บทที่ 665

เมื่อเขาพูดจบก็ได้ยินเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าดังมาจากในห้อง และมีแสงฟ้าแลบระเบิดขึ้นด้านหน้า

กระดาษยันต์ปัญจอสนีที่เฟิ่งชูอิ่งวางไว้ในห้องเกิดระเบิดขึ้น แต่พวกเขาถูกผลกระทบจากเขตอาคมจึงมองไม่เห็นห้อง ได้แต่เห็นแสงฟ้าแลบเท่านั้น

เพราะสิ่งนี้ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของเขตอาคมแต่เดิม เมื่อถูกรบกวนเช่นนี้เขตอาคมก็อ่อนแรงลงกว่าเดิมไปหลายส่วน

จิ่งสือเยว่พูดด้วยสีหน้าประหลาดใจ "ทำไมอยู่ดีๆ ก็มีฟ้าร้องฟ้าผ่าขึ้นมา แล้วทำไมฟ้าร้องดูเหมือนดังมาจากพื้นดินด้วย? เมฆลอยต่ำขนาดนั้นเลยหรือ?"

จิ่งสืออวิ๋นสงสัยมาตั้งแต่แรกแล้วว่านี่เป็นมายาลวงตา พอได้ยินคำพูดของจิ่งสือเยว่ก็ยิ่งแน่ใจว่าเป็นการโดนผีลักซ่อน

ในใจเขารู้สึกกลัวแทบตาย แต่ก็ต้องทำเป็นเข้มแข็งในฐานะพี่ชายคนโต เขาพูดเสียงสั่น "ที่นี่ดูไม่ค่อยชอบมาพากลนะ พวกเราออกไปก่อนดีกว่า"

แต่พวกเขาหาทางออกไม่เจอเลย!

ด้านหน้ามีแสงฟ้าแลบระเบิดขึ้นอีกครั้ง พวกเขาถึงกับได้ยินเสียงอะไรบางอย่างชนกระแทกไม้อย่างแรงและเสียงไม้แตกหัก

จิ่งสืออวิ๋นกับจิ่งสือเยว่สบตากัน อาศัยแสงฟ้าแลบที่วาบผ่าน พวกเขาต่างเห็นความหวาดกลัวในดวงตาของอีกฝ่าย

จิ่งสือเยว่ถามว่า "พี่ใหญ่ นี่มันเกิดอะไร