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 977
“คุณหนูเดิมทีเป็นธิดาศักดิ์สิทธิ์ผู้สูงศักดิ์แห่งแคว้นซีฉู่ ควรได้รับความเคารพนับถือและมีชีวิตที่มีความสุขไปตลอดชีวิต”“เพราะได้พบกับเขา นางถึงต้องเจอกับความเจ็บปวดมากมายขนาดนี้ แถมยังต้องเสียชีวิตอีก!”“เหมยตงยวนไอ้สารเลวนั่น ถึงจะเป็นพ่อแท้ๆ ของเจ้า แต่มันก็ไม่คู่ควรจะเป็นพ่อของเจ้าสักนิด!”พอได้ยินแบบนี้ เฟิ่งชูอิ่งก็รู้ทันทีว่าจิ้งจอกสือซานเหนียงเกลียดเหมยตงยวนเข้ากระดูกดำนางพูดเบาๆ ว่า “ระหว่างพ่อกับแม่ของข้ามีความเข้าใจผิดกันหลายอย่าง…”“ไม่ใช่ความเข้าใจผิด!” จิ้งจอกสือซานเหนียงขัดจังหวะนางแล้วพูดว่า “เหมยตงยวนคงบอกเจ้าว่าเรื่องระหว่างเขากับคุณหนูเป็นเรื่องเข้าใจผิดสินะ?”เฟิ่งชูอิ่งยังไม่ทันได้ตอบ จิ้งจอกสือซานเหนียงก็ด่าต่อว่า “คนแบบมันนี่หน้าด้านที่สุดเลย!”“คุณหนูทุ่มเททุกอย่างให้กับมัน แต่มันกลับเอาแต่หลอกใช้คุณหนู”“มันปล่อยให้เจ้าอารามคนเก่าและเหล่าผู้อาวุโสของสำนักลี้ลับรังแกคุณหนู แล้วยังแกล้งทำเป็นมองไม่เห็นอีก”“คุณหนูต้องเจอกับความทุกข์ยากลำบากมากมายเพราะมัน แต่มันก็ยังกล้าทำร้ายคุณหนูอีก!”“ถ้าเรื่องพวกนี้เรียกว่าเรื่องเข้าใจผิด งั้นมันก็เป็นไอ้สารเลวแล้ว!
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี บทที่ 976
เฟิ่งชูอิ่งมองนางแล้วพูดว่า “ในใจเจ้ามีคำตอบอยู่แล้ว จะถามให้มันได้อะไรขึ้นมาล่ะ”จิ้งจอกสือซานเหนียงถอนหายใจยาวแล้วเอ่ยว่า “เจ้าพูดถูก เจ้ากับคุณหนูหน้าตาเหมือนกันขนาดนี้ เจ้าต้องเป็นลูกของคุณหนูอยู่แล้วล่ะ”“ถ้าคุณหนูรู้ว่าเจ้าไม่เพียงแต่รอดชีวิตมาได้ แถมยังมีชีวิตที่ดีเช่นนี้ นางต้องดีใจมากแน่ๆ”อารมณ์ของนางค่อยๆ สงบลง สมองก็เริ่มกลับมาประมวลผลได้นางมองจิ่งโม่เยี่ยแล้วพูดว่า “เมื่อครู่นี้เจ้าบอกว่าเขาเป็นสามีของเจ้า งั้นเจ้าก็คือเฟิ่งชูอิ่งงั้นหรือ”เฟิ่งชูอิ่งมองนางด้วยความไม่เข้าใจแล้วพูดว่า “ตอนที่เจ้าอยู่ข้างกายท่านแม่ข้า ข้าก็เกิดออกมาแล้ว เจ้าไม่รู้จักชื่อข้าหรือ?”จิ้งจอกสือซานเหนียงตอบว่า “ตอนคุณหนูคลอดเจ้า นางคลอดยากมาก นางใช้แรงทั้งหมดที่มีเพื่อคลอดเจ้าออกมา”“คุณหนูบอกว่าตอนเจ้าเกิดมา ทั้งแม่และลูกต่างก็เดินอยู่บนเส้นแบ่งระหว่างความเป็นและความตาย นางไม่ได้ต้องการอะไรจากเจ้า ขอแค่เจ้าปลอดภัยและมีสุขภาพแข็งแรงก็พอ”“ดังนั้นนางจึงตั้งชื่อเล่นให้เจ้าว่าผิงอัน ปกติพวกเราจะเรียกเจ้าว่าอันอัน”เฟิ่งชูอิ่งได้ยินคำพูดนี้ก็รู้สึกสะเทือนใจ เพราะเรื่องนี้เหมยตงยวนไม่เคยรู้
