เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 15 คนอันตราย
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-09 13:27:13มาร์คัสเล่าเรื่องราวของตัวเองและธุรกิจที่ทำอยู่ให้มิรันดาฟัง เขาเล่าถึงความจำเป็นที่จะต้องมีบอดี้การ์ดอยู่เสมอ แต่ชายหนุ่มไม่ได้บอกว่าภรรยาของตนเองนั้นเสียชีวิตจากการลอบทำร้ายเพื่อหวังจะให้เขาเสียหลักแล้วตนเองจะเข้ามีอำนาจแทนตระกูลของเขาที่ทำธุรกิจเหล่านั้นมานาน
“คุณคงเหนื่อยมาก” มิรันดาถามด้วยความเห็นใจ เธอรู้ดีว่าการรับผิดชอบอะไรสักอย่างนั้นมันทั้งเหนื่อยกายเหนื่อยใจมากแค่ไหน
“ผมชินแล้ว” มาร์คัสยิ้มเขารู้สึกดีที่เห็นว่ามิรันดาไม่ได้มีทีท่ารังเกียจอาชีพของเขา
“คุณทำทุกอย่างเพราะความเคยชินเหรอคะ แล้วคุณมีความสุขไหม”
“ไม่เลยครับ”
“แล้วทำไม่ถอยออกมาล่ะคะ คุณจะหาเงินเยอะๆ ไปทำไมกันคะ”
“ไม่รู้สิครับ”
“ดูเหมือนคุณจะไม่มีเป้าหมายในชีวิตเลยนะคะ”
“มีสิ ผมเคยมีเป้าหมายในชีวิต แต่พอไลร่าตายทุกอย่างก็จบ”
“คุณไว้ทุกข์มานานถึงห้าปี ฉันชื่นชมคุณนะคะ หาได้ยากมากผู้ชายที่รักเดียวใจเดียวเหมือนคุณ ฉันขอโทษนะคะที่เอาชุดสีดำของคุณไปเก็บฉันไม่รู้จริงๆ พรุ่งนี้ฉันจะให้แม่บ้านเอามาคืนให้นะคะ”
มิรันดารู้สึกผิดที่ทำกับเขาแบบนั้นและเมื่อวานยังพูดประชดเขาไปอีกว่าสวมชุดดำไว้ทุกข์
“ไม่เป็นไร ผมว่าถึงเวลาแล้วที่ผมควรจะลืมเธอ”
“เราลืมคนที่เรารักไม่ได้หรอกนะคะ”
“ถ้าผมไม่ลืมเธอผมจะออกมาจากจุดนั้นได้ยังไง”
“ได้สิ เธอจะอยู่ในความทรงจำของคุณ ทุกครั้งที่คิดถึงเธอคุณก็คิดถึงแต่วันที่คุณกับเธอมีความสุข เราไม่จำเป็นต้องลืมใครคนหนึ่ง เมื่อมีใครคนหนึ่งเข้ามานี่คะ”
“คุณคิดแบบนั้นเหรอ ผมกลัวว่ามันจะไม่ยุติธรรมสำหรับคนที่จะเขามาในชีวิตผม”
“สิ่งแรกคุณควรบอกเธอตรงๆ รักเธอเพราะเธอเป็นเธอ ไม่ใช่รักเธอเพราะเห็นว่าเธอเป็นตัวแทนของคนที่จากไปแล้ว เพราะไม่มีใครแทนที่ใครได้ ถ้าเธอพยายามเข้ามาแทนที่นั่นก็หมายความว่าเธอไม่เข้าใจคุณ”
“มิรันดาคุณอายุเท่าไหร่กันเชียวคุณพูดเหมือนผ่านประสบการณ์มามาก หรือเพราะคุณเคยมีความรักและต้องสูญเสียมาก่อน” มาร์คัสถามด้วยความสงสัย เพราะสิ่งที่หญิงสาวพูดนั้นมันถูกต้องทุกอย่างและคำพูดของเธอก็เหมือนปลดล็อกประตูหัวใจที่ปิดตายของเขาออกมาทีละนิด
“ฉันดูซีรีส์มานับไม่ถ้วน เรื่องราวพวกนี้มันวนเวียนอยู่ในหัว จับเรื่องนั้นมาผสมเรื่องนี้แค่นั้นเอง”
“ผมเพิ่งเห็นประโยชน์ของซีรีส์ก็วันนี้แหละ แล้ววันนี้จะดูต่อไหม เผื่อผมจะดูด้วย”
“ไม่ละค่ะ ฉันอยากออกไปข้างนอก ไปด้วยกันหน่อยได้ไหมคะ”
“ได้สิ อยากไปที่ไหน”
“ห้างเดิมนั่นแหละแต่วันนี้ฉันอยากไปแผนกเครื่องประดับ คุณซื้อให้ฉันได้ไหม”
“ได้สิ วันนี้ผมจ่ายไม่อั้นเลย”
“งั้นไปเปลี่ยนชุดกันค่ะ ไปร้านเครื่องประดับคงต้องแต่งตัวดูดีหน่อย มาค่ะ เดี๋ยวฉันเตรียมชุดให้” มิรันดาพาเขาเข้ามาให้ห้องแต่งตัว จากนั้นเลือกเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนใส่คู่กับสูตรสีกรมท่าให้กับชายหนุ่ม
“ผมต้องผูกไทสีอะไร”
“ไม่ต้องค่ะ แค่นี้คุณก็หล่อแล้ว ไม่ต้องใส่เต็มยศแบบนั้นหรอก มันจะทำให้คุณดูมีอายุ”
“คุณย้ำเรื่องนี้จัง”
“ก็ฉันอยากให้คุณดูดีไงล่ะ เชื่อใจฉันเถอะค่ะ”
แพทริคและยุทธนามองหน้ากันแล้วแอบยิ้มเมื่อเห็นเจ้านายตัวเองสามชุดสีอื่น มันดูแปลกตาแต่พวกเขาก็แอบยกนิ้วโป้งให้มิรันดาเพราะตั้งแต่เธอเข้ามาในชีวิตเจ้านายไม่กี่วัน มาร์คัสก็เปลี่ยนตัวเองไปทีละนิด
“ผมนึกว่าเขาจะโวยวายไม่ยอมใส่”
“เขาไม่โวยวาย แต่นั่นยิ่งทำให้ฉันรู้สึกผิดมากเลยที่ให้เขาเปลี่ยนใส่สีอื่น”
“ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอกครับ คนอย่างบอสถ้าเขาไม่อยากใส่จริง ก็ไม่มีทางยอมง่ายขนาดนี้หรอก”
“ฉันว่าฉันทำร้ายจิตใจเขามากเลยล่ะ เลยคิดว่าจะต้องหาอะไรเยียวยาเขาสักหน่อย”
“เหมือนเด็กน้อยเหรอครับ ทำดีก็ต้องได้รางวัล”
“เจ้านายคุณห่างจากคำว่าเด็กน้อยอยู่มากเลยนะคะ”
“คุณไม่รู้อะไรบางครั้งเขาก็เอาแต่ใจยิ่งกว่าเด็กอีก นั้นไงเขามองเราตาเขียวแล้วคุณรีบไปขึ้นรถเถอะ” แพทริคเห็นสีหน้าไม่พอใจของเจ้านายก็รีบบอกให้มิรันดาขึ้นรถ
รถเคลื่อนตัวออกจากลานจอดรถได้เพียงนิด มาร์คัสก็กดปุ่มเอาแผงกันระหว่างคนขับขึ้น
“คุยอะไรกับแพทริค ทำไมดูสนิทสนมกันแบบนั้น”
“คุยเรื่องทั่วไปค่ะไป ไม่มีอะไรหรอก”
“แน่นะ ไม่ใช่แอบนินทาผม”
“คุณก็ระแวงไปทั่ว เขาเป็นลูกน้องคุณนะคะ เขาจะนินทาเจ้านายได้ยังไง”
“ใครจะไปรู้ บางทีเขาก็อาจกำลังหัวเราะที่เห็นผมแต่งตัวแบบนี้”
“ไม่มีใครหัวเราะคุณหรอกค่ะ พวกเขาน่ะห่วงคุณมากก็เลยรู้สึกดีที่เห็นคุณเปลี่ยนแปลงบ้าง”
“อ้อ แล้วไป อย่าให้รู้นะครับว่าแบบนินทาผมกัน ผมจะตัดเงินเดือนให้หมดทุกคนเลย”
“คุณนี่มันจอมเผด็จการจริงๆ ไม่คิดเหรอคะว่าถ้าตัดเงินเดือนพวกเขาแล้วพวกเขาจะลำบากขึ้น หรืออาจจะเปลี่ยนใจย้ายไปทำงานกับศัตรูของคุณก็ได้”
“ก็ลองทำแบบนั้นดูสิ รับรองไม่ทันได้ใช้เงินแน่”
“คุณโหดเกินไปแล้วฉันไม่คุยด้วยดีกว่า ยิ่งคุยก็เหมือนจะทำให้ลูกน้องคุณโดนตัดเงินเดือน เกิดพวกเขาคิดว่าเพราะฉันเป็นต้นเหตุ แล้วอยากจะแก้แค้นขึ้นมาฉันคงแย่”
“มิรันดา ผมเพิ่งนึกได้ว่าผมไม่เคยให้เงินคุณใช้เลย”
“จะให้ทำไมคะ คุณน่ะให้มาเยอะมากแล้ว ถ้าแม่ครูทำเรื่องทุกอย่างเสร็จฉันจะคืนเงินที่เหลือให้นะคะ”
“ผมให้แล้วให้เลยครับไม่เอาคืน คุณจะเอาไปทำอะไรก็ได้”
“เงินมันเยอะนะคะ เหลือตั้งเกือบสิบล้าน”
“มันก็แค่สิบล้าน อย่าคิดมาก”
“ถ้าอย่างนั้นฉันเอาให้เป็นทุนการศึกษาเด็กๆ นะคะ คุณอยากให้ฉันตั้งเป็นกองทุนเลยไหม เท่ดีนะคะ กองทุนมาร์คัสเพื่อเด็กกำพร้า”
“อย่าแม้แต่จะคิดเอาชื่อผมไปตั้งเป็นกองทุนเด็ดขาด”
“ทำไมล่ะคะ”
“อะไรที่เกี่ยวกับตัวผมมันอันตราย ผมไม่อยากให้เขาเอาเด็กๆ มาเป็นข้อต่อรอง”
“มันขนาดนั้นเลยเหรอคะ งั้นฉันไม่ใส่ชื่อคุณก็ได้”
“คุณก็ใส่ชื่อคุณไปสิ”
“ไม่ดีกว่าฉันไม่ชอบชุบมือเปิบ เราไม่ต้องใส่ชื่อใครก็ได้นี่คะ”
“ผมตามใจคุณ แล้วถ้าคุณเอาเงินไปให้เด็กๆ หมดคุณจะเอาที่ไหนใช้”“ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ค่าเรียนฉันได้ทุน ส่วนค่าใช้จ่ายอื่นๆ ฉันทำงานพิเศษเอาก็ได้”
“ไม่มีผู้หญิงของผมคนไหนต้องทำงานพิเศษ เอาเป็นว่าผมจะให้เงินเดือนคุณใช่ดีไหม เอาเท่าที่คุณคิดว่าพอกับค่าใช้จ่าย เรียกมาได้เลย”
“ฉันเกรงใจค่ะ เอาเป็นว่าช่วงที่ฉันมาอยู่กับคุณ ฉันจะรับเงินเดือนตามที่ฉันเคยได้จากการทำงานนะคะ เดือนหนึ่งที่เคยได้ก็ไม่เกินหมื่นห้าค่ะ”
“หมื่นห้า”
“เยอะไปเหรอคะ งั้นหมื่นเดียวก็ได้เพราะฉันไม่ต้องเสียเงินค่าอาหารและค่าเดินทางเลย”
“เอาเลขบัญชีมาเดี๋ยวผมโดยให้”
“นี่คะ” มิรันดาส่งคิวอาร์โค้ดให้เขาสแกน แล้วหญิงสาวก็ตาโตเมื่อเห็นยอดเงินที่เข้ามาในบัญชี
“พอไหม”
“คุณลืมกดจุดทศนิยมหรือเปล่าหรือตกคณิตศาสตร์เหรอคะ เลขศูนย์มันเกินมาตั้งสองตัวนะคะ”
“มิรันดาถ้ายังว่าผมแบบนี้ผมโอนเพิ่มนะ”
“โอ๊ะ อย่านะคะ แค่นี้ฉันก็ใช้ได้หลายปีเลย ขอบคุณนะคะ หล่อสปอร์ตใจดีแบบนี้น่ารักที่สุด”
“ผมไม่คุ้นกับคำว่าน่ารักเลย ผมว่าผมห่างจากคำนั้นเยอะ”
“ฉันไม่ได้หมายถึงหน้าตาน่ารักแต่ฉันหมายถึงภาพรวมไงคะ”
“อ้อ” มาร์คัสพยักหน้า เขาคงต้องพยายามเข้าใจวัยรุ่นให้มากขึ้นกว่านี้อีกหน่อย ถ้ายังอยากเป็นคนน่ารักในสายตาของมิรันดา
“คุณจะซื้ออะไรเหรอ” เขาถามหลังจากที่ลงมาจากรถที่หน้าห้าง
หลายวันมานี้มาร์คัสออกมาข้างนอกโดยให้บอดี้การ์ดสวมชุดธรรมดาคอยดูอยู่ใกล้ๆ เพราะกลัวว่ามิรันดาจะตกใจ
“ตามมาค่ะ เดี๋ยวก็รู้”
มิรันดาพาเขามายังร้านจำหน่ายเครื่องประดับ มาร์คัสจึงเข้าใจว่าเธอคงอยากให้เขาซื้อให้ สำหรับเขาแล้วเรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องธรรมดาเสียแล้ว ผู้หญิงที่ผ่านมาต่างเรียกร้องทั้งเครื่องประดับและของแบรนด์เนมจากเขาแทบทุกคน
“คุณอยากได้ชิ้นไหน แบบไหนเลือกเลย เอาแบบเป็นชุดก็ดีนะ เวลาใส่จะเข้ากัน”
“ฉันบอกหรือยังคะว่าอยากได้”
“ไม่อยากได้แล้วมาทำไม”
“ฉันมาหาซื้อเข็มกลัดให้คุณ”
“เข็มกลัด”
“ใช่ ฉันอยากไถ่โทษเรื่องชุดของคุณก็เลยอยากซื้อเข็มกลัดติดเสื้อให้คุณไงคะ ฉันอยากให้คุณใส่เข็มกลัดสีดำ คุณไลร่าคงดีใจที่คุณก้าวไปข้างหน้าได้ ในขณะเดียวกันก็คุณก็ไม่เคยลืมเธอเลย นั่นไงแบบมาให้เลือกแล้วคุณชอบอันไหน เลือกเลยเพราะยังไงคุณก็เป็นคนจ่ายเงิน” มิรันดายิ้มอย่างประจบ
“อ้อ คุณช่วยผมเลือกสิ”
“ฉันชอบอันนี้ มันมีทั้งสีขาวและสีดำคุณดูสิ” มิรันดาชี้ให้เขาดูเข็มกลัดสีดำรูปพระจันทร์เสี้ยวสองดวงที่ทับกันอยู่ อันหนึ่งสีขาวอันหนึ่งสีดำ
“งั้นผมเอาอันนี้”
“คุณเลือกเองสิ ฉันแค่เสนอ”
“ก็ผมชอบอันเดียวกับคุณไง”
พอได้เข็มกลัดแล้วมาร์คัสก็มิรันดาเลือกเครื่องประดับของตนเองหนึ่งชิ้น
“ไม่มีอะไรที่อยากเลยค่ะ เรากลับกันเถอะนะคะ”
“ยังไม่ได้เดินดูเลยแล้วจะรู้ได้ยังไงว่าไม่มีอะไรอยากได้”
“ฉันไม่เหมาะกับเครื่องประดับพวกนี้หรอกค่ะ”
“ใครบอกกันของสวยงามแบบนี้ก็ต้องคู่กับผู้หญิงสวยๆ ถ้าไม่ยอมเลือกผมเลือกให้เองนะครับ จะเอาแบบที่แพงที่สุดในร้านเลย”
“อย่านะคะ คุณห้ามซื้อของอะไรให้ฉันอีกนะคะ”
“ทำไม”
“เพราะฉันไม่อยากได้ไงคะ ถ้าคุณอยากขอบคุณฉันเรื่องเข็มกลัดวันนี้คุณพาฉันไปกินของอร่อยๆ ได้ไหม”
“ได้สิ” มาร์คัสไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนที่เลือกของกินมากกว่าเลือกเครื่องประดับราคาแพงเลยสักคน ยิ่งอยู่ใกล้เข้าก็รู้สึกประทับใจมิรันดามากขึ้น
“คุณมาร์คคะ ฉันอยากกินร้านนั้น” มิรันดาทำเสียงอ้อนแล้วชี้ไปยังร้านชาบูที่อยู่สูงขึ้นไปอีกชั้น
“ผมไม่เคยกิน”
“ไม่เคยก็ต้องลองค่ะ นะคะฉันรู้ว่าคุณน่ะใจดี” มิรันดาเกาะแขนพร้อมเอาใบหน้ามาถูไปมาอย่างออดอ้อน หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมาทำตาปริบๆ และมันได้ผลเมื่อมาร์คัสยอมเดินตามเธอไปในร้าน
เหล่าบอดี้การ์ดมองหน้ากันเลิ่กลั่กเพราะตั้งแต่ทำงานมาก็ไม่เคยเห็นเจ้านายเข้าร้านอาหารแบบนั้นเลย
บทที่เกี่ยวข้อง
มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 1 เธอสำคัญที่สุด
“มาร์คัสเราเพิ่งสนุกกันไปนิดเดียวเองนะคะ คุณจะรีบไปไหน” นางแบบสาวหุ่นเซ็กซี่ถามชายหนุ่มลูกครึ่งอิตาลี-ไทย ที่กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำ ด้วยชุดเสื้อเชิ้ตกางเกงสแล็คผ้าเนื้อดี“ขอโทษนะลีน่า ผมมีธุระ” พูดพลางติดกระดุมเชิ้ตเม็ดที่เหลืออย่างเร่งรีบ“จะมีธุระอะไรสำคัญกว่าเรื่องบนเตียงของเราอีกเหรอคะที่รัก” หญิงสาวลุกขึ้นยืนด้วยร่างกายเปลือยเปล่า เบียดอกอวบแนบชิด แขนคล้องไปยังลำคอแกร่งอย่างประจบ“ผมต้องบินไปเมืองไทยด่วน จัสมินมีเรื่องให้ช่วย”“โธ่! ก็นึกว่าเรื่องอะไร น้องสาวคุณก็คงโทรมาฟ้องเรื่องสามีอย่างเคยนั่นแหละ ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรสักหน่อยเอาไว้พรุ่งนี้ค่อยไปก็ได้นี่คะ” เพราะเป็นคู่ควงของมาร์คัสมานานหญิงสาวก็เลยพอจะรู้ว่าน้องสาวของเขามักจะโทรมาฟ้องพี่ชายเรื่องความเจ้าชู้ของสามีอยู่บ่อยๆ เอลลีน่าจึงคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องด่วนหรือสำคัญอะไรเลยสักนิด “สำหรับผมทุกเรื่องของจัสมินคือเรื่องสำคัญ” เขาตอบด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว“นี่คุณเห็นน้องสาวของคุณสำคัญกว่าเรื่องของเราอีกเหรอคะมาร์คัส”“ลีน่าคุณรู้จักผมมานาน ก็น่าจะรู้นะครับว่าใครสำคัญที่สุดในชีวิตผม” ชีวิตของมาร์คัสเหลือเพียงน้องสาวเพียงคน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 2 ทำเพราะมันได้เงิน
มาร์คัสกอดเอวบางของน้องสาวแล้วพากันเดินเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ บ้านหลังนี้เคยเป็นบ้านของบิดามารดา พอท่านจากไปมาร์คัสก็เลยยกให้กับน้องสาวและน้องเขยส่วนตัวเขานั้นจะไปพักที่เพนเฮาส์ทุกครั้งที่กลับมากรุงเทพ “พี่จะจัดการเรื่องนี้ให้น้องยังไงคะ” “ยังไม่รู้เลย อาจจะลองคุยกับเธอดูก่อนดีไหม” “น้องว่ามันจะเสียเวลาเปล่านะคะ ผู้หญิงหน้าไม่อายพวกนั้นจ้องแต่จะจับคุณต้น” “แต่ที่ผ่านมาเราก็จัดการเองได้นี่ ทำไมครั้งนี้ถึงต้องเรียกพี่มาล่ะ” มาร์คัสถามน้องสาวด้วยความสงสัย เพราะที่ผ่านมาจัสมินจัดการกับผู้หญิงที่เข้ามายุ่งกับสามีได้อย่างดีมาโดยตลอด แต่ครั้งนี้ดูเหมือนว่าเธอจะทำไม่ได้อย่างเคย “คนนี้ไม่เหมือนกับคนอื่นค่ะ คนนี้พี่ต้นจริงจังมาก แต่ก่อนถ้าน้องจับได้เขาก็จะขอโทษแล้วก็ยอมเลิก แต่กับคนนี้เขานิ่ง ไม่เถียงแต่ก็ไม่ทำตาม” “หรือมันจะไม่มีอะไรแบบนั้นเขาเลยนิ่ง” “น้อยไปสิคะ ปกติพี่ต้นก็แค่ให้เงินใช้ ซื้อของแบบรนด์เนมให้แต่นี่มาขอเงิน 30 ล้าน น้องว่ามันเยอะไปไหม” “แล้วต้นเขาว่ายังไงบ้าง” “เขาไม่ยอมพูดอะไรเลย เด็ก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 3 บริการพิเศษจากหุ้นส่วน
มาร์คัสมองตามหลังหญิงสาวไปด้วยสายตาที่บ่งบอกว่าเสียดายมากแค่ไหน เขายอมรับว่าสนใจทั้งหน้าตาและรูปร่างของเธอแต่มันติดตรงที่ว่าเธอคือเมียน้อยของเขมทัต“ขอโทษที่ให้รอนาน แล้วนี่ทำไมอยู่คนเดียวล่ะ ลูกน้องคนสนิทไปไหน”“แพทริคไปคุยโทรศัพท์ส่วนจอมทัพกลับไปแล้ว”“ครั้งนี้จะอยู่นานไหม” พูดพลางเทบรั่นดีราคาแพงส่งให้เพื่อน“ก็คงสักพัก ฉันไม่ได้มากวนเวลางานใช่ไหม” “ไม่หรอก ปกติฉันก็ไม่ได้ทำอะไรอยู่แล้วก็แค่ดูความเรียบร้อยทั่วๆ ไป” “เด็กที่เอาเหล้ามาให้เมื่อกี้ทำงานเป็นไงบ้าง” “ก็ดีนะ ขยันและมาทำงานตรงเวลา สนใจเหรอ” “ไม่หรอกก็แค่ถามดูเพราะเพิ่งเคยเจอ” “สนใจไปก็เท่านั้น น้องเขาไม่ทำงานเสริม” “เหรอ” มาร์คัสอยากจะหัวเราะที่เพื่อนบอกว่าเธอไม่รับงานเสริม “ไม่ใช่นายคนแรกที่สนใจหรอก” “คงเนื้อหอมน่าดูเลย” “ประมาณนั้นถ้าน้องมันสนใจป่านนี้คงรวยไปแล้ว ฉันว่านายอย่าไปสนใจเลย เสียเวลาเปล่า ฉันตามน้องพลอยให้แล้ว” “ขอบใจนะ กำลังเมื่อยพอดีเลย” “พอพูดถึงหญิงตาก็เป็นประกายเลยนะครับคุณมาร์คัส” “มันก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 4 ความหวังเดียว
มิรันดากลับมาถึงบ้านในเวลาเกือบตีสามหญิงสาวรีบอาบน้ำและเข้านอน แต่เวลาผ่านไปนานนับชั่วโมงก็ยังคงไม่อาจจะข่มตาหลับลงได้ เมื่อสองวันก่อนเธอกับเพื่อนรักอีกสองคนเข้าไปหาเขมทัตเพื่อยืมเงินจำนวน 30 ล้านจริงอย่างที่ผู้ชายผู้ชายคนนั้นพูด เพราะเขมทัตเป็นคนเดียวที่พอจะมีเงินมากขนาดนั้นให้พวกเธอยืมได้ ย้อนไปเมื่อสองสัปดาห์ก่อน เธอและเพื่อนกลับไปหาแม่ครูอรดีที่บ้านเด็กกำพร้าจึงได้รู้ว่าตอนนี้ที่นั่นกำลังเดือดร้อนเพราะเจ้าของที่คนเดิมเสียชีวิตลง ลูกชายก็เลยอยากจะขายที่ดินผืนนั้นให้กับนายทุนเอาไปสร้างเป็นศูนย์การค้า แม่ครูและเด็กจะต้องย้ายออกจากที่นั่นภายในเวลาหนึ่งเดือน ถ้าไม่ย้ายออกก็ต้องจ่ายค่าเช่าย้อนหลังบวกกับค่าที่ดินรวมเป็นเงินถึง 30 ล้าน เดิมทีที่ดินผืนนั้นเป็นของคุณอรัญญา ท่านเป็นผู้ใหญ่ใจดี มีเมตตา ท่านให้แม่ครูสร้างสถานเลี้ยงเด็กบนที่ดินโดยไม่คิดค่าเช่า จนผ่านมาถึงตอนนี้ก็เกือบสามสิบปีแล้ว แม้ว่าจะได้เงินสนับสนุนจากรัฐบาลทุกเดือนแต่นั้นก็พอแค่ค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันเท่านั้น แล้วเงินจำนวน 30 มิรันดาและเพื่อนก็ไม่รู้จะไปหยิบยืมที่ไหน นอกจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 5 ไม่อยากฟังข้อแก้ตัว
มิรันดาเลิกงานในเวลาตีสอง เธอหยิบมือถือขึ้นมาดูอีกครั้งแต่ก็ไม่มีเบอร์ที่ไม่ได้รับสายเลย หญิงสาวเดินคอตกออกมาทางด้านหลังผับเพื่อเดินไปถนนใหญ่ที่อยู่ถัดไปอีกซอยเพื่อขึ้นรถเมล์กลับบ้าน ขณะเดินออกมาจากผับได้นิดเดียวก็มีผู้ชายตัวสูงคนหนึ่งเดินเข้ามาขวาง “คุณชื่อมิรันดาใช่ไหมครับ” “ค่ะ” หญิงสาวตอบพลางมองหน้าเขาอย่างงงๆ เพราะเธอจำได้ว่าไม่เคยเจอผู้ชายคนนี้มาก่อน “นายผมขอคุณกับคุณหน่อย” “นายคุณเป็นใครคะ ถ้าเขาอยากคุยกับฉันทำไมเขาไม่มาเองล่ะ” “เขารอคุณอยู่ในรถ” “อย่ามาหลอกกันหน่อยเลย ฉันเจอมาเยอะแล้วพวกมิจฉาชีพ แหมเป็นแต่งตัวดูดี กะจะหลอกฉันไปทำเรื่องอย่างว่าละสิ ไม่มีทางหรอกย่ะ” มิรันดาสะบัดหน้าใส่พร้อมกับเร่งฝีเท้าของตนให้เร็วขึ้น ตอนนี้เป็นเวลาปิดของสถานบันเทิงทุกคนต่างมุ่งหน้ากลับบ้านถ้าเธอยังเสียเวลาคุยกับคนแปลกหน้าอยู่อย่างนี้ก็คงได้ถึงบ้านดึกกว่าทุกวันแน่ๆ “ยุทธ เดี๋ยวผมคุยต่อเอง” ชายชาวต่างชาติคนหนึ่งเดินเข้า “ผมไปรอที่รถนะครับ” ชายคนแรกเดินออกไปแล้ว แต่คนที่เดินเข้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 6 ตื่นอีกทีก็อยู่บนเตียง
มาร์คัสกดปุ่มแผงกั้นลงเมื่อรู้สึกว่ารถจอดสนิท เพื่อคุยกับคนขับและผู้ช่วยที่อยู่ด้านหน้า “บอสครับ บ้านเธอหลังไหนครับ” ยุทธนาซึ่งเป็นคนขับรถและบอดี้การ์ดถามขึ้น “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แพทริคนายรู้ไหม” “ไม่รู้เหมือนกันครับ บอสจะเอายังไงดี ถ้าเราไปกดออดแล้วไม่ใช่บ้านเธอผมเกรงว่าจะไม่ดีเท่าไหร่” ชายหนุ่มหันมาปลุกคนที่หลับอยู่ข้างๆ ทั้งเรียกทั้งเขย่าแต่เจ้าตัวก็หลับไปไม่รู้เรื่อง ชายหนุ่มทั้งสามคนมองหน้ากันอย่างใช้ความคิด แล้วมาร์คัสก็เป็นคนพูดขึ้น “ไปเพนเฮาส์เลย” รถคันหรูแล่นออกจากซอยเล็กๆ จากนั้นขึ้นสู่ถนนใหญ่ที่ค่อนข้างโล่ง ใช้เวลาครึ่งชั่วโมงก็มาถึงคอนโดหรูซึ่งห้องด้านบนหนึ่งในสี่ห้องเป็นเพนเฮาส์ของมาร์คัส ส่วนคนขับรถและแพทริคพักอยู่ต่ำลงมาอีกชั้น “ให้ผมช่วยไหมครับ” แพทริคเดินมาเปิดประตูรถฝั่งที่มิรันดานั่งอยู่ “ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันจัดการเอง นายไปเปิดลิฟต์รอแล้วกัน” ชายหนุ่มช้อนตัวหญิงสาวขึ้นมาอุ้มอย่างเบามือเพราะกลัวคนที่กำลังฝันหวานจะตื่นขึ้นมาโวยวาย พอมาถึงชั้นบนสุดแพทริคก็เปิด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 7 แลกกับความสุข
พอรถจอดสนิทแพทริคก็รีบลงไปเปิดประตูให้มิรันดาขึ้นมานั่งคู่กับเจ้านาย ส่วนเขากระเป๋าของเธอไปเก็บหลังรถ จากนั้นก็ตรงไปยังธนาคารที่ใกล้ที่สุด “กระเป๋ามีแค่ใบเดียวใช่ไหม” มาร์คัสถามอย่างแปลกใจเพราะเขาเคยพาผู้หญิงไปเที่ยวแม้จะไปแค่ไม่กี่วันกระเป๋าของพวกหล่อนก็ไม่ต่ำกว่าสองใบ “ค่ะ” “เอาสมุดบัญชีมาด้วยไหม” “ค่ะ ฉันเตรียมมาแล้ว คุณจะให้เงินสดเลยใช่ไหมคะ” “ฉันรู้ว่าถ้าให้เป็นเช็คเธอคงนอนไม่หลับทั้งคืนเพราะกลัวเช็คจะเด้ง” “คุณนี่รู้ใจฉันที่สุดเลยค่ะ” มิรันดาส่งยิ้มหวานมาให้ มาร์คัสเห็นรอยยิ้มของเธอแล้วก็ใจเต้นแรง ความรู้สึกเหมือนกับครั้งแรกที่เจอกับไลร่าเมื่อเจ็ดปีก่อน แต่จะต่างกันนิดหน่อยก็ตรงที่มิรันดาดูไม่สง่างามเท่ากับไลร่า จะเรียกอีกอย่างก็คือทั้งสองคนมีบุคลิกที่แต่งต่างกันอย่างลิบลับ ไลร่าสวยสง่าดูเป็นผู้ดีทุกกระเบียดนิ้ว กิริยามารยาทอ่อนหวานน่ามอง ส่วนมิรันดานั้นดูเหมือนเด็กกำลังโต ไม่มีความเรียบร้อยเลยสักนิดอีกทั้งการแต่งตัวก็เหมือนเด็กวัยรุ่นทั้งไปไม่มีจุดไหนที่ดึงดูดผู้ชายได้เลย แต่มาร์
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 8 ฉันชอบคนโตกว่า
พอใกล้ถึงเวลานัดมิรันดาก็รีบโทรบอกแพทริคให้ไปรอเธอที่ร้านสะดวกซื้อที่อยู่ถัดออกไปอีกไม่ไกลเพราะเธอกลัวว่าแม่ครูจะเห็นเธอมีคนมารับ เธอกลัวว่าความลับจะแตกและแม่ครูจะเอาเงินมาคืนมาร์คัส “ทำไมมายืนรอตรงนี้ล่ะ” มาร์คัสถามอย่างไม่ไว้ใจ เพราะเธอตอนแรกเธอบอกว่าให้ไปรับที่บ้านเด็กกำพร้า “ฉันหิวไงก็เลยมาซื้ออะไรกินรองท้อง คุณกินไหม” มิรันดาจิ้มฟุตลองที่หันเป็นชิ้นเล็กๆ ส่งให้เขา “ไม่ล่ะ ฉันไม่หิว” “ไม่หิวหรือไม่กล้ากินกันแน่” “เพราะอะไรถึงคิดว่าฉันไม่กล้ากิน มันก็แค่ไส้กรอกธรรมดาไม่ใช่เหรอ” มาร์คัสถามขึ้น “แหม ก็พวกคนรวยน่ะ เขาไม่ค่อยกินอะไรแบบนี้กันหรอก แต่จะบอกให้นะ ของบางอย่างราคาไม่แพงแต่มันก็อร่อย คุณไม่เคยลองจะรู้เหรอ” “กินไปเถอะฉันกลัวเธอไม่อิ่ม” “ฉันว่าคุณไม่กล้ากินมากกว่า” มิรันดาอยากให้เขาได้ลองทานฟุตลองชีทที่ตัวเองใส่ซอสมะเขือเทศซอสพริกและมายองเนส ลงไปผสมกัน เธอคิดว่ามันอร่อยกว่าไส้กรอกที่เธอทานกับเขาเช้านั้นเสียอีก “งั้นเอามาสิ” มิรันดาจิ้มไส้กรอกยื่นให้อีกคน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08
บทล่าสุด
มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 15 คนอันตราย
มาร์คัสเล่าเรื่องราวของตัวเองและธุรกิจที่ทำอยู่ให้มิรันดาฟัง เขาเล่าถึงความจำเป็นที่จะต้องมีบอดี้การ์ดอยู่เสมอ แต่ชายหนุ่มไม่ได้บอกว่าภรรยาของตนเองนั้นเสียชีวิตจากการลอบทำร้ายเพื่อหวังจะให้เขาเสียหลักแล้วตนเองจะเข้ามีอำนาจแทนตระกูลของเขาที่ทำธุรกิจเหล่านั้นมานาน “คุณคงเหนื่อยมาก” มิรันดาถามด้วยความเห็นใจ เธอรู้ดีว่าการรับผิดชอบอะไรสักอย่างนั้นมันทั้งเหนื่อยกายเหนื่อยใจมากแค่ไหน “ผมชินแล้ว” มาร์คัสยิ้มเขารู้สึกดีที่เห็นว่ามิรันดาไม่ได้มีทีท่ารังเกียจอาชีพของเขา “คุณทำทุกอย่างเพราะความเคยชินเหรอคะ แล้วคุณมีความสุขไหม” “ไม่เลยครับ” “แล้วทำไม่ถอยออกมาล่ะคะ คุณจะหาเงินเยอะๆ ไปทำไมกันคะ” “ไม่รู้สิครับ” “ดูเหมือนคุณจะไม่มีเป้าหมายในชีวิตเลยนะคะ” “มีสิ ผมเคยมีเป้าหมายในชีวิต แต่พอไลร่าตายทุกอย่างก็จบ” “คุณไว้ทุกข์มานานถึงห้าปี ฉันชื่นชมคุณนะคะ หาได้ยากมากผู้ชายที่รักเดียวใจเดียวเหมือนคุณ ฉันขอโทษนะคะที่เอาชุดสีดำของคุณไปเก็บฉันไม่รู้จริงๆ พรุ่งนี้ฉันจะให้แม่บ้านเอามาคืนให้นะคะ”มิรันดารู้สึกผิด
มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 14 ทีใครทีมัน
คนที่ถูกกล่าวหาว่าเรื่องมากพามิรันดามายังแผนกเสื้อผ้าบุรุษที่อยู่บนชั้นสามของห้างสรรพสินค้า พนักงานขายดูจะไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่เพราะเหลือเวลาอีกไม่ถึงชั่วโมงพวกเธอก็จะเลิกงานแล้ว พนักงานบางส่วนเริ่มเก็บของและเช็กสต๊อกกันแล้ว “คุณจะซื้อชุดของตัวเองเหรอคะ แล้วพาฉันมาทำไม” “ก็พาคุณมาช่วยเลือกไง คุณจะได้ไม่ว่าผมใส่แต่ชุดสีดำ” “คุณจะถือสาคำพูดของฉันทำไมอยากใสแบบไหนก็ตามใจคุณเลย” “บางทีผมก็อยากเปลี่ยน แต่ทุกชุดที่ใส่เลขาผมเป็นคนจัดให้” “แล้วคุณจะใส่แบบไหน” “แบบไหนก็ได้เลือกมาเถอะ” “เลือกแล้วต้องใส่นะ” “อือ ขออย่าฉูดฉาดมากก็พอ” มิรันดาถามไซซ์เสื้อผ้าที่เขาสวมจากนั้นก็เดินไปเลือกกับพนักงานที่ดูเหมือนจะยิ้มออกเมื่อเธอบอกว่าอยากได้เสื้อเชิ้ตสัก 20 ตัว “คุณ เอาเนกไทด้วยไหมคะ” หญิงสาวเดินเข้ามาถามเมื่อได้เสื้อครบ 20 ตัวแล้ว” “คุณอยากซื้ออะไรก็ซื้อเลย” “อ๋อ ฉันเข้าใจแล้ว” มิรันดายิ้มพราว หญิงสาวหยิบเนกไทสีฟ้าน้ำทะเล สีโอลโรส สีเทา สีครีมและสีขาวมาอย่างละหนึ่งเส้
มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 13 นึกภาพไม่ออก
มิรันดาหลับไปถึงสามชั่วโมงพอตื่นมาก็รู้สึกดีขึ้น เธอพยายามไม่คิดถึงเรื่องเมื่อคืนที่ผ่านมา เพราะยิ่งคิดก็ยิ่งทำให้ตัวเองรู้สึกแย่ บางอย่างมันเสียไปแล้วก็ไม่อาจจะเรียกกลับคืนมาได้ และการร้องไห้ฟูมฟายก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย ระหว่างนี้เธอก็เรียบคำพูด เธออยากขอกลับไปอยู่ที่บ้านเช่าอย่างเดิม เพราะคิดแล้วว่าถ้าอยู่กับเขาก็คงหนีไม่พ้นตำแหน่งนางบำเรอ แล้วมิรันดาก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าเมื่อคืนมาร์คัสไม่ได้สวมถุงยางอนามัยนั่นเท่ากับว่าเธอมีโอกาสตั้งท้องหรือติดโรคจากเขา มิรันดารีบลุกจากที่นอนเปลี่ยนชุดอย่างรวดเร็วเธอต้องไปร้านยาที่ใกล้ที่สุดเพราะเท่าที่เคยอ่านเจอต้องทานยาภายใน 24 ชั่วโมงแต่ยังไม่ทันได้ออกจากห้องมาร์คัสก็กลับมาจากทำธุระข้างนอกแล้ว “จะไปไหน”เขาถามด้วยน้ำเสียงห้วนเพราะคิดว่ามิรันดาจะหนีกลับบ้าน “ไปซื้อของค่ะ” “ครั้งต่อไปถ้าจะออกไปข้างนอกต้องบอกผมหรือไม่ก็แพทริคก่อน” “ฉันไม่ใช้นักโทษนะ” “แล้วผมเคยพูดไหมล่ะว่าคุณเป็นนักโทษ ออกไปไหนมาไหนคนเดียวมันอันตราย” “นี่คุณที่ผ่านมาฉันก็ไปไหนมาไหนคนเดียวมาตลอดไม่
มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 12 ถ้าเขาไม่รักก็ปล่อยเขาไป
ทันทีที่ร่างสูงของมาร์คัสเดินเข้ามายังห้องรับแขกจัสมินก็รีบวิ่งมากอดพี่ชายอย่างประจบ “เรียบร้อยไหมคะพี่” “ยังจ้ะ ติดปัญหานิดหน่อย แล้วนี่จอมทัพมาหรือยัง” “มาแล้วค่ะ น้องให้ไปทำอะโวคาโดปั่นนมสดอยู่ในครัวนู่นค่ะ” “แม่บ้านก็มีทำไมต้องให้เขาทำล่ะ” “ก็พี่จอมทำอร่อยที่สุด” “แสดงว่าช่วงพี่ไม่อยู่ใช้ให้เขามาทำให้บ่อยเหรอ” “ไม่ได้ใช้เลยนะคะ เขาก็แวะมาตามคำสั่งของพี่นั่นแหละ” “อ้อ แล้วมาบ่อยไหม” “วันเว้นวันค่ะ อันที่จริงพี่ไม่ต้องให้เขามาบ่อยๆ ก็ได้ เกรงใจเขา” “ก็พี่เป็นห่วงน้อง”อันที่จริงแล้วมาร์คัสไม่เคยสั่งให้จอมทัพมาบ่อยขนาดนั้น เขาบอกแค่ว่าให้แวะเข้ามาดูบ้างก็เท่านั้นเอง แต่คงเป็นเจ้าตัวมากกว่าที่ทำเกินหน้าที่ เขาไม่โกรธจอมทัพเลยแต่กลับเห็นใจด้วยซ้ำ เพราะเขารู้ว่าจอมทัพชอบน้องสาวของเขาตั้งแต่เจอกันครั้งแรกที่อังกฤษพอจัสมินแต่งงานเขาก็คิดว่าจอมทัพคงตัดใจได้ แต่ไม่เลยสักนิด เพราะแววตาที่จอมทัพมองจัสมินนั้นมันเต็มไปด้วยความรักความห่วงใยมากมายจนปิดไม่มิด จะมีก็เพี
มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 11 ไม่ยอมห่าง
มาร์คัสมอบประสบการณ์อันเร่าร้อนให้กับมิรันดาจนหญิงสาวหมดแรงอยู่ในอ้อมกอด เสียงกรีดร้องของเธอยังก้องอยู่ในหู เขาผ่านผู้หญิงมาก็มากมายจนนับไม่ถ้วนแต่ไม่เคยมีใครทำให้เขารู้สึกแบบเธอมาก่อน มิรันดาทำให้เขากลายเป็นคนไม่รู้จักพอ อยากได้แล้วอยากได้อีกถ้าเธอไม่หมดแรงจนหลับเขาก็ไม่หยุด เช้านี้ชายหนุ่มตื่นขึ้นมาอย่างมีความสุข เขามองหน้ามิรันดาแล้วยิ้มเป็นรอยยิ้มที่ออกมาจากใจเป็นยิ้มที่เขาไม่เคยมีมานานกว่าห้าปีแล้ว ร่างที่นอนหลับอยู่ขยับเข้าหาความอบอุ่นในเวลาเกือบเที่ยง มิรันดารู้สึกหนักอึ้ง ร่างกายปาดร้าวไปทั้งตัว “ตื่นแล้วเหรอ” “คุณมาร์ค” น้ำเสียงของเธอฟังดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่ “ลุกไหวไหมครับ หิวหรือเปล่า” น้ำเสียงและกิริยาของชายหนุ่มเปลี่ยนไปจากเดิมจนเธอรู้สึกได้ “ไหวค่ะ คุณพาฉันมานอนห้องนี้เหรอคะ” “ครับ ห้องนั้นมันเละเทะเกินกว่าจะนอน” “ค่ะ” เธอก้มหน้าซุกกับผ้าห่มไม่กล้าสบตาเขา “รัน หน้าคุณแดงมาก” เขาคิดว่าอาจจะเป็นเพราะเธออาย แต่พอเอามือไปเกลี่ยไรผมออกจากไปหน้าก็รู้สึกถึงความร้อนที่ปลายน
มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 10 เชื่อหมดใจ
จากที่คิดว่าจะอ่อนโยนและพูดดีทำดีกับมิรันดาให้มากขึ้น แต่หญิงสาวก็ทำให้เขาเปลี่ยนใจ ในเมื่อพูดกันดีๆ แล้วเธอไม่ฟัง เขาก็ไม่อยากเสียวเวลา เขาขึ้นมาพลิกกายเหนือร่างอีกครั้ง “คุณคงไม่ทำอีกใช่ไหม ก็คุณเพิ่งทำไป” “มันก็แค่ครั้งเดียว มิรันดาเชื่อสิคุณจะมีความสุขมากขึ้นกว่าเดิม” “แต่ฉันเจ็บ” “มันก็แค่แป๊บเดียวไม่ใช่เหรอ ครั้งนี้เราจะมีความสุขด้วยกันนะรัน” มิรันแทบไม่อยากเชื่อหูตัวเองเมื่อเขาเรียกเธอด้วยชื่อเล่นและน้ำเสียงนั้นก็ฟังดูอ่อนโยนจนทำให้เธอยินยอมพร้อมใจให้กับเขาไปอีกครั้ง มาร์คัสเป็นประกายเมื่อเห็นท่าทางของเธออ่อนอ่อนลงเขาเลื่อนตัวขึ้นมาจูบปากนุ่มอีกครั้ง มิรันดาไม่ได้ขัดขืน แถมยังตอบรับด้วยความเต็มใจ เมื่อปลายลิ้นหนาส่งเข้ามาในโพรงปากร้อน กวาดเอาหวานอย่างกระหาย มาร์คัสไม่เคยรู้สึกอยากจูบกับใครจนแทบจะกลืนกินมาก่อนเลย แต่กับมิรันดาเขาแทบไม่อยากจะหยุดจูบเลยสักนิดเสียงชายหนุ่มครางต่ำในลำคออย่างพอใจเมื่อหญิงสาวเริ่มเรียนรู้ที่จะหยอกเย้ากับลิ้นของเขาอย่ากล้าๆ กลัว ท่าทางไม่ประสานั้นกลับกระตุ้นความต้องการของเข้าไปอย่า
มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 9 เธอผิดสัญญา
กลับมาถึงห้องมิรันดาก็รีบอาบน้ำอย่างรวดเร็วจากนั้นก็เอาน้ำหอมสองขวดถ่ายรูปแล้วโพสต์ลงไอจีและเฟซบุ๊ก ยังไม่ทันได้ดูว่ามีคนมากดถูกใจเยอะไหมโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นเสียก่อน “สวัสดีค่ะพี่ต้น” “รันอยู่ที่บ้านหรือเปล่า” “เปล่าค่ะพี่ต้นมีอะไรหรือเปล่าคะ” “พี่ติดต่อโยไม่เลย ถ้ารันเจอบอกโทรหาพี่ด้วยนะพี่มีเรื่องจะคุยกับเขา” “ได้ค่ะ ถ้ารันเจอรันจะรีบโทรหาพี่ต้นนะคะ” “คุณคุยกับใครมิรันดา” เสียงมาร์คัสตะโกนถาม “พี่ต้นค่ะ พอดีว่าเขาโทรถามอะไรนิดหน่อย” “แต่ในสัญญาระบุไว้แล้วว่าเธอจะติดต่อเขาอีก” “ก็แค่คุยกันทางโทรศัพท์เองนะคะ ไม่ได้มีอะไรเลย” “แล้วมันเรียกว่าติดต่อกันไหมล่ะ” “ฉันก็แค่คุยกับเขาเอง ไม่กี่นาที ถ้าไม่เชื่อคุณจะลองดูก็ได้ว่าสายล่าสุดฉันคุยไปนิดเดียว” “นิดเดียวก็ไม่ได้ ในเมื่อมาอยู่กับฉันก็ต้องเชื่อฟังฉัน” พูดจบเขาก็คว้าโทรศัพท์ของเธอปาลงบนพื้นอย่างแรง จนมันแตกกระจายไม่เหลือชิ้นดี “คุณมาร์คัส มันจะเกินไปแล้วนะ” “เธอไม่มีสิทธิ์มาขึ้นเสียงกับ
มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 8 ฉันชอบคนโตกว่า
พอใกล้ถึงเวลานัดมิรันดาก็รีบโทรบอกแพทริคให้ไปรอเธอที่ร้านสะดวกซื้อที่อยู่ถัดออกไปอีกไม่ไกลเพราะเธอกลัวว่าแม่ครูจะเห็นเธอมีคนมารับ เธอกลัวว่าความลับจะแตกและแม่ครูจะเอาเงินมาคืนมาร์คัส “ทำไมมายืนรอตรงนี้ล่ะ” มาร์คัสถามอย่างไม่ไว้ใจ เพราะเธอตอนแรกเธอบอกว่าให้ไปรับที่บ้านเด็กกำพร้า “ฉันหิวไงก็เลยมาซื้ออะไรกินรองท้อง คุณกินไหม” มิรันดาจิ้มฟุตลองที่หันเป็นชิ้นเล็กๆ ส่งให้เขา “ไม่ล่ะ ฉันไม่หิว” “ไม่หิวหรือไม่กล้ากินกันแน่” “เพราะอะไรถึงคิดว่าฉันไม่กล้ากิน มันก็แค่ไส้กรอกธรรมดาไม่ใช่เหรอ” มาร์คัสถามขึ้น “แหม ก็พวกคนรวยน่ะ เขาไม่ค่อยกินอะไรแบบนี้กันหรอก แต่จะบอกให้นะ ของบางอย่างราคาไม่แพงแต่มันก็อร่อย คุณไม่เคยลองจะรู้เหรอ” “กินไปเถอะฉันกลัวเธอไม่อิ่ม” “ฉันว่าคุณไม่กล้ากินมากกว่า” มิรันดาอยากให้เขาได้ลองทานฟุตลองชีทที่ตัวเองใส่ซอสมะเขือเทศซอสพริกและมายองเนส ลงไปผสมกัน เธอคิดว่ามันอร่อยกว่าไส้กรอกที่เธอทานกับเขาเช้านั้นเสียอีก “งั้นเอามาสิ” มิรันดาจิ้มไส้กรอกยื่นให้อีกคน
มาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex) ตอนที่ 7 แลกกับความสุข
พอรถจอดสนิทแพทริคก็รีบลงไปเปิดประตูให้มิรันดาขึ้นมานั่งคู่กับเจ้านาย ส่วนเขากระเป๋าของเธอไปเก็บหลังรถ จากนั้นก็ตรงไปยังธนาคารที่ใกล้ที่สุด “กระเป๋ามีแค่ใบเดียวใช่ไหม” มาร์คัสถามอย่างแปลกใจเพราะเขาเคยพาผู้หญิงไปเที่ยวแม้จะไปแค่ไม่กี่วันกระเป๋าของพวกหล่อนก็ไม่ต่ำกว่าสองใบ “ค่ะ” “เอาสมุดบัญชีมาด้วยไหม” “ค่ะ ฉันเตรียมมาแล้ว คุณจะให้เงินสดเลยใช่ไหมคะ” “ฉันรู้ว่าถ้าให้เป็นเช็คเธอคงนอนไม่หลับทั้งคืนเพราะกลัวเช็คจะเด้ง” “คุณนี่รู้ใจฉันที่สุดเลยค่ะ” มิรันดาส่งยิ้มหวานมาให้ มาร์คัสเห็นรอยยิ้มของเธอแล้วก็ใจเต้นแรง ความรู้สึกเหมือนกับครั้งแรกที่เจอกับไลร่าเมื่อเจ็ดปีก่อน แต่จะต่างกันนิดหน่อยก็ตรงที่มิรันดาดูไม่สง่างามเท่ากับไลร่า จะเรียกอีกอย่างก็คือทั้งสองคนมีบุคลิกที่แต่งต่างกันอย่างลิบลับ ไลร่าสวยสง่าดูเป็นผู้ดีทุกกระเบียดนิ้ว กิริยามารยาทอ่อนหวานน่ามอง ส่วนมิรันดานั้นดูเหมือนเด็กกำลังโต ไม่มีความเรียบร้อยเลยสักนิดอีกทั้งการแต่งตัวก็เหมือนเด็กวัยรุ่นทั้งไปไม่มีจุดไหนที่ดึงดูดผู้ชายได้เลย แต่มาร์
