Share
บทที่ 370
Related chapter
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 371
สายตาของทุกคนหันไปมองทางเดินข้างๆ ท่านอ๋องสี่ ก็เห็นหญิงสาวสวมผ้าคลุมหน้าพร้อมกับสวมชุดกระโปรงสีกระเรียนเหลืองค่อยๆ เดินออกมาจากตรงพรมแดงรูปร่างเพรียวบางและละเอียดอ่อน แต่ทว่าตรงส่วนที่ควรใหญ่ก็ใหญ่จริงๆ เอวของนางเล็กบางอย่างมาก ดูไปแล้วเหมือนสาวงามนุ่มนวล"หญิงงามหมายเลขหนึ่งมีนามว่าลู่ลู่ เป็นหญิงงามของแคว้นตงเฉิน คุณชายท่านใหนชอบก็เสนอราคามาได้เลย" ด้านหลังท่านอ๋องสี่มีสาวสวยคนหนึ่งคล้ายแม่เล้าเดินออกมา มู่จิ่วซีหดสายตาเล็กลง นี่คือพี่หญิงหงของหอหล่านจวี๋ไม่ใช่เหรอ?ทำไมถึงได้มาเป็นผู้จัดประมูลได้? ความสามารถในสายอาชีพจัดได้ว่าไม่เลวเลยมู่จิ่วซีเห็นป้ายตรงเอวของลู่ลู่ ด้านบนเขียนว่าทองคำ 1,000 ตำลึงให้ตายเถอะ ที่นี่ขายสาวงามคนหนึ่งแพงขนาดนั้นเลยหรอ เทียบกับนายโลมนางโลมในหอนางโลมกับหอหล่านจวี๋แพงกว่าอย่างมากแต่ว่าสินค้าก็แพงตามความหายาก นางเป็นถึงสาวงามของแคว้นตงเฉิน เดินทางมาตั้งไกล ไหนจะค่าม้า ค่ากิน ค่าอยู่ก็ต้องคิดรวมเข้าไปที่แท้ท่านอ๋องสี่ก็มีฝีมือในการทำธุรกิจ"รีบถอดผ้าคลุมหน้าออกสิ ทองตั้ง 1,000 ตำลึงเลยนะ อย่างน้อยก็ต้องเห็นหน้าสักหน่อยว่าคุ้มไม่คุ้ม" มีคนตะโกนข
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 372
ในใจของมู่จิ่วซีก็คิดว่าหากท่านอ๋องสี่เจตนาไม่ดีจริงๆ พวกผู้หญิงเหล่านี้พอเข้าไปยังเรือนในขององคมนตรีในราชสำนัก เขาก็เท่ากับได้เรือนในของทั้งแคว้นเกาอวิ๋นมาครอง เครือข่าวกรองที่แข็งแกร่งเช่นนี้น่ากลัวมากเสียจริงเพียงแต่ท่านอ๋องสี่จะทำแบบนั้นจริงๆ เหรอ? ผู้หญิงพวกนี้ล้วนฟังคำสั่งของท่านอ๋องสี่งั้นหรอ?นางต้องการหลักฐานความจริงแต่ต่อให้ไม่มี สัญชาตญาณของนางก็บอกว่าการซื้อขายนี้มีพิรุธอย่างมากท่านอ๋องสี่มีธุรกิจมากมายขนาดนี้ จำเป็นด้วยหรือที่ต้องมาดูแลคนพวกนี้ด้วยตัวเอง? เห็นได้ชัดว่ากำลังสร้างสัมพันธ์ที่ดีกับข้าราชการชั้นสูงและเศรษฐีผู้สูงศักดิ์"จากนี้ไปจะเป็นคุณหนูเขอเข่อหมายเลขหก สาวงามจากแคว้นซีเย่ว์ มูลค่า 3,000 ตำลึงทอง" พี่หญิงหงยิ้มกล่าว "คุณชายจิ่ว คุณหนูเขอเข่อมีวรยุทธ สามารถหลอกล่อคุณชายจิ่วได้ด้วยนะ"ทุกคนทันใดนั้นก็หัวเราะเสียงดังขึ้นมาและหันไปมองทางมู่จิ่วซี"จริงเหรอ? เร็วๆๆ รีบถอดผ้าคลุมหน้าให้เห็นหน่อย" มู่จิ่วซีพอเห็นคุณหนูเขอเข่อสวมชุดสีแดง รูปร่างผอมสูง ทรวดทรงดูร้อนแรงอย่างมาก อันที่จริงแค่เห็นก็เหมือนกับนางแบบประเภทนั้นแล้วพอผ้าคลุมหน้าค่อยเปิดออกจนใบหน้
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 373
มู่จิ่วซีในใจก็คิดว่าท่านอ๋องสี่ต้องการจะเอาเขอเข่อให้กับใต้เท้าอัครมหาเสนาบดีอย่างชัดเจน นี่เป็นไปได้ว่าอาจจะเตรียมการไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ แล้วอีกทั้งเขอเข่อคนนี้อันที่จริงก็ไม่เหมือนกับหญิงสาวปกติคนอื่น มู่จิ่วซีพูดไม่ออกว่าเพราะอะไร แต่ใบหน้าที่เหมือนกับของอาจื่อถึงหกส่วนทำให้สัญชาตญาณของนางตระหนักได้ว่าที่นี่มีพิรุธให้ตายเถอะ คงไม่ใช่ว่าอาจื่อกับท่านอ๋องสี่มีความเกี่ยวข้องกันหรอกนะ?ความคิดที่ผุดขึ้นมาอย่างกระทันหันทำให้มู่จิ่วซีเองรู้สึกหวั่นเกรง เป็นความรู้สึกที่พอคิดแล้วก็หวาดกลัวบรรยากาศรอบตัวของฮั้วอวิ๋นเทียนล้วนเป็นความหนาวเย็น เหมือนกับว่าอุณหภูมิจะลดลงไปในทันที ทันใดนั้นก็เขียนลงไปในกระดาษว่า 10,000 ตำลึงทอง ทำเอามู่จิ่วซีเกือบจะตกใจจนโดดตัวลอยขึ้นมา"คุณชายถัง เจ้าตั้งใจจริงใช่ไหม ให้ราคาแพงขนาดนั้นเลยเหรอ? นี่มันเอาไปซื้อได้หลายคนเลยนะ" มู่จิ่วซีเขย่าไหล่ของฮั้วอวิ๋นเทียน"คุณชายจิ่ว ถ้าหากท่านไม่ชอบ งั้นข้าก็ขอเอาไว้เอง ขอเพียงข้าชอบ นับประสาอะไรกับแค่ทองคำ" ฮั้วอวิ๋นเทียนพูดกล่าวอย่างยโสโอหัง แต่ความเย็นเยือกในน้ำเสียงกลับสามารถฟังออกได้อย่างชัดเจน"ได้ๆๆ เจ้าชอบก
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 374
แต่นางเสียดาย แม้มู่จิ่วซีจะคิดเช่นนี้ แต่ท่านอ๋องสี่ไม่ได้คิดเช่นนั้น เขาพอเห็นคุณชายถังซื้อสาวงามไปสองคน ใบหน้าก็เคร่งขรึมขึ้นอย่างมากเหมือนกับว่าสาวงามสองคนที่ถูกคุณชายถังซื้อไปกลับทำให้เขาไม่พอใจอย่างมากแต่เขาเป็นคนพูดเองว่าคนที่ให้ราคาสูงจะเป็นคนได้ไป อีกทั้งยังให้เสนอราคาได้อย่างเปิดกว้าง ดังนั้นแม้เขาจะเสียดายสาวงามทั้งสองคน แต่ก็ได้แต่จำใจขายออกไปมู่จิ่วซีเห็นว่าข้างกายของใต้เท้าอัครมหาเสนาบดีไม่มีสาวงามเลยสักคน แต่เขากลับยังคงยิ้มแย้มและแสดงความยินดีกับทุกคน รวมถึงใต้เท้ากู้แห่งกระทรวงครัวเรือนก็ด้วย เขาเองก็ไม่มีสาวงาม นี่เลยทำให้มู่จิ่วซีปลื้มใจไม่มากก็น้อยข้าราชการราชสำนักจะมาทำตัวสับสนลามกไม่ได้ไม่นานนักทุกคนก็แยกย้ายกัน ฮั้วอวิ๋นเทียนหลังจากได้สัญญาทาสของสาวงามทั้งสองคน เขากับมู่จิ่วซีก็กลับทันทีแต่ว่าเขาไม่ได้กลับไปที่หอดาราจันทรา ทว่าฮั้วอวิ๋นเทียนกลับพาพวกนางไปยังเรือนเล็กอันเป็นเอกลักษณ์แห่งหนึ่งภายในเรือนเดิมทีมีคนอยู่แล้ว คงจะเป็นอสังหาหลังหนึ่งของฮั้วอวิ๋นเทียนฮั้วอวิ๋นเทียนได้ให้หญิงสาวสองคนได้เลือกห้องสำหรับพักผ่อนก่อน จากนั้นเขาก็ค่อยส่งมู่จิ่วซี
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 375
บนใบหน้าดุจปีศาจของฮั้วอวิ๋นเทียน ในดวงตาของเขาอันโฉบเฉี่ยวแฝงไปด้วยความไม่แน่ใจ ในหัวเหมือนกับนึกย้อนคิดอะไรบางอย่าง"งั้นเจ้าวางแผนจะทำอย่างไร?" มู่จิ่วซีถาม"ตอนนี้ดูแลพวกนางเป็นการชั่วคราวไปก่อนแล้วค่อยๆ คลี่คลายความจริง ตอนนี้ท่านอ๋องสี่ทำให้ข้าสนใจขึ้นมากจริงๆ" ฮั้วอวิ๋นเทียนยิ้มอย่างเย็นชาขึ้นมา"ไม่ใช่เรื่องดีแน่เลยใช่ไหม?" มู่จิ่วซีก็รีบกระพริบตากลมโตของนางปริบๆ และยิ้มกล่าวฮั้วอวิ๋นเทียนตลกกับมุขของนางและกล่าว : "ตอนนี้อันที่จริงข้ามีความรู้สึกแบบนั้น สาวงามพวกนี้ล้วนถูกฝึกอบรมมาอย่างดี อีกทั้งยังเป็นสาวงามของแต่ละแคว้น แล้วก็ยังผ่านการผ่าตัดเลียนแบบสาวงามคนอื่น นี่ถ้าหากเป็นห่วงโซ่ธุรกิจอย่างแท้จริง รับรองกำไรมหาศาลแน่""ไม่ใช่แค่กำไรมหาศาล แต่อาจสติฟั่นเฟือนด้วย ผู้หญิงพวกนี้มาจากไหนกัน ข้าไม่เชื่อหรอกว่าแต่ละคนล้วนเป็นเด็กกำพร้า อีกอย่างแค่มองก็รู้ว่าไม่ได้ฝึกฝนกันมาแค่วันสองวัน แต่ละคนล้วนเชี่ยวชาญฉิน หมาก อักษร วาดภาพและร้องเต้น ซึ่งนั่นจะต้องทุ่มเทพยายามอย่างมากและเวลาในการฝึกฝน"มู่จิ่วซียิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าท่านอ๋องสี่น่าสงสัยมากขึ้นเรื่อยๆการฝึกฝนหญิงสาวแบบ
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 376
"เจ้ารู้จักกลับบ้านกลับช่องกับเขาด้วยหรอ?" เสียงของโม่จุนราวกับคลานขึ้นมาจากขุมนรก ดูอึมครึมและแฝงไปด้วยความโกรธเกรี้ยว"โม่จุน เจ้าอยากให้ข้าตกใจตายหรือไง!" อันที่จริงมู่จิ่วซีก็รู้ตั้งแต่แวบแรกว่าเป็นท่านผู้สำเร็จราชการแทนเจ้าผู้ชายชาติหมาคนนี้ ซึ่งเขาเป็นคนชอบทำผิดซ้ำซาก เข้ามาที่ห้องพักของนางอย่างที่ต้องรู้ว่าตอนนี้รอบด้านของจวนแม่ทัพล้วนเป็นทหารมังกรดำคอยเฝ้าคุ้มกัน ใครจะสามารถเข้ามาในห้องของนางได้อย่างสะดวกสบายขนาดนี้มู่จิ่วซีเดินมาที่หน้าโต๊ะและจุดตะเกียงน้ำมัน เห็นโม่จุนนั่งอยู่ตรงหน้าโต๊ะเครื่องแป้งของนางพร้อมกับใบหน้าดำทะมึนจนไม่อาจดำไปได้มากกว่านี้แล้วโม่จุนพอเห็นนางใส่ชุดของผู้ชายก็ชะงักไปครู่หนึ่ง"เจ้าไปทำอะไรมากันแน่?" โม่จุนขมวดคิ้วกล่าว"ข้าจะไปทำอะไรได้ แน่นอนว่าก็ต้องไปสืบข้อมูลมา โม่จุน นี่เจ้าจะยุ่งกับข้ามากไปแล้วไหม ข้าไม่ใช่พระชายาของเจ้านะ ต่อให้ใช่ เจ้าก็ไม่สามารถมายุ่งกับข้าตั้งแต่หัวจรดเท้าได้ ข้าเป็นคนนะ ข้าต้องการอิสระ ต้องการได้รับความเคารพ" มู่จิ่วซีนั่งลงและเทชาใส่ถ้วยของตนเองและดื่มลงไป"พูดแบบนี้ งั้นเจ้ายอมจะเป็นพระชายาของท่านผู้สำเร็จราชการ
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 377
มู่จิ่วซีเหลือบขึ้นไปมองเขาแล้วกล่าว : "ข้ารู้สึกว่าไม่ใช่แค่แคว้นเป่ยจิ้น แต่อีก 5 แคว้นที่เหลือก็ล้วนเป็นไปได้"โม่จุนรีบเดินมายังตรงโต๊ะด้านหน้าของนางและนั่งลงพร้อมกับกล่าว : "ซีเอ๋อร์ เจ้ารู้ไหมว่ากำลังพูดอะไรอยู่?""เจ้าเรียกข้าว่าซีเอ๋อร์ได้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?" มู่จิ่วซีเลิกคิ้วขึ้นโม่จุนหรี่ตาลง เพราะพอนึกถึงเมื่อก่อนที่ฮั้วอวิ๋นเทียนเรียกนางว่าจิ่วซี เขาก็แอบเนียนเรียกว่าซีเอ๋อร์ บ่งบอกว่าเขากับนางใกล้ชิดกันมากกว่าฮั้วอวิ๋นเทียนกับนางจะนึกออกได้ที่ไหนว่าผู้หญิงคนนี้กลับจับสังเกตฟังออก เพียงแต่ว่าตอนนี้มันควรจะเป็นประเด็นหรอ?มู่จิ่วซีเห็นแววตาของเขาที่กำลังจะปะทุขึ้นมาก็รีบพูดออกไป : "ข้าพูดแบบนี้แน่นอนว่ามีเหตุผล เจ้าใจเย็นลงก่อน ข้าจะบอกเรื่องในคืนนี้ให้เจ้าฟัง อันที่จริงข้าเองก็สับสนอย่างมาก"ขณะพูดมู่จิ่วซีก็เริ่มเล่าเรื่องที่ไปหอหงซิ่วกับฮั้วอวิ๋นเทียนในคืนนี้ทั้งหมดให้ฟัง นางเล่าไปเกือบครึ่งชั่วยามกว่าจะเล่าเข้าใจจากนั้นนางก็หยุดพูดและเอาแต่มองโม่จุนตอนนี้โม่จุนใจเย็นและนิ่งสงบ บรรยากาศรอบตัวล้วนหนาวเย็นมู่จิ่วซีรู้ว่าเขากำลังวิเคราะห์เรื่องที่นางเล่าให้ฟัง
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 378
เซียวหลิงเย่ว์และท่านอ๋องสี่ที่แท้ก็รู้จักกัน วันนั้นลูกชายของหวางชิวที่ไปยังร้านฮัวคายชี่ไหล สาวใช้ชิวจวี๋คนนั้นของเซียวหลิงเย่ว์ก็ไปด้วยเช่นกัน"แต่ใต้เท้าเซียวไม่ใช่ว่าสนับสนุนท่านอ๋องสามหรอกเหรอ?" มู่จิ่วซีก็คิดว่าหากใต้เท้าเซียวต้องการใช้อุบายความงามกับจักรพรรดิองค์ก่อน งั้นไม่ใช่ว่าก็ควรจะสนับสนุนท่านอ๋องสี่หรือไง?"ไม่ใช่ว่าพระมเหสีซูต่อมาได้เสียชีวิตลงหรอกเหรอ? ตอนนั้นท่านอ๋องสี่เพิ่งอายุได้ 10 ขวบ พอไม่มีพระมเหสีให้ได้พึ่งพา ใต้เท้าเซียวก็ไม่อาจทนรอได้ "มุมปากของโม่จุนก็เผยรอยยิ้มเวทนาอันโหดร้าย"ให้ตายเถอะ ใต้เท้าเซียวคนนี้แผนสูงจริงๆ" มู่จิ่วซีขอคารวะเลย นี่ไม่ว่ายังไงก็จะสนับสนุนให้องค์ชายสักคนก่อกบฏให้ได้เลยสินะโม่จุนหันไปมองนาง มู่จิ่วซีก็รีบกล่าวขึ้นมา : "งั้นท่านอ๋องสี่กับเซียวหลิงเย่ว์มีความสัมพันธ์กันเป็นยังไงบ้าง?"โม่จุนชะงักไปครู่ก่อนจะขมวดคิ้วกล่าวขึ้นมา : "ก็ปกติ เซียวหลิงเย่ว์เป็นพี่สะใภ้ของท่านอ๋องสี่ เห็นว่าก็เกรงใจกันอยู่""โม่จุน ข้าขอถามเจ้าเรื่องหนึ่ง เจ้าห้ามหลอกข้า" ในหัวของมู่จิ่วซีคิดถึงเรื่องนี้มาตลอด"เจ้าพูดมา ขอเพียงข้ารู้ ข้าก็จะบอกเจ้า" โ
Latest chapter
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 507
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 506
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 505
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 504
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 503
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 502
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 501
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 500
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 499
