บทที่ 900

เขาพูดจบก็จะเอื้อมมือไปดึงแขนเสื้อของเสนาบดีฝ่ายซ้าย แต่เสนาบดีฝ่ายซ้ายกลับเบี่บงหลบไปข้างๆ อย่างรวดเร็ว

เสนาบดีฝ่ายซ้ายเห็นชัดเจนว่ามือของจิ่งสือเยี่ยนปาดผ่านใบหน้าที่เปื้อนอุจจาระของเขา เสนาบดีฝ่ายซ้ายไม่อยากให้ตัวเขาเปื้อนอุจจาระ!

ความเร็วในการหลบของเสนาบดีฝ่ายซ้ายไม่เหมือนขุนนางฝ่ายบุ๋นเลย มันรวดเร็วจนน่าตกใจ จิ่งสือเยี่ยนมองเสนาบดีฝ่ายซ้ายด้วยความตกใจ

เสนาบดีฝ่ายซ้ายกระแอมเบาๆ แล้วพูดว่า “เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องอธิบายแล้ว พวกเราสามารถตัดสินใจได้ด้วยตัวเอง”

เขาหันไปถามหัวหน้ากรมราชทัณฑ์ว่า “เรื่องที่อ๋องจิ้นฆ่ามหาราชครู พวกท่านจะตัดสินอย่างไร?”

หัวหน้ากรมราชทัณฑ์ตอบว่า “มหาราชครูเดิมทีก็ทำความผิดถึงตาย เพียงแต่เพราะเขาเสียสติ พวกเราจึงไม่ได้ตัดสินโทษประหารเขา”

“ดังนั้น ถึงแม้อ๋องจิ้นจะฆ่ามหาราชครู ทว่าคดีแบบนี้ โทษของเขาไม่นับว่าร้ายแรง”

“ยิ่งไปกว่านั้น เขายังเป็นเชื้อพระวงศ์ ตามกฎหมายแล้วแค่ปรับเงินร้อยตำลึง ก็พ้นโทษจำคุกได้”

เขาแอบถอนหายใจเงียบๆ ในยามปกติจิ่งสือเยี่ยนดูเป็นคนที่มีคุณธรรมและเที่ยงตรง ทว่าเรื่องนี้เขาจัดการได้ย่ำแย่มากจริงๆ

เขารู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่สายตาย