เจ้าเป็นหญิง

"ท่านแม่ข้า ข้า..."

"อี้เฉิน...อย่าลูก!! ถ้าลูกอาละวาดตอนนี้ คุณชายหลี่จะต้องรู้ว่าลูกเป็นคนที่..."

"ท่านแม่!! ข้าต้องสนใจด้วยรึ ข้าเกลียดมัน หญิงผู้นั้น...นางทำหน้าเย้ยหยันข้า ท่านแม่เห็นรึไม่ ว่านางเดินเข้ามาในบ้านของข้า พร้อมกับยิ้มเยาะเย้ยข้า สายตาของนางมองมาที่ข้าด้วยความเย้ยหยัน" อี้เฉินปากคอสั่นด้วยความโมโห เพราะว่าเฟยหงอุ้มลูกเข้ามาในบ้าน เฟยหงมองมาที่เธอด้วยสายตาที่ขบขันในแวบแรกที่เห็น โดยที่ไม่มีใครทันได้สังเกตเห็น แต่เธอเห็น เพราะเหมือนกับว่าเฟยหงตั้งใจที่จะให้เธอเห็นเพียงแค่คนเดียว และเฟยหงทำให้เธอแปลกใจได้อย่างหนึ่งคือ ทันทีที่เธอเห็นหน้าของเฟยหง เธอเกลียดเฟยหงได้ทันที เหมือนอย่างที่เธอเกลียดเข่อซิง โดยที่ทั้งคู่ไม่ต้องทำอะไร เธอก็สามารถเกลียดได้ โดยที่ไม่ต้องใช้ความพยายามอะไรเลยสักนิด

"อี้เฉิน...อดทนอีกนิดนะลูก แม่รู้ว่าลูกของแม่เจ็บและเสียใจแค่ไหน แต่ลูกไม่ต้องกลัวนะ ตระกูลหลี่จะต้องชดใช้ให้กับตระกูลเจิ้งอย่างเหมาะสมและ..."

"ไม่!! ข้าไม่ต้องการการชดใช้อะไรจากตระกูลหลี่ นอกจากความตายของพวกมันสองแม่ลูก ความอับอายครั้งนี้ ข้าไม่มีวันลืม" อี้เฉินยืนพูดกับแม่ด้วยเนื้อตัวที่ส