บทที่ 738

จิ่งโม่เยี่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบว่า “ท่านมหาราชครูพูดถูก ในเมื่อคดีนี้ไม่สามารถตัดสินลงโทษได้ ก็ปล่อยตัวผู้ต้องสงสัยทั้งหมดไปเถอะ”

มหาราชครู “......”

เขาหันไปมองจิ่งโม่เยี่ย “ท่านอ๋องจะปกป้องพระชายาที่ฆ่าคนต่อหน้าธารกำนัลอย่างนั้นหรือพ่ะย่ะค่ะ”

จิ่งโม่เยี่ยกล่าวอย่างใจเย็นว่า “คำว่าปกป้อง ข้าไม่กล้ารับ”

“เพราะคนที่ลงมือทำร้ายหลินอีฉุนไม่ใช่แค่ชูอิ่งคนเดียว นางไม่ใช่คนแรกที่ลงมือ และก็ไม่ใช่คนสุดท้ายด้วย”

“เมื่อครู่เจ้าหน้าที่ชันสูตรก็บอกเองว่า เขาเพียงแค่คาดเดาสาเหตุการตายของหลินอีฉุนจากประสบการณ์ ไม่มีหลักฐานที่เป็นรูปธรรม เจาะจงตัวฆาตกรไม่ได้”

“ถ้าอยากหาตัวฆาตกรที่แท้จริง ก็ต้องเปิดหนังศีรษะของหลินอีฉุนดูว่ากะโหลกศีรษะของเขามีบาดแผลอย่างที่เจ้าหน้าที่ชันสูตรบอกหรือไม่”

“ถ้าไม่อยากทำแบบนั้น ก็ไม่สามารถตัดสินลงโทษใครได้ ผู้ต้องสงสัยทั้งหมดต้องได้รับการปล่อยตัว”

“เรื่องนี้ไม่ใช่ข้าที่พูด แต่เป็นกฎหมายที่พูด”

ผู้ว่าราชการประจำเมืองหลวงกล่าวเสริมว่า “กฎหมายเป็นอย่างที่ท่านอ๋องกล่าวจริงๆ ”

หัวหน้าศาลต้าหลี่ลูบเคราแล้วกล่าวว่า “แต่กฎหมายของราชวงศ์เราก็ระบุไว้อย่างชัดเจนว่า ห